1 Liczby zespolone
wiczenie 1. Niech z
1
= x
1
+ iy
1
, z
2
= x
2
+ iy
2
. Wtedy
x
1
y
1
x
2
y
2
=
z
1
z
2
− z
1
z
2
2i
.
wiczenie 2. Wykaza¢, »e dla dowolnych liczb zespolonych z
1
, z
2
, z
3
liczba
D = i
1
1
1
z
1
z
2
z
3
z
1
z
2
z
3
jest rzeczywista.
Przypomnijmy, »e je±li V, W s¡ przestrzeniami liniowymi nad ciaªem K, to
odwzorowanie T : V → W nazywamy K-liniowym (lub liniowym, gdy wiadomo
o jakie ciaªo K chodzi), gdy
1. T (v
1
+ v
2
) = T (v
1
) + T (v
2
)
dla dowolnych v
1
, v
2
∈ V
,
2. T (av) = aT (v) dla dowolnych a ∈ K, v ∈ V .
wiczenie 3. Wykaza¢, »e
1. odwzorowanie C 3 z 7→ z jest R-liniowe, ale nie jest C-liniowe,
2. T : C → C jest odwzorowaniem R-liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy dla
dowolnego z ∈ C mamy
T (z) = λz + µz,
gdzie λ = (T (1) − iT (i))/2, µ = (T (1) + iT (i))/2,
3. T : C → C jest odwzorowaniem C-liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy jest
odwzorowaniem R-liniowym i µ = 0.
wiczenie 4. Niech
A =
a
b
c
d
b¦dzie macierz¡ o wyrazach rzeczywistych. Macierz A deniuje odwzorowanie
R-liniowe T : C → C dane wzorem
T (x + iy) = A
x
y
.
Wykaza¢, »e T jest odwzorowaniem C-liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy a = d,
−b = c
.
Niech w, z ∈ C. Kªadziemy
hw, zi := Re wz.
1
wiczenie 5. Wykaza¢, »e
1. liczba hw, zi jest iloczynem skalarnym w i z traktowanych jako wektory w
R
2
,
2. haw, azi = |a|
2
hw, zi, a ∈ C,
3. hw, zi = hw, zi,
4. hw, zi
2
+ hiw, zi
2
= |w|
2
|z|
2
,
5. |hw, zi| 6 |w||z| (nierówno±¢ Cauchy'ego-Schwarza),
6. |w + z|
2
= |w|
2
+ |z|
2
+ 2hw, zi
,
7. |w + z| 6 |w| + |z|, (nierówno±¢ trójk¡ta).
Sprawdzi¢, kiedy w nierówno±ciach 5 i 7 zachodzi równo±¢.
wiczenie 6. Je±li w, z ∈ C, |w|, |z| < 1, to
(a)
w − z
1 − wz
< 1
(b)
|w| − |z|
1 − |w||z|
6
w − z
1 − wz
wiczenie 7. Niech a, b ∈ C. Wykaza¢, »e równanie kwadratowe
z
2
+ az + b = 0
posiada rozwi¡zanie w C.
wiczenie 8. Wykaza¢, »e liczba (1+i)
4m
jest rzeczywista, a liczba (1+i)
4m+2
jest czysto urojona.
wiczenie 9. Je±li ϕ ∈ R \ {π/2 + kπ : k ∈ Z}, to dla m ∈ Z,
1 + i tan ϕ
1 − i tan ϕ
m
=
1 + i tan mϕ
1 − i tan mϕ
.
wiczenie 10. Korzystaj¡c ze wzoru De Moivre'a wykaza¢ to»samo±ci:
1. sin 3θ = 3 sin θ − 4 sin
3
θ
,
2. cos 4θ = 8 cos
4
θ − 8 cos
2
θ + 1
,
3. sin 5θ = 5 sin θ − 20 sin
3
θ + 16 sin
5
θ
,
4. sin
6
θ + cos
6
θ = (3 cos 4θ + 5)/8
,
5. z
n
+ z
−n
= 2 cos nθ,
gdzie z = e
iθ
.
wiczenie 11 (Suma cz¦±ciowa szeregu geometrycznego). Je±li z ∈ C \ {1}, to
1 + z + · · · + z
n
=
1 − z
n+1
1 − z
.
2
wiczenie 12. Wykaza¢ to»samo±ci
n
X
k=0
cos kθ
=
1
2
+
sin n +
1
2
θ
2 sin
1
2
θ
n
X
k=0
sin kθ
=
1
2
cot
1
2
θ −
cos n +
1
2
θ
2 sin
1
2
θ
gdzie 0 < θ < 2π.
2 Pªaszczyzna domkni¦ta i sfera Riemanna
wiczenie 13. Wyznaczy¢ punkty na sferze Riemanna odpowiadaj¡ce liczbom
zespolonym:
1, i,
−1 + i
√
2
, 1 +
√
3i, . . .
wiczenie 14. Wykaza¢, »e
d(z
1
, z
2
) = d(z
1
, z
2
) = d
1
z
1
,
1
z
2
wiczenie 15. Dwa punkty na sferze nazywamy antypodalnymi, gdy prosta
wyznaczona przez te punkty zawiera ±rednic¦ sfery. Wykaza¢, »e obrazy sfe-
ryczne liczb z
1
i z
2
s¡ antypodalne dokªadnie wtedy, gdy 1 + z
1
z
2
= 0
.
wiczenie 16. Niech B ⊂ C b¦dzie zbiorem ograniczonym. Zaªó»my, »e |z| <
M
dla z ∈ B. Wtedy dla z
1
, z
2
∈ B
, takich »e z
1
6= z
2
mamy
d(z
1
, z
2
) < |z
1
− z
2
| < (1 + M
2
)d(z
1
, z
2
)
wiczenie 17. Wykaza¢, »e obraz sferyczny prostej jest okr¦giem na sferze
Riemanna, zawieraj¡cym punkt N = (0, 0, 1) (biegun póªnocny). Odwrotnie,
rzut stereograczny okr¦gu zawieraj¡cego punkt N jest prost¡.
wiczenie 18. Wykaza¢, »e obraz sferyczny okr¦gu jest okr¦giem na sferze
Riemanna, nie zawieraj¡cym N. Odwrotnie, rzut stereograczny okr¦gu nie
przechodz¡cego przez N jest okr¦giem.
wiczenie 19. Wykaza¢, »e
Bz + Bz + C = 0,
B ∈ C \ {0}, C ∈ R
jest ogólnym równaniem prostej.
wiczenie 20. Wykaza¢, »e
zz + Bz + Bz + C = 0,
B ∈ C, C ∈ R, |B|
2
− C > 0
jest ogólnym równaniem okr¦gu.
3
3 Ci¡gi i szeregi liczbowe
wiczenie 21. Niech (z
n
)
b¦dzie ci¡giem liczb zespolonych. Wykaza¢, »e
lim
n→∞
|z
n
| = +∞
wtedy i tylko wtedy, gdy ci¡g (z
n
)
zbiega do punktu ∞
w metryce sferycznej.
wiczenie 22. Obliczy¢, o ile istniej¡, granice funkcji:
(a) lim
z→0
z
2
z
,
(b) lim
z→0
z
z
.
wiczenie 23. Wykaza¢, »e
lim
n→∞
n
cos
ϕ
n
+ i sin
ϕ
n
− 1
= iϕ,
ϕ ∈ R,
lim
n→∞
n
Arg
i +
1
n
−
π
2
= −1
lim
n→∞
nArg (n + i) = 1
wiczenie 24. Wykaza¢, »e
lim
n→∞
1 +
z
n
n
= e
Re z
.
wiczenie 25. Poªó»my
ϕ
n
:= Arg
1 +
z
n
,
n ∈ N.
Liczba ϕ
n
jest dobrze okre±lona gdy z/n 6= −1, a zatem dla prawie wszystkich
n
. Wykaza¢, »e lim
n→∞
nϕ
n
= Im z.
wiczenie 26. Korzystaj¡c z dwóch poprzednich ¢wicze« wykaza¢, »e
lim
n→∞
1 +
z
n
n
= e
Re z
(cos Im z + i sin Im z).
wiczenie 27. Wykaza¢, »e szereg
∞
X
n=1
z
n
n
(3.1)
jest bezwzgl¦dnie zbie»ny, gdy |z| < 1, za± rozbie»ny, gdy |z| > 1 lub z = 1.
wiczenie 28. Stosuj¡c kryterium Dirichleta wykaza¢, »e szereg (3.1) jest
zbie»ny, gdy |z| = 1, z 6= 1.
wiczenie 29. Sprawdzi¢ zbie»no±¢ szeregów:
(a)
∞
X
n=2
i
n
ln n
,
(b)
∞
X
n=1
(3 + 4i)
n
5
n
√
n
,
(c)
∞
X
n=1
cos n
n
,
(d)
∞
X
n=1
sin
2
n
n
.
4
4 Homograa
wiczenie 30. Wyznaczy¢ poprzez inwersj¦ f(z) = 1/z obrazy nast¦puj¡cych
prostych i okr¦gów:
1. y = x + 1
2. y = x
3. x
2
+ y
2
= r
2
, r > 0
4. (x − 1)
2
+ y
2
= 4
5. (x − 1)
2
+ y
2
= 1
wiczenie 31. Niech f b¦dzie homogra¡ dan¡ wzorem
f (z) =
z − i
z + i
1. Wykaza¢, »e f przeksztaªca prost¡ y = c, c > 0 na krzyw¡ dan¡ parame-
trycznie wzorem
R 3 t 7→
t
2
+ c
2
− 1
t
2
+ (c + 1)
2
−
2it
t
2
+ (c + 1)
2
(4.1)
2. Sprawdzi¢, »e obrazem krzywej (4.1) jest okr¡g
n
z ∈ C :
z −
c
c + 1
=
1
c + 1
o
bez jednego punktu. Wyznaczy¢ ten punkt.
3. Wywnioskowa¢, »e f przeksztaªca górn¡ póªpªaszczyzn¦ H = {z ∈ C :
Im z > 0}
na koªo K = {z ∈ C : |z| < 1}.
wiczenie 32. Niech f b¦dzie homogra¡ dan¡ wzorem
g(z) = i
1 + z
1 − z
1. Wykaza¢, »e g przeksztaªca okr¡g {z ∈ C : |z| = r}, 0 < r < 1 na krzyw¡
dan¡ parametrycznie wzorem
h0, 2πi 3 t 7→
−2r sin t
r
2
− 2r cos t + 1
+ i
1 − r
2
r
2
− 2r cos t + 1
(4.2)
2. Sprawdzi¢, »e obrazem krzywej (4.2) jest okr¡g
n
z ∈ C :
z − i
1 + r
2
1 − r
2
=
2r
1 − r
2
o
3. Wywnioskowa¢, »e g przeksztaªca koªo K = {z ∈ C : |z| < 1} na górn¡
póªpªaszczyzn¦ H = {z ∈ C : Im z > 0}.
4. Sprawdzi¢, »e homograe f i g s¡ wzajemnie odwrotne.
5
5 Funkcja wykªadnicza. Funkcje trygonometryczne.
wiczenie 33. Wykaza¢, »e funkcja exp przeksztaªca:
1. odcinek {x + it : t ∈ (−π, πi}, x ∈ R, na okr¡g {z ∈ C : |z| = e
x
}
,
2. prost¡ {t + iy : t ∈ R}, y ∈ R, na póªprost¡ {re
iy
: r > 0}
.
wiczenie 34. Wykaza¢, »e funkcja exp:
1. jest ró»nowarto±ciowa w zbiorze A = {z ∈ C : −π < Im z 6 π},
2. przeksztaªca zbiór A na C \ {0}.
wiczenie 35. Wykaza¢, »e funkcje sin i cos s¡ nieograniczone w C.
wiczenie 36. Rozwi¡za¢ w C równania sin z = a, cos z = a, gdzie a przyjmuje
kolejno warto±ci −1, 0, 1, i, −i, . . .
Przypomnijmy, »e rzeczywiste funkcje hiperboliczne deniujemy wzorami:
sinh x :=
e
x
− e
−x
2
,
cosh x :=
e
x
+ e
−x
2
,
x ∈ R.
Zatem kªad¡c
sinh z :=
e
z
− e
−z
2
,
cosh z :=
e
z
+ e
−z
2
,
z ∈ C.
(5.1)
otrzymujemy rozszerzenie funkcji hiperbolicznych z prostej rzeczywistej na dzie-
dzin¦ zespolon¡.
wiczenie 37. Niech z = x + iy. Wykaza¢, »e
1. sin iz = i sinh z, cos iz = i cosh z,
2. Re sin z = sin x cosh y, Im sin z = cos x sinh y,
3. Re cos z = cos x cosh y, Im cos z = − sin x sinh y,
4. | sin z|
2
= sin
2
x + sinh
2
y = cosh
2
y − cos
2
x
,
5. | cos z|
2
= cos
2
x + sinh
2
y = cosh
2
y − sin
2
x
.
wiczenie 38. Wyznaczy¢ wszystkie punkty C, w których funkcja sinus przyj-
muje warto±ci rzeczywiste. Analogiczne zadanie dla funkcji cosinus, tangens,
cotangens.
wiczenie 39. Funkcja sinus jest ró»nowarto±ciowa w zbiorze A = {z ∈ C :
−π/2 < Re z < π/2}
.
wiczenie 40. Obrazem odcinka I
y
= {t + iy : −π/2 6 t 6 π/2}, y ∈ R przez
funkcj¦ sinus jest
6
1. przedziaª h−1, 1i, gdy y = 0,
2. póªelipsa
E
y
=
n
(u, v) ∈ R
2
:
u
2
cosh
2
y
+
v
2
sinh
2
y
= 1, v > 0
o
,
gdy y > 0,
3. póªelipsa
E
y
=
n
(u, v) ∈ R
2
:
u
2
cosh
2
y
+
v
2
sinh
2
y
= 1, v 6 0
o
,
gdy y < 0.
wiczenie 41. Obrazem prostej L
x
= {x + it : t ∈ R}, −π/2 6 x 6 π/2 przez
funkcj¦ sinus jest
1. póªprosta h1, +∞), gdy x = π/2,
2. póªprosta (−∞, −1i, gdy x = −π/2,
3. prosta {it : t ∈ R}, gdy x = 0,
4. gaª¡¹ hiperboli
H
x
=
n
(u, v) ∈ R
2
:
u
2
sin
2
x
−
v
2
cos
2
x
= 1, u < 0
o
,
gdy −π/2 < x < 0,
5. gaª¡¹ hiperboli
H
x
=
n
(u, v) ∈ R
2
:
u
2
sin
2
x
−
v
2
cos
2
x
= 1, u > 0
o
,
gdy 0 < x < π/2.
wiczenie 42. Korzystaj¡c z ¢wiczenia 40 lub 41 wywnioskowa¢, »e
1. sin(A) = C, dla A = {z ∈ C : −π/2 6 Re z 6 π/2},
2. sin(B) = {z ∈ C : Im z 6= 0 ∨ (Im z = 0 ∧ − 1 < Re z < 1)}, dla
B = {z ∈ C : −π/2 < Re z < π/2}.
7
6 Pochodna zespolona i warunki Cauchy'ego-Riemanna
wiczenie 43. Niech
f : C 3 z 7→ λz + µz,
λ, µ ∈ C.
Nast¦puj¡ce warunki s¡ równowa»ne:
1. f posiada pochodn¡ w pewnym punkcie z
0
∈ C,
2. f posiada pochodn¡ w ka»dym punkcie z ∈ C,
3. µ = 0.
wiczenie 44. Sprawdzi¢ bezpo±rednio, »e cz¦±¢ rzeczywista i urojona funkcji
sinus speªnia równania Cauchy'ego-Riemanna. Analogiczne zadanie dla funkcji
cosinus
wiczenie 45. Wyznaczy¢ punkty, w których dana funkcja f : C → C jest
ró»niczkowalna:
1. f(x + iy) = x
3
y
2
+ ix
2
y
3
,
2. f(x + iy) = x
4
y
5
+ ixy
3
,
3. f(x + iy) = y
2
sin x + iy
,
4. f(x + iy) = sin
2
(x + y) + i cos
2
(x + y)
.
wiczenie 46. Dla podanych funkcji u: C → R wyznaczy¢ wszystkie funkcje
v : C → R, takie »e u + iv jest funkcj¡ ró»niczkowaln¡ w C:
1. u(x + iy) = 2x
3
− 6xy
2
+ x
2
− y
2
− y
,
2. u(x + iy) = x
2
− y
2
+ e
−y
sin x − e
y
cos x
,
3. u(x + iy) = x
2
+ y
2
.
wiczenie 47. Sprawdzi¢, »e funkcja
L(z) =
1
2
ln(x
2
+ y
2
) + iarctg
y
x
posiada w ka»dym punkcie zbioru C \ {z ∈ C : Re z = 0} pochodn¡ równ¡ 1/z.
8
7 Szeregi pot¦gowe
wiczenie 48. Wyznaczy¢ promie« i koªo zbie»no±ci nast¦puj¡cych szeregów
pot¦gowych:
a)
∞
X
n=1
n
n
z
n
,
b)
∞
X
n=1
z
n
n
n
,
c)
∞
X
n=1
2
n
z
n
,
d)
∞
X
n=1
(ln n)
2
z
n
,
e)
∞
X
n=1
2
−n
z
n
,
f)
∞
X
n=1
n
2
z
n
,
g)
∞
X
n=1
n!
n
n
z
n
,
h)
∞
X
n=1
(n!)
3
(3n)!
z
n
,
i)
∞
X
n=1
z
2n
c
n
, c ∈ C \ {0},
j)
∞
X
n=1
n!
2
n
(2n)!
(z − 1)
n
,
k)
∞
X
n=0
(n
2
+ a
n
)z
n
, a ∈ C,
l)
∞
X
n=1
(sin n)z
n
.
wiczenie 49. Zaªó»my, »e dla danego szeregu pot¦gowego P
∞
n=0
a
n
z
n
istniej¡
r, M > 0
, takie »e
|a
n
r
n
| 6 M,
dla n = 0, 1, 2, . . .
Wykaza¢, »e wtedy ten szereg jest zbie»ny jednostajnie w kole {z ∈ C : |z| < r}.
Wywnioskowa¢ st¡d, »e je±li R jest kresem górnym tych r > 0, dla których ci¡g
(|a
n
r
n
|)
jest ograniczony, to R jest promieniem zbie»no±ci szeregu P
∞
n=0
a
n
z
n
.
wiczenie 50. Wykaza¢, »e szereg
∞
X
n=0
z
n
jest zbie»ny bezwzgl¦dnie i niemal jednostajnie w kole K = {z ∈ C : |z| < 1}
do funkcji
K 3 z 7→
1
1 − z
.
wiczenie 51. Udowodni¢ dla k = 0, 1, 2, . . . równo±¢
1
(1 − z)
k+1
=
∞
X
n=k
n
k
z
n−k
,
z ∈ C, |z| < 1
wiczenie 52. Wykaza¢, »e dla c ∈ C, d ∈ C \ {c}, k = 0, 1, 2, . . . zachodzi
równo±¢
1
(c − z)
k+1
=
1
(c − d)
k+1
∞
X
n=k
n
k
z − d
c − d
n−k
,
z ∈ C, |z − d| < |c − d|
9
wiczenie 53. Wykaza¢, »e promie« zbie»no±ci szeregu pot¦gowego
∞
X
n=1
z
n
n
2
jest równy 1 oraz, »e szereg ten jest zbie»ny w domkni¦ciu koªa zbie»no±ci do
funkcji ci¡gªej.
wiczenie 54. Rozwin¡¢ dane ni»ej funkcje w szereg pot¦gowy lub w szereg
Laurenta o ±rodku w z
0
. Wyznaczy¢ promienie, ewentualnie pier±cienie, zbie»-
no±ci.
1. 1/z, z
0
2 + 3i
;
2. (z + i)/(z − i), z
0
= 0, z
0
= −i
, z
0
= i
;
3. 1/(z
2
+ 1)
, z
0
= x ∈ R, z
0
= i
;
4. (2z − i)/(z
2
+ iz + 2)
, z
0
= 1
, z
0
= −i
;
5. z/(z
2
− (1 + 2i)z − 1 + i)
, z
0
= 0
.
8 Caªka krzywoliniowa
wiczenie 55. Naszkicowa¢ podane krzywe dla t ∈ h0, 1i:
1. γ(t) = 1 + it,
2. γ(t) = e
−πit
,
3. γ(t) = e
πit
,
4. γ(t) = 1 + it + t
2
.
wiczenie 56. Obliczy¢ caªki krzywoliniowe wzdªu» krzywych danych parame-
trycznie w ¢wiczeniu 55 z funkcji
1. f(z) = z
3
,
2. f(z) = z,
3. f(z) =
1
z
.
wiczenie 57. Niech Γ b¦dzie dodatnio zorientowanym okr¦giem o ±rodku w
z
0
∈ C i promieniu r > 0. Obliczy¢
ˆ
Γ
(z − z
0
)
k
dz
dla k ∈ Z.
10
wiczenie 58. Niech f b¦dzie sum¡ szeregu Laurenta
f (z) =
∞
X
n=−∞
a
n
(z − z
0
)
n
w pier±cieniu P = {z ∈ C : r < |z − z
0
| < R}
. Je±li r < ρ < R i Γ jest dodatnio
zorientowanym okr¦giem o ±rodku w z
0
i promieniu ρ, to dla ka»dego k ∈ Z
zachodzi równo±¢
a
k
=
1
2πi
ˆ
Γ
f (z)
(z − z
0
)
k+1
dz.
wiczenie 59. Niech x ∈ R \ {0}. Obliczy¢
I
x
:=
ˆ
[−i,i]
1
z − x
dz.
Ile wynosz¡ granice lim
x→0
−
I
x
, lim
x→0
+
I
x
?
wiczenie 60. Niech x > 0. Obliczy¢ caªki
I
−
R
:=
ˆ
[−R,R]
1
z + ix
dz,
I
+
R
:=
ˆ
[−R,R]
1
z − ix
dz.
Ile wynosz¡ granice lim
R→+∞
I
−
R
, lim
R→+∞
I
+
R
?
wiczenie 61. Sprawdzi¢, »e
ˆ
[0,z]
e
ζ
dζ = e
z
− 1,
z ∈ C.
Wywnioskowa¢ st¡d nierówno±¢
|e
z
− 1| < |z|,
Re z < 0.
9 Twierdzenie i wzór caªkowy Cauchy'ego
Poni»ej przyjmujemy, »e P
R
jest prostok¡tem normalnym o wierzchoªkach −R, R, R+
iR, −R + iR
, R > 1. Kªad¡c
Γ
R
:= [−R, R] + ∆
R
, ∆
R
:= [R, R + iR, −R + iR, −R],
mamy Γ
R
= ∂P
R
.
wiczenie 62. W tym ¢wiczeniu wyka»emy, »e
ˆ
+∞
−∞
cos t
1 + t
2
dt =
π
e
.
(9.1)
11
1. Niech
f (z) =
e
iz
1 + z
2
,
z ∈ C \ {−i, i}.
Wtedy
ˆ
Γ
R
f (z)dz =
π
e
.
2. Wykaza¢, »e |e
iz
| 6 1, gdy Im z > 0. Wyprowadzi¢ st¡d, »e
lim
R→+∞
ˆ
∆
R
f (z)dz = 0.
3. Wywnioskowa¢ równo±¢ (9.1).
wiczenie 63. Niech a > 0. Wyka»emy, »e
ˆ
+∞
−∞
t sin t
t
2
+ a
2
dt = πe
−a
.
(9.2)
1. Niech
f (z) =
ze
iz
z
2
+ a
2
,
z ∈ C \ {−ia, ia}.
Wykaza¢, »e je±li R > a, to
ˆ
Γ
R
f (z)dz = iπe
−a
.
2. Stosuj¡c caªkowanie przez cz¦±ci oraz nierówno±¢ z ¢wiczenia 62 punkt 2.
wykaza¢, »e
lim
R→+∞
ˆ
∆
R
f (z)dz = 0.
3. Wywnioskowa¢ (9.2), w szczególno±ci zauwa»y¢ zbie»no±¢ caªki.
wiczenie 64. Niech n b¦dzie liczb¡ caªkowit¡ nieujemn¡. Wyka»emy, »e
ˆ
+∞
−∞
dt
(1 + t
2
)
n+1
=
1 · 3 · 5 · · · (2n − 1)
2 · 4 · 6 · · · (2n)
π.
(9.3)
1. Ró»niczkuj¡c n-krotnie wzór caªkowy Cauchy'ego dla odpowiedniej funkcji
wykaza¢, »e
ˆ
Γ
R
dξ
(1 + ξ
2
)
n+1
=
1 · 3 · 5 · · · (2n − 1)
2 · 4 · 6 · · · (2n)
π.
2. Zauwa»y¢, »e
lim
R→+∞
ˆ
∆
R
dξ
(1 + ξ
2
)
n+1
= 0
a nast¦pnie wywnioskowa¢ (9.3).
wiczenie 65. Wykaza¢, »e
ˆ
+∞
−∞
cos nt
1 + t
2
dt = πe
−n
.
12
10 Punkty osobliwe odosobnione, residua
wiczenie 66. Wykaza¢, »e f posiada zero k-krotne w z
0
, dokªadnie wtedy,
gdy
f (z
0
) = f
0
(z
0
) = · · · = f
(k−1)
(z
0
) = 0,
f
(k)
(z
0
) 6= 0.
wiczenie 67. Sprawdzi¢ z jakimi krotno±ciami podane ni»ej funkcje przyjmuj¡
swoje zera
a) sin z,
b) exp z − 1,
c) tg z,
d) cos z − 1.
wiczenie 68. Niech z
0
b¦dzie co najwy»ej k-krotnym biegunem funkcji f.
Niech g(z) = (z − z
0
)
k
f (z)
. Wykaza¢, »e z
0
jest punktem pozornie osobliwym
g
oraz
res
z
0
f =
1
(k − 1)!
lim
z→z
0
g
(k−1)
(z).
wiczenie 69. Wyznaczy¢ rodzaje osobliwo±ci, residua i rz¦dy (gdy punkt nie
jest istotnie osobliwy) funkcji
a)
z
2
(z
2
− 1)
2
,
b)
1
sin z
,
c) tg z,
d)
z
2
− π
2
sin z
,
e)
1 − cos z
sin z
,
f)
1
e
z
− 1
−
1
z − 2πi
.
11 Twierdzenie o residuach i obliczanie caªek
wiczenie 70. Stosuj¡c to»samo±¢ cos t = (e
it
+ e
−it
)/2
przedstawi¢ caªk¦
I :=
ˆ
2π
0
dt
5 + 4 cos t
w postaci
−i
ˆ
Γ
dz
2z
2
+ 5z + 2
Wykaza¢, »e I = 2π/3.
wiczenie 71. Niech a > 1. Wykaza¢, »e
ˆ
2π
0
dt
a + sin t
=
2π
√
a
2
− 1
,
ˆ
2π
0
dt
(a + cos t)
2
=
2πa
(a
2
− 1)
3/2
.
13
wiczenie 72. Obliczymy caªk¦
I :=
ˆ
∞
−∞
x
2
1 + x
4
dx.
Niech Γ
R
:= [−R, R] + C
R
, gdzie R > 1 a C
R
jest krzyw¡ o parametryzacji
h0, πi 3 t 7→ exp (it)
.
1. Kªadziemy
f (z) :=
z
2
1 + z
4
.
Wykaza¢, »e
ˆ
Γ
R
f (z) dz = 2πi
exp (−πi/4)
4
−
i exp (−πi/4)
4
=
π
√
2
.
2. Zauwa»y¢, »e
lim
R→∞
ˆ
C
R
f (z) dz = 0.
3. Wywnioskowa¢, »e I = π/
√
2
.
14