Bukalski skala podatnosci na dzialania grup kulturowych

background image

Katedra Psychoprofilaktyki

Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego







Sławomir Bukalski






SKALA PODATNOŚCI

NA DZIAŁANIA GRUP KULTOWYCH





PODRĘCZNIK










Lublin 2003

background image

2



Recenzent

Prof. dr hab. Andrzej Sękowski





















Wydawca: Wydawnictwo Diecezjalne „OTTONIANUM”
71-459 Szczecin, ul. Papieża Pawła VI nr 2
tel. 0-91/454-15-94; fax 454-19-40;
e-mail

otto@szczecin.opoka.org.pl


Katedra Psychoprofilaktyki KUL
(Gmach Collegium Jana Pawła II, C-441)
Al. Racławickie 14
20-950 Lublin
tel. 081/44-53-441


background image

3

SPIS TRE

Ś

CI

Wst

ę

p

..............................................................................................................................

4

Podstawy teoretyczne Skali Podatno

ś

ci na Działania Grup

Kultowych (SPnDGK)

.............................................................................................

8

Grupa kultowa

............................................................................................................

10

Osoba podatna na oddziaływanie grup kultowych

................................

16

Uwarunkowania osobowo

ś

ciowe podatno

ś

ci człowieka

na oddziaływania grup kultowych

....................................................

21

Uwarunkowania społeczne podatno

ś

ci człowieka na

oddziaływania grup kultowych

...........................................................

29

Etapy konstruowania SPnDGK

.........................................................................

47

Ocena trafno

ś

ci tre

ś

ciowej

..................................................................

47

Ocena trafno

ś

ci kryterialnej

................................................................

50

Moc dyskryminacyjna

.............................................................................

51

Ocena rzetelno

ś

ci

....................................................................................

52

Wst

ę

pna normalizacja SPnDGK

......................................................................

53

Procedura badania, obliczanie wyników

.....................................................

56

Arkusz skali

..................................................................................................

56

Procedura badania

..................................................................................

57

Obliczanie wyników

.................................................................................

59

Interpretacja wyników

.............................................................................

60

Podsumowanie

..........................................................................................................

63

Bibliografia

....................................................................................................................

65

Aneks

..............................................................................................................................

71

background image

4

WST

Ę

P

Wielkie zmiany w Europie

Ś

rodkowo – Wschodniej, jakie miały

miejsce po 1989 roku i niejako zwi

ą

zane z nimi zjawisko anomii,

liberalizacja i pluralizacja

ż

ycia społecznego a tak

ż

e specyficzny czas

przełomu tysi

ą

cleci, czas nowego tysi

ą

clecia, sprawiaj

ą

,

ż

e nasila si

ę

działalno

ść

ż

nych grup, które o sobie mówi

ą

,

ż

e chc

ą

pomaga

ć

współczesnemu człowiekowi. W

ś

ród tych grup szczególnie aktywne

s

ą

ż

ne sekty, które znajduj

ą

w aktualnej sytuacji idealne pole do

swojej manipulacyjnej działalno

ś

ci.

Istnieje wiele oficjalnych dokumentów: Parlamentu Europejskiego

1

,

Ko

ś

cioła Rzymskokatolickiego

2

, Ministerstw Edukacji oraz Biur

Bezpiecze

ń

stwa poszczególnych krajów (w tym tak

ż

e stanowisko

polskiego Biura Bezpiecze

ń

stwa Narodowego

3

) na temat sekt

4

,

zagro

ż

e

ń

jakie nios

ą

swoj

ą

działalno

ś

ci

ą

, fachowej oceny oraz

propozycji konkretnych rozwi

ą

za

ń

(prawnych, pedagogicznych,

psychologicznych).

Problematyka zwi

ą

zana z grupami okre

ś

lanymi powszechnie

jako sekty podejmowana jest przez badaczy reprezentuj

ą

cych ró

ż

ne

nauki i stanowiska. Analiza z zakresu socjologii religii, teologii,

1

Raport Cottrella z 02 04.1984r. oraz kolejne, pó

ź

niejsze dokumenty: „Raport Zgromadzenia

Parlamentarnego Rady Europy dotycz

ą

cy sekt i nowych ruchów religijnych” – Raport Hunta z

29.11.1991r.; „Rezolucja w sprawie ruchów kultowych w Europie” z 28.02.1996r.

2

Raport Watyka

ń

ski z 30.10.1985r. „Sekty albo nowe ruchy religijne. Wyzwanie duszpasterskie”

oraz „Sekty i nowe ruchy religijne jako problem duszpasterski” z 1991r.

3

„Raport Biura Bezpiecze

ń

stwa Narodowego przy Prezydencie Rzeczypospolitej: O Stanie

Bezpiecze

ń

stwa Pa

ń

stwa” z 1995r. oraz projekt „Raport o niektórych zjawiskach zwi

ą

zanych z

działalno

ś

ci

ą

sekt w Polsce” z 15.05.2000r. opracowany w Ministerstwie Spraw Wewn

ę

trznych i

Administracji, przygotowany przez Mi

ę

dzyresortowy Zespół do Spraw Nowych Ruchów

Religijnych.

4

W literaturze polskiej na okre

ś

lenie grup, których dotyczy poni

ż

sze zagadnienie zwykle u

ż

ywa

si

ę

słowa „sekta”. Jednak

ż

e coraz cz

ęś

ciej pojawiaj

ą

si

ę

tak

ż

e inne okre

ś

lenia: „nowe ruchy

religijne”, „grupy destrukcyjne”, „grupy psychomanipulacyjne”, „kulty”, „kulty destrukcyjne”,
„ruchy kultowe”, „grupy kultowe”.

background image

5

antropologii, psychologii wnosi nowe spojrzenia i nowe tre

ś

ci do

poruszanego zagadnienia. Podejmowane ci

ą

gle nowe próby

definiowania, porz

ą

dkowania i typologizacji tego zjawiska, wskazuj

ą

na ogromne zró

ż

nicowanie w

ś

ród samych badaczy. Wydaje si

ę

,

ż

e

istnieje

stałe

zapotrzebowanie

na

wielowymiarowe

badania

empiryczne, szczególnie w zakresie psychologicznych aspektów

przynale

ż

no

ś

ci, oddziaływania tych grup na człowieka, zagro

ż

e

ń

,

pomocy czy te

ż

przede wszystkim zapobiegania uczestnictwu w tych

grupach. O aktualno

ś

ci powy

ż

szego tematu,

ś

wiadcz

ą

tak

ż

e liczne

poradnie i o

ś

rodki zajmuj

ą

ce si

ę

informowaniem, poradnictwem oraz

pomoc

ą

terapeutyczn

ą

ludziom uwikłanym w ró

ż

ne sekty. Kilkuletnie

funkcjonowanie tego typu o

ś

rodków w Polsce pokazuje,

ż

e istnieje

coraz wi

ę

ksze zapotrzebowanie zarówno na fachow

ą

informacj

ę

dotycz

ą

c

ą

działalno

ś

ci tych grup jak i na pomoc terapeutyczn

ą

oraz

profilaktyczn

ą

dla osób zagro

ż

onych uczestnictwem w ró

ż

nych

grupach kultowych. Oblicza si

ę

,

ż

e w Polsce działa ponad 300 sekt

(Rowi

ń

ski 2001, s.29). Systematycznie obserwuje si

ę

powstawanie

nowych grup, a istniej

ą

ce cz

ę

sto staj

ą

si

ę

coraz aktywniejsze,

organizuj

ą

c swoj

ą

działalno

ść

w ramach ró

ż

nych instytucji

fasadowych, b

ą

d

ź

pod szlachetnymi szyldami, atrakcyjnymi

zwłaszcza dla ludzi młodych. Ka

ż

dego roku wiele młodych osób

zrywa kontakty z najbli

ż

szymi, opuszcza rodziny, zrywa wi

ę

zi

społeczne na rzecz poszczególnych grup kultowych. Jawi si

ę

wi

ę

c

konieczno

ść

podejmowania skutecznych działa

ń

zapobiegawczych,

profilaktycznych, ł

ą

cznie ze skonstruowaniem specjalistycznego

programu profilaktycznego. Procedura konstruowania programów

profilaktyki pierwszorz

ę

dowej zakłada i wymaga znajomo

ś

ci potrzeb

rozwojowych człowieka. Programy profilaktyczne drugorz

ę

dowe

background image

6

musz

ą

uwzgl

ę

dnia

ć

psychologiczne podej

ś

cia teoretyczne i rzeteln

ą

diagnoz

ę

osób z grupy wysokiego ryzyka, z grupy najwi

ę

kszej

podatno

ś

ci. Wreszcie programy profilaktyczne trzeciorz

ę

dowe winny

zakłada

ć

faktyczne mo

ż

liwo

ś

ci readaptacji społecznej dla osób

którym trzeba pomóc po wyj

ś

ciu z grupy. Tak wi

ę

c skuteczna

profilaktyka, zwłaszcza drugorz

ę

dowa, wymaga poznania grupy

najbardziej nara

ż

onej na działania sekt. St

ą

d te

ż

pomysł

skonstruowania

narz

ę

dzia

pozwalaj

ą

cego

wyszukiwa

ć

osoby

najbardziej nara

ż

one na manipulacyjn

ą

działalno

ść

grup kultowych.

Psychospołeczne

uwarunkowania

badanego

problemu,

czyli

podatno

ś

ci na oddziaływania grup kultowych na młodego człowieka,

okre

ś

laj

ą

sytuacj

ę

, w której istotn

ą

rol

ę

odgrywaj

ą

zarówno czynniki

psychologiczne, jak i społeczne (zob. Reber 2000, s.599).

Autor niniejszego podr

ę

cznika podj

ą

ł prób

ę

skonstruowania

narz

ę

dzia, które pomagałoby młodym ludziom u

ś

wiadamia

ć

sobie

stopie

ń

własnej podatno

ś

ci na manipulacyjn

ą

działalno

ść

ż

nych

sekt – grup kultowych. Wydaje si

ę

tak

ż

e, i

ż

tego typu narz

ę

dzie,

mo

ż

e by

ć

pomocne osobom zainteresowanym skuteczniejsz

ą

profilaktyk

ą

w powy

ż

szej kwestii.

W literaturze polskiej na okre

ś

lenie grup których dotyczy analizowana

problematyka niniejszej pracy zwykle u

ż

ywa si

ę

słowa „sekta”. Samo

okre

ś

lenie „sekta”(łac. sequor – i

ść

, pod

ąż

a

ć

za kim

ś

; lub secare –

odcina

ć

, oddziela

ć

) nie jest jednoznaczne. Okre

ś

lenie to wskazuje na

grup

ę

społeczn

ą

, która izoluje si

ę

od reszty społecze

ń

stwa, ma

własn

ą

hierarchi

ę

warto

ś

ci, struktura grupy jest zwykle mocno

zhierarchizowana, funkcjonuje według własnego zespołu norm

zachowania, widoczny wr

ę

cz fanatyzm pogl

ą

dów. Zdecydowana

wi

ę

kszo

ść

znawców problematyki wskazuje na cechy opisowe, na

background image

7

pewne kryteria, które pozwalałyby zdefiniowa

ć

i odró

ż

ni

ć

tak

ą

grup

ę

od ka

ż

dej innej grupy działaj

ą

cej w ko

ś

ciele. Coraz cz

ęś

ciej pojawiaj

ą

si

ę

w literaturze przedmiotu tak

ż

e inne okre

ś

lenia: „nowe ruchy

religijne”, „religie młodzie

ż

owe”, „grupy destrukcyjne”, „kulty”, „kulty

destrukcyjne”, „grupy kultowe”, „ruchy kultowe”. To ostatnie

okre

ś

lenie zostało wprowadzone do obiegu religioznawczego ju

ż

w 1932r. przez Howarda Beckera. Badacz ten, powy

ż

szego terminu

u

ż

ywał do okre

ś

lenia zjawiska, „które maj

ą

tak zindywidualizowany

charakter,

ż

e nie mieszcz

ą

si

ę

ani w tradycyjnie pojmowanym

Ko

ś

ciele, ani te

ż

w sekcie” (Becker 1932, za: Drozdowicz 2000, s.34;

Doktór 1991, s.10; Zwoli

ń

ski 1996, s.16). Słowo „kult” pochodzi

z łaci

ń

skiego „cultus” – oddawanie czci, okazywanie szacunku,

czynno

ś

ci o charakterze rytualnym.

Powy

ż

sze okre

ś

lenia, w mowie powszechnej cz

ę

sto u

ż

ywane s

ą

zamiennie i wskazuj

ą

zasadniczo na t

ę

sam

ą

rzeczywisto

ść

.

Zjawiskiem, fenomenem sekt – grup kultowych mo

ż

na zajmowa

ć

si

ę

w aspekcie antropologicznym, teologicznym, religioznawczym,

socjologicznym, prawnym, psychologicznym, psychiatrycznym. Dla

niniejszego studium decyduj

ą

ce znaczenie b

ę

d

ą

miały analizy

psychologiczne.

Podatno

ść

jest rozumiana jako pewna cecha latentna

wpływaj

ą

ca na zachowanie człowieka. Skoro jest to cecha, wi

ę

c

mo

ż

na próbowa

ć

okre

ś

li

ć

jej nat

ęż

enie, jej intensywno

ść

. Jednak

ż

e

nikt nie podaje jak okre

ś

li

ć

jej nat

ęż

enie. St

ą

d wi

ę

c próba

skonstruowania Skali Podatno

ś

ci na Działania Grup Kultowych

(SPnDG), która mogłaby słu

ż

y

ć

okre

ś

laniu nat

ęż

enia, stopnia

nasilenia tej cechy u ludzi młodych.

background image

8

PODSTAWY TEORETYCZNE SKALI PODATNO

Ś

CI NA

DZIAŁANIA GRUP KULTOWYCH (SPnDGK)

Podstaw

ą

teoretyczn

ą

skonstruowanej skali do badania

podatno

ś

ci

na

działania

grup

kultowych

jest

stanowisko

reprezentowane głównie przez psychologów klinicznych: Michael

D.Langone (dyrektor Ameryka

ń

skiej Fundacji Rodzin, zajmuj

ą

cej si

ę

pomoc

ą

rodzinom poszkodowanym przez sekty), Janja Lalich, Joan

C.Ross oraz Margaret T.Singer.

Ameryka

ń

ski psycholog M.D.Langone wyró

ż

nia cztery podstawowe

modele, według których tłumaczy fenomen znalezienia si

ę

w grupach

kultowych: psychodynamiczny, „opiniobadawczy”, reforma my

ś

lenia –

„brainwashing” oraz model integracyjny (Langone 1996, s.1-2; zob.

tak

ż

e: Ross, Langone 1988, 29-33; Langone 1994, s.22-35; 1995,

s.16-19; 1996a, s.1). Do tych czterech koncepcji nawi

ą

zuj

ą

zasadniczo współcze

ś

ni badacze – zwolennicy jak i przeciwnicy grup

kultowych. Pierwsi wykorzystuj

ą

c powy

ż

sze koncepcje próbuj

ą

udowadnia

ć

terapeutyczny wr

ę

cz charakter uczestnictwa w grupach

kultowych,

drudzy

natomiast,

udowadniaj

ą

destrukcyjne

oddziaływanie tych grup na człowieka. Trzy pierwsze modele, jako

ż

e

nie dotycz

ą

tematu powy

ż

szego zagadnienia zostan

ą

pomini

ę

te.

Niniejsze studium wymaga szerszej analizy modelu zwanego

integracyjnym.

Model integracyjny zakłada współwyst

ę

powanie dwóch czynników,

warunkuj

ą

cych przynale

ż

no

ść

do grup kultowych. Pierwszy z nich

zwi

ą

zany jest z aspektem podmiotowym – podatno

ść

osobista

jednostki; drugim czynnikiem jest manipulacyjne oddziaływanie grupy

– aspekt przedmiotowy. Model ten jest wynikiem analiz psychologów

klinicznych

oraz

do

ś

wiadcze

ń

osób

pomagaj

ą

cych

osobom

background image

9

pokrzywdzonym przez grupy kultowe. Zbie

ż

n

ą

opini

ę

z twórc

ą

powy

ż

szego modelu wyra

ż

a niemiecki znawca rozwa

ż

anego

problemu – G.Klosinski, który w swoich rozwa

ż

aniach na temat

znalezienia si

ę

w grupie kultowej, mówi o swoistym fenomenie „klucz

– zamek”. Otó

ż

oferta grup kultowych, ewentualnie samego guru

trafia w ukryte, b

ą

d

ź

jawne zapotrzebowania potencjalnych

konwertytów, w ich cechy osobowo

ś

ci (Klosinski 1996, s.84-87).

Podatno

ść

osobista konkretnego człowieka zwi

ą

zana jest z jego

okresem rozwojowym, ma zwi

ą

zek z relacjami w rodzinie, z aktualn

ą

sytuacj

ą

w której znajduje si

ę

młody człowiek oraz z konkretnymi

uwarunkowaniami osobowo

ś

ciowymi (Ross, Langone 1988, s.29-31).

Te psychospołeczne czynniki przy odpowiednim ich zestawieniu

i wzajemnym oddziaływaniu pozwalaj

ą

stwierdzi

ć

,

ż

e dany człowiek

jest bardziej podatny od innego człowieka na oddziaływania grup

kultowych (por. Kuncewicz 1999; Pietrek 2000, s.82; Rowi

ń

ski 2001,

s.225). Powy

ż

sze sfery

ż

ycia s

ą

najmocniejszymi predyktorami

podatno

ś

ci człowieka na oddziaływania grup kultowych. Obok tego

powy

ż

szego aspektu, o którym mo

ż

na powiedzie

ć

,

ż

e jest to aspekt

podmiotowy, istnieje jeszcze aspekt przedmiotowy podatno

ś

ci, czyli

techniki i metody stosowane przez grupy kultowe, „oferta grup

kultowych”.

Analizowan

ą

koncepcj

ę

mo

ż

na

porówna

ć

do

funkcjonowania reklamy. Obok oferty – jakiego

ś

przedmiotu, który ma

zosta

ć

sprzedany, musi istnie

ć

kto

ś

, kto ten reklamowany przedmiot

kupi, czyli jaki

ś

podmiot.

Nale

ż

y

doda

ć

,

ż

e

działalno

ść

werbunkowa

ma

charakter

manipulacyjny, a stopie

ń

podatno

ś

ci jest ró

ż

ny u poszczególnych

osób (por. Cialdini 1996, s.36-39; Langone 1996, s.1-2; Zwoli

ń

ski

1996, s.33, 163-182; Hassan 1999,s.70-75; 2001, s.34). W literaturze

background image

10

przedmiotu autorzy zwracaj

ą

uwag

ę

ż

e ka

ż

dy człowiek zdrowy

psychicznie jest podatny na manipulacyjn

ą

działalno

ść

sekt – grup

kultowych (Zimbardo 1997).

Punktem wyj

ś

cia w niniejszym rozwa

ż

aniu teoretycznym jest

zdefiniowanie poj

ęć

„grupa kultowa” oraz „osoba podatna na

oddziaływania grup kultowych”.

GRUPA KULTOWA

W

ś

ród wielkiego zró

ż

nicowania w kwestii definicji, w tym

bardzo krótkim wprowadzeniu zatrzymujemy si

ę

tylko nad kierunkiem

który został przyj

ę

ty jako podstawa przy konstruowaniu narz

ę

dzia.

S.Hassan w swoim zwi

ę

złym stwierdzeniu zauwa

ż

a,

ż

e sekta

destrukcyjna to „ka

ż

da grupa, która dla osi

ą

gni

ę

cia własnych celów

posługuje si

ę

oszustwem bez wzgl

ę

du na to, czy jest oficjalnie

uznana za religijn

ą

czy

ś

wieck

ą

”. W innym miejscu mówi wprost: „to

sekty rekrutuj

ą

ludzi” (Hassan 1997, s.26; 80), Autor wskazuje wi

ę

c

jednoznacznie na inicjatora tego asymetrycznego zwi

ą

zku. Wydaje

si

ę

wi

ę

c,

ż

e ten element w opisowej definicji grupy kultowej nie mo

ż

e

by

ć

pomijany. Powy

ż

sze spojrzenie wydaje si

ę

by

ć

wa

ż

ne nie tylko

ze wzgl

ę

du na fakt,

ż

e jest wypowiadane przez – ex członka Ko

ś

cioła

Zjednoczeniowego Moona, lecz przede wszystkim ze wzgl

ę

du na

podkre

ś

lenie metody działania, czyli posługiwanie si

ę

oszustwem.

Kryterium manipulacji jest istotne i cz

ę

sto wystarczaj

ą

ce tak

ż

e dla

innych znawców rozpatrywanej problematyki, aby dan

ą

grup

ę

uzna

ć

za sekt

ę

– grup

ę

kultow

ą

. „Manipulacja jest z reguły stosowana przez

background image

11

ludzi sekt. Psychomanipulacja zwana w j

ę

zyku obiegowym praniem

mózgu buduje na ontycznej kategorii l

ę

ku, która jest wła

ś

ciwa

ka

ż

demu człowiekowi” (zob. Nowak 2001, s.16; por. tak

ż

e: Zwoli

ń

ski

1996, s.163-182; Singer, Lalich 1997, s.148-149; Alexiewicz 1998,

s.29; 2001, s.139). Proces psychomanipulacji

5

bazuje wi

ę

c na tym co

jest naturalne dla człowieka. W literaturze przedmiotu, zwłaszcza

niemieckoj

ę

zycznej, cz

ę

sto u

ż

ywane jest okre

ś

lenie „psychokulty”.

Nazwa

ta,

wskazuje

na

istotny

zwi

ą

zek

oddziaływania

zorganizowanych grup na psychik

ę

człowieka. Grupy takie

charakteryzuj

ą

cechy:

absolutne

żą

danie

psychologicznego

spojrzenia na

ś

wiat, naukowy eklektyzm, gwarancje wyleczenia –

zbawienia, lider w grupie któremu winno si

ę

okazywa

ć

absolutne

posłusze

ń

stwo i cze

ść

,

ś

wiadomo

ść

elity – wybrania, poufało

ść

w stosunku „terapeuta” – „pacjent”/„klient” oraz traktowanie krytyków

jako wrogów (Langel 1995, s.128-134). Osoby, cierpi

ą

ce z powodu

poczucia wyobcowania, złego funkcjonowania w otaczaj

ą

cym

społecze

ń

stwie, z poczuciem psychicznego obci

ąż

enia, osoby które

stawiaj

ą

sobie pytania o własn

ą

egzystencj

ę

, stosunkowo łatwo

poddaj

ą

si

ę

manipulacji przez nieprofesjonalnych uzdrowicieli, którzy

wymy

ś

laj

ą

psychologiczne koncepcje na konkretne sytuacje

człowieka.

W literaturze przedmiotu autorzy powołuj

ą

cy si

ę

na organizacje

5

Istotnym zagadnieniem na tym etapie rozwa

ż

a

ń

teoretycznych jest przyj

ę

cie definicji zjawiska

psychomanipulacji, albowiem praktyka psychomanipulacji jest powszechnie stosowana przez
grupy kultowe. Polscy badacze, zajmuj

ą

cy si

ę

problematyk

ą

grup kultowych przyjmuj

ą

definicj

ę

psychomanipulacji okre

ś

lan

ą

jako „ka

ż

de, a wi

ę

c werbalne, audialne, wizualne i inne

oddziaływanie na psychik

ę

człowieka lub grupy ludzi, które ma na celu poddanie przedmiotu

oddziaływania maksymalnemu wpływowi i kontroli jego procesów my

ś

lowych i zachowa

ń

oraz

przekształcenie jego postawy i pogl

ą

dów, zazwyczaj przy wykorzystaniu z jednej strony

niewiedzy lub słabej orientacji tego przedmiotu w sferze

ś

wiatopogl

ą

dowej lub innej, za

ś

z

drugiej – jego oboj

ę

tnego, b

ą

d

ź

negatywnego stosunku do społecznie akceptowanych warto

ś

ci

b

ą

d

ź

do przedmiotów czy zjawisk w sferach codziennego

ż

ycia” Hanausek, Mikrut 2001, s.11).

background image

12

przeciwdziałaj

ą

ce kultom wymieniaj

ą

równie

ż

inne cechy kultu,

zwłaszcza kultu destrukcyjnego: absolutne posłusze

ń

stwo wobec

przywódcy; polaryzacja wizji

ś

wiata; nadrz

ę

dno

ść

uczu

ć

nad

intelektem;

manipulacja

uczuciami;

zniszczenie

zdolno

ś

ci

krytycznego my

ś

lenia; głoszenie,

ż

e zbawienie to samorealizacja

człowieka; zach

ę

ta do postaw konformistycznych wobec grupy;

podkre

ś

lanie,

ż

e nie jest wa

ż

ne w jaki sposób osi

ą

ga si

ę

wyznaczony

cel; nadrz

ę

dno

ść

grupy wobec jednostki; tajemniczo

ść

, elitarno

ść

,

strze

ż

ony obrz

ą

dek inicjacyjny; za odej

ś

cie od grupy gro

żą

surowe

nadzwyczajne nieuniknione sankcje; wierzenia grupy stanowi

ą

prawd

ę

absolutn

ą

i stoj

ą

ponad prawem

ś

wieckim; przynale

ż

no

ść

do

grupy daje człowiekowi dost

ę

p do szczególnych uprawnie

ń

i przywilejów, w

ś

ród członków grupy urabia si

ę

przekonanie,

ż

e inne

pogl

ą

dy i postawy s

ą

ę

dne i niesłuszne (Łobaczewska, Roma

ń

czuk,

Zawal 1999, s.21-22; por. tak

ż

e Schöll 1981, s.154-193; Ritchie 1994,

s.10; Pietrek 2000, s.72-73

6

).

Z kolei T.Paleczny czyni

ą

c rozró

ż

nienie pomi

ę

dzy okre

ś

leniem „kult”,

a „sekta”, to pierwsze odnosi do grupy cechuj

ą

cej si

ę

niezwykłym,

irracjonalnym oddaniem pewnej osobie lub praktyce, które w sposób

wyra

ź

ny i znacz

ą

cy ró

ż

ni

ą

si

ę

powszechnie od akceptowanych

i podzielanych wzorów. Bardzo mocno podkre

ś

la si

ę

czynnik

niezwykłej, obsesyjnej wr

ę

cz, mistycznej wi

ę

zi z obiektem kultu,

którym mo

ż

e by

ć

przedmiot, praktyka lub osoba. Grupy kultowe

poł

ą

czone s

ą

przy tym siln

ą

wi

ę

zi

ą

wewn

ę

trzn

ą

, opieraj

ą

c

ą

si

ę

cz

ę

sto

na tajemnym systemie wiedzy i wierze

ń

. Autor powołuj

ą

c si

ę

na

6

Autor, b

ę

d

ą

c Koordynatorem Biura Informacji o Sektach i Nowych Ruchach Religijnych w

Katowicach, wskazuje na pi

ęć

cech: ekskluzywizm, izolacja, woluntaryzm,

ś

lepe

podporz

ą

dkowanie przywódcy oraz fanatyzm. Cechy te s

ą

najistotniejsze według tego autora

dla sekt, grup kultowych oraz nowych ruchów religijnych.

background image

13

ameryka

ń

sk

ą

encyklopedyczn

ą

definicj

ę

wskazuje,

ż

e kult posiada

prawie identyczny charakter jak sekta. Istnieje jedna zasadnicza

ż

nica. Grupy kultowe nie postrzegaj

ą

si

ę

w kategoriach buntu,

praktyk podejmowanych przeciwko istniej

ą

cemu, zorganizowanemu

Ko

ś

ciołowi. Kulty nie kład

ą

szczególnie silnego nacisku na

doktrynaln

ą

czysto

ść

wierze

ń

, lecz przypisuj

ą

wi

ę

ksze znaczenie

osobistym

do

ś

wiadczeniom

oraz

podkre

ś

laj

ą

znaczenie

bezpo

ś

rednich zwi

ą

zków z Bogiem (Paleczny 1998, s.37-38).

W tym krótkim przegl

ą

dzie definicji warto zatrzyma

ć

si

ę

tak

ż

e nad

analiz

ą

D.Kuncewicza – psychologa zajmuj

ą

cego si

ę

pomoc

ą

osobom skrzywdzonym przez działania grup posługuj

ą

cych si

ę

psychomanipulacj

ą

. Autor ten konstruuje własn

ą

definicj

ę

. Według

D.Kuncewicza grup

ą

kultow

ą

mo

ż

na nazwa

ć

ka

ż

d

ą

grup

ę

, która

spełnia dwa podstawowe kryteria:

1) posiada charakter kultyczny (szeroko rozumiany – niekoniecznie

w sensie religijnym: np. kult jednostki, kult energii, kult sukcesu,

jakiekolwiek oddawanie czci komu

ś

lub czemu

ś

);

2) członkowie tej grupy, podczas pozyskiwania nowych wyznawców

posługuj

ą

si

ę

oszustwem b

ą

d

ź

zatajaj

ą

istotne informacje o swojej

organizacji (np. o jej wła

ś

ciwych celach, prawdziwej doktrynie) oraz

wykorzystuj

ą

techniki psychomanipulacji.

Bardzo cz

ę

sto, grupa która spełnia dwa podstawowe kryteria, spełnia

równie

ż

i trzecie pomocnicze kryterium:

3) wraz z przynale

ż

no

ś

ci

ą

do tej grupy, obserwuje si

ę

u jej członków

niekorzystne zmiany w psychice (np. zahamowanie rozwoju

w kierunku dojrzałej osobowo

ś

ci, my

ś

lenie magiczne, regresja do

prymitywnych zachowa

ń

i reakcji emocjonalnych, stany dysocjacyjne,

wyzwalanie si

ę

lub pogł

ę

bianie psychozy, itp.) oraz w relacjach

background image

14

rodzinnych i społecznych (np. utrata wi

ę

zi emocjonalnej z rodzicami,

dzie

ć

mi, współmał

ż

onkiem, paranoiczne nastawienie wobec ludzi

spoza grupy, porzucenie pracy, szkoły, studiów, itp.) (Kuncewicz

1999, s.11; por. tak

ż

e Hierzenberger 1994, s.213-214). Tak

ż

e i w tym

kolejnym przypadku wa

ż

nym elementem jest wskazanie na

psychomanipulacyjny

charakter

werbunku

w

ś

ród

nowych

uczestników.

W niniejszym przegl

ą

dzie definicji grup kultowych i ró

ż

nych aspektów

z nimi zwi

ą

zanych, wydaje si

ę

by

ć

konieczne spojrzenie na

okre

ś

lenia kultów proponowane tak

ż

e przez M.D.Langone, którego

teoria zostanie przyj

ę

ta jako podstawa przy konstruowaniu Skali

Podatno

ś

ci na Działania Grup Kultowych. M.D.Langone mówi

ą

c o

grupach kultowych, wskazuje na te grupy, które cz

ę

sto wykorzystuj

ą

psychologicznie i finansowo swoich członków. Nakłanianie członków

grupy do zaakceptowania

żą

da

ń

przywódców zazwyczaj dokonuje si

ę

poprzez okre

ś

lone typy psychologicznej manipulacji, popularnie

zwanej kontrol

ą

umysłu, my

ś

lenia oraz za pomoc

ą

wpajania,

wdra

ż

ania gł

ę

boko zakorzenionej zale

ż

no

ś

ci l

ę

kowej od grupy i jej

liderów (Chambers, Langone, Dole 1994, s.105-106; Malinoski,

Langone, Lynn 1999, s.2). Powy

ż

sze elementy: manipulacja,

bazowanie na l

ę

ku, wykorzystanie członków grupy s

ą

wi

ę

c zbie

ż

ne

z tymi, które proponuj

ą

tak

ż

e inni autorzy.

W nawi

ą

zaniu do okre

ś

lenia „grupa kultowa”, którego u

ż

ycie

uzasadniaj

ą

powy

ż

si

autorzy

(Langone;

Ritchie;

Paleczny;

Łobaczewska; Kuncewicz; por. tak

ż

e Hassan 1999, s.65; Zwoli

ń

ski

1996, s.16-19; 1997, s.31) zostaje przyj

ę

ta opisowa definicja

operacyjna grupy kultowej, która b

ę

dzie u

ż

ywana w kontek

ś

cie

konstruowania nowego narz

ę

dzia psychologicznego:

background image

15

A) Werbowanie nowych członków do grupy dokonywane jest

poprzez manipulacj

ę

polegaj

ą

c

ą

na zatajaniu istotnych informacji

o grupie (o jej celach, zadaniach, zało

ż

ycielu, pochodzeniu, doktrynie,

strukturze organizacyjnej);

B) Wi

ęź

z obiektem kultu (szeroko rozumiany: kult Boga

pojmowanego

subiektywno-arbitralnie,

kult

człowieka,

kult

specyficznych praktyk, kult przedmiotów) w

ś

ród członków grupy ma

charakter irracjonalny

7

, cz

ę

sto wr

ę

cz obsesyjny;

C) Konsekwencj

ą

pobytu w grupie, s

ą

widoczne zagro

ż

enia

u nowego adepta dla jego sfer

ż

ycia: psychiczno – duchowej,

społecznej oraz fizycznej.

Sekty – grupy kultowe organizuj

ą

swoj

ą

działalno

ść

zwykle

pod atrakcyjnymi szyldami oraz za parawanem ró

ż

nych organizacji

fasadowych, nie budz

ą

cych zastrze

ż

e

ń

i w

ą

tpliwo

ś

ci. Metody

kamufla

ż

u oraz „oferta sekt” kierowana do młodego człowieka, s

ą

bardzo urozmaicone i zazwyczaj bardzo atrakcyjne. Bardzo dokładnie

powy

ż

sze mechanizmy manipulacji opisuje w swojej pracy

7

Poj

ę

cie irracjonalizmu psychologicznego jest wieloznacznie rozumiane, st

ą

d konieczno

ść

wyja

ś

nienia tego terminu w aspekcie powy

ż

szej definicji. Otó

ż

u

ż

yte w definicji poj

ę

cie

„charakter irracjonalny” przyj

ę

te jest za interpretacj

ą

J.Szmyda, który wypowiada si

ę

na temat

postawy irracjonalnej. Najwa

ż

niejsz

ą

warstw

ą

tej postawy jest warstwa poznawcza, ale nie

mo

ż

na pomija

ć

tak

ż

e warstwy emocjonalno – motywacyjnej oraz warstwy warto

ś

ciuj

ą

cej. W

warstwie poznawczej chodzi o: 1)gotowo

ść

do

ż

ywienia przekona

ń

irracjonalnych wyra

ż

alnych

w

zdaniach

logicznie

niepoprawnych

(wewn

ę

trznie

sprzecznych

i

zasadniczo

nierozstrzygalnych);
2)mo

ż

no

ść

godzenia ich z przekonaniami racjonalnymi wyra

ż

alnymi w zdaniach logicznie

poprawnych;
3)odwoływanie si

ę

od praktyki poznania racjonalnego, poj

ę

ciowo – dyskursywnego, empiryczno

– teoretyczno – naukowego – do ró

ż

nych sposobów poznania irracjonalnego, pozanaukowego,

np. poznania uczuciowego, intuicyjnego, empatycznego, emocjonalnego, magicznego, przy
uznawaniu tych sposobów poznania za w pełni uprawnione, a nawet za alternatywne w
stosunku do poznania racjonalno – empirycznego, naukowego.
W warstwie emocjonalno – motywacyjnej chodzi jedynie o te uczucia, potrzeby, które
wyznaczaj

ą

irracjonalne formy orientacji w

ś

wiecie.

W warstwie warto

ś

ciuj

ą

cej z kolei, o procesach formułowania ocen i kwalifikacji warto

ś

ciuj

ą

cych

przedmiotów rozstrzygaj

ą

subiektywne gusta i upodobania, sentymenty i emocje, przy

ś

wiadomym lub nie

ś

wiadomym uchylaniu zobiektywizowanych i racjonalnych kryteriów ocen

(zob. Szmyd 1993, s.29-31).

background image

16

Nowakowski (2001), który ukazuje najcz

ęś

ciej stosowane przez sekty

obszary ich funkcjonowania. Przedmiotowy aspekt działania sekt –

grup kultowych, koncentruje si

ę

wi

ę

c wokół: nauki, działa

ń

terapeutycznych, działalno

ś

ci charytatywnej, warto

ś

ci prorodzinnych,

ekologii, mechanizmów gospodarczych, rozrywki i wielu innych.

Powy

ż

sze sfery

ż

ycia zwykle nie stwarzaj

ą

zastrze

ż

e

ń

, nie wywołuj

ą

sprzeciwu społecznego, a wr

ę

cz przeciwnie – zach

ę

caj

ą

do

zaanga

ż

owania si

ę

w dobr

ą

spraw

ę

.

OSOBA PODATNA NA ODDZIAŁYWANIA GRUP KULTOWYCH

Punktem

wyj

ś

cia

w

rozpatrywanym

zagadnieniu

jest

okre

ś

lenie, zdefiniowanie osoby podatnej na oddziaływania grup

kultowych.

Ju

ż

samo

okre

ś

lenie

podatno

ś

ci

wskazuje

na

wieloznaczno

ść

tego poj

ę

cia

8

. Ró

ż

norodno

ść

i wielo

ść

grup

kultowych oraz ich specyficzna oferta kierowana do konkretnych,

wybranych grup ludzi, sprawia, i

ż

definicja osoby podatnej powinna

obejmowa

ć

mo

ż

liwie wiele aspektów

ż

ycia młodego człowieka.

Znawcy problematyki twierdz

ą

,

ż

e „bardzo trudno jest zebra

ć

te cechy

osoby, które czyni

ą

j

ą

podatn

ą

na agitacj

ę

sekt” (zob. Zwoli

ń

ski 1996,

8

Podatno

ść

(ang. Vulnerability; niem. Anfälligkeit), w zale

ż

no

ś

ci od kontekstu mo

ż

e mie

ć

konotacje pozytywne, jak i negatywne. Negatywna konotacja wskazuje na cech

ę

osoby słabej,

biernej, zale

ż

nej, z mał

ą

odporno

ś

ci

ą

, z łatwo

ś

ci

ą

na uszkodzenie (zob. Reber 2000, s.509).

Ross i Langone u

ż

ywaj

ą

okre

ś

lenia „personal vulnerability” wskazuj

ą

c na cech

ę

w kontek

ś

cie

negatywnym (Ross, Langone 1988, s.29). Podatno

ść

w kontek

ś

cie niniejszej pracy nale

ż

y

rozumie

ć

jako pewn

ą

predyspozycj

ę

maj

ą

c

ą

charakter latentny, mog

ą

ca słu

ż

y

ć

do

charakterystyki osoby, jej zachowa

ń

, któr

ą

mo

ż

na zaobserwowa

ć

w okre

ś

lonych warunkach

społecznych. Szersze rozumienie poj

ę

cia cechy (jej krytyka oraz argumenty przemawiaj

ą

ce na

korzy

ść

tego konstruktu), zob. J.Strelau (2000). Psychologia. Podr

ę

cznik akademicki. T.2,

s.657-662; A.Reber (2000). Słownik psychologii, s.106-107.

background image

17

s.33). Poszukiwanie istotnych cech osoby podatnej zakłada wi

ę

c

analiz

ę

ż

nych

psychospołecznych

uwarunkowa

ń

ż

ycia

współczesnego człowieka. Istniej

ą

jednak stanowiska teoretyczne,

liczne wypowiedzi, analizy empiryczne, które mog

ą

by

ć

pomocne

w skonstruowaniu definicji operacyjnej osoby podatnej. Utworzenie

takiej definicji, stanowi niezb

ę

dny punkt wyj

ś

cia do skonstruowania

narz

ę

dzia pozwalaj

ą

cego mierzy

ć

podatno

ść

młodego człowieka na

oddziaływania grup kultowych.

Psycholog społeczny P.G.Zimbardo postawił tez

ę

, i

ż

w zmieniaj

ą

cych si

ę

warunkach

ż

ycia młodego człowieka, praktycznie

ka

ż

da osoba jest podatna na manipulacyjne oddziaływania sekt –

grup kultowych

9

(Zimbardo 1997). Adherenci grup kultowych

pochodz

ą

ze wszystkich warstw społecznych, z ró

ż

nych grup

wiekowych, z ró

ż

nych rodzin (zarówno patologicznych jak i z tzw.

normalnych). P.G.Zimbardo odrzuca wi

ę

c pogl

ą

d z którego mogłoby

wynika

ć

,

ż

e ruchy kultowe s

ą

zagro

ż

eniem jedynie dla jakiej

ś

małej

grupy osób z zaburzon

ą

osobowo

ś

ci

ą

. Wr

ę

cz przeciwnie, podatno

ść

na oddziaływania tego typu grup jest czym

ś

powszechnym i dotyczy

szerokiej populacji w ka

ż

dym społecze

ń

stwie. Powy

ż

szy pogl

ą

d jest

potwierdzany tak

ż

e przez innych autorów. „Kulty rozwijaj

ą

si

ę

dzi

ę

ki

temu,

ż

e charyzmatyczni liderzy potrafi

ą

wykorzysta

ć

szczere

zaanga

ż

owanie ludzi zdrowych i inteligentnych, lecz wyalienowanych

we współczesnym, powierzchownym duchowo społecze

ń

stwie. (...)

Sekty odnosz

ą

sukces, wykorzystuj

ą

c po prostu w skrajnym stopniu

9

J.Ritchie (1994, s.14) powołuj

ą

c si

ę

na stanowisko innych psychologów, podkre

ś

la „...tylko

chorzy umysłowo s

ą

odporni na agitacj

ę

sekt. Członkami sekt zostaje si

ę

niezale

ż

nie od płci,

pochodzenia, wieku”. Jednocze

ś

nie ten sam autor zaznacza,

ż

e stopie

ń

podatno

ś

ci na wpływ

sekt jest zró

ż

nicowany. Inny specjalista problematyki zwi

ą

zanej z pomoc

ą

ludziom

uzale

ż

nionym od sekt, ex członek Ko

ś

cioła Zjednoczeniowego S.Hassan podkre

ś

la,

ż

e

„wszyscy jeste

ś

my poddani na ich oddziaływanie” (Hassan 1999, s.84; zob. tak

ż

e Taran 2000,

s.104).

background image

18

skłonno

ś

ci, którym i tak wszyscy podlegamy i na które jeste

ś

my

podatni” (Persaud 1998, s.425-427; por. tak

ż

e Zwoli

ń

ski 1996, s.33).

Niemiecki psycholog B.Bierhoff formułuje trzy stanowiska,

które s

ą

prób

ą

wyja

ś

nienia podatno

ś

ci osoby na działalno

ść

grup

kultowych:

1) podatno

ść

jest uwarunkowana

ż

yciow

ą

sytuacj

ą

konkretnego

człowieka;

2) podatno

ść

wynika z represyjnego rodzaju uspołeczniania

człowieka;

3) podatno

ść

jest zwi

ą

zana z typem osobowo

ś

ci, jest uzasadniona

charakterologicznie.

Pierwsze i trzecie stanowisko, zasadniczo nie wymagaj

ą

ż

adnego

dopowiedzenia. Drugie, po

ś

rednie stanowisko dotyczy procesów

modernizacyjnych,

struktur

biurokratycznych,

którym

podlega

współczesny człowiek. Powy

ż

sze procesy bardzo cz

ę

sto popychaj

ą

wr

ę

cz człowieka do zachowa

ń

patologicznych (w

ś

ród nich jest

działalno

ść

sekt – grup kultowych, która stwarza pozory niesienia

pomocy zagubionemu, współczesnemu człowiekowi). B.Bierhoff

w swoich dalszych rozwa

ż

aniach stawia tez

ę

, która podsumowuje

niejako trzy prezentowane stanowiska i która wskazuje na integralny

charakter uwarunkowa

ń

podatno

ś

ci – charakter psychospołeczny

(Bierhoff 1988, s.2; por tak

ż

e Vernette 1998, s.36).

Te psychospołeczne czynniki przy wzajemnej interakcji pozwalaj

ą

stwierdzi

ć

,

ż

e dany człowiek jest bardziej podatny od innego

człowieka na oddziaływania sekt (por. Ross, Langone 1988, s.29-33;

Gajewski 1999, s.7-18).

Z kolei Niemiecki Instytut Stosowanej Psychologii Gł

ę

bi

przedstawia trzy typy osób podatnych na działania sekt. Pierwszy typ

background image

19

– Typ A – T

ę

skni

ą

cy chwiejny. Jest to człowiek z najwi

ę

ksz

ą

skłonno

ś

ci

ą

do bycia oszukanym, manipulowanym. Skłonno

ść

ta

wynika z t

ę

sknoty za bezpiecze

ń

stwem i jasno

ś

ci

ą

otaczaj

ą

cej

rzeczywisto

ś

ci – za zdrowym

ś

wiatem. Ludzie ci, z racji złych relacji

z rodzicami z wczesnego dzieci

ń

stwa i z niezaspokojonej potrzeby

bezpiecze

ń

stwa szukaj

ą

jej w pó

ź

niejszym

ż

yciu. Człowiek który

odczuwa,

ż

e ma za sob

ą

nieszcz

ęś

liwe

ż

ycie, t

ę

skni za uzdrawiaj

ą

c

ą

i zbawiaj

ą

c

ą

nauk

ą

. Drugi typ – Typ B – Podatny antagonista. Ta

grupa

ludzi

charakteryzuje

si

ę

nieustann

ą

skłonno

ś

ci

ą

do

udowadniania innym,

ż

e nie s

ą

podatni na wpływy sekt. Gotowi s

ą

anga

ż

owa

ć

si

ę

w spory dotycz

ą

ce tego wła

ś

nie tematu. Próbuj

ą

udowadnia

ć

innym, a mo

ż

e sobie przede wszystkim swoj

ą

odporno

ść

i niezale

ż

no

ść

. W ko

ń

cu wg przysłowia „kto narzeka, kupuje”,

wpadaj

ą

w sidła sekt, zwłaszcza ezoterycznych. Natomiast trzeci typ

podatno

ś

ci – Typ C okre

ś

lany jest jako Krytyczny realista. Ta grupa

ludzi nale

ż

y do najbardziej odpornych na wpływy sekt. Człowiek taki,

jest gotów sprawdza

ć

wszystkie nowe informacje które do niego

docieraj

ą

i mogłyby mie

ć

jakie

ś

konsekwencje

ż

yciowe. Ludzie ci,

nawet krytyczne zajmowanie si

ę

sektami, uwa

ż

aj

ą

za strat

ę

czasu

(Institut für Angewandte Tiefenpsychologie 1997)

10

.

Wydaje si

ę

,

ż

e młodzie

ż

anga

ż

uj

ą

ca si

ę

w grupach kultowych

i szukaj

ą

ca tutaj pomocy mo

ż

e czu

ć

si

ę

sfrustrowana, pozbawiona

obrony i nadziei, bezradna, osamotniona w domu, nieakceptowana

w szkole, w pracy, zagubiona w anonimowo

ś

ci, zepchni

ę

ta na

margines, rozczarowana zarówno społecze

ń

stwem jak i systemami

wychowawczymi,

wyalienowana.

Poszukuj

ą

c

najprostszych

10

Instytut prezentuje na stronach internetowych kwestionariusz, na podstawie którego okre

ś

la

stopie

ń

podatno

ś

ci na sekty wraz z krótk

ą

prezentacj

ą

poszczególnych typów człowieka

podatnego. Zob. Institut für Angewandte Tiefenpsychologie 1997.

background image

20

rozwi

ą

za

ń

, staj

ą

si

ę

stosunkowo łatwym „łupem” dla ludzi

rekrutuj

ą

cych do ró

ż

nych grup kultowych.

Bardzo

interesuj

ą

ce

studium

na

temat

ofiar

sekt

destrukcyjnych prezentuje M.Szostak. Autor w swojej pracy

zastanawia si

ę

, czy mo

ż

na mówi

ć

o okre

ś

lonej predestynacji,

rozumianej jako szczególna podatno

ść

– wiktymno

ść

aby sta

ć

si

ę

ofiar

ą

sekt? Czy ofiary sekt destrukcyjnych posiadaj

ą

jakie

ś

specyficzne cechy, czy charakteryzuj

ą

si

ę

jakimi

ś

okre

ś

lonymi

predyspozycjami? Powołuj

ą

c si

ę

na psychologów, socjologów,

teologów i wiktymologów oraz wskazuj

ą

c na oficjalne dokumenty

ż

nych

instytucji

mi

ę

dzynarodowych

stwierdza,

ż

e

istniej

ą

ś

rodowiska najbardziej nara

ż

one na wiktymizacj

ę

ze strony sekt. Do

osób i grup społecznych najbardziej nara

ż

onych na wiktymizacj

ę

ze

strony sekt nale

żą

:

-

dzieci i młodzie

ż

, w szczególno

ś

ci z rodzin rozbitych,

patologicznych, bez tzw. „

ż

yciowych perspektyw”;

-

kobiety samotnie wychowuj

ą

ce dzieci, cz

ę

sto bez

ś

rodków do

ż

ycia lub z bardzo ograniczonymi

ś

rodkami materialnymi;

-

tzw. „osoby poszukuj

ą

ce” – o nieukształtowanym systemie

warto

ś

ci;

-

osoby z zaburzeniami osobowo

ś

ci (neurotyzm, depresje,

frustracje, psychozy, fobie);

-

osoby

samotne,

posiadaj

ą

ce

zwi

ę

kszon

ą

potrzeb

ę

tzw.

„akceptacji społecznej”;

-

osoby z podwy

ż

szonym progiem wra

ż

liwo

ś

ci, z zaburzeniami

samooceny, z zaburzeniami racjonalnej oceny rzeczywisto

ś

ci;

-

osoby zamo

ż

ne – w celu przej

ę

cia maj

ą

tku;

-

ludzie sławni – jako autorytety naukowe i moralne;

background image

21

-

osoby bezrobotne bez

ś

rodków do

ż

ycia (w sektach znajduj

ą

na

pocz

ą

tku pozorne rozwi

ą

zanie swoich problemów materialnych,

egzystencjalnych);

-

osoby religijne – „nadwra

ż

liwe” (Szostak 2001, s.327-328).

Obok nielicznych cało

ś

ciowych uj

ęć

uwarunkowa

ń

, przyczyn

podatno

ś

ci

człowieka

na

oddziaływania

grup

kultowych,

zdecydowanie cz

ęś

ciej znawcy problematyki koncentruj

ą

si

ę

jednak

na badaniach empirycznych jedynie wybranych sfer

ż

ycia i na ich

podstawie próbuj

ą

wyci

ą

ga

ć

wnioski na temat podatno

ś

ci. Jeszcze

innym nurtem poszukiwa

ń

jest analizowanie przyczyn akcesu jedynie

do okre

ś

lonych grup kultowych (o pochodzeniu chrze

ś

cija

ń

skim,

dalekowschodnim, neopoga

ń

skim).

Uwarunkowania osobowo

ś

ciowe podatno

ś

ci człowieka na

oddziaływania grup kultowych

T.Paleczny, analizuj

ą

c problematyk

ę

atrakcyjno

ś

ci sekt,

poszukuje odpowiedzi zwi

ą

zanych z przyczynami akcesu do tego

typu grup. Kontestacja istniej

ą

cego stanu rzeczy, bunt wobec

istniej

ą

cej

hierarchii

i

organizacji,

cz

ę

sto

bywaj

ą

ź

ródłem

funkcjonowania nowych grup, zwłaszcza o charakterze religijnym.

W swoich rozwa

ż

aniach powy

ż

szy autor próbuje utworzy

ć

typologi

ę

osobowo

ś

ci charakterystycznych dla wybieraj

ą

cych udział w sektach.

Autor opisuje pi

ęć

typów osobowo

ś

ci:

1) Eskapistyczna. Jest charakterystyczna dla osób, które pragn

ą

uciec od kłopotliwej dla nich rzeczywisto

ś

ci w której

ż

yj

ą

. Gama

tych

ż

e kłopotów jest rozmaita. Osoby te szukaj

ą

w grupie niejako

background image

22

azylu, schronienia, pragn

ą

odzyska

ć

swoj

ą

podmiotowo

ść

, któr

ą

zagubili, b

ą

d

ź

została im w jaki

ś

sposób ograniczona.

2) Poszukuj

ą

ca. Ten typ osobowo

ś

ci przejawiaj

ą

ludzie posiadaj

ą

cy

przymiot który mo

ż

na okre

ś

li

ć

jako ciekawo

ść

poznawcza. Osoby te

s

ą

gotowe anga

ż

owa

ć

si

ę

w ka

ż

d

ą

grup

ę

(w tym tak

ż

e w t

ą

nieformaln

ą

), aby odkrywa

ć

sens

ż

ycia, „jedyn

ą

prawd

ę

”, aby

odkrywa

ć

swoje miejsce w

ż

yciu.

3) Wahaj

ą

ca si

ę

. Człowiek pełen dylematów egzystencjalnych,

niepokojów z nimi zwi

ą

zanych, l

ę

ków, niepewno

ś

ci poszukuje

sposobów zredukowania tego wszystkiego. Grupa kultowa stanowi

dla tego typu ludzi skuteczny

ś

rodek zaradczy.

4) Autorytarna. Osobowo

ść

ta, jest typowa dla ludzi poszukuj

ą

cych

oparcia, pewno

ś

ci i bezpiecze

ń

stwa. Osoby te s

ą

gotowe

uczestniczy

ć

w ka

ż

dej grupie, w której kto

ś

inny podejmuje za nich

decyzje i ustala im jednoznaczne reguły post

ę

powania. Okazuje si

ę

,

ż

e człowiek o takim typie osobowo

ś

ci wyra

ż

a przekonanie,

ż

e

dominacja i podporz

ą

dkowanie s

ą

tymi relacjami, które porz

ą

dkuj

ą

ś

wiat i otaczaj

ą

c

ą

rzeczywisto

ść

. Powy

ż

sze przekonanie sprawia,

ż

e

niekontrolowanym siłom ulega tak

ż

e on sam i gotów jest im si

ę

podporz

ą

dkowa

ć

. Uprzedzenia, nietolerancja, stereotypy, rygoryzm,

niech

ęć

do tego co wymyka si

ę

spod kontroli zewn

ę

trznej to typowe

cechy osobowo

ś

ci autorytarnej – bardzo podatnej na manipulacje – w

tym tak

ż

e prowadzon

ą

przez grupy kultowe (por. Witkowski 2000,

s.257-259).

5) Marzycielsko – utopijna. Człowiek z ci

ą

głymi tendencjami do

idealizowania otaczaj

ą

cej rzeczywisto

ś

ci. To idealizowanie jest pełne

irracjonalnego my

ś

lenia i działania. Sekta ze swoj

ą

ofert

ą

jest niejako

background image

23

naturalnym miejscem dla funkcjonowania tego typu ludzi (Paleczny

1998, s.117-123; por. tak

ż

e Gross 2001).

Powy

ż

sze typy osobowo

ś

ci s

ą

według autora charakterystyczne dla

uczestników wi

ę

kszo

ś

ci sekt. Sekty mog

ą

oczywi

ś

cie powy

ż

sze typy

osobowo

ś

ci umacnia

ć

, rozwija

ć

, ale zasadniczo to człowiek

o okre

ś

lonej ju

ż

osobowo

ś

ci jest wci

ą

gany, werbowany do grupy

kultowej (do sekty). Grupa z kolei jest gotowa (przynajmniej na

pocz

ą

tku) realizowa

ć

jego oczekiwania. Literatura przedmiotu nie

przedstawia bada

ń

empirycznych, potwierdzaj

ą

cych tez

ę

i

ż

to wła

ś

nie

sekty kształtuj

ą

tego typu osobowo

ś

ci.

Zdecydowanie bardziej uproszczony obraz osobowo

ś

ciowy

ewentualnego adepta ruchu kultowego prezentuje S.Hassan, który

posługuje si

ę

czterema typami osobowo

ś

ci, mówi

ą

c o nich

„wzorcowe”.

Pierwszy typ to tzw. „my

ś

liciel” – stanowi

ą

go ludzie nastawieni do

ż

ycia intelektualnie. My

ś

lenie dominuje u nich zdecydowanie nad

emocjonalno

ś

ci

ą

. Takiej grupie ludzi oferowano na pierwszym

spotkaniu udział w

ż

yciu naukowym.

Drugi typ nazwano „wra

ż

liwym”. Ta grupa ludzi zasadniczo

nastawiona jest na uczucia, emocje, wykazuj

ą

du

ż

e zapotrzebowanie

na relacje rodzinne pełne serdeczno

ś

ci i harmonii. Dla takich ludzi

sekta była ukazywana jako oaza szcz

ęś

liwo

ś

ci.

Trzeci typ okre

ś

la si

ę

jako „praktycy”, którzy nastawieni s

ą

na

działania, na konkretn

ą

pomoc. To tzw. aktywi

ś

ci, wolontariusze,

ludzie ch

ę

tni do ka

ż

dej pomocy, gotowi walczy

ć

z cierpieniem, bied

ą

,

krzywd

ą

drugiego człowieka.

Wreszcie czwarty typ osobowo

ś

ci to „wierz

ą

cy” – czyli grupa ludzi

poszukuj

ą

ca Boga w swoim

ż

yciu. Ci ludzie

ż

yj

ą

swoimi

background image

24

objawieniami, do

ś

wiadczeniami religijnymi, nastawieni na modlitw

ę

,

z zapotrzebowaniem przede wszystkim na duchowe kierownictwo

(Hassan 1999, s.70-72). Grupa kultowa stwarza wi

ę

c pozorne

mo

ż

liwo

ś

ci jakiego

ś

rozwoju własnych zainteresowa

ń

.

Niemiecki

znawca

problematyki

A.Schulze

szukaj

ą

c

odpowiedzi na pytanie: Jacy ludzie wst

ę

puj

ą

do sekt?, wyra

ż

a

przekonanie,

ż

e podatno

ść

na działania tych grup nie ma nic

wspólnego z inteligencj

ą

, ze sposobem

ż

ycia, stanem psychicznym

czy rozwojem społecznym. Ró

ż

ne sekty zainteresowane s

ą

ż

nymi

typami ludzi, których mog

ą

wykorzysta

ć

dla własnych korzy

ś

ci.

Według tego autora podatno

ść

dotyczy jedynie okre

ś

lonych typów

ludzi, którzy s

ą

atrakcyjni dla sekt, a o podatno

ś

ci jako zjawisku

dotycz

ą

cym ka

ż

dego człowieka trudno jest mówi

ć

(Schulze 1998).

Autor ten, unika wi

ę

c stwierdze

ń

o powszechno

ś

ci podatno

ś

ci na

manipulacyjne

oddziaływania

grup

kultowych,

jednocze

ś

nie

potwierdza aspekt zwi

ą

zany z istnieniem typów osobowo

ś

ci,

szczególnie nara

ż

onych na powy

ż

sze oddziaływania.

Wspomniany ju

ż

B.Bierhoff, analizuj

ą

c podatno

ść

człowieka

na wpływ sekt i psychogrup, obok aspektu społecznego, wskazuje

tak

ż

e na aspekt osobowo

ś

ciowy. Autor ten nie ukazuje jakiego

ś

wzorcowego typu osobowo

ś

ci człowieka podatnego na oddziaływania

grup kultowych. Koncentruje swoje rozwa

ż

ania na specyficznych

potrzebach, które umieszcza w strukturze osobowo

ś

ci. Według oceny

tego autora podatno

ść

zwi

ę

kszaj

ą

nast

ę

puj

ą

ce potrzeby: pragnienie

przynale

ż

no

ś

ci, pragnienie bycia kochanym i akceptowanym bez

zastrze

ż

e

ń

, pragnienie znajdowania prostych rozwi

ą

za

ń

, potrzeba

ochrony samego siebie, rozrywki i odmiany, sensownej działalno

ś

ci,

potrzeba kierowania samym sob

ą

maj

ą

ca podło

ż

e narcystyczne

background image

25

(unikanie ran i prezentowanie własnej osoby jako człowieka sukcesu,

którego

nie

mo

ż

na

zrani

ć

),

poczucia

własnej

godno

ś

ci

i samorealizacji (Bierhoff 1998, s.7-8; 1998a, s.457-460; por tak

ż

e

Vernette 1998, s.37-38).

Zbie

ż

ne stanowisko z powy

ż

szymi wyra

ż

a polski specjalista

problematyki – A.Zwoli

ń

ski. Autor ten powołuj

ą

c si

ę

na liczne analizy

psychologów,

socjologów,

filozofów,

teologów,

duszpasterzy,

wychowawców wskazuje na psychospołeczne uwarunkowania

podatno

ś

ci

człowieka

na

oddziaływania

grup

kultowych.

Zdecydowanie obszerniej analizuje sytuacj

ę

społeczn

ą

i wynikaj

ą

ce

z niej konsekwencje dla zachowa

ń

młodego człowieka. Jednak

ż

e nie

pomija ró

ż

norodnych przyczyn zwi

ą

zanych z „cechami osoby, które

czyni

ą

j

ą

podatn

ą

na

agitacj

ę

sekt”.

Prezentuj

ą

c

obraz

osobowo

ś

ciowy człowieka podatnego, Zwoli

ń

ski wskazuje,

ż

e

w momencie wst

ę

powania do sekt ludzie ci, bardzo cz

ę

sto znajduj

ą

si

ę

w stanie depresji, silnej nerwicy, stresów, braku wiary we własne

siły i mo

ż

liwo

ś

ci, niepokoju psychicznego, z poczuciem dezintegracji.

Generalnie osoby które poszukuj

ą

kontaktu z sekt

ą

, b

ą

d

ź

nowym

ruchem religijnym, przejawiaj

ą

według autora oznaki powa

ż

nej

niedojrzało

ś

ci osobowo

ś

ciowej, egocentryzm, naiwno

ść

, infantylizm,

brak realnych planów

ż

yciowych, mała odporno

ść

na sytuacje

stresowe, z siln

ą

potrzeb

ą

afiliacji i uznania, a tak

ż

e z wieloma

kompleksami dotycz

ą

cymi zwłaszcza seksualno

ś

ci. Jednocze

ś

nie

autor opisuj

ą

c człowieka podatnego wskazuje zapotrzebowanie na

poszukiwanie celu i sensu

ż

ycia, potrzeb

ę

Absolutu, pewno

ś

ci

i bezpiecze

ń

stwa, uczestnictwa i zaanga

ż

owania (Zwoli

ń

ski 1996,

s.32-34). Potrzeby (zarówno fizyczne jak i psychiczne) s

ą

bardzo

istotnym stymulatorem działania dzieci i młodzie

ż

y wpływaj

ą

cym na

background image

26

przebieg

ich

rozwoju

psychospołecznego.

W

rodzinach

patologicznych s

ą

one zwykle w du

ż

ej mierze niezaspokajane.

Człowiek młody cierpi

ą

cy na brak miło

ś

ci, zrozumienia i akceptacji

staje si

ę

łatwym do manipulacji przez ludzi werbuj

ą

cych do grup

kultowych. Niejako na drugim kra

ń

cu wysokiej podatno

ś

ci s

ą

ludzie

młodzi wychowywani w duchu „skrajnie prospołecznym”, nie umiej

ą

cy

odmówi

ć

pomocy, nie umiej

ą

cy zachowa

ć

si

ę

asertywnie.

„Zdeklarowany egoista raczej nie przyst

ą

pi do sekty, a nawet je

ś

li – to

długo w niej nie wytrzyma” (zob. Prokop 1999, s.73). Skutki

deprywacji zwłaszcza potrzeb psychicznych nios

ą

powa

ż

ne

konsekwencje zwłaszcza dla młodego człowieka i czyni

ą

go mniej

odpornym na manipulacyjn

ą

działalno

ść

.

Analizuj

ą

c osobowo

ś

ciowe uwarunkowania podatno

ś

ci na

oddziaływania grup kultowych, nale

ż

y zauwa

ż

y

ć

tak

ż

e Raport

Watyka

ń

ski

11

, który przedstawiaj

ą

c powy

ż

sze zagadnienie nie pomija

tak

ż

e aspektu psychologicznego. Podobnie jak wielu współczesnych

badaczy, tak i w tym wa

ż

nym dokumencie Stolicy Apostolskiej, gdy

analizowane s

ą

przyczyny rozprzestrzeniania si

ę

sekt, ukazana jest

struktura potrzeb potencjalnego adepta grup kultowych. Wskazuje on

nast

ę

puj

ą

ce potrzeby warunkuj

ą

ce podatno

ść

na oddziaływanie tego

typu grup:

1) Potrzeba przynale

ż

no

ś

ci, poczucia wspólnoty – w dobie kryzysu

rodziny, nadmiernego zinstytucjonalizowania struktur ko

ś

cielnych,

sekty oferuj

ą

ciepło, wi

ę

zi, braterstwo, wsparcie, opiek

ę

, pomoc,

akceptacj

ę

, bezpiecze

ń

stwo, wspólny cel i kole

ż

e

ń

sko

ść

.

11

„Sekty albo nowe ruchy religijne. Wyzwanie duszpasterskie” 1986, s.3-6. Do niniejszego

dokumentu cz

ę

sto nawi

ą

zuje G.Amorth (1999, s.59), okre

ś

laj

ą

c go jako dokument, „który

charakteryzuje si

ę

powa

ż

nym podej

ś

ciem do problemu sekt”. Wydaje si

ę

,

ż

e wypowied

ź

tak

znakomitego specjalisty na temat istniej

ą

cej analizy problemu, nie mo

ż

e by

ć

niezauwa

ż

ona.

background image

27

Dla człowieka wa

ż

ny jest ju

ż

sam fakt przynale

ż

no

ś

ci do jakiej

ś

grupy. Społecze

ń

stwo zatomizowane,

ż

yj

ą

ce konkurencj

ą

nie daje

zasadniczo poczucia przynale

ż

no

ś

ci (por. Alexiewicz 1998, s.17).

2) Poszukiwanie odpowiedzi – wobec przeintelektualizowania

przepowiadania

i

prawd

wiary

oraz

post

ę

puj

ą

cego

braku

podstawowej wiedzy teologicznej u wiernych, sekty oferuj

ą

proste,

gotowe odpowiedzi, uproszczone wersje tradycyjnych prawd

i warto

ś

ci, dowody o charakterze nadnaturalnym (glossolalia,

prorokowanie, trans, mediumizm itp.). Okazuje si

ę

,

ż

e synkretyczna

teologia proponowana jako odpowied

ź

na wszelkie problemy

współczesnego człowieka trafia do wielu słuchaczy. Obok odpowiedzi

zupełnie banalnych, grupy kultowe „znaj

ą

” odpowiedzi na pytania

o sens

ż

ycia,

ś

mierci, cierpienia, przyszło

ś

ci i przeszło

ś

ci.

T.Alexiewicz wskazuj

ą

c na t

ę

wła

ś

nie potrzeb

ę

jako istotn

ą

,

uzasadnia swój wybór wskazuj

ą

c na ogromny „szum informacyjny”

i „ogromn

ą

inflacj

ę

słowa”, które towarzysz

ą

współczesnemu

człowiekowi (Alexiewicz 1998, s.17).

3) D

ąż

enie do integralno

ś

ci, holizm – wobec zagubienia człowieka,

rozbicia, utraty wi

ę

zów z bliskimi, atomizacji

ż

ycia, sekty daj

ą

proste

i jasne odpowiedzi. Rzeczywisto

ść

ukazuj

ą

jako czarno – biał

ą

, bez

odcieni. Uniwersalizm i synkretyzm, którymi bardzo cz

ę

sto

i skutecznie posługuj

ą

si

ę

grupy kultowe bywa skutecznym sposobem

w d

ąż

eniu do integralnego rozumienia

ś

wiata. To daje człowiekowi

poczucie harmonii, uleczenie, pokój, zrozumienie siebie i innych,

sekty daj

ą

odczu

ć

,

ż

e wa

ż

ne s

ą

sprawy ciała i ducha.

4) Potrzeba bycia rozpoznanym, wyró

ż

nionym. Wielkie skupiska

ludzi: w miastach, w parafiach, cz

ę

sto tłumi

ą

i ograniczaj

ą

indywidualno

ść

człowieka. Wobec powszechnej anonimowo

ś

ci, grupy

background image

28

kultowe oferuj

ą

zainteresowanie ka

ż

d

ą

osob

ą

, daj

ą

namiastk

ę

,

poczucie

równych

szans

na

pełnienie

funkcji

kapła

ń

skich

i

przywódczych,

na

współuczestnictwo,

wyra

ż

anie

siebie,

rozbudzenie

ś

wiadomo

ś

ci własnych potencjalno

ś

ci osoby.

5) Potrzeba duchowego kierownictwa – wobec kryzysu autorytetów,

cz

ę

stego braku oparcia w swojej rodzinie lub w

ś

ród osób

najbli

ż

szych, wobec braku zaanga

ż

owania ze strony wspólnot

ko

ś

cielnych, sekty oferuj

ą

silnych, charyzmatycznych przywódców.

Człowiek który poszukuje autorytetu, kogo

ś

konkretnego, na kim

mógłby si

ę

oprze

ć

, mógł si

ę

odwoła

ć

jest gotów stosunkowo łatwo

całkowicie si

ę

podporz

ą

dkowa

ć

(por. Hauth 1992, s.15). Liderzy sekt

posiadaj

ą

panaceum na wszelkie w

ą

tpliwo

ś

ci, potrafi

ą

rozwi

ą

zywa

ć

wszystkie problemy. W ten sposób stosunkowo łatwo i szybko

uzale

ż

niaj

ą

wr

ę

cz od siebie.

6) Potrzeba wizji. Oboj

ę

tno

ść

, wrogo

ść

i konflikty we współczesnym

ś

wiecie, l

ę

k o przyszło

ść

– to wszystko sprawia,

ż

e człowiek l

ę

ka si

ę

o własn

ą

przyszło

ść

. W takim kontek

ś

cie sekty obiecuj

ą

nadej

ś

cie

nowej ery, obiecuj

ą

now

ą

wizj

ę

integracji siebie samego, ludzko

ś

ci,

historii, wszech

ś

wiata. Proponuj

ą

jak

ąś

alternatyw

ę

– wizj

ę

lepszej,

szcz

ęś

liwej przyszło

ś

ci, która trafia w zapotrzebowania człowieka,

człowieka który zamiast teoretycznej odpowiedzi na pytanie o sens

ż

ycia, oczekuje równie

ż

wytyczenia konkretnej drogi.

7) Potrzeba zaanga

ż

owania si

ę

i wł

ą

czenia – wobec coraz wi

ę

kszego

wyalienowania współczesnego człowieka z twórczego

ż

ycia,

traktowania go w sposób bardzo przedmiotowy, sekty daj

ą

odczu

ć

człowiekowi,

ż

e jest potrzebny. Poprzez pocz

ą

tkowe zainteresowanie

si

ę

jego problemami, poprzez zaanga

ż

owanie człowieka w

ż

ycie

background image

29

społeczne daj

ą

odczu

ć

,

ż

e jest współuczestnikiem wydarze

ń

,

rzeczywisto

ś

ci (Sekty albo nowe ruchy religijne...1986, pkt.2).

Szybki i dynamiczny rozwój sekt i nowych ruchów quasi –

religijnych uwarunkowany jest z cał

ą

pewno

ś

ci

ą

ż

no

ś

ci

ą

form

agitacji,

indoktrynacji

z

jednej

strony

oraz

specyficznymi

dyspozycjami psychicznymi, osobowo

ś

ciowymi z drugiej strony.

Człowiek zagubiony, osamotniony, poszukuj

ą

cy prostych odpowiedzi

na trudne pytania dotycz

ą

ce celu i sensu

ż

ycia, szukaj

ą

cy drogi do

szcz

ęś

cia znajduje namiastki, substytuty w grupach okre

ś

lanych jako

sekty. W nich próbuj

ą

młodzi ludzie znale

źć

opiek

ę

i kierownictwo

ż

yciowo – religijne. Adherenci sekt s

ą

dz

ą

,

ż

e w tych wła

ś

nie grupach

odnajduj

ą

wła

ś

ciw

ą

wizj

ę

przyszło

ś

ci (por. Rusecki 1994, s.172-173;

1997, s.211-212; Zar

ę

bska-Piotrowska 1997, s.39-43).

Poszukuj

ą

c uwarunkowa

ń

osobowo

ś

ciowych podatno

ś

ci, nale

ż

y

podkre

ś

li

ć

,

ż

e zdecydowana wi

ę

kszo

ść

badaczy idzie w kierunku

analizowania jedynie pewnych aspektów osobowo

ś

ci, ró

ż

nych

potrzeb młodego człowieka lub te

ż

podejmowane s

ą

próby

poszukiwania cech osobowo

ś

ci w kontek

ś

cie tego co proponuj

ą

ż

ne grupy kultowe (por. Descouvemont 1992, s.10-22; Cekiera

1994, s.132; Makselon 1995, s.248-250; Urbaniak 1997, s.140;

Nowakowski 1999, s.29; Gajewski 1999, s.11; 2000, s.26-28).

Uwarunkowania społeczne podatno

ś

ci człowieka na

oddziaływania grup kultowych

Współczesna psychologia ukazuje człowieka nie tyle jako

jednostk

ę

z jej cechami i wła

ś

ciwo

ś

ciami, lecz jako jednostk

ę

w kontek

ś

cie społecznym, w kontek

ś

cie grupy która najmocniej na

background image

30

niego wpływa. Drug

ą

grup

ą

czynników – przyczyn wyja

ś

niaj

ą

cych

podatno

ść

młodego człowieka na oddziaływania grup kultowych, s

ą

wi

ę

c czynniki społeczne,

ś

rodowiskowe, otoczenie w którym ten

człowiek

ż

yje i rozwija si

ę

.

Ś

rodowisko bowiem odgrywa istotn

ą

rol

ę

w rozwoju psychicznym człowieka. Mówi

ą

c o

ś

rodowisku i analizuj

ą

c

wynikaj

ą

ce st

ą

d uwarunkowania trzeba koniecznie wskaza

ć

na

podstawowe otoczenie młodego człowieka: to dalsze którym jest

społecze

ń

stwo oraz to bli

ż

sze, którym jest rodzina, szkoła, grupa

rówie

ś

ników.

Interesuj

ą

cy

obraz

uwarunkowa

ń

społecznych

kre

ś

li

wspomniany ju

ż

wcze

ś

niej B.Bierhoff. Otó

ż

autor ten, wskazuje

przede wszystkim na to dalsze otoczenie, dalsze

ś

rodowisko, jakim

jest współczesne społecze

ń

stwo. W społecze

ń

stwie widzi zagro

ż

enie

uczynienia

z człowieka maszyny do

wykonywania jedynie

okre

ś

lonych prac. Procesy modernizacyjne i id

ą

ce z nimi niejako

w

parze

patologie

społeczne

pozbawiaj

ą

człowieka

jego

indywidualno

ś

ci. W

ś

wiecie, w którym wszystko wydaje si

ę

by

ć

mo

ż

liwe: najwy

ż

sze wygrane, całkowite zadowolenie, pełne

szcz

ęś

cie, ale równie

ż

totalne niepowodzenie, to zwłaszcza młody

człowiek ma problemy z podejmowaniem odpowiedzialnych decyzji.

Społecze

ń

stwo w którym

ż

yje konkretna osoba nie daje poczucia

wi

ę

zi społecznych, wr

ę

cz uniemo

ż

liwia tworzenie takich wi

ę

zi.

Społecze

ń

stwo w którym panuje uczucie bezdomno

ś

ci, w którym

wywierany jest ci

ą

gły nacisk, presja, w którym liczy si

ę

sukces, siła

przelicytowania, w którym zauwa

ż

a si

ę

brak poczucia sensu

ż

ycia

z jednej strony i zarazem jakiego

ś

przesytu z drugiej strony, sprawia,

ż

e wiele osób wpada w stany depresyjne b

ą

d

ź

zauwa

ż

a si

ę

liczne

skłonno

ś

ci narcystyczne. Ten kontekst uniemo

ż

liwia wr

ę

cz rozwój.

background image

31

Aby przetrwa

ć

i funkcjonowa

ć

w takim społecze

ń

stwie trzeba spełnia

ć

wiele wymaga

ń

dotycz

ą

cych otaczaj

ą

cej sytuacji i własnej osoby. Ci

którzy nie radz

ą

sobie w tym społecze

ń

stwie si

ę

gaj

ą

po rozmaite

substytuty, które s

ą

im proponowane, aby odwróci

ć

uwag

ę

od

bezsensowno

ś

ci

ż

ycia codziennego. Okazuje si

ę

,

ż

e człowiek

współczesny, poprzez wspomniane do

ś

wiadczenia społeczne staje

si

ę

podatny na łatwe zmanipulowanie (równie

ż

przez działalno

ść

sekt). Grupy kultowe zaproponuj

ą

takiemu zagubionemu społecznie

człowiekowi bardzo proste i łatwe do zrealizowania pomysły, sprawi

ą

swoj

ą

działalno

ś

ci

ą

,

ż

e człowiek poczuje si

ę

szcz

ęś

liwy. Wielu ulega

tej ułudzie (Bierhoff 1998, s.1-5; por. tak

ż

e Langel 1995, s.128-130).

Polscy psycholodzy oraz inni specjali

ś

ci analizowanej problematyki

wskazuj

ą

na podobne

ź

ródła współczesnej popularno

ś

ci grup

kultowych. Jako główne

ź

ródło A.Zwoli

ń

ski wymienia liczne kryzysy,

dotycz

ą

ce ró

ż

nych sfer

ż

ycia współczesnego człowieka. Jako ten

najbardziej powszechny wskazuje kryzys cywilizacji. U podstaw tego

ż

kryzysu widzi ide

ę

wolno

ś

ci i jej bł

ę

dne koncepcje, propagowane

zwłaszcza przez twórców liberalizmu i komunizmu. Wskazuj

ą

c na

pluralizm kulturowy, autor ten, wyja

ś

nia skutki jakimi s

ą

zagubienie

prawdy, pomieszanie poj

ęć

, proces sekularyzacji, egzystencjalny

niepokój człowieka, wszechogarniaj

ą

ca pustka, poczucie bezsensu

ż

ycia. Sekty idealnie wykorzystuj

ą

istniej

ą

cy kryzys do swojej

manipulacyjnej działalno

ś

ci, proponuj

ą

c kolorowy

ś

wiat pełen miło

ś

ci

i łatwego

ż

ycia wolnego od chaosu i zła.

Innym wa

ż

nym uwarunkowaniem rozwoju grup kultowych jest kryzys

ko

ś

cioła i religii. Tutaj podło

ż

em, według A.Zwoli

ń

skiego jest

liberalizacja

teologii,

relatywizm

doktrynalny,

szerz

ą

cy

si

ę

indyferentyzm. Wraz z nimi pojawia si

ę

upadek moralno

ś

ci w

ś

ród

background image

32

wyznawców religii. Z kryzysem religii wi

ąż

e si

ę

kryzys jej instytucji.

Na znaczny spadek praktykowania w

ś

ród wiernych ko

ś

cioła oraz brak

logicznego uzasadnienia post

ę

powania moralnego, jako istotne

przyczyny atrakcyjno

ś

ci sekt wskazuj

ą

tak

ż

e inni badacze. W takim

kontek

ś

cie grupy kultowe staraj

ą

si

ę

stwarza

ć

klimat do bardziej

osobistego i bezpo

ś

redniego kontaktu z bóstwem (por. Sareło 1991,

s.105-107; Urbaniak 1997, s.138-139). Powy

ż

szy kontekst: swoisty

kryzys cywilizacji i cz

ę

ste trudno

ś

ci ze strony ko

ś

cioła w udzielaniu

skutecznej pomocy, jest wskazywany tak

ż

e przez innych autorów.

Atrakcyjno

ść

sekt w Polsce wielu autorów wi

ąż

e z czterdziestoletni

ą

ateizacj

ą

społecze

ń

stwa. St

ą

d szczególne zapotrzebowanie na

zjawiska transcendentne. W sytuacji pokazywania ko

ś

cioła bardziej

jako instytucji ni

ż

wspólnoty, nowe ruchy religijne wychodz

ą

z propozycj

ą

osobistego kontaktu z Bogiem, bez po

ś

redników.

Mniejsz

ą

grup

ą

, która powinna by

ć

najskuteczniejsz

ą

obron

ą

przed

sektami jest rodzina, ale i ona prze

ż

ywa swój kryzys – kryzys rodziny.

Rodziny rozbite, nieustabilizowane, patologiczne, z do

ś

wiadczeniem

wyobcowania, brak wła

ś

ciwej opieki wychowawczej, brak miło

ś

ci

rodzicielskiej, brak pozytywnej roli ojca jako osoby znacz

ą

cej

w rodzinie. Okazuje si

ę

,

ż

e im wi

ę

cej takich rodzin, im słabsza

rodzina, tym łatwiejsza i skuteczniejsza manipulacja grup kultowych.

Wielu badaczy wskazuje wła

ś

nie na rodzin

ę

jako na główne

ź

ródło

uwarunkowa

ń

ż

nych zachowa

ń

(zarówno tych akceptowanych, jak

i nieakceptowanych społecznie). Rodziców i dziecko ł

ą

cz

ą

silne

zwi

ą

zki emocjonalne. Dziecko jest całkowicie zale

ż

ne od rodziców,

potrzebna mu jest ich miło

ść

, pomoc i opieka, dziecko kocha

rodziców, podziwia ich, pragnie ich na

ś

ladowa

ć

, identyfikowa

ć

si

ę

z nimi. Ich zachowanie, sposób my

ś

lenia, postawy

ż

yciowe stanowi

ą

background image

33

dla dziecka wzór do na

ś

ladowania. Zwi

ą

zek postaw rodzicielskich, ról

rodzicielskich z rozwojem umysłowym, społecznym i emocjonalnym

dziecka jest zasadniczo niekwestionowany. Dokonuje si

ę

on przez

proces identyfikacji z osobami znacz

ą

cymi, którymi dla dziecka s

ą

jego rodzice. Na sytuacj

ę

rodzinn

ą

, a zwłaszcza kryzys rodziny, jako

główn

ą

przyczyn

ę

wchodzenia młodzie

ż

y w sekty, zwraca uwag

ę

mi

ę

dzy

innymi

Raport

Bezpiecze

ń

stwa

Narodowego

przy

Prezydencie RP z 1995r. „Konsumpcyjne podej

ś

cie do

ż

ycia b

ą

d

ź

trudna sytuacja ekonomiczna rodziny, a co za tym idzie po

ś

wi

ę

cenie

przez rodziców wi

ę

kszo

ś

ci czasu na prac

ę

zarobkow

ą

powoduje,

ż

e

rodzina nie spełnia nale

ż

ycie swoich funkcji. Wyalienowani młodzi

ludzie, poszukuj

ą

cy w

ż

yciu trwałych warto

ś

ci – przyja

ź

ni, ciepła,

zaufania, sensu

ż

ycia, spełnienia potrzeb przynale

ż

no

ś

ci i wi

ę

zi,

pozornie znajduj

ą

je w sektach” (zob. Raport BBN 1995, rozdz. VII).

Kryzys cywilizacji, religii oraz rodziny prowadzi wprost do osłabienia

zwi

ą

zków przyja

ź

ni i blisko

ś

ci, zwi

ą

zane z poczuciem osamotnienia –

to kolejna przyczyna atrakcyjno

ś

ci sekt. W szerokim kontek

ś

cie

zagro

ż

e

ń

powy

ż

szy A.Zwoli

ń

ski ukazuje tak

ż

e kryzys polityczny

i społeczny. Zmieniaj

ą

ce si

ę

systemy polityczne, poszukiwania

„nowego

ś

wiatopogl

ą

du”, zwi

ą

zane z nimi zjawisko anomii,

niezadowolenie społeczno – ekonomiczne s

ą

kolejnymi czynnikami

zwi

ą

zanymi z podło

ż

em dla powstawania i funkcjonowania grup

kultowych (Zwoli

ń

ski 1996, s.20-32; por. tak

ż

e Sakowicz 1994, s.183-

185; Springer 2000, s.36-45).

Uwarunkowania społeczne podatno

ś

ci człowieka nale

ż

ałoby widzie

ć

równie

ż

w kontek

ś

cie podstawowych czynników zawartych we

wspomnianym ju

ż

modelu integracyjnym (Ross, Langone 1988, s.29-

33; por. Singer, Lalich 1997, s.43-52).

background image

34

Okres rozwojowy. Najcz

ęś

ciej manipulacyjnej działalno

ś

ci sekt

ulegaj

ą

ludzie młodzi od 16 do 30 roku

ż

ycia. Jest to wi

ę

c czas szkoły

b

ą

d

ź

studiów. W literaturze niemieckoj

ę

zycznej na okre

ś

lenie sekt

funkcjonuj

ą

trafne, jak si

ę

wydaje okre

ś

lenia „Jugendreligionen”,

„Jugendsekten”. H.Baer wskazuje na wiek mi

ę

dzy 18, a 26 lat jako

ten, który niesie najwi

ę

ksze zagro

ż

enie znalezienia si

ę

w sekcie

(Bear 1994, s.542; por. tak

ż

e Singer, Lalich 1997, s.68). Okres

młodzie

ń

czy mi

ę

dzy 16 a 21 rokiem

ż

ycia charakteryzuje si

ę

specyficznymi prawami i zachowaniami. Obserwuje si

ę

wyst

ę

powanie

kryzysu młodzie

ń

czego, któremu towarzyszy nasilenie trudno

ś

ci

psychicznych

zwi

ą

zanych

z

problemem

nowej

identyfikacji,

z konfliktami potrzeb, ze zmienno

ś

ci

ą

nastrojów emocjonalnych przy

jednoczesnej tendencji do idealizowania rzeczywisto

ś

ci (Obuchowska

1996, s.9-10, 105-109; Asanger 2001, s.285). Czym

ś

naturalnym

w tym okresie rozwojowym jest poszukiwanie nowych dróg

i sposobów radzenia sobie. Grupy kultowe bardzo cz

ę

sto zwracaj

ą

si

ę

do młodzie

ń

czego odczucia alienacji, braku akceptacji

tradycyjnych

struktur

społecznych,

cz

ę

sto

posługuj

ą

si

ę

młodzie

ń

czym wizerunkiem, prezentuj

ą

c na zewn

ą

trz witalno

ść

,

pr

ęż

no

ść

, otwarto

ść

, radykalizm. To wszystko sprawia,

ż

e wła

ś

nie

ludzie młodzi s

ą

szczególnie nara

ż

eni na ró

ż

ne zagro

ż

enia, w tym na

aktywn

ą

działalno

ść

sekt (por. Pu

ż

y

ń

ska 1988; Klosinski 1996, s.19-

24;

Ś

ledzi

ń

ski 1997, s.33; Kulik 1998; Prokop 1999, s.14). Nieco

starsz

ą

grup

ą

nara

ż

on

ą

na werbunkow

ą

działalno

ść

jest młodzie

ż

studiuj

ą

ca. Ta grupa młodych ludzi cz

ę

sto przebywa długi czas poza

domem, ch

ę

tnie podró

ż

uje, jest z dala od domu i przyjaciół,

przewa

ż

nie nie posiada jeszcze swojej rodziny, maj

ą

c sporo wolnego

czasu i gotowo

ść

do poszukiwania tre

ś

ci duchowych staj

ą

si

ę

du

ż

ym

background image

35

obiektem zainteresowania grup kultowych. Bywa,

ż

e młodzie

ż

ta

prze

ż

ywa problemy wynikaj

ą

ce z faktu studiowania, a maj

ą

c

stosunkowo du

żą

łatwo

ść

w nawi

ą

zywaniu nowych kontaktów s

ą

otwarci na porady „osób

ż

yczliwych”. Bardzo cz

ę

sto studenci s

ą

pełni

zapału aby działa

ć

dla dobra wspólnego i zazwyczaj posiadaj

ą

szerokie zainteresowania. Staj

ą

si

ę

wi

ę

c stosunkowo łatw

ą

i bardzo

atrakcyjn

ą

grup

ą

ludzi nara

ż

onych na werbunkow

ą

działalno

ść

sekt

(por. Ritchie 1994, s.15-16; Kuncewicz 2000, s.21).

Czynniki sytuacyjne – to wszystkie te sytuacje które prowadz

ą

do du

ż

ego nasilenia stresu, do wydarze

ń

kryzysowych, wszystkie te

wydarzenia które maj

ą

charakter traumatyczny:

ś

mier

ć

kogo

ś

bliskiego, ci

ęż

ka choroba, zawód miłosny, rozwód, brak pracy,

dotkliwa

ż

yciowa pora

ż

ka, nieszcz

ęś

liwy wypadek, czy jakakolwiek

inna niespodziewana sytuacja która niesie ze sob

ą

powa

ż

ne

i nieprzewidziane nast

ę

pstwa dla poszczególnej osoby. Człowiekowi

znajduj

ą

cemu si

ę

w stanie kryzysu, trudno jest jednocze

ś

nie dostrzec

manipulacyjne nastawienie grupy kultowej (por. Zar

ę

bska-Piotrowska

1997, s.51; Kuncewicz 2000, s.22; Steuden, Kuncewicz 2002, s.73-

115). Potrzeba wsparcia staje si

ę

silniejsza, tym bardziej, gdy

z ró

ż

nych powodów nie otrzymuje si

ę

go w swoim dotychczasowym

ś

rodowisku. Moment wst

ą

pienia do sekty cz

ę

sto zwi

ą

zany jest

z okresem działania silnego stresu, zwi

ą

zanego z sytuacjami

codziennego

ż

ycia: praca, problemy rodzinne, relacje społeczne,

troska o zdrowie, nowe miejsce pracy, nowy dom, kryzys

finansowy,...(Hassan 1999, s.118; Wójcik 1992, s.189). Badania

innych psychologów potwierdzaj

ą

powy

ż

sz

ą

tez

ę

. Znaczna cz

ęść

osób nale

żą

cych do grup kultowych w momencie wst

ę

powania do

nich znajdowała si

ę

w stanie depresji, niepokoju psychicznego,

background image

36

poczucia dezintegracji, a grupa jawiła si

ę

im jako sposób na

rozładowanie

napi

ę

cia,

wej

ś

cie

w

grup

ę

miało

charakter

terapeutyczny (Powałka 1996, s.219-223). Abstrahuj

ą

c w tym miejscu

od skutków, a koncentruj

ą

c si

ę

na przyczynach, nale

ż

y zauwa

ż

y

ć

,

ż

e

sytuacja kryzysowa pojawiaj

ą

ca si

ę

w

ż

yciu człowieka, zwi

ę

ksza jego

podatno

ść

na uczestnictwo w tych

ż

e grupach. Wspomniany ju

ż

Dokument

Watyka

ń

ski

ukazuje

analizowane

zagadnienie

w podobnym tonie: „sytuacje kryzysowe lub ogólna podatno

ść

mog

ą

ujawni

ć

albo równie

ż

wytworzy

ć

potrzeby i aspiracje, które staj

ą

si

ę

nast

ę

pnie motywacjami do zwrócenia si

ę

w stron

ę

sekt. Pojawiaj

ą

si

ę

one na płaszczy

ź

nie tak poznawczej jak uczuciowej” (Sekty albo

nowe ruchy ....1986, s.3). Z cał

ą

pewno

ś

ci

ą

nie wszyscy członkowie

wst

ę

puj

ą

do danej grupy wył

ą

cznie w takim stanie, w stanie silnego

kryzysu, psychicznego rozbicia. Przedstawiciele grup kultowych

nastawieni na werbowanie nowych adeptów, dokładnie wiedz

ą

,

ż

e

młody człowiek poszukuje pomocy w rozwi

ą

zywaniu swoich

problemów. Ludzie młodzi stosunkowo łatwo i ch

ę

tnie otwieraj

ą

si

ę

na nowe propozycje proponowane przez otoczenie. Dotyczy to

zwłaszcza młodzie

ż

y, która nie bardzo potrafi odnale

źć

si

ę

w

ż

yciu,

znale

źć

sobie miejsce. Młodzie

ż

„emocjonalnie oddalona od

zagonionych rodziców, nie maj

ą

ca wsparcia w

ś

ród nie mniej

zabieganych rówie

ś

ników, staje si

ę

łatwym łupem werbowników,

którzy oferuj

ą

im wszystko, czego brak odczuwaj

ą

w

ż

yciu

doczesnym” (

Ś

ledzi

ń

ski 1997, s.33; por. tak

ż

e Cammans 1990,

s.172-188).

W kontek

ś

cie prze

ż

ywanych sytuacji kryzysowych, które dotykaj

ą

potencjalnych adeptów grup kultowych, nale

ż

y zauwa

ż

y

ć

równie

ż

aspekt zwi

ą

zany z kryzysami religijnymi. Wg G.Allporta około 60%

background image

37

młodzie

ż

y przechodzi kryzysy religijne, a ich najwi

ę

ksze nasilenie

przypada po 16 roku

ż

ycia (Allport 1988, s.121), czyli wieku który

stanowi doln

ą

granic

ę

zwi

ą

zan

ą

z podatno

ś

ci

ą

na oddziaływania grup

kultowych. Z kolei W.Pr

ęż

yna analizuj

ą

c zwi

ą

zek kryzysu religijnego

z osobowo

ś

ci

ą

wyró

ż

nił w swoich badaniach trzy grupy:

bezkryzysowa, kryzysow

ą

oraz pokryzysow

ą

. Okazuje si

ę

,

ż

e pewien

typ osobowo

ś

ci mo

ż

e prowadzi

ć

do powstawania kryzysów

religijnych. Osoby z grupy kryzysowej charakteryzuj

ą

si

ę

dominacj

ą

,

niekonwencjonalno

ś

ci

ą

przemy

ś

le

ń

, skłonno

ś

ci

ą

do teoretyzowania

własnych przemy

ś

le

ń

, gotowo

ś

ci

ą

do eksperymentowania, przy

jednoczesnej aktywno

ś

ci i pobudliwo

ś

ci (Pr

ęż

yna 1971, s.156). Tak

ą

sytuacj

ę

kryzysu religijnego w

ż

yciu młodego człowieka wykorzystuj

ą

cz

ę

sto osoby werbuj

ą

ce do grup kultowych.

Komunikacja w rodzinie. Badacze problemu wskazuj

ą

,

ż

e

zasadniczo nie ma reguły z jakiej rodziny pochodz

ą

członkowie sekt.

„Potencjalni kandydaci pochodz

ą

zarówno z rodzin normalnych

i szcz

ęś

liwych, jak i z domów rozbitych i prze

ż

ywaj

ą

cych trudno

ś

ci”

(Nowakowski 1999, s.28). Jednak

ż

e nasilenie podatno

ś

ci na

zwerbowanie ma zwi

ą

zek z komunikacj

ą

w rodzinie. Wymienia si

ę

zwłaszcza zaburzone relacje z ojcem (subiektywnie widziane przez

młodzie

ż

lub obiektywnie istniej

ą

ce), jak równie

ż

fizyczny b

ą

d

ź

psychiczny brak ojca. „Brak udziału ojca w wychowaniu mo

ż

e by

ć

jednym z czynników kształtuj

ą

cych zainteresowanie parareligijno

ś

ci

ą

(Doktór 1985, s.134; 1999, s.13; por tak

ż

e Wójcik 1992, s.189). Inny

polski znawca grup kultowych – Alexiewicz, wypowiada si

ę

na

powy

ż

szy temat jeszcze zdecydowaniej: „jedynym elementem

ż

ni

ą

cym członków sekty od reszty populacji jest psychologiczna

nieobecno

ść

ojca” (Alexiewicz 1998, s.15). Doktór wyja

ś

niaj

ą

c ten

background image

38

fakt wskazuje na trzy komplementarne mechanizmy. Pierwszy

nawi

ą

zuje do psychoanalizy lub psychologii postaci. Nieobecno

ś

ci

ojca we wczesnym dzieci

ń

stwie, sprawia w okresie dojrzewania

niemo

ż

no

ść

przekształcenia

postawy

zale

ż

no

ś

ci

w

dojrzał

ą

interakcj

ę

. T

ę

sknota za ojcem mo

ż

e by

ć

zaspokajana w osobie

m

ęż

czyzny – duchowego mistrza. Mocny osobowo

ś

ciowo lider, guru

mo

ż

e by

ć

odbierany jako „substytut własnego ojca”. Drugi

mechanizm wyja

ś

niaj

ą

cy nieobecno

ś

ci ojca i podatno

ść

do

uczestnictwa w grupie kultowej wynika z wpływu ojca na identyfikacj

ę

ze społeczno – kulturow

ą

rol

ą

płciow

ą

. Brak wzorca osobowego jakim

jest ojciec mo

ż

e prowadzi

ć

do zaspokajania wi

ę

zi wspólnotowej

bardziej w jakiej

ś

grupie ni

ż

w zwi

ą

zku mał

ż

e

ń

skim czy rodzinnym.

Trzeci typ analizowanych mechanizmów nawi

ą

zuje do modeluj

ą

cego

wpływu ojca na religijn

ą

socjalizacj

ę

dziecka. Chodzi tu o pewien

wpływ obrazu własnego ojca na obraz Boga (Doktór 1985, s.134-

141). Zwi

ą

zek z ojcem, zale

ż

no

ść

psychiczna od ojca wzrasta wraz

z procesem dojrzewania dziecka. Autorytet ojca, przekazywane przez

niego informacje o otaczaj

ą

cej rzeczywisto

ś

ci, o systemie norm

post

ę

powania maj

ą

istotne znaczenie dla rozwoju dziecka. Dla

chłopców ojciec stanowi wzór osobowy, dla dziewcz

ą

t ojciec jest

wzorem m

ęż

czyzny. Powy

ż

sza prawidłowo

ść

wydaje si

ę

by

ć

istotna

w kontek

ś

cie grup kultowych, w których liderami s

ą

zasadniczo

m

ęż

czy

ź

ni. Brak udziału ojca w wychowaniu powoduje cały szereg

okre

ś

lonych psychologicznych nast

ę

pstw: mog

ą

pojawia

ć

si

ę

zaburzenia

identyfikacji

płciowej,

tendencje

do

działania

z natychmiastow

ą

gratyfikacj

ą

, zewn

ę

trzne umiejscowienie kontroli,

niepokój, gorsze przystosowanie społeczne. Cechy te s

ą

typowe dla

uczestników grup kultowych i mo

ż

na przypuszcza

ć

,

ż

e brak

background image

39

dostatecznego udziału ojca w wychowaniu jest jednym z czynników,

który mógłby wyja

ś

ni

ć

rozwa

ż

ane zjawisko.

Wskazuj

ą

c na sytuacj

ę

rodzinn

ą

, jako na jeden z istotnych czynników

uwarunkowa

ń

podatno

ś

ci młodego człowieka na oddziaływania grup

kultowych nale

ż

y podkre

ś

li

ć

,

ż

e rodzicielskie systemy wychowawcze

autokratyczne oraz liberalne s

ą

tymi, które najbardziej przyczyniaj

ą

si

ę

do kształtowania u dziecka osobowo

ś

ci niedojrzałej. Surowa,

nadmierna kontrola lub całkowity brak zainteresowania si

ę

dzieckiem

prowadzi do ukształtowania si

ę

w pó

ź

niejszym wieku rozwojowym

postaw

pełnych

zale

ż

no

ś

ci,

łatwo

ś

ci

ulegania

sugestiom,

nieumiej

ę

tno

ść

odmowy, poczucie osamotnienia. Du

ż

o korzystniejsze

warunki rozwoju dojrzałej osobowo

ś

ci, a tym samym wi

ę

ksz

ą

odporno

ść

na zachowania dewiacyjne (w tym uczestnictwo

w grupach kultowych) daje demokratyczny system wychowawczy

preferowany przez rodziców (por. Przetacznik-Gierowska, Włodarski

1994, s.127-145). O zaburzonych kontaktach uczuciowych mi

ę

dzy

rodzicami a dzie

ć

mi mo

ż

emy mówi

ć

zarówno w przypadku braku

faktycznego kontaktu rodziców z dzieckiem, np. wskutek rozbicia

rodziny, jak i w sytuacji, gdy rodzice wykazuj

ą

postaw

ę

liberaln

ą

b

ą

d

ź

odrzucaj

ą

c

ą

w stosunku do dziecka. Mo

ż

na s

ą

dzi

ć

,

ż

e niewła

ś

ciwe

relacje uczuciowe b

ę

d

ą

stanowi

ć

frustracj

ę

niektórych potrzeb

dziecka. Na znaczenie dystansu uczuciowego dla wyst

ą

pienia

niewła

ś

ciwych zachowa

ń

zwraca uwag

ę

wielu badaczy. Zwi

ą

zek

postaw wychowawczych rodziców a struktura osobowo

ś

ci, system

warto

ś

ci ich dzieci był wielokrotnie analizowany (por. Ziemska 1980,

s.155-197; Brzozowski 1988, s.39-42).

Ż

ycie rodzinne i zwi

ą

zany

z nim klimat emocjonalno-uczuciowy jest wskazywany tak

ż

e przez

M.Marguardt. Autorka ta, zajmuj

ą

ca si

ę

pomoc

ą

psychologiczn

ą

background image

40

i terapeutyczn

ą

, zauwa

ż

a,

ż

e „uczucie l

ę

ku, poczucie winy oraz

nadmierne poczucie obowi

ą

zku”, maj

ą

ce pocz

ą

tki w rodzinie (cz

ę

sto

we wczesnym dzieci

ń

stwie) s

ą

tymi okoliczno

ś

ciami, które sprzyjaj

ą

powstawaniu szanta

ż

u emocjonalnego w rodzinie. Ten

ż

e szanta

ż

z kolei mo

ż

e prowadzi

ć

do przeró

ż

nych urazów osobowo

ś

ciowych,

a te, nawet stosunkowo małe „mog

ą

mie

ć

powa

ż

ne konsekwencje –

poniewa

ż

sprawiaj

ą

,

ż

e stan w jaki wprowadzaj

ą

osob

ę

mo

ż

na

okre

ś

li

ć

jako

stan

zwi

ę

kszonej

podatno

ś

ci

na

wpływy

i psychomanipulacj

ę

” (Marguardt 2000, s.35; por. tak

ż

e Taran 2000,

s.107).

Analiz

ą

systemu wychowania i ochron

ą

przed działalno

ś

ci

ą

sekt

zajmował si

ę

D.Sträuli, który bardzo mocno podkre

ś

la wzajemn

ą

zale

ż

no

ść

. Szczególny wymiar wychowania dotyczy uczu

ć

religijnych

dziecka. Kto jako dziecko w sposób wolny nie umiał wyra

ż

a

ć

swoich

uczu

ć

, poniewa

ż

nie obchodziły one rodziców i ani nie dzielili

z rado

ś

ci ani smutku, musiał si

ę

mo

ż

e nauczy

ć

chowania uczucia

ę

boko w sercu. Taka osoba bezwarunkowo pójdzie za jakim

ś

guru

albo wró

ż

k

ą

którzy co

ś

zaproponuj

ą

. „Rygorystyczne i autorytarne

wychowanie religijne wydaje si

ę

tworzy

ć

tak samo dobry grunt do

ź

niejszego uzale

ż

nienia od sekt, jak i religijna pustka w głowie”

(Sträuli 1998). Przynale

ż

no

ść

do grupy wydaje si

ę

by

ć

swoistym

substytutem relacji rodzinnych, jak

ąś

namiastk

ą

rodziny. Niewła

ś

ciwy

klimat uczuciowy i czynniki patologiczne w strukturze rodziny oraz

w

relacjach

mi

ę

dzy

jej

członkami,

brak

wła

ś

ciwej

opieki

wychowawczej, brak miło

ś

ci i ciepła rodzinnego stanowi

ą

jedn

ą

z podstawowych przyczyn zaburze

ń

w zachowaniu dziecka. W

ś

ród

nich nale

ż

y widzie

ć

ś

wiadome uczestnictwo w ró

ż

nych grupach

kultowych. „Dziecko nie znajduj

ą

c dostatecznego zaanga

ż

owania

background image

41

w domu rodzinnym poszukuje go gdzie indziej” (zob. Prokop 1999,

s.77). Na atmosfer

ę

emocjonalno – uczuciow

ą

w domu rodzinnym

zwracaj

ą

uwag

ę

tak

ż

e inni autorzy. B.Jastrz

ę

bska stwierdza,

ż

e na

pierwszym miejscu, w

ś

ród tych czynników które s

ą

przyczynami

ż

nych

zaburze

ń

nale

ż

y

wymieni

ć

znaczenie

stosunków

emocjonalnych mi

ę

dzy członkami rodziny, a szczególnie postawy

rodziców wobec dzieci. Autorka ta w swojej pracy stwierdza, i

ż

„mimo

całej

zło

ż

ono

ś

ci

i

ż

norodno

ś

ci

uwarunkowa

ń

,

najbardziej

znamienn

ą

rol

ę

w genezie zachowa

ń

autodestrukcyjnych odgrywa

brak poczucia bezpiecze

ń

stwa w okresie dzieci

ń

stwa, niemo

ż

no

ść

podj

ę

cia dialogu z rodzicami oraz znalezienie oparcia w rodzinie”

(Jastrz

ę

bska 1992, s.32). Dom rodzinny jest wi

ę

c swoistym

ś

rodowiskiem wychowawczym i kulturowym w którym dokonuje si

ę

wczesny proces zaspokajania potrzeb, kształtuj

ą

si

ę

wzory

post

ę

powania oraz tworz

ą

si

ę

zasadnicze elementy osobowo

ś

ci

dziecka. Do

ś

wiadczenia wczesnego dzieci

ń

stwa, a zwłaszcza

kontakty z najbli

ż

szymi osobami z rodziny odgrywaj

ą

istotn

ą

rol

ę

w całym procesie rozwoju człowieka. W tych wzajemnych

interakcjach mi

ę

dzy rodzicami a dzie

ć

mi niezmiernie wa

ż

n

ą

rol

ę

odgrywaj

ą

postawy rodzicielskie. Warto

ś

ci wychowawcze, które

dziecko osi

ą

ga w rodzinie, staj

ą

si

ę

podstaw

ą

tworzenia nowych

warto

ś

ci rozwojowych. Rodzice mog

ą

w procesie wychowania

najpełniej oddziaływa

ć

na dziecko. Ka

ż

de z nich ma swoj

ą

jedyn

ą

,

niepowtarzaln

ą

i swoist

ą

rol

ę

do odegrania wła

ś

nie jako ojciec

i matka oraz jako rodzice wspólnie. Oddziaływanie to dokonuje si

ę

w sposób wieloaspektowy, ci

ą

gły i ma zasadniczy wpływ na

ź

niejsze zachowania młodego człowieka.

Ś

rodowisko rodzinne

wpływa na osobowo

ść

dziecka, wpływa na jego zachowanie. Wpływ

background image

42

ten realizowany jest dwukierunkowo: poprzez

ś

wiadom

ą

prac

ę

wychowawcz

ą

oraz poprzez ró

ż

norodne oddziaływania wynikaj

ą

ce

z toku codziennych czynno

ś

ci i ustosunkowa

ń

członków rodziny do

siebie oraz do tych

ż

e czynno

ś

ci i zdarze

ń

. Szczególn

ą

rol

ę

w tych

wzajemnych relacjach odgrywa ładunek emocjonalny, który nasyca

post

ę

powanie członków rodziny i cał

ą

atmosfer

ę

domu. Emocjonalne

ustosunkowania rodziców wobec dziecka przenikaj

ą

tak

ż

e wszelkie

oddziaływania wychowawcze i wywołuj

ą

u dziecka reakcj

ę

w postaci

specyficznego zachowania si

ę

(por. Ziemska 1980, s.156). Nale

ż

y

mocno zaznaczy

ć

,

ż

e rodzice wychowuj

ą

dziecko przede wszystkim

poprzez swoje postawy, w których mieszcz

ą

si

ę

zarówno postawy

rodzicielskie, jak i wychowawcze.

Uwarunkowania typu

ś

rodowiskowego jak i osobowo

ś

ciowego

maj

ą

istotny wpływ na działania podejmowane przez dzieci

i młodzie

ż

. Mog

ą

one prowadzi

ć

do nieakceptowanych społecznie

form funkcjonowania. Nale

ż

y zaznaczy

ć

,

ż

e uwarunkowania te s

ą

ze

sob

ą

bardzo mocno powi

ą

zane i zwykle wzajemnie si

ę

przenikaj

ą

.

Udział grupach kultowych prowadzi bezpo

ś

rednio lub po

ś

rednio do

zachowa

ń

które mo

ż

na okre

ś

li

ć

jako pewn

ą

form

ę

destrukcyjno

ś

ci

ż

ycia

psychicznego,

fizycznego,

czy

te

ż

duchowego.

Zaprezentowane w powy

ż

szej analizie uwarunkowania społeczne

podatno

ś

ci młodego człowieka na oddziaływanie grup kultowych

wskazuj

ą

zarówno

na

aspekt

bardzo

szeroki

(anonimowe

społecze

ń

stwo, szybkie przemiany w

ś

wiecie, instytucje społeczne

i ko

ś

cielne, uprzedmiotowianie człowieka) jak i bardzo w

ą

ski (przede

wszystkim rodzina, ale tak

ż

e grupa rówie

ś

ników, miejsce pracy b

ą

d

ź

nauki). W kontek

ś

cie ró

ż

norodno

ś

ci i wielo

ś

ci uwarunkowa

ń

społecznych współcze

ś

ni znawcy problematyki widz

ą

powstawanie

background image

43

grup kultowych. Grupy te, wydaj

ą

si

ę

by

ć

atrakcyjne dla młodzie

ż

y,

stwarzaj

ą

c pozory zaspokajania potrzeb człowieka, jego oczekiwa

ń

,

daj

ą

proste odpowiedzi, łatwe rozwi

ą

zania. Powy

ż

szych spraw

bardzo cz

ę

sto nie s

ą

w stanie w pełni i zgodnie z prawd

ą

zaspokoi

ć

organizacje, instytucje, rodzina.

W nawi

ą

zaniu do istniej

ą

cych informacji teoretycznych oraz

bada

ń

empirycznych utworzono operacyjn

ą

definicj

ę

opisow

ą

człowieka najbardziej podatnego, najbardziej nara

ż

onego na

oddziaływania ró

ż

nych grup kultowych. Definicja poni

ż

sza nawi

ą

zuje

do kilku wymiarów

ż

ycia młodego człowieka Osoba taka mo

ż

e

spełnia

ć

wi

ę

c nast

ę

puj

ą

ce kryteria:

A) Relacje interpersonalne

komunikacja z rodzicami, a zwłaszcza z ojcem jest bardzo mocno

zakłócona,

niewła

ś

ciwa

(cz

ę

ste

konflikty,

brak

zrozumienia,

akceptacji, odrzucanie autorytetu rodzicielskiego)

fizyczny lub psychologiczny brak ojca

rodzice preferuj

ą

styl wychowania liberalny lub autorytarny

B) Kryzysy sytuacyjne, rozwojowe

systematycznie do

ś

wiadczane sytuacje stresowe, frustracyjne;

wydarzenia kryzysowe

C) Cechy osobowo

ś

ci

poszukuj

ą

ca prostych odpowiedzi w kwestiach: celu i sensu

ż

ycia,

religii, dylematów egzystencjalnych

z du

żą

łatwowierno

ś

ci

ą

wobec otrzymywanych odpowiedzi,

z du

żą

podatno

ś

ci

ą

na sugestie

poszukuj

ą

ca w grupie azylu oraz z mał

ą

asertywno

ś

ci

ą

z naiwnym idealizowaniem poł

ą

czonym z tendencjami do „bycia

zbawc

ą

ś

wiata” (temu celowi słu

ż

y gotowo

ść

do radykalizmu

background image

44

działania,

bezkompromisowe

wymagania,

nowe

normy

post

ę

powania)

z brakiem wiary we własne mo

ż

liwo

ś

ci

z cz

ę

st

ą

i łatw

ą

zmienno

ś

ci

ą

nastrojów emocjonalnych

sztywno

ść

my

ś

lenia

D) Potrzeby

12

z potrzeb

ą

zale

ż

no

ś

ci

z potrzeb

ą

kultu przywódcy

z potrzeb

ą

duchowego kierownictwa

E) Wiedza religijna

powierzchowna znajomo

ść

nauki Ko

ś

cioła

bezkrytycyzm w pojmowaniu zjawisk religijnych

irracjonalne wierzenia

z tendencj

ą

przemiany

ś

wiata w

ś

wietle wiary, pojmowanej

bardzo subiektywnie

Powy

ż

sza definicja z cał

ą

pewno

ś

ci

ą

nie wyczerpuje

wymiarów, które opisuj

ą

człowieka podatnego. Nale

ż

y tak

ż

e

zaznaczy

ć

,

ż

e wskazane wymiary nie musz

ą

znale

źć

si

ę

w przedstawieniu psychologicznego obrazu, psychologicznej sylwetki

12

Wyró

ż

nienie kryterium potrzeby spo

ś

ród cechy osobowo

ś

ci jest zwi

ą

zane z procedur

ą

konstruowania narz

ę

dzia do mierzenia nat

ęż

enia podatno

ś

ci w

ś

ród młodzie

ż

y. Taki podział w

definicji ułatwi prac

ę

s

ę

dziom kompetentnym przy ocenie poszczególnych itemów w pierwszym

etapie konstruowania kwestionariusza. Informacje dotycz

ą

ce skonstruowanego narz

ę

dzia s

ą

zawarte w rozdziale trzecim niniejszej pracy.
W powy

ż

szej definicji wyró

ż

nione zostały tylko niektóre potrzeby, które na tym etapie pracy s

ą

najbardziej predyktywne dla podatno

ś

ci na oddziaływania grup kultowych. Kuncewicz

wskazuj

ą

c na przyczyny atrakcyjno

ś

ci sekt wylicza znacznie wi

ę

cej potrzeb, które obiecuj

ą

zaspokoi

ć

sekty. Według tego autora s

ą

to nast

ę

puj

ą

ce potrzeby: miło

ś

ci, przynale

ż

no

ś

ci, bycia

zaakceptowanym bezwarunkowo, kierownictwa i poczucia bezpiecze

ń

stwa, autonomii,

samodzielno

ś

ci, własnej to

ż

samo

ś

ci, stopniowego uniezale

ż

nienia od rodziców, przynale

ż

no

ś

ci

i wspólnoty, poszukiwania odpowiedzi, d

ąż

enia do integralno

ś

ci wizji, bycia rozpoznanym i

wyró

ż

nionym, poszukiwania transcendencji, duchowego kierownictwa, zaanga

ż

owania i

ą

czenia (Kuncewicz 2000, s.9-15). Autor tego katalogu potrzeb nie uzasadnia ich jednak

ż

adnymi badaniami empirycznymi, a s

ą

one, jak mo

ż

na si

ę

domy

ś

la

ć

wynikiem praktyki

psychologicznej w poradni i spotkaniami z osobami, które do

ś

wiadczyły działania ró

ż

nych grup

kultowych.

background image

45

człowieka podatnego na oddziaływania grup kultowych po

ewentualnych badaniach empirycznych. Skonstruowana definicja

operacyjna osoby podatnej na oddziaływania grup kultowych

nawi

ą

zuje do ró

ż

norodnych psychospołecznych uwarunkowa

ń

na

które wskazuj

ą

znawcy problematyki. Zarówno pierwsze z nich –

cechy osobowo

ś

ciowe, jak i druga grupa uwarunkowa

ń

– społeczne,

nie nale

ż

y jednak interpretowa

ć

w prostym schemacie przyczynowo –

skutkowym.

Bardziej

odpowiednim

sposobem

wyja

ś

niaj

ą

cym

podatno

ść

człowieka jest raczej wskazywanie zwi

ą

zków (korelacji)

podatno

ś

ci z osobowo

ś

ci

ą

konkretnego człowieka oraz z jego

sytuacj

ą

ż

yciow

ą

. Literatura przedmiotu nie ukazuje profilu

osobowo

ś

ciowego człowieka b

ę

d

ą

cego w sekcie, ani tym bardziej

człowieka podatnego na działania sekt. Nieliczne istniej

ą

ce badania

osobowo

ś

ciowe uczestników sekt – grup kultowych nie upowa

ż

niaj

ą

przecie

ż

do jednoznacznego stwierdzenia,

ż

e konkretny człowiek był

taki przed wst

ą

pieniem do grupy, cho

ć

z drugiej strony nie mo

ż

na

wykluczy

ć

,

ż

e pewne cechy istniały u adeptów grup kultowych ju

ż

przed wst

ą

pieniem do tych

ż

e grup.

Definicja opisowa „człowieka najmniej podatnego na
działania grup kultowych”

Definicja poni

ż

sza stanowi w zasadzie odwrócenie pierwotnej

definicji człowieka podatnego na działania grup kultowych. Przyj

ę

cie

takiej operacyjnej definicji jest konieczne na jednym z etapów

konstruowania nowego narz

ę

dzia psychologicznego, jako materiał

pomocny dla s

ę

dziów kompetentnych, których zadaniem b

ę

dzie

wst

ę

pna ocena twierdze

ń

przygotowanych przez autora tego

ż

narz

ę

dzia (skali).

background image

46

Osoba najmniej nara

ż

ona, najmniej podatna na działania grup

kultowych, to osoba która spełnia nast

ę

puj

ą

ce kryteria:

A) Relacje interpersonalne

komunikacja z rodzicami, a zwłaszcza z ojcem jest prawidłowa

(relacje bezkonfliktowe, wzajemne zrozumienie, akceptacja

autorytetu rodzicielskiego)

rodzice preferuj

ą

styl wychowania demokratyczny

ojciec prawidłowo realizuje zadania wychowawcze

B) Kryzysy sytuacyjne, rozwojowe

umiej

ę

tno

ść

radzenia

sobie

w

sytuacjach

stresowych,

frustracyjnych

ewentualne

wydarzenia

kryzysowe

nie

maj

ą

charakteru

patogennego

C) Cechy osobowo

ś

ci

poszukuj

ą

ca racjonalnych odpowiedzi w kwestiach: celu i sensu

ż

ycia, religii, dylematów egzystencjalnych

z postaw

ą

krytycyzmu wobec otrzymywanych odpowiedzi, z du

żą

odporno

ś

ci

ą

na sugestie

poszukuj

ą

ca w grupie oparcia do realizacji własnych planów oraz

z du

żą

asertywno

ś

ci

ą

młodzie

ń

czy idealizm poł

ą

czony z tendencjami do „bycia zbawc

ą

ś

wiata” (temu celowi słu

ż

y gotowo

ść

do radykalizmu działania,

bezkompromisowe wymagania, nowe normy post

ę

powania) jest

umieszczony w całym kontek

ś

cie

ż

yciowego sensu

z du

żą

wiar

ą

we własne mo

ż

liwo

ś

ci

z reakcjami emocjonalnymi proporcjonalnymi do bod

ź

ców

my

ś

lenie racjonalne w kwestiach wiary

elastyczno

ść

, twórczo

ść

w my

ś

leniu

background image

47

sporadyczno

ść

fiksacji w rozwi

ą

zywaniu problemów

D) Potrzeby

z potrzeb

ą

autonomii

z potrzeb

ą

wspólnoty

E) Wiedza religijna

dobra znajomo

ść

nauki Ko

ś

cioła

krytycyzmem w pojmowaniu zjawisk religijnych

z tendencj

ą

przemiany

ś

wiata w

ś

wietle wiary, pojmowanej

obiektywnie

zdecydowane odrzucanie synkretyzmu religijnego

ETAPY KONSTRUOWANIA SKALI

Ocena trafno

ś

ci tre

ś

ciowej

J.Brzezi

ń

ski (1996, s.514-535) zwraca uwag

ę

badacza na

jeden z istotniejszych parametrów testu jakim jest jego trafno

ść

.

Przez trafno

ść

rozumiemy dokładno

ść

, z jak

ą

test mierzy, to co ma

mierzy

ć

. W przypadku poni

ż

szej skali jest to nat

ęż

enie cechy, jak

ą

jest podatno

ść

na działania grup kultowych – sekt. Autor ten

wymienia cztery rodzaje trafno

ś

ci: kryterialn

ą

, tre

ś

ciow

ą

, teoretyczn

ą

i fasadow

ą

, przy czym wskazuje tak

ż

e na innych znawców

problematyki, którzy sprowadzaj

ą

do trafno

ś

ci teoretycznej zarówno

trafno

ść

tre

ś

ciow

ą

, jak i kryterialn

ą

(Brzezi

ń

ski1996, s.520). Autor

poni

ż

szej skali uznał za wa

ż

ne sprawdzenie oceny trafno

ś

ci

tre

ś

ciowej oraz kryterialnej.

background image

48

Wst

ę

pn

ą

pul

ę

pozycji SPnDGK tworzyły 203 twierdzenia

opisuj

ą

ce zachowania człowieka podatnego na działania sekt

(zgodnie z przyj

ę

t

ą

definicj

ą

opisow

ą

człowieka najbardziej

podatnego). Twierdzenia zostały zebrane z istniej

ą

cych teorii

wyja

ś

niaj

ą

cych wst

ę

powanie do sekt, z wypowiedzi dawnych

członków ró

ż

nych sekt, z istniej

ą

cych bada

ń

empirycznych

dotycz

ą

cych niektórych aspektów przynale

ż

no

ś

ci do sekt, były to

równie

ż

opinie uczniów szkół

ś

rednich oraz zdania wymy

ś

lone przez

autora pracy.

Zebrane twierdzenia poddano ocenie s

ę

dziów kompetentnych (30

psychologów). S

ę

dziowie maj

ą

c do dyspozycji definicj

ę

„człowieka

najbardziej

podatnego”

oceniali

na

skali

czterostopniowej

(zdecydowanie nadaje si

ę

, nadaje si

ę

, nie nadaje si

ę

oraz

zdecydowanie nie nadaje si

ę

), czy poszczególne twierdzenia nadaj

ą

si

ę

do badania, wyró

ż

nienia osób szczególnie nara

ż

onych, podatnych

na działanie sekt.

Nast

ę

pnie obliczono proporcje ocen wysokich: nadaje si

ę

,

zdecydowanie nadaje si

ę

(3, 4) i niskich: zdecydowanie nie nadaje

si

ę

, nie nadaje si

ę

(1, 2) dla ka

ż

dego twierdzenia. Twierdzenie

przechodziło do dalszego etapu, je

ż

eli grupa dwóch trzecich s

ę

dziów

kompetentnych (czyli minimum 20) uznawała,

ż

e dane twierdzenie

nadaje si

ę

do wyró

ż

nienia osób szczególnie podatnych na działania

sekt. Po pierwszym etapie oceny pozostało 139 twierdze

ń

– materiał

dla s

ę

dziów kompetentnych na drugi etap selekcji.

Drugim etapem w ocenie trafno

ś

ci tre

ś

ciowej była praca

siedmiu s

ę

dziów kompetentnych. Grup

ę

t

ę

stanowili psychologowie

znaj

ą

cy problematyk

ę

sekt i aktualnie pracuj

ą

cy w o

ś

rodkach pomocy

ludziom uzale

ż

nionym od sekt. Ocena 139 twierdze

ń

dokonywana

background image

49

była na tym poziomie na podstawie definicji opisowych „człowieka

najbardziej podatnego” i „najmniej podatnego” na oddziaływania grup

kultowych.

Ocena trafno

ś

ci tre

ś

ciowej składała si

ę

na tym etapie z dwóch cz

ęś

ci.

W pierwszej cz

ęś

ci poproszono s

ę

dziów maj

ą

cych do dyspozycji

jedynie pierwsz

ą

definicj

ę

o wyobra

ż

enie sobie du

ż

ej grupy ludzi

najbardziej podatnych na działania sekt.

W drugiej cz

ęś

ci, po tygodniu, poproszono tych samych s

ę

dziów,

maj

ą

cych tym razem do dyspozycji jedynie drug

ą

definicj

ę

, aby

wyobrazili sobie du

żą

grup

ę

ludzi najmniej podatnych na

oddziaływania sekt.

W obu cz

ęś

ciach s

ę

dziowie oceniali, jaka liczba osób odpowie

twierdz

ą

co na poszczególne twierdzenia. S

ę

dziowie posługiwali si

ę

nast

ę

puj

ą

c

ą

skal

ą

: nikt (0), bardzo mało (1), około jedna czwarta (2),

mniej ni

ż

połowa (3), połowa (4), wi

ę

cej ni

ż

połowa (5), około trzy

czwarte (6), bardzo du

ż

o (7), wszyscy (8). Uzyskane oceny poddano

analizie statystycznej, a ko

ń

cowe wyniki przedstawia tabela 1.

Tabela 1. Trafno

ść

tre

ś

ciowa twierdze

ń

z puli wst

ę

pnej SPnDGK

Wskaźnik

Def. człowieka

najbardz. podatn.

Poziom

istotności

Def. człowieka

najmn. podatn.

Poziom

istotności

W- Kendalla

0,3555

p.i. < 0,0001

0,4750

p.i. < 0,0001


Współczynniki zgodno

ś

ci s

ę

dziów kompetentnych W –

Kendalla s

ą

zbli

ż

one w obu cz

ęś

ciach badania. Poziom istotno

ś

ci jest

zadowalaj

ą

cy, uzyskane wyniki mo

ż

na wi

ę

c zaakceptowa

ć

.

Trafno

ść

ka

ż

dej pozycji obliczono na podstawie dwóch arytmetycznie

niezale

ż

nych oszacowa

ń

, a konkretnie jako

ś

redni

ą

ż

nic pomi

ę

dzy

wynikami dla definicji „człowiek najbardziej podatny” i „człowiek

najmniej podatny”. Na przykład, je

ś

li w pierwszej cz

ęś

ci badania

background image

50

ś

rednia ocen wszystkich s

ę

dziów dla konkretnego twierdzenia

wyniosła 5,47, a w drugiej cz

ęś

ci 1,0, to wska

ź

nik trafno

ś

ci dla tego

twierdzenia stanowi warto

ść

4,47.

Analizuj

ą

c w ten sposób ka

ż

de twierdzenie ustalono warto

ść

ś

redni

ą

wska

ź

ników trafno

ś

ci (d

M

) dla całej skali która wynosi 3,1. Za warto

ść

graniczn

ą

przyj

ę

to 3,0, co oznacza,

ż

e do ko

ń

cowej wersji skali

mo

ż

na zakwalifikowa

ć

tylko te twierdzenia, które w swoim wska

ź

niku

równe s

ą

warto

ś

ci granicznej, b

ą

d

ź

przekraczaj

ą

t

ę

warto

ść

(tab. 2).

Po drugim etapie oceny pozostało 118 twierdze

ń

. Zdania te

stanowiły materiał do bada

ń

pilota

ż

owych w

ś

ród uczniów szkół

ś

rednich.

Ocena trafno

ś

ci kryterialnej

Wst

ę

pn

ą

wersj

ą

skali (118 twierdze

ń

) przeprowadzono

pierwsze badania pilota

ż

owe w

ś

ród młodzie

ż

y szkół

ś

rednich (klasy

III, IV i V) w Szczecinie i Stargardzie. Badania przeprowadzane były

grupowo w ramach zaj

ęć

lekcyjnych. Spo

ś

ród 270 kwestionariuszy,

29 nie nadawało si

ę

do analizy (nie wypełnione do ko

ń

ca arkusze

odpowiedzi) natomiast 241 nadawało si

ę

do dalszej analizy.

Młodzie

ż

oceniała ka

ż

de twierdzenie na skali sze

ś

ciostopniowej (od

zdecydowanie mnie nie dotyczy do zdecydowanie mnie dotyczy), na

ile dane zdanie odzwierciedla przekonanie, post

ę

powanie badanego,

na ile go dotyczy. W ocenie ka

ż

dego twierdzenia była mo

ż

liwo

ść

zaznaczenia,

ż

e dane zdanie jest niezrozumiałe. Je

ż

eli przynajmniej

20 osób wybrało tak

ą

ocen

ę

, wówczas takie zdanie (twierdzenie)

zostało odrzucane. W ten sposób usuni

ę

to kolejnych 41 twierdze

ń

,

pozostawiono za

ś

77.

background image

51

W

ś

ród grupy 241 osób, których arkusze odpowiedzi nadawały

si

ę

do dalszej analizy statystycznej, 41 z nich (odpowiedzi 20

m

ęż

czyzn i 21 kobiet) przyznało si

ę

,

ż

e uczestniczyło przynajmniej

jeden raz w spotkaniach zorganizowanych przez któr

ąś

z 19 sekt,

których nazwy pojawiły si

ę

na arkuszu odpowiedzi.

Ś

wiadome

uczestnictwo w takim spotkaniu stanowiło kryterium zewn

ę

trzne

ż

nicuj

ą

ce grupy.

200 osób (grupa 100 m

ęż

czyzn i 100 kobiet) nie uczestniczyło ani

razu w spotkaniach organizowanych przez któr

ą

kolwiek z sekt.

Odpowiedzi – oceny 241 osób wykorzystano do obliczenia

wska

ź

nika trafno

ś

ci kryterialnej, dla ka

ż

dego twierdzenia mi

ę

dzy

obiema grupami. Poniewa

ż

dla cz

ęś

ci zda

ń

nie zostało spełnione

zało

ż

enie o jednorodno

ś

ci wariancji, aby uzyska

ć

jednakow

ą

miar

ę

porównywaln

ą

dla wszystkich twierdze

ń

zastosowano test U – Manna

– Whitneya.

Po obliczeniach odrzucono 34 zdania – najsłabiej ró

ż

nicuj

ą

ce grupy,

tzn. na poziomie istotno

ś

ci wi

ę

kszym ni

ż

0,05. Pozostawiono za

ś

43

zdania, które ró

ż

nicuj

ą

odpowiedzi w badanej grupie (tych którzy byli

na spotkaniach organizowanych przez sekty i tych którzy tam ani razu

nie byli) - tabela 2.

Moc dyskryminacyjna

Pozostawione zdania (twierdzenia) poddano dalszej analizie

statystycznej. Moc dyskryminacyjn

ą

twierdze

ń

ustalono na podstawie

korelacji wyniku twierdzenia z wynikiem ogólnym. U

ż

yto do tego celu

wska

ź

nika korelacji punktowo biseryjnej (r

pbi

), po czym odrzucono trzy

background image

52

twierdzenia, które uzyskały najsłabsze wska

ź

niki. W ten sposób

wybrano 40 zda

ń

, które utworzyły ostateczn

ą

wersj

ę

skali (tabela 2).

Ocena rzetelno

ś

ci

W celu okre

ś

lenia rzetelno

ś

ci testu zastosowano wska

ź

nik

zgodno

ś

ci wewn

ę

trznej alfa Cronbacha. Wyniósł on dla całej skali

0,8877; (N=241), co jest wynikiem wysokim i

ś

wiadczy o du

ż

ej

spójno

ś

ci skali i o jej przydatno

ś

ci do celów badawczych. Wyniki

powy

ż

szych etapów konstruowania skali przedstawia tabela 2.

Tabela 2. Statystyki wykonane przy konstrukcji SPnDGK


Twierdz.

Wskaźnik trafności

treściowej;

pozycji 139, N=7

Wskaźnik trafności

kryterialnej;

pozycji 77, N=241

Wskaźnik mocy

dyskryminacyjnej,

pozycji 43; N=241

Nr twierdz.
wg arkusza

odpowiedzi

N=40

d

M

U Manna-

Whitneya

pi

r

pbi

V3

-5,43

3012,000

,004

,2658

16

V4

3,0

2514,500

,000

,4051

17

V5

4,43

3304,500

,040

,3302

4

V6

3,86

2414,000

,000

,4737

2

V7

3,57

2191,000

,000

,4463

3

V8

-4,14

2901,500

,002

,3250

19

V10

3,72

2932,500

,003

,3352

8

V11

-5,72

3234,500

,024

,2929

1

V12

3,71

3050,500

,009

,3954

5

V13

3,57

2485,500

,000

,4480

6

V14

4,57

2333,000

,000

,5754

7

V16

4,14

2971,000

,004

,4609

9

V17

5,14

3156,500

,017

,5447

10

V18

5,29

2536,500

,000

,5920

11

V20

5,14

2439,000

,000

,5698

12

V22

3,43

2525,500

,000

,5360

13

V25

3,57

2578,500

,000

,4622

14

V29

3,0

2640,000

,000

,3545

15

V34

4,86

2659,500

,000

,3355

18

V38

4,0

2850,500

,002

,3847

20

V40

3,85

2831,000

,001

,2564

21

V44

3,14

3202,000

,025

,3384

22

V46

3,58

2748,000

,001

,3532

23

background image

53

V48

4,0

2939,500

,004

,2646

37

V49

3,86

2026,000

,000

,3152

25

V52

4,57

3217,000

,025

,3949

26

V55

3,14

2780,000

,001

,4523

24

V56

3,14

2930,500

,003

,4777

27

V58

4,71

2598,500

,000

,6094

40

V59

3,29

3135,500

,015

,4155

28

V61

3,29

2724,500

,001

,4239

29

V75

3,43

2789,000

,001

,3872

30

V78

3,86

2166,500

,000

,3250

31

V79

3,85

2713,000

,000

,3137

32

V84

3,71

2450,500

,000

,5746

33

V87

4,15

2730,500

,000

,3770

34

V90

3,0

2979,500

,004

,3219

35

V91

3,0

2744,000

,001

,3945

39

V98

3,57

3175,000

,021

,2672

36

V100

3,57

2519,500

,000

,3644

38

Zmienna grupuj

ą

ca: PODATNY. Wska

ź

nik rzetelno

ś

ci: N = 241;

Liczba ostatecznych pozycji = 40; Alfa = 0,8877

WST

Ę

PNA NORMALIZACJA SPnDGK

Zdania, które zostały wł

ą

czone do skali (40 zda

ń

), zostały

u

ż

yte do zbadania grupy młodzie

ż

y w innych szkołach

ś

rednich

w Szczecinie i Stargardzie. Badaniami SPnDGK została obj

ę

ta grupa

240 osób (po 120 kobiet i m

ęż

czyzn) w wieku od 17 do 20 lat.

Uzyskane wyniki przeliczono na steny (Aneks 1).


Tabela 3. Statystyki opisowe dla próby standaryzacyjnej

Liczba

oceniających

Ś

rednia

Błąd

standardowy

ś

redniej

Odchylenie

standardowe

Z Kołmogorowa –

Smirnowa (normalności

rozkładu) dla jednej próby

Istotność

240

111,6208

1,5520

24,0441

0,668

0,764


Rozkład wyniku ogólnego w próbie normalizacyjnej był zgodny

z rozkładem normalnym (Z Kołmogorowa – Smirnowa = 0,668; p.i. =

background image

54

0,764). Najni

ż

szy wynik surowy uzyskany w próbie normalizacyjnej

wyniósł 58, natomiast najwy

ż

szy 184. Przedstawione normy stenowe

traktuje si

ę

jako tymczasowe ze wzgl

ę

du na mał

ą

reprezentatywno

ść

próby (mi

ę

dzy innymi młodzie

ż

pochodziła tylko z du

ż

ych miast).

Tymczasowe normy stenowe przedstawia tabela 4.


Tabela 4. Normy stenowe dla młodzie

ż

y szkół

ś

rednich w SPnDGK

Wynik surowy

Sten

40 – 65
66 – 76
77 – 86

87 –99

100 – 109
110 – 121
122 – 134
135 – 150
151 – 169
170 – 240

1
2
3
4
5
6
7
8
9

10

Skal

ę

stenow

ą

cechuj

ą

nast

ę

puj

ą

ce parametry:

ś

rednia = 5,5;

odchylenie standardowe = 2. Składa si

ę

ona z 10 jednostek – stenów.

Wyniki z przedziału: 5-6 sten traktuje si

ę

jako przeci

ę

tne, wyniki z

przedziału: 7-10 uwa

ż

a si

ę

za wysokie, a wyniki z przedziału: 1-4 sten

za niskie (Brzezi

ń

ski 1996, s.541-542).

Wszystkie analizowane statystycznie do tej pory wyniki dotyczyły

aspektu podmiotowego zwi

ą

zanego z uzale

ż

nieniem od grup

kultowych. W ko

ń

cowej wersji skali ten aspekt oznaczony jest jako

„cz

ęść

A”.

Młodzie

ż

(grupa która uczestniczyła w standaryzacji skali,

czyli 240 osób) oceniała równie

ż

80 propozycji – „ofert

ę

sekt” na skali

czterostopniowej

(1-bardzo

nieatrakcyjna,

2-nieatrakcyjna,

3-

atrakcyjna, 4-bardzo atrakcyjna), na ile poszczególne propozycje s

ą

dla nich atrakcyjne. Badani nie wiedzieli,

ż

e wszystkie wybrane

background image

55

propozycje – hasła s

ą

tematami spotka

ń

na które zapraszaj

ą

werbownicy z ró

ż

nych sekt. Wybranie odpowiedniej oceny – stopnia

atrakcyjno

ś

ci, oznaczało gotowo

ść

badanego do zapoznania si

ę

z t

ą

propozycj

ą

, po

ś

wi

ę

cenie czasu dla tego zagadnienia, gotowo

ść

do

pój

ś

cia na spotkanie. Propozycje które otrzymały najwi

ę

ksz

ą

liczb

ę

ocen: 3 (atrakcyjna) i 4 (bardzo atrakcyjna), zostały wł

ą

czone do skali

jako aspekt przedmiotowy proponowany przez werbowników.

Za warto

ść

graniczn

ą

pozwalaj

ą

c

ą

ą

czy

ć

konkretn

ą

propozycj

ę

ofert

ę

do skali przyj

ę

to arbitralnie minimum 70 % najwy

ż

szych ocen.

Je

ś

li wi

ę

c 70 % oceniaj

ą

cych (168 osób) oceniło dan

ą

propozycj

ę

u

ż

ywaj

ą

c oceny 3 b

ą

d

ź

4, to propozycja zostawała wł

ą

czana do skali.

W ten sposób wybrano 34 najatrakcyjniejsze propozycje grup

kultowych i stanowi

ą

one aspekt przedmiotowy skali. W ko

ń

cowej

wersji skali oznaczono ten aspekt jako „cz

ęść

B”.

Przedziały liczbowe otrzymywanych wyników tej cz

ęś

ci skali

dokonano na zasadzie odchyle

ń

ć

wiartkowych (tabela 5).


Tabela 5. Tymczasowe normy opisowe dla młodzie

ż

y szkół

ś

rednich

w cz

ęś

ci B SPnDGK

Wynik surowy

Opis – przedział wyników

34 – 76

77 – 119
120 – 161
162 – 204

wyniki bardzo niskie
wyniki niskie
wyniki wysokie
wyniki bardzo wysokie

Skonstruowana skala do badania stopnia podatno

ś

ci na

manipulacyjn

ą

działalno

ść

grup kultowych – sekt mo

ż

e by

ć

pomoc

ą

w

znajdowaniu odpowiedzi na podstawowe pytania: kogo nale

ż

y przede

wszystkim informowa

ć

i ewentualnie przestrzega

ć

przed działalno

ś

ci

ą

grup okre

ś

lanych powszechnie jako sekty?; oraz w jakim stopniu

konkretny człowiek mo

ż

e by

ć

nara

ż

ony na oddziaływania sekt?

background image

56

Skala w przedstawionej formie charakteryzuje si

ę

zadowalaj

ą

cymi

wska

ź

nikami psychometrycznymi: trafno

ś

ci

ą

tre

ś

ciow

ą

, trafno

ś

ci

ą

kryterialn

ą

, moc

ą

dyskryminacyjn

ą

, rzetelno

ś

ci

ą

i wydaje si

ę

,

ż

e

mo

ż

e by

ć

wykorzystywana do celów badawczych oraz do

u

ś

wiadamiania

badanym

osobom

problemu

podatno

ś

ci

na

manipulacyjne działania grup kultowych – sekt. Natomiast z wi

ę

ksz

ą

ostro

ż

no

ś

ci

ą

nale

ż

ałoby

podchodzi

ć

do

bada

ń

ś

ci

ś

le

diagnostycznych. Wynika to z małej reprezentatywno

ś

ci grupy

oceniaj

ą

cej twierdzenia oraz pó

ź

niejszej grupy normalizacyjnej.

Równie

ż

istniej

ą

ca

teoria,

która

znalazła

si

ę

u

podstaw

konstruowanego narz

ę

dzia mo

ż

e nie obejmowa

ć

wszystkich

aspektów zwi

ą

zanych z podatno

ś

ci

ą

człowieka na bardzo

zró

ż

nicowan

ą

działalno

ść

sekt. Niedoskonało

ś

ci

ą

mo

ż

e by

ć

tak

ż

e

dobór itemów na wstepie konstruowania skali.

PROCEDURA BADANIA, OBLICZANIE WYNIKÓW

Arkusz skali

Cała skala mie

ś

ci si

ę

na trzech stronach kartek formatu A4

(Dodatek do podr

ę

cznika). Składa si

ę

z dwóch cz

ęś

ci: „cz

ęść

A”

i

„cz

ęść

B”,

które

odpowiadaj

ą

odpowiednio

aspektowi

podmiotowemu i przedmiotowemu podatno

ś

ci osoby. Arkusz testowy

zawiera instrukcj

ę

dla badanego, twierdzenia oraz tabele wyników

(dla cz

ęś

ci A, jak i dla cz

ęś

ci B).

background image

57

Ka

ż

de z 40 twierdze

ń

„cz

ęś

ci A” opatrzone jest sze

ś

cioma

mo

ż

liwo

ś

ciami odpowiedzi:1 – zdecydowanie mnie nie dotyczy, 2

nie dotyczy mnie, 3 – raczej mnie nie dotyczy, 4 – raczej mnie

dotyczy, 5 – dotyczy mnie, 6 – zdecydowanie mnie dotyczy. Celowo

pomini

ę

to ocen

ę

ś

rodkow

ą

. Wynika to z przyj

ę

tej teorii,

ż

e ka

ż

dy

człowiek zdrowy psychicznie jest podatny na działania sekt – grup

kultowych. St

ą

d konieczno

ść

wyboru odpowiedniej oceny, któr

ą

mo

ż

na pó

ź

niej interpretowa

ć

tak

ż

e jako

ś

ciowo.

Podobnie ka

ż

da z 34 propozycji w „cz

ęś

ci B” zawiera skal

ę

ocen od 1 do 6, przy czym ocena nr1 oznacza – zdecydowanie nie

poszedłbym, nr2 – nie poszedłbym, nr3 – raczej nie poszedłbym,

nr4 – raczej poszedłbym, nr5 – poszedłbym, nr6 – zdecydowanie

poszedłbym.

Procedura badania

Skal

ę

mo

ż

na stosowa

ć

zarówno w badaniach indywidualnych,

jak i grupowych w

ś

ród młodzie

ż

y szkół

ś

rednich. W przypadku bada

ń

grupowych (np. w grupie klasowej) wskazane jest, aby uczniowie

siedzieli

osobno.

Taka

sytuacja

bardziej

sprzyja

bowiem

autentyczno

ś

ci

odpowiedzi

oraz

daje

poczucie

komfortu

psychicznego.

Osobom

badanym,

zasadniczo

do

oceny

poszczególnych

twierdze

ń

powinna

wystarczy

ć

instrukcja

umieszczona na arkuszu odpowiedzi. Jednak

ż

e dla wi

ę

kszej jasno

ś

ci

i ułatwienia udzielania ocen oraz dla wi

ę

kszej zach

ę

ty do pracy,

mo

ż

na dokonywa

ć

dopowiedze

ń

do instrukcji, np. „ka

ż

da ocena jest

wła

ś

ciwa, je

ż

eli jest to twoja osobista odpowied

ź

”, „w skali, któr

ą

wypełniasz nie ma ocen dobrych i złych, poniewa

ż

ta skala nie słu

ż

y

background image

58

do oceniania, czy co

ś

jest dobre, czy złe”, „wła

ś

ciw

ą

ocen

ę

znasz

tylko ty sam i nikt inny”, itp.

Bardzo wa

ż

n

ą

i konieczn

ą

informacj

ą

jest dopowiedzenie

przez prowadz

ą

cego badanie,

ż

e wyniki uzyskane w skali b

ę

d

ą

do

wiadomo

ś

ci tylko samych badanych, czyli dla badanej

młodzie

ż

y. Informacj

ę

t

ę

, nale

ż

y powiedzie

ć

przed rozdaniem skali !!

Drugim wa

ż

nym dopowiedzeniem jest zwrócenie uwagi

młodzie

ż

y,

ż

e przy ocenianiu propozycji z „cz

ęś

ci B”, nale

ż

y mie

ć

na

uwadze,

ż

e gotowo

ść

po

ś

wi

ę

cenia czasu dla konkretnej propozycji

zwi

ą

zana jest z niewiedz

ą

na temat tego, kto jest autorem

przekazywanych tre

ś

ci i kto jest organizatorem spotkania. Wybranie

odpowiedniej oceny oznacza wybranie stopnia atrakcyjno

ś

ci danej

propozycji – oferty i gotowo

ść

do pój

ś

cia na spotkanie, gotowo

ść

po

ś

wi

ę

cenia swojego czasu na zapoznanie si

ę

z danym

zagadnieniem, pomimo braku informacji na temat organizatorów

spotkania oraz wiarygodno

ś

ci

ź

ródeł powy

ż

szych informacji.

Młodzie

ż

y mo

ż

e sprawia

ć

trudno

ść

zrozumienie niektórych haseł –

propozycji. Nale

ż

y wi

ę

c zaznaczy

ć

,

ż

e „mo

ż

na ocenia

ć

propozycje

tak jak je rozumiesz. Sprawa zrozumienia, b

ą

d

ź

niezrozumienia nie

wyklucza przecie

ż

własnej oceny”.

Wskazane jest danie przykładu. Prowadz

ą

cy badanie mówi np. w ten

sposób: „Dla mnie osobi

ś

cie, bardzo interesuj

ą

cym tematem jest

propozycja nr2 „

ś

wiat bez chorób” – gotów jestem oceni

ć

j

ą

nawet na

sze

ść

, ale je

ż

eli nie wiem kto organizuje spotkanie na taki temat, to

ocena wyra

ż

aj

ą

ca gotowo

ść

uczestnictwa w spotkaniu mo

ż

e by

ć

co

najwy

ż

ej trzy – „raczej nie poszedłbym”.

Takie przypomnienie – przykład mo

ż

na dopowiedzie

ć

, gdy młodzie

ż

rozpocznie ocenia

ć

propozycje z „cz

ęś

ci B”.

background image

59

Nie jest zalecane natomiast informowanie młodzie

ż

y czego

dotyczy cała skala przed rozpocz

ę

ciem jej wypełniania.

Wskazanie bowiem przed ocenianiem,

ż

e skala dotyczy podatno

ś

ci

na działania sekt, grup kultowych, sprawi prawdopodobnie,

ż

e badani

b

ę

d

ą

dokonywa

ć

ocen przez pryzmat otrzymanej informacji, a nie

przez pryzmat własnych przekona

ń

i uto

ż

samiania si

ę

z konkretnym

twierdzeniem. Mo

ż

na powiedzie

ć

bardzo ogólnie,

ż

e „badanie b

ę

dzie

dotyczyło pewnych postaw, pewnych zachowa

ń

”. Informacj

ę

na temat

tego, czego dotyczyła skala, nale

ż

y przekaza

ć

, po zako

ń

czeniu

podliczania wyników przez młodzie

ż

, je

ż

eli badanie było grupowe.

Obliczanie wyników

Gdy ostatnia osoba zako

ń

czy ocenianie twierdze

ń

nale

ż

y

wyda

ć

polecenie, aby uczniowie zsumowali oceny, osobno dla cz

ęś

ci

A” i dla „cz

ęś

ci B”. Obliczenie wyników dokonuj

ą

sami badani.

Wynik w „cz

ęś

ci A” – podmiotowy aspekt podatno

ś

ci oblicza

si

ę

na podstawie ocen 40 twierdze

ń

dokonanych przez osob

ę

badan

ą

. Wynik surowy tej cz

ęś

ci skali otrzymuje si

ę

przez dodanie

wszystkich punktów uzyskanych za ocen

ę

poszczególnych twierdze

ń

(mie

ś

ci si

ę

wi

ę

c w przedziale od 40 do 240 punktów surowych)

i zamienia si

ę

go na steny.

W tej cz

ęś

ci skali istniej

ą

trzy twierdzenia: nr 1, nr 16 oraz nr 19,

których punktacja jest odwrócona. O tym fakcie nale

ż

y

poinformowa

ć

badane osoby zanim zaczn

ą

podlicza

ć

wyniki !!!.

Punktacja odwrócona, tzn. je

ż

eli osoba badana zaznacza na arkuszu

skali wynik 1, to przy sumowaniu wyników nale

ż

y przyj

ąć

wynik 6;

je

ż

eli wybran

ą

ocen

ą

jest 2, to przy sumowaniu przyjmuje si

ę

wynik 5;

background image

60

je

ż

eli wybran

ą

ocen

ą

jest 3, to przy sumowaniu przyjmuje si

ę

wynik 4;

je

ż

eli wybran

ą

ocen

ą

jest 4, to przy sumowaniu przyjmuje si

ę

wynik 3;

je

ż

eli wybran

ą

ocen

ą

jest 5, to przy sumowaniu przyjmuje si

ę

wynik 2;

je

ż

eli wybran

ą

ocen

ą

jest 6, to przy sumowaniu przyjmuje si

ę

wynik 1.

Wynik w „cz

ęś

ci B” – przedmiotowy aspekt podatno

ś

ci oblicza

si

ę

na podstawie ocen osoby badanej 34 propozycji – haseł. Wynik

surowy zawarty jest w przedziale od 34 do 204 punktów i uzyskiwany

jest podobnie jak w „cz

ęś

ci A”, przez zsumowanie poszczególnych

ocen. W tej cz

ęś

ci skali nie ma punktacji odwróconej.

Interpretacja wyników

Wyniki uzyskane w „cz

ęś

ci A” mog

ą

zawiera

ć

si

ę

w przedziałach:

od 1 do 4 stena – to wyniki niskie

5 i 6 sten – to wyniki przeci

ę

tne

od 7 do 10 stena – to wyniki wysokie

Wyniki uzyskane w „cz

ęś

ci B” interpretowane s

ą

według

teoretycznego rozkładu

ć

wiartkowego. Wyniki te mog

ą

zawiera

ć

si

ę

w przedziałach:

34 – 76 to wyniki bardzo niskie

77 – 119 to wyniki niskie

120 – 161 to wyniki wysokie

162 – 204 to wyniki bardzo wysokie

Po podliczeniu swoich wyników przez osoby badane,

prowadz

ą

cy zaj

ę

cia wyja

ś

nia młodzie

ż

y,

ż

e niniejsza skala słu

ż

y do

okre

ś

lania podatno

ś

ci osoby na manipulacyjne działania grup

okre

ś

lanych powszechnie jako sekty, a uzyskane wyniki wskazuj

ą

na

background image

61

stopie

ń

tej podatno

ś

ci. Czym wy

ż

szy wynik w obu cz

ęś

ciach skali,

tym niebezpiecze

ń

stwo bycia oszukanym przez przedstawicieli grup

kultowych (sekt) mo

ż

e by

ć

wi

ę

ksze. Uzyskany wynik ma u

ś

wiadomi

ć

badanym powszechno

ść

podatno

ś

ci na manipulacj

ę

(ka

ż

dy zdrowy

psychicznie człowiek mo

ż

e by

ć

przecie

ż

oszukany) oraz nat

ęż

enie tej

cechy u badanych – łatwo

ść

ulegania przy potencjalnym spotkaniu

z osob

ą

werbuj

ą

c

ą

.

Hasła, tematy zawarte w „cz

ęś

ci B”, s

ą

propozycjami pochodz

ą

cymi

od ró

ż

nych grup kultowych. Zostały one zebrane z plakatów,

zaprosze

ń

, z oficjalnych spotka

ń

organizowanych przez te grupy.

Sekty organizuj

ą

c spotkania i zapraszaj

ą

c do uczestnictwa, zwykle

nie informuj

ą

kto jest organizatorem, b

ą

d

ź

te

ż

informacje na ten temat

s

ą

bardzo nieczytelne.

Na oszacowanie ogólnego, ko

ń

cowego stopnia podatno

ś

ci na

oddziaływania grup kultowych składaj

ą

si

ę

wyniki uzyskane w obu

cz

ęś

ciach skonstruowanej skali. Tylko wysokie wyniki w „cz

ęś

ci A”

(czyli wynik w stenach 7, 8, 9 lub 10) oraz wysokie wyniki

w „cz

ęś

ci B” (wynik z przedziału wyników wysokich lub bardzo

wysokich) mog

ą

wskazywa

ć

na ogóln

ą

wysok

ą

podatno

ść

osoby

na oddziaływania grup kultowych.

Skala nie mierzy defektów b

ą

d

ź

zaburze

ń

w

ż

yciu

psychicznym badanych osób, wi

ę

c nawet bardzo wysokie wyniki

uzyskane w obu cz

ęś

ciach skali nie upowa

ż

niaj

ą

do wyci

ą

gania

wniosków na powy

ż

sze tematy. O tym fakcie nale

ż

y koniecznie

poinformowa

ć

młodzie

ż

!!!.

Wysokie wyniki nie upowa

ż

niaj

ą

tak

ż

e do stwierdzenia,

ż

e przy

spotkaniu z werbownikiem – przedstawicielem sekty (grupy kultowej)

osoba uzyskuj

ą

ca takie wyniki znajdzie si

ę

natychmiast w tej

ż

e

background image

62

grupie. Osoby uzyskuj

ą

ce wysokie wyniki w obu cz

ęś

ciach skali

powinny by

ć

jedynie bardziej ostro

ż

ne zwłaszcza przy

spotkaniach i rozmowach z osobami których nie znaj

ą

, a ich

propozycje,

oferty

wydaj

ą

si

ę

by

ć

nieprawdopodobnie

atrakcyjne, jawi

ą

ce si

ę

jako super okazja, b

ą

d

ź

niepowtarzalna

sytuacja.

Na wysokie wyniki uzyskiwane w „cz

ęś

ci A” składaj

ą

si

ę

: mi

ę

dzy

innymi sytuacja rodzinna, ró

ż

ne potrzeby młodego człowieka,

sytuacje kryzysowe b

ę

d

ą

ce konsekwencj

ą

np. trudnych sytuacji

ż

yciowych, losowych, uwarunkowania osobowo

ś

ciowe. Wyja

ś

niaj

ą

c

uzyskane wyniki nale

ż

y wzi

ąć

pod uwag

ę

fakt,

ż

e osoba uzyskuj

ą

ca

wysokie wyniki mo

ż

e czu

ć

si

ę

winna takiej sytuacji, a w konsekwencji

mo

ż

e to wpływa

ć

na negatywn

ą

samoocen

ę

tej

ż

e osoby. Nale

ż

y wi

ę

c

t

ę

sytuacj

ę

przewidzie

ć

i merytorycznie wyja

ś

nia

ć

,

ż

e w podatno

ś

ci

na oddziaływania sekt obok aspektu podmiotowego istnieje tak

ż

e

aspekt przedmiotowy, a manipulacyjne działania, czyli oszukiwanie

człowieka jest zagro

ż

eniem dla ka

ż

dego zdrowego psychicznie

człowieka.

Dokonuj

ą

c

interpretacji

wyników

wskazane

jest

nawi

ą

zanie

do

cz

ęś

ci

teoretycznej

niniejszego

podr

ę

cznika

(uwarunkowania osobowo

ś

ciowe i społeczne podatno

ś

ci człowieka

na oddziaływania grup kultowych).

background image

63

PODSUMOWANIE

ż

norodne sekty – grupy kultowe pojawiaj

ą

ce si

ę

w ostatnich

latach w Polsce, z coraz wi

ę

ksz

ą

sił

ą

i w coraz wi

ę

kszym zakresie,

nios

ą

zwłaszcza dla młodego człowieka wiele zagro

ż

e

ń

. Te

najbardziej oczywiste to zagro

ż

enia w zakresie

ż

ycia psychiczno –

duchowego (zmiany osobowo

ś

ciowe, w systemie warto

ś

ciowania,

utrata wiary), w zakresie

ż

ycia społecznego (np. rozbicie wi

ę

zi

rodzinnych), a tak

ż

e w sferze

ż

ycia fizycznego (np. na skutek

niewolniczej wr

ę

cz pracy i niewła

ś

ciwego od

ż

ywiania). Jawi si

ę

wi

ę

c

konieczno

ść

skutecznego przeciwdziałania. Skonstruowana skala do

badania stopnia podatno

ś

ci na manipulacyjn

ą

działalno

ść

grup

kultowych mo

ż

e by

ć

pomoc

ą

w znajdowaniu odpowiedzi na

podstawowe pytania: kogo nale

ż

y przede wszystkim informowa

ć

i ewentualnie przestrzega

ć

?; oraz w jakim stopniu konkretny człowiek

mo

ż

e by

ć

nara

ż

ony na oddziaływania sekt?

Skonstruowana skala w przedstawionej formie charakteryzuje

si

ę

zadowalaj

ą

cymi wska

ź

nikami psychometrycznymi: trafno

ś

ci

ą

tre

ś

ciow

ą

, trafno

ś

ci

ą

kryterialn

ą

, moc

ą

dyskryminacyjn

ą

, rzetelno

ś

ci

ą

i wydaje si

ę

,

ż

e mo

ż

e by

ć

wykorzystywana do dalszych celów

badawczych.

Natomiast

z

wi

ę

ksz

ą

ostro

ż

no

ś

ci

ą

nale

ż

ałoby

podchodzi

ć

do bada

ń

diagnostycznych. Wynika to z małej

reprezentatywno

ś

ci grupy oceniaj

ą

cej twierdzenia oraz pó

ź

niejszej

grupy normalizacyjnej. Równie

ż

istniej

ą

ca teoria, która znalazła si

ę

u podstaw konstruowanego narz

ę

dzia mo

ż

e nie obejmowa

ć

wszystkich aspektów zwi

ą

zanych z podatno

ś

ci

ą

człowieka na bardzo

zró

ż

nicowan

ą

działalno

ść

grup kultowych. Niedoskonało

ś

ci

ą

mo

ż

e

by

ć

tak

ż

e dobór twierdze

ń

przy rozpoczynaniu konstruowania skali.

background image

64

Cho

ć

by tylko te powy

ż

sze aspekty wskazuj

ą

na konieczno

ść

dalszego doskonalenia SPnDGK.

Wydaje si

ę

jednak,

ż

e narz

ę

dzie w aktualnej postaci z racji

swej prostoty i osi

ą

gni

ę

tych wska

ź

ników psychometrycznych mo

ż

e

by

ć

bardzo przydatne dla osób pracuj

ą

cych z młodzie

żą

i zajmuj

ą

cych si

ę

wychowywaniem młodego człowieka oraz dla osób

podejmuj

ą

cych specjalistyczne działania profilaktyczne.

background image

65

BIBLIOGRAFIA

Allport G.W. (1988). Osobowo

ść

i religia. Warszawa: PAX.

Alexiewicz T. (1998). Wiara w pigułce, czyli sekty. Rozmowa o

destrukcyjnych ruchach religijnych i parareligijnych. Pozna

ń

:

Inicjatywa Wydawnicza „Jerozolima”.

Alexiewicz T. (2001). Psychomanipulacja w sektach. Albo albo.

Problemy psychologii i kultury. (Sekty i kulty), nr 2, s.136-143.
Warszawa: Wydawnictwo Eneteia.

Amorth G.(1999). Egzorcy

ś

ci i psychiatrzy. Cz

ę

stochowa:

Ś

w. Paweł.

Asanger R., Klähn R., Otto E., Vollmers B. (2001). Psychologie.

Fühlen, Denken und Verhalten verstehen. Mannheim, Leipzig:
F.A. Brockhaus.

Baer H. (1994). Jugendreligionen. W: H. Gasper, J. Müller, F.

Valentin,

Lexikon

der

Sekten,

Sondergruppen

und

Weltanschauungen. Fakten, Hintergründe, Klärungen, s.542-
546. Freiburg: Herder.

Becker H. (1932). Systematic Sociology on the Basis of the

Bezielugslehre und Gebildelehre of Leopold von Wiese. New
York.

Bierhoff B. (1998). Organisation und Charakter. Sozialpsychologische

Aspekte zur Analyse von Sekten und Psychogruppen.

http://www

.erichfrom.de/lib_2/bierhoff.

Bierhoff B. (1998a). Sekten und Psychogruppen als gesellschaftliches

und psychosoziales Problem. W: Verhaltenstherapie und
psychosoziale Praxis, 30(4), s.451-479.

Brzezi

ń

ski

J.

(1996).

Metodologia

bada

ń

psychologicznych.

Warszawa: PWN

Brzozowski P. (1988). Postawy wychowawcze rodziców a struktura

systemów warto

ś

ci ich dzieci. W: K.Pospiszyl (red.), Z bada

ń

nad postawami rodzicielskimi. Lublin: UMCS, s.39-84.

Cammans H.M. (1990). Okkultismus – zwischen Suche und Sucht.

Beschreibungen

und

Hilfen

zur

Auseinandersetzung.

Recklinghausen: Edition Bitter.

Cekiera Cz. (1994). Ryzyko uzale

ż

nie

ń

. Lublin: TN KUL.

Chambers W.V., Langone M.D., Dole A.A. (1994). The Group

Psychological Abuse Scale: A measure of the varieties of
cultic abuse. Cultic Studies Journal, 11, s.88-117.

Cialdini R. (1996). Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka.

Gda

ń

sk: GWP

background image

66

Descouvemont P. (1999). Dlaczego dzisiaj sekty ciesz

ą

si

ę

tak

wielkim powodzeniem? Kraków: WAM.

Doktór T. (1985). Udział ojca w wychowaniu a uczestnictwo w

ż

nych sektorach

ś

rodowiska kultowego. W: Ruchy

pogranicza religii i nauki jako zjawisko socjopsychologiczne.
T.II, s.121-141. Warszawa: UW.

Doktór T. (1991). Ruchy kultowe w Polsce. Psychologiczna

charakterystyka uczestników. Kraków: UJ.

Doktór T. (1999). Nowe ruchy religijne i parareligijne w Polsce. Mały

słownik. Warszawa: Wydawnictwo Ksi

ęż

y Werbistów –

Verbinum.

Drozdowicz Z. (2000). Sekty religijne w nowo

ż

ytnej Europie. Pozna

ń

:

Wydawnictwo Fundacji Humaniora.

Gajewski M. (1999). O przyczynach wst

ę

powania do sekt. W:

M.Gajewski,

ABC

o

sektach.

Kraków:

Katolickie

Stowarzyszenie „Civitas Christiana”.

Gajewski M. (2000). Prezentacja sekt i grup kultowych. Wybrane

zagadnienia. W: E.Kosi

ń

ska, M.Gajewski, Sekty – religijny

supermarket. Krótki poradnik psychologiczny. Kraków:
Rubikon, s.7-95.

Gross W. (2001). Was führt einen Menschen dazu, sich einer „Sekte”

anzuschliessen?

http://www.kirchegt.de/kwbitter/sekten.htm

.

Hanausek T., Mikrut G. (2001). Sekty, pieni

ą

dze i władza. Sekty i

Fakty, nr 9, s.11-14.

Hassan S. (1999). Psychomanipulacja w sektach. Łód

ź

: Ravi.

Hassan S. (2001). Jak uwolni

ć

si

ę

od manipulacji psychicznej w

sekcie. Łód

ź

: Ravi.

Hauth R. (1992). Kleiner Sektenkatechismus. Wuppertal/Zürich:

R.Brockhaus Tachenbuch.

Hierzenberger G. (1994). Religion. Was gibt mir das? Ein

Jugendlexikon. Innsbruck – Wien: Tyrolia – Verlag.

Institut für Angewandte Tiefenpsychologie (1997). Sind Sie anfällig für

Sekten?

http://www

.sektenberatung.ch/Hilfen/.

Jastrz

ę

bska B.D. (1992). Wpływ

ś

rodowiska rodzinnego na

powstawanie

u

dzieci

i

młodzie

ż

y

osobowo

ś

ci

autodestrukcyjnej (suicydalnej).„Problemy Rodziny”,4,s.28-33.

Klosinski G. (1996). Psychokulte. Was Sekten für Jugendliche so

attraktiv macht. München: Beck

Kulik A. (1998). Problemy emocjonalne młodzie

ż

y zajmuj

ą

cej si

ę

astrologi

ą

.Roczniki Psychologiczne.Lublin KUL,T.1,s.131-146.

Kuncewicz D. (1999). Przyczyny przynale

ż

no

ś

ci do grup kultowych.

Niepublikowana praca magisterska. Lublin KUL.

background image

67

Kuncewicz D., Opolska T., Wasiak M. (2000). Sekty. Przedmiot

fascynacji i zagro

ż

e

ń

. Warszawa: Centrum Metodyczne

Pomocy Psychologiczno – Pedagogicznej.

Langel H. (1995). Destruktive Kulte und Sekten. Eine kritische

Einführung. München: Verlag Bonn Aktuell.

Langone M.D. (1994). Helping Cult Victims: Historical Background.

W: M.D.Langone, Recovery from cults. Help for Victims of
Psychological and Spiritual Abuse. New York/London:
W.W.Norton, s.22-47.

Langone M.D. (1995). Psychiatric and Mental Health Congress in

New York City. Cultic Studies Journal, 11, s.16-19.

Langone M.D. (1996). Psychiatric and Mental Health Congress

Clinical Update on Cults. Cult Observer, 13(1), s.1-3.

Langone M.D. (1996a). Clinical Update on Cults. Psychiatric Times,

VI, s.1-3.

Łobaczewska A., Roma

ń

czuk H., Zawal J. (1999). Młodzie

ż

a

destrukcyjne kulty. Lublin: Stowarzyszenie Ruch Obrony
Rodziny i Jednostki.

Makselon J. (1995). Jednostka w grupie. W: J.Makselon, Psychologia

dla teologów.Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT,s.233-254.

Malinoski P.T., Langone M.D., Lynn S.J. (1999). Psychological

Distress in Former Members of the International Churches of
Christ and Noncultic Groups. Cultic Studies Journal,1,s.33-51.

Marguardt M. (2000). Rodzinne uwarunkowania podatno

ś

ci na wpływ

destrukcyjnych grup, mo

ż

liwo

ś

ci wczesnej profilaktyki. W:

Kulty i sekty. Zagro

ż

enia i profilaktyka. Ogólnopolska

konferencja

szkoleniowa.

Katowice:

Polski

Instytut

Ericksonowski, s.35-39.

Nowak A.J. (2001). Psychospołeczny aspekt manipulacji. W: Sekty i

psychomanipulacja. Mi

ę

dzynarodowa Konferencja. Katowice:

Polski Instytut Ericksonowski, s.9-17.

Nowakowski P.T. (1999). Sekty. Co ka

ż

dy powinien wiedzie

ć

. Tychy:

Maternus Media.

Nowakowski P.T. (2001). Sekty. Oblicza werbunku. Kraków:

Maternus Media.

Obuchowska I. (1996). Drogi dorastania. Psychologia rozwojowa

okresu dorastania dla rodziców i wychowawców. Warszawa:
WSiP.

Paleczny T. (1998). Sekty. W poszukiwaniu utraconego raju. Kraków:

Universitas.

Persaud R. (1998). Pozosta

ć

przy zdrowych zmysłach (tł.

P.Lubo

ń

ski). Warszawa: Wydawnictwo Jacek Santorski.

background image

68

Pietrek D. (2000). Wczesna interwencja i profilaktyka w praktyce

działania Biura Informacji o Sektach i Nowych Ruchach. W:
Kulty i sekty. Zagro

ż

enia i profilaktyka. Ogólnopolska

konferencja

szkoleniowa.

Katowice:

Polski

Instytut

Ericksonowski, s.56-103.

Powałka D. (1996). Psychologiczna charakterystyka uczestników

wybranych ruchów religijnych. W: T. Doktór (red.), Ruchy
pogranicza religii i nauki jako zjawisko socjopsychologiczne.
T.V, s.217-270. Warszawa: UW.

Pr

ęż

yna W. (1971). Kryzys religijny a cechy osobowo

ś

ci. Roczniki

Filozoficzne, 4, s.155-165. Lublin: KUL.

Prokop J. (1999). Uwaga rodzice! – sekty. Warszawa: Oficyna

Wydawnicza Spar.

Przetacznik-Gierowska M., Włodarski Z. (1994). Psychologia

wychowawcza, t.2. Warszawa: PWN.

Raport Biura Bezpiecze

ń

stwa Narodowego przy Prezydencie RP: O

Stanie Bezpiecze

ń

stwa Pa

ń

stwa z 1995 r.

Raport Cottrella w sprawie działalno

ś

ci pewnych „nowych ruchów

religijnych” na terenie pa

ń

stw Wspólnoty Europejskiej (Dok. 1-

47/84 z dnia 2.04.1984 r.). W: Wspólnoty ko

ś

cielne,

niezale

ż

ne grupy religijne, sekty. Warszawa, s.247-258.

Raport o niektórych zjawiskach zwi

ą

zanych z działalno

ś

ci

ą

sekt w

Polsce, opracowany w Ministerstwie Spraw Wewn

ę

trznych i

Administracji, przygotowany przez Mi

ę

dzyresortowy Zespół do

Spraw Nowych Ruchów Religijnych (red. K.Wiktor, G.Mikrut),
15.05.2000 r.

Raport Watyka

ń

ski: „Sekty albo nowe ruchy religijne. Wyzwanie

duszpasterskie”, za: L´Osservatore Romano, wyd. polskie
1986r., nr 5, s.3-6.

Raport Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy dotycz

ą

cy sekt

i nowych ruchów religijnych (Raport Hunta – Dokument
SADOC 6535 z dn. 29.11.1991 r.).

Reber A. (2000). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo

Naukowe Scholar.

Ritchie J. (1994). Tajemniczy

ś

wiat sekt i kultów (przeł. I.Bajer).

Warszawa: Ksi

ąż

ka i Wiedza.

Ross J.C., Langone M.D. (1988). Cultus. What parents should know.

New Jork: American Family Foundation.

Rusecki M. (1994). Ko

ś

ciół wobec nowych ruchów religijnych i sekt.

W: Nowe religie i sekty wyzwaniem dla Ko

ś

cioła? Materiały z

sesji misyjno – pastoralnej. Pieni

ęż

no: Referat Misyjny

Seminarium Duchownego Ksi

ęż

y Werbistów, s.168-175.

background image

69

Rusecki M. (1997). Dlaczego sekty s

ą

niebezpieczne? W: Problemy

współczesnego Ko

ś

cioła. Lublin: RW KUL, s.203-223.

Rowi

ń

ski G. (2001). W niewoli sekt. Warszawa: Dom Wydawniczy

Bellona.

Sakowicz E. (1994). Sekty – wyzwaniem do dialogu? W: Nowe religie

i sekty wyzwaniem dla Ko

ś

cioła? Materiały z sesji misyjno –

pastoralnej.

Pieni

ęż

no:

Referat

Misyjny

Seminarium

Duchownego Ksi

ęż

y Werbistów, s.176-190.

Sareło Z. (1991). Antropologiczno – kulturowe

ź

ródła „atrakcyjno

ś

ci”

sekt. Communio, nr3(63), s.100-108.

Schöll A. (1981). Handbuch Jugendreligionen. Informationen-

Analysen-Alternativen. Gießen: Brunnen Verlag.

Schulze A. (1998). Sekten. Welche Menschen gehen in eine Sekte.

http://www.hausarbeiten.de/archiv/politologie/pol-sekten1.

Singer M.T., Lalich J. (1997). Sekten. Wie Menschen ihre Freiheit

verlieren und wiedergewinnen können. Heidelberg: Carl Auer
Verlag.

Springer S. (2000). Przyczyny powstawania nowych ruchów

religijnych we współczesnej Europie. W: Z.Stachowski, Nowe
ruchy religijne. Wybrane problemy. Warszawa: WSSG.

Sträuli D. (1998). Sekten – Schutz durch Erziehung. http://www.

infosekta.ch/is5/texte/straeuli/1998_2.html.

Steuden S., Kuncewicz D. (2002). Uwarunkowania przynale

ż

no

ś

ci do

kontrowersyjnych grup religijnych i parareligijnych. W: Praca
zbiorowa, O godno

ść

osoby ludzkiej, Radom: Stowarzyszenie

Spes Vitae, s.72-115.

Strelau J. (2000). Psychologia. Podr

ę

cznik akademicki. T.2. Gda

ń

sk:

GWP.

Szmyd J. (1993). My

ś

lenie i zachowania irracjonalne (Studia z

psychologii irracjonalizmu). Prace monograficzne WSP w
Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP.

Szostak M. (2001). Sekty destrukcyjne. Studium metodologiczno –

kryminalistyczne. Zakamycze: Kantor Wydawniczy.

Ś

ledzi

ń

ski W. (1997). Lekarz psychiatra wobec zagadnie

ń

zwi

ą

zanych z oddziaływaniem sekt. W: M.Renkielska, Sekty,

sekty,... Kielce: Jedno

ść

, s.32-38.

Taran M. (2000). Socjopsychologiczne uwarunkowania podatno

ś

ci na

manipulacj

ę

w sektach. W: Kulty i sekty. Zagro

ż

enia i

profilaktyka.

Ogólnopolska

konferencja

szkoleniowa.

Katowice: Polski Instytut Ericksonowski, s.104-109.

background image

70

Urbaniak J. (1997). Sekty, czyli uwodzenie umysłu i gra na emocjach.

W:

Wł.Szewczyk,

Ś

wiat

ludzkich

uczu

ć

.

Tarnów:

Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej „Biblos”, s.131-147.

Vernette J. (1998). Sekty. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.
Witkowski T. (2000). Psychomanipulacje. Wrocław: Unus.
Wójcik J.W. (1992). Od hipisów do satanistów. Kraków: Wydaw.

Eureka.

Zar

ę

bska-Piotrowska D. (1997). Sekty – stare czy nowe znaki

zapytania. W: M. Renkielska (red.), Sekty, sekty,... Kielce:
Jedno

ść

.

Ziemska M. (1980). Postawy rodzicielskie i ich wpływ na osobowo

ść

dziecka. W: M.Ziemska, Rodzina i dziecko. Warszawa: PWN,
s.155-197.

Zimbardo P.G. (1997). Jeder kann von einer Sekte verführt werden.

W: Psychologie heute, November, s.34-37.

Zwoli

ń

ski A. (1996). Anatomia sekty. Kraków: Wydawnictwo Gotów.

Zwoli

ń

ski A. (1997). By uchroni

ć

przed sektami. W: A.Kr

ą

piec, Sekty

– powab herezji. Toru

ń

: Wydawnictwo Maryja, s.10-30.

background image

71

ANEKS

Aneks nr1.Normy stenowe dla młodzie

ż

y szkół

ś

rednich w SPnDGK

Wynik ogólny

częstość

cf

cf*1/n

sten

58

1

1

0,004167

1

63

2

3

0,0125

1

65

1

4

0,016667

1

66

2

6

0,025

2

68

1

7

0,029167

2

71

1

8

0,033333

2

72

1

9

0,0375

2

73

3

12

0,05

2

74

1

13

0,054167

2

75

1

14

0,058333

2

76

2

16

0,066667

2

77

2

18

0,075

3

78

2

20

0,083333

3

79

2

22

0,091667

3

81

5

27

0,1125

3

82

4

31

0,129167

3

83

2

33

0,1375

3

84

2

35

0,145833

3

85

2

37

0,154167

3

86

1

38

0,158333

3

87

1

39

0,1625

4

88

3

42

0,175

4

90

4

46

0,191667

4

91

4

50

0,208333

4

92

2

52

0,216667

4

93

2

54

0,225

4

94

1

55

0,229167

4

95

4

59

0,245833

4

96

2

61

0,254167

4

97

2

63

0,2625

4

98

3

66

0,275

4

99

4

70

0,291667

4

100

5

75

0,3125

5

101

4

79

0,329167

5

102

5

84

0,35

5

103

1

85

0,354167

5

104

7

92

0,383333

5

105

5

97

0,404167

5

106

5

102

0,425

5

107

7

109

0,454167

5

108

2

111

0,4625

5

109

6

117

0,4875

5

110

4

121

0,504167

6

111

3

124

0,516667

6

112

6

130

0,541667

6

113

5

135

0,5625

6

background image

72

114

2

137

0,570833

6

115

6

143

0,595833

6

116

1

144

0,6

6

117

6

150

0,625

6

118

5

155

0,645833

6

120

5

160

0,666667

6

121

5

165

0,6875

6

122

5

170

0,708333

7

123

3

173

0,720833

7

124

1

174

0,725

7

125

7

181

0,754167

7

126

2

183

0,7625

7

127

3

186

0,775

7

128

2

188

0,783333

7

129

3

191

0,795833

7

130

3

194

0,808333

7

132

2

196

0,816667

7

133

3

199

0,829167

7

134

2

201

0,8375

7

135

2

203

0,845833

8

136

2

205

0,854167

8

137

3

208

0,866667

8

138

4

212

0,883333

8

139

2

214

0,891667

8

140

1

215

0,895833

8

142

1

216

0,9

8

143

1

217

0,904167

8

144

2

219

0,9125

8

145

2

221

0,920833

8

146

1

222

0,925

8

148

1

223

0,929167

8

150

1

224

0,933333

8

151

1

225

0,9375

9

152

2

227

0,945833

9

154

1

228

0,95

9

155

1

229

0,954167

9

157

1

230

0,958333

9

159

1

231

0,9625

9

164

2

233

0,970833

9

168

1

234

0,975

9

169

0

234

0,975

9

170

2

236

0,983333

10

174

1

237

0,9875

10

175

1

238

0,991667

10

177

1

239

0,995833

10

184

1

240

1

10

Ogółem

240



background image

73

Aneks nr2. Konspekt: Przeprowadzenie badania SPnDGK w grupie
klasowej

Przygotowanie do przeprowadzenia badania SPnDGK:


Rozdanie arkuszy odpowiedzi, zachęcenie do osobistych i
szczerych

ocen,

zapewnienie

o

anonimowości

badań,

wytłumaczenie instrukcji i sposobu udzielania ocen (zob. procedura
badania, str.57)


5 min.

Badanie SPnDGK


Młodzież dokonuje ocen na arkuszu odpowiedzi w „części A” oraz
w „części B” poprzez zakreślanie odpowiednich cyfr


20 min.

Obliczanie wyników


Badane osoby podliczają własne wyniki. Procedura sumowania
ocen wykonywana jest według instrukcji (str. 59)


4 min.

Interpretacja wyników dokonywana przez prowadz

ą

cego

badanie


Prowadzący zajęcia, udziela informacji czego dotyczyło badanie,
wyjaśnia co oznacza podatność, informuje o powszechności
niebezpieczeństwa bycia oszukanym oraz zaznacza, że wyniki nie
wskazują na jakiekolwiek deficyty w życiu człowieka (zob.
interpretacja wyników, str. 60). Te informacje są bardzo istotne i
ważne szczególnie dla osób które uzyskały wynik wskazujący
wysoką podatność na manipulacyjne działania sekt (grup
kultowych).
Dopiero po tym przygotowaniu młodzieży, prowadzący zajęcia
informuje o przedziałach wyników. Młodzież mając przed sobą
tabele wyników, umiejscawia własne wyniki.



6 min.

Informacja profilaktyczna: na co zwraca

ć

szczególn

ą

uwag

ę


Warto zachęcić młodzież, aby wysłuchała świadectwa zrozpaczonej
i bezradnej matki na temat córki – normalnej dziewczyny, która
znalazła się w sekcie.
„Jestem matką 19-letniej córki Elizy, która w tym roku przystąpiła
do sekty sobotników. Zdołałam ustalić, że jest to sekta groźna, która
jest zarejestrowana pod nazwą Wolni Chrześcijanie Dnia
Sobotniego. Mojej córce tak namącili w głowie jej „bracia”, że nie
zdała matury, choć była dobrą uczennicą. Jako katoliczka
uczestniczyła w pieszych pielgrzymkach do Częstochowy i była
członkinią Oratorium św.Jana Bosko. Jestem zrozpaczona i nie
wiem gdzie się udać po ratunek. Policja i prokurator nie ingerują w
te sprawy, ponieważ córka jest pełnoletnia i na własne ryzyko


10 min.

background image

74

wybrała taką drogę. Jest to przerażające, że moje dziecko padło
ofiarą sekty, która prowadzi walkę z Kościołem, ziejąc ku niemu
wielką nienawiścią. Pogrążona w rozpaczy matka Elizy”.
Effatha(1993), nr 5.
Co robić aby maksymalnie ustrzec się przed taką sytuacją? Wiele
sekt działa legalnie, swoją ofertę kierują do ludzi młodych,
pełnoletnich, inteligentnych, pobożnych – normalnych. Przy
spotkaniu z osobą nieznaną która coś atrakcyjnego nam proponuje
warto zapytać się:

o grupę: jej nazwę, cele, organizację, siedzibę, program, ofertę,
o czas funkcjonowania, o przekonania, o przeszłość – np. czy
grupa zmieniała swoją nazwę, z czego się utrzymuje, czy jest
obowiązek pracowania na rzecz grupy, kto kontroluje
wydawanie pieniędzy grupowych, czy istnieje możliwość
nieograniczonych kontaktów z rodziną, czy istnieje możliwość
rezygnacji z uczestnictwa w każdym momencie, jakie
zachowania są

uznawane

przez

członków

grupy

za

niewłaściwe.

o lidera grupy: czy można z nim rozmawiać, czy można przy
nim wyrażać swój sprzeciw, gdzie ma swoją siedzibę, czy ci
którzy w jego imieniu agitują sami go spotkali, a może działają
przez pośredników, a tamci przez innych pośredników, jakie są
kwalifikacje lidera grupy, czy władza przywódcy jest
nieograniczona.

o przedstawicieli grupy, którzy do Ciebie przybyli: jak długo
działają w grupie, jaki mają cel w stosunku do Ciebie, czego od
Ciebie oczekują, kto ich wysłał do rozmowy, czy potrafią
powiedzieć coś negatywnego o grupie do której należą i
zachęcają, czy i dlaczego zmieniają tematy rozmowy, dlaczego
próbują nawiązać i podtrzymywać z Tobą kontakt, czy i
dlaczego wypowiadają się negatywnie np. w stosunku do
Kościoła Rzymskokatolickiego, czy wyrażają się wrogo do
ś

wiata, społeczeństwa, różnych organizacji i instytucji, pytaj o

konkrety, nie zadowalaj się ogólnikami.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, zarządzanie kulturą
(2,3) Działania nieporządane, toksytczne leków Metabolizm, czynniki wpływające na działanie substanc
ĆWICZENIA NA PROSTOWNIKI GRZBIETU, Kulturystyka, Ćwiczenia
Średniowiecze to termin na określenie dziejów w kulturze i historii, Notatki, Filologia polska i spe
Metody oparte na działalności praktycznej, Ratownicto Medyczne, Metodyka nauczania pierwszej pomocy,
wywiad terapia skoncentrowana na działaniu
Dachówki?ramiczne odporne na działanie ekstremalnych warunków
PARP Badanie zapotrzebowania na działania wspierające rozwój e usług
Analiza i?danie wpływu wybranych wyższych harmonicznych na działanie wyłączników RCD
Modelowanie narażenia na działanie wibracji
Antropologia kulturowa - zagadnienia na egzamin, Antropologia kulturowa
Boże narodzenie na Warmi i Mazurach, Kultura ludowa, różne
zagadnienia na egzamin Antropologia kulturowa
Barok - cechy charakterystyczne na podst. tekstów kulturowyc, Wypracowania
WPŁYW SYSTEMU MOTYWOWANIA NA DZIAŁALNOŚĆ INNOWACYJNĄ PRZEDSIĘBIORSTWA, ZZL
pytania na lit. xix, Kulturoznawstwo
Poglądy na charakter literatury i kultury europejskiej oraz poezji narodowej

więcej podobnych podstron