Miedniczka nerkowa (pelvis renalis) Ma lejkowaty, spłaszczony w kierunku od przodu do tyłu kształt. Większa jej część znajduje się zatoce nerkowej. Z wnęki wystaje skierowana ku dołowi część miedniczki przedłużająca się w moczowód. Leży ona na poziome między wyrostkami żebrowymi I i II kręgu lędzwiowego. Powstaje z połączenia 2-3 kielichów nerkowych większych. W ścianie miedniczki nerkowej i kielichów przebiegają włókna błony mięśniowej gładkiej. Obejmują one okrężnie brodawki nerkowe w miejscach ich połączenia z kielichami mniejszymi. Dopasowują one objętość kielichów i miedniczki do ich zawartości, kurcząc się podczas opróżniania tych narządów. W przypadku zastoju moczu w nerce miedniczka się rozszerza. 1