1 |
S t r o n a
MIKROBIOLOGIA I IMMUNOLOGIA, WYKŁAD 1, 21.02.2013
Edward Jenner 1796 r- szczepienie przeciw ospie prawdziwej (I szczepionka)
Ludwik Pasteur- 1885 r.- „szczepienie” przeciwko wściekliźnie (tak naprawdę surowica odpornościowa)
Paul Ehrlich
1908 Nagroda Nobla za pracę nad immunologią
Ilja Miecznikow
Immunologia
Immunitas- odporny; nauka o odporności, nauka o funkcjonowaniu układu odpornościowego
Dlaczego warto poznać mechanizmy funkcjonowania układu odpornościowego?
Poszerzenie wiedzy ogólnej
Poznanie patomechanizmu wielu chorób i w konsekwencji bardziej skuteczna terapia
Stosowanie skutecznej immunomodulacji (immunostymulacja, immunosupresja)
Cechy układu odpornościowego
Teza: układ odpornościowy jest inteligentny
- Zdolność uczenia się i zapamiętywania
- Zdolność samoregulacji
- Zdolność reagowania na bodźce w sposób odpowiedzialny
- Kilka mechanizmów zamiennych
- Zdolność tolerancji
- Pracuje w sposób ciągły całe życie
- Ma skuteczną strategię działania
Strategia funkcjonowania układu odpornościowego
1. Niedopuszczenie do wtargnięcia „wroga” do organizmu
2. Zniszczenie „wroga” przy pomocy mechanizmów obrony wrodzonej
3. Zniszczenie „wroga” przy pomocy mechanizmów obrony nabytej
UWAGA! Układ odpornościowy popełnia błędy (autoagresja, nadwrażliwość)
Funkcje układu odpornościowego
1. Obronna
2. Nadzorcza
3. Homeostatyczna
Układ odpornościowy
Struktury anatomiczne
Komórki
Czynniki humoralne
2 |
S t r o n a
Struktury anatomiczne układu odpornościowego
Centralne
- Szpik kostny
- Grasica
Obwodowe
- Grudki limfatyczne
- Migdałki
- Wyrostek robaczkowy
- Węzły chłonne
- Śledziona
- Kępki Peyera
GRUDKA
Centrum rozrodcze- jasne przejaśnienie na zdjęciu mikroskopowym, skupisko limfocytów- tutaj
odbywa się właściwa reakcja immunologiczna
95 % limfocytów B
5 % limfocytów T
Tkanka limfatyczna związana z błonami śluzowymi- MALT
GALT- tkanka limfatyczna przewodu pokarmowego
BALT- tkanka limfatyczna dróg oddechowych
NALT- tkanka limfatyczna nosa i gardła
Komórki układu odpornościowego
Limfocyty T, limfocyty B
Granulocyty (neutrofile, eozyno file, bazofile)
Monocyty/ makrofagi
Komórki dendrytyczne
Komórki NK
Komórki tuczne
Komórki nabłonkowe, śródbłonkowe, fibroblasty, płytki krwi
Grasica- limfocyty nabywają kompetencji immunologicznej
14- 15 r.ż- inwolucja
Po 18 r.ż- ciało tłuszczowe z pojedynczymi komórkami tkanki grasiczej
Czynniki humoralne
- Immunoglobuliny
- Białka układu dopełniacza
- Cytokiny
Cytokiny- „hormony” układu odpornościowego
Interleukiny
Hemokiny
Interferony
monokiny
Czynniki martwicy nowotworu
limfokiny
Czynniki wzrostu
3 |
S t r o n a
Cytokiny w terapii:
- IFN-β- w leczeniu stwardnienia rozsianego
- IFN-γ- w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej; w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby B i C
- IL-2- w terapii chorób nowotworowych
- EPO (erytropoetyna) - w leczeniu niedokrwistości
Strategia funkcjonowania układu odpornościowego
1. Niewpuszczenie wroga do organizmu
Bariery anatomiczne i funkcjonalne
Skóra- nabłonek rogowaciejący, złuszczanie komórek, pot, łój, pH
Drogi oddechowe- nabłonek rzęskowy, wydzielina śluzowo- surowicza, kichanie, kaszel
Przewód pokarmowy- błona śluzowa, perystaltyka, kwas solny, flora bakteryjna, ślina
Tkanka limfatyczna błon śluzowych (MALT)
Czynniki humoralne obecne w wydzielinach i płynach ustrojowych
- Lizozym
- Immunoglobuliny (sIgA)
- Laktoferyna
- Tranferyna
- Defensyny
- Interferony
- Enzymy proteolityczne
2. Obrona wrodzona= nieswoista
3. Obrona nabyta
Charakterystyka odpowiedzi wrodzonej
Bardzo szybka
Wiele mechanizmów działa równolegle
Nieomylna (nie prowadzi do autoagresji)
Bardzo skuteczna
Brak pamięci immunologicznej
Odporność wrodzona
Mechanizmy humoralne
Białka i polipeptydy płynów ustrojowych
Immunoglobuliny (G, A, M)
Interferon
Układ dopełniacza
Białka ostrej fazy
Mechanizmy komórkowe
Komórki NK
Makrofagi
Neutrofile
Komórki tuczne
Eozynofile
Zapalenie
4 |
S t r o n a
Odporność wrodzona rozwija się w 2 etapach:
I.
Rozpoznanie „wroga” (reakcja PAMP-TLR)
II.
Miejscowa kumulacja czynników humoralnych i komórek aktywnych w procesach obrony
wrodzonej
ETAP I
Wzorce molekularne związane z patogenami
PAMP Pathogen associated molecular patterns
Cząsteczki PAMP to:
- Składniki ściany komórkowej bakterii (LPS, PGN)
- Formylowane peptydy bakterii
- Mannany (cukry związane z otoczką grzybów)
- Bakteryjny DNA
- Dwuniciowe RNA (rozpoznawanie wirusów)
- Wydzielanie β- defensyw z komórka nabłonka- natychmiastowe zabicie wroga
TLR- receptory dla PAMP
Toll- like receptors= receptory toll podobne
- Komórki nabłonka
- Komórki śródbłonka
- Komórki tuczne
- Kardiomiocyty
- Komórki NK
- Makrofagi
- Adipocyty
- Fibroblasty
- Limfocyty
- Granulocyty
Budowa
część zewnątrzkomórkowa i część cytoplazmatyczna (kaskady reakcji)
Obecnie znanych jest 9 cząsteczek TLR
TLR: 1, 2, 4, 5, 6, 10- struktury błonowe ( w błonie komórkowej)
TLR: 3, 7, 8, 9 – receptor wewnątrzcytoplazmatyczny (w błonie lizosomów/ fagolizosomów)
Współpraca
TLR 1+ 2
dimer (heterodimer)
TLR 2+ 6
dimer
TLR 4+ 4
homodimer
Cząsteczka TLR 2
Główna rola w rozpoznawaniu bakterii G(+)
PGN (peptydoglikan), kw. lipotejchojowe (LIGAND)
Lipopeptydy, Zymosan, Mycobacterium,
β- glukany (Candida albicans, Pneumocystis carinii), Aspergillus fumigates, Toxoplasma gondii
Cząsteczka TLR 4
Główna rola w rozpoznawaniu bakterii G(-)
LPS
Trichomonas vaginalis, C.albicans, Aspergillus fumigates,Cryptococcus neoformans
5 |
S t r o n a
Cząsteczka TLR5
Ligand- flagellina (rozpoznawanie rzęsek w bakteriach)
WIRUS
1. Wniknięcie do komórki, tworzy się fagosom
2. Fagosom + lizosom
3. Fagolizosom
4. Degradacja wirusa
5. Pozostaje RNA
sygnał dla TLR
6. Synteza i sekrecja INTERFERONÓW
Aktywacja komórek po rozpoznaniu „wroga” w interakcji PAMP- TLR prowadzi do:
1. Wydzielania β- defensyw z komórek nabłonka
NATYCHMIASTOWE ZABICIE „WROGA”
β- defensyny= endogenne antybiotyki (bardzo silne, naturalne, własne)
2. Wydzielanie histaminy, LT, PG i PAF z komórek tucznych
WZROST PRZEPUSZCZALNOŚCI NACZYŃ
3. Wydzielanie cytokin prozapalnych z komórek tucznych, komórek nabłonkowych i komórek
śródbłonka (komórki lokalne)
WZROST EKSPRESJI CZĄSTECZEK ADHEZJI MIĘDZYKOMÓRKOWEJ, CHEMOTAKSJA
4. Napływ komórek z krwi (neutrofile, monocyty, makrofagi), napływ czynników humoralnych (Ig,
składowe dopełniacza) aktywacja neutrofilów i makrofagów do fagocytozy i wytwarzania
reaktywnych form tlenu
FAGOCYTOZA- NISZCZENIE „WROGA” PRZEZ RODNIKI TLENOWE
5. Wydzielanie kolejnych porcji cytokin prozapalnych z komórek tucznych, komórek nabłonka,
komórek śródbłonka, neutrofilów i monocytów/ makrofagów
AMPLIFIKACJA PROCESU
ZAPALENIE
PATOGEN ma PAMP
Komórki nabłonka mają TLR
6 |
S t r o n a
7 |
S t r o n a
MIKROBIOLOGIA I IMMUNOLOGIA, WYKŁAD 2, 28.02.2013
Odporność wrodzona
Mechanizmy humoralne
Białka i polipeptydy płynów ustrojowych
Immunoglobuliny (G, A, M)
Interferon
Układ dopełniacza
Białka ostrej fazy
Mechanizmy komórkowe
Komórki NK
Makrofagi
Neutrofile
Komórki tuczne
Eozynofile
Cytotoksyczność komórkowa zależna od przeciwciał (ADCC)
Komórki NK, makrofagi, monocyty, neutrofile, eozyno file, trombocyty, subpopulacje limfocytów T
Receptor Fc dla immunoglobulin- posiadające receptory komórki mogą zabijać na zasadzie
cytotoksyczności:
- FcγR- IgG (IgG1 i IgG3
- FcεRII- dla IgE (eozynofile, trombocyty, makrofagi) - wiąże immunoglobulinę E
Eliminacja patogenu
Zapalenie
Komórki nabłonkowe
Komórki śródbłonka
Komórki tuczne
β- defensyny
Fagocytoza
WRÓG
PAMP
Cytokiny prozapalne
Hi, LT, PG, PAF
8 |
S t r o n a
Przeciwciała w odporności wrodzone
Udział w reakcji ADCC
Udział w aktywacji dopełniacza drogą klasyczną
Udział w fagocytozie (opsoniny)
Cytokiny prozapalne
IL-1
IL-6
TNF
Cytokiny przeciwzapalne
IL- 10
Strategia funkcjonowania układu odpornościowego
1. Niedopuszczenie do wtargnięcia „wroga” do organizmu
2. Zniszczenie „wroga” przy pomocy mechanizmów obrony wrodzonej
3. Zniszczenie „wroga” przy pomocy mechanizmów obrony nabytej
Cytokiny
- Regulują przebieg wszystkich procesów immunologicznych, wrodzonych i nabytych
- Regulują przebieg wielu procesów fizjologicznych i patologicznych
- Mają zastosowanie w terapii
Neutrofile
Makrofagi
Komórki tuczne
Fagocytoza
Zabice
wewnątrzkomórkowe
IgG
NK
Zabicie
NK
Neutrofile
Makrofagi
Eozynofile
Zabicie
9 |
S t r o n a
Jedna cytokina może być produkowana przez wiele typów komórek.
Dana cytokina może być produkowana przez daną komórkę w odpowiedzi na różne sygnały.
Dany bodziec może indukować syntezę rożnych cytokin
Dana cytokina działa na różne komórki i wywołuje różne efekty- plejotropia
A
B
Cytokina 1
C
Bodziec X
Bodziec Y
A
Cytokina 1
Bodziec Z
Bodziec X
A
Cytokina 1
Cytokina 2
Cytokina 3
Cytokina I
A
Efekt A
B
Efekt B
C
Efekt C
10 |
S t r o n a
Różne cytokiny wywołują taki sam efekt- redundancja
Odpowiedź komórki na daną cytokinę zależy od jej stanu czynnościowego
Interleukina 1 [IL-1]
Reguluje przebieg odpowiedzi immunologicznej i reakcji zapalnej
Źródło: monocyty/ makrofagi (+ keratynocyty, chondrocyty, komórki Langerhansa, komórki glejowe,
komórki mezangium, komórki tuczne, komórki śródbłonka, limfocyty B, limfocyty T, astrocyty)
Czynniki indukujące LPS (+ egzotoksyny, peptydoglikany, wirusy, grzyby, IFN-γ, TNF, C5a)
Chemokiny (małe cytokiny)- cytokiny prozapalne
Główna rola chemokin- działanie chemotaktyczne
Neutrofile
Eozynofile
Bazofile
Monocyty
Makrofagi
Komórki tuczne
Limfocyty T
Limfocyty B
Chemokiny regulują ekspresję cząsteczek adhezyjnych i w ten sposób wpływają na kolejność napływu
komórek do miejsca zapalenia
Cytokina 1
A
Efekt a
Efekt B
Cytokina 2
Cytokina 1
A (spoczynkowa)
Efekt a
1
A
(zaktywowana)
Efekt a
2
11 |
S t r o n a
Odporność wrodzona i nabyta
Odporność wrodzona
Bardzo szybka
Wiele mechanizmóo działa równolegle
Nieomylna (nieprowadzi do autoagresji)
Bardzo skuteczna
Brak pamięci immunologicznej
Odporność nabyta
Rozwija się powoli
Jeden główny mechanizm
Może prowadzić do autoagresji
Niezwykle skuteczna
Jest pamięć immunologiczna
OBRONA NABYTA
Mechanizmy humoralne
- Przeciwciała klas G, M, A, E
Mechanizmy komórkowe
- Limfocyty T (Tc i Th)
- Limfocyty B
Rodzaje odporności nabytej
Odporność humoralna (z udziałem swoistych przeciwciał)
Odporność komórkowa
- Z udziałem limfocytów Tc
- Z udziałem limfocytów Th (późna)
Rozwój odpowiedzi nabytej przebiega z udziałem
Limfocytów B
Limfocytów T
Komórek prezentujących antygen
A kluczową rolę odgrywają:
Czasteczki MHC klasy I i MHC klasy II
Receptor TCR limfocytów T
Receptor BCR limfocytów B
Wszystkie etapy odpowiedzi nabytej regulują cytokiny.
Głowny układ zgodności tkankowej- MHC- prezentują antygen.
Główny układ zgodności tkankowej człowieka- HLA
Bez cząsteczek MHC nie ma odporności nabytej!!
12 |
S t r o n a
Występowanie cząsteczek MHC klasy I- na wszystkich komórkach organizmu.
Występowanie cząsteczek MHC klasy II- komórki dendrytyczne, limfocyty B, makrofagi- komórki
prezentujące antygen APC
Po aktywacji IFN-γ także:
Neutrofile
Monocyty
Komórki tuczne
Komórki nabłonka
Komórki śródbłonka
Struktura cząsteczek MHC klasy I- w błonie plazmatycznej
- Łańcuch ciężki α- ma dwie domeny α
1
, α
2
- tworzą miejsce w którym wiążą antygen
- Łańcuch mały, krótki, lekki- β2 mikroglobulina
Struktura cząsteczki MHC klasy II
- Łańcuch α
- Łańcuch β
- Miejsce wiążące antygen- zbudowane z domen α
1
, β
1
- Cząsteczki MHC klasy I prezentują peptydy endogenne- białka wirusowe, białka bakterii
wewnątrzkomórkowych, nasze białka cytoplazmatyczne (syntetyzowane wewnątrz naszej komórki)
- Cząsteczki MHC klasy II prezentują peptydy egzogenne- prezentują peptydy syntetyzowane poza
komórką- peptydy bakterii, grzybów chorobotwórczych
Układ HLA człowieka
Cząsteczki układu HLA kodowane są przez ponad 100 genów odznaczających się olbrzymim polimorfizmem
Cząsteczki klasy I- HLA- A, HLA-B, HLA-C
Cząsteczki klasy II- HLA-DP, HLA-DQ, HLA-DR
Powiązania miedzy układem HLA i występowaniem określonych chorób
- Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa- cząsteczka B27- względne ryzyko zachorowania 90-
krotnie większe
- Reumatoidalne zapalenie stawów- cząsteczka DR4-w zględne ryzyko zachorowania 4- krotnie
większe
Komórki prezentujące antygen
× Tradycyjnie komórki rpezentyujące natygen (APC) to limfocyty B, komórkid endrytyczne i makrofagi
× Prezentacja antygenów w kontekście czasteczek MHC klasy I- wszystkie komórki organizmu
× Prezentacja antygenów w kontekście czasteczek mHC klasy II- limfocyty B, komórki dendrytyczne i
makrofagi oraz neutrofile, monocyty, komórki tuczne, komórki nabłonka, komórki śródbłonka (po
aktywacji IFN-γ
13 |
S t r o n a
Dojrzały limfocyt B
(dziewiczy) +
antygen
(kostymulacja)
Limfocyt B
(pobudzony)
Komórka
plazmatyczna
Limfocyty B
pamięci
LIMFOCYTY B
Powstają w szpiku kostnym- cały ich okres dojrzewania odbywa się w szpiku.
1. Progenitorowe- B (na tym etapie mają już cząsteczki MHC klasy II, struktura CD19)
2. Pre-B ( w cytoplazmie pojawia się łańcuch ciężki µ budujący makroglobulinę M)
3. Niedojrzały limfocyt B (ma receptor komórkowy immunoglobulinę M)
4. Dojrzały limfocyt (ma MHC klasy II, CD 19, CD21, CD 23, receptor komórkowy monomer
immunoglobuliny M i receptor komórkowy immunoglobuliny D)
Ze szpiku wychodzą na obwód i trafiają i osadzają się w centrach rozrodczych grudek chłonnych (czyli we
wszystkich narządach limfatycznych)!!!!
Drogą naczyń limfatycznych przemieszczają się do innych narządów limfatycznych- limfocyty krążące nie
osiadłe!
Receptor limfocytów B- BCR
Immunoglobulina osadzona w błonie komórkowej
Połączona z systemem przekazywania sygnałów w komórce
Receptor pełniący kluczową rolę w przekazywaniu sygnału i rozwoju odporności nabytej
PROLIFERACJA!!
Limfocyty B pamięci
- Długo żyją
- Są liczne
- Mają więcej czasteczek MHC klasy II
- Łatwiej ulegają aktywacji
14 |
S t r o n a
LIMFOCYTY T
Jako niedojrzałe komórki- tymocyty- wychodzą ze szpiku i docierają do grasicy w której dojrzewają.
Po nabyciu kompetencji immunologicznej wędrują do centrów rozrodczych grudek limfatycznych.
Dojrzewanie tymocytów w grasicy
Receptor limfocytów T
Zbudowany z łańcucha afa i beta- dwie domeny tworzą część zmienną
Zakotwiczony w błonie plazmatycznej
Grasica- szkołą wyższą dla limfocytów T
W grasicy limfocyty T nabywają kompetencji immunologicznej w trakcie
- Selekcji pozytywnej (+ restrykcja MHC)
- Selekcji negatywnej
Tymocyty
CD4-, CD8-, TCR
CD4-, CD8-, TCR
γδ
+
CD4+, CD8+
CD4+, CD8+, TCR
αβ
+
CD4+, CD8-, TCR
αβ
+
Limfocyty T CD4+
Th
CD4-, CD8+, TCR
αβ
+
Limfocyty T CD8+
Tc
15 |
S t r o n a
MIKROBIOLOGIA I IMMUNOLOGIA, WYKŁAD 3, 21.03.2013
Selekcja pozytywna
Nauczycielem- korowe komórki nabłonkowate (CD4+, CD8+, TCR+)
1. Nie potrafi rozpoznawać -> „śmierc z zaniedbania”
2. Potrafi rozpoznawać-> restrykcja MHC
a) Lepiej z MHC I (CD8+ Tc) (lepiej rozpoznają antygen, tracą strukturę CD4+)
b) Lepiej z MHC II (CD4+ Th) (lepiej rozpoznają antygen, tracą strukturę CD8+)
Selekcja negatywna
Nauczyciele- komórki dendrytyczne i komórki nabłonkowate (rdzeniowe)
1. CD4+, CD8+ za silne rozpoznanie-> apoptoza
2. CD4+, CD8+ prawidłowe rozpoznanie -> będą wychodzić z fgrasicy na obwód, bo nabyły
komptenecję immunologiczną
Dojrały limfocyt T (dziewiczy) +antygen (kostymulacja)
↓
Limfocyt T (pobudzony
↓ PROLIFERACJA!!
Limfocyt T efektorowy
Limfocyt T pamięci
Subpopulacje limfocytóf Th (CD4+)
Th0
IL- 12; IFNγ
IL-4
Th1
Th2
IL-2
IL-4
IFNγ
IL-5
IL-6
IL-13
Subpopulacje CD4-, CD8-, TCRγδ +
Ropoznaja antygeny bez udziału czasteczek MHC (w kotekście CD1?)
Wykazują zdolność cytotoksyczności komórkowej naturalnej z udziałem przeciwciał (ADCC)
Biorą udział w odporności przeciwbakteryjnej, przeciwwirusowej oraz przeciwnowotworowej
Rola lifmocytów Th i Tc
- Th1- udział w odpowiedzi typu komórkwoego (późnego)
- Th2- udział w odpowiedzi typu humoralnego (wspomagane limfocytów B)
- Tc- udział w odpowiedzi typu komórkowego (cytotoksycznego)
16 |
S t r o n a
Etapy rozwoju odporności nabytej
1. Prezentacja „wroga” w kotekście czasteczek MHC
2. Przekazaznie informacji o wrogu
3. Decyzja o kierunku odpowiedzi immunologicznej
4. Rozwój odpowiedzi nabytej
Ad.1
× Prezentacja peptydów endogennych- MHC I
× Prezentacja peptydów egzogennych- MHC II
× Jeżeli antygen nie będzie zaprezentowany w kontekście MHC I i II to nie będzie odpowiedzi, bo nikt
jej nie rozpozna- nie jest rozwijana odpowiedź nabyta!!
× MUSI BYĆ PREZENTACJA!
× Jedyna metoda leczenia takiego niedoboru odporności to przeszczep szpiku.
Ad.2
× Przekaz informacji, sygnał I
× Komórka prezentuje antygen, zawsze i tylko limfocytowi T!
× Limfocyt T + peptyd + MHC
× Peptyd jest na MHC
× Ale jeszcze nie ma aktywacji limfocytów T.
× Aby doszło do aktywacji limfocytów T musi dojść do kostymulacji.
Kostymulacja
Kooperacja wielu czasteczek błonowych komórek prezentujących antygen i limfocytów T.
Ad.3
17 |
S t r o n a
ODPOWIEDŹ HUMORALNA
Końcowym celem odpowiedzi humoralnej jest wytworzenie swoistych przeciwciał
W rozwoju swoostej odpowiedzi humoralnej współuczestnicząk omórki prezentujące antygen, limfocyty
Th2 oraz limfocytów B ( a w końcowym etapie komórki plazmatyczne)
Indukcja rozwoju odpowiedzi humoralnej
- I sygnał- związanie antygenu oprzez receptory immunoglobulinowe limfocytów B (BCR) i
prezentacja antygenu w kotekście czasteczek MHC klasy II
- II sygnał- wymiana sygnałów (kostymulacja) z limfocytem T CD4+
- III sygnał- oddziaływanie cytokin wydzielanych przez zaktywowany limfocyt Th2
→ Limfocyt B, dojrzały, komptetenty immunologiczne ma receptory BCR- receptory wiążące antygen.
Widzi antygen, powodując lekkie wzbudzenie.
→ Dalej antygen zostaje zaprezentowany przez MHC- II, widziany przez limfocyt CD4+, następnie
dochodzi do kostymulacji, aby zaktywować limfocyt Th2.
→ Zaktywowany limfocyt B i zzaktywowany limfocyt Th, limfocyt T wydziela cytokiny, które
ostatecznie wzbudzają limfocyt B.
Limfocyt B proliferuje następnie przekształca w komórki plazmatyczne, które w obrębie retikulum
produkują duże ilości przeciwciał!
APC
MHC- I
TH1
T CD8+
Odpowiedź komórkowa
z udziałem limfocytów Tc
APC
MHC II
TCD4+
TH2
B
Odpowiedź
humoralna
Th1
Makrofag
Odpowiedż
komórkowa
późna
18 |
S t r o n a
Cytokiny limfocytów Th2 determinują klasę sytnetyzowanych przeciwciał
„równowaga” Il-4, IL-5, IL-6 i IL-13- synteza przeciwciał klas G i M
„przewaga” IL-4- synteza przeciwciał klasy E (IgE)
„przewaga” IL-5- synteza przeciwciał klasy A (IgA)
Rola swoistych przeciwcial
1. Wiązanie patogenów/ antygenów i tworzenie kompleksów immunologicznych
małe kompleksy immunologiczne (przewaga antygenu) są usuwane w wątrobie i nerkach
duże kompleksy immunologiczne (przewaga przeciwciał) są eliminowane przez komórki
żerne
średnie kompleksy nie są ani fagocytowane ani usuwane- powodują ciężkie choroby,
podstawa nadwrażliwości typu 3 (nie są usuwane bo są za duże, a za małe na fagocytoze)
2. Wiązanie egzotoksyn (neutralizacja egozotksyn)
Przeciwciało neutralizuje egzotoksynę, dlatego nie zniszczy naszych komórek
3. Wiązanie struktur powierzchniowych patogenów warunkujacych ich przyleganie do komórek
gospodarza
Swoiste przeciwciała mogą „oblepić” wirusy, przez co nie przyczepi się do receptora na komó®kach
człowieka.
4. Ułatwianie fagocytozy
Swoiste przeciwciała są opsoninami, ułatwiając fagocytozę
Bakteria, chce nas zaatakować, swoiste przeciwciała zopsonizują bakterie, taka bakteria
zopsoninowana szybciej zostanie zfagocytowana przez komórkę żerną.
5. Aktywacja dopełniacza droga klasyczną
6. Udział w reakcji ADCC
Odpowiedź komórkowa z udziałem limfocytów Tc
Działają na:
1. Komórki z wirusem
2. Komórki nowotworowe
3. Komórki z bakterią
Aktywacja limfocytów Tc spoczynkowych
I sygnał- rozpoznanie antygenu prezentowanego w kontekście MHC I
II sygnał- aktywacja przez aktywowany limfocyt Th (IL-2) praz cytokiny syntetyzowane i wydzielane
przez komórkę prezentującą antygen.
19 |
S t r o n a
Zaktywowany limfocyt Tc (CTL)
Posiada w ziarnistościach perforynę i granzymy
Rozpoznaje „wroga”bez aktywacji i współpracy z limfocytem Th1
Odpowiedź komórkowa swoista z udziałem limfocytów Tc odgrywa wa żą rolę w odporności
przeciwwirusowej, przeciwnowotworowej oraz przeciwbakteryjnej
Odpowiedź komórkowa późna
Jest zawsze reakcją prowadzącą do patologii.
Przebiega z udziałem komórek prezentujacych antygen i limfocytów Th1.
Komórką efektorową jest makrofag.
APC
MHC II
TCR (CD4+)
Th1
TH1
zaktywowany
MHC I
TCR (CD8+)
Tc
Tc
zaktywowany=
CTL
IL-2
IL-2
IL-12
IL-15
20 |
S t r o n a
Centralna rola limfocytów Th w odporności nabytej
Uczestniczą w aktywacji limfocytów B w przebiegu odpowiedzi humoralnej (Th2)
Biorą udziałw aktywacji limfocytów Tc i powstaniu limfocytów CTL (Th1)
Biorą udział w rozwoju odpowiedzi komórkowej późnej i powstaniu aktywowanych („gniewnych”)
makrofagów (Th1)
Rola makrofagów w odporności wrodzonej i nabytej
Fagocytoza i zabijanie wewnatrzkomórkowe
Prezentacja antygenów w kontekście mHC-I
Prezentacja antygenów w kontekście MHC- II
Centralna rola w odpowiedzi komórkowej typu późnego
APC
MHC- II
TCR (CD4+)
Th1
Aktywacja
IFN-γ
Makrofag
Fagocytoza, zabijanie
wewnątrzkomórkowe
Cytokiny!!!
21 |
S t r o n a
MIKROBIOLOGIA I IMMUNOLOGIA, WYKŁAD 4, 4.04.2013
Funckje układu odpornościowego
× Obronna
× Nadzorcza- układ odpornościowy nadzoruje
× Homeostatyczna
Funkcja nadzorcza układu odpornościowego
Nadzór immunologiczny
Częstość nowotworów wzrasta u:
Osób z niedoborami odpornosci
Osób poddanych przewekłej immunosupresji
Nosicieli wirusa HIV- charakterystyczny Mięsak Kaposiego
Układ odpornościowy rozpoznaje komórkę patologiczna poprzez:
Zmienioną ekspresję czasteczek MHC klasy I
Obecność antygenów zwiazanych z nowotworem (TAA)
Obecność antygenów nowotworowych swoistych (TSA)(β- katenina)
Antygeny zwiazane z nowotworem (TAA)
× Antygen karcyno- embrionalny (CEA)- rak jelita grubego (!), rak trzustki, rak żoładka
× Antygen CA 125- rak jajnika (!), rak trzustki
× Antygen swoisty dla grucozłu krokowego (PSA)- rak gruczołu krokowego (!)
× α- fetoproteina (AFP)- rak wątroby (!)
Mechanizmy obronne skierowane przeciwko komórkom nowotworowym
Komórki NK
Swoiste przeciwciała anty- TAA
Limfocyty Tc
Limfocyty Th1
Makrofagi
Neutrofile
Eozynofile
22 |
S t r o n a
Cechy układu odpornościowego
Teza: układ odpornościowy jest inteligentny
- Zdolność uczenia się i zapamiętywania
- Zdolność samoregulacji
- Zdolność reagowania na bodźce w sposób odpowiedzialny
- Kilka mechanizmów zamiennych
- Zdolność tolerancji
- Pracuje w sposób ciągły całe życie
- Ma skuteczną strategię działania
Reakcje nadwrażliwości
× Nadwrażliwość I- Anafilaktyczna
× Nadwrażliwość II- Cytotoksyczna
× Nadwrażliwość III- Kompleksów immunologicznych
× Nadwrażliwość IV- Komórkowa późna
TAA
NK
APC
MHC I
+
Tc
MHC II +
Th
Th2
B
B
pamięci
Przeciwciała
anty- TAA
NK, makrofagi,
eozynofile
Dopełniacz
Makrofagi,
Neutrofile
ADCC
Kompleks MAC
Fagocytoza
lub frustracja
Th1
IL-2
IL-2
IFN-γ
Makrofagi,
Neutrofile
ROS,
enzymy
-
+
Cytokiny
prozapalne,
chemokiny
Napływ komórek
(naciekanie nowotworu)
Komórka
nowotworowa
23 |
S t r o n a
Nadwrażliwość typu I- reakcje anafilaktyczne
× Astma oskrzelowa
× Atopowe zapalenie skóry
× Alergiczny nieżyt nosa
× Alergiczne zapalenie spojówek
× Alergia pokarmowa
× Wstrząs anafilaktyczny
Atopia
Skłonność genetycznie uwarunkowana do tego, że rozwinie się reakcja nadwrażliwości typu I
Czynniki warunkujące wystąpienie chorób alergicznych
Czynniki genetyczne
Czynniki środowiskowe
– „Teoria higieniczna”
– Zanieczyszczenie środowiska
Antygeny= alergeny
× Pyłki drzew, kwiatów, traw
× Roztocza kurczu domowego, zarodniki grzybów
× Sierść zwierząt, pióra ptaków
× Składniki jadów owadów
× Składniki pokarmów
× Środki farmakologiczne (hapteny)
W przebiegu reakcji anafilaktycznej biorą udział:
Komórki tuczne (mastocyty) granulocyty zasadochłonne (bazofile)
Przeciwciała klasy IgE
Receptorem dla IgE jest receptor komórkowy FC εRI
Th0
Th
2
Th1
B
B IgE+
APC
Prezentacja antygenu
IL-12, IFNγ
IL-4, IL-13
IL-5
IL-4, IL-13
Plazmocyty
IL-5, IL-6
24 |
S t r o n a
Mediatory i
cytokiny
mastocytów
Preformowane
Syntetyzowane
de novo
Cytokiny
MASTOCYTY
Mediatory preformowane mastocytów
× Histamina
× Proteoglikany (heparyna, siarczan chondroityny)
× Proteazy (tryptaza, chymaza)
× Metaloproteinazy
× Cytokiny
Mediatory wtórne mastocytów
× Prostaglandyny (PG) D
2
, E
2
× Leukotrieny (LT)
× Tromboksany (TX)
× Czynnik aktywujący płytki (PAF)
Cytokiny syntetyzowany de novo
Interleukiny (IL): 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 12, 13, 16, 18
Chemokiny
Inne cytokiny: IFNγ, TNF
Aktywacja mastocytów prowadzi do:
– Degranulacji i wydzielenia mediatorów prefomowanych (do 6 minut!)
– Syntezy de novo i wydzielania mediatorów wtórnych (do 30 minut)
– Syntezy i wydzielania cytokin (do 6 godzin)
Kliniczne objawy fazy wczesnej reakcji alergicznej są efektem oddziaływań
– Histaminy
– LTC
4
– PGD
2
– PAF
– Il-6
– TNF
25 |
S t r o n a
Zapalenie alergiczne
Mediatory i cytokiny wydzielane przez komórki tuczne wywierają szereg efektów biologicznych inicjując
proces zapalny
Komórki biorące udział w zapaleniu alergicznym
– Komórki nabłonka
– Płytki krwi
– Eozynofil
– Th2
– Neutrofil
– Monocyt
– Bazofil
– Mastocyt
– Fibroblast
– Komórki śródbłonka
Reakcje anafilaktoidalne
– Aktywacja komórek tucznych i/ lub bazofilów bez udziału IgE
– Składowe dopełniacza C3a i C5a
– Neuropeptydy (substancja P)
– Środki farmakologiczne
– Środki kontrastowe
– Składniki jadów owadów
Nadwrażliwość II typu- reakcje cytotoksyczna
Mechanizmy reakcji nadwrażliwości typu II
Aktywacja układu dopełniacza drogą klasyczną
Aktywacja komórek NK (reakcja ADCC)
Aktywacja profesjonalnych fagocytów
Choroby uwarunkowane II typem reakcji nadwrażliwości
→ Cytopenie polekowe (niedokrwistość hemolityczna, granulocytopenia, trombocytopenia)
Obcy antygen
(hapten)
Własna komórka
Wlasna struktura
błonowa (receptor)
26 |
S t r o n a
MIKROBIOLOGIA I IMMUNOLOGIA, WYKŁAD 5, 11.04.2013
REAKCJE NADWRAŻLIWOŚCI
× Nadwrażliwość typu I- anafilaktyczna
× Nadwrażliwość typu II- cytotoksyczna
× Nadwrażliwość typu III- Kompleksów immunologicznych
× Nadwrażliwość typu IV- Komórkowa późna
Nadwrażliwość typu III- kompleksów immunologicznych
Powstaje, bo pojawia się antygen i nasz organizm tworzy swoiste przeciwciała przeciwko temu antygenowi
Gdzie mogą się odkładać kompleksy immunologiczne?
× Na terenie krwi- odkładają się w ścianie naczynia krwionośnego
× W tkankach- indukować będzie proces patologiczny w tkankach
Kompleks immunologiczny
Aktywacja dopełniacza
C3a, C5a
Mastocyty,
bazofile
Neutrofile
HISTAMINA
Inne mediatory
prozapalne
Uwolnienie enzymów
lizosomalnych
Destrukcja tkanki i
miejscowe zapalenie
Agregacja, tworzenie
mikrozakrzepów
Płytki krwi
SEROTONINA
ROZSZERZENIE
NACZYŃ
27 |
S t r o n a
Choroby uwarunkowane III typem reakcji nadwrażliwości
× Zapalenie naczyń
× Zapalenie kłębuszków nerkowych
× Płuco farmera, płuco hodowcy pieczarek, płuco hodowcy gołębi- reakcja nadwrażliwości na czynniki
wziewne, pacjent cały czas wdycha pyłki, tworzą się przeciwciała IgG i IgM przeciwko pyłkom i
tworzą się kompleksy immunologicznej w obrębie tkanki płucnej prowadząc do powolnej dysfunkcji
i procesu zapalnego i do zwłóknienia
Nadwrażliwość typu IV- komórkowa późna
Formy nadwrażliwości typu IV
× Nadwrażliwość kontaktowa
× Nadwrażliwość ziarniniakowa-, jeśli mamy przewlekły stan zapalny wokół korzenia, mogą się
tworzyć ziarniniaki
Nadwrażliwości kontaktowa- kontaktowe zapalenie skóry
× Kosmetyki
× Metale i ich stopy
× Żywice, rozpuszczalniki
× Materiały (jedwab, wełna i skóra)
× Substancje pochodzenia roślinnego
× Środki farmakologiczne
× Lateks
× Ostatnio: płyny do dezynfekcji soczewek kontaktowych- na składniki płynu np. na rtęć, która jest
umieszczana, bo ma silne działanie bakteriobójcze
APC
MHC-II
TCR(+CD4)
Th1
Aktywacja
IFN-y
Makrofag
Fagocytoza
Zabijanie wewnątrzkomórkowe
Cytokiny
28 |
S t r o n a
Faza wywołujaca (24- 72 godzin)
Hapten
+
Nośnik
Komórka
Langerhansa
Th1
Proliferacja
Hapten
+
Nośnik
Komórka
Langerhansa
Th1
Proliferacja
IFN-y
Makrofag
Keratynocyty
Cytokiny
prozapalne
Klony komórek Th1
zaktywowanych
29 |
S t r o n a
Nadwrażliwość ziarniniakowa
× Gruźlica
× Trąd
× Sarkoidoza
× Choroba Crohna
AUTOIMMUNIZACJA
Przełamanie tolerancji na własne antygeny
Autoantygeny- struktury błonowe własnych komórek, elementy cytoplazmatyczne i jądra komórkowego,
substancje wytwarzane i wydzielane przez własne komórki
Czynniki „sprzyjające” przełamaniu tolerancji (autoimmunizacji)
1. Czynniki endogenne
– Cząsteczki MHC
– Nadprodukcja niektórych cytokin
– Hormony
2. Czynniki egzogenne:
– Uraz termiczny, fizyczny, zapalny
– Infekcje wirusowe, infekcje bakteryjne
Choroby z autoimmunizacji występują 8 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn → hipoteza- choroby
autoimmunizacyjne mają podłoże na hormonach żeńskich
MAKROFAG
Th1
Th1 aktywny
IFN-y
Ziarniniak
Makrofagi +
Komórki nabłonkowate +
Komórki olbrzymie +
Limfocyty (+ fibroblasty)
TNF
=
30 |
S t r o n a
Mechanizmy efektorowe w chorobach autoimmunizacyjnych
– Humoralne (przeciwciała)
– Komórkowe (Th1, Tc, makrofagi, komórki dendrytyczne)
Podział chorób autoimmunizacyjnych
Biorąc pod uwagę umiejscowienie antygenu choroby autoimmunizacyjne dzielimy na:
× Narządowo- swoiste
× Układowe
Cukrzyca typu I
– Predyspozycje genetyczne, infekcje wirusowe (enterowirusy, retrowirusy, wirus różyczki, wirus
świnki)
– Reakcje komórkowe (Tc, Th, makrofagi); reakcje humoralne
– Przeciwciała przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (anty- GAD)
– Przeciwciała przeciwwyspowe (ICA)
– Przeciwciała przeciwinsulinowe (IAA)
– Przeciwciała przeciwko błonowej fosfatazie tyrozyny (anty- IA2)
Choroby autoimmunizacyjne
× Stwardnienie rozsiane- białka osłonki mielinowej
× Choroba Gravesa- Basedowa- receptor dla tyreotropiny (TSH)
× Miastenia- receptor dla acetylocholiny
× RZS- IgG, kolagen typu II
Niedobory odporności
× Zwiększona predyspozycja do zakażeń bakteryjnych, wirusowych, grzybiczych i pasożytniczych
× Zwiększona zapadalność na choroby nowotworowe
× Zwiększona częstość chorób autoimmunizacyjnych
1. SCID- ciężki złożony niedobór odporności
1: 50 000
Brak lub znaczny niedobór limfocytów T- nie rozwija się żadna odporność nabyta, dziecko umiera w
przeciągu kilku miesięcy, kontakt z jakąkolwiek bakterią czy wirusem jest śmiertelna
Rzadziej brak limfocytów T i B
Jedyna metoda leczenia- przeszczep szpiku
2. Zaburzenia ekspresji cząsteczek MHC („zespół nagich limfocytów”)
Obniżona ekspresja lub brak ekspresji cząsteczek MHC klasy II;
Rzadziej klasy I
Brak cząsteczek MHC- brak prezentacji antygenu- brak rozwoju odporności nabytej
3. CVID- pospolity zmienny niedobór odporności
1: 10 000
Upośledzenie przekazywania sygnału z limfocytów T do limfocytów B
4. Niedobór IgA
1: 500
Zaburzenie przełączania klas w limfocytach B
31 |
S t r o n a
Funkcja obronna układu odpornościowego
Mechanizmy obronne skierowane przeciwko wirusom
Pierwsza linia obrony przeciwwirusowej to bariery anatomiczno-fizjologiczne
Interferony (IFN)
3 typy interferonów
1. Typ I (alfa, beta, epsilon, omega, kappa) - wytwarzane przez komórki dendrytyczne, keratynocyty,
fibroblasty
2. Typ II (gamma; immunologiczny) - wytwarzany przez limfocyty T, komórki NK, makrofagi
3. Typ III
Przeciwwirusowe działanie interferonów
Hamowanie replikacji wirusa (degradacja wirusowego mRNA oraz blokowanie syntezy białek
wirusa)
Indukowanie w komórkach niezakażonych stanu „gotowości przeciwwirusowej”
Wzmaganie aktywności cytotoksycznej komórek NK
Wzmaganie aktywności cytotoksycznej i fagocytarnej makrofagów
Zwiększanie ekspresji cząsteczek MHC klasy I i klasy II
Wzmaganie aktywności cytotoksycznej limfocytów Tc
Mechanizmy wrodzonej obrony przeciwwirusowej
Komórki NK (wzbudzone IFN) - liza komórki zakażone wirusem w reakcji ADCC
Dopełniacz (droga klasyczna)- liza komórki zakażonej wirusem
Czynniki aktywujące drogę klasyczną
– Kompleksy Ag- Ab (IgM i IgG1-3)
– Niektóre bakterie (E.coli)
– Niektóre wirusy
– Białko CRP
Mechanizmy nabytej obrony przeciwwirusowej
Zwiększona ekspresja cząsteczek MHC klasy II (IFN
↓
Prezentacja antygenów wirusowych
↓
Produkcja przeciwciał
Rola przeciwciał w obronie przeciwwirusowej (odporność humoralna)
– Tworzenie kompleksów z „wolnym” wirusem (efekt: blokowanie wiązania wirusa do komórki)
– Opsonizacja wirusa i uruchamianie fagocytozy
– Wiązanie do epitopów wirusa na błonie komórkowej- aktywacja dopełniacza drogą klasyczną
– Uruchomienie reakcji ADCC
Komórkowe mechanizmy nabytej obrony przecwwirusowej
– Limfocyty Th1 aktywują makrofagi (IFN!) do fagocytozy i cytotoksyczności
– Limfocyty Tc (zwiększona ekspresja cząsteczek MHC klasy I (IFN!))
32 |
S t r o n a
Mechanizmy immunologiczne w obronie przeciwwirusowej
– Bariery anatomiczne
– Interferony
– Mechanizmy odporności wrodzonej (komórki nK< układ dopełniacza, fagocytoza)
– Mechanizmy odporności nabytej (przeciwciała, limfocyty Th1, limfocyty Tc)
Obrona wirusów przed rozpoznaniem i zniszczeniem
Zmienność antygenowa
Hamowanie aktywności interferonów
Mechanizmy obronne skierowane przeciwko bakteriom
Bariery anatomiczne i funkcjonalne!!
– Skóra- nabłonek rogowaciejący, złuszczanie komórek, pot, łój, pH
– Drogi oddechowe- nabłonek rzęskowy, wydzielina śluzowo- surowicza, kichanie, kaszel
– Przewód pokarmowi- błona śluzowa, perystaltyka, kwas solny, flora bakteryjna ślina
– Tkanka limfatyczna błon śluzowych (MALT)
Bariery anatomiczne i funkcjonalne
Laktoferryna, transferryna
Lizozym
Immunoglobuliny (sIgA!!)
Enzymy proteolityczne
β- defensyny
Mechanizmy obrony wrodzonej
β- defensyny
Faogcytoza i zabijanie wewnątrzkomórkowe
Aktywność układu dopełnaicza (3 drogi)
Zapalenie
Komórki nabłonkowe
Komórki śródbłonka
Komórki tuczne
β- defensyny
Fagocytoza
WRÓG
PAMP
Cytokiny prozapalne
Hi, LT, PG, PAF
Monocyty,
makrofagi
Neutrofile
Eozynofile
↑
przepuszczalności
naczyń
33 |
S t r o n a
Mechanizmy obrony nabytej
– Odporność humoralna- przeciwciała
– Odporność komórkowa- limfocyty Th1 i makrofagi
Rola przeciwciał w obronie przeciwbakteryjnej
Wiązanie bakterii i tworzenie kompleksów immunologicznych
Neutralizacja egzotoksyn
Wiązanie struktur powierzchniowych bakterii i blokowanie wiązania bakterii z komórką
Opsonizacja- fagocytoza
Aktywacja układu dopełniacza drogą klasyczną
Opłaszczanie bakterii i uruchamianie reakcji ADCC
Nabyte mechanizmy komórkowe w obronie przeciwbakteryjnej
Główną rolę odgrywają limfocyty Th1 aktywujące makrofagi do cytotoksyczności i fagocytozy
Mechanizmy obronne skierowane przeciwko grzybom
– Mechanizmy wrodzone- makrofagi i neutrofile
– Mechanizmy nabyte- limfocyty Tc i limfocyty Th1
– Przeciwciała