22 Obróbka termiczna odzieży

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI

Monika Mosionek

Obróbka termiczna odzieży 311[34].Z4.03

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Anna Kulińska
mgr Joanna Żawronek

Opracowanie redakcyjne:
Marcin Olifirowicz

Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski

Korekta:
Joanna Iwanowska
Marta Pobereszko

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej Obróbka termiczna
odzieży zawartego w programie nauczania dla zawodu technik technologii odzieży.

Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie
2. Wymagania wstępne
3. Cele kształcenia
4. Przykładowe scenariusze zajęć
5. Ćwiczenia
5.1. Rodzaje i organizacja stanowiska do obróbki termicznej elementów odzieży
5.1.1. Ćwiczenia
5.1.2. Sprawdzian postępów
5.2. Kleje i materiały klejowe
5.2.1. Ćwiczenia
5.2.2. Sprawdzian postępów
5.3.Metody obróbki klejowej wyrobów odzieżowych
5.3.1. Ćwiczenia
5.3.2. Sprawdzian postępów
5.4. Dobór parametrów klejenia oraz maszyny i urządzenia do obróbki klejowej
5.4.1. Ćwiczenia
5.4.2. Sprawdzian postępów
5.5. Zgrzewanie materiałów odzieżowych
5.5.1. Ćwiczenia
5.5.2. Sprawdzian postępów
5.6. Rodzaje i zasady obróbki parowo-cieplnej odzieży
5.6.1. Ćwiczenia
5.6.2. Sprawdzian postępów
5.7. Maszyny i urządzenia do obróbki parowo-cieplnej wyrobów odzieżowych
5.7.1. Ćwiczenia
5.7.2. Sprawdzian postępów
5.8. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące podczas obsługi maszyn
i urządzeń do termicznej obróbki odzieży
5.8.1. Ćwiczenia
5.8.2. Sprawdzian postępów
6. Ewaluacja osiągnięć uczniów
7. Literatura

3
5
6
7
11
11
11
12
12
12
13
13
13
15
15
15
16
17
17
18
18
18
19
19
19
21

21
21
22
23
35

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu „Poradnik dla nauczyciela”, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik technologii odzieży.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,

aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania

oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami

ze szczególnym uwzględnieniem metod: wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej,
tekstu przewodniego oraz ćwiczeń praktycznych.

Zajęcia należy prowadzić w pracowni technologii odzieży wyposażonej w maszyny

i urządzenia do obróbki termicznej oraz środki dydaktyczne. Uczniowie powinni pracować
w grupach do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy.

Zaleca się zorganizowanie wycieczki do zakładu odzieżowego, w którym uczniowie będą

mogli zapoznać się z maszynami i urządzeniami stosowanymi do klejenia, zgrzewania
i obróbki parowo-cieplnej elementów odzieży, wyposażeniem stanowisk pracy oraz środkami
ochrony osobistej zabezpieczającymi przed poparzeniem i porażeniem prądem elektrycznym.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

311[34].Z4

Organizacja produkcji odzieży

311[34].Z4.01

Organizowanie procesu produkcji

w przedsiębiorstwie odzieżowym

311[34].Z4.02

Organizowanie procesu

technologicznego w krojowni

311[34].Z4.03

Obróbka termiczna odzieży

311[34].Z4.04

Organizowanie procesu

technologicznego w szwalni

311[34].Z4.05

Opracowanie dokumentacji procesu

produkcyjnego

311[34].Z4.06

Organizacja procesu wytwarzania

odzieży w zakładzie miarowo-

usługowym

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu nauczania jednostki modułowej uczeń powinien

umieć:

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
ochrony przeciwpożarowej,

−

dobrać narzędzia oraz przybory do obróbki termicznej,

−

zastosować techniki obróbki termicznej,

−

znać właściwości konfekcyjne materiałów odzieżowych.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

określić rodzaje obróbki termicznej odzieżowy,

−

zorganizować stanowisko od obróbki termicznej zgodnie z przepisami bezpieczeństwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,

−

scharakteryzować techniki klejenia elementów wyrobów odzieżowych,

−

scharakteryzować materiały używane do podklejania elementów wyrobów odzieżowych,

−

określać rodzaje pras do klejenia,

−

ustalić parametry klejenia,

−

dobrać metody obróbki klejowej do wyrobu odzieżowego,

−

obsłużyć maszyny i urządzenia stosowane do obróbki klejowej,

−

zastosować zasady zgrzewania elementów wyrobów odzieżowych,

−

scharakteryzować metody zgrzewania materiałów odzieżowych,

−

dobrać metody zgrzewania,

−

obsłużyć urządzenia do zgrzewania materiałów odzieżowych,

−

połączyć elementy odzieży za pomocą zgrzewania,

−

określić rodzaje obróbki parowo-cieplnej,

−

obsłużyć maszyny i urządzenia stosowane do obróbki parowo-cieplnej,

−

ustalić parametry obróbki parowo-cieplnej,

−

wykonać obróbkę parowo-cieplną odzieży,

−

sklasyfikować maszyny prasowalnicze,

−

zastosować prasy uniwersalne, płaskie, specjalistyczne i formujące do określonych
zabiegów termicznych,

−

określić wady i zalety prasowania ręcznego oraz mechanicznego,

−

zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy podczas obróbki termicznej odzieży.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Temat zajęć: Dobór technik klejenia do elementów odzieży.

Klasa: pierwsza
Czas: 90 minut.
Cel ogólny: dobieranie techniki klejenia do wybranego elementu odzieży.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych powinien umieć:

−

dobierać rodzaj klejonki do rodzaju elementu odzieży i tkaniny zasadniczej,

−

dobierać parametry klejenia,

−

obsłużyć klejarkę płytową,

−

sprawdzać jakość klejenia.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętność ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie pracy,

−

przestrzeganie przepisów bhp i ergonomii pracy.

Metody nauczania:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

zespołowa.

Strategia:

−

uczenie się przez doświadczenie.

Środki dydaktyczne:

−

klejarka płytowa,

−

instrukcja obsługi do klejarki,

−

plansze przedstawiające klejenie małopowierzchniowe i wielkopowierzchniowe,

−

wykroje elementów odzieżowych,

−

wkłady klejowe.

Przebieg zajęć:

1) Wprowadzenie.
2) Uświadomienie celów zajęć.
3) Plan zajęć:

−

uczniowie zapoznają się z instrukcją obsługi klejarki płytowej,

−

nauczyciel przeprowadza instruktaż dotyczący prawidłowej obsługi klejarki płytowej oraz

zapoznaje z przepisami bhp na stanowisku klejenia,

−

uczniowie wyjaśniają różnicę między techniką małych wklejek, a techniką

wielkopowierzchniową,

−

uczniowie dobierają rodzaj klejonki do rodzaju elementu odzieży i tkaniny zasadniczej,

−

uczniowie podają czynniki wpływające na prawidłowy proces klejenia i ustawiają

parametry klejenia na klejarce, dokonują próby klejenia,

−

uczniowie wykonują

ćwiczenie praktyczne wklejek małopowierzchniowych

i wielkopowierzchniowych,

−

sprawdzenie jakości przeprowadzonego procesu klejenia przez uczniów i nauczyciela.

4) Podsumowanie zajęć:

−

uczniowie wymieniają parametry klejenia,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

uczniowie prezentują wykonaną pracę oraz uzasadniają prawidłowość doboru techniki

klejenia do rodzaju elementu odzieży i tkaniny zasadniczej,

−

uczniowie wypełniają arkusz ewaluacyjny.

5) Ocena poziomu wykonanego ćwiczenia przez uczniów i ocena ich aktywności.

Scenariusz zajęć 2

Temat zajęć: Obróbka parowo-cieplna wyrobu odzieżowego.

Klasa: pierwsza
Czas: 90 minut.
Cel ogólny: dobieranie techniki prasowania do rodzaju materiału odzieżowego.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych powinien umieć:

−

dobierać temperaturę powierzchni roboczej żelazka do rodzaju włókna, z którego został
wykonany wyrób odzieżowy,

−

ustalić parametry obróbki parowo-cieplnej odzieży,

−

wykonać operację prasowania ręcznego zgodnie z przepisami bhp,

−

rozpoznawać zagrożenia wynikające z obsługi urządzeń prasowalniczych.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętność ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie pracy,

−

przestrzeganie przepisów bhp i ergonomii pracy.

Metody nauczania:

tekstu przewodniego.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Strategia:

−

uczenie się przez doświadczenie.

Środki dydaktyczne:

−

stanowisko prasowania ręcznego,

−

plansze przedstawiające dopuszczalne temperatury powierzchni roboczej żelazka przy
prasowaniu materiału odzieżowego z różnego rodzaju włókien,

−

spódnica damska wykonana z tkaniny bawełnianej,

−

spódnica damska wykonana z tkaniny lnianej,

−

spódnica damska wykonana z tkaniny wełnianej,

−

spódnica damska wykonana z elany.

FAZA WSTĘPNA
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji, zapoznanie uczniów jak należy
pracować metodą przewodniego tekstu.

FAZA WŁAŚCIWA

INFORMACJE
1) Z jakich tkanin zostały wykonane wyroby odzieżowe?
2) Jakie rozróżniamy techniki prasowania?
3) Co należy brać pod uwagę przy dobieraniu temperatury powierzchni roboczej żelazka?
4) Jakie są parametry obróbki parowo-cieplnej?
5) W jaki sposób należy zorganizować stanowisko prasowania ręcznego zgodnie z przepisami

bhp ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

PLANOWANIE
1) Rozpoznaj z jakiego rodzaju włókien zostały wykonane wyroby odzieżowe.
2) Ustal temperaturę powierzchni roboczej żelazka do rodzaju włókna, z którego zostały

wykonane wyroby odzieżowe.

3) Ustal technikę prasowania uwzględniając rodzaj materiału odzieżowego, z którego

wykonane zostały spódnice damskie.

4) Zaplanuj kolejne czynności prasowania spódnicy damskiej.

UZGODNIENIE
1) Omów wszystkie podpunkty z fazy planowania z nauczycielem.
2) Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela.

WYKONANIE
1) Przygotuj stanowisko prasowania ręcznego zgodnie z przepisami bhp.
2) Wykonaj zgodnie z zaplanowaną kolejnością obróbkę parowo-cieplną wyrobów

odzieżowych.

3) Dokonaj analizy technik prasowania wyrobów odzieżowych (na sucho, na mokro).
4) Przygotuj się do zaprezentowania swojej pracy.

SPRAWDZANIE
1) Czy właściwie dobrałeś technikę prasowania?
2) Czy właściwie dobrałeś temperaturę żelazka?
3) Czy prawidłowo przeprowadziłeś operację prasowania wyrobów odzieżowych?

ANALIZA

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiały im trudności.

Nauczyciel powinien podsumować całe ćwiczenie, wskazać, jakie ważne umiejętności zostały
ćwiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich uniknąć w przyszłości.

FAZA KOŃCOWA

Zadanie pracy domowej
Odszukaj w literaturze wiadomości na temat maszyn prasowalniczych.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od uczniów po zakończeniu zajęć:

Uczniowie wypełniają ankietę dotyczącą oceny zajęć i trudności podczas realizowania
zadania.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ankieta ewaluacyjna (dla uczniów):

Ankieta jest anonimowa

Temat:......................................................................................................................................

.................................................................................................................................................

Imię i nazwisko nauczyciela prowadzącego zajęcia

Otocz kółkiem odpowiednią kategorię, zgodnie z twoją oceną przebiegu zajęć.

1) Sposób prowadzenia zajęć wywoływał Twoją aktywność.

nie raczej

nie

trudno

powiedzieć

raczej tak

tak

2) Czas przeznaczony na wykonanie ćwiczenia był wystarczający.

nie raczej

nie

trudno

powiedzieć

raczej tak

tak

3) Potrafisz dobrać technikę prasowania do materiałów odzieżowych wykonanych

z różnych włókien.

nie raczej

nie

trudno

powiedzieć

raczej tak

tak

4) Jesteś zadowolony ze sposobu oceniania.

nie raczej

nie

trudno

powiedzieć

raczej tak

tak

5) Nauczyciel współpracował z klasą w sposób konstruktywny i obiektywny.

nie raczej

nie

trudno

powiedzieć

raczej tak

tak

6) Jakie czynności sprawiły Ci trudności podczas wykonywania ćwiczenia?

.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................
.......................................................................................................................................................

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Rodzaje i organizacja stanowiska do obróbki termicznej

elementów odzieży

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zorganizowanie stanowiska do ręcznej obróbki termicznej.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać narzędzia i przybory potrzebne na stanowisku prasowania ręcznego,
2) zapoznać się z instrukcją obsługi żelazka,
3) zorganizować stanowisko do prasowania ręcznego,
4) uzasadnić wybór odpowiednich narzędzi.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: ćwiczenia praktyczne, tekst przewodni

Środki dydaktyczne:

−

deska do prasowania,

−

rękawnik,

−

prasulce,

−

zaparzaczka,

−

zbiornik z wodą,

−

podstawka do żelazka,

−

żelazko do prasowania,

−

instrukcja obsługi żelazka.

Ćwiczenie 2

Wykaz operacji obróbki cieplnej stosowanych podczas produkcji spódnicy damskiej.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z dokumentacją procesu produkcyjnego,
2) wypisać operacje obróbki cieplnej,
3) zaprezentować prace.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania-uczenia się: wykład informacyjny.

Środki dydaktyczne:

−

Dokumentacja procesu produkcyjnego,

−

przybory do pisania,

−

arkusz papieru.

5.1.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) wyjaśnić na czym polega obróbka cieplna wyrobów odzieżowych

2) stosować odpowiedni rodzaj obróbki cieplnej przy obrabianiu
wyrobów odzieżowych
3) zorganizować stanowisko do ręcznej obróbki termicznej

4) rozróżniać rodzaje prasowania

5) wyjaśnić, na czym polega proces uszlachetniania wyrobów odzieżowych

5.2. Kleje i materiały klejowe

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przyklej aplikację do wyrobu odzieżowego, stosując odpowiedni wkład klejowy.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać wkład klejowy umożliwiający połączenie dwóch warstw materiału,
2) przygotować stanowisko prasowania ręcznego,
3) dobrać temperaturę żelazka i przykleić aplikację do wyrobu odzieżowego,
4) zaprezentować swoją pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

aplikacja,

−

śliniak niemowlęcy,

−

klejonki,

−

stanowisko do ręcznej obróbki cieplnej.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Podziel klejonki w zależności od rozmieszczenia punktów klejowych.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbki różnych klejonek,
2) podzielić próbki na trzy grupy:

−

wkłady klejowe z podziałką naniesienia 13 mesh,

−

wkłady klejowe z podziałką naniesienia 17 mesh,

−

wkłady klejowe z podziałką naniesienia 28 mesh,

3) przykleić i opisać próbki,
4) zaprezentować swoją pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja próbek różnego rodzaju wkładów klejowych,

−

arkusz papieru,

−

przybory: nożyce, klej, pisaki.

5.2.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) rozpoznać, jaki rodzaj kleju został zastosowany do produkcji klejonki

2) określić, jakie właściwości powinien posiadać klej stosowany
w odzieżownictwie

3) rozpoznawać wkłady klejowe

4) rozpoznać materiały odzieżowe, które nie nadają się do klejenia

5.3. Metody obróbki klejowej wyrobów odzieżowych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobrać rodzaj klejonki: do wybranych wyrobów odzieżowych, tkanin, z których będą

wykonywane oraz metodę obróbki klejowej.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dobrać odpowiedni rodzaj klejonki do asortymentu,
2) dobrać metodę odróbki klejowej do wykonywanych operacji,
3) uzupełnić kartę pracy,
4) zaprezentować swoją pracę, uzasadnić wybór klejonek do wybranego asortymentu oraz

rodzaju obróbki klejowej.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: dyskusja dydaktyczna, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

Polskie Normy,

−

katalog wkładów klejowych,

−

plansze przedstawiające klejenie małopowierzchniowe i wielkopowierzchniowe,

−

karta pracy, przybory do pisania.

Karta pracy

Asortyment Rodzaj

tkaniny

Rodzaj klejonki

Rodzaj obróbki

klejowej

Płaszcz:

−

przód,

−

tył,

−

rękawy,

−

kołnierz.

Wełna

...................................
...................................
...................................
....................................

....................................
....................................
...................................
...................................

Bluza robocza:

−

kołnierz,

−

mankiety.

Elanobawełna
brudoodporna

...................................
...................................

Koszula męska:

−

kołnierz,

−

mankiety.

Bawełna

...................................
...................................

Spódnica damska:

−

pasek,

−

przewinięcie dołu

„stretch”

...................................
...................................

Ćwiczenie 2

Dobrać odpowiedni rodzaj klejonki oraz metodę obróbki klejowej do bluzki damskiej typu

koszulowego.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) z podanych wykrojów elementów bluzki damskiej wybrać te, które są przeznaczone do

obróbki klejowej,

2) dobrać metodę obróbki klejowej do poszczególnych elementów bluzki,
3) dobrać rodzaj klejonki do metody i elementu odzieży,
4) zaprezentować swoją pracę i uzasadnić wybór.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: wykład informacyjny, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

wykroje bluzki damskiej typu koszulowego,

−

różne rodzaje wkładów klejowych (wkłady koszulowe).

5.3.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) dobrać odpowiednią metodę obróbki klejowej do wybranego elementu

odzieży

2) rozróżnić klejenie małopowierzchniowe od wielkopowierzchniowego

3) zastosować wkłady sztywnikowe do wybranego elementu odzieży

4) wyjaśnić, na czym polega obróbka klejowa

5.4. Dobór parametrów klejenia oraz maszyny i urządzenia
do obróbki klejowej

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobrać parametry klejenia w zależności od rodzaju użytego wkładu klejowego i rodzaju

tkaniny zasadniczej.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dobrać do tkaniny zasadniczej odpowiedni wkład klejowy,

2) wykroić wkład klejowy do danego elementu odzieży,

3) ustalić parametry klejenia (czas, docisk, temperatura),

4) przygotować klejarkę płytową do wykonania operacji klejenia i rodzaju elementu

odzieży,

5) przeprowadzić próbę klejenia,

6) wykonać operację klejenia,

7) sprawdź jakość wykonanej operacji.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania-uczenia się: pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

wykrojone elementy żakietu damskiego: przód, tył, rękaw, kołnierz,

−

różnego rodzaju wkłady klejowe,

−

klejarka płytowa,

−

instrukcja obsługi klejarki płytowej,

−

nożyce,

−

mydło krawieckie,

−

linijka,

−

szpilki.

Ćwiczenie 2

Przeprowadzić próby połączeń klejowych tkanin: bawełnianej, wełnianej, z włókien

syntetycznych i sztucznych dobierając odpowiedni wkład klejowy.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować klejarkę płytową,

2) przygotować próbki tkanin dobierając do nich wkłady klejowe,

3) ustalić parametry klejenia,

4) przeprowadzić klejenie poszczególnych próbek,

5) sprawdzić jakość połączenia wkładu klejowego z tkaniną,

6) zapisać wnioski i zaprezentować swoją pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: tekst przewodni, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

foliogramy przedstawiające procesy zachodzące podczas obróbki klejowej,

−

klejarka płytowa,

−

instrukcja obsługi klejarki płytowej,

−

wkłady klejowe,

−

próbki tkanin,

−

rzutnik.

5.4.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) wyjaśnić, na czym polega obróbka klejowa odzieży
2) dobrać odpowiednie parametry klejenia do danego wkładu klejowego
oraz tkaniny zasadniczej
3) określić parametry klejenia
4) wyjaśnić, jakie procesy zachodzą podczas klejenia
5) przeprowadzić badanie połączeń klejowych
6) obsłużyć klejarkę płytową

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Zgrzewanie materiałów odzieżowych

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz metodę zgrzewania w zależności od rodzaju materiału odzieżowego

i przeznaczenia odzieży.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z procesami, jakie zachodzą podczas zgrzewania,
2) przyporządkować materiały odzieżowe do odpowiedniej metody zgrzewania,
3) uzupełnić kartę obserwacji,
4) zaprezentować swoją pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: tekst przewodni.

Środki dydaktyczne:

−

katalog materiałów odzieżowych,

−

foliogramy przedstawiające procesy jakie zachodzą podczas zgrzewania,

−

karta obserwacji.

Ćwiczenie 2

Określ podobieństwa i różnice między zgrzewaniem elementami grzejnymi, a zgrzewaniem

dielektrycznym

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z literaturą,
2) na arkuszu papieru wypisać podobieństwa i różnice między zgrzewaniem elementami

grzejnymi, a zgrzewaniem dielektrycznym,

3) zaprezentować swoją pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: dyskusja dydaktyczna, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

podręczniki, czasopisma odzieżowe,

−

arkusz papieru,

−

przybory do pisania.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) określić, jakie procesy zachodzą podczas zgrzewania

2) dobrać metodę zgrzewania do określonego materiału odzieżowego

3) określić różnice między zgrzewaniem elementami grzejnymi,
a zgrzewaniem dielektrycznym

4) dobierać metodę zgrzewania do rodzaju materiału odzieżowego

i przeznaczenia odzieży

5.6. Rodzaje i zasady obróbki parowo-cieplnej odzieży

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz odpowiednią temperaturę prasowaniu do tkanin wykonanych z różnych włókien.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) rozpoznać, z jakich włókien jest wykonana tkanina,
2) dobrać temperaturę prasowania do rodzaju włókna,
3) przygotować stanowisko prasowania ręcznego,
4) przeprowadzić próbę prasowania tkanin,
5) przedstawić wnioski dotyczące doboru temperatury do rodzaju włókna.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: tekstu przewodniego, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin wykonanych z włókien: bawełnianych, lnianych, wełnianych, jedwabiu
naturalnego, syntetycznych oraz mieszanych,

−

plansza przedstawiająca dopuszczalne temperatury powierzchni roboczej żelazka przy
prasowaniu tkanin z różnego rodzaju włókien,

−

stanowisko prasowania ręcznego.

Ćwiczenie 2

Dobór rodzaju prasowania do wybranego wyrobu odzieżowego.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) rozpoznać, z jakiego rodzaju włókien jest wykonany wyrób odzieżowy,
2) dobrać rodzaj prasowania do rodzaju włókna,
3) przygotować stanowisko prasowania ręcznego,
4) uprasować wyrób odzieżowy,
5) przedstawić wnioski dotyczące wyboru odpowiedniego rodzaju prasowania.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

spódnica damska wykonana z elany,

−

spódnica damska wykonana z tkaniny wełnianej,

−

spódnica damska wykonana z tkaniny lnianej,

−

spódnica damska wykonana z tkaniny bawełnianej,

−

stanowisko prasowania ręcznego.

5.6.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) rozróżnić rodzaje obróbki parowo-cieplnej

2) dobrać temperaturę żelazka do rodzaju operacji prasowania
i rodzaju tkaniny

3) określić, które włókna są odporne na działanie temperatury

4) przeprowadzić operację prasowania na sucho i na mokro

5) wymienić zalety i wady prasowania ręcznego

6) rozróżnić operacje obróbki parowo-cieplnej

7) ocenić jakość wykonanych operacji obróbki parowo-cieplnej

5.7. Maszyny i urządzenia do obróbki parowo-cieplnej wyrobów

odzieżowych

5.7.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Porównaj prasowanie ręczne i zmechanizowane.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować arkusz papieru z wydzielonymi tabelami zalet i wad prasowania ręcznego

i zmechanizowanego,

2) wypisać zalety i wady prasowania ręcznego,
3) wypisać zalety i wady prasowania zmechanizowanego,
4) zaprezentować pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: tekst przewodni, ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– literatura.

Ćwiczenie 2

Przeprowadź proces dekatyzowania tkaniny: wełnianej i bawełnianej.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować stanowisko prasowania ręcznego,
2) określić rodzaj dekatyzowania dla poszczególnych rodzajów tkanin,
3) przygotować tkaninę bawełnianą: zanurzyć w gorącej wodzie, lekko wycisnąć

i podsuszyć,

4) przeprowadzić proces dekatyzowania tkaniny wełnianej,
5) omówić różnice procesu dekatyzowania tkaniny wełnianej i bawełnianej.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

kupon tkaniny wełnianej,

−

kupon tkaniny bawełnianej,

−

stanowisko prasowania ręcznego,

−

miska z gorącą wodą.

Ćwiczenie 3

Dobierz odpowiedni rodzaj prasy do wykonania określonej operacji prasowalniczej

płaszcza damskiego.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z dokumentacją procesu produkcyjnego płaszcza damskiego,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) zapoznać się z literaturą dotyczącą pras oraz ich zastosowania,
3) wybrać operacje prasowalnicze występujące przy produkcji płaszcza damskiego,
4) dobrać odpowiedni rodzaj prasy do określonej operacji prasowalniczej,
5) zaprezentować swoją prac.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: dyskusja dydaktyczna , ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– Dokumentacja procesu produkcyjnego,
– podręczniki, czasopisma odzieżowe,
– arkusz papieru,
– przybory do pisania.

5.7.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie
Uczeń potrafi:
1) nazwać maszyny prasowalnicze stosowane do obróbki parowo-cieplnej

2) scharakteryzować zalety i wady prasowania zmechanizowanego

3) określić, do czego służą agregaty prasowalnicze

4) przeprowadzić proces dekatyzowania tkanin

5) wyjaśnić, na czym polega proces naparowywania

5.8. Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy podczas obsługi

maszyn i urządzeń do termicznej obróbki odzieży

5.8.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wymień najważniejsze zasady bhp na stanowisku obsługi pras elektrycznych.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeczytać Się z instrukcją obsługi prasy elektrycznej,
2) wypisać zagrożenia, jakie mogą wystąpić podczas obsługi prasy elektrycznej,
3) podać możliwości zapobiegania powyższym zagrożeniom,
4) zaprezentować swoją pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja obsługi prasy elektrycznej,

−

przepisy bhp obowiązujące na stanowisku pracy przy prasie elektrycznej,

−

arkusz papieru, przybory do pisania.

Ćwiczenie 2

Wykonaj plakat przedstawiający prawidłową obsługę żelazka.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:
1) określić z zagrożenia podczas obsługi żelazka,
2) przeanalizować sposoby unikania zagrożeń podczas obsługi żelazka,
3) wykonać plakat przedstawiający prawidłową obsługę żelazka,
4) zaprezentować pracę.

Zalecane metody nauczania-uczenia się: ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przepisy bhp obowiązujące przy obsłudze żelazka,

−

karton papieru,

−

klej, nożyce, przybory do rysowania.

5.8.2. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Uczeń potrafi:
1) rozpoznawać zagrożenia na stanowisku prasowania ręcznego

2) unikać zagrożeń przy obsłudze urządzeń na stanowisku prasowania

ręcznego

3) rozpoznawać zagrożenia przy obsłudze urządzeń na stanowisku
prasowania mechanicznego

4) wymienić, jakie zagrożenia mogą wystąpić przy obsłudze urządzeń
do zgrzewania materiałów odzieżowych

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test (nr 1) dwustopniowy do jednostki modułowej „Obróbka termiczna
odzieży”

Test składa się z 16 zadań, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, są z poziomu podstawowego,

− zadania 11,12,13,14, 15,16 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 11 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego,

Klucz odpowiedzi: 1-d, 2-b, 3-b, 4-c, 5-b, 6-d, 7-a, 8-c, 9-b, 10-b, 11-A-d, B-b, C-a, D-c, 12-
d, 13-A-c, B-a, C-b, D-d, 14-A-c, B-a, C-b, D-d, 15-a, 16-c.

Plan testu Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny (mierzone osiągnięcia
ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymaga

Poprawna
odpowiedź

Rozróżnić rodzaje obróbki termicznej
odzieży.

B P

Zidentyfikować wyposażenie stanowiska
do obróbki termicznej.

A P

Rozróżnić elementy wyposażenia
stanowiska do obróbki termicznej.

B P

Rozróżnić maszyny i urządzenia
stosowane do obróbki klejowej

B P

Wyjaśnić na czym polega obróbka
klejowa.

B P

Rozróżnić materiały używane do
podklejania elementów wyrobów
odzieżowych.

B P

Dobierać parametry klejenia.

B P

Wyjaśnić zasady łączenia elementów
odzieży za pomocą zgrzewania.

B P

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Dobrać metody zgrzewania.
Rozpoznawać urządzenia do zgrzewania
materiałów odzieżowych.

B P

10.

Dobrać parametry obróbki parowo-
-cieplnej.

B P

11.

Określić metody obróbki klejowej do
wyrobu odzieżowego.

C PP

A – d
B – b
C – a
D – c

12.

Ustalić rodzaje pras do klejenia.
Scharakteryzować techniki klejenia
elementów wyrobów odzieżowych.
Scharakteryzować materiały używane do
podklejania elementów wyrobów
odzieżowych.

B PP

13.

Określić parametry obróbki parowo-
cieplnej.

C PP

A – d
B – c
C – a
D – b

14.

Określić rodzaje obróbki parowo-
cieplnej.

C PP

A – c
B – a
C – b
D – d

15.

Określić wady i zalety prasowania
ręcznego i mechanicznego.
Określić rodzaje obróbki parowo-
-cieplnej.

C PP

16.

Sklasyfikować maszyny prasowalnicze
i wyjaśnić ich zastosowanie.

C PP

Przebieg testowania:

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem, co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielanej odpowiedzi.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mając na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 16 zadań.

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 15, 16 to zadania wielokrotnego wyboru i tylko

jedna odpowiedź jest prawidłowa,

−

zadania 11, 13, 14 to zadania, w których należy z podanych propozycji odpowiednio

przyporządkować odpowiedź.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:

−

w zadaniach wielokrotnego wyboru stawiając w odpowiedniej rubryce znak X.

W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową,

−

w zadaniach na dobieranie wpisz odpowiedź przy odpowiedniej literze (A,B,C,D).

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 min.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

Zestaw zadań testowych

1) Rodzaj obróbki cieplnej odzieży polegający na nadaniu odpowiedniego kształtu wykrojom

elementów odzieży lub elementom montażowym to:

a) plisowanie,
b) parowanie,
c) dekatyzowanie,
d) formowanie.

2) Do wyposażenia stanowiska termicznej obróbki elementów odzieży należą:

a) maszyna stębnowa, żelazko, stół do prasowania,
b) stół do prasowania, szczotka do prasowania, prasulce,
c) deska do prasowania, żelazko, przybory do szycia ręcznego,
d) żelazko, zaparzaczka, nożyce.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) Prasulce służą do sprasowania:

a) rękawów po zaszyciu,
b) podwójnie zeszytych brzegów np. w kołnierzu,
c) całych sztuk odzieży,
d) spódnicy wykonanej z weluru,

4) Nanoszenie proszku klejowego na materiały nośne odbywa się za pomocą:

a) pras elektrycznych,
b) zgrzewarek ultradźwiękowych,
c) nakładarek kleju,
d) pras płytowych.

5) Obróbka polegająca na zastosowaniu wkładów pokrytych klejem to:

a) obróbka zgrzewania wyrobów odzieżowych,
b) obróbka klejowa odzieży,
c) obróbka parowo cieplna,
d) obróbka parowa.

6) Materiały odzieżowe nie nadające się do klejenia to:

a) tkanina wełniana i wełnopodobna,
b) tkaniny bawełniane,
c) elastyczna tkanina typu „stretch”,
d) materiał o luźnej strukturze.

7) Parametr klejenia określający wywierany przez płytę górną na jednostkę powierzchni:

a) docisk,
b) czas,
c) temperatura,
d) zacisk.

8) Zgrzewanie, podczas, którego powierzchnie stykowe materiałów ogrzewa się elementami

ze stałym ciepłem lub impulsem ciepła to:

a) zgrzewanie za pomocą ultradźwięków,
b) zgrzewanie za pomocą prądu wielkiej częstotliwości,
c) zgrzewanie elementami grzejnym,
d) zgrzewanie dielektryczne.

9) Materiały odzieżowe, które można zgrzewać ultradźwiękami to:

a) grube materiały,
b) cienkie materiały,
c) materiały termoplastyczne,
d) z włókien naturalnych

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10) Do parametrów prasowania należą:

a) czas, docisk, temperatura,
b) temperatura, ciśnienie, stopień nasycenia tkaniny wilgocią,
c) prędkość prasowania, docisk, temperatura,
d) rodzaj prasowanego materiału, czas, temperatura.

11) Przyporządkuj metodę obróbki klejowej do elementu odzieży:

a) mankiet koszuli męskiej,
b) rękaw płaszcza,
c) zastępuje fastrygowanie,
d) przód marynarki,

A. klejenie wielkopowierzchniowe
B. klejenie małopowierzchniowe
C. klejenie wkładów sztywnikowych
D. tymczasowe połączenie klejowe

12) Przed przystąpieniem do obróbki klejowej należy przeprowadzić badanie połączeń

klejowych między innymi. w celu:

a) rozgrzania klejarki,
b) prawidłowego ułożenia materiału przeznaczonego do klejenia,
c) dobrania koloru wkładu klejowego,
d) czy klej nie przenika na powierzchnię tkaniny zasadniczej.

13) Dobierz temperaturę powierzchni roboczej żelazka do rodzaju włókna, z jakiego

wykonana jest tkanina:

a) wełna,
b) bawełna,
c) jedwab naturalny,
d) włókna sztuczne celulozowe.

A – 120÷50ºC
B – 140÷160ºC
C – 180÷220ºC
D – 250÷270ºC

14) Dobierz odpowiednią obróbkę parowo-cieplną do charakterystyki:

a) odprasowanie,
b) wyprasowanie,
c) odparowanie,
d) sprasowanie.

A – usunięcie połysku z powierzchni tkaniny lub wyrobu

za pomocą pary,

B – usunięcie śladów szwów, załamań,
C – nadanie wyrobowi właściwego wyglądu,
D – spłaszczenie, zmniejszenie grubości elementu.

15) Proces polegający na zabezpieczeniu odzieży przed kurczeniem się na skutek obróbki

parowo-cieplnej i podczas użytkowania to:

a) dekatyzowanie,
b) prasowanie,
c) formowanie,
d) odparowanie.

16) Automaty, które w procesie prasowania redukują do minimum czas manipulacji ręcznych to:

a) prasy elektryczne
b) prasy parowe
c) automaty prasowalnicze
d) zgrzewarki

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.....................................................................................................

Obróbka termiczna odzieży 311[34].Z4.03

pytania

Odpowiedź

Punktacja

a b c d

10.

a b c d

11. A…..................................................................................................

B…..................................................................................................
C…..................................................................................................

D…..................................................................................................

12.

a b c d

13.

A.....................................................................................................

B.....................................................................................................
C.....................................................................................................

D.....................................................................................................

14. A.....................................................................................................

D.....................................................................................................

15.

a b c d

16.

a b c d

Razem

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test (nr 2) dwustopniowy do jednostki modułowej „Obróbka termiczna
odzieży”

Test 2 składa się z 16 zadań, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 są z poziomu podstawowego,

− zadania 12, 13, 14, 15, 16 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 11 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego,

Klucz odpowiedzi: 1-c, 2-d, 3-a, 4-a, 5-b, 6-d, 7-b, 8-a, 9-c, 10-a, 11-a, 12-A-b. B-c, C-a, D-
d, 13-A-c,d, B-a,b, 14-A-c, B-a, C-d, D-b, 15-A-b,d, B-a,c, 16-d.

Plan testu Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymaga

Poprawna

odpowiedź

Zidentyfikować rodzaj obróbki
termicznej.

B P

2. Zidentyfikować odróbkę klejenia.

Rozróżnić stanowisko do obróbki
termicznej.

B P

4. Dobrać parametry klejenia.

Identyfikować materiały używane do
podklejania elementów wyrobów
odzieżowych.

B P

Dobrać techniki klejenia do elementów
wyrobów odzieżowych

B P

Dobrać metody zgrzewania.
Rozpoznawać maszyny do zgrzewania
wyrobów odzieżowych.

B P

Rozróżniać maszyny prasowalnicze.

B P

Identyfikować rodzaje obróbki parowo-
cieplnej.

B P

10.

Rozróżniać rodzaje obróbki parowo-
cieplnej

B P

11.

Wyjaśnić zasady bezpieczeństwa
i higieny pracy podczas obróbki
termicznej odzieży.

B P

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12.

Określić rodzaj obróbki termicznej
odzieży.

C PP

A – b
B – c
C – a
D – d

13.

Scharakteryzować zasady łączenia
elementów odzieży wykonane za
pomocą zgrzewania.
Scharakteryzować techniki klejenia
elementów wyrobów odzieżowych.

C PP

A – c, d
B – a, b

14.

Określić parametry obróbki parowo-
-cieplnej.

C PP

A – c
B – a
C – d
D – b

15.

Określić rodzaje obróbki parowo-
cieplnej.

C PP

A – b, d,
B – a, c

16.

Określić zastosowanie pras
uniwersalnych, płaskich
specjalistycznych i formujących do
określonych zabiegów termicznych.

B PP

Przebieg testowania:

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem, co najmniej

jednotygodniowym.

jakie będą w teście.

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielanej odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mając na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 16 zadań.

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 16 to zadania wielokrotnego wyboru i tylko jedna
odpowiedź jest prawidłowa,

−

zadania 12, 14, to zadania, w których należy z podanych propozycji odpowiednio
przyporządkować odpowiedź,

−

zadania 13, 15 to zadania, w których z podanych propozycji należy przyporządkować
dwie prawidłowe odpowiedzi.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:

−

w zadaniach wielokrotnego wyboru stawiając w odpowiedniej rubryce znak X.

W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową,

−

w zadaniach na dobieranie wpisz odpowiedź przy odpowiedniej literze(A, B, C, D lub A,
B).

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 min.
Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

Zestaw zadań testowych

1) Nadanie odpowiednich kształtów elementom i wyrobom odzieżowym, w wyniku

działania temperatury, ciśnienia, czasu to:

a) obróbka zgrzewania,
b) obróbka parowa,
c) obróbka termiczna odzieży,
d) obróbka klejowa.

2) Obróbka polegająca na trwałym łączeniu wyrobów topliwych to:

a) obróbka klejowa odzieży,
b) obróbka parowo-cieplna,
c) obróbka parowa,
d) obróbka zgrzewania wyrobów odzieżowych.

3) Rekawniki służą do prasowania:

a) rękawów po zaszyciu i inne trudno dostępne miejsca,
b) podwójnie zeszytych brzegów np. w kołnierzu,
c) całych sztuk odzieży,
d) spódnicy wykonanej z weluru.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4) Do parametrów klejenia należą:

a) temperatura, czas, docisk,
b) ciśnienie, docisk, temperatura,
c) czas, prędkość, temperatura,
d) czas, ciśnienie, docisk.

5) Klej stosowany w odzieżownictwie powinien charakteryzować się stosunkowo niską:

a) wytrzymałością na rozciąganie,
b) temperaturą topnienia,
c) odpornością termiczną,
d) wartością współczynnika płynięcia.

6) Podklejenie dużych elementów odzieżowych na całej powierzchni to:

a) klejenie małopowierzchniowe,
b) klejenie wkładów sztywnikowych,
c) tymczasowe połączenia klejowe,
d) klejenie wielkopowierzchniowe.

7) Zgrzewanie to można stosować przy materiałach o małej rozpiętości temperatury

zmiękczania i topnienia?

a) zgrzewanie za pomocą ultradźwięków,
b) zgrzewanie za pomocą prądu wielkiej częstotliwości,
c) sklejanie klejarką płytową,
d) zgrzewanie elementami grzejnymi.

8) Prasowanie standardowych elementów odzieży np. koszul męskich w przemyśle

odzieżowym odbywa się przy użyciu:

a) agregatów prasowalniczych,
b) pras,
c) żelazka parowo-elektrycznego,
d) żelazka elektrycznego.

9) Operacja obróbki parowo-cieplnej polegająca na wydłużeniu brzegów elementu lub

określonej powierzchni w celu uzyskania pożądanego kształtu to:

a) wprasowanie,
b) naparowanie,
c) rozciąganie,
d) plisowanie.

10) Naparowywanie tkanin przeprowadza się w celu:

a) zabezpieczenia odzieży przed kurczeniem się,
b) wygładzeniem powierzchni materiału,
c) zmniejszeniu grubości wykonanego elementu odzieży,
d) utrwaleniu kształtów wyrobu odzieżowego.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11) Które z wymienionych wskazań bhp należy stosować w celu uniknięcia zagrożeń na

stanowisku prasowania ręcznego:

a) żelazko należy zawsze włączać i wyłączać trzymając za wtyczkę,
b) stosować osłony przed działaniem pole elektromagnetycznego,
c) stosować izolację korpusu maszyny,
d) stosować osłony poduszek prasowalniczych.

12) Dobierz rodzaj obróbki cieplnej do charakterystyki:

a) formowanie,
b) prasowanie na szczotce,
c) dekatyzowanie,
d) plisowanie.

A – wygładzanie powierzchni materiałów odzieżowych

z okrywą włosową

B – poddanie tkaniny działaniu pary w celu

zapobiegania jej kurczliwości

C – nadanie odpowiedniego kształtu wykrojom

elementów odzieży np. nogawki spodni

D – termiczno-machaniczne zaprasowanie fałd

13) Dobierz rodzaj obróbki do podanej charakterystyki:

a) rozprowadzenie między warstwy materiału masy

klejowej,

b) materiał podstawowy nie ulega zmiękczeniu,
c) połączenie przez docisk plastycznego materiału,
d) trwałe łączenie materiałów topliwych.

A – obróbka zgrzewania

B – obróbka klejenia

14) Dobierz temperaturę powierzchni roboczej żelazka do rodzaju włókna, z jakiego

wykonana jest tkanina:

a) jedwab naturalny,
b) len,
c) włókna syntetyczne,
d) wełna.

A – 115 ÷ 140 ºC
B – 140 ÷ 160 ºC
C – 180 ÷ 220 ºC
D – 280 ÷ 300 ºC

15) Dobierz rodzaj obróbki termicznej na „sucho” lub na „mokro” w zależności od rodzaju

włókien, z jakich wykonana jest tkanina;

a) wełna,
b) bawełna,
c) len,
d) jedwab naturalny.

A – obróbka na „sucho”

B – obróbka na „mokro”

16) Prasy parowe specjalne stosowane są do:

a) określonego zakresu robót,
b) prasowania bielizny,
c) ściśle określonych operacji prasowalniczych,
d) prasowania całej sztuki odzieży.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.....................................................................................................

Obróbka termiczna odzieży 311[34].Z4.03

pytania

Odpowiedź

Punktacja

1. a

2. a

3. a

5. a

6. a

7. a

8. a

9. a

10. a

11. a

12. A......................................................................................................

B............................................….......................................................
C.........................…..........................................................................
D…………………………………………………………………..

13. A.....................................................................................................

B.....................................................................................................

14. A......................................................................................................

D…………………………………………………………………..

15. A.....................................................................................................

B.....................................................................................................

16. a

Razem

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Białczak B.: Maszyny i urządzenia w przemyśle odzieżowym. WSiP, Warszawa 1999
2. Czyżewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996
3. Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzieży. WSiP, Warszawa 1998
4. Lewandowska-Stark E., Lipke-Skrawek Z.: Techniki szycia odzieży. SOP, Toruń 1995
5. Parafianowicz Z.: Słownik odzieżowy. WSiP, Warszawa 1999
6. Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
7. Tymolewska B. Maszynoznawstwo odzieżowe. Zeszyt ćwiczeń. SOP, Toruń 1995
8. Woźniczak B.: Technologia wytwarzania odzieży. Zeszyt ćwiczeń. SOP, Toruń 1995
9. Polskie Normy
10. Czasopismo: Odzież, Przegląd włókienniczy
11. Informator o wyrobach – Fabryka Wkładów Odzieżowych CAMELA

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
22 Obróbka termiczna odzieży
15 Wykonywanie obróbki termicznej odzieży
Mięso obróbka termiczna
15 Eksploatowanie maszyn i urządzeń do obróbki termicznej
Ćwiczenie - OBRÓBKA TERMICZNA MIĘSA (1), SEMESTR 6, instrukcje zwierzęce
Pomiar właściwości mechanicznych błon glutenowych podczas obróbki termicznej
15 Wykonywanie obrobki termiczn Nieznany
Obrobka termiczna niskie temertury id 328389
Pomiar temperatury jako ważny element obróbki termicznej w przemysle spozywczym i farmacji
Badanie procesów obróbki termicznej wybranych związków nieorganicznyc1
Obróbka termiczna
15 Eksploatowanie maszyn i urządzeń do obróbki termicznej
metody obróbki termicznej
G2 22 Przerobka plastyczna metali i obrobka skrawaniem
04 22 PAROTITE EPIDEMICA

więcej podobnych podstron