MP 15 Zastosowanie mikroorganizmów w przemyśle chemicznym

Wykład 15

Mikrobiologia przemysłowa

Zastosowanie mikroorganizmów w przemyśle chemicznym

Mikroorganizmy w przemyśle chemicznym

Produkcja:



alkoholi: etanol, butanol, izopropanol, glikol etylenowy, glikol propylenowy, glicerol



aminokwasów: L-lizyny, L-cysteiny, kwasu L-glutaminowego i kwasu L-

asparaginowego



enzymów: proteazy, lipazy, celulazy, amylazy



kwasów: itakonowego, glukonowego, octowego,



paliw: bioetanol, metan, potencjalnie wodór



rozpuszczalników: acetonu

Biotechnologiczna obróbka surowców naturalnych:



roszenie roślin włókienniczych,



hydroliza skrobii,



odwłasianie i wytrawianie skór,



fermentacja tytoniu

Wykład 15

Polisacharydy mikrobiologiczne



Wiele mikroorganizmów produkuje znaczne ilości polisacharydów, gdy mają dostęp

do nadmiaru źródła węgla. Związki te mogą:



Kumulować się wewnątrzkomórkowo tworząc związki zapasowe, np.

glikogen,



egzopolisacharydy (EPS) są wydzielane poza komórkę i stanowią główną

grupę polisacharydów mikrobiologicznych. Mogą one zostać związane z komórką

w postaci kapsułek lub śluzu, albo być rozpuszczone w pożywce.

Polisacharydy mikrobiologiczne



Polisacharydy mikrobiologiczne, podobnie jak pochodzenia roślinnego czy

izolowane z wodorostów, są cenne ze względu na możliwość zastosowania ich do

regulacji reologii (zmiany charakterystyki przepływu) roztworów. Zwiększają

lepkość i powszechnie są stosowane jako środki:



zagęszczające,



żelujące



stabilizujące.

Wykład 15

Polisacharydy mikrobiologiczne



Konformacja (kształt) cząsteczek polisacharydów w roztworach zależy od



mocy jonowej (stężenia soli)



stężenia polisacharydu



Na polisacharydy kwasowe większy wpływ ma obecność w roztworze kationów –

kationy dwuwartościowe mogą sieciować łańcuchy tych polisacharydów,

prowadząc do utworzenia mocnych żeli.

Polisacharydy mikrobiologiczne



Produkowane są w hodowli okresowej, w napowietrzanych bioreaktorach z

mieszaniem; wydzielanie egzopolisacharydów zwiększa lepkość płynu

hodowlanego, przez co niemożliwe jest uzyskanie dużego ich stężenia w pożywce.



Przy produkcji ważne jest odpowiednie dobranie stężeń soli, które mogą

wpływać na zachowanie się polisacharydów

Wykład 15

Ksantan



wytwarzany przez bakterię gram-ujemną Xantomonas campestris; jest najlepiej zbadanym i
najpowszechniej używanym egzopolisacharydem. Jego roczna produkcja wynosi ok. 20
tys. ton na rynku amerykańskim; głównym producentem jest firma Kelco



Masa cząsteczkowa powyżej 10

Da; rozgałęziony polimer glukozy, którego szkieletem jest β-

1,4-glukan, z trisacharydowymi łańcuchami bocznymi występującymi co druga reszta glukozy



Stosowany powszechnie jako dodatek stabilizujący, żelujący, utrwalający zawiesinę;



właściwości te decydują o jego zastosowaniu w przemyśle spożywczym, ale także przy
produkcji farb wodnorozcieńczalnych oraz wielu

innych produktów codziennego użytku.

Nieprzetworzony ksanan jest stosowany w przemyśle

naftowym jako środek smarujący i stabilizujący zawiesiny

płuczek wiertniczych.

Gellan



Liniowy heteropolisacharyd, którego powtarzająca się jednostka zawiera dwie reszty

glukozy oraz po jednej reszcie kwasu glukuronowego i ramnozy, jest polimerem

kwasowym tworzącym żele



Wytwarzany przez Pseudomonas elodea



Wprowadzony przez firmę Kelco Inc. Produkt na bazie gellanu poddanego deacetylacji

tworzy sztywne, kruche żele, które mogą być stosowane zamiast agaru i karagenianu;

w zastosowaniu mikrobiologicznym charakteryzuje się wieloma zaletami w stosunku do

agaru – oporny na degradacje enzymatyczną i tworzy mocne żele w niższych stężeniach



Temperatura i obecność kationów wpływa na proces żelowania

Wykład 15

Skleroglukan



Polisacharyd obojętny, którego łańcuch zbudowany jest z 1-3-β-glukanu, natomiast

rozgałęzienia stanowią pojedyncze reszty glukozy przyłączone do co trzeciej podjednostki

szkieletu



Wytwarzany przez grzyby z różnych gatunków Sclerotium, z czego najistotniejsze to

Sclerotium rolfsii i Sclerotium glucanicum



Jest rozpuszczalnym polisacharydem wykazującym pseudoplastyczność w szerokim zakresie

pH i temperatury, odporny na wiele soli



Stosowany do stabilizacji płuczek wiertniczych, farb lateksowych, tuszy drukarskich i

środków ochrony nasion

Kurdlan



Egzopolisacharyd zbudowany z 1-3-β-glukanu; produkowany przez Alkaligenes faecalis

var. myxogenes, Agrobacterium radiobacter i A. rhizogenes oraz Rhizobium trifolii



Jest nierozpuszczalny w wodzie i tworzy mocne żele podczas podgrzewania powyżej

55°C, a proces ten jest nieodwracalny



Stosowany jako środek żelujący w żywności gotowanej oraz jako matryca do

immobilizacji enzymów

Wykład 15

Pululan



α-glukan zbudowany z powtarzającej się jednostki trisacharydowej – maltotriozy



Na skalę przemysłową produkowany przez grzyba Aureobasideum pullulans



Fermentacja jest stosunkowo powolna (5 dni) w porównaniu z produkcją polisacharydów

bakteryjnych, ale wydajność procesu sięga 70%



Tworzy mocne i elastyczne powłoki oraz włókna, które mogą być formowane; folie

polulanowe mają niższą przepuszczalność O

, niż celofanowe o polipropylenowe oraz są

degradowalne

Alginian



Polimer liniowy zbudowany z reszt kwasów mannurowego i guluronowego, wytwarzany przez
bakterie Azotobacter vinelandii i gatunki należące do Pseudomonas



Podobny do alginianu z wodorostów – w bakteryjnym niektóre reszty kwasu mannuronowego są O-
acetylowane



Ilość reszt kwasu mannuronowego w stosunku do guluronowego oraz stopień ich acetylacji zależą

od organizmu produkującego polimer i warunków

jego hodowli

Polimery o dużym udziale kwasu mannuronowego są

elastycznymi żelami, zaś te z dużą zawartością

kwasu guluronowego przyjmują inna strukturę

tworząc mocne i kruche żele; w polimerze mogą

występować rejony bogate w reszty tylko jednego kwasu

tzw. struktury blokowe

Wykład 15

Alginian



Tworzenie kulek alginianowych jest prostą i tanią metodą immobilizacji komórek i enzymów –

zawiesinę komórek lub roztwór enzymu miesza się z CaCl

i wkrapla do roztworu alginianu;

łańcuchy polimeru są sieciowane dzięki oddziaływaniu kationów dwuwartościowych z grupami

karboksylowymi



Alginiany bakteryjne nie są wytwarzane na skalę przemysłową ze względu na małą stabilność

szczepów producenckich o produkcję przez nie

enzymów degradujących masę cząsteczkową polimeru

Mają one jednak ogromny potencjał, ponieważ dobór

odpowiedniego producenta umożliwia produkcje

polimerów o odpowiednich właściwościach

Kwas itakonowy



Zainteresowanie kwasem itakonowym wiąże się z wykorzystaniem jego estrów
(metylowych, etylowych, winylowych) jako :



komponentów w syntezie żywic, mas plastycznych i powłok ochronnych



do produkcji włókien poliamidowych i poliakrylonitrylowych



Synteza tego kwasu na drodze chemicznej jest nieopłacalna; obecnie światowa
produkcja wynosi ok. 16 tys. ton rocznie



Obecnie kwas ten jest coraz częściej zastępowany przez kwas mlekowy w produkcji
nowoczesnych technologii otrzymywania biodegradowalnych materiałów
opakowaniowych z polimleczanów

Wykład 15

Kwas itakonowy



Produkcja polega na hodowli powierzchniowej lub wgłębnej wyselekcjonowanych

szczepów Aspergillus terreus lub A. itaconicus



Źródłem węgla może być sacharoza lub glukoza, wówczas wydajność

otrzymywania tego kwasu wynosi 60%. Mogą być stosowane pożywki melasowe,

ale obniża to wydajność procesu do ok. 50%, z kolei użycie pentoz (ksylowa,

arabinoza) daje wydajność na poziomie 20%.

Kwas itakonowy



Biosynteza tego kwasu jest procesem

tlenowym. Przemiana glukozy do

pirogronianu odbywa się w szlaku EMP,

następnie powstaje cytrynian, który w

wyniki dehydratacji z udziałem hydratazy

akonitanowej jest przekształcany do cis-

akonitonu,

będącego

prekursorem

itakonianu.

glukoza

EMP

pirogronian

TCA

cytrynian

hydrataza akonitanowa

cis-akonitan

dekarboksylaza akonitanowa

itakonian

Wykład 15

Kwas itakonowy



W reakcji dekarboksylacji katalizowanej

przez dekarboksylazę akonitanową

powstaje ikatonian



Reakcja ta zachodzi w cytozolu, do

którego

jest

transportowany

mitochondriów cis-akonitan i wydzielana

dekarboksylaza akonitanowa

glukoza

EMP

pirogronian

TCA

cytrynian

hydrataza akonitanowa

cis-akonitan

dekarboksylaza akonitanowa

itakonian

Kwas itakonowy



W reakcji dekarboksylacji katalizowanej przez dekarboksylazę akonitanową

powstaje ikatonian



Reakcja ta zachodzi w cytozolu, do którego jest transportowany z mitochondriów

cis-akonitan i wydzielana dekarboksylaza akonitanowa

Wykład 15

Przemysł detergentów



Coraz częściej w gospodarstwach domowych wykorzystuje się detergenty piorące,

usuwające plamy i zabrudzenia bez względu na temperaturę prania. Wiele ze

stosowanych detergentów zawiera enzymy, jako biokatalizatory usuwające

uciążliwe plamy i zabrudzenia. Stanowią one komponenty:



proszków do prania,



środków myjących do zmywarek



detergentów przeznaczonych dla klientów

instytucjonalnych i przemysłu

Przemysł detergentów



Korzyści wynikające ze stosowania enzymów w środkach piorących to przede
wszystkim:



Lepszy efekt doczyszczenia



Krótszy czas prania



Obniżenie ilości zużywanej energii przez obniżenie temperatury prania



Redukcja ilości zużywanej wody ze względu na efektywne i skuteczne pranie



Ograniczenie negatywnego wpływu na środowisko (biodegradowalność enzymów)



Zmniejszenie negatywnej ingerencji w środowisko, dzięki mniejszej ilości
wykorzystywanych chemikaliów, np. fosforanów (V)



„biologiczne wygładzanie” powierzchni tkanin, szczególnie z zastosowaniem celulaz



Usunięcie uciążliwych plam i uzyskanie efektu pogłębiania bieli

Wykład 15

Przemysł detergentów



Rodzaj enzymów oraz ich ilość w detergentach jest zależna od producenta



Enzymy

wykorzystywane

suplementowania

detergentów

muszą

charakteryzować się:



Wysoką stabilnością



Nie mogą ulegać denaturacji w obecności innych składników detergentu tj.

surfaktanty, środki wybielające i wybielacze aktywne

Przemysł detergentów



Obecnie poszukuje się nowych biokatalizatorów, które są lepiej przystosowane do

warunków, w jakich działa detergent.



Enzymy najczęściej produkowane są przez liczne gatunki grzybów z rodzajów

Aspergillus, Penicillium, Mucor, Rhizopus i Trichoderma



Produkcja preparatów enzymatycznych odbywa się najczęściej metodą hodowli

wgłębnej



Surowcami do produkcji enzymów mogą być melasa buraczana, wysłodki

buraczane, skrobia ziemniaczana, mąka kukurydziana, otręby pszenne i inne.

Wykład 15

Przemysł detergentów



Większość enzymów piorących należy do klasy hydrolaz



Proteazy - usuwanie plam z białek



Lipazy – usuwanie plam z tłuszczów



Amylazy – usuwanie plam z polisacharydów



Celulazy – rozkładają drobne mikrowłókienka, powstałe w wyniku naruszenia

struktury tkaniny lub dzianiny (mechacenie), stwarzając wrażenie gładkości

wyrobu po procesie prania

Biokatalizatory w przemyśle drzewnym i
papierniczym



Zastosowanie enzymów w przemyśle drzewnym przyczyniło się do znacznej

ochrony środowiska



Ksylanazy – stosowane od lat 90. XX w do odbarwiania pulpy drzewnej, co

znacznie zredukowało ilość używanych chemikaliów tj. chlor czy tlenek chloru (IV)



Obecnie coraz częściej obserwuje się tendencję zastępowania procesów

chemicznych ich enzymatycznymi odpowiednikami

Wykład 15

Biokatalizatory w przemyśle drzewnym i
papierniczym

Kolejną kwestia jest recykling papieru



dodatek kompleksu enzymów, szczególnie celulolitycznych wpływa na proces

odbarwiania masy włóknistej z makulatury, podczas którego biokatalizator

kontaktując się ze składnikami masy przyspiesza usuwanie zawartych w niej

zanieczyszczeń kleistych, uwalnianie barwników i farb oraz skrobii.

Biokatalizatory w przemyśle drzewnym i
papierniczym



Wprowadzenie do masy celulozowej lipaz pozwala na rozkład substancji

żywicznych na produkty nie mające właściwości kleistych



Wprowadzenie proteaz wpływa na usunięcie śluzów i osadów wywołanych

rozwojem bakterii

Wykład 15

BIOPALIWA



BIOPALIWA są to biologiczne źródła energii odnawialnej wykorzystujące energię

biomasy



ze względu na stan skupienia dzieli się na:



Biopaliwa stałe (drewno opałowe, brykiety, ścinki drewna, kora, osady ściekowe

odwodnione, rośliny energetyczne, odpady komunalne)



Biopaliwa gazowe (biogaz rolniczy, biogaz z osadów ściekowych, gaz

wysypiskowy)



Biopaliwa ciekłe (biodiesel, etanol, metanol, czyste oleje roślinne, bio-ETEB )

BIOGAZ



Biogaz jest mieszaniną głównie metanu i dwutlenku węgla. Powstaje podczas
beztlenowej fermentacji substancji organicznych.



Biogaz

wykorzystywany

celów

energetycznych

powstaje

w wyniku fermentacji:

odpadów organicznych na składowiskach odpadów,

odpadów zwierzęcych w gospodarstwach rolnych,

osadów ściekowych w oczyszczalniach ścieków.



Człowiek może go wykorzystywać na różne sposoby, m. in. do produkcji:

energii elektrycznej w silnikach iskrowych lub turbinach

energii cieplnej w przystosowanych kotłach

Wykład 15

CIEKŁE BIOPALIWA



Największe

znaczenie

odgrywają

alkohole

produkowane

roślin

o dużej zawartości cukru oraz biodiesel produkowany z roślin oleistych.

biodisel – estry metylowe albo estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych

otrzymane w procesie przetwarzania rzepaku albo produktów ubocznych i odpadów

bioetanol – odwodniony alkohol etylowy

rolniczy produkowany z surowców rolniczych

lub produktów ubocznych i odpadów

Ciekłe biopaliwa



Benzyny silnikowe zawierające w swoim składzie powyżej

bioetanolu oraz

powyżej

15 %

eterów, stosowane w pojazdach wyposażonych w silniki z zapłonem

iskrowym.



Estry stanowiące samoistne paliwo stosowane w pojazdach, ciągnikach

rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach, wyposażonych w

silniki z zapłonem samoczynnym.



Olej napędowy, zawierający powyżej

estrów stosowany w pojazdach,

ciągnikach rolniczych, a także maszynach nieporuszających się po drogach,

wyposażonych w silniki z zapłonem samoczynnym.

Wykład 15

Bioetanol i biometanol



W wyniku fermentacji na przykład kukurydzy czy też trzciny cukrowej

otrzymuje się etanol i metanol – biopaliwa, które mogą być następnie

dodawane do paliw tradycyjnych.

Paliwo

Zawartość etanolu(%)

Alcool-Brasil

95,5

E85(USA)

Gasoline

24-26

E10(USA)

Biodiesel(Szwecja)

Oxygenated fuel(USA)

7,6

Reformulated gasoline

5,7

PVO/SVO

Czyste oleje roślinne (PVO) otrzymywane są z procesów

tłoczenia, ekstrakcji i podobnych procesów łącznie z

rafinacją, z wyłączeniem modyfikacji ich składu metodami

chemicznymi, spełniające wymagania silników.

Olej roślinny można stosować do zasilania silnika diesla na jeden z trzech sposobów:

• po przerobieniu na biodiesel, jako samodzielne paliwo

• mieszając z biodieslem lub olejem napędowym.

W każdym wypadku parametry silnika, tj. moc, moment obrotowy, zużycie paliwa, pozostają

praktycznie takie same jak przy zwykłym paliwie.

Wykład 15

Biodiesel



Jest chemicznie przekształconym olejem roślinnym. Produkowany

jest bezpośrednio z oleju roślinnego poprzez dodanie metanolu i

wodorotlenku sodu albo potasu. Reakcja estryfikacji jest

stosunkowo prosta i nie wymaga skomplikowanych rozwiązań

technologicznych.

Biodiesel



W Europie do jego produkcji używa się głównie rzepaku, w USA soi.

Olej palmowy i sojowy być może technicznie nigdy nie spełnią norm

europejskich; ich główną wadą jest wysoka temperatura topnienia

oleju palmowego (olej krzepnie w wyższych temperaturach i nie może

być używany w niskich) oraz skłonność do oksydacji oleju sojowego.

Wykład 15

Biopaliwa pierwszej generacji



Biopaliwa produkowane przede wszystkim ze spożywczych roślin

uprawnych

np. buraki cukrowe, kukurydza, rzepak, trzcina cukrowa i inne rośliny

lub ich części, które mogą być użyte do produkcji żywności

Biopaliwa drugiej generacji

W odróżnieniu od biopaliw pierwszej generacji skupiają się na wykorzystaniu

biomasy i innych pozostałości płodów rolnych

np. odpady drzewne, pozostałości i produkty uboczne z przetwórstwa rolno-

spożywczego, słoma kukurydziana

Mogą być uprawiane jako plon podstawowy na glebach nie nadających się do

produkcji żywności i nieużytkach

np. wierzba energetyczna

Wykład 15

Biopaliwa trzeciej generacji

- paliwa z glonów

Rodzaje biopaliw produkowane z glonów

SVO,

biodiesel,

biobutanol,

hydrocraking do tradycyjnego paliwa,

paliwo lotnicze.

Produkowane z glonów hodowanych w naturalnym oświetleniu, jest pond 30 razy

bardziej wydajne od obecnie najbardziej efektywnych roślin rolniczych.

Serwatka

surowiec do produkcji etanolu

Serwatka - prawie klarowna ciecz powstała po ścięciu zawartej w

mleku kazeiny



laktoza 4,5 - 5,0% m/v



białka 0,6 - 0,8% m/v



lipidy 0,4 - 0,5% m/v



sole mineralne, kwas mlekowy, kwas cytrynowy, mocznik, kwas moczowy

Światowa produkcja serwatki – ponad 145 mln ton/rok

Wykład 15

Serwatka

surowiec do produkcji etanolu

Najwięksi światowi producenci etanolu z serwatki



Anchor Ethanol Company, Nowa Zelandia (17-21 mln l/rok)



Golden Cheese Company of California, USA



Cerbery Ballineen Company, Irlandia

Wykorzystywane szczepy – Kluyveromyces fragilis



bezpośrednia fermentacja laktozy z wytworzeniem etanolu



wrażliwość na wysokie stężenie etanolu w płynie hodowlanym



wrażliwość na wysokie stężenie sacharydów w płynie hodowlanym

Wydajność produkcji – 4% etanolu w płynie pohodowlanym

Etanol jako składnik biopaliw

Biopaliwa - benzyny silnikowe zawierające powyżej 5,0%
objętościowo

biokomponentów

lub

powyżej

15,0%

objętościowo eterów



bioetanolu



eteru etylo-tert-butylowego

Wykorzystanie biopaliw w Polsce w 2010 r.



biokomponenty – 5,75% wartości enetgetycznej paliw transportowych

Wykorzystanie biopaliw w Polsce w 2013 r.



biokomponenty – 7,10% wartości energetycznej paliw transportowych

Wykład 15

Klasyczna fermentacja alkoholowa

Wykorzystywane szczepy – Saccharomyces cerevisiae



brak zdolności do bezpośredniej fermentacji laktozy z wytworzeniem etanolu



odporność na wysokie stężenie etanolu w płynie hodowlanym



odporność na wysokie stężenie sacharydów w płynie hodowlanym

Produkcja etanolu z serwatki

z wykorzystaniem szczepów S. cerevisiae



konieczność wstępnej hydrolizy laktozy

Rekombinantowy szczep S. cerevisiae
zdolny do produkcji etanolu z serwatki



Charakterystyka szczepu



zawiera gen kodujący β-D-galaktozydazę K. lactis



zawiera gen kodujący permeazę laktozy K. lactis



geny pod kontrolą promotora CYC-GAL indukowanego galaktozą



zmutowany gen leu2d (marker selekcyjny) i sekwencja rDNA umożliwiły uzyskanie
stabilnych genetycznie rekombinantów



Wyniki badań



rekombinantowy szczep zdolny do utylizacji laktozy



przesunięcie metabolizmu w kierunku tlenowej produkcji biomasy kosztem
fermentacji alkoholowej

Wykład 15

Rekombinantowy szczep S. cerevisiae
zdolny do produkcji etanolu z serwatki



Charakterystyka szczepu



zawiera gen kodujący β-D-galaktozydazę Aspergillus niger



gen klonowany z własną sekwencją sygnalną umożliwiającą zewnątrzkomórkową
produkcję białka



autonomiczna replikacja plazmidu ekspresyjnego



Wyniki badań



rekombinantowy szczep w niewielkim stopniu zdolny do utylizacji laktozy (optymalne
warunki działania enzymu pH = 3,5, temp. 65 °C)



dwufazowość wzrostu



niestabilność genetyczna

Rekombinantowy szczep S. cerevisiae
zdolny do wydajnej produkcji etanolu z serwatki



zdolność do zewnątrzkomórkowej produkcji β-D-galaktozydazy



enzym wykazujący wysoką aktywność w warunkach prowadzenia fermentacji alkoholowej



brak inhibicji enzymu produktami hydrolizy laktozy



brak inhibicji enzymu w obecności jonów wapnia



jednoczesna asymilacja glukozy i galaktozy



stabilność genetyczna

Wykład 15

Konstrukcja rekombinantowego szczepu H. polymorpha zdolnego

do wydajnej produkcji etanolu z ksylozy

Surowiec – hydrolizat biomasy

roślinnej (słoma, drewno)



celuloza → glukoza



hemiceluloza → głównie ksyloza



lignina

Surowiec

Lignina

[% s.m.]

Celuloza

[% s.m.]

Hemiceluloza

[% s.m.]

Drewno twarde

(drzew

liściastych)

18-25

45-55

24-40

Drewno miękkie

(drzew

iglastych)

25-35

45-50

25-35

Słoma zbóż

10-30

25-40

25-50

Konstrukcja rekombinantowego szczepu H. polymorpha

zdolnego do wydajnej produkcji etanolu z ksylozy

ksyloza

ksyluloza

ksylulozo-5-fosforan

Cykl pentozofosforanowy

izomeraza
ksylozowa

ksylulokinaza

ksyloza

ksylitol

ksyluloza

ksylulozo-5-fosforan

reduktaza
ksylozowa

dehydrogenaza
ksylitolu

ksylulokinaza

Bakterie Drożdże

Glikoliza

glukoza

etanol

NADPH

NADP

NAD

NADH

Wykład 15

Rekombinantowy szczep H. polymorpha zdolny
do wydajnej produkcji etanolu z ksylozy



Charakterystyka szczepu



zawiera mutacje w genie kodującym NADPH-zależną reduktazę ksylozową



zawiera mutacje w genach kodujących dwie NAD-zależne dehydrogenazy ksylitolu



zawiera gen kodujący izomerazę ksylozową E. coli



zawiera dodatkowe geny kodujące ksylulokinazę H. polymorpha



Wyniki badań



czterokrotne zwiększenie wydajności produkcji etanolu z ksylozy

Etanol z celulozy

Wykład 15

Etanol z celulozy

Obróbka wstępna:
- mielenie,
- parowanie,

Hydroliza:
- metodami chemicznymi:

- stężonym kwasem,

- rozcieńczonym kwasem,

- metodami biochemicznymi:

- enzymatyczna,

Fermentacja alkoholowa:

- Saccharomyces cerevisiae,

- Zymomonas mobilis,





