10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 15 • 21.02.2008 r.
RACHUNKOWOŚĆ DLA KAŻDEGO
Podatkowa księga
przychodów i rozchodów
Kiedy zaksięgować koszty ubezpieczenia
samochodu?
Zawarłem umowę ubezpieczenia AC i OC dotyczącą samochodu ujętego
w ewidencji środków trwałych. Umowa obejmuje okres od 1 lutego 2008 r.
do 31 stycznia 2009 r. Kiedy zaksięgować koszt ubezpieczenia w księdze
podatkowej?
W pytaniu nie wskazano według jakiej metody podatnik ewidencjonuje koszty
uzyskania przychodów w księdze podatkowej.
Koszty ubezpieczenia majątku należy ująć w księdze zgodnie z § 17 ust. 2 rozpo-
rządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów
i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. nr 152, poz. 1475 ze zm.). W myśl tego przepisu zapisów
dotyczących pozostałych wydatków (innych niż zakup materiałów podstawowych
i towarów handlowych) dokonuje się z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22
ustawy o podatku dochodowym (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.). Oznacza
to, że uwzględnienia wymaga m.in. wybrana przez podatnika metoda ujmowania
kosztów w księdze.
Jeśli podatnik ewidencjonuje koszty według metody tzw. kasowej (uprosz-
czonej), określonej w art. 22 ust. 4 ustawy o pdof, koszty potrąca w momencie ich
poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących
podatkowe księgi przychodów i rozchodów uważa się dzień wystawienia faktury
(rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia)
kosztu. Stąd w takiej sytuacji koszty ubezpieczenia samochodu stanowiącego środek
trwały podatnik wpisze do księgi pod datą widniejącą na polisie ubezpieczeniowej.
Nie ma znaczenia jakiego okresu umowa dotyczy ani kiedy składki zostaną rzeczy-
wiście zapłacone.
Jeżeli podatnik wybrał metodę tzw. memoriałową ewidencji kosztów w księdze
podatkowej, którą określa art. 22 ust. 5-5c i 6 ustawy o pdof, koszty pośrednie, do
jakich zalicza się ubezpieczenie majątku, księgować powinien co do zasady w dacie
poniesienia. W przypadku jednak gdy koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok
podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podat-
kowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu,
którego dotyczą. W sytuacji opisanej w pytaniu koszt ubezpieczenia dotyczy dwóch
lat podatkowych: 2008 i 2009. Dlatego część dotyczącą 2008 r. należy zaksięgować
w dacie poniesienia, czyli wystawienia polisy. Natomiast część dotyczącą 2009 r.
należy wpisać do księgi podatkowej w styczniu 2009 r.
Warto wiedzieć, że przepisy ustawy o pdof nie zobowiązują podatników prowa-
dzących księgi podatkowe do rozliczania kosztów pośrednich, dotyczących okresu
przekraczającego rok podatkowy, w okresach miesięcznych. Nie ma więc potrzeby
rozliczania kosztów ubezpieczenia dotyczących lat 2008 i 2009 na poszczególne
miesiące lat podatkowych, których dotyczą, wystarczy rozliczyć je na poszczególne
lata.
Koszty ubezpieczenia samochodu stanowiącego środek trwały w firmie należy
wpisać do księgi w kolumnie 13 „Pozostałe wydatki”. Trzeba przy tym pamiętać, że
nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samo-
chodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji,
w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu
sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpie-
czenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia (art. 23 ust. 1 pkt 47
ustawy o pdof).
Przykład
Podatnik prowadzi księgę podatkową ewidencjonując koszty zgodnie z metodą
memoriałową. Podatnik zawarł umowę ubezpieczenia samochodu ujętego w ewi-
dencji środków trwałych. Polisa datowana jest na 1 lutego 2008 r. i dotyczy okresu
od 1 lutego 2008 r. do 31 stycznia 2009 r. Koszt ubezpieczenia to 4.200 zł. Ponieważ
wydatek dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy, to podlega następującemu
rozliczeniu i ujęciu w księdze:
– pod datą 1 lutego 2008 r. podatnik wpisze do kolumny 13 kwotę 3.850 zł, która
wynika z obliczenia: (4.200 zł : 12 m-cy) × 11 m-cy,
– pod datą 1 stycznia 2009 r. podatnik wpisze do kolumny 13 kwotę 350 zł, która
dotyczy tego roku.
Dorota Przybyszewska
Kodeks spółek handlowych przewiduje możliwość wypłaty zaliczek na poczet dywi-
dendy w spółkach kapitałowych. Zagadnienie to uregulowane jest w przypadku spółki
z o.o. w art. 194 i art. 195 Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037
ze zm.), a w odniesieniu do spółki akcyjnej – w art. 349 K.s.h.
Zgodnie z wymienionymi przepisami umowa spółki (statut) może upoważniać zarząd
do wypłaty wspólnikom zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy,
jeżeli:
– spółka posiada środki wystarczające na wypłatę,
– jej zatwierdzone sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy wykazuje
zysk.
Zaliczka może stanowić najwyżej połowę zysku osiągniętego od końca poprzedniego
roku obrotowego, powiększonego o kapitały rezerwowe utworzone z zysku, którymi
w celu wypłaty zaliczek może dysponować zarząd oraz pomniejszonego o niepokryte
straty i udziały własne.
W świetle aktualnie obowiązujących przepisów ustawy o rachunkowości podział
wyniku finansowego możliwy jest dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego
przez organ zatwierdzający. W jednostkach, których sprawozdania finansowe podlegają
badaniu przez biegłego rewidenta w trybie art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości, podział
wyniku może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego poprzedzo-
nego wyrażeniem przez biegłego rewidenta opinii o tym sprawozdaniu bez zastrzeżeń
lub z zastrzeżeniami. Podział wyniku finansowego netto bez spełnienia tego warunku,
jest nieważny z mocy prawa. Wynika to z art. 53 ust. 3 i ust. 4 ustawy o rachunkowości
(Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.).
Nie stanowią więc podziału wyniku finansowego wypłacone w 2007 r. zaliczki na
poczet dywidendy. Dlatego w księgach rachunkowych wypłacone zaliczki ujmuje się
na koncie 24 „Pozostałe rozrachunki”. W ewidencji analitycznej prowadzonej do tego
konta wskazane jest ujmować wypłacone zaliczki na imiennych kontach poszczególnych
wspólników (akcjonariuszy).
W bilansie sporządzonym na koniec roku wypłacone zaliczki na poczet dywidendy
wykazuje się po stronie aktywów w poz. B.II.2 lit. c) jako inne należności krótkotermi-
nowe. W spółkach kapitałowych pozycja pasywów A.IX „Odpisy z zysku netto w ciągu
roku obrotowego (wielkość ujemna)” powinna pozostać niewypełniona.
W sytuacji gdy w sprawozdaniu za dany rok obrotowy zostanie wykazany zysk netto
w kwocie niższej od wypłaconej zaliczki (lub też spółka poniesie stratę na działalności),
to w takim przypadku wspólnicy, którzy otrzymali zaliczkę na poczet przewidywanej
dywidendy mogą być obowiązani do jej zwrotu – w części przewyższającej osiągnięty
zysk spółki lub też w całości w przypadku wystąpienia straty.
Warto wspomnieć, że w uchwalonej przez Sejm ustawie z dnia 23 stycznia 2008 r.
o zmianie ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (do art. 53 ustawy o ra-
chunkowości dodano ust. 5). Zgodnie z jego treścią odpisy z wyniku finansowego bieżą-
cego roku obrotowego, w tym także wpłaty z zysku, dokonywane na podstawie odrębnych
przepisów uznaje się za śródroczny podział wyniku finansowego netto jednostek w ciągu
roku obrotowego. Uchwalone zmiany będą miały zastosowanie dopiero do sprawozdań
finansowych sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2009 r. Wówczas
w momencie wypłaty zaliczki na poczet dywidendy będzie można je odnieść na konto 82
„Rozliczenie wyniku finansowego”, a w bilansie wykazać w pasywach w pozycji A.IX
„Odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego (wielkość ujemna)”.
Spółki kapitałowe (z o.o. i akcyjne) wypłacając zaliczki na poczet dywidendy powinny
uwzględnić przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz od osób
fizycznych. Jak wynika z przepisów tych ustaw spółka z o.o., jako płatnik, jest zobowiązana
w dniu wypłaty zaliczki pobrać zryczałtowany 19% podatek dochodowy. Podatku tego nie
pobiera się, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 22 ust. 4, ust. 4a i ust. 4b ustawy
o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).
Przykład
Założenia
1. Zarząd spółki z o.o. w listopadzie 2007 r. podjął uchwałę o wypłacie zaliczki na poczet
przewidywanej dywidendy za rok obrotowy 2007 w kwocie 80.000 zł, gdyż:
– umowa spółki upoważnia zarząd do wypłaty zaliczki na poczet dywidendy,
– za 11 miesięcy 2007 r. zysk netto wynosił 250.000 zł,
– spółka posiada wystarczające środki na wypłatę zaliczki na poczet dywidendy.
2. Udziałowcami spółki są osoby fizyczne.
3. Spółka z o.o. w dniu 10 grudnia 2007 r. wypłaciła wspólnikom zaliczkę na poczet
dywidendy potrącając zryczałtowany podatek dochodowy w łącznej kwocie 15.200 zł
(80.000 zł × 19%).
4. Sprawozdanie finansowe za 2007 r. wykazało zysk netto w kwocie 150.000 zł.
W lutym 2008 r. zwyczajne zgromadzenie wspólników zatwierdziło sprawozdanie
finansowe spółki za 2007 r. i podjęło uchwałę o przeznaczeniu zysku netto w całości
na wypłatę dywidendy.
Dekretacja w księgach 2007 r.
1. Wypłata zaliczki na poczet dywidendy za 2007 r.:
a) kwota brutto
80.000 zł
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”
(w analityce: Imienne konta wspólników),
b) potrącenie podatku dochodowego (80.000 zł × 19%) =
15.200 zł
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Zryczałtowany podatek dochodowy),
c) wypłata netto zaliczki na poczet dywidendy
64.800 zł
–
Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
2. WB – zapłata pobranej zaliczki na podatek:
15.200 zł
–
Wn konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Zryczałtowany podatek dochodowy),
–
Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
Wypłacone zaliczki na poczet dywidendy spółka wykaże w bilansie w aktywach w pozycji
B.II.2 lit. c) jako inne należności krótkoterminowe.
Dekretacja w księgach 2008 r.
1. PK – dywidenda należna wspólnikom za rok 2007 w kwocie brutto: 150.000 zł
–
Wn konto 82 „Rozliczenie wyniku finansowego”
(w analityce: Zysk netto roku 2007),
Zaliczki na poczet zysku wypłacone w 2007 r.
– Ma konto 24 „Pozostałe rozrachunki”
(w analityce: Imienne konta wspólników).
2. Rozliczenie dywidendy za 2007 r.:
a) potrącenie podatku dochodowego
(150.000 zł – 80.000 zł) × 19% =
13.300 zł
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”
(w analityce: Imienne konta wspólników),
–
Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Zryczałtowany podatek dochodowy);
b) WB – wypłacenie wspólnikom dywidendy za 2007 r.
(150.000 zł – 80.000 zł – 13.300 zł) =
56.700 zł
–
Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”
(w analityce: Imienne konta wspólnika),
–
Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
3. WB – zapłata podatku od kwoty wypłaconej dywidendy:
13.300 zł
–
Wn konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”
(w analityce: Zryczałtowany podatek dochodowy),
–
Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
Ewa Gruchot