Thakal Vimara Obserwacja. Cisza. Medytacja

OBSERWACJA – CISZA – MEDYTACJA

Vimala Thakar

Autork

tekstu jest Vimala Thakar, jedna z najgł

bszych nauczycielek duchowych

naszych dni. Nie jest ona postaci

znan

powszechnie z powodu jej niech

ci wobec

wszelkiego typu reklamy i rozgłosu. Przez trzydzie

ci lat je

dziła po całym

wiecie z

wykładami i programami medytacyjnymi. Była równie

w Polsce, kiedy miałem

szcz

ęś

cie spotka

ja osobi

cie. Od 1991 roku nie opuszcza swoich rodzinnych Indii.

Jest ona jedyn

osob

której słynny J.Krishnamurti polecił rozpocz

cie nauczania i

prowadzenia wykładów. Tekst, który tu zamie

cili

my jest niezwykle pi

kny, pełen

prostoty i tre

ci duchowej. Jest on równie

znakomitym wykładem praktyki

medytacyjnej.

(Adam Bytoff)

ĘŚĆ

Zdajemy sobie spraw

z potrzeby pilnej potrzeby radykalnej, pilnej przemiany, która uwolniłaby nas

od napi

ęć

, konfliktów i sprzeczno

ci obecnych w naszym

yciu. Je

li zdajemy sobie spraw

, znaczy

to,

e naprawd

– bez emocji i bez intelektualizowania – rozumiemy nasz

sytuacj

. Rozumiemy,

całkowita przemiana musi nast

w naszym

yciu dzisiaj, teraz, w tej chwili. Uprzytomnienie sobie

tego usuwa z naszej

wiadomo

ci poj

cie czasu.

Nie zwlekamy przecie

ze spełnieniem, zaspokojeniem fizycznych potrzeb: głodni spo

ywamy

jedzenie, zm

czeni kładziemy si

spa

, pragnienie gasimy łykiem wody. Ale w sferze psychicznej jest

inaczej, w ci

gu minionych wieków człowiek przyswoił sobie nawyk “odkładania na potem”. Je

li to jest

k, mówimy: “tak, stopniowo go pokonam”, widz

c gniew, gwałtowno

ść

, mówimy: “przezwyci

ęŜ

powoli, przez odpowiedni

praktyk

, przez dyscyplin

, metodycznie”. Odkładanie na potem jest

powolnym samobójstwem, jest chorob

ludzkiej

wiadomo

ci.

Było tylu nauczycieli, tylu zbawicieli, mamy tyle religii i sekt, zasad dyscypliny, nowe idee, teorie i

wzory post

powania, jednak człowiek ci

gle walczy sam ze sob

. Ludzkie serce jest polem walki

licznych pragnie

, nami

tno

ci, sprzeczno

ci i napi

ęć

. Przede wszystkim walka, któr

prowadzimy w

nas samych usta

musi. Wojny w

wiecie zewn

trznym s

projekcj

i eskalacj

naszej wojny

wewn

trznej. Ziarno ogólnego okrucie

stwa tkwi w nas.

Nie mo

emy wi

c szuka

nowych sposobów ucieczki, które podsuwaj

nam ró

ne religie ideologie

czy teorie. Uciekaj

c, nie poczujemy pilnej konieczno

ci przemiany, nie zdamy sobie sprawy z powagi

schorzenia ludzkiej

wiadomo

ci na całym

wiecie. Musimy to poczu

tak realnie jak ból chorego

ba. Wówczas potrzeba przemiany b

dzie prawdziwa.

Przed człowiekiem stan

ło zadanie przekroczenia uwarunkowa

, które zmuszony był stworzy

gu minionych wieków dla zachowania swego

ycia na ziemi. Obdarzony samo

wiadomo

uwarunkował swe ciało i przetrwał na ziemi miliony lat. Teraz jego przetrwanie znów zostało
zagro

one. Istota uwarunkowa

, charakter my

li, ideologii, formy zachowania które stworzył,

zaczynaj

ze sob

wzajemnie kolidowa

Aby przetrwa

, człowiek próbował w ci

gu minionych dwudziestu lat ró

nych sposobów, pragn

zlikwidowa

konflikty i sprzeczno

ci. My

lał te

e je

li przestanie zwraca

na nie uwag

, to znikn

Nie znikn

ły jednak. A hipokryzja prowadzi do nerwicy. Próbował ucieka

od rozumu, od racjonalizmu,

od odpowiedzialno

ci za własne czyny, cofaj

c si

do prymitywizmu. To daje mu chwilowa ulg

ukojenie, lecz jest on dzieckiem nauki i techniki, dzieckiem rozumu i racjonalistycznej sofistyki. Tak
wiec na dłu

met

to prymitywne, instynktowe, pop

dowe

ycie nie daje mu poczucia satysfakcji.

Próbował trzeciej drogi – wibracji d

kowych i do

wiadcze

, które one wywołuj

. Przez cał

dekad

ludzie na

wiecie urzeczeni byli percepcj

i do

wiadczeniami pozazmysłowymi. Wydawało si

im,

tego wła

nie szukaj

To prawdziwy cud,

e d

k mo

e si

rodzi

w ludzkim ciele (chodzi o “d

k wewn

trzny”

wiadczany przez joginów), tak samo jak rodzi si

poza nim, gdy jest wynikiem tarcia, które

człowiek stosuje dla jego wytwarzania.

Czy d

k wybucha we wszech

wiecie, czy w ludzkim ciele, wybuch jest ten sam. D

wybucha i ka

dy wybuch wypromieniowuje energi

. Kiedy wi

c wypowiadasz słowo, emanujesz

energi

i wibracje o okre

lonej cz

stotliwo

ci. Kiedy kto

wielokrotnie wypowiada pewne słowa, pewne

sylaby, w okre

lonym porz

dku i rytmie, wytwarza on wokół siebie wibracje o okre

lonej

stotliwo

ci, które zawieraj

w sobie energi

wietln

. D

k i

wiatło id

w parze.

wiatło ma swój

własny d

k i d

k ma swe własne

wiatło. Je

li wi

c słowa te wypowiadasz na głos lub

bezgło

nie, wibracje te wpływaj

na stan twojego ciała fizycznego i na otaczaj

cy je eter. Oddziałuj

one, maj

one wpływ na warunki, które ci

otaczaj

, jak równie

na warunki chemiczne, na twój

system nerwowy. Gdy wi

c w kółko intonujesz pewne słowa, otaczasz si

stopniowo tymi wibracjami i

ma to oczywi

cie wpływ na komórki mózgu. Uspokaja si

on, zaprzestaje swych nagłych i chwiejnych

reakcji. Jest to jakby działanie chemiczne na mózg. Tak wi

c mózg wła

ciwie nie staje si

odr

twiały,

sparali

owany, lecz jakby pogr

ąŜ

a si

nie. W ten sposób mózg zostaje sztucznie u

piony. Ciało

fizyczne

yje, lecz umysł jakby zasn

ł. I w tej ciszy umysłu mo

liwe s

pewne prze

ycia, które nie s

zmysłowe. Umysł,

wiadome “ja” jest niezwi

zane z przedmiotami zewn

trznymi, wn

trze zostaje

pobudzone i do

wiadczenia zawarte w pod

wiadomo

ci i nie

wiadomo

ci nagle zaczynaj

same

siebie rzutowa

Tak wi

c wibracje d

kowe s

w stanie stymulowa

wiadczenia pozazmysłowe. Kto

, kogo

stymulowanie tych do

wiadcze

interesuje, kto jest zainteresowany w odkrywaniu tre

pod

wiadomo

ci, czy nawet nie

wiadomo

ci, i pragnie oddawa

jej do

wiadczaniu ( ten stwierdzi,

e jest to przyjemna gra. Lecz dzieje si

to w dalszym ci

gu w sferze mentalnej, w sferze

wiadczaj

cego i do

wiadczenia.

Ma to wiele skutków ubocznych: uspokaja nerwy, likwiduje niepokój, kogo

kto jest emocjonalnie

rozstrojony, koi i krzepi. Lecz nie tylko tego szukamy, nie pokrzepienia i ukojenia, nie doznania
przygody. Nie chodzi nam tylko o własne pokrzepienie i ukojenie. Problem jest inny: czy istnieje jaka

sfera

wiadomo

ci poza obecnym uwarunkowanym umysłem i mózgiem; a je

eli tak, to czy człowiek

e w niej

, wyprowadza

z niej swe działanie?

Gdyby mnie kto

zapytał o metod

, o sposób odkrycia natury rzeczywisto

ci, to na razie u

yłabym

słowa “obserwacja” na okre

lenie tej metody.

“Obserwowa

” znaczy patrze

bez porównywania, oceny, reakcji, jest to jakby zrelaksowana

wiadomo

ść

. Gdy normalnie patrz

na co

w codziennym

yciu, to forma przedmiotu, kształt, barwa,

jego zwi

zek z otoczeniem – wszystko to stymuluje wyobra

enie, uczucia i my

li zwi

zane z nazw

, z

wyobra

eniem, sposób fizycznego i psychicznego zachowania si

zwi

zany z tym wyobra

eniem.

Wszystko to stymulowane jest z elektromagnetyczn

szybko

. Mózg jest wi

wiadomy, lecz

czujno

ść

jego jest skomplikowana, nie jest to prosta

wiadomo

ść

, nie jest to prosta czujno

ść

. Taka

uwaga jest bardzo skomplikowana, reakcje bowiem mieszaj

z procesem percepcji. Sam akt

percepcji staje si

bardzo zło

ony, gdy

nie jest to czysta percepcja. Miesza si

z ni

czynnik

emocjonalny, czynnik porównuj

cy, oceniaj

cy, os

dzaj

cy. Ale obserwacja, to czyste poznanie,

czysta percepcja, która jest nam obca. Dlatego ci, których interesuje medytacja lub nieintelektualna
eksploracja tego, co jest poza umysłem, b

musieli nauczy

obserwowa

. B

musieli uczy

sami, a tak

e b

musieli nauczy

utrzymywa

swój organizm w równowadze, nie

dopuszczaj

c do tego, aby ciało było usztywnione czy napi

te. Nawet tego nas nie nauczono:

utrzymywa

ciało wolne od usztywnie

i napi

ęć

, gdy siedzimy, stoimy, czy chodzimy. Ruch

pozbawiony napi

cia, równowaga bez napi

cia, oto pierwszy krok, który trzeba zrobi

, by doj

ść

stanu obserwacji jako normalnej zdolno

wiadomo

ci.

A po drugie, konieczne jest równie

utrzymanie w równowadze tego, co nazywamy darem mowy.

Nawyk werbalizacji, nawyk mówienia, u

ywania wielkiej ilo

ci słów jest taki silny. Werbalizacja jest

naszym nałogiem. Ustabilizowanie mowy jest absolutnie konieczne, zanim zaistnieje obserwacja.
Bowiem w chwili, kiedy wewn

trz rodz

słowa, zakłócona zastaje chemia organizmu, nast

puje

zaburzenie oddychania i kr

ąŜ

enia krwi. Ka

de rodz

ce si

wewn

trz słowo, ka

da werbalizacja, której

oddajemy si

baz potrzeby, narusza i zakłóca równowag

całego organizmu.

Aby wi

c mogła zaistnie

obserwacja, musimy zadba

o system nerwowy, musimy zadba

organizm, w przeciwnym razie nie b

dzie ona mogła mie

miejsca. Nie jest to aktywno

ść

umysłowa,

do której mo

esz doj

ść

na drodze wysiłku. To uczenie si

równowagi jest najzupełniej niezb

dne.

I po trzecie, aby doj

ść

do tego, co okre

lamy jako stan obserwacji, konieczne b

dzie równie

utrzymywanie umysłu w bezruchu. Trzeba wi

c, by człowiek przebywał jaki

czas sam ze sob

przygl

dał si

rzeczom,

ledził swój własny oddech, patrzył na poruszenia własnego umysłu, by

stwierdzi

e spojrzeniu jego, patrzeniu jego brakuje stabilno

ci,

e jest ono zakłócone. Aby si

sta

wiadomym swego braku uwagi, swej nieuwagi, jest to absolutnie konieczne. Ta nauka wymaga

trwałej pracy.

Kiedy obserwacja ustala si

jako wymiar

wiadomo

ci, gdy reakcja nie jest ju

potrzebna, gdy

niepotrzebne jest porównywanie, ocenianie czy os

dzanie, wszystkie te komplikacje odpadaj

i jest

tylko

wiadomo

ść

tego co ci

otacza i ruch wewn

trzny. W tym stanie obserwacji rodzi si

cisza.

Medytacja znajduje si

jednak jeszcze dalej. Z obserwacji rodzi si

cisza, a cisza prowadzi do tego

stanu

wiadomo

ci, który nazywamy medytacj

Nauka jogi jest nauk

o oczyszczeniu, o

wieceniu i przemianie, i – niezale

nie od tego kto o niej

mówi – joga oczyszcza organizm fizyczny, tak,

e percepcja staje si

wierna i dokładna. Słowo

“oczyszczenie” nie ma charakteru etycznego, nie zostało ono zastosowane w sensie religijnym, lecz
u

yto go w sposób bardzo prosty, tak samo jakby

powiedział: “zdrowie”. Je

li w ciele obecne s

toksyny, stan zdrowia, czysto

ci nie mo

e zaistnie

. Musisz usun

ąć

toksyny z krwi, z gruczołów, z

ęś

ni, w procesie eliminacji. Jak to zrobisz, zale

y od ciebie. W ka

dym razie joga uczy jak

oczyszcza

narz

dy fizyczne, narz

d mowy i narz

dy psychiczne. Tak jak istniej

narz

odpowiadaj

ce zmysłom fizycznym, podobnie i mózg u

ywany jest przez to co okre

lasz jako umysł,

jako cał

struktur

li, wyobra

, uczu

i emocji, b

rodzajem ciała, którego nie mo

zobaczy

ani dotkn

ąć

. Jest to zarazem nauka o oczyszczeniu, a czysto

ść

wieca, wierno

ść

dokładno

ść

sprowadza

wiatło jasno

ci. Je

li wi

c kto

powiada,

e “czysto

ść

wieca”, nie jest to

deklaracja z mistycyzmu wzi

ta, lecz jest to fakt fizyczny.

li zatem terminu “joga” u

yjemy na okre

lenie nauki o oczyszczeniu narz

dów fizycznych,

narz

du mowy i narz

dów psychicznych, o dochodzeniu do

wiatła jasno

ci, do

wiatła zrozumienia,

które jest wierne i dokładne – wtedy mo

e ona stanowi

drog

odkrywania rzeczywisto

ci.

Gdyby sto lat temu jaka

powa

na osoba zacz

ła mówi

o rozszerzeniu

wiadomo

ci, o

wiadczeniach, które nie s

zmysłowe, ludzie by j

miali. Patrzyliby na to jak na czarn

magi

Lecz w naszym wieku powa

ni i uczeni intelektuali

ci stali si

wiadomi tego,

e poza czasem

psychologicznym istnieje rzeczywisto

ść

bezczasowa, i

e poza narz

dami zmysłowymi, dzi

ki którym

człowiek wchodzi w kontakt z otoczeniem, istniej

inne narz

dy zmysłowe, których nie wida

i których

nie mo

na dotkn

ąć

, a które umo

liwiaj

bezpo

redni

czno

ść

z otaczaj

cym

wiatem. Robiono

wiadczenia wprowadzaj

c do organizmu ludzkiego pewne substancje chemiczne.

Kiedy do

wiadczenia te s

stymulowane, człowiek nie umie pogodzi

nowej percepcji, nowych

warunków, z poprzednim stanem

wiadomo

ci, ka

de bowiem do

wiadczenie zostawia po sobie

lad,

zostawia po sobie pi

tno. Kiedy raz takie do

wiadczenie prze

yłe

, nie jeste

tym samym

człowiekiem. Do

wiadczenie, to zdarzenie, które wibruje w całej twej istocie. A zatem takie sztuczne

stymulowane, raptownie wywołane do

wiadczenie daje nowe wra

enia, nowy rodzaj przyjemno

ci i

rado

ci, nowe oszołomienie. Lecz je

li kto

nie jest przygotowany, by ten nowy wymiar i te

wiadczenia pogodzi

z całym układem swego

ycia, wtedy do

wiadczenia te staj

tylko nowym

nabytkiem, intelektualnym wyobra

eniem i emocjonalnym doznaniem. Nie maj

c wpływu na cało

ść

twego

ycia, do

wiadczenia te mog

uło

w twym umy

le jak pi

kny naszyjnik na szyi. Lecz

człowiek czuje si

zagubiony, nie wie co pocz

ąć

ze swoj

zwi

kszon

wra

liwo

. Podobnie jak

nagle i nieoczekiwanie wywołane do

wiadczenia okultystyczne i transcendentalne powoduj

wyczerpanie nerwowe i bardzo powa

ne zaburzenia psychiczne, tak te

te do

wiadczenia wywołały w

młodszym pokoleniu zwi

kszon

wra

liwo

ść

, z któr

wielu nie potrafiło powróci

ycia

społecznego. Cała istota nie potrafiła zasymilowa

tej wra

liwo

ci, która zamiast sta

dobrodziejstwem, błogosławie

stwem, sił

, stawała si

raczej słabo

, chorob

, czasem nawet

przekle

stwem. Ka

de podej

cie cz

ęś

ciowe, niepełne, ka

de niepełne działanie wywołuje

wypaczenia, jakie

skrzywienie w całej istocie.

Pierwsza rzecz, to zgodzi

z faktem,

e fizycznie i psychicznie ka

dy człowiek jest

uwarunkowany. Nie mo

e on od tych uwarunkowa

uciec, nie mo

e z nimi walczy

, nie mo

e ich

usun

ąć

wiadomo

ci. Jednak nie maj

one nad umysłem

adnej władzy, je

li człowiek ich władzy

nie zaakceptuje, nie b

dzie si

z nimi identyfikował. Wida

c – nie jako ide

, lecz jako prosty fakt –

e umysł nie jest ich narz

dziem. Umysł słu

y mechanicznej aktywno

ci, umysł, mózg słu

y do

nabywania informacji, do przechowywania tych informacji, do organizowania ich w systemy i
kategorie, do u

ytkowania ich w razie potrzeby. W ten sposób mózg nie staje si

narz

dem, który ci

zniewala, lecz ten sam uwarunkowany mózg mo

e sta

narz

dziem wyzwolenia. A zatem dla

dalszych bada

, dla dalszych odkry

władza rozumu si

czy.

Człowiek zintegrowany wie gdzie u

ywa

rozumu, gdzie u

ywa

mowy. My obecni tego nie wiemy.

ywamy go w sposób niewła

ciwy, tak samo jak w niewła

ciwy sposób u

ywamy naszego ciała

fizycznego, tego pi

knego, zło

onego organizmu, który mamy do dyspozycji. Od

ywiamy je zale

nie

od naszych kaprysów, zachcianek, nastrojów. Jeste

my wobec naszego ciała bardzo nielojalni,

bardzo niesprawiedliwi. Zale

ść

nasza od fizycznego organizmu i skomplikowanego umysłu nie jest

jeszcze ani znana, ani uporz

dkowana. Je

li wi

c si

widzi,

e umysł nie przyda si

do dalszych

bada

, nie mo

e jednak zosta

zniszczony czy unicestwiony, dochodzi wówczas do ładu z własnym

umysłem. Uczymy si

go u

ywa

w sposób sprawny i racjonalny, gdy zajdzie potrzeba. To pi

kne,

li umiemy si

posługiwa

naszym skomplikowanym mózgiem. Tego si

człowiek uczy. Je

li na

poziomie fizycznym i mentalnym panuje bałagan, chaos, anarchia, niemo

liwe jest jakiekolwiek dalsze

badanie, wszelka dalsza droga. Tak wi

c u

ywanie rozumu, tam gdzie on jest niezb

dny, pozwala

człowiekowi zaniecha

nieodpowiedniej działalno

ci umysłowej. Nie trzeba wtedy umysłu uspokaja

zmusza

go do ciszy, narkotyzowa

go ani z nim walczy

W stopach przebywa ruch, lecz ruch ten drzemie, jest w stanie zawieszenia. W ten sam sposób

uwarunkowany umysł, czy uwarunkowany mózg, przechodzi w stan zawieszenia. To wła

nie

nazywamy stanem obserwacji. Nikt nas tego nie uczył, lecz po to by utrzyma

umysł w stanie

zawieszenia, musimy si

uczy

obserwowa

Zauwa

e w okresie edukacji umysł musi by

w pewnym stopniu u

ywany – nie jako ten co

wiadcza lub wykonuje, lecz istnieje rozszczepienie na obserwatora i przedmiot obserwacji.

Obserwacja nie jest porównywaniem ani warto

ciowaniem, a wi

c do

wiadczenie nie musi w ni

ingerowa

. Jednak to rozszczepienie, ten podział nadal istnieje, człowiek usiłuje si

uczy

podobnie

jak uczy si

prowadzi

auto, lata

samolotem itp.; jest to

wiadome działanie. Akt obserwacji w

dalszym ci

gu zachodzi na płaszczy

nie rozumowej, nadal u

ywamy

wiadomego “ja”, o

rodka, Ego,

chocia

tutaj ono jest nie po to,

eby prze

ywa

, ocenia

, formułowa

opinie lub zyskiwa

nowe

wiadczenia. Słu

y ono do u

wiadomienia sobie tego, co istnieje poza człowiekiem i tego co, si

dzieje w jego wn

trzu, by ustali

uwag

w sposób wolny od reakcji.

Obserwacji, jako nowej władzy

wiadomo

ci, jako nowego kontaktu z rzeczywisto

, b

dziemy

musieli uczy

stopniowo. To bardzo trudne, widzie

i by

wiadomym bez reakcji emocjonalnej,

bez ł

czenia tego, co jest obserwowane ze

wiadomym “ja”, bez pragnienia lub motywu,

eby to

chcie

lub tamtego nie chcie

, by akceptowa

lub odrzuca

, by lubi

czy nie lubi

Pozostaje rozpoznawanie, rozpoznawania nie da si

unikn

ąć

, lecz czynnik warto

ciuj

cy, czynnik

zysku nie b

dzie wchodził w gr

. W stanie obserwacji jest tylko wszechobejmuj

ca uwaga, której nie

prze

laduje przedmiot, której nie zakłócaj

reakcje podmiotu. Utrwalenie si

stanu obserwacji jest

czym

nowym; wymaga to ogromnej energii, wymaga prostoty. Trzeba wi

c uczy

czuwa

. Trzeba

uczy

patrze

, nie pragn

c przez to niczego zyska

ani czerpa

przyjemno

ci. Po to by mógł

nast

bardzo prosty kontakt z otaczaj

ca rzeczywisto

, musi by

wszechobejmuj

ca uwaga, to

znaczy stan obserwacji, cho

nadal trwa podział na obserwatora i obserwowane. Gdy ta prosta

percepcja, to czyste poznanie, to wszechobejmuj

ca uwaga si

utrwala, gdy człowiek nauczy si

utrzymywa

, wtedy wszystkie motywy, intencje, cele, które były niedost

pne naszej uwadze, zostaj

odkryte.

Obna

enie si

pod

wiadomo

ci przed t

wszechobejmuj

uwag

e mie

miejsce, je

li do

tego dopu

cimy. Tak wi

c człowiek widzi sw

brzydot

i pi

kno, sw

słabo

ść

i sił

. Duma i pró

ść

wyobra

enia jakie człowiek miał o sobie, zostaj

rozbite. Przedtem człowiek bardzo ch

tnie narzucał

innym własne opinie, mierzył ludzi według własnych norm i kryteriów. Potem widzi swoje ograniczenia,
i tym samym jego aspiracje by ocenia

ludzi według własnych kryteriów i norm, odpadaj

i zanikaj

Nast

puje wtedy odpr

ęŜ

enie w stosunkach z lud

mi, bowiem skwapliwo

ść

i gor

czkowo

ść

z jak

człowiek narzuca, s

dzi, przekonuje, spiera si

– cała ta powierzchowna, intelektualna gra na pokaz,

przestaje bawi

i pojawia si

prostota.

Gdy stan obserwacji trwa nieprzerwanie przez cały dzie

, to odpr

ęŜ

enie zmienia równie

charakter

snu. Nie m

nas wtedy zbytnio marzenia senne i podczas gdy zmiana ta zachodzi, to co le

gł

boko w ludzkiej psychice, to co nazywamy zbiorow

pod

wiadomo

, produktem całego

ludzkiego do

wiadczenia, tak

e zaczyna projektowa

na ekranie naszej uwagi. Dopóki zawarto

ść

psychiki nie odsłoni si

przed obserwacj

, nie mo

e mie

ca podział na obserwatora i

obserwowane. Tak wi

c pod

wiadomo

ść

projektuje si

w ró

ny sposób. Mog

to by

wizje, doznania,

niezwykłe do

wiadczenia. Zachowanie stanu obserwacji, gdy pojawiaj

tego rodzaju doznania, gdy

pojawiaj

wizje, gdy nast

puje projekcja d

ków,

wiateł i zapachów, gdy wewn

trzne siły

psychiczne zostaj

obudzone, zachowanie prostoty i skromno

ci obserwacji, jest wtedy bardzo trudne.

Człowiek bardzo ch

tnie poddaje si

tym doznaniom i wizjom, ulega tym siłom psychicznym,

zapominaj

e wszystkie te siły i doznania mieszcz

w sferze uwarunkowanego umysłu, w sferze

znanego. Jakkolwiek pi

kne i wysublimowane bywaj

prze

ycia (mo

na zobaczy

Kriszn

, Siw

Budd

, Chrystusa), to nie jest nieznane. Wszelkie te doznania mog

wyst

, lecz mieszcz

one

w sferze uwarunkowanego umysłu. Tak wi

c stymulowanie do

wiadcze

w sferze znanego mo

stanowi

bardzo przyjemne prze

ycie, lecz nadal podlega ono dualizmowi. Obserwator pozwala temu

wszystkiemu si

pojawi

. On nie szuka, wszystko pojawia si

samo. I kiedy mo

e si

to odsłoni

przed

wszechobejmuj

uwag

, gdy mo

e si

to odsłoni

przed obserwacj

, traci cały swój nap

d. Zostaje

zaobserwowana cała zawarto

ść

uwarunkowanego umysłu i wraz z tym ko

czy si

podział na

obserwatora i obserwowane. Tak wi

c stworzone przez nas “ja”, obserwator, o

rodek wraz z całym

jego obwodem, przechodzi w stan zawieszenia. Wtedy dopiero zaczyna

to, co nazywamy cisz

Cisza jako wymiar

wiadomo

ci nabiera

ycia. Nie istnieje o

rodek ani jego obwód.

rodek przechodzi w stan zawieszenia. Pojawia si

inteligencja, człowiek osi

ga stan

wiadomo

ci pozbawiony “ja”. Mo

liwe,

e w stanie tym

yjemy ka

dej nocy, kiedy pogr

ąŜ

amy si

gł

bokim

nie bez marze

sennych. Podczas gł

bokiego snu bez marze

sennych

wiadomo

ść

“ja”,

wiadomo

ść

płci przechodzi w stan zawieszenia.

Ta twórcza inteligencja jest subtelniejsza ni

oddech, subtelniejsza ni

krew płyn

ca w

yłach. Nie

odgradza jej wi

c bariera skóry i mi

ęś

ni. Chc

powiedzie

e nie jest ona indywidualna ani zbiorowa.

Nie jest ona uwarunkowana przez ludzki umysł, zatem jest ona zasad

, która wszystko przenika, która

panuje, która istnieje. Ta “istno

ść

”

ycia zaczyna działa

. Ta inteligencja działa w jednostce, u

ywa

ludzkich zmysłów, u

ywa ludzkiego mózgu. Medytacja jest stanem lub wymiarem, w którym ta

inteligencja, ta zasada

ycia, nie uwarunkowana przez ludzki rozum, pojawia si

i działa. Jest to

działanie nieznanego – nieuwarunkowanej, niezmierzonej inteligencji i wra

liwo

ci. Nie ma w niej

podziału na zewn

trzne i wewn

trzne, na jednostkowe i zbiorowe. Percepcja nie jest wi

dualistyczna, dlatego reakcje s

spontaniczne. Jest to wymiar

wiadomo

ci, do którego dorosn

ąć

e ka

dy człowiek.

wiadomo

ść

ta nie b

dzie samo

wiadomo

– b

dzie to pełna

wiadomo

ść

Niektórzy ludzie, tacy jak Richard Bucke, ju

bardzo dawno temu nazwali j

wiadomo

kosmiczn

wiadomo

uniwersaln

, albo te

wiadomo

bosk

. To co pełne bowiem jest boskie, to co

nierozszczepione jest boskie. Rozszczepienie to pi

tno. Pełnia jest istot

ycia, jest jego wymiarem.

wiadomo

ci tej nie ma

adnego

ladu po zwierz

cym strachu i pop

dzie obronnym. Nie ma w niej

adnego osadu minionych prze

, który zatyka i dławi. Ludzie wschodu nazwali t

pełn

wiadomo

ść

“samadhi”, lecz trudno zdecydowa

na u

ywanie tego okre

lenia, poniewa

ono, podobnie jak

“dhjana” – medytacja, bywało mocna nadu

ywane. Nie jest to

aden punkt do którego si

dochodzi i

tam zatrzymuje. Tam człowiek rodzi si

na nowo. Z prymitywnej zwierz

cej

wiadomo

ci narodził si

człowiek samo

wiadomy, a z tej mutacji psychicznej człowiek dalej rodzi si

na nowo, w nowym

wymiarze

wiadomo

ci, w którym

yje i z którego wyprowadza swe działanie. Tam zaczyna si

ycie.

Wtedy człowiek mo

e działa

i tworzy

nowa struktur

wzajemnych stosunków.

ĘŚĆ

Czym jest medytacja?

Medytacja to wszechogarniaj

ca uwaga. Jest to działanie tej pełnej uwagi. Gdy dochodzisz do

pełnej uwagi, wszystkie twoje zwi

zki ze

wiatem zostaj

zrewolucjonizowane. Zwi

zki te nie odnosz

do ego, które przestaje funkcjonowa

w centrum

wiadomo

ci. Znikaj

działania motywowane

wyobra

eniem lub my

. Zewn

trzna i wewn

trzna aktywno

ść

nie jest ukierunkowana na materialne

czy duchowe osi

ganie. Staje si

ona tak naturalna i łatwa jak oddychanie. Tak wi

c medytacja to

działanie w zupełnej ciszy umysłu. Cisza, w której działa

wiadomo

ść

oznacza ogromn

moc i gł

Dopóki działanie wypływa z umysłu, jest ono niepełne i dlatego brak mu mocy i gł

bi. Wszelka

umysłowa aktywno

ść

jest płytka i wymaga niewielkiej ilo

ci energii; toczy si

ona biernie w koleinie

wra

enia – interpretacji – reakcji.

Percepcja rozró

niaj

ca oraz intuicja znajduj

na nieco gł

bszym poziomie, lecz s

one tak

zwi

zane ze

wiadomo

“ja”. S

to po prostu jej bardziej subtelne zdolno

ci. Działanie ciszy jest

wolne od dwoisto

ci.

wiadomo

ść

“ja” wtedy nie funkcjonuje. Wszystko co dzieli, znika. Cały ruch

energii, z której tworzy si

wiadomo

ść

, zostaje skierowany do wn

trza. U

yto to słowa “ruch”, aby

wskaza

na twórczy aspekt czystej “istno

ci”. Rzeczywi

cie nie ma takiej przestrzeni ani czasu, w

których ruch tej energii by si

odbywał. Poj

cie ruchu wi

ąŜ

e si

z nasz

obecn

percepcj

, która jest

wynikiem

wiadomo

ci “ja”, funkcjonuj

cej dzi

ki narz

dom zmysłowym.

Jak zacz

ąć

Nale

y zrozumie

e medytacja obejmuje cało

ść

ycia. Obejmuje ona w równym stopniu stron

fizyczn

, jak i psychiczn

. Je

li kto

nie jest gotów przej

ść

radykalnej przemiany w obu tych sferach,

niech nie my

li o

yciu w medytacji. Trzeba zacz

ąć

od badawczego przyjrzenia si

stosunkowi do

własnego ciała i umysłu. Badanie to powinno by

równoczesne. Zapoznanie si

z własnym ciałem to

pierwszy krok. Przyjazny stosunek do własnego ciała, to drugi krok. Po przyjacielsku zaspokajasz
potrzeby swego ciała. Lecz go nie rozpieszczasz. Nie przywi

zujesz si

do niego. Nie pozwalasz, aby

ciało dyktowało ci warunki.

Dieta. W zakres prawidłowej diety wchodzi wła

ciwa jako

ść

i ilo

ść

pokarmów, jak równie

sto

ść

spo

ywania posiłków. Jedzenie powinno mie

zwi

zek z apetytem. Nie powinno ono powodowa

pobudzenia ani zakłóca

równowagi emocjonalnej. Posiłki nale

y spo

ywa

spokojnie, w pogodnym

nastroju. Trzeba czuwa

nad tym,

eby wszystko co si

je zostało w pełni przetrawione. Nie nale

obci

ąŜ

ciała niestrawnym pokarmem. Czysto

ść

wszystkich narz

dów wewn

trznych jest jednym z

podstawowych warunków medytacji.

Kondycja fizyczna. Osobom cierpi

cym na dolegliwo

ci fizyczne trudno b

dzie zachowa

pełnie

medytacji czyli maksimum uwagi. Trzeba doło

wszelkich stara

, aby układ nerwowy i mi

ęś

niowy

były sprawne i zdrowe. Ka

de zesztywnienie oznacza chorob

. Nie mo

na pozwoli

, aby jakakolwiek

ęść

ciała zwyrodniała w zesztywnieniu. Trzeba zachowa

w zdrowiu ka

de włókno organizmu przez

stosowanie odpowiednich

wicze

. Zdrowie to pi

kno.

Sen. Nale

y dba

o to,

eby spa

gł

boko przez co najmniej sze

ść

godzin bez przerwy. Niezb

dne

minimum snu dla człowieka, to sze

ść

godzin w lecie i osiem godzin zim

. Najlepsza pora do spania, to

dwie godziny przed północ

i czas po północy.

Samokształcenie. Medytacja wymaga wszechstronnego wychowania. Doro

li uwa

e uczy

samemu jest do

ść

trudno. Łatwo im zmusi

do post

powania według pewnych wzorów, metod

czy technik. Inaczej mówi

c potrzebuj

jakiego

autorytetu. Jednak

e medytacja zakłada

samokształcenie. To znaczy,

e odkrycie sensu

ycia musi pochodzi

z pierwszej r

ki. Kto pragnie

odkrywa

, ten czerpie nauk

ze wszystkiego i od ka

dego, nie staj

c si

od niczego o od nikogo

zale

nym. Samokształcenie wymaga wi

ywej

wra

liwo

dziecka.

Skromno

ci badacza, który stara si

uczy

i odkrywa

, nie narzucaj

c w procesie badawczym swego

stanowiska

postawy

innym

ludziom.

Poczucia odpowiedzialno

ci, aby

zgodnie z tym, czego si

człowiek nauczył, niezale

nie od

konsekwencji.

Prawda jest po to, aby ni

. Ten kto usiłuje prawd

propagowa

lub organizowa

, zatraca rytm

pełni. Je

li kto

jest gotów samodzielnie si

uczy

, powinien odkry

jakie sprawy w jego

yciu maj

pierwsze

stwo. Jest rzecz

absolutnie niezb

ustali

ich kolejno

ść

i wydatkowa

swój czas i

energi

stosownie do tej kolejno

ci. Na ogół tracimy energi

na niewa

ne i drugorz

dne sprawy. To

szkodliwe marnotrawstwo powoduje,

e pod koniec dnia jeste

my zm

czeni i rozstrojeni. Człowiek

przem

czony i emocjonalnie rozstrojony nie jest w stanie spa

gł

boko. Marnujemy wtedy noc, a

nast

pny dzie

rozpoczynamy z rozleniwionym ciałem i ospałym umysłem. Nale

y dba

o to, aby bez

potrzeby nie traci

cennej energii. Energia, która zostaje nagromadzona w dzieci

stwie i młodo

ci,

stanowi nasz kapitał. Nale

y j

zachowywa

, wydatkuj

c uwa

nie i rozs

dnie. Ka

dy ruch ciała i

umysłu, jak równie

mowa, zu

ywa energi

. Ka

da my

l, emocja, wyobra

enie, pochłaniaj

energi

yciow

. Ka

de wypowiedziane słowo pochłania energi

yciow

. Samokształcenie zaczyna si

obserwacji jak u

ytkujemy te energi

i od uczenia si

eby nie traci

jej przez:

wzburzenie,

piech,

niepokój,

zawi

ść

ambicj

alanie si

nad sob

plotkowanie,

skłonno

ść

do os

dzania innych.

Nast

pny krok to nauczy

robi

wszystko dokładnie i skrupulatnie. Jest to działanie ze

znajomo

rzeczy. Robi

c wszystko dokładnie, zupełnie naturalnie robimy to w najbardziej pi

kny i

skuteczny sposób. Pi

kno i efektywno

ść

wynikaj

z dokładno

ci. Sprawne działanie oznacza minimum

ycia czasu i energii.

Sztuki działania mo

na nauczy

dzi

ki czujno

ci i uwadze. Przyswoiwszy sobie sztuk

dokładno

ci, nale

y skupi

uwag

na tym. Aby robi

konieczne rzeczy we wła

ciwym czasie.

Odkładanie pracy na pó

niej stanowi ziarno niepokoju, l

ku i troski. Wła

ciwe działanie we wła

ciwym

czasie zaoszcz

dza wiele umysłowego wysiłku. Nawyk odkładania czynno

ci fizycznych utrwala si

zniekształca percepcj

. Ten sam nawyk staje si

postaw

psychiczn

. Odwlekanie decyzji, zwolnione

reagowanie na sytuacje i inne neurotyczne skłonno

ci, wyrastaj

na gruncie odkładania spraw.

Zwolniona reakcja pozostawia osad w pod

wiadomo

ci. Sytuacja obiektywna staje si

problemem

subiektywnym. To za

stwarza napi

cia i konflikty.

W młodo

ci człowiek jest bardziej bezwzgl

dny. Uwa

a za przywilej młodo

ci działanie impulsywne

i bezmy

lne. W wieku

rednim człowiek robi si

ospały, opieszały, staje si

konformist

. Na staro

ść

traci twórcze zainteresowanie

yciem. Tak wi

c człowiek nigdy nie

yje prawdziwie. Odkłada

ycie na

pó

niej. Unika on zawsze spotkania z chwil

obecn

Medytacja to spotkanie z wieczno

w chwili obecnej. To rozwi

zywanie ka

dego problemu,

kiedy tylko si

pojawia. To rozładowywanie ka

dego napi

cia, skoro tylko si

wkradnie. To odwa

przyjmowanie wyzwania, jakie niesie

ycie. Medytacja oznacza działanie wolne od napi

ęć

. Tylko ten

e działa

pełni

swej istoty, kto działa bez napi

cia. Napi

cie, l

ki, troski stwarzaj

zahamowania.

Kto

, kto

yje w ci

głym konflikcie i napi

ciu, zaczyna szuka

odpr

ęŜ

enia poza codziennym

yciem.

Szuka ciszy na zewn

trz, poza sob

. Bardzo musimy uwa

eby nie pa

ść

ofiar

tego rodzaju

niezdrowych pokus. Musimy wnikn

ąć

w nasz

codzienn

rutyn

i w nasze układy; zrozumie

je i dzi

temu je zmieni

. Oto twórcza droga medytacji. Dlatego wła

nie nazywamy j

pełn

wszechobejmuj

uwag

Niełatwo mie

pełn

uwag

. Niełatwo jest patrze

na cokolwiek w sposób całkowity. Nie mamy w

tym wprawy. Nikt nas nie uczył uwagi, która nie wymaga wysiłku. Nie potrafimy

w pustce. Ka

chwila jak

prze

ywamy na jawie wypełniona jest egocentryczn

działalno

. Proponowałabym,

eby ka

dy zainteresowany medytacj

dził co dzie

nieco czasu w zupełnej ciszy. Nale

y zacz

ąć

od zawieszenia aktywno

ci fizycznej i psychicznej. Na pocz

tku wskazane jest

ledzenie oddychania.

na si

do tego uciec, aby odwróci

uwag

od procesu “my

l – wspomnienie – reakcja.

Gdy uwaga skierowana jest do wn

trza, panuje spokój. Kiedy proces my

lowy ustaje, człowiek

wiadcza odpr

ęŜ

enia. Pocz

tkowy wpływ tego do

wiadczenia wywołuje dezorientacj

. Umysł

zawsze chce czu

e czego

doznaje. Gdy działa na niego cisza, umysł jakby si

dusi. Poruszenia

umysłu nale

ledzi

bez próby kontrolowania czy tłumienia ich. Trzeba by człowiek przeszedł przez

to do

wiadczenie “duszenia si

”, dezorientacji i pustki. Jest to nieuniknione do

wiadczenie

samotno

ci, przez które ka

dy musi w

yciu przej

ść

li mo

emy zacz

ąć

wicze

fizycznych i godziny ciszy, b

dzie to wła

ciwy sposób.

Zaczynamy dzie

opanowani, spokojni i pogodni. Nasze codzienne

ycie jest jedynym jakie mamy.

Trzeba aby

my je prze

ywali w sposób rozs

dny, zdrowy i bogaty. W ci

gu paru tygodni człowiek

stwierdza,

e potrafi ze spokojem wykonywa

swe codzienne zaj

cia. Zdarzaj

przeciwno

ci.

Powstaj

trudno

ci. Człowiek reaguje na nie w sposób przytomny i opanowany.

Trzeba zaznaczy

e wraz z ustaleniem si

zdrowia psychicznego, spokoju i równowagi, zaczyna

rozwija

wiele zdolno

ci psychicznych. Zaczynaj

przejawia

ukryte dotychczas władze. Bez

adnego

wiadomego wysiłku zaczynaj

manifestowa

takie zdolno

ci jak jasnowidzenie,

jasnosłyszenie, telepatia, umiej

tno

ść

leczenia przez dotyk, przewidywanie zdarze

, magnetyzm i

inne. Anga

c si

w nie i wykorzystuj

c je do jakichkolwiek celów, człowiek wszystko psuje. Byłoby

rzecz

głupi

i bezcelow

uwarunkowa

przez siły psychiczne.

Z drugiej strony pogr

ąŜ

anie si

w gł

bok

cisz

, je

li nie traktowa

tego wła

ciwie, mo

powodowa

e powrót do codziennych zaj

ęć

staje si

ść

nieprzyjemny. Niech cisza nie absorbuje

umysłu. Je

li kto

wiadcza ciszy umysłem, to znaczy,

e jest na niewła

ciwej drodze. Jest to w

dalszym ci

gu niepełne działanie. Tylko wtedy otwiera si

królestwo ciszy, gdy do

wiadczaj

przestaje istnie

. Zawsze wi

c, gdy powrót do codziennej pracy staje si

uci

ąŜ

liwy, nale

y zda

sobie

spraw

e si

wcale w ciszy nie przebywało. Człowiek bawił si

tylko brakiem aktywno

ci. Zawsze

gdy czujemy si

oszołomieni czy zm

czeni po godzinnej ciszy, znaczy to,

e wcale w ciszy nie

przebywali

my. Spontaniczne ustanie aktywno

ci umysłowej wyzwala zupełnie now

, dynamiczn

energi

. Cisza zwi

ksza wra

liwo

ść

całej istoty. Wzmacnia ona w zdumiewaj

cy sposób system

nerwowy. Tak jak po gł

bokim spokojnym

nie, jeste

całkowicie zregenerowany, tak samo jeste

wie

ony, kiedy w ci

gu tej godziny ciszy przestajesz działa

jako ego.

Dla tych, którzy nie mog

doj

ść

do spontanicznej ciszy umysłu bez

adnej pomocy, sugerowano

obserwowanie rytmu oddychania. Lecz jest niepo

Ŝą

dane i niewskazane uzale

nianie si

od tej

pomocy na dłu

szy okres czasu. Trzeba sprawdzi

samemu, czy dzi

ki tej pomocy człowiek uczy si

niezale

ci, czy te

nie. Prosta obserwacja rytmu oddychania przechodzi e spontaniczn

cisz

pełnej uwagi w ci

gu kilku tygodni. Po drugie, ta godzina ciszy powinna pomóc człowiekowi prze

ywa

uwa

nie cały dzie

. Pod wpływem tej godziny ciszy człowiek czuje ju

na pocz

tku,

e zmienia si

jego

ycie. Pó

niej ta zmieniona jako

ść

staje si

normalnym wymiarem, w którym człowiek

yje.

Wreszcie dochodzi si

do tego,

e wyznaczenie tej godziny ciszy staje si

niepotrzebne. Albo te

wszystkie 24 godziny staj

godzinami ciszy. W tym nowym wymiarze

ycia człowiek u

ywa

umysłu, gdy to jest niezb

dne. Przestaje

w “oceanie my

li”.

yje w ciszy o niezmierzonej gł

bi.

ywa mowy tylko wtedy, gdy jest ona nieodzowna. Nadu

ywanie mowy pochłania równie du

energii

yciowej jak nadu

ywanie aktywno

ci seksualnej. Człowiek je tylko tyle, ile jest konieczne dla

utrzymania zdrowia ciała. Je tylko to, co daje ciału i umysłowi zdrowie i pi

kno. Niewła

ciwe u

ywanie

smaku jest przyczyn

kszo

ci schorze

fizycznych. Człowiek przyjmuje sytuacje

yciowe z

równowag

i spokojem. Do innych odnosi si

z miło

i przyja

. Emocje przestaj

skrzywia

wypacza

reakcje. Reakcje przestaj

mie

ródło w umy

le, a zaczynaj

wypływa

z całej istoty

człowieka. Wykonywanie obowi

zków rodzinnych i społecznych staje si

rzecz

łatw

i wdzi

czn

Przestaj

one by

wyrazem pychy czy litowania si

nad sob

. Staj

one jak wdychanie i

wydychanie powietrza – naturalne, łatwe, krzepi

ce. Tak wi

c medytacja, to kompletne otwarcie si

wobec ka

dego i wszystkiego. Jest to dynamiczne działanie w zupełnej ciszy. Jest to działanie wolne,

którego nic nie ogranicza. Jest to działanie w stanie całkowitego odpr

ęŜ

enia.

Człowiek powa

ny i szczery mo

e poprzez samokształcenie i czujno

ść

rozwin

ąć

i osi

ąć

dojrzało

ść

medytacji.