Rewolucja neolityczna
Termin neolit wywodzi się z greckiego neos – nowy i lithos – kamień. Młodsza epoka
kamienna trwała od ok. 10 tys. lat p.n.e., kiedy to pierwsze grupy ludzkie przeszły na osiadły
tryb życia, do ok. 2,5 tys. lat p.n.e., gdy upowszechniło się zastosowanie miedzi i brązu.
Narodziny rolnictwa – tzw. pierwsza rewolucja neolityczna
Zmiana klimatu
Przyczyną przejścia ludzi od myśliwsko-zbierackiego do rolniczego trybu życia były
zmiany klimatyczne. Postępujące ocieplenie spowodowało, że na północ odeszły duże
zwierzęta, na które polowano w okresie paleolitu: jelenie, mamuty, tygrysy szablozębne. W
efekcie wielu grupom ludzkim żyjącym na Bliskim i Środkowym Wschodzie oraz w Azji
Mniejszej zaczęło brakować pożywienia.
Zboże i hodowla
Rosły tam natomiast w dużych ilościach dzikie trawy, które – przy niedostatku innej
żywności – stały się podstawą ludzkiej diety. Stopniowo ludzie nauczyli się, w trakcie
procesu trwającego ok. 2 tysiące lat, selekcjonować te trawy oraz uprawiać je. By je
uprawiać, musieli stworzyć stałe siedziby.
Około 8 tys. lat p.n.e. na Bliskim Wschodzie pojawiły się pierwsze uprawy jęczmienia i
pszenicy. Rozpoczął się także proces udomowiania zwierząt – najpierw owiec i kóz (9 tys. lat
p.n.e.), potem świń (8 tys. lat p.n.e.), następnie bydła (7,5 tys. lat p.n.e.) i koni (około 4 tys.
lat p.n.e.).
Żyzny półksiężyc
Region, w którym zaczęły się rozwijać najwcześniejsze formy rolnictwa i powstały
pierwsze osady, nazywamy żyznym półksiężycem. Był to obszar obejmujący doliny rzek
Eufrat, Tygrys i Jordan, aż po ujście Nilu.
Jerycho
Za pierwszą stałą osadę uważa się Jerycho, powstałe około 9 tys. lat p.n.e., które około 8
tys. lat p.n.e. przekształciło się w pierwszą osadę miejską, otoczoną murem. Wokół Jerycho
istniał system irygacyjny.
Çatal Hüyük
Około 6,5 tys. lat p.n.e. powstała osada miejska Çatal Hüyük w Anatolii (dzisiejsza
Turcja). Jej mieszkańcy zajmowali się uprawą roli i rzemiosłem. W pobliżu osady znajdowały
się bogate złoża obsydianu, z którego wyrabiano narzędzia. Surowiec ten był także z
pewnością przedmiotem handlu wymiennego.
Mieszkańcy Çatal Hüyük żyli w ciasno stojących domach z suszonej cegły, do których
wchodziło się po drabinie przez otwór w dachu. Znaleziono tam kilkadziesiąt pomieszczeń
pełniących funkcje sakralne. Swoich zmarłych najpierw wystawiali na żer sępom (liczne
rysunki tego ptaka świadczą, iż był on czczony), a następnie szkielety grzebali pod podłogą
pomieszczeń, w których mieszkali.
Chiny – nad Huang-ho około 5 tys. lat p.n.e. zaczęto uprawiać proso, a nad Jangcy 4 tys. lat
p.n.e. ryż; około 3 tys. lat p.n.e. początek produkcji jedwabiu
Indie – nad rzeką Indus odkryto pierwsze ślady uprawy bawełny sprzed ok. 5,5 tys. lat
p.n.e.
Postęp technologiczny – tzw. druga rewolucja neolityczna
zastosowanie prymitywnego pługa do uprawy ziemi – ok. 4 tys. lat p.n.e.; zwierzęta
pociągowe
tkactwo – plecione kosze, ubrania z wełny owiec, len w Egipcie ok. 3 tys. lat p.n.e.
upowszechnienie koła garncarskiego – ok. 4 tys. lat p.n.e. w Iranie, 500 lat później w
Sumerze; ceramika wstęgowa – nazwa od stosowanej ornamentyki; magazynowanie
żywności w glinianych naczyniach
Zastosowanie metali
około 8 tys. lat p.n.e. – w Iranie i Anatolii wykorzystywanie do wyrobu ozdób miedzi
naturalnej
ok. 6,5 tys. lat p.n.e. pierwsze wytopy miedzi na Bliskim Wschodzie; w Europie wytop
miedzi głównie na Bałkanach i w Kotlinie Karpackiej
ok. 3,5 tys. lat p.n.e. – brąz (miedź + cyna) w Sumerze, ok. 2,5 tys. p.n.e. w Azji Mniejszej
i Egipcie; stop używany do wyrobu ozdób oraz broni
ok. 1,3 tys. lat p.n.e. – znajomość żelaza w Asyrii i Egipcie; początkowo żelazo służyło do
ozdabiania (inkrustowania) wyrobów z brązu; nie umiano bowiem hartować żelaza, więc
było kruche; technika hartowania pojawiła się ok. 1,4 tys. lat p.n.e. wśród Hetytów, którzy
jej przez długi czas zawzięcie strzegli
poszukiwanie źródeł surowców spowodowało stopniowy rozwój szlaków handlowych, a
także nasilenie się konfliktów zbrojnych
wojna jako sposób zdobywania zasobów (ziemi, surowców)
wojna jako czynnik przyspieszający rozwój technologiczny
Skutki upowszechnienia rolnictwa
dieta węglowodanowa zamiast białkowej; zboża głównym pokarmem
zwiększenie produkcji żywności i eksplozja demograficzna
uzależnienie społeczności ludzkich od upraw kilku roślin; niebezpieczeństwo masowego
głodu w przypadku klęski suszy
stopniowa specjalizacja pracy; rozwój rzemiosła
epidemie jako efekt życia w dużych skupiskach o charakterze miejskim; pojawiły się
gruźlica, trąd, cholera, dżuma
Wierzenia w neolicie
kult solarny (w przeciwieństwie do typowego dla paleolitu kultu lunarnego)
politeizm – bóstwa domowe, duchy, demony; kult sił przyrody
megality – sanktuaria solarne zbudowane z bloków kamiennych (m.in. Stonehenge na
Wyspach Brytyjskich); rodzaje megalitów: dolmeny (kamienne groby, rodzaj komory o
wysokości ok. 3 m), menhiry (słupy kamienne) i kromlechy (wielkie kręgi kamienne)
zmarłych palono (urny z prochami) bądź grzebano w ułożeniu embrionalnym (być może był
to wyraz wiary w ponowne narodziny).
Żyzny półksiężyc