Grecja lądowa i wyspy
Początki kultury mykeńskiej:
na początku II tys. mamy stagnację, ale w końcu XVI w. w całej Grecji kontynentalnej są radykalne przemiany
w all dziedzinach życia i powstaje kultura mykeńska
mamy 2 zespoły grobów w Mykenach od Schliemanna, bardzo bogato wyposażone, wysoki poziom
wykonania przedmiotów i subtelność zdobienia („książęta z grobów szybowych”)
nie ma śladów osadnictwa z Myken, wiemy, że byli bogaci i że rydwany konne były ważne, bo motyw wozu
jest w ornamentyce
są hipotezy, ale nie ma dowodów, co do genezy tych przemian, na pewno w okresie XVI-XII w. mamy ślady
wpływów obcych i dzieła własne, szybki rozwój i harmonia
nie wiadomo skąd mają tyle bogactwa i rozwiązania wariantowe: 1) grabież wojenna, rabunek; 2) zapłata za
służbę najemną; 3) handel dalekosiężny; nie wiadomo, ale all 3 się uzupełniają i tak jest
wg terminologii arch. mamy okres późno helladzki I (1580-1500) i II (1500-1450)
Ośrodki kultury mykeńskiej w Grecji właściwej:
widać wpływy Krety w ceramice, są morskie motywy, w gliptyce, etc.
n. ważniejszy ośrodek to Mykeny, mamy ruiny twierdzy na wzgórzu, poza murami zespół grobów
kopułowych (bo tamten od szybowych był wewnątrz murów); to jest z po 1400r., wcześniejszych śladów
zabudowy nie ma, tylko resztki drogi do cytadeli
dalej mamy ośrodek Tyryns – mamy warownię dużą, dobre mury z bloków (XIV/XIII w.)
inny ośrodek polityczny – w Pylos w Mesenii; są ruiny kompleksu pałacowego z XIII w.
stąd wiele tabliczek z PL B
wg mitów Pylos miało założone być przez Neleusa, co z Beocji przybył; jego syn Nestor był
bohaterem z wojny trojańskiej i opis tego pałacu w Odysei, więc archeo nazwali to Pałacem Nestora
w Sparcie mamy ślady istnienia ośrodka władzy, osadnictwa
w Beocji są 2 ważne zespoły:
jeden w Gla (resztki ogromnej twierdzy, bronionej murami i wodami jeziora)
drugi w Tebach, ale resztki pod zabudową obecną; wg legendy Teby założył Kadmos, co z Fenicji
przybył (stąd wg archeo – tzw. pałac Kadmosa w Tebach), a zniszczone miały być wskutek wyprawy 7
wodzów zorganizowanej przez jednego z synów Edypa
Akropol w Atenach – teren osadnictwa w all II tys., była twierdza tu w XIV/XIII w.; gł. Ateny związane z
Tezeuszem
ale w Grecji mykeńskiej nie mamy miast, wokół pałacu były domostwa służby, osadnictwo jest rozproszone
no i w XV w. Kreta pada ofiarą napaści achajskiej, najeźdźcy osadzają się w Knossos i Kreta staje się
mykeńska
Pismo linearne B i język tabliczek:
świat mykeński przyjął pismo z Krety i dopasował go sobie; nie wiadomo gdzie utworzono to B, czy na Krecie
czy na Peloponezie, ani nie wiemy kiedy (n. starsze z ok. 1380), ono odczytane, w 1953 przez M. Ventrisa i J.
Chadwicka, narodziła się też epigrafika mykeńska i tłumaczą to jak kudurru :)
LB przeznaczone do pisania na materiale gładkim, tabliczki gliniane używane do podręcznych notatek i
tekstów przygotowawczych, a nie do trwałego przechowywania, wypaliły się przypadkiem, jak był pożar i
stąd mamy z Knossos i z Pylos tabliczki głównie
te tabliczki są z biur pałacowych, jakieś wykazy i listy, dość krótkie; teksty w sumie jednolite dość językowo –
albo skrybowie pisali określonymi formami tylko, albo zrobili sobie nad-dialekt i używali w all państwach
myk.
Obraz społeczeństwa w tabliczkach z pismem linearnym B:
odtwarzamy go gł. na podst. danych z tabliczek i innych źródeł archeo, ale kijowo, bo ograniczona ilość jest, i
gł. z pałaców
wg wyposażenia grobów widać różnice majątkowe, twierdze i pałce mówią o zdolności mobilizowania do
pracy wielkiej liczby ludzi
podst.. życia gosp. i społ. jest rola władcy i jego urzędników – grupa zwana „pałacem”, bo:
w pałacu były magazyny, gdzie składano produkty rolne i rzemieślnicze, były warsztaty rzemieślnicze
co robiły na potrzeby ludzi i na wymianę, też dalekosiężną
pałac organizował produkcję, handel ze światem zew., dystrybutorem dóbr, tu pracowali pisarze, co
robili spisy ziemi, ludzi, wytworów rolnych, transakcje, etc.
ta ekonomika pałacowa zanika po 1200r. wskutek zaburzeń
większość ludzi żyła w społ. wiejskich, dość zamkniętych; mieli powinności wobec pałacu określone
obyczajem i zaleceniem król. urzędników, ale w życiu jego nie uczesz.; jak zniszczyli ten system była ulga dla
ludu na jakiś czas
wanaks – tak się określa władcę, w znaczeniu władca/pan (bogów, czy ludzi), ma rozległa władzę w roli
pałacu też, organizuje też kult (ale NIE król-kapłan!)
późniejsze basileus – ktoś stojący na grupie ludzi, ale na niższym stanowisku )np. basileus kowali)
lawagetas – dostojnik, „ten, co prowadzi laoi” – lud uzbrojony, czyli wojowników; nie wiadomo czy to
dosłownie wódz armii
państwo podległe wanaksowi z Pylos podzielone było na 2 prowincje i 16 mniejszych okręgów, a każdy z nich
podlegał urzędnikowi z tytułem koreter (zastępca jego – prokoreter)
damos/demos – lud, zbiorowość obywateli, też obszar przez nich zamieszkały; to kolektywny właściciel
pewnego rodzaju ziemi, którą otrzymuje od ludu; też jest damokoro – wysoki urzędnik mianowany przez
władcę
są różne typy ziemi, o różnym statusie, podległe pałacowi; urzędnicy piszą kto ma jaką ziemię i jakie daniny
ma dawać, a kto jest wolny od danin; all ziemia była królewska, prywatnej raczej nie było, czasem król tylko
ze swych prerogatyw rezygnował; rodzaje ziem (kotona = ktoina):
kotona kitimena – działka ziemi prywatnej (w sensie ogranicz.), dostają ją od króla różni dostojnicy i
ludzie dworu
kotona kekemena – ziemia publ. w bezpośr. władaniu króla; jej część należy do damos, skąd w
dzierżawę biorą ją ludzie; różne ziemie dostają, nie ma znaczenia co za koleś, różnica w
powinnościach wzgl. pałacu jest
duże znaczenie miała hodowla bydła (gł. Knossos, co mieli też wiele owiec), Ew. kozy miały swą rolę
rzemiosło się rozwijało, wysoki stopień, osiągano przez podział pracy i wąską specjalizację; rzemieśl.
skupiano wokół król. dworów; była obróbka brązu, wytwarzanie tkanin
kowale np. to dostawali od urz. król. surowiec i im dawali gotowe produkty, raczej nie było
swobodnych kowali poza pałacowymi; wiele ich było
a tkactwo NIE było monopol. przez pałac, robiono dla siebie w gosp. domowych, a pałac organizował
produkcję pewnych typów
pałac też organiz. handel ze św. zew., bo on miał tylko nadwyżki produktów rolnych i rzemieślniczych (cera,
zboże, oliwa, wino, tkaniny, etc.); no i też władca z otoczeniem odbierali towary przywożone i zaspokajali
potrzeby ludu z gosp. centrum
handlem zajmowali się pewnie król. agenci, co brali król. statki i wieźli król. towary; raczej swobodnych
kupców nie było
Struktura społeczna:
wokół króla mamy grupę hequetai – „ci, co za kimś postępują”; uprzywilejowani, król daje im spore
ziemie, może też specj. szaty, no i niewolników mają, tez rydwany od króla, co dbał o ich stan; może
to wojownicy na rydwanach, na pewno w zwykłych dowodzą
telestai – skład tego heterogeniczny, są użytkownicy dużych działek i rzemieślnicy (folusznik,
garncarz, pasterz), mają różnej kategorii ziemię; możliwe, że mieli świadczyć różne usługi od rzem.
do wojsk. dla króla
teorie porównujące ten system z feudalnym są głupie, bo ogromne różnice są
raczej byli chłopi w gminach wiejskich, co robili przymusowo wiele, np. budowa fortyfikacji, pałaców, dróg,
etc.
wiemy, że byli niewolnicy, są i laski i meni
większość należy do pałacu, gdzie w rzemieśl. robią, ew. w służbie pałacowej byli
mogą należeć też do prywatnych posiadaczy
są też ci, co nalezą do bóstw, mogli dzierżyć siemię publ.
no i niewolnictwo tutaj inne niż później, bo podział ziemi nie ostry w wolnych/niewolnych, kolesi
określa gł. stosunek do pałacu, no i ci od bóstw
zasady organizacji armii:
byli ludzie, co zajmowali się wozami bojowymi władcy, np. w Pylos była flota i wioślarze, nadzorowali
sobie też wybrzeże, ale i tak paląc im spalono i tyle
w malarstwie wiele przedst.. wojennych, ale też wiele innych
Wierzenia i kult:
wśród bogów gr. z I tys. są: Zeus, Posejdon, Hera, Ares, Artemida, Hermes, Dionizos; też 2 boginie Posidaeja i
Diwija, żeńskie opow.. Zeusa i Posejdona, z tym, że Posejdon ma pierwszeństwo; jest też Pawajon
ale NIE MA Demeter, Afrodyty, Apollona, a oni gł. są ze starszych
kilka bogiń ma tytuł Potnia – Pani/Władczyni (np. Pani Atana/Atena, Pani Labiryntu, Azji, na koniu, ze
szczytów, etc.), są też boginie Pipituna (polowań), Eleutia (porodów), Erinu, Mater Theia (Matka Boża),
Wanasoi (Dwie władczynie), Wanaks, Manasa, Dipsoi
bogom ofiarowuje się oliwę, zboże, wino, sery, miód, wełnę, ew. w Pylos owce i byki (w Knossos nie), też
kosztowne naczynia, niewolników; były kapłanki i kapłanki
miejsca kultu: sanktuaria wiejskie, mamy ołtarze w pałacu w Pylos, n. ważniejszy megaron z ogniskiem był w
pałacu i w domu; były też osobne budynki kultowe
zwyczaje pogrzebowe: dominowały w okresie 2000-1600 groby jamowe i skrzynkowe, liczba ich potem się
zmniejszała, ale była; aryst. budują sobie w XVI w. już groby szybowe i bogato wyposażają to; potem się
wytwarzają 2 typy bogatych pochówków (zbiorowych nadto):
kopułowe, gdzie wsadzano władców
komorowe, dla elity
Stosunki ze światem zewnętrznym. Osadnictwo mykeńskie poza Grecją:
od XV w. mamy dowody kontaktów; był okres pokojowego współdziałania k. min. i k. myk.
inwazja grecka na Kretę doprow. do załamania handlu minojskiego, mieszk. zajęli miejsce Kret. i rozszerz.
granice świata dostępnego żeglarzom M. Egej.
robili wyprawy na Zachód, wiele śladów archeo z Wysp Eolskich (dziś. Liparyjskich), na Sycylii, w Tarencie, też
Cyklady, mammy zabytki z Rodos (gł. cera i naczynia, groby też komorowe)
stosunki z Cyprem – podróże handlowe, rabunki też tam były; w Syrii i Palestynie, w Egipcie stanowisko cery
w Tell-el-Amarna, w Azji Mn. też są – m.in. Milet, Jasos, Chios, Lesbos, Troja
Handel:
Achajowie na pewno szukali metali, bo mieli za mało, na pewno miedzi na Cyprze i w pn Syrii
nie wiadomo skąd cynę i srebro
mieli złoto ale nie widmo skąd a ważne do pochówków i pałaców
bursztyn też kombinowali, do ozdób, też pewnie kosć słoniową do plakietek, też sprowadzano okazałe
przedmioty luksusowe (broń, biżuteria)
w zamian dawali dobrą, malowaną cerę, oliwę w dzbanach, ew. zboże i wino; ew. też przedmioty rzemieśl.
(broń, tkaniny, ozdoby)
handlowano też niewolnikami ale kto brała a kto dawał nie wiadomo
Sprawy dyskusyjne: Achajowie w AM – sprawa Ahhijawa:
Ahhijawa – lud zyjący nad morzem, mający liczną flotę i rydwany, tworzą silne państwo
ich króla Attarissijas (1450-1430) zaatakował wasala hetyckiego i z 2 innymi książętami wyprawił się na Cypr;
współdziałali z nim Lukka (przyp. Likijczycy)
potem był Mursilis II (1330-1300) co stąd, z Lazpa wysłano za niego posągi, by uzdrowić władcę hetyckiego
w XIII w. mieli kontakty z wł. hetyckimi, listy były i prezenty grzecznościowe, był też konflikt o Milawandę
niektórzy to identyfikują z Achajami, ale nie wiadomo
Sprawy dyskusyjne: Czy istniało imperium mykeńskie?
rozwiązania wariantowe:
jedno imperium rządzone z Myken przez władców, któremu byli podporządkowani lokalni książęta
czy namiestnicy - nie musi tak być, jest jednolitoś kult. ale to nie ozn. jedności polit.
były niezależne od siebie państwa – tak też nie musi być, niby są rodzaje pochówków w obrządku, ale
to raczej mówi, że było jedno dla elity aryst. i dla wł. z ich rodziną
raczej można uznać, że było kilka równoległych państw, co zawierały sojuszy, wyprawiali się razem, toczyli
wojny z sobą
mamy Mykeny i blisko nich Tyryns, na pewno były jakoś zależne, za to Pylos było niezależnym państwem;
inne ważne ośrodki: Teby i Ateny; reszta osad nad morzem raczej też samodzielna
Koniec świata mykeńskiego:
koniec XIII i pocz. XIV w. to zniszczenia i głębokie zmiany w mykeńskim kręgu, okres destabilizacji w ogóle –
upadają Hetyci, zniszczone są Ugarit i Alalach w Syrii, na Egipt napadają „Ludy Morza” (walczą z nimi
Merenptah i Ramzes III)
zniszczone zostają pałace, znika monumentalna architektura i groby kopułowe, obniżenie poziomu życia,
wiele osad ulega opuszczeniu, wyludnienie Mesenii
źródło destabilizacji:
może Ludy Morza – luźna federacji różnych plemion ze wsch. wybrz. M. Śródz.
napływ nowych grup ludności, ale nieprawda, że o nowej kulturze, na pewno skromniejsza
może stosunki wew. – konflikty między ośrodkami (w kilku miejscach pałce zamieniły się w cytadele;
alki władców) i napięcia społ. (daniny, prace budowlane, etc.)
sam okres niepokojów miał się zacząć po wojnie trojańskiej, a zakończyć wyprawami, „powrotem
Heraklidów” (potomków Herkulesa)
że niby Eurysteusz wypędził po śmierci Heraklesa jego synów z Myken, a oni niepogodzeni starali się
wrócić bez powodzenia i dopiero ich III pokoleniu udało się na czele gr. plemienia Dorów ustanowić
tam dynastie
i że niby Dorowie wyruszyli z Dorydy, niedużej krainie w śr. Grecji, nieco na pn od Delf, lub z
górskiego pasma Pindos, dzielącego Tesalię od Epiru
z inwazją Dorów kończył się „czas bohaterów”, czas mitycznych opowiadań i zaczynał się „świat ludzi”
skoro Dorowie są greccy, to musieli wyruszyć z wew. świata myk.; może wskutek biedy, może słabość
przeciwnika
Sprawy dyskusyjne: Najazd Dorów:
były hipotezy, że przyszli z pn z bronią żelazną, ale… może i przyszli sobie z pn (ale raczej nie), ale żelaznej
broni nie mieli
raczej pierwotne siedziby Dorów na peryferiach świata mykeńskiego były i była migracja dorycka
Sprawy dyskusyjne: Grecy wśród „Ludów Morza”:
ich nazwy mamy w tekstach z Tell el-Amarna:
Shardana (Sardowie?)
Shekel/Shekelesh (Sikelowie z Sycylii/mieszk. Sagalassos w AM?)
Lukka (Lykijczycy?)
Danuna
w dokumentach Ramzesa II mamy:
Dardana (Dardanowie, czyli Trojańczycy?)
Iliunna (ludzie z Ilionu?)
Kalikisha
Masa
Mushant
Pidasa
lista ludów rozbitych przez Merenptaha:
Akaiwasha/Ekewesh
Lukka
Shardana
Shekelesh
Tjekker (Teukrowie z Cypru?)
Tursha/Tersh (Tyrsenowie, czyli Etruskowie?)
analogiczne teksty Ramzesa III pokazują:
Danuna
Pulesati (Filistyni)
Shardana
Shekelesh
Tursha
Weshasha
Zakaray
spośród tego do Greków odnosiły się nazwy Akaiwasha (Ekewesh) i Danuna
Sprawy dyskusyjne: Wojna trojańska:
historia Troi zaczyna się w ok. 3000r. jak powstaje warowna osada, co zachow. ciągłość kult. aż do 1800r, a
wtedy powstaje Troja VI – osada z mocnymi murami, rozw. hodowla koni.
ok. 1300 Troja ulega ruinie, nie ma śladów pożaru, żeby została najechana, ale są ślady jakoby trzęsienia
ziemi; od razu odbudow. to i mamy Troję VII a – uboższą i mniejszą warownię; zostaje zniszczona przez ludzi,
bo są ślady pożaru, etc. Nastąpił to przyp. przed 1200r.
mieli ograniczone kontakty z Hetytami, silniej zw. ze strefą egejską, handel z Achajami (sprow. cerę, wyroby
rzemieśl.)
Troja w mitach greckich:
mury Troi miały być dziełem Posejdona i Apollona, ale wł. miasta, Laomedon odmówił im zapłaty
ustalonej, więc oni zesłali zarazę i morskiego potwora
by pomóc, za radą wyroczni dano potworowi na pożarcie córkę króla, ale w ostatniej chwili uratował
ją Herakles i uwolnił w zamian za obietnice koni od Laomedona
król znowu wykołował, no i Herakles zrobił wyprawę i zdobył miasto
potem rządził Priam; jego syn Aleksander (Parys), co porwał Helenę, żonę Menelaosa ze Sparty i jego
brat Agamemnon zrobił wyprawę na Troję
w Iliadzie pisze o konflikcie Achillesa z Agamemnonem, Achilles wycofał się z walki, ale jak zmarł jego
kumpel Patrokles, walczył z Hektorem (synem Priama) i zabił go
po 10 latach Troję zdobyto mieszk. wybito lub wzięto do niewoli
a gwałty zwycięzcy dostali od bogów i wracali do domu po wielu akcjach, m.in., wracał bohater Odys
Cyklady:
na archipelagu Cyklad rozwinęła orygin. kulturę cykladzką, obejmująca też wyspy nie należące do Cyklad
przebadano tylko 3 wsie:
Filakopi na Melos
Chalandriani na Syros
Thera na Therze
osadnictwo sięga ok. późnego neolitu, nie wcześniej niż III tys.
dogodne warunki życia na wyspach, część ma dobre ziemie, są rudy metali, marmur (Paros, Naksos),
bogactwem Melos jest obsydian; niebezp. – trzęsienia ziemi
kontakty z AM i z Grecją, wymiana ich wyrobów na żywność; odporni na obce wpływy