Kraina przedszkolaka 5latek Przewodnik metodyczny okres wakacji

ROCZNE PRZYGOTOWANIE PRZEDSZKOLNE

przewodnik metodyczny

okres wakacji

Autorzy

Iwona Fabiszewska, Klaudia Wilk

(scenariusze zajęć)

Joanna Pietrzak, Magdalena Weker

(zajęcia umuzykalniające)

Anna Dworak

(zajęcia ruchowe)

Koordynator projektu

Beata Szurowska

Redakcja merytoryczna

Agnieszka Górecka

Redakcja językowa i korekta

Beata Pędziwilk

Ikony wykorzystywane w przewodniku:

– zajęcia umuzykalniające

– zajęcia ruchowe
– zajęcia plastyczne i techniczne
– CD Opowiadania

Projekt okładki

Studio KARANDASZ

Opracowanie graficzne

Paweł Kowalski

, Studio KARANDASZ

Skład i łamanie

Tomasz Ptak

Grupa Edukacyjna S.A.

25-561 Kielce, ul. Witosa 76

tel. 41 366 53 66; faks 41 366 55 55

e-mail: mac@mac.pl; http://www.mac.pl

Wydawca oświadcza, że dołożył wszelkich starań, aby dotrzeć do wszystkich właścicieli i dys-
ponentów praw autorskich.
Publikacja, którą nabyłeś, jest dziełem twórcy i wydawcy. Prosimy, abyś przestrzegał praw,
jakie im przysługują. Jej zawartość możesz udostępnić nieodpłatnie osobom bliskim lub osobi-
ście znanym. Ale nie publikuj jej w internecie. Jeśli cytujesz jej fragmenty, nie zmieniaj ich tre-
ści i koniecznie zaznacz, czyje to dzieło. A kopiując jej część, rób to jedynie na użytek osobisty.

Szanujmy cudzą własność i prawo.

Więcej na

www.legalnakultura.pl

Polska Izba Książki

1.
1.
1.
1.
1.

ąg t

ema

czn

y: M

ały badacz

LIPIEC, TydzIEń I

dzień 1

Temat dnia: Tajemnice wody

Zapis w dzienniku
I.

Układanie imion z rozsypanki literowej. Wyszukiwanie przedmiotów na podaną głoskę.

Rozpoznawanie i nazywanie różnych środków lokomocji. Ćwiczenia poranne – zestaw 41.

II.

Doświadczenia z wodą – słuchanie opowiadania Hanny zdzitowieckiej Co to będzie.

Rozbudzanie zainteresowań dzieci zjawiskami fizycznymi. Formułowanie wniosków
i spostrzeżeń. zajęcia umuzykalniające – zabawa rytmiczno-słuchowa z instrumenta-
mi, omówienie i nauka pierwszej zwrotki i refrenu piosenki Wakacyjny pociąg.

III.

zabawa kształcąca umiejętność współpracy i współdziałania Krążąca piłka. Ćwiczenia

grafomotoryczne. zabawy konstrukcyjne. Układanie rozpoczętego rytmu. zabawy
kolorowymi foliami.

Cele ogólne

•

rozbudzanie zainteresowań dzieci zjawiskami fizycznymi,

•

formułowanie wniosków i spostrzeżeń,

•

zachęcanie do samodzielnych doświadczeń,

•

wzbogacanie doświadczeń plastycznych,

•

rozwijanie słuchu, głosu i poczucia rytmu.

Cele operacyjne

dziecko:

•

z zainteresowaniem obserwuje doświadczenia wykonywane przez N.,

•

formułuje wnioski i spostrzeżenia,

•

aktywnie uczestniczy w wykonywaniu doświadczeń,

•

uzyskuje nowe kolory poprzez mieszanie barw podstawowych,

•

rozpoznaje i odtwarza na instrumencie perkusyjnym wybrane rytmy z piosenki, śpie-
wa piosenkę.

Środki dydaktyczne:

rozsypanka literowa, kartony, książki i czasopisma dla dzieci,

szarfy i krążki w 4 kolorach (niebieskie, czerwone, zielone i żółte), tamburyn, słoiki po
dżemie, sól, cukier, dzbanki, nitka, jednorazowe łyżeczki i talerzyki, miski lub wiaderka,
rodzynki, woda gazowana, słoik litrowy, 4 przezroczyste butelki, lejek, rozwodnione
farby akwarelowe, np. w buteleczkach (czerwona, zielona, żółta, niebieska), farby pla-
katowe (czerwona, niebieska, żółta, zielona), pędzle, pojemniki z wodą, ołówki, piłka,
niebieska krepina, sylwety przedstawiające kropelki wody, kosz, szyszki, kolorowe fo-
lie, płyta muzyczna – piosenka Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS
(w: Piosenki dla przedszkolaka, Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski,
Kraków 2006), instrumenty perkusyjne.

Przebieg dnia

Układanie z rozsypanki literowej swojego imienia.
dzieci naklejają litery na kartkę – wykonują wizytówki (przygotowanie pomocy do
zajęć). Przeliczają litery w imionach.

Rozwijanie słuchu fonematycznego.
dzieci wyszukują w sali przedmioty, których nazwy rozpoczynają się na wypowie-
dzianą przez N. głoskę.

Oglądanie książek i czasopism dla dzieci.
dzieci rozpoznają i nazywają różne środki lokomocji. Wskazują te, które poruszają się
po wodzie.

Ćwiczenia poranne – zestaw 41.

•

zabawa orientacyjno-porządkowa Zabawy kolorami.
N. dzieli dzieci na 4 zespoły według kolorów szarf. dzieci poruszają się w różnych kie-
runkach, zgodnie z rytmem wygrywanym przez N. na tamburynie. Na przerwę w mu-
zyce N. podnosi do góry krążek w jednym z kolorów szarf. dzieci tworzą jednobarwne
koła. N. podnosi do góry dwa, trzy lub cztery krążki w różnych kolorach. dzieci do-
bierają się parami, trójkami lub czwórkami – tworzą je dzieci z szarfami w kolorach
zgodnych z kolorami podniesionych przez N. krążków.

•

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Dotknij listka.
dzieci unoszą się wysoko na palcach, wyciągają ręce aż do zupełnego wyprostu – sta-
rają się wspiąć jak najwyżej, naśladując dotykanie liści na drzewie. Na sygnał N. dzieci
opuszczają ręce i wykonują przysiad podparty.

•

Ćwiczenie z elementem równowagi Kolorowe mosty.
dzieci składają szarfy wzdłuż (tworzą kształt długiego prostokąta) i układają z nich
wspólnie kolorowy most prowadzący z jednej strony sali na drugą. Następnie ustawia-
ją się przed mostem i przechodzą po nim kolejno stopa za stopą.

•

zabawa bieżna Pszczoły i kwiatki.
dzieci pszczoły układają szarfy, tworząc z nich małe koła – kwiaty. Wchodzą do środka
kwiatków i wykonują przysiad podparty – pszczoły piją nektar. Kiedy N. gra na tam-
burynie, pszczoły poruszają się w różnych kierunkach. Na przerwę w muzyce wracają
do swoich kwiatków.

•

Ćwiczenie uspokajające.
dzieci maszerują po obwodzie koła, śpiewając znaną piosenkę o lecie lub o wakacjach.

II.

Powitanie. N. wita się z dziećmi, wyśpiewując słowa: Dzień dobry, (imię, np. Ania) wita
was, na dowolnym fragmencie melodycznym. W podobny sposób witają się dzieci
z N. do wypowiedzi dzieci wstawiają swoje imię.

Słuchanie opowiadania Co to będzie H. zdzitowieckiej.

− Co to będzie? – pytały dzieci, kiedy pani w przedszkolu nasypała soli do szklanki z wodą.
Sól zmąciła na chwilę wodę w szklance i zniknęła.
− Nie ma soli! – zawołał Marek.
Dzieci nie mogły zrozumieć, jak to jest z tą solą. Była i teraz jej nie ma?
− Niech każdy spróbuje po kropelce wody – poradziła pani.
− Słona! To znaczy, że sól jest w wodzie, tylko jej nie widać.
− Rozpuściła się jak cukier w herbacie – powiedziała Ewa.
Pani postawiła szklankę koło pieca i włożyła do niej drabinkę z cienkich patyczków.
− Zajrzyjmy do niej za tydzień, a może później…
Początkowo dzieci zaglądały do szklanki codziennie, ale nic ciekawego nie zauważy-
ły. Tylko tyle, że wody było odrobinkę mniej. Potem zapomniały.
Któregoś dnia Joasia, robiąc porządki, zobaczyła szklankę.
− Patrzcie, co się stało! – zawołała. – Nie ma wcale wody, wyschła do ostatniej kro-

pelki! Ale za to jaka śliczna drabinka.

Zbiegli się wszyscy do Joasi. Było na co popatrzeć. Drabinka wyglądała, jakby ją ktoś
oblepił malutkimi, białymi lśniącymi kryształkami. Na dnie szklanki także bieliły się
kryształki. Kiedy Joasia ostrożnie wyjęła drabinkę ze szklanki, jeden z kryształków
upadł na rączkę Zosi. Zosia polizała go nieznacznie.
− Słony! To sól! – zawołała.
− To chyba jakieś czary…
− Czy to ta sama sól, która rozpuściła się wtedy w wodzie? – dziwiły się dzieci.
– To nie żadne czary – odpowiedziała pani. – Woda ze szklanki wyparowała, a sól
została na dnie i na drabince.

Analiza treści opowiadania. N. pyta np.:
− Co zrobiła pani w przedszkolu?
− Co się stało, gdy pani nasypała soli do szklanki?
− Co dzieci zauważyły w szklance po upływie tygodnia?
− W jaki sposób białe, lśniące kryształki znalazły się na drabince?
N. zachęca dzieci do samodzielnego przeprowadzania doświadczeń.

doświadczenia z wodą.

•

dzieci siedzą przy stole, na którym znajdują się słoiki po dżemie (dla każdego dziec-
ka), sól, cukier, woda w dzbankach: ciepła i zimna, łyżeczki jednorazowe. dzieci wy-
konują doświadczenie w parach. Pierwsze dziecko z pary napełnia słoik do połowy
zimną wodą, wsypuje łyżeczkę soli, miesza zawartość słoika i obserwuje, co się bę-
dzie działo. W tym samym czasie drugie dziecko wlewa do połowy objętości słoika
ciepłą wodę, również wsypuje łyżeczkę soli, miesza i obserwuje, co się dzieje. dzieci
porównują, w której wodzie sól rozpuściła się szybciej. W taki sam sposób wykonują
doświadczenie z cukrem.

•

dzieci siedzą w parach na dywanie. Oglądają rodzynki przez szkła powiększające. do-
tykają ich, opisują wygląd, określają cechy. Siadają w kole, a talerzyki z rodzynkami
ustawiają przed sobą. N. ustawia na ceracie litrowy słoik. Napełnia go wodą gazowa-
ną. dzieci podchodzą i kolejno wrzucają do słoika rodzynki. Obserwują i opisują to,
co dzieje się w słoiku.

•

dzieci siedzą przy stole. Wlewają do połowy objętości słoika po dżemie ciepłą wodę,
a następnie porcjami dosypują sól. Cały czas mieszają zawartość słoika łyżeczką. Koń-
czą wsypywanie soli, kiedy przestaje się ona rozpuszczać w wodzie. Umieszczają na
szklance patyczek z nitką tak, aby była zanurzona w wodzie. Odstawiają słoik na para-
pet okienny, układają pod słoikiem swoją wizytówkę. N. zachęca dzieci do systema-
tycznej obserwacji.

•

dzieci siedzą w kole. N. ustawia przed nimi 4 przezroczyste butelki napełnione wodą
(warto, żeby miały szerszy otwór; jeśli tak nie jest, można wykorzystać mały lejek), roz-
wodnione farby akwarelowe, np. w buteleczkach (czerwoną, zieloną, żółtą, niebieską).
Wybrane dzieci zabarwiają wodę w butelkach, wlewając do nich farbę. Obserwują,
jak farba rozpływa się w butelkach. N. potrząsa butelką, aby uzyskać jednolity kolor.
Następnie „miesza kolory”, ustawiając jedną butelkę przed drugą (najlepiej skierować
butelki w stronę słońca). dzieci podchodzą i samodzielnie wykonują próby. Ustawiają
butelki na różny sposób. Rozpoznają i nazywają uzyskane kolory.

•

N. zaprasza dzieci do stołów, na których leżą przygotowane kartki, farby (czerwona,
niebieska, żółta, zielona), pędzle, pojemniki z wodą. dzieci na kartkach tworzą nowe
kolory z barw podstawowych. Mieszają je przy użyciu pędzelka.

Zajęcia umuzykalniające

zabawa rytmiczno-słuchowa przy piosence Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz.
A. Miś CSS.
dzieci otrzymują instrumenty perkusyjne (bębenki, tamburyny, marakasy, trójkąty,
bloki akustyczne, kołatki). Słuchając piosenki, grają jej rytm, ale tylko w tych miejscach
refrenu, gdzie słyszą powtarzające się wyrazy dźwiękonaśladowcze stuku-puku.

Omówienie i nauka pierwszej zwrotki i refrenu piosenki Wakacyjny pociąg.
Po wysłuchaniu nagrania z płyty dzieci opowiadają, o czym są słowa refrenu i pierw-
szej zwrotki piosenki. Potem uczą się pierwszej zwrotki piosenki na zasadzie echa,
powtarzając fragmenty piosenki za N. Następnie śpiewają piosenkę, grając na instru-
mentach perkusyjnych jak w pkt. 1. zajęć umuzykalniających.

Refren: Stuku-puku, stuku-puku, mkną koła po szynach,

już się nowa, kolorowa przygoda zaczyna!

Stuku-puk, stuku-puk, stuku-puku, puk!

Jedzie pociąg wakacyjny, pociąg kolorowy.
Już wjeżdżają wagoniki na peron bajkowy.
Tłum podróżnych już go wita, ucieszony szczerze.
Wie, że pociąg ten na pewno każdego zabierze.

Refren: Stuku-puku, stuku-puku...

Pierwsza stacja – wieś wesoła: łąki, lasy, pole.
Zaraz tutaj urządzimy zielone przedszkole.
Nauczymy kota liczyć, a tańczyć konika.
Niech zobaczy każdy cielak, jak przedszkolak bryka.

Refren: Stuku-puku, stuku-puku...

Druga stacja to Podhale, piękne górskie szczyty,
a ze szczytów, jak wiadomo, widok znakomity.
Bajki będą opowiadać potoki i skały,
bo w nich mieszka duch starego bajarza Sabały.

Refren: Stuku-puku, stuku-puku...

Trzecia stacja to jezioro, widać je z daleka.
Żabi chórek już z koncertem niecierpliwie czeka.
Już po falach się ścigają żaglówki, kajaki
i dmuchany hipopotam, malowany w maki.

Refren: Stuku-puku, stuku-puku…

Czwarta stacja to już morze, szerokie, głębokie
i wspaniała piaskownica, większa niż przed blokiem.
Na tej wielkiej piaskownicy, czy jak mówią: plaży,
może skarby bursztynowe znaleźć nam się zdarzy?

Refren: Stuku-puku, stuku-puku…

III.

zabawa kształcąca umiejętność współpracy i współdziałania Krążąca piłka (Przewod-
nik metodyczny, cz. 2, s. 73).

Ćwiczenia grafomotoryczne – rysowanie szlaczków przedstawiających kropelki
wody. Utrwalenie kierunku od lewej do prawej.

zabawy konstrukcyjne – budowanie mostów z różnego rodzaju klocków.
dzieci formują z niebieskiej krepiny wąski strumyczek. Następnie budują nad nim mo-
sty z klocków różnego rodzaju.

Układanie rozpoczętego rytmu z wykorzystaniem sylwet przedstawiających kropelki wody.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z elementem rzutu Szyszka do koszyka (Przewodnik metodyczny, cz. 1, s. 122).

zabawy kolorowymi foliami.
dzieci pod światło nakładają na siebie podstawowe kolory folii. Obserwują efekty.
Nazywają kolory, które udało im się uzyskać.

zabawy w piaskownicy. Budowanie zamku z fosą i wieżyczkami. Ozdabianie zamku
materiałem przyrodniczym dostępnym w ogrodzie.

dzień 2

Temat dnia: Poznajemy właściwości magnesu

Zapis w dzienniku
I.

Ćwiczenia oddechowe – dmuchanie przez słomkę do przezroczystej butelki. Rozwi-

janie sprawności manualnych – kolorowanie kserokopii przedstawiających środki
transportu wodnego. zabawa Tworzymy wyrazy – rozwijanie słuchu fonematyczne-
go. Ćwiczenia poranne – zestaw 41.

II.

Zabawy z magnesem – zajęcia badawcze. Stwarzanie sytuacji edukacyjnych umożli-

wiających odkrywanie własności magnesu. Rozwijanie mowy – wprowadzenie poję-
cia bieguny magnesów. Rozwijanie sprawności manualnych – kolorowanie obrazków.
Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa bieżna Dwa magnesy. zabawa w kręgu – kończenie zdania Latem najbardziej

lubię… Badanie czystości powietrza. Ćwiczenie grafomotoryczne oraz rozwijanie my-
ślenia dedukcyjnego. Gromadzenie i obserwowanie wody deszczowej.

Cele ogólne

•

stwarzanie sytuacji edukacyjnych umożliwiających odkrywanie własności magnesu,

•

rozwijanie mowy – wprowadzenie pojęcia bieguny magnesów,

•

rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej,

•

doskonalenie umiejętności współpracy w zespole.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wymienia przedmioty przyciągane przez magnes,

•

wyjaśnia, co to znaczy biegun magnesu,

•

koloruje przedmioty, które przyciąga magnes, sprawnie manipuluje magnesem,

•

zgodnie współpracuje w zespole.

Środki dydaktyczne:

kolorowe słomki, przezroczyste butelki, szarfy i krążki w 4 kolo-

rach (niebieskie, czerwone, zielone i żółte), tamburyn, pacynka krasnala Radusia, ksero-
kopie przedstawiające środki transportu wodnego, kredki, wyraz magnes do globalne-
go czytania, magnesy o różnych kształtach i różnej wielkości, różne przedmioty (m.in.:
spinacze metalowe i plastikowe, małe klucze, metalowe spinki, uchwyty od suwaków,
metalowy długopis, monety), emblematy ze znakami + i –, słoiki po dżemie, 4 obręcze,
ilustracje przedstawiające różne przedmioty (m.in.: spinacz, klucz, spinkę), chusteczki
higieniczne, narysowane na kartkach kontury drzew, plastelina, skakanki, piłka, wia-
derko, przezroczyste naczynia.

Przebieg dnia

Ćwiczenia oddechowe.
dzieci dmuchają przez słomkę do przezroczystej butelki. Starają się znaleźć odpo-
wiedź na pytanie: Czy butelka jest pusta? N. wyjaśnia dzieciom, że w środku butelki
znajduje się niewidoczne dla nas powietrze.

Rozwijanie sprawności manualnej.
dzieci kolorują ilustracje przedstawiające środki transportu wodnego. Wskazują, któ-
ry z tych środków może udźwignąć największy ciężar. Uzasadniają swoje odpowiedzi.

zabawa Tworzymy wyrazy – rozwijanie słuchu fonematycznego.
dzieci siedzą w kole. N. lub chętne dziecko wypowiada sylabę. zadaniem pozostałych
dzieci jest utworzenie dowolnego słowa poprzez dodanie innych sylab i głośne wy-
powiedzenie utworzonego słowa.

Ćwiczenia poranne – zestaw 41 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 4).

II.

Powitanie. Krasnal Raduś wita się z dziećmi. Pokazuje im prezent od wiewiórki Toli
(magnes). zastanawia się, co to jest – nie jest to klej, a przyklejają się do niego różne
rzeczy, chociaż nie wszystkie. N. umieszcza na tablicy etykietę z wyrazem magnes.

dzieci wyróżniają pierwszą i ostatnią głoskę, dzielą wyraz na sylaby, wyklaskują liczbę
sylab, przeliczają litery w wyrazie, wskazują np. pierwszą, trzecią, czwartą literę. N.
zaprasza dzieci do stołów.

Samodzielne doświadczenia – poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Co jest przycią-
gane przez magnes?
dzieci pracują w zespołach. Na stołach leżą ułożone różne przedmioty (m.in. metalowe)
i magnesy, o różnej wielkości i w różnych kształtach. dzieci samodzielnie sprawdzają,
co magnes przyciąga, a czego nie przyciąga. dzielą zgromadzone przedmioty na dwa
zbiory. N. wyjaśnia, że magnes przyciąga tylko przedmioty metalowe z zawartością że-
laza, np. przyciąga spinacz, a nie przyciąga monety. dzieci sprawdzają hipotezę N.

Samodzielne doświadczenia – poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Czy magnesy
przyciągają się wzajemnie?
dzieci pracują w tych samych zespołach. Na stołach leżą różne magnesy. dzieci przy-
kładają je do siebie. Obserwują, które się „lubią”, czyli się przyciągają, a które się „nie
lubią”, czyli się odpychają. N. wyjaśnia, że magnesy mają dwa bieguny, czyli miejsca,
w których ich działanie jest najsilniejsze: dodatni i ujemny. Jeśli spotkają się dwa takie
same bieguny, to się odpychają. Jeśli dodatni biegun spotka się z biegunem ujem-
nym, to się przyciągają.

zabawa ruchowa Znajdź przyjaciela.
N. nakleja dzieciom magnesom emblematy ze znakami + i –. N. gra na tamburynie.
Na przerwę w muzyce dzieci magnesy poszukują przyjaciela, czyli dziecka, które ma
inny znak. N. przypomina, które bieguny magnesów się przyciągają.

zabawa badawcza.
dzieci siedzą przy stole, na którym są przygotowane słoiki po dżemie (dla każdego
dziecka jeden słoik) napełnione do ¾ zawartości wodą, na tacce są ułożone metalo-
we spinacze oraz magnesy. dzieci wrzucają spinacze do wody. zbliżają magnesy do
spodów słoików. Powoli przesuwają magnesy ku górze. Spinacze zbliżają się ścianki
naczyń. dzieci starają się unieść je jak najwyżej. N. wyjaśnia, że ścianki słoika i woda
nie powodują utraty właściwości magnesu.

Kolorowanie rysunków.
N. układa przed dziećmi rysunki przedstawiające różne przedmioty. dzieci kolorują
te, które są przyciągane przez magnes. Warto umieścić na rysunkach takie przedmio-
ty, które dzieci wykorzystywały na zajęciach, np. spinacz, klucz, spinkę.

Ćwiczenia gimnastyczne

zabawa orientacyjno-porządkowa Pomieszane kolory.
N. dzieli dzieci na 4 grupy. Każda grupa otrzymuje szarfy w innym kolorze. dzieci
podskakują z nogi na nogę. Na hasło, np. czerwony, dzieci z czerwonymi szarfami
podbiegają do N. i ustawiają się przed nim jedno za drugim. Pozostałe dzieci w tym
czasie stoją w bezruchu.

zabawa z elementem toczenia Toczymy piłki.
N. rozkłada na podłodze dwie skakanki tak, aby powstała droga. zadaniem dzieci jest
jak najszybsze przetoczenie piłki wzdłuż drogi. zabawę powtarzamy 2 razy – jeden
raz dzieci toczą piłkę lewą ręką, a drugi raz – prawą ręką.

zabawa z elementem celowania Piłki – do obręczy.
N. dzieli dzieci na 2 grupy, które ustawiają się w dwóch rzędach. Przed każdym rzędem
w niedużej odległości jest ustawiona obręcz. zadaniem dzieci jest rzucanie piłką do ob-
ręczy. zabawę powtarzamy 2 razy, dzieci wykonują rzut prawą, a następnie lewą ręką.

Ćwiczenie tułowia Poszukaj kolegi.
dzieci stają w rozsypce po całej sali, w lekkim rozkroku. Wykonują skręty tułowia, naj-
pierw w jedną, potem w drugą stronę, rozglądając się za kolegami.

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Trzepiemy dywan.
dzieci naśladują trzepanie dywanu – najpierw wspinają się na palce, zakładają dywan
na trzepak, następnie trzepią dywan, wymachują rękami, po czym zdejmują dywan
z trzepaka.

Ćwiczenie z elementem skrętoskłonów Piłkarze.
dzieci stoją w lekkim rozkroku, toczą piłki między nogami, wykonując nimi ósemki.
W trakcie toczenia zmieniają rękę prawą na lewą i odwrotnie.

zabawa uspokajająca.
dzieci maszerują – wykonują 4 kroki marszu, zatrzymują się w miejscu i 4 razy tupią.

III.

zabawa bieżna Dwa magnesy.
dzieci poruszają się w różnych kierunkach, zgodnie z rytmem wygrywanym przez N.
na tamburynie. Na przerwę w muzyce dobierają się parami i łączą się w dowolny spo-
sób, jak dwa magnesy o przeciwnych biegunach. dzieci poruszają się po sali złączone
ze sobą. Na ponowny dźwięk tamburynu rozłączają się.

zabawa w kręgu – kończenie zdania Latem najbardziej lubię…

Badanie czystości powietrza.
N. wspólnie z dziećmi umieszcza chusteczki higieniczne w różnych miejscach sali,
np.: na półkach, na szafie, na parapecie, pod kaloryferem, za oknem. zachęca dzieci
do prowadzenia systematycznej obserwacji chusteczek.

Ćwiczenie grafomotoryczne oraz rozwijanie myślenia dedukcyjnego.
dzieci zastanawiają się, o czym mogą szumieć (rozmawiać) drzewa latem. Następnie
wyklejają kontury drzew plasteliną – formują z plasteliny cienkie wałeczki i naklejają
je na kontury drzew. Wodzą po nich palcami. Na koniec rysują drzewa palcem w po-
wietrzu, na stoliku, na podłodze.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawy z piłką – gra Kucanki (Przewodnik metodyczny, cz. 1, s. 132).

Gromadzenie i obserwowanie wody deszczowej.
N. wspólnie z dziećmi wystawia do ogrodu naczynie, w którym w deszczowy dzień
będzie się gromadzić woda deszczowa. Następnie N. przelewa wodę deszczową do
przezroczystego naczynia. do drugiego przezroczystego naczynia wlewa wodę z kra-
nu. dzieci porównują barwę wody w jednym i w drugim naczyniu. Wyciągają wnioski.

zabawa skakankami według pomysłów dzieci.

zabawy swobodne na przyrządach.

dzień 3

Temat dnia: zabawy z balonem

Zapis w dzienniku
I.

Rozwijanie sprawności manualnej – rysowanie różnych kształtów balonów suchymi pa-

stelami, rozcieranie linii. Ćwiczenia oddechowe – kierowanie strumienia powietrza do
słoika z wodą. Wydzieranie małych kawałków papieru. Ćwiczenia poranne – zestaw 41.

II.

Czarodziejski balon – zabawy dydaktyczne. Rozwijanie umiejętności logicznego my-

ślenia i wnioskowania o różnych zjawiskach fizycznych na podstawie obserwacji
i samodzielnie przeprowadzonych doświadczeń. Rozwijanie umiejętności uważne-
go słuchania poleceń. Praca plastyczna Wymarzony balon. zajęcia umuzykalniające
– omówienie i nauka drugiej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg, śpiewanie piosenki
w trakcie zabawy rytmiczno-ruchowej z instrumentami perkusyjnymi.

III.

zabawa kształtująca orientację przestrzenną Zabawy z balonem. Układanie wyrazu

balon z rozsypanki literowej, według wzoru lub bez wzoru. Układanie zdań z wyra-
zem balon. Przeliczanie wyrazów w zdaniu. Ćwiczenie orientacji na kartce papieru
Balon i wiatr.

Cele ogólne

•

rozwijanie umiejętności logicznego myślenia i wnioskowania na temat różnych zja-
wisk fizycznych na podstawie obserwacji i doświadczeń,

•

rozwijanie chęci do eksperymentowania,

•

rozwijanie umiejętności uważnego słuchania poleceń,

•

doskonalenie umiejętności współpracy w zespole,

•

rozwijanie głosu, słuchu i poczucia rytmu.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wyciąga wnioski z prostych doświadczeń na podstawie obserwacji i własnej aktyw-
ności,

•

bierze aktywny udział w eksperymentach, wykazuje zainteresowanie nimi,

•

wykonuje poszczególne zadania zgodnie z instrukcją N.,

•

zgodnie współdziała w zespole,

•

śpiewa piosenkę, gra rytm piosenki na instrumentach perkusyjnych.

Środki dydaktyczne:

kartony, suche pastele, płatki higieniczne, słoiki litrowe, koloro-

we słomki, szarfy i krążki w 4 kolorach (niebieskie, czerwone, zielone i żółte), tamburyn,
kolorowy papier, kolorowe czasopisma, ilustracja przedstawiająca balon, wyraz ba-
lon do globalnego czytania, bawełniana tkanina, napompowane balony dla każdego
dziecka, wykałaczki, plastelina, kartki z narysowanym konturem balonu, rozsypanka
literowa, wycięte sylwety balonów, kolorowy sznurek, guma do skakania, płyta mu-
zyczna – piosenka Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS (w: Piosenki
dla przedszkolaka, Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski, Kraków 2006),
instrumenty perkusyjne.

Przebieg dnia

Rozwijanie sprawności manualnej.
dzieci rysują na kartonie kredkami pastelowymi różne kształty balonów. Rozcierają
płatkami higienicznymi narysowane linie. Obserwują efekty swojej pracy.

Ćwiczenie oddechowe.
N. ustawia przed dziećmi litrowe słoiki wypełnione do połowy wodą. dzieci wkładają
słomki do słoików z wodą i dmuchają – wpuszczają strumień powietrza do wody. za-
stanawiają się, skąd pojawiają się w wodzie bąbelki (pęcherzyki powietrza) i od czego
zależy ich ilość.

Wydzieranie małych kawałków z papieru kolorowego i kolorowych czasopism. Przy-
gotowanie pomocy do zajęć.

Ćwiczenia poranne – zestaw 41 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 4).

II.

Powitanie. N. wita dzieci, których imiona rozpoczynają się na podaną przez nią głoskę.
Powitane dzieci mówią głośno: Dzień dobry.

N. proponuje dzieciom rozwiązanie zagadki.

Okrągły lub podłużny,
jednobarwny lub z nadrukiem.
Gdy zbyt mocno go nadmuchasz,
pęknie z wielkim hukiem. (balon) I. Fabiszewska
N. przypina do tablicy ilustrację balonu. Umieszcza pod nią etykietę z wyrazem balon.
dzieci wyróżniają pierwszą i ostatnią głoskę w nazwie, dzielą wyraz na sylaby, wyklaskują
liczbę sylab, przeliczają litery w wyrazie, wskazują np. pierwszą, trzecią i czwartą literę.

doświadczenia z balonem.
N. proponuje dzieciom zabawy z balonem. Wyjaśnia, że – tak jak magnes i woda, balo-
ny mają pewne ukryte, tajemnicze cechy. zachęca do ich poznawania podczas zabaw.

•

dzieci siedzą w kole. N. układa na dywanie przed dziećmi napompowany balon. dzieci kła-
dą się na brzuchu. dmuchają w kierunku balonu. Starają się, aby poruszał się jak najszybciej.

•

N. dzieli dzieci na cztery zespoły. Każdy zespół otrzymuje jeden balon. Na stole leżą
kolorowe papierki. dzieci pocierają balony o bawełnianą tkaninę leżącą na krzesełku
przy stole lub o swoje włosy. Umieszczają balony nad papierkami. Obserwują, co się
dzieje. N. wyjaśnia, że w wyniku pocierania balon został naelektryzowany, co powo-
duje, że przyciąga papierki.

•

dzieci ponownie pocierają balony o bawełnianą tkaninę lub pocierają nimi i o swoje
włosy. zbliżają balony do włosów kolegi. Obserwują, co się dzieje.

•

dzieci stoją w kole. N. pokazuje im napompowany balon i wykałaczkę. Prosi chętne
dziecko o wbicie wykałaczki blisko ustnika, na górze balonika. N. wyjaśnia, że na gó-
rze balonika guma nie jest rozciągnięta i dlatego on nie pęka. Wbicie wykałaczki w inne
miejsce niż góra balonika spowoduje jego pęknięcie, bo tam guma jest rozciągnięta.

•

dzieci pocierają balonami o bawełnianą tkaninę lub o swoje włosy. Następnie próbu-
ją „przykleić” balony do ściany.

Praca plastyczna Wymarzony balon.
dzieci siedzą przy stole, na którym jest przygotowana plastelina i kartki z narysowanym
konturem balonu. dzieci ozdabiają balony plasteliną według własnych pomysłów.

Zajęcia umuzykalniające

Przypomnienie pierwszej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg.
dzieci śpiewają piosenkę i grają na instrumentach perkusyjnych na każde słowa: stuku-puku.

Nauka ze słuchu drugiej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg (Przewodnik metodyczny.
Okres wakacji, s. 7).

zabawa rytmiczno-ruchowa przy piosence Wakacyjny pociąg.
dzieci są podzielone na dwa zespoły. dzieci z pierwszego zespołu grają na instru-
mentach perkusyjnych na każde stuku-puku. dzieci z drugiego zespołu ustawiają się
w pociąg, w dłoniach trzymają balony. W trakcie śpiewania piosenki dzieci wykonują
następujące czynności:
Refren: Stuku-puku, stuku-puku,

pierwszy zespół, stojąc z boku,

gra

rytm

piosenki

kołatkach,

mkną koła po szynach,

drugi zespół jedzie „pociągiem”

–

dzieci

naśladują

ruch

kół

już się nowa, kolorowa

pociągu, poruszając balonem

przygoda zaczyna!

trzymanym w prawej ręce

Stuku-puk, stuku-puk, stuku-puku, puk!

dzieci z pierwszego zespołu grają

rytm

piosenki

kołatkach,

dzieci

z drugiego

zespołu

nadal

jadą

„pociągami”

jw.

Jedzie pociąg wakacyjny, pociąg kolorowy.

dzieci z pierwszego zespołu śpiewają,

a z drugiego

–

jadąc

„pociągiem”,

machają

w górze

balonami,

Już wjeżdżają wagoniki na peron bajkowy.

dzieci z drugiego zespołu nadal jadą,

Tłum podróżnych już go wita, ucieszony szczerze. machając balonami, a dzieci

z pierwszego

zespołu

podnoszą

w górę

kołatki

i potrząsając

nimi,

Wie, że pociąg ten na pewno każdego zabierze. pozdrawiają dzieci „z pociągu”

Refren: Stuku-puku, stuku-puku...

jw.

Pierwsza stacja – wieś wesoła: łąki, lasy, pole.

dzieci z pierwszego zespołu

Zaraz tutaj urządzimy zielone przedszkole.

śpiewają, a z drugiego –

Nauczymy kota liczyć, a tańczyć konika.

chodząc po sali, podrzucają balony

(swobodna

zabawa

balonami

w rozsypce)

Niech zobaczy każdy cielak, jak przedszkolak bryka.

Refren: Stuku-puku, stuku-puku…

jw.

III.

zabawa kształtująca orientację przestrzenną Zabawy z balonem.
Każde dziecko trzyma balon. N. wydaje polecenia: połóż balon przed sobą, za sobą,
z prawej strony, z lewej strony, trzymaj balon nisko, wysoko, odbijaj balon prawą ręką,
lewą ręką. dzieci odkładają balony i ustawiają się w kole. N. odbija swój balon w kie-
runku dowolnego dziecka. dzieci, stojąc w kole, odbijają balon tak, aby nie spadł on
na podłogę.

Układanie wyrazu balon z rozsypanki literowej – według wzoru lub bez wzoru (dla
chętnych dzieci).

Układanie zdań z wyrazem balon. Przeliczanie wyrazów w zdaniu. Układanie tylu syl-
wet balonów, ile jest wyrazów w zdaniu.

Ćwiczenie orientacji na kartce papieru Balon i wiatr.
N. układa przed dzieckiem biały karton oraz sylwetę balonu i zaprasza dziecko do
zabawy. N. odgrywa rolę wiatru, który porusza balonem. dziecko układa balon we
wskazanym przez N. miejscu, np.: w prawym górnym rogu, na dole kartki, w lewym
dolnym rogu.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa orientacyjno-porządkowa Dzieci w lesie, według K. Wlaźnik (Przewodnik me-
todyczny, cz. 1, s. 35).

zabawy z balonami.
N. wręcza każdemu dziecku balon na sznurku. dzieci poruszają się z balonami w róż-
nym tempie. Obserwują, jak porusza się balon na wietrze.

zbieranie dostępnego w ogrodzie materiału przyrodniczego. Układanie z niego do-
wolnej kompozycji.

Gra w gumę.

dzień 4

Temat dnia: Co pływa, co tonie

Zapis w dzienniku
I.

Rysowanie, kolorowanie, wycinanie chmur o różnych kształtach. Obserwowanie ru-

chu papierowych chmur. Układanie drabiny z plastikowych patyczków, przeliczanie,
utrwalenie nazw liczebników porządkowych. Ćwiczenia poranne – zestaw 41.

II.

Doświadczenia z wodą – zabawy dydaktyczne inspirowane opowiadaniem Hanny

zdzitowieckiej Czyj okręt najlepszy. doskonalenie umiejętności uważnego słuchania
tekstu. Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa naśladowcza Ja i mój cień. Wskazywanie niepasującego obrazka. Ćwiczenia

ortofoniczne. Czynności porządkowe. Spacer w okolice przedszkola.

Cele ogólne

•

doskonalenie umiejętności uważnego słuchania,

•

rozwijanie wnioskowania na podstawie przeprowadzonych doświadczeń,

•

rozwijanie sprawności manualnej,

•

doskonalenie umiejętności zgodnego współdziałania w zespole.

Cele operacyjne

dziecko:

•

z uwagą słucha opowiadania i odpowiada na pytania związane z treścią utworu,

•

wymienia nazwy przedmiotów, które pływają i które toną,

•

wykonuje łódkę z papieru zgodnie z instrukcją N.,

•

zgodnie współpracuje w zespole.

Środki dydaktyczne:

kartony, kredki, nożyczki, plastikowe patyczki, szarfy i krążki

w 4 kolorach (niebieskie, czerwone, zielone i żółte), tamburyn, pojemniki wypełnio-
ne wodą, plastikowe tacki, małe kamyki, kartki z zeszytu, plastelina, metalowy klucz,
korek, piłeczki pingpongowe, kawałki papieru o różnej strukturze i grubości (np. ka-
wałek tektury, bibuły, brystolu, kartki z zeszytu, z bloku rysunkowego), klocek drewnia-
ny, klocek plastikowy, styropian, piórko, liść, gąbka, makaron, monety, różne obrazki
przedstawiające np. skakankę, piłkę, rakietkę, latawiec, filiżankę, płyta Cd z odgłosami
padającego deszczu, lina, gąbki.

Przebieg dnia

Rozwijanie sprawności manualnej.
dzieci rysują, kolorują i wycinają z papieru chmury o różnych kształtach.

zabawa z chmurami.
N. gra na tamburynie. dzieci poruszają się w różnych kierunkach. Na przerwę w mu-
zyce przystają i obserwują ruch chmurek, którymi jest ozdobiona sala. dzieci poszu-
kują odpowiedzi na pytanie: Dlaczego chmurki się poruszają? (Powoduje to ruch po-
wietrza, który powstaje podczas biegania dzieci). Następnie obserwują, jak poruszają
się chmurki, gdy dzieci maszerują, chodzą powoli na palcach itp. Porównują ruch
chmurek i wyciągają wnioski.

Rozwijanie sprawności rachunkowych.
dzieci układają drabiny z plastikowych patyczków. Przeliczają patyczki. Utrwalają na-
zwy liczebników porządkowych.

Ćwiczenia poranne – zestaw 41 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 4).

II.

Powitanie. dzieci siedzą w kole. N. wita dzieci, które lubią chodzić na spacery, grać
w piłkę, słuchać bajek, jeździć na rowerze. dzieci, które czują się powitane, wstają
i wykonują jeden podskok w miejscu.

Słuchanie opowiadania Czyj okręt najlepszy H. zdzitowieckiej.

Nad sadzawką pochylają się jasne i ciemne głowy chłopców z przedszkola. Woda jest
płytka, nie sięga nawet do kolan. Można spokojnie wejść. Ale dziś chłopcy nie myślą
o kąpieli, mimo upału. Dziś są wielkie zawody w puszczaniu okręcików. Przed zawo-
dami trzeba wypróbować sprzęt.
− Czyj okręt najdłużej utrzyma się na wodzie?
− Czyj najdalej popłynie?
Okręty i łodzie są mniejsze i większe, zrobione z różnych materiałów.
Adaś ma łódkę z białej bibuły, tej do suszenia atramentu. Łódka przez chwilę utrzymuje
się na wodzie, ale widać, jak woda wsiąka w bibułę i po chwili…
− Tonie! Już tonie! – wołają dzieci.
Adaś jest bardzo zmartwiony.
− Dlaczego moja łódka utonęła, a Janka nie? – pyta. – Przecież Janek ma także papierową.
Ba, ale Janek zrobił łódkę z papieru gładkiego, połyskującego, po którym woda spły-
wa, a bibuła jest miękka i szorstka. Umyślnie ją taką zrobiono, żeby zbierała atrament
i wodę.
− Gładki papier nie rozmięknie tak prędko – cieszy się Janek.
− Moja łódka może nawet kilka godzin pływać!
− A moja jest jeszcze lepsza – woła Krzyś.
Krzyś ma łódkę z kory sosnowej. Łódka jest lekka i mocna. Wodą nie nasiąka i może pły-
wać długo, długo.
Tak samo trzyma się na wodzie kupiony w sklepie drewniany okręt Kazika.
Okręt jest piękny, pomalowany białą i czerwoną farbą. Ale łódka z kory, choć nie malo-
wana, pływa wcale nie gorzej.
− Phi, co to za łodzie bez ładunku – odzywa się Jerzyk.
− To prawda! Zapomnieliśmy o tym.
Chłopcy zbierają małe, okrągłe kamyki. Obciążone nimi okręty zanurzają się w wodzie,
ale nie toną.
− Już dosyć – mówi Krzyś, kiedy woda sięga niemal do brzegów sosnowej łódki.
Ale Kazik chce mieć jeszcze więcej towaru i dokłada na pokład swego okrętu kilka więk-
szych kamieni. Okręt przechyla się i idzie na dno.
− Tonie! Tonie! – wołają chłopcy.
Na szczęście woda nie jest głęboka. Ale nim Kazik zdążył wejść w wodę, kamienie wypa-
dły z leżącego na dnie okrętu.
− Sam wypłynął – woła Jerzyk – ale przewrócił się do góry dnem!
Kazik wyławia okręt i ustawia na wodzie. Niech już lepiej pływa pusty. A te ciężkie kamie-
nie niech sobie leżą na dnie.

Analiza treści opowiadania. N. pyta:
− Jakie zawody odbywały się w przedszkolu?
− Z jakiego materiału była wykonana łódka Adasia?
− Co się z nią stało? Dlaczego?

− Z jakiego materiału była wykonana łódka Janka?
− Czym różnił się papier, z którego chłopcy wykonali swoje łódki?
− Z czego była zrobiona łódka Krzysia?
– Z jakiego materiału został wykonany okręt Kazika?
− Czym chłopcy obciążyli swoje łódki?
− Dlaczego okręt Kazika zaczął tonąć?
N. zachęca dzieci do samodzielnego przeprowadzania doświadczeń.

Wykonanie łódek z gazety techniką origami, według instrukcji N.

zabawy badawcze w ogrodzie.
N. zaprasza dzieci na dalszą część zajęć do ogrodu. dzieci biorą ze sobą wykona-
ne łódki. Na trawniku znajdują się pojemniki wypełnione wodą oraz obok każdego
pojemnika ułożone na tackach małe kamyki, kartki z zeszytu, plastelina, metalowy
klucz, korek, piłeczki pingpongowe, kawałki papieru o różnej strukturze i grubości
(np. kawałek tektury, bibuły, brystolu, kartki z zeszytu, z bloku rysunkowego), klo-
cek drewniany, klocek plastikowy, styropian, piórko, liść, gąbka, makaron itp. N. dzieli
dzieci na zespoły. Każdy zespół staje dookoła wskazanego przez N. pojemnika. dzieci
wykonują następujące doświadczenia:

•

sprawdzają, czy ich łódki pływają,

•

dmuchają na łódki umieszczone na wodzie; obserwują, jak łódki poruszają się pod
wpływem strumienia powietrza (dmuchają raz mocno, raz lekko),

•

obciążają łódki kamykami, uważając, aby nie zatonęły; obserwują, która łódka udźwi-
gnęła największy ciężar,

•

sprawdzają, czy plastelina utrzyma się na wodzie; robią z plasteliny kuleczkę, placek,
robią dziurkę w placku, lepią spodki, po czym ostrożnie umieszczają je na powierzch-
ni wody,

•

kładą na wodzie kartki z zeszytu, układają na nich piórko, monetę, mały kamyk itp.;
ćwiczenie wykonują ostrożnie, tak, aby kartka utrzymała położony na niej przedmiot,

•

sprawdzają, które z ułożonych na tackach przedmiotów po wrzuceniu ich do wody
zatoną, a które – nie.

Ćwiczenia gimnastyczne (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 10).

III.

zabawa naśladowcza Ja i mój cień (Przewodnik metodyczny, cz. 3, s. 65).

Rozwijanie logicznego myślenia i spostrzegawczości wzrokowej – wskazywanie nie-
pasującego obrazka.
N. układa na stoliku różne obrazki przedstawiające np. skakankę, piłkę, rakietkę, la-
tawiec, filiżankę. dzieci wskazują, który obrazek nie pasuje do pozostałych. N. prosi
o uzasadnienie swoich odpowiedzi.

Ćwiczenia ortofoniczne.
N. włącza płytę z odgłosami padającego deszczu. dzieci uważnie słuchają, rozpozna-
ją usłyszane dźwięki, a następnie je naśladują.

Czynności porządkowe.
Porządkowanie kącików zainteresowań, segregowanie klocków.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa w Przeciąganie liny.

Spacer w okolice przedszkola. Podziwianie i opisywanie krajobrazu. Rozpoznawanie
i nazywanie znanych dzieciom gatunków roślin. zwrócenie uwagi na konieczność
szanowania przyrody.

zabawy z gąbką.
N. ustawia w dowolnym miejscu pojemnik z wodą. dzieci wkładają do niego dłoń,
w której trzymają gąbkę. Na przemian ściskają gąbkę i rozluźniają ucisk. Obserwują
pojawiające się pęcherzyki powietrza. Próbują znaleźć odpowiedź na pytanie: Skąd
się wzięły bąbelki (pęcherzyki) w wodzie?

dzień 5

Temat dnia: W krainie pojemności

Zapis w dzienniku
I.

Wnioskowanie na temat zanieczyszczenia powietrza. Składanie obrazka z części. Wy-

klaskiwanie rytmów. Ćwiczenia poranne – zestaw 41.

II.

Butelki, buteleczki – zajęcia matematyczne według E. Gruszczyk- Kolczyńskiej i E. zie-

lińskiej. Przeprowadzanie doświadczeń w celu ustalenia pojemności różnych naczyń.
zapoznanie z pojemnością opakowań płynów: pół lira, jeden litr, dwa litry. Klasyfiko-
wanie butelek według wysokości. zajęcia plastyczne Mój wymarzony plac zabaw – ry-
sowanie flamastrami na podłożu z jednorazowych ręczników. Rozwijanie sprawności
manualnej.

III.

zabawa orientacyjno-porządkowa według K. Wlaźnik Lalki w oknie wystawowym. za-

bawy konstrukcyjne – budowanie z klocków budowli według podanego wzoru. Ćwi-
czenia dłoni – wprawianie w ruch plastikowej butelki. zabawy w piaskownicy – mie-
rzenie pojemności naczyń wspólną miarą. zabawy z wodą – mierzenie pojemności
wspólną miarą.

Cele ogólne

•

przeprowadzanie doświadczeń w celu ustalenia pojemności różnych naczyń,

•

zapoznanie z pojemnością opakowań płynów: pół lira, jeden litr, dwa litry,

•

doskonalenie umiejętności posługiwania się określeniami dotyczącymi wysokości,

•

rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne

dziecko:

•

zmienia położenie butelki wypełnionej płynem i wnioskuje na temat pojemności róż-
nych naczyń,

•

rozpoznaje pojemniki mieszczące pół litra, jeden litr, dwa litry,

•

sprawnie posługuje się określeniami: wysoki, wyższy, najwyższy,

•

rysuje flamastrami na podłożu z ręczników papierowych.

Środki dydaktyczne:

chusteczki higieniczne pozostawione w sali do obserwacji, obrazek

przedstawiający dzieci podczas różnych letnich zabaw, trójkąt, szarfy i krążki w 4 kolorach
(niebieskie, czerwone, zielone i żółte), tamburyn, pacynka krasnala Radusia, 2 różne butelki
z sokami, przezroczyste butelki bez etykiet (1 butelka 2-litrowa, 2 butelki półlitrowe, 2 bu-
telki litrowe), wiadro, zabarwiona woda, miarka litrowa, kartki z narysowanymi trzema pół-
kami, sylwety butelek o różnej wysokości, ale o takich samych kształtach (od najwyższej do
najniższej – dla każdego dziecka 3 butelki tego samego rodzaju), kredki, klej, kartony, fla-
mastry, ręczniki jednorazowe, spryskiwacz, kartoniki z narysowanymi prostymi konstruk-
cjami, klocki, trzy pudełka różniące się między sobą wielkością, kubki jednorazowe, piłki.

Przebieg dnia

Porównywanie stopnia zabrudzenia chusteczek higienicznych umieszczonych w róż-
nych miejscach sali. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Dlaczego na jednej chus-
teczce zabrudzenia są mniejsze, a na drugiej większe?

Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.
dzieci składają z części obrazek przedstawiający dzieci podczas różnych zabaw letnich.

Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej. Odtwarzanie przez wyklaskiwanie rytmów
wygrywanych na trójkącie przez N.

Ćwiczenia poranne – zestaw 41 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 4).

II.

Wprowadzenie. Krasnal Raduś wita się z dziećmi. Pokazuje dwa soki w butelkach, któ-
re otrzymał od swojego przyjaciela bociana Bartka (butelki muszą różnić się kształ-
tem). zastanawia się, czy w obu butelkach jest tyle samo soku. Prosi dzieci i N. o po-
moc w rozwiązaniu problemu.

Wnioskowanie o ilości płynu w butelce przy zmianie jej położenia.
N. rozdaje dzieciom przezroczyste butelki bez etykiet wypełnione do

wysokości

zabarwioną wodą. dzieci dobierają się w pary. Siadają naprzeciwko siebie. Ustawiają
między sobą butelki, jedną obok drugiej. Następnie jedną z butelek kładą na podło-
dze. druga butelka stoi. Uważnie obserwują wodę w butelce. Kładą drugą butelkę.
W dalszym ciągu uważnie obserwują. N. podchodzi do każdej pary i pyta: Czy przy
zmianie położenia butelki jest w niej tyle samo wody? dzieci ustawiają butelkę w różnym
położeniu i obserwują wodę. N. prosi o odstawienie butelek we wskazane miejsce.

Sprawdzanie pojemności butelek.
dzieci siedzą na krzesełkach w półkolu. N. ustawia na przed dziećmi stolik przykryty
ceratą, obok przygotowuje wiadro z lekko zabarwioną wodą, lejek, pojemnik litrowy
(miarkę) z podziałką, 1 butelkę dwulitrową, 2 butelki jednolitrowe, 2 butelki półli-
trowe. Wszystkie butelki muszą być przezroczyste, bez etykiet. N. pokazuje dzieciom
butelki. Pyta, co można kupić w sklepie w takich butelkach. Następnie wykonuje ko-
lejne czynności.

•

N. ustawia na stoliku butelkę, w której mieści się 1 litr płynu. Informuje o tym dzie-
ci. Prosi wybrane dziecko, aby włożyło do butelki lejek i go przytrzymało. Pokazuje
miarkę jednolitrową, na której jest zaznaczony wyraźną kreską 1 litr. Podchodzi do
każdego dziecka. dzieci przyglądają się miarce, przykładają palec w miejscu zazna-
czenia pojemności – 1 litr. N. nabiera wody do miarki i wlewa ją do butelki. Butelka
jest pełna. N. przypomina, że zmieścił się w niej 1 litr płynu.

•

N. ustawia na stole, obok butelki litrowej wypełnionej płynem, butelkę dwulitrową.
Wyjaśnia, że dzieci będą teraz sprawdzać, czy na pewno zmieszczą się w niej dwa litry
płynu, czyli tyle, ile w dwóch butelkach litrowych. Następnie wlewa wodę z dwóch
butelek litrowych (pokazuje je) do butelki dwulitrowej. Butelka jest pełna. dzieci
stwierdzają, że jest to butelka dwulitrowa.

•

N. ustawia na stole butelkę półlitrową. Wyjaśnia, że mieści się w niej połowa zawarto-
ści butelki litrowej. zaprasza dzieci do sprawdzenia. Ustawia na stoliku dwie półlitrowe
butelki (pokazuje je). Rozlewa do nich wodę z litrowej butelki. Obie butelki są pełne.

•

N. zaprasza dzieci do dalszych doświadczeń. dzieci przelewają wodę z dwóch półlitro-
wych butelek do jednej butelki litrowej, następnie z dwóch butelek litrowych do jednej
dwulitrowej itp.

Klasyfikowanie butelek według wysokości.
N. układa przed dziećmi kartki z narysowanymi trzema półkami, sylwety butelek
o różnej wysokości, ale o takich samych kształtach (od najwyższej do najniższej – dla
każdego dziecka trzy butelki takiego samego rodzaju), kredki i klej. dzieci segregują
butelki według wysokości i nakleją je na półki zgodnie z przyjętą zasadą: na najwyż-
szej półce znajdują się najniższe butelki, na najniższej półce znajdują się najwyższe
butelki. Przed naklejeniem N. sprawdza, czy dzieci poprawnie ustawiły butelki na pół-
kach. Następnie dzieci kolorują sylwety butelek w dowolny sposób.

Zajęcia plastyczne Mój wymarzony plac zabaw

– rysowanie flamastrami na podłożu z ręczników jednorazowych

Wprowadzenie. dzieci wypowiadają się swobodnie na temat placu zabaw swoich
marzeń. N. proponuje przeniesienie wyobrażeń dzieci na papier i wykonanie pracy
na temat Mój wymarzony plac zabaw.

zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
N. pokazuje dzieciom kartki, na które zostały naklejone lub przyczepione za pomocą
zszywacza ręczniki jednorazowe. Na nich dzieci będą rysowały flamastrami. Po za-
kończeniu pracy spryskają je wodą, wykorzystując do tego celu spryskiwacz, i będą
obserwować efekty swoich działań.

Samodzielne wykonanie prac przez dzieci.

III.

zabawa orientacyjno-porządkowa według K. Wlaźnik Lalki w oknie wystawowym
(Przewodnik metodyczny, cz. 3, s. 67).

zabawy konstrukcyjne – budowanie z klocków budowli według podanego wzoru.
N. układa przed dziećmi kartonik z narysowaną prostą konstrukcją zbudowaną

z klocków. dzieci odtwarzają wzór – budują taką samą konstrukcję.

Ćwiczenia dłoni – wprawianie w ruch plastikowej butelki.
dzieci siedzą w kole. N. układa w środku koła plastikową butelkę. Wybrane dziecko
wchodzi do środka koła i kręci butelką. dziecko, na które wskaże górna część butelki,
zakończona zakrętką, wykonuje zadanie wskazane przez dziecko stojące w środku koła.

Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu

zabawa w Zaczarowanego berka (Przewodnik metodyczny, cz. 1, s. 15).

zabawy w piaskownicy – mierzenie pojemności naczyń wspólną miarą.
N. ustawia na obramowaniu piaskownicy trzy pudełka różniące się między sobą wiel-
kością. dzieci za pomocą jednorazowego kubka wsypują do pudełek piasek. Liczbę
wsypanych kubków z piaskiem zaznaczają poprzez ułożenie obok pudełka plastiko-
wych klocków. Po wypełnieniu pudełek piaskiem liczą ułożone klocki. Porównują licz-
bę klocków, wskazują pudełko o największej pojemności.

zabawy z wodą – mierzenie pojemności wspólną miarą.
N. ustawia w ogrodzie wiadro z zabarwioną wodą, różne przezroczyste butelki oraz ku-
bek jednorazowy jako wspólną miarę. dzieci porównują pojemność różnych butelek.

Rzucanie piłką do kosza.

1.
1.
1.
1.
1.

ąg t

ema

czn

acje z książk

LIPIEC, TydzIEń II

dzień 1

Temat dnia: Wizyta w bibliotece

Zapis w dzienniku
I.

zorganizowanie wystawy ulubionych książek dzieci i ich rodziców. Wykonanie karty

z podziękowaniem dla pani bibliotekarki. Ćwiczenia poranne – zestaw 42.

II.

Wycieczka do biblioteki. Rozbudzanie zainteresowań czytelniczych. Wyrabianie sza-

cunku do pracy bibliotekarza. zajęcia umuzykalniające – omówienie i nauka trzeciej
zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg, zabawa rytmiczna przy piosence.

III.

zabawa z elementem czworakowania Kotek i płotek. Swobodne rozmowy na temat

wizyty w bibliotece. zorganizowanie kącika czytelniczego w sali. Wykonanie kart ka-
talogowych książek.

Cele ogólne

•

rozbudzanie zainteresowań czytelniczych,

•

wyrabianie szacunku do pracy bibliotekarza,

•

przestrzeganie ustalonych zasad zachowania,

•

zachęcenie do korzystania ze zbiorów bibliotecznych,

•

kształtowanie głosu i poczucia rytmu.

Cele operacyjne

dziecko:

•

interesuje się książkami,

•

szanuje pracę bibliotekarza, wymienia czynności, jakie wykonuje on podczas pracy,

•

przestrzega podczas wycieczki ustalonych zasad zachowania,

•

wyraża chęć zapisania się do biblioteki i korzystania z jej zbiorów,

•

śpiewa piosenkę i wystukuje jej rytm.

Środki dydaktyczne:

książki o różnej tematyce, szablony kwiatów, ołówki, gęste farby,

papierowe stożki, tamburyn, żółte krążki, bębenek, pacynka krasnala Radusia, kołat-
ka, medale Znawca książek, kartki z bloku technicznego, szablon prostokąta, nożycz-
ki, pojemnik, ołówek, kredki, skakanki, płyta muzyczna – piosenka Wakacyjny pociąg,
sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS (w: Piosenki dla przedszkolaka, Księgarnia Wydawnic-
two Skrzat Stanisław Porębski, Kraków 2006), książki w twardych okładkach.

Przebieg dnia

zorganizowanie wystawy książek przynoszonych przez dzieci z domu: ulubiona
książka dziecka oraz ulubiona książka mamy lub taty. Porównywanie książek dla do-
rosłych z książkami dla dzieci. Swobodne wypowiedzi na temat książek.

Wykonanie karty z podziękowaniem dla pani bibliotekarki.
N. układa przed dziećmi szablony kwiatów. dzieci odrysowują wybrane kwiaty, two-
rząc z nich na kartonie kompozycje. Następnie pokrywają kontury kwiatów gęstą far-
bą, wyciskając ją z papierowego stożka. Po wyschnięciu farby N. wpisuje na odwrocie
kartki treść podziękowania, które ustala z dziećmi.

Ćwiczenia poranne – zestaw 42.

•

zabawa orientacyjno-porządkowa Igraszki na plaży.
N. gra na tamburynie. dzieci wyobrażają sobie, że chodzą po piasku, podnosząc wy-
soko nogi. Kiedy usłyszą uderzenie w bębenek, podskakują wysoko – starają się do-
sięgnąć przelatujących motyli. Kiedy usłyszą dźwięk kołatki – puszczają na wodzie
kaczki (unoszą wyprostowaną rękę do boku, wykonują przysiad, zginają rękę w łok-
ciu i naśladują rzut kamieniem).

•

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Rozgrzewka.
dzieci rozgrzewają się przed kąpielą. Wykonują rękoma szerokie koła w przód i w tył
(na zmianę: lewą ręką, prawą ręką, obiema rękami jednocześnie). Następnie wyko-
nują skłon i wyprostowaną ręką naprzemiennie dotykają palców stopy – prawa ręka
dotyka do lewej nogi, lewa ręka – do prawej nogi (kolana muszą być wyprostowane).

•

Ćwiczenie z elementem równowagi Bieg brzegiem morza.
dzieci stoją w rozsypce. Przy dźwiękach tamburynu poruszają się w różnych kierun-
kach – biegają wzdłuż brzegu morza. Na przerwę w muzyce stają na jednej nodze
i wyciągają ramiona w bok – czyszczą z piasku raz jedną, raz drugą stopę.

•

Ćwiczenie z elementem skoku i poskoku Górki piasku.
N. rozkłada w sali żółte krążki – są to górki piasku na plaży. dzieci przy dźwiękach
tamburynu poruszają się w różnych kierunkach. Na mocne uderzenie przeskakują
górki piasku.

•

Ćwiczenie uspokajające – dzieci maszerują po obwodzie koła, licząc do 4. Na 4 pod-
skakują i zmieniają kierunek marszu.

II.

Wprowadzenie. Krasnal Raduś zaprasza dzieci na wycieczkę. N. zapoznaje dzieci z celem
wycieczki. Przypomina zasady zachowania obowiązujące podczas poruszania się po dro-
dze. Omawia zasady zachowania podczas pobytu w bibliotece, m.in.: mówi, że nie można
dotykać przedmiotów i książek bez pozwolenia, należy uważnie słuchać informacji prze-
kazywanych przez panią bibliotekarkę oraz używać zwrotów grzecznościowych.

Powitanie. Rozmowa z panią bibliotekarką. Uzyskanie odpowiedzi na pytania:
− Co to jest biblioteka?
− Czym różni się biblioteka od księgarni?
− Jaki zawód wykonuje osoba pracująca w bibliotece?
− Co należy do jej obowiązków?

zwiedzanie biblioteki.
Pani bibliotekarka pokazuje regały, na których stoją książki. Informuje, że są one po-
segregowane według tematów i umieszczone w różnych działach. Wyjmuje z każ-
dego działu jedną książkę, pokazuje ją dzieciom i wyjaśnia, jakie informacje można
w niej znaleźć. Pyta dzieci, jakiego rodzaju książki lubią najbardziej. Pokazuje, gdzie
można je znaleźć.

zagadki obrazkowe.
Pani bibliotekarka układa na stoliku różne książki (znane tytuły z literatury dziecięcej).
dzieci, na podstawie ilustracji znajdującej się na okładce, próbują odgadnąć tytuł
książki. Ten, komu się uda, otrzymuje medal Znawcy książek.

Poznanie regulaminu biblioteki.
Pani bibliotekarka zapoznaje dzieci z regulaminem biblioteki i zasadami wypożycza-
nia książek. Pokazuje kartę katalogową książki. Odczytuje, jakie informacje są na niej
zapisane. Uświadamia dzieciom konieczność szanowania książek.

Wypożyczenie książki z biblioteki.
N. w imieniu dzieci zapisuje się do biblioteki. Wspólnie z dziećmi ustala, jaką książkę
wypożyczą. Pani bibliotekarka informuje, do którego dnia należy książkę zwrócić.

zapoznanie z czytelnią.
Pani bibliotekarka informuje dzieci, że są książki, które nie mogą być wypożyczane
do domu. Można z nich korzystać tylko w bibliotece – w czytelni. Wyjaśnia, jakie są to
książki. dzieci oglądają różnego rodzaju albumy, encyklopedie.

Głośne czytanie.
Pani bibliotekarka czyta fragment wybranej przez dzieci książki. N. zwraca uwagę na
bardzo duże znaczenie głośnego czytania. zachęca do systematycznego głośnego
czytania książek w domu.

zakończenie wizyty. Pani bibliotekarka zaprasza dzieci do odwiedzenia biblioteki
z rodzicami i zapisanie się do niej. Informuje, że w bibliotece odbywa się również
podczas wakacji wiele ciekawych zajęć.

10.

Podziękowanie pani bibliotekarce za umożliwienie pobytu w bibliotece i przekazanie

cennej wiedzy. Wręczenie karty z podziękowaniem.

Zajęcia umuzykalniające

Omówienie i nauka trzeciej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg (Przewodnik meto-
dyczny. Okres wakacji, s. 7).

zabawa rytmiczna przy piosence Wakacyjny pociąg.
Każde dziecko otrzymuje książkę w twardej okładce. dzieci śpiewają piosenkę.
W trakcie refrenu siedzą na dywanie i wystukują rytmicznie słowa stuku-puku palca-
mi w okładki książek. W czasie zwrotek idą za N. w pulsie piosenki jedno za drugim,
starając się nieść książkę na głowie.

III.

zabawa z elementem czworakowania Kotek i płotek (Przewodnik metodyczny, cz. 5, s. 69).

Swobodne rozmowy na temat wizyty w bibliotece.

zorganizowanie kącika czytelniczego w sali.

Wykonanie kart katalogowych wybranych książek z kącika książki.
dzieci otrzymują kartki z bloku technicznego, szablon prostokąta (format karty kata-
logowej do odrysowania przez dzieci) i nożyczki. Odrysowują z szablonu i wycinają
prostokąt. Przy pomocy N. zapisują autora i tytuł książki. N. proponuje narysowanie
na dole karty katalogowej ilustracji do książki. Ułatwi ona dzieciom jej rozpoznanie.
Przypomina, że na prawdziwej karcie katalogowej takich ilustracji nie ma. zachęca do
podejmowania zabaw tematycznych W bibliotece.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa bieżna Strażnik.
N. ustawia dowolny pojemnik, w którym jest ukryty skarb. Wybiera jedno dziecko,
które pełni rolę strażnika pilnującego skarbu. Strażnik stoi w dużej odległości od
pozostałych dzieci, odwrócony jest do nich plecami. N. wyznacza miejsce, z którego
dzieci wyruszają na poszukiwanie skarbu – rysuje linię. dzieci ustawiają się na niej
w szeregu. Podają sobie ręce i cichutko posuwają się do przodu, w kierunku ukryte-
go skarbu. Kiedy strażnik się odwraca, stają nieruchomo. Na hasło: Skarb zagrożony,
strażnik odwraca się, biegnie w kierunku dzieci i stara się dotknąć jak najwięcej osób.
dzieci uciekają za linię – jest to bezpieczne miejsce. Podczas ucieczki nie trzymają się
za ręce. dotknięte dzieci stają się strażnikami, wspólnie pilnują skarbu i gonią skrada-
jące się dzieci. Wygrywa dziecko, które pierwsze dotknie skarbu.

zabawa w sklep z wykorzystaniem dostępnego w ogrodzie materiału przyrodniczego.

zabawy skakankami. zorganizowanie konkursu – kto najwięcej razy przeskoczy żab-
ką, czyli dwoma złączonymi nogami, przez skakankę.

dzień 2

Temat dnia: Historia książki

Zapis w dzienniku
I.

Ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej – Wypożyczona książka. Słuchanie fragmen-

tu książki wypożyczonej w bibliotece. zabawy w kąciku teatralnym. Ćwiczenia poran-
ne – zestaw 42.

II.

Jak powstaje książka – historyjka obrazkowa. zapoznanie z etapami powstawania

książki – od autora do czytelnika. Wzbogacenie słownictwa dzieci o nowe wyrazy.
Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa naśladowcza Ja i mój cień. Rozpoznawanie tytułów książek. Kolorowanie kse-

rokopii. Układanie rymów.

Cele ogólne

•

zapoznanie z etapami powstawania książki – od autora do czytelnika,

•

rozwijanie mowy – wzbogacenie słownictwa dzieci o nowe wyrazy: autor, pisarz, ilu-
strator, redaktor, drukarz, introligator,

•

rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego,

•

rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wie, jaką drogę przebywa książka od autora do czytelnika i potrafi o tym opowiedzieć,

•

wymienia zawody ludzi związanych z powstawaniem książki,

•

układa obrazki historyjki według kolejności,

•

rysuje ilustrację do ulubionej książki.

Środki dydaktyczne:

5 książek różniących się znacząco ilustracjami na okładkach, pa-

cynki, kukiełki, tamburyn, bębenek, kołatka, żółte krążki, obrazki historyjki (ilustracja
człowieka siedzącego i piszącego na komputerzeoraz rysującego obrazki, ilustracja
maszyny drukarskiej i leżących obok niej kartek, ilustracja introligatora składającego
książkę, ilustracja wnętrza księgarni), szarfy w czterech kolorach, kartony, kredki, ksero-
kopie przedstawiające różne sceny z książek dla dzieci, klocki, kolorowa kreda, albumy
przyrodnicze, woreczki, plastikowe kubki.

Przebieg dnia

Ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej – Wypożyczona książka.
N. układa przed dziećmi 5 książek różniących się ilustracjami na okładkach. dzieci
dokładnie przyglądają się okładkom. N. chowa jedną książkę. Informuje dzieci, że zo-
stała wypożyczona. dzieci odgadują, której książki brakuje. Opisują okładkę.

Rozwijanie zainteresowania książkami – słuchanie fragmentów książki wypożyczonej
w bibliotece.

zabawy w kąciku teatralnym – odgrywanie scenek z ulubionych książek dzieci, z wy-
korzystaniem kukiełek i pacynek.

Ćwiczenia poranne – zestaw 42 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 24).

II.

zabawa na powitanie Krążący uśmiech.
dzieci siedzą w kole. N. mówi: Przesyłam uśmiech dziecku, które siedzi po mojej prawej
stronie – dotyka ramienia tego dziecka i uśmiecha się. dzieci kolejno przekazują sobie
uśmiech bez słów.

Rozwiązywanie zagadki. N. mówi dzieciom zagadkę, której rozwiązanie będzie tema-
tem dzisiejszego dnia.

W niej kryją się różne tajemnice,
poznasz z nią daleki świat i najbliższą okolicę.
Ma okładkę, kartki, na nich liter wiele,
może zostać Twoim najlepszym przyjacielem. (książka) I. Fabiszewska

zapoznanie z etapami powstawania książki.

W małym miasteczku żył sobie pewien człowiek, który był pisarzem. Wymyślił pewną
bardzo ciekawą historię. Chciał opowiedzieć ją dzieciom. Usiadł przed komputerem i za-
pisał jej treść. Chciał, aby książka była ciekawa i atrakcyjna dla dzieci. Oddał więc tekst
do ilustratora, który wykonał piękne obrazki. Następnie w drukarni, na wielkich maszy-
nach wydrukowano zarówno tekst, jak i obrazki. Wszystkie kartki były jednak osobno.
Introligator połączył je ze sobą i oprawił w okładki. Teraz to już były prawdziwe książki.
Przewieziono je do księgarni, gdzie przyszły dzieci ze swoimi rodzicami i kupiły książki.

Układanie obrazków historyjki.
N. układa obrazki (nie w kolejności) przedstawiające np.:

•

pisarza piszącego tekst (ilustracja człowieka siedzącego przed komputerem),

•

ilustratora rysującego obrazki,

•

drukarnię,

•

introligatora składającego książkę,

•

księgarnię.
dzieci układają je w odpowiedniej kolejności i omawiają kolejno treść obrazków. Na-
dają tytuły poszczególnym obrazkom, a następnie całej historyjce. Na koniec przeli-
czają wyrazy w zdaniach (tytułach obrazków).

zabawa ruchowa Książki na półkach.
N. oznacza dzieci szarfami w 4 kolorach – dzieci z szarfami w tym samym kolorze to
książki stojące na jednej półce. N. gra na tamburynie, a dzieci książki poruszają się
w różnych kierunkach – są wypożyczane z biblioteki. Na przerwę w muzyce książki
są zwracane do biblioteki – dzieci ustawiają się w rzędach zgodnie z kolorami szarf.

Wyszukiwanie skojarzeń.
N. prosi dzieci, aby wskazały słowa kojarzące się ze słowem książka, np. pisarz, poeta,
litery, obrazki, nauka, biblioteka, historia, opowiadanie, bajka.

Rysowanie ilustracji do wybranego wydarzenia ze swojej ulubionej książki.

Ćwiczenia gimnastyczne

zabawa orientacyjno-porządkowa Mój przyjaciel.
dzieci spacerują po sali w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze dobierają się
parami i podskakują w kółeczkach. Kolejny dźwięk tamburynu jest sygnałem do po-
nownego spacerowania.

Ćwiczenie tułowia Ogrodnik.
dzieci naśladują czynności ogrodnika podczas prac w ogrodzie. Wykonują skłony
w przód – sadzą kapustę, skłony w bok – przenoszą skrzynki.

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Duże dzieci.
Na hasło: przedszkolak, dzieci wykonują przysiad. Na hasło: duże dzieci, prostują się aż
do wspięcia na palce.

zabawa z elementem czworakowania Lisy.
dzieci lisy spacerują na czworakach między klockami drzewami. Na polecenie N. lisy
odpoczywają pod drzewami – dzieci przechodzą do przysiadu, opuszczają swobod-
nie głowy, obejmują rękami kolana.

zabawa z elementem równowagi Śniadanie dla kolegi.
dzieci poruszają się po sali przy dźwiękach tamburynu. Każde dziecko trzyma na
jednej otwartej dłoni woreczek, a w drugiej ręce trzyma plastikowy kubeczek. dzieci
chodzą, dopóki kubeczek nie spadnie z dłoni.

Ćwiczenie wyprostne.
dzieci wyciągają ręce na boki, przeciągając się w dowolne strony.

zabawa bieżna Szukam przyjaciela.
dzieci biegają po sali przy dźwiękach tamburynu. Podczas przerwy w grze dobierają
się w pary i maszerują. za każdym razem szukają innego przyjaciela.

zabawa wyciszająca.
dzieci maszerują po obwodzie koła ze wspięciem na palcach.

III.

zabawa naśladowcza Ja i mój cień (Przewodnik metodyczny, cz. 3, s. 65).

Rozpoznawanie tytułów książek.
dzieci biorą ze swoich półek wykonane ilustracje do wybranej sceny ze swojej ulubio-
nej książki. Siadają w kole. Chętne dziecko podnosi do góry swój rysunek. Pozostałe
dzieci odgadują tytuł książki. Jeśli popełnią błąd, dziecko koryguje wypowiedź kole-
gów i podaje właściwy tytuł.

Rozwijanie sprawności manualnej.
Kolorowanie ilustracji przedstawiających różne wydarzenia z książek dla dzieci.

zabawa w rymy.
dzieci siedzą w kole. N. podaje dowolne słowo, a dzieci układają do niego rym. za
każdą dobrą odpowiedź otrzymują klocek, czyli jeden punkt. Po zakończonej zaba-
wie liczą punkty. Nagradzają brawami zwycięzcę.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa bieżna Lis i zające (Przewodnik metodyczny, cz. 1, s. 136).

Rysowanie kredą na asfalcie.

Rozpoznawanie i nazywanie roślin występujących w ogrodzie. Korzystanie z albu-
mów przyrodniczych.

dzień 3

Temat dnia: W krainie książek

Zapis w dzienniku
I.

dokonywanie syntezy wyrazów o prostej budowie fonetycznej. Ćwiczenie orientacji

na kartce papieru. Ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia poranne – zestaw 42.

II.

Szanujemy książki – słuchanie wiersza Iwony Salach Moje książki. Rozumienie koniecz-

ności szanowania książek. Kształtowanie świadomości na temat książki jako źródła
wiedzy. zajęcia umuzykalniające – śpiewanie trzech zwrotek i refrenu piosenki Wa-
kacyjny pociąg z podziałem na role, zabawa rytmiczno-ruchowa przy piosence.

III.

zabawa z elementem toczenia Złap i tocz. Obserwowanie obkładania książek przez N.

Utrwalenie nazw figur geometrycznych. Ćwiczenia słownikowe.

Cele ogólne

•

rozumienie konieczności szanowania książek,

•

kształtowanie świadomości na temat książki jako źródła wiedzy,

•

rozwijanie umiejętności manualnych i zdolności twórczych,

•

rozwijanie głosu i umiejętności poruszania się w takt muzyki.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wyjaśnia, w jaki sposób należy obchodzić się z książką,

•

wymienia informacje, jakie można znaleźć w książkach,

•

projektuje i wykonuje okładkę do książki,

•

śpiewa piosenkę, porusza się zgodnie z pulsem piosenki.

Środki dydaktyczne:

ilustracje ze znanych dzieciom książek, kartka z powiększoną

kratką, sylwety Kubusia Puchatka i Prosiaczka, ołówki, tamburyn, bębenek, kołatki,
żółte krążki, karton formatu A1 lub A2, napis do globalnego czytania Regulamin wzo-
rowego czytelnika, klej, marker, różne rodzaje książek, kartki, kredki, przezroczysta fo-
lia do obkładania książek lub szary papier, kolorowe figury geometryczne z papieru,
piłka, płyta muzyczna – piosenka Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS
(w: Piosenki dla przedszkolaka, Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski, Kra-
ków 2006), balony, książki w twardych okładkach.

Przebieg dnia

Rozwijanie słuchu fonematycznego.
N. układa przed dziećmi ilustracje ze znanej książki. Następnie wypowiada głoskami
nazwę dowolnego elementu, który znajduje się na ilustracji (wyrazy o prostej bu-
dowie fonetycznej). dzieci dokonują syntezy, wypowiadają głośno słowo i wskazują
przedmiot na ilustracji.

Ćwiczenie orientacji na kartce papieru.
N. układa przed dziećmi kartkę z powiększoną kratką, na której z prawej strony jest
naklejona sylweta np. Kubusia Puchatka, a z lewej strony – sylweta Prosiaczka. N. za-
znacza na kartce punkt, który jest początkiem drogi Kubusia Puchatka do Prosiaczka.
Następnie dzieci ołówkiem rysują dalszą drogę według instrukcji N., np. dwie kratki
w dół, jedna kratka w prawo itd.

Ćwiczenia oddechowe.
dzieci starają się odwracać kartki książki, dmuchając.

Ćwiczenia poranne – zestaw 42 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 24).

II.

Powitanie. N. wita dzieci, które… lubią książki, słuchają wieczorem książek czytanych
głośno przez rodziców, mają książki w domu, nie lubią książek. dzieci, które czują się
powitane, machają ręką do N.

Słuchanie wiersza I. Salach Moje książki.

Moje książki kolorowe
stoją równo na półeczce,
myję ręce i oglądam
kartkę po karteczce.

Czasem książki czyta mama,
bo ja nie potrafię sama.
Z książek wiele się dowiecie
o szerokim, pięknym świecie.

O roślinach, o zwierzętach,
o dalekich krajach też.
Wszystko w książce jest zamknięte,
a więc ją do ręki bierz.

Analiza treści wiersza. N. pyta:
− O czym była mowa w wierszu?
− Czego można się dowiedzieć z książek?
− Co należy zrobić, zanim weźmie się książkę do ręki?

Rozmowa na temat szanowania książek.
N. pyta: Co to znaczy szanować książki? zachęca do opracowania Regulaminu wzorowego
czytelnika. Umieszcza na tablicy duży karton. Nakleja na nim tytuł Regulamin wzorowego
czytelnika. Odczytuje go głośno, wskazując kolejne wyrazy. dzieci przeliczają i wyklasku-
ją wyrazy. Następnie N. zapisuje propozycje dzieci w regulaminie, np.: Przed korzysta-
niem z książki zawsze myję ręce. Nie zaginam rogów książek. Używam zakładki.

Oglądanie książek w kąciku książki.
dzieci oglądają książki umieszczone w kąciku. Odkładają te, które wymagają napra-
wy. N. układa na stole różne rodzaje książek. Prosi dzieci o pogrupowanie ich według
własnych pomysłów. dzieci uzasadniają sposób pogrupowania książek. Wyjaśniają,
czego można się dowiedzieć z poszczególnych książek.

Projektowanie okładki.
N. zwraca uwagę dzieci na wygląd okładek. dzieci dostrzegają ich różnorodność. Na-
stępnie N. zachęca dzieci do wykonania okładki do swojej ulubionej książki.

Zajęcia umuzykalniające

Przypomnienie trzech zwrotek i refrenu piosenki Wakacyjny pociąg (Przewodnik me-
todyczny. Okres wakacji, s. 7).
dzieci śpiewają piosenkę z podziałem na role: wybrane wcześniej trio śpiewa zwrotki,
a wszystkie dzieci śpiewają refren.

zabawa rytmiczno-ruchowa przy piosence Wakacyjny pociąg.
dzieci są podzielone na trzy zespoły: zespół pierwszy, składający się z trzech osób,
otrzymuje kołatki i staje z boku sali. dzieci z dwóch pozostałych zespołów tworzą
dwa pociągi (dzieci z pierwszego pociągu dostają balony, a z drugiego – książki
w twardych okładkach).

Refren: Stuku-puku, stuku-puku,

Wszystkie zespoły grają rytm piosenki: na

kołatkach

lub

uderzając

palcami

w balony

i w książki,

mkną koła po szynach,

zespół pierwszy stoi i śpiewa piosenkę,

już się nowa, kolorowa przygoda zaczyna!

pozostałe zespoły „jadą pociągami”

swobodnie

sali

(książki

trzymają

pod

pachą,

a poruszając

balonami,

naśladują

kręcące

się

koła

pociągu),

Stuku-puk, stuku-puk, stuku-puku, puk!

dzieci z pierwszego zespołu grają rytm

piosenki na kołatkach, a dzieci

z pozostałych

zespołów

nadal

„jadą

pociągami”

jw.

Druga stacja to Podhale, piękne, górskie szczyty, dzieci z pierwszego zespołu

potrząsają

w górze

a ze szczytów, jak wiadomo, widok znakomity. kołatkami, a z drugiego zespołu, stojąc
Bajki będą opowiadać potoki i skały,

w rozsypce, podrzucają i łapią balony,

bo w nich mieszka duch starego bajarza Sabały. z trzeciego zespołu chodzą swobod-

nie po sali z książkami na głowie

Refren: Stuku-puku, stuku-puku...

jw.

III.

zabawa z elementem toczenia Złap i tocz (Przewodnik metodyczny, cz. 5, s. 79).

Obserwowanie obkładania książek przez N. w przezroczystą folię. Rozmowy na temat
celowości wykonania tej czynności. Nawiązanie do wycieczki do biblioteki.

Utrwalenie nazw figur geometrycznych.
N. układa na stole kolorowe figury geometryczne z papieru. dzieci układają z nich
na kartonie zamek. Nazywają i przeliczają w dostępnym sobie zakresie figury, które
wykorzystały do jego budowy.

Ćwiczenia słownikowe.
dzieci podają cechy opisujące wymieniony przez N. przedmiot, np.: kwiatka, książkę.

Zabawy na świeżym powietrzu

Gra w Zbijaka-liściaka (Przewodnik metodyczny, cz. 2, s. 69).

Eksperymentowanie – poznawanie właściwości piasku w czasie zabaw w piaskowni-
cy. Odnajdywanie możliwości zastosowania mokrego piasku i suchego piasku.

Obserwowanie kwiatów w ogrodzie – nazywanie kwiatów oraz ich poszczególnych
części.

dzień 4

Temat dnia: W świecie pisma

Zapis w dzienniku
I.

Porównywanie właściwości papieru, z którego zostały wykonane książki. Odwzoro-

wywanie ruchem linii falistej. Tworzenie kompozycji z wykorzystaniem barwnej pla-
my. Ćwiczenia poranne – zestaw 42.

II.

Historia pisma – praca z obrazkiem (jeśli to możliwe – prezentacja multimedialna).

Budzenie zainteresowania historią. Wdrażanie do oszczędnego gospodarowania pa-
pierem. Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa z elementem pełzania Tunel z krzesełek. Opisywanie cech różnego rodzaju

papieru oraz rozpoznawanie dźwięków, jakie powstają w trakcie manipulowania nim.

Cele ogólne

•

budzenie zainteresowania historią,

•

rozwijanie wyobraźni,

•

wdrażanie do oszczędnego gospodarowania papierem,

•

rozwijanie umiejętności manualnych i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne

dziecko:

•

z zainteresowaniem słucha informacji o historii pisma,

•

tworzy informację samodzielnie za pomocą piktogramów i ją odczytuje,

•

wyjaśnia, że do produkcji papieru jest potrzebne drewno, szanuje papier,

•

rysuje piktogramy.

Środki dydaktyczne:

książki wykonane z różnego rodzaju papieru, sylwety Kubusia

Puchatka i Tygryska, lina lub skakanka, kolorowy tusz, kroplomierz, tamburyn, bębe-
nek, kołatka, żółte krążki, ilustracje różnych piktogramów (np.: malowideł na ścianach
jaskiń, tabliczek kamiennych i glinianych z piktogramami, hieroglifów, różnych alfabe-
tów, pisma węzełkowego), kartony, kredki, płyta Cd z muzyką w rytmie marsza, ka-
wałki różnego rodzaju papieru (np. bibuła, krepina, papier kolorowy, papier toaletowy,
papier pakowy, papier śniadaniowy, celofan), albumy przyrodnicze, konewki, pacynka
krasnala Radusia, woreczki, plastikowe kubki.

Przebieg dnia

Porównywanie właściwości papieru, z którego zostały wykonane książki.
N. układa na stole książki wykonane z różnego rodzaju papieru, np.: z papieru kredo-
wego, makulaturowego, zwykłego. dzieci dotykają ich, opisują cechy papieru, wybie-
rają ten, który według nich jest najprzyjemniejszy w dotyku.

Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.
N. układa na podłodze sylwety Kubusia Puchatka i Tygryska. Między nimi, za pomocą
liny lub skakanki, układa linię falistą. dzieci idą po wyznaczonej drodze stopa za sto-
pą. Następnie rysują kształt drogi palcem w powietrzu, na stole, na plecach kolegi itp.

zabawa z kolorową plamą.
dzieci kroplomierzem umieszczają na kartce kilka kropli tuszu. Następnie rozdmuchują
je, tworząc w ten sposób nieregularne kształty. Wypowiadają się na temat tego, co one
im przypominają. dorysowują do plam brakujące elementy – tworzą letni krajobraz.

Ćwiczenia poranne – zestaw 42 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 24).

II.

Krasnal Raduś wita się z dziećmi. zastanawia się, jak to było w dawnych czasach: Czy
zawsze były książki? N. pyta dzieci, czy potrafią odpowiedzieć na pytanie krasnala. Na-
stępnie proponuje obejrzenie prezentacji multimedialnej lub obejrzenie obrazków.

Poznanie historii pisma.
N. wyjaśnia, że chociaż książki istnieją już od bardzo dawna, to kiedyś ich nie było.
Ludzie nie potrafili pisać. Kiedy chcieli innym przekazać jakieś historie czy informa-
cje, malowali to na ścianach jaskiń (pokazuje ilustracje). To pismo nazywa się pikto-
graficzne lub inaczej obrazkowe. Przedstawia ono różne przedmioty, osoby, zwie-
rzęta. dzięki tym malowidłom wiemy na przykład, jak wyglądało kiedyś życie ludzi.
Informacje zapisywano również na kamiennych lub glinianych tabliczkach. Wyci-
skano na nich różne znaki – od strony lewej do prawej (dzieci pokazują kierunek).
Następnie w jednym z afrykańskich krajów, w Egipcie, powstało inne pismo, tzw.
hieroglify (pokazuje ilustracje). Ryte one były w kamieniu, na drewnie lub na papiru-
sie (wyjaśnia pojęcie papirus). zapisywano nimi całe słowa od prawej strony do lewej
(dzieci pokazują kierunek) lub od góry do dołu (dzieci pokazują kierunek). Potem
już zaczęły powstawać alfabety składające się z różnych liter (pokazuje ilustracje).
Można nimi zapisywać słowa i zdania. Takie jak w książkach, które dzisiaj czytamy.
N. pyta dzieci, które pismo najbardziej im się podoba. zaprasza do samodzielnego
wykonania piktogramów, czyli obrazków, za pomocą których dzieci przekażą innym
dowolną informację.

Wykonanie dowolnych piktogramów.
dzieci siedzą przy stole, na którym N. rozkłada kartony i kredki. Pyta dzieci, jak moż-
na np. przekazać informację, że jestem chora. dzieci podają propozycje, np. dziecko,
termometr, łóżko. Następnie dzieci samodzielnie tworzą piktogramy. Po zakończeniu
pracy wszyscy siadają w kole. dzieci kolejno wychodzą na środek, pokazują swoje pik-
togramy. Pozostałe dzieci próbują je odczytać. N. pyta: Jak myślicie, które pismo jest bar-
dziej zrozumiałe – z literkami czy z obrazkami? Prosi o uzasadnienie swoich odpowiedzi.

zabawa ruchowa.
N. włącza muzykę w rytmie marsza. dzieci maszerują w różnych kierunkach. Na prze-
rwę w muzyce dzieci układają swoje ciała zgodnie z poleceniami N., np. zwijają się
w kłębek, układają prostą linię, kółko itp.

Poznanie historii papieru.
N. pyta: Co jest potrzebne, aby powstała książka? dzieci odpowiadają między innymi,
że papier. N. wyjaśnia, że kiedyś nie znano papieru. Informacje zapisywano na perga-
minie wyrabianym ze skóry. dopiero potem poznano tajemnicę produkcji papieru.
Konieczne jest do tego drewno. Trzeba więc wycinać drzewa. Musimy o tym pamię-
tać i nie niszczyć papieru, m.in. kartek, które służą nam do rysowania. zużyty papier,
tzw. makulaturę, należy gromadzić, gdyż może on być ponownie przetworzony na
papier. W ten sposób chronimy drzewa. N. zachęca dzieci do porozmawiania z rodzi-
cami o wszystkim, czego się dzisiaj dowiedziały "z rodzicami".

Ćwiczenia gimnastyczne (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 28).

III.

zabawa z elementem pełzania Tunel z krzesełek (Przewodnik metodyczny, cz. 3, s. 71).

zabawa Skrzynia skarbów – rozwijanie zmysłu dotyku.
N. umieszcza na stole kawałki różnego rodzaju papieru, np.: bibułę, krepinę, papier
kolorowy, papier toaletowy, papier pakowy, papier śniadaniowy, celofan. dzieci do-
tykają ich, oglądają przez szkła powiększające, opisują ich cechy, sprawdzają, jakie
dźwięki wydają, gdy się je ugniata w ręku. Następnie siadają w kole. N. chowa wszyst-
kie kawałki papieru do pudełka, w którym jest wycięty otwór – jest to skrzynia skar-
bów. Włącza muzykę. Pudełko krąży po kole. Na przerwę w muzyce dziecko, w któ-
rego rękach jest pudełko, wkłada do środka rękę, bierze do ręki dowolny kawałek
papieru i odgaduje jego nazwę. Następnie wyjmuje ten kawałek papieru, pokazuje
wszystkim. dzieci sprawdzają, czy odpowiedź była poprawna.

Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej.
N. przypomina, jakie dźwięki wydają poszczególne rodzaje papieru, kiedy się nimi po-
rusza. dzieci odwracają się. N. wydobywa dźwięki z wybranego rodzaju papieru. dzie-
ci odgadują, jaki to papier. Jeśli nie pamiętają nazwy papieru, wskazują go na stole.

Zabawy na świeżym powietrzu

Spacer w okolice przedszkola. zwrócenie uwagi na żywopłoty – wyjaśnienie pojęcia
żywopłot. Poznanie znaczenia żywopłotów (np. miejsce zamieszkania i schronienia
wielu drobnych zwierząt, ochrona przed wiatrem, ochrona mieszkających w nim
zwierząt przed deszczem, walory estetyczne).

zabawa z elementem spostrzegawczości Gdzie się ukrył Raduś? (Przewodnik meto-
dyczny, cz. 1, s. 129).

Obserwowanie owadów w ogrodzie. Odszukanie zaobserwowanych owadów w al-
bumach przyrodniczych. Słuchanie ciekawostek na temat owadów.

Podlewanie roślin w ogrodzie. Obserwowanie wchłaniania się wody w ziemię w róż-
nych miejscach ogrodu. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak się dzieje.

dzień 5

Temat dnia: Książki, książeczki

Zapis w dzienniku
I.

Składanie z części obrazka i opowiadanie jego treści. Ćwiczenia oddechowe. Wy-

myślanie innego zakończenia znanej bajki. Odrysowywanie od szablonu i wycinanie
prostokątów. Ćwiczenia poranne – zestaw 42.

II.

Porządkujemy książki na półkach – zajęcia matematyczne. Rozwijanie sprawności ra-

chunkowych. Utrwalenie nazw liczebników porządkowych. Wykonanie zakładki do
książki z zastosowaniem techniki drukowania stemplem.

III.

zabawa bieżna Biedronki na łące. Tworzenie własnego pisma i odczytywanie zawartej

w nim informacji. Eksponowanie pozycji ruchowej, w której można czytać książki. Ry-
sowanie ilustracji do wybranego fragmentu książki.

Cele ogólne

•

rozwijanie sprawności rachunkowych,

•

utrwalenie nazw liczebników porządkowych,

•

doskonalenie umiejętności uważnego słuchania i wykonywania zadania zgodnie
z instrukcją słowną,

•

rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne

dziecko:

•

poprawnie przelicza elementy zbioru, dodaje, odejmuje, ustala wyniki: dodawania
i odejmowania,

•

poprawnie stosuje nazwy liczebników porządkowych,

•

uważnie słucha poleceń, wykonuje zadania zgodnie z instrukcją słowną,

•

samodzielnie wykonuje zakładkę do książki.

Środki dydaktyczne:

pocięty na części obrazek przedstawiający dowolne sceny z ksią-

żek dla dzieci, różne rodzaje papieru (bibuła, krepina, brystol, papier pakowy), tam-
buryn, bębenek, kołatka, żółte krążki, kolorowe prostokąty o jednakowych wymiarach
(dla każdego dziecka, w sumie 55 małych prostokątów, w tym: 10 czarnych, 9 różowych,
8 szarych, 7 brązowych, 6 pomarańczowych, 5 fioletowych, 4 niebieskie, 3 żółte, 2 zie-
lone, 1 czerwony), kartony z narysowanymi na nich 10 półkami, szarfy w 4 kolorach,
kartoniki z kwiatami, które mają od 5 do 10 płatków, wycięte z bloku technicznego pro-
stokąty o wymiarach np. 5 cm i 20 cm, farby, mokre gąbki, stemple z ziemniaka, zmięty
papier, kawałek materiału, zagięta tekturka, kłębek waty, korek, emblematy biedronek
różniących się liczbą kropek (5, 6, 7, 8, 9, 10), 6 obręczy, duża piłka, kartony, ołówki,
kredki, bańki mydlane, linijki, deseczki, grube kredki lub drewniane klocki, gąbki.

Przebieg dnia

Składanie z części obrazka przedstawiającego dowolne zdarzenia z książek dla dzieci.
Opowiadanie o obrazku. zwrócenie uwagi na poprawne stosowanie form fleksyjnych.

Ćwiczenia oddechowe.
N. układa przed dziećmi różne rodzaje papieru: bibułę, krepinę, brystol, papier pako-
wy. dzieci dmuchają na papier. Porównują, który z nich najłatwiej jest wprowadzić
w ruch za pomocą wydychanego powietrza.

Rozwijanie wyobraźni.
N. opowiada dzieciom znaną bajkę (dzieci mogą same wybrać tytuł bajki). N. kończy
opowieść w dowolnym momencie, a dzieci wymyślają inne zakończenie utworu.

Odrysowywanie od szablonu i wycinanie prostokątów z kolorowego papieru – przy-
gotowanie pomocy do zajęć.

Ćwiczenia poranne – zestaw 42 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 24).

II.

Wprowadzenie. N. wita się z dziećmi. Nawiązuje do wizyty w bibliotece. Przypomina,
że było w niej bardzo dużo książek i wszystkie były równo ułożone na półkach. za-
prasza dzieci do zabawy, podczas której będą się uczyć ustawiać książki. zachęca do
korzystania z tej umiejętności podczas porządkowania książek na półkach w domu
i w przedszkolu.

Ćwiczenia w klasyfikowaniu.
dzieci siedzą w rozsypce na dywanie lub podłodze. N. układa przed każdym dziec-
kiem kopertę z wyciętymi prostokątami (o jednakowych wymiarach), które symboli-
zują książki. Prosi dzieci, aby wyjęły zawartość koperty i podzieliły ją na grupy według
kolorów. dzieci segregują prostokąty – książki – według kolorów. N. prosi o przelicze-
nie, ile książek jest w poszczególnych grupach. Pyta, których jest najmniej, a których
– najwięcej.

Ustawianie książek na półkach.
N. rozdaje dzieciom kartony z narysowanymi na nich 10 półkami. Prosi, aby dzieci
ustawiły książki na półkach w ten sposób, aby na każdej półce, licząc od góry, była
o jedna książka więcej niż na poprzedniej półce. Prosi o ułożenie na najwyższej półce
jednej książki. Pyta, ile w takim razie będzie książek na niższej półce. dzieci odpo-
wiadają, że dwie. Prosi o samodzielne wykonanie dalszej części zadania. Sprawdza
poprawność wykonania.

Utrwalenie liczebników porządkowych.
N. prosi, aby dzieci przeliczyły półki, zaczynając od dołu. Pyta, która półka jest pierw-
sza, która trzecia, która szósta itd. dzieci wskazują odpowiednią półkę. Następnie
pyta, ile książek stoi na piątej półce, na siódmej itd.

zabawa ruchowa Książki na półkach.
N. oznacza dzieci szarfami w 4 kolorach – dzieci z szarfami w tym samym kolorze to
to książki stojące na jednej półce. N. gra na tamburynie, a dzieci książki poruszają się
w różnych kierunkach – są wypożyczane z biblioteki. Na przerwę w muzyce książki są
zwracane do biblioteki – dzieci ustawiają się w szeregach zgodnie z kolorami szarf.

Rozwiązywanie zadań.
N. prosi dzieci, aby wyobraziły sobie, że ten regał (karton z narysowanymi półkami)
z książkami znajduje się w bibliotece. Mówi dzieciom różne zadania typu: Do bibliote-
ki przyszła Zuzia i wypożyczyła trzy książki z trzeciej półki (przypomina, że kolejność półek
liczymy od dołu). Ile książek stoi teraz na trzeciej półce? Po tygodniu Zuzia oddała dwie
książki do biblioteki. Pani bibliotekarka postawiła je ponownie na tej samej, czyli trzeciej,
półce. Ile książek stoi teraz na trzeciej półce? zadania mogą również układać dzieci.

Zakładka do książki – praca techniką drukowania stemplem

Wprowadzenie. Krasnal Raduś wita się z dziećmi, trzymając w ręku książkę. Przepra-
sza, że nie uczestniczył w poprzedniej zabawie, ale oglądał bardzo ciekawą książkę
i nie miał czym zaznaczyć miejsca w książce, które oglądał. Wie przecież, że nie wolno
zaginać kartek. Pyta dzieci, jak one radzą sobie z takim problemem. dzieci podają

różne propozycje. N. zachęca dzieci do wykonania zakładki do książki.

zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
N. układa przed dziećmi wycięte z bloku technicznego prostokąty o wymiarach np.
5 cm i 20 cm, farby, mokre gąbki, stemple z ziemniaka, zmięty papier, kawałek mate-
riału i zagiętej tekturki, korek, kłębki waty. dzieci, wykorzystując zgromadzone mate-
riały, odbijają na prostokącie różnobarwne stemple. Tworzą kompozycje.

dzieci odkładają ukończone prace do wyschnięcia i porządkują miejsce pracy. za-
kładki po wyschnięciu zostaną umieszczone w kąciku książki. N. zachęca dzieci do
korzystania z nich podczas oglądania książek.

III.

zabawa bieżna Biedronki na łące.
N. nakleja dzieciom emblematy biedronek różniących się liczbą kropek. Rozkłada
w sali 6 obręczy, a w nich kartoniki z kwiatami, które mają od 5 do 10 płatków. N. gra
na tamburynie, a biedronki fruwają po łące. Na przerwę w muzyce biedronki muszą
jak najszybciej znaleźć się na kwiatku, czyli w obręczy. Na jednym kwiatku mogą po-
jawić się biedronki z liczbą kropek odpowiadającą liczbie płatków.

Rozwijanie wyobraźni twórczej.
N. układa na stole kartony, ołówki i kredki. dzieci mają za zadanie wymyślić swoje
pismo. za pomocą samodzielnie opracowanych znaków graficznych zapisują wiado-
mość, którą po zakończonej pracy przekażą pozostałym dzieciom.

Wymyślanie i eksponowanie pozycji ruchowej, w której można czytać książki.

Rysowanie ilustracji do przeczytanego fragmentu wybranej przez dzieci książki.
zwrócenie uwagi na wykonywanie pracy zgodnej z tematem.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z piłką Rzucanka, według K. Wlaźnik.
dzieci są ustawione w gromadce z jednej strony ogrodu, poza narysowaną linią.
z drugiej strony (za drugą linią) stoi jedno dziecko z piłką. dziecko stojące oddzielnie
rzuca piłkę tak, aby zakreślając wysoki łuk, spadła ona między gromadę uczestników,
którzy starają się złapać ją w dowolny sposób. Komu to się uda, zamienia się rolami
z rzucającym. Jeśli jednak piłka spadnie na ziemię, wówczas wraca do rzucającego,
który powtarza rzut.

Puszczanie baniek mydlanych.

Obserwacja ptaków w ogrodzie. zwrócenie uwagi na różnice w wyglądzie ich dzio-
bów. Poszukiwanie przyczyn występujących różnic.

zabawy na koniku. Eksperymentowanie: poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Dla-
czego, bujając się na koniku, nie każdego kolegę mogę utrzymać w górze? Wykonanie
prostej konstrukcji z np. linijki, deseczki oraz z dowolnej podpórki (np. kamyka, gru-
bej kredki, drewnianego klocka). Umieszczenie z jednej strony np. gąbki. Wystrzeli-
wanie jej w powietrze.

1.
1.
1.
1.
1.

ąg t

ema

czn

W k

rainie upr

zejmości

LIPIEC, TydzIEń III

dzień 1

Temat dnia: Podróż do krainy uprzejmości

Zapis w dzienniku
I.

Ćwiczenie „leniwa ósemka” według P. dennisona. Składanie obrazka z części. zabawy

swobodne w kącikach zainteresowań. Ćwiczenia poranne – zestaw 43.

II.

Grzeczność na co dzień – słuchanie opowiadania Słodkie słowa Beaty Jacewicz. Uświa-

damianie konieczności przestrzegania przyjętych norm i zasad postępowania. za-
chęcanie do używania zwrotów grzecznościowych i kulturalnego zwracania się do
siebie. zajęcia umuzykalniające – utrwalenie trzech pierwszych zwrotek i nauka
czwartej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg.

III.

zabawa z elementem skoku i podskoku Wróbelki i kot, według K. Wlaźnik. Odryso-

wywanie, wycinanie oraz ozdabianie papierowych sylwet łyżek, widelców i łyżeczek.
Odgrywanie dowolnych scenek za pomocą pantomimy.

Cele ogólne

•

uświadamianie konieczności przestrzegania przyjętych norm i zasad postępowania,

•

zachęcanie do używania zwrotów grzecznościowych i kulturalnego zwracania się do
siebie,

•

rozwijanie mowy – wzbogacanie słownictwa,

•

zachęcanie do sprawiania niespodzianek swoim bliskim i przyjaciołom,

•

rozwijanie umiejętności śpiewania piosenek w trakcie zabawy.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wyjaśnia, dlaczego należy przestrzegać przyjętych norm i zasad zachowania,

•

stosuje zwroty grzecznościowe w odpowiednich sytuacjach,

•

wyjaśnia znaczenie słowa uprzejmość,

•

wykonuje niespodziankę – rysunek dla swojego kolegi,

•

śpiewa piosenkę podczas zabawy.

Środki dydaktyczne:

szary papier, czarny mazak, pocięty na części obrazek przedsta-

wiający pozytywną sytuację społeczną, czarno-białe gazety, tamburyn, koło wycięte
z tektury lub z bloku technicznego, brązowa tkanina, opaski na głowę z sylwetami misia
i pszczoły, etykiety z wyrazami do globalnego czytania: proszę, dziękuję, przepraszam,
wizytówki z imionami dzieci, kartony, kredki, małe obręcze, papierowe szablony: łyżki,
widelca i łyżeczki, nożyczki, pojemnik lub kolorowe pudełko, płyta muzyczna – piosen-
ka Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS (w: Piosenki dla przedszkolaka,
Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski, Kraków 2006), bilety kolejowe.

Przebieg dnia

Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej – ćwiczenie „leniwa ósemka” według
P. dennisona.
N. układa przed dziećmi arkusz szarego papieru z narysowaną na nim czarnym ma-
zakiem ósemką. dzieci wodzą palcem po wzorze raz jedną, raz drugą ręką, a potem
obiema rękami jednocześnie.

Składanie z części obrazka przedstawiającego dowolną pozytywną sytuację społeczną,
np. dziecko pomaga mamie, wyciera kurze, podlewa kwiaty, podaje zabawkę koledze.
Rozmowa na temat obrazka. zwrócenie uwagi na poprawne budowanie zdań.

zabawy swobodne w kącikach zainteresowań. zwracanie uwagi na zgodną zabawę
i stosowanie zwrotów grzecznościowych.

Ćwiczenia poranne – zestaw 43.

•

zabawa orientacyjno-porządkowa Taniec na gazecie.
N. rozdaje dzieciom czarno-białe gazety. dzieci układają je na podłodze – jest to sce-
na. N. włącza muzykę. dzieci, stojąc na scenie, wykonują dowolny taniec. Na przerwę
w muzyce kłaniają się.

•

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Malowanie gazetą.
dzieci trzymają gazety w obu rękach. Na uderzenie w tamburyn wykonują nimi sze-
rokie ruchy w dowolnych kierunkach – malują świat.

•

Ćwiczenie z elementem równowagi Przeprawa.
dzieci układają gazety na podłodze tak, aby można było przejść po nich z jednej stro-
ny sali – czyli z jednego brzegu rzeki – na drugi brzeg (gazety to kamienie w rzece).
Odległości między gazetami kamieniami nie mogą być większe niż średnia długość
dziecięcego kroku. dzieci dobierają się w pary i trzymając się za ręce, zwrócone twa-
rzami do siebie, przechodzą przez rzekę. Każde dziecko w parze może stanąć na inny
kamień, nie może jednak puścić rąk partnera. dzieci uważają, aby nie zamoczyć nóg.

•

zabawa z elementem rzutu i celowania.
dzieci tworzą z gazet papierowe kule. N. umieszcza na wysokości oczu dzieci wycięte
z tektury lub bloku technicznego koło. Wyznacza linię startu. dzieci ustawiają się na
niej jedno za drugim. Kolejno starają się rzucić papierową kulą tak, aby trafić w koło
i wprawić je w ruch.

•

Ćwiczenie uspokajające – dzieci maszerują po obwodzie koła, śpiewając dowolną
piosenkę.

II.

N. włącza muzykę. dzieci w rytm muzyki spacerują po sali. Na przerwę w muzyce wi-
tają się miłymi gestami, np.: podają sobie ręce, uśmiechają się, przytulają się, uderzają
dłonią o dłoń.

Słuchanie opowiadania B. Jacewicz Słodkie słowa.

Jak wszyscy wiedzą – niedźwiadki lubią miód. Niedźwiadek Michaś nie był pod tym
względem wyjątkiem.
Tak akurat się złożyło, że mieszkał w lesie, w którym dużo drzew miało wydrążone otwory
z gniazdem pszczół. Te otwory to barcie; w nich pszczoły produkują słodki przysmak.
− Wspaniale! – ucieszył się Michaś, zobaczywszy pierwsze drzewo z barcią. – Powiem

pszczołom, żeby dały mi trochę miodu. Na pewno się zgodzą, bo przecież mają go
mnóstwo.

Podszedł do pierwszego drzewa i głośno zawołał:

− Halo! Jest tam ktoś?

Za chwilę z dziury wyleciała pszczoła.

− Dzień dobry – uprzejmie przywitała niedźwiadka. – Jestem pszczoła Ola. W czym

mogę pomóc?

Michaś wyciągnął wielki gliniany dzban, z którym wędrował po lesie.

− Chcę miodu! – oznajmił, przysuwając naczynie do fruwającej wokół niego pszczoły.
− Chwileczkę, proszę zaczekać – odrzekła Ola i znikła we wnętrzu barci.
Tam liczny pszczeli rój zwinnie uwijał się przy produkcji miodu. Nad całą pracą czuwała
Królowa.
− Kto to był, Olu? – spytała wlatującą pszczołę.
− Jakiś niedźwiadek – wyjaśniła Ola. – Chciał, żebyśmy mu dały trochę miodu. Ale był

nieuprzejmy. Nie przywitał się, nie przedstawił ani nie poprosił…

− Coś takiego! – oburzyła się Królowa. – W takim razie nic mu nie damy.
Niedźwiadek Michaś był niebywale zdziwiony, gdy Ola powtórzyła mu słowa Królowej.
Ale specjalnie się nie zmartwił, bo przecież w lesie były jeszcze inne barcie. Udał się zatem
do następnej.
− Halo! – krzyknął jeszcze głośniej niż poprzednio. – Jest tam ktoś?
Niemal natychmiast pojawiła się przed nim inna pszczoła.
− Dzień dobry – powitała go. – Jestem pszczoła Tola. W czym mogę pomóc?
Niedźwiadek odpowiedział krótko i konkretnie:
− Chcę miodu.
− Chwileczkę – poprosiła Tola. – Muszę spytać Królową.
Ale i tym razem Królowa, gdy dowiedziała się, jak wyglądała „prośba” niedźwiadka, sta-
nowczo odmówiła.
− Trudno – stwierdził niezrażony Michaś. – Do trzech razy sztuka. Pójdę do trzeciej barci.
I poszedł.
− Halo! – rozległ się jego donośny krzyk. – Jest tam ktoś?
Kolejna pszczoła szybko wyfrunęła z dziury.
− Dzień dobry. Jestem pszczoła Jola. Czego sobie życzysz?
− Miodu! – rzeczowo wyjaśnił niedźwiadek.
Jednak trzeciej Królowej pszczół też nie spodobało się zachowanie gościa, więc i ona od-
mówiła.
− Ciekawe, dlaczego? – zastanawiał się Michaś.
Odwiedził jeszcze kilka barci – i we wszystkich znów odprawiano go z kwitkiem. Na ta-
kich nieudanych wizytach zszedł mu cały dzień.

W końcu nastała noc i niedźwiadek powoli zbierał się do swojego domu. Był zmęczony,
głodny, senny, a przede wszystkim ogromnie niezadowolony.
− Te pszczoły są strasznie nieużyte! – ocenił.
Nagle usłyszał głos siedzącej na drzewie leśnej sowy:
− Niedźwiadku, dlaczego jeszcze nie śpisz o tej porze?
− A ty? – spytał Michaś.
Sowa roześmiała się.
− Ja? Przecież sowy śpią w dzień, a w nocy pracują… – tu na moment zamilkła i przyj-

rzawszy się niedźwiadkowi dokładnie, zawołała:

− Masz jakąś nietęgą minę!
− A jaką mam mieć? – niedźwiadek z rezygnacją potrząsnął pustym dzbanem. – Prosi-

łem pszczoły o miód, ale one nie chciały mi dać.

− Prosiłeś? – sowa znacząco pokręciła głową. – A jakich słów użyłeś do tej prośby?
− Jak to jakich? – Michaś był wyraźnie zaskoczony tym pytaniem. – Zwyczajnych: „chcę

miodu”.

Na to sowa:
− I to miała być prośba? Gdybym ja była pszczołę, też bym nic ci nie dała. Jeśli o coś pro-

sisz, powinieneś mówić słowami słodkimi jak miód. Następnym razem, gdy pójdziesz
do barci, powiedz tak…

I sowa poradziła niedźwiadkowi, jak prosić pszczołą o miód.
Następnego ranka Michaś stanął przed kolejną barcią. Zdecydowanie, choć niezbyt gło-
śno, zastukał w twardą korę drzewa. Po chwili z otworu wyłoniła się pszczoła.
− Dzień dobry – grzecznie przywitał się niedźwiadek. – Jestem niedźwiadek Michaś.
− Dzień dobry – odwzajemniła się pszczoła – a ja jestem pszczoła Wiola. W czym mogę

pomóc?

Michaś uśmiechnął się przyjaźnie.
− Czy mógłbym poprosić o trochę miodu?
− Ależ oczywiście – rzekła Wiola. – Muszę najpierw zapytać Królową, ale jestem pewna,

że chętnie poczęstuje miodem tak kulturalnego dżentelmena…

Niebawem niedźwiadek wracał do domu z dzbanem tak ciężkim, że ledwie mógł go
udźwignąć. Mimo to czuł się lekki jak piórko. I bardzo szczęśliwy. Miód, który podarowały
mu pszczoły, był gęsty, złocisty i niesamowicie słodki.
− Słodki miód za słodkie słowa – śmiał się Michaś, łakomie zaglądając do pełnego dzbana.

Analiza treści opowiadania. N. pyta:
− Kto był głównym bohaterem opowiadania?
− Gdzie mieszkał miś?
− Czego miś szukał w lesie?
− Jakimi słowami zwracał się do pszczół?
− Dlaczego królowe pszczół nie chciały poczęstować misia miodem?
− Co myślał miś o pszczołach?
− Kogo spotkał miś w drodze do domu?
− O co zapytała misia sowa?
− Jakiej rady udzieliła misiowi sowa?

Ćwiczenia dramowe.
N. proponuje dzieciom odegranie scenki przedstawiającej poprawne zachowanie
niedźwiadka – prosi on pszczoły o miód, używając grzecznych słów. N. ustawia w sali
symboliczne drzewo, np. krzesełko przykryte brązową tkaniną. Wybiera dwoje dzieci,
które odegrają role pszczoły i niedźwiadka. zakłada im na głowy opaski z sylwetami
zwierząt. dzieci odgrywają scenkę według własnych pomysłów.

Podróż do Krainy Uprzejmości.
N. w formie opowieści ruchowej zaprasza dzieci do Krainy Uprzejmości. dzieci wę-
drują, wysoko podnosząc kolana, przedzierają się przez krzaki, przeskakują przez
przeszkody, idą na palcach, przechodzą na czworakach przez tunel itp. Po dotarciu na
miejsce N. – królowa Krainy Uprzejmości – wita dzieci. Kłania się, mówi dzień dobry
i przedstawia się. dzieci również kłaniają się królowej i odpowiadają na powitanie.
Królowa pokazuje napis Kraina Uprzejmości – to nazwa jej kraju. Przypina go do ta-
blicy. dzieci wyklaskują liczbę wyrazów w nazwie.
dzieci kontynuują spacer po Krainie Uprzejmości. Królowa opowiada o różnych sy-
tuacjach społecznych, np. dziecko dostaje od mamy lizaka, podaje książkę koledze.
zgodnie z panującymi tu zasadami dzieci muszą wiedzieć, jakich słów użyć w konkret-
nej sytuacji. Królowa pokazuje i odczytuje zapisane na kolorowych kartkach wyrazy
proszę, dziękuję, przepraszam. Następnie głośno odczytują je dzieci.

Przygotowanie niespodzianki dla kolegi.
dzieci siedzą w kole. Kolejno losują z pudełka wizytówki. Odczytują imię dziecka, dla
którego będą przygotowywać niespodziankę. Siadają do stołów i rysują czarodziejski
obrazek dla kolegi lub koleżanki. Królowa obserwuje działania dzieci i zwraca uwagę
na stosowanie zwrotów grzecznościowych. Następnie dziękuje za przybycie do swo-
jej krainy i zaprasza do kolejnej wizyty.

Zajęcia umuzykalniające

Przypomnienie poznanych zwrotek i refrenu piosenki Wakacyjny pociąg.
dzieci stoją na okręgu. Wszystkie dzieci śpiewają refren piosenki, wytupując rytmicz-
nie słowa stuku-puku. Trzech solistów stoi w środku koła – każdy z nich śpiewa jedną
zwrotkę piosenki.

Nauka czwartej zwrotki piosenki na zasadzie echa w trakcie zabawy integracyjnej
(Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 7).
N. wyznacza jedno dziecko, które pełni rolę konduktora oraz drugie, które będzie
maszynistą. W trakcie śpiewania piosenki konduktor „sprzedaje” dzieciom bilety
(N. przypomina o stosowaniu słów proszę i dziękuję). Wszystkie dzieci, które dostaną
bilet, ustawiają się za maszynistą i naśladują jazdę pociągiem.

III.

zabawa z elementem skoku i podskoku Wróbelki i kot, według K. Wlaźnik.
N. rozkłada w sali małe obręcze – są to gniazda dla wróbelków. Wybiera jedno dziec-
ko, które będzie kotem. Kot stoi z boku sali. Pozostałe dzieci – wróbelki, ćwierkając,
skaczą obunóż w pobliżu gniazda. Na hasło: kot, wróbelki wskakują do gniazd, wyko-

nują w nich przysiad podparty i chowają głowę pod skrzydłami. Kot przechodzi na
czworakach między gniazdami i miauczy. Gdy wszystkie wróbelki wejdą do gniazd,
kot wraca na swoje miejsce.

Odrysowywanie z szablonów sylwety łyżki, widelca i łyżeczki. Wycinanie oraz ozdabianie
ich rękojeści według własnych pomysłów. Przygotowanie pomocy do jutrzejszych zajęć.

Odgrywanie dowolnych scenek – pantomima.
dzieci dobierają się w pary. Samodzielnie wymyślają scenkę, którą przedstawiają za
pomocą pantomimy. Pozostałe dzieci odgadują treść przedstawionej pantomimy.
N. zwraca uwagę na zgodne współdziałanie dzieci w parach i uwzględnianie propo-
zycji partnera.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa bieżna Strażnik (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 26).

zbieranie na terenie ogrodu dostępnego materiału przyrodniczego. Przygotowanie
pomocy do jutrzejszych zajęć.

Słuchanie głosów ptaków. zastanawianie się, o czym mogą rozmawiać ptaki. Rozpo-
znawanie emocji w ptasich głosach.

dzień 2

Temat dnia: Kultura przy posiłkach

Zapis w dzienniku
I.

Wykonanie kukiełek z łyżki i łyżeczek. zabawy tematyczne w kąciku lalek. Prowadze-

nie rozmów telefonicznych. Ćwiczenia poranne – zestaw 43.

II.

Przy wspólnym stole – inscenizacja wiersza Iwony Salach Na stoliku. Utrwalenie pozy-

tywnych nawyków związanych z kulturą spożywania posiłków. Kształcenie umiejęt-
ności poprawnego nakrywania do stołu. Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa z piłką Rzucanka, według K. Wlaźnik. Tworzenie z materiału przyrodniczego let-

nich kompozycji. Ćwiczenia słuchowe – wystukiwanie usłyszanych rytmów. Przyporząd-
kowanie napisów do papierowych sylwet.

Cele ogólne

•

utrwalenie pozytywnych nawyków związanych z kulturą spożywania posiłków,

•

kształcenie umiejętności poprawnego nakrywania do stołu,

•

przygotowanie do czytania,

•

rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne

dziecko:

•

prawidłowo zachowuje się przy stole podczas spożywania posiłków,

•

poprawnie nakrywa do stołu,

•

odczytuje globalnie wyrazy, liczy litery w wyrazach, rozpoznaje pierwszą głoskę
w wyrazach,

•

składa serwetkę według instrukcji N.

Środki dydaktyczne:

duża łyżka, 6 małych łyżeczek, kawałki materiału, wstążeczki, ta-

siemka, wełna, krepina, dwa aparaty telefoniczne (mogą być zabawkowe), czarno-białe
gazety, płyta muzyczna, tamburyn, koło wycięte z tektury lub z bloku technicznego,
papierowe sylwety: łyżki, widelca, łyżeczki, noża, talerza i kubka, wyrazy do global-
nego czytania: łyżka, widelec, łyżeczka, nóż, talerz, kubek, stół, obrus, zastawa stołowa
(nakrycie dla dwóch osób, np. po dwie łyżki, łyżeczki, widelce, noże, talerze głębokie,
talerze płytkie, kubki), serwetki, serwetnik, sylwety smutnych buzi i uśmiechniętych
buzi dla każdego dziecka, tacki z mokrym piaskiem oraz materiałem przyrodniczym,
klocki, piłka, szarfy i krążki w czterech kolorach, bębenek, skakanki, guma do skaka-
nia, foremki, woreczki.

Przebieg dnia

Wykonanie kukiełek z łyżki i łyżeczek.
N. układa na stole jedną dużą łyżkę i sześć małych łyżeczek, kawałki materiału, wstążecz-
ki, tasiemkę, wełnę, krepinę itp. dzieci wykonują kukiełki według własnych pomysłów.

zabawy tematyczne w kąciku lalek. Prowadzenie rozmów telefonicznych. zwrócenie
uwagi na konieczność przedstawiania się na początku rozmowy telefonicznej oraz
na stosowanie zwrotów grzecznościowych, np. dzień dobry, do widzenia, słucham, nie
rozumiem, proszę powtórzyć.

Ćwiczenia poranne – zestaw 43 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 40).

II.

Powitanie. dzieci witają się z N., mówiąc dzień dobry w sposób określony przez N., np.
z radością, ze smutkiem, cicho, głośno.

Oglądanie inscenizacji wiersza I. Salach Na stoliku.
N. przygotowuje stół nakryty obrusem, podczas inscenizacji wiersza ustawia na nim
talerze, kładzie łyżkę, widelec, nóż, przygotowuje wykonane przez dzieci w części
I dnia kukiełki.

Na stoliku obrus leży
haftowany w kwiaty.
Miło będzie przy obiedzie,
chociaż nie ma taty.

Kładę stos talerzy
równo jak należy.
Płaski i głęboki,
mały kładę z boku.

Z mojej prawej strony
położona łyżka,
a po stronie lewej
ząb widelca błyska.

Jeszcze jestem mały,
ale marzę o tym,
by po stronie prawej
nóż położyć złoty.

N. pyta: Czym jest przykryty stół? Z której strony talerza kładziemy łyżkę, widelec, nóż?
dzieci podchodzą do stołu i sprawdzają poprawność swojej odpowiedzi. Wprowa-
dzenie wyrazów do globalnego czytania.

N. umieszcza na tablicy papierowe sylwety: łyżki, widelca, łyżeczki, noża, talerza i kub-
ka. Następnie wypowiada głośno pierwszą głoskę nazwy jednej z sylwet, np. ł. Prosi
chętne dziecko o jej wskazanie na tablicy. Umieszcza pod sylwetą wyraz łyżka. W taki
sam sposób dzieci odgadują pozostałe nazwy. Po podpisaniu wszystkich sylwet dzie-
ci liczą litery w poszczególnych wyrazach, wskazują, który wyraz jest najdłuższy, który
najkrótszy, a które wyrazy mają taką samą liczbę liter.

zabawa ruchowa.
dzieci stoją w kole. N. wręcza im wycięte z papieru sylwety: łyżek, łyżeczek i widelców
(dla każdego dziecka jedna sylweta). dzieci poruszają się po obwodzie koła zgod-
nie z rytmem wygrywanym przez N. na tamburynie – w garnku gotuje się obiad. Na
przerwę w muzyce dzieci się zatrzymują. N. mówi np. zupa – dzieci, które mają w ręku
sylwetę łyżki, wchodzą do środka koła i naśladują jedzenie zupy. Inne propozycje, np.
ziemniaki, kluski – do środka wchodzą dzieci z sylwetami widelców, herbata, lody – do
środka wchodzą dzieci z sylwetami małych łyżeczek.

Ćwiczenia w nakrywaniu do stołu.
N. ustawia przed dziećmi stół, obrus, zastawę stołową dla dwóch osób, serwetki, ser-
wetnik. Chętne dzieci samodzielnie nakrywają do stołu.

Utrwalenie zasad zachowania się podczas posiłków.
dzieci siedzą w kole. N. rozdaje im sylwety uśmiechniętych buzi i smutnych buzi.
Czyta zdania. Jeśli dzieci zgadzają się z wypowiedzią, podnoszą do góry uśmiech-
niętą buzię. Jeśli nie zgadzają się, podnoszą do góry smutną buzię. Przykłady zdań:
Przed każdym posiłkiem myję ręce. Ziemniaki jem łyżką. Po zjedzeniu obiadu mówię
dziękuję. Mówię z pełną buzię. Obiad jem palcami. Uważam, aby nie rozlewać zupy. De-
ser jem łyżeczką.

dekorowanie stołu. Wykonanie z serwetki kieszonki na sztućce.
N. układa na stołach dekoracyjne serwetki. Wyjaśnia dzieciom, że zapozna je z jed-
nym z wielu sposobów dekoracji stołu. Pokazuje, w jaki sposób można złożyć serwet-
kę w kieszonkę. zachęca do dekorowania stołów podczas rodzinnych uroczystości.

Ćwiczenia gimnastyczne

zabawa ruchowa Jedziemy samochodem.
dzieci kładą się na plecach. Na hasło: jedziemy samochodem, wyciągają przed siebie
ręce i naśladują trzymanie kierownicy. Unoszą nogi w górę i zbliżają do brzucha raz
lewe, raz prawe kolano.

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych.
dzieci dobierają się w pary, stają przed N., tworząc dwa rzędy. Wykonują polecenia N.:

•

pierwszy rząd wykonuje cztery kroki w przód,

•

drugi rząd wykonuje cztery kroki w przód,

•

wszystkie dzieci wykonują lekki przysiad, ciągle maszerując,

•

wszystkie dzieci wracają do pozycji stojącej,

•

pierwszy rząd wykonuje cztery kroki w tył, wracając na swoje miejsce,

•

wszystkie dzieci maszerują w miejscu.

zabawa z elementem równowagi Jak koniki.
dzieci stają w lekkim rozkroku, uderzają palcami stopy przed sobą i odstawiają nogę
do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie wykonujemy kilka razy, za każdym razem zmienia-
jąc nogę.

Ćwiczenie zręczności Zręczne dłonie.
dzieci zwijają woreczek jedną, a potem drugą ręką w taki sposób, aby jak najszybciej
schował się w dłoni.

Ćwiczenie z elementem rzutu i chwytu Łap.
dzieci robią z woreczków kulki, podrzucają je oburącz i łapią, potem podrzucają je
jedną ręką i łapią.

Ćwiczenie zręczności i szybkości Odwróć na drugą stronę.
dzieci rozkładają woreczki na podłodze w różnych odstępach od siebie i spacerują
między nimi. Na hasło: odwróć woreczek, podbiegają i starają się jak najszybciej od-
wrócić woreczek na drugą stronę. Na klaśnięcie ponownie spacerują.

Ćwiczenie rytmiczne.
dzieci maszerują po obwodzie koła, naśladując rytmy wystukiwane przez N.

III.

zabawa z piłką Rzucanka, według K. Wlaźnik (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 38).

Tworzenie letnich kompozycji.
N. ustawia przed dziećmi na stoliku płaskie tacki z mokrym piaskiem oraz zebranym
wczoraj materiałem przyrodniczym. dzieci tworzą letnie kompozycje – umieszczają
materiał przyrodniczy w piasku (wciskają go palcami).

Ćwiczenia słuchowe. Wystukiwanie usłyszanych rytmów.
N. wygrywa na bębenku dowolny rytm. dzieci, uderzając palcami o blat stołu, powta-
rzają taki sam rytm i odzwierciedlają go odpowiednim układem klocków.

Przyporządkowanie napisów łyżka, widelec, łyżeczka, nóż, talerz, kubek do papiero-
wych sylwet.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa orientacyjno-porządkowa Zabawy kolorami.
N. rozdaje dzieciom szarfy w czterech kolorach. Podnosi do góry dwa krążki w do-
wolnej kombinacji kolorów, zgodnej z kolorami szarf, np. czerwony i niebieski. dzieci,
które mają szarfy w takich kolorach, dobierają się w pary – tworzą kolorowe zaprzęgi
i poruszają się w różnych kierunkach. Na sygnał N. zatrzymują się. N. podnosi do góry
krążki w innych kolorach. dzieci szukają nowych par i kontynuują bieg.

zabawy ze skakanką. Skakanie na skakance różnymi technikami. zorganizowanie
konkursu Kto przeskoczy najwięcej razy wybraną techniką?

Gra w gumę.

zabawy w piaskownicy. Konkurs na najładniejszą babkę z piasku.

dzień 3

Temat dnia: Organizujemy przyjęcie

Zapis w dzienniku
I.

Rysowanie różnych emocji za pomocą barwnych plam. Rozpoznawanie i pokazywa-

nie ruchem ciała wybranych emocji. Rozpoznawanie kubeczków po opisie słownym.
Ćwiczenia poranne – zestaw 43.

II.

Idziemy na przyjęcie – zabawy dydaktyczne. Kształtowanie przyzwyczajeń i nawyków

kulturalnych. zapoznanie z zasadami prezentacji. zajęcia umuzykalniające – zabawa
integracyjna Zapraszam, śpiewanie piosenki Wakacyjny pociąg, utrwalenie zabawy
rytmiczno-ruchowej do piosenki.

III.

zabawa z elementem toczenia Przesyłka. Konstruowanie z wykałaczek i plasteliny

różnych form. Układanie i kontynuowanie rytmów. Formowanie na kartce sylwety
ślimaka ze sznurka. doskonalenie umiejętności poprawnego nakrywania do stołu.

Cele ogólne

•

poznawanie zasad współżycia społecznego,

•

zapoznanie z zasadami prezentacji,

•

rozwijanie poczucia rytmu oraz umiejętności śpiewania piosenek w trakcie zabawy.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wymienia działania, jakie należy podjąć, aby zaplanować i przygotować przyjęcie,

•

nakrywa stół według przyjętych ogólnie zasad,

•

dokonuje prezentacji osób zgodnie z przyjętymi ogólnie zasadami,

•

gra rytm piosenki i śpiewa piosenkę w trakcie zabawy.

Środki dydaktyczne:

ilustracje przedstawiające różne emocje, 4 kubeczki różniące się

kolorem i kształtem, czarno-białe gazety, koło wycięte z tektury lub z bloku technicz-
nego, tamburyn, pacynka krasnala Radusia, akcesoria do dekoracji domu (np. balony,
serpentyna, serwetki, kwiatki, motyle z papieru), ilustracje przedstawiające różne pro-
dukty lub potrawy wraz z podpisami, obrus, zastawa stołowa dla dwóch osób, kartki
z narysowaną sylwetą krasnala Radusia, kredki, obręcze, kolorowe balony z papieru,
białe kartki, kolorowe sznurki, plastelina, wykałaczki, płyta muzyczna – piosenka Wa-
kacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS (w: Piosenki dla przedszkolaka, Księ-
garnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski, Kraków 2006), kołatki, bilety kolejowe,
balony, książki z twardymi okładkami, butelki z wodą.

Przebieg dnia

Rysowanie różnych emocji za pomocą barwnych plam.
N. pokazuje dzieciom ilustracje przedstawiające różne emocje, np. twarze: smutną,
wesołą, zagniewaną, przerażoną. dzieci wybierają jedną z nich. Starają się przedsta-
wić ją za pomocą barwnych plam – rysują je flamastrami lub kredkami.

Rozpoznawanie i pokazywanie uczuć.
dzieci stoją w rozsypce. N. pokazuje kolejno ilustracje przedstawiające dowolne emo-
cje. dzieci rozpoznają je i nazywają. Następnie pokazują emocje za pomocą ruchu ciała.

Ćwiczenia słownikowe.
N. ustawia na stole 4 kubeczki różniące się kształtem i kolorem. dziecko wybiera je-
den z nich. Nie mówi pozostałym dzieciom, który kubeczek wybrało. Następnie opi-
suje go słownie, podając najistotniejsze cechy. Pozostałe dzieci odgadują, który ku-
beczek wybrało dziecko.

Ćwiczenia poranne – zestaw 43 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 40).

II.

Powitanie – dzieci siedzą w kole, podają sobie kolejno ręce. Witają się też z krasnalem
Radusiem.

Krasnal Raduś dzieli się z dziećmi swoim problemem. Organizuje przyjęcie dla przyja-
ciół i znajomych. Chciałby się do niego odpowiednio przygotować. Prosi dzieci o po-
moc. Opowiada, że jego przyjęcie to przyjacielskie spotkanie bliższych i dalszych
znajomych. Nie wszyscy goście będą się znać. N. wyjaśnia, że przebieg uroczystości
w dużym stopniu zależy od okazji. Prosi dzieci o podanie przykładów przyjęć orga-
nizowanych w ich domach, np. urodziny, imieniny, spotkania towarzyskie. Wszyscy
planują przyjęcie według następujących etapów:

•

dekorowanie domu – dzieci wybierają z pudełka akcesoria, które mogą służyć do
dekoracji i je nazywają. Następnie dzielą nazwy na sylaby, określają liczbę sylab, wy-
różniają głoski w nagłosie i wygłosie, dzielą wyrazy na głoski. Na koniec proponują,
w których miejscach w domu można umieścić te akcesoria.

•

Przygotowanie menu – dzieci wybierają ilustracje przedstawiające produkty lub
potrawy, które krasnal może podać podczas przyjęcia (ilustracje zawierają obrazek
i napis). dzieci, które umieją czytać, odczytują głośno nazwy potraw lub produktów,
których koledzy nie rozpoznają. Jeśli dzieci nie potrafią czytać, robi to N.

•

Nakrycie do stołu – N. ustawia przed dziećmi stół, przygotowuje obrus i zastawę stoło-
wą dla dwóch osób. Chętne dzieci nakrywają stół obrusem i ustawiają na nim naczynia.

•

Projektowanie stroju – N. rozdaje dzieciom kartki z narysowaną sylwetą Radusia.
dzieci projektują samodzielnie strój dla krasnala.

•

zasady prezentacji – krasnal przypomina dzieciom, kto jest zaproszony na przyjęcie (przyja-
ciele, którzy dobrze się znają i dalsi znajomi, którzy się nie znają). Wspólnie ustalają sposób
powitania gości i dokonywania prezentacji. Raduś wita każdego gościa, następnie przed-
stawia gości z zachowaniem zasady: chłopca przedstawia dziewczynce, osobę młodszą –
starszej. N. przypomina, że podczas zawierania znajomości dziewczynka lub osoba starsza
pierwsza wyciąga rękę. Krasnal, przedstawiając sobie gości, o każdym mówi coś miłego.
dzieci razem z Radusiem odgrywają scenki dramowe utrwalające poznane zasady.

•

Ustalenie przebiegu uroczystości – dzieci razem z N. i krasnalem ustalają przebieg
przyjęcia, np.: jakie gry i zabawy zaprezentować gościom, jaka muzyka będzie najlep-
sza, jakie ciekawe książki można pokazać itp.

•

Pożegnanie – N. przypomina dzieciom i krasnalowi, że gospodarz, czyli krasnal, musi
osobiście pożegnać każdego wychodzącego gościa, podziękować mu za przybycie
i wyrazić chęć kolejnego spotkania.

Zajęcia umuzykalniające

zabawa integracyjna Zapraszam, przy piosence Wakacyjny pociąg.
Jedno dziecko zostaje maszynistą, drugie konduktorem i wspólnie tworzą pociąg.
Pozostałe dzieci – pasażerowie – stoją w wyznaczonym miejscu sali – na peronie, cze-
kając na pociąg, i śpiewają piosenkę. Podczas każdej zwrotki i refrenu pociąg porusza
się swobodnie po sali w takt muzyki. Między zwrotkami i refrenami N. zatrzymuje
na chwilę muzykę, wtedy konduktor wręcza bilet kolejowy dwójce lub trójce dzieci,
które jego zdaniem najlepiej śpiewały, i zaprasza je do pociągu (sam staje na końcu
pociągu). Gdy dzieci z biletami podziękują maszyniście i zajmą miejsce w pociągu,
N. włącza nagranie i zabawa zaczyna się od początku. Jeśli ktoś zapomni powiedzieć
słowo dziękuję, pozostaje z biletem na stacji i czeka na następny pociąg.

Utrwalenie poznanej wcześniej zabawy rytmiczno-ruchowej do piosenki Wakacyjny
pociąg i opracowanie dalszej części zabawy.
dzieci są podzielone na pięć zespołów: zespół pierwszy to czterech solistów z ko-
łatkami, pozostałe zespoły tworzą trzy pociągi: z balonami, z książkami, z butelkami
z wodą. W trakcie trzech pierwszych zwrotek dzieci wykonują takie ruchy jak na po-
przednich zajęciach umuzykalniających (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 14
i 31). Następnie do pozostałych zespołów dołączają dzieci z butelkami z wodą, któ-
re w trakcie refrenów uderzają butelkami w prawe biodro, a w czasie zwrotek stoją
w rozsypce i trzymając butelki oburącz, improwizują na nich do piosenki.

III.

zabawa z elementem toczenia Przesyłka.
dzieci stoją w kole. Wybrane dziecko trzyma obręcz. Wypowiada imię dziecka, do
którego toczy obręcz, czyli wysyła przesyłkę. dziecko łapie przesyłkę i wysyła ją do
kolejnego dziecka.

zabawy konstrukcyjne.
dzieci toczą małe kulki z plasteliny i wykorzystują je do łączenia wykałaczek. Budują
proste konstrukcje.

Układanie i kontynuowanie rytmów.
N. układa kolorowe balony z papieru. Układa z nich dowolny rytm. dzieci kontynuują
go. Rytmy mogą również układać chętne dzieci.

Rozwijanie sprawności manualnej.
dzieci układają na kartce sylwetę ślimaka ze sznurka.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa w chowanego.

zabawy z cieniem. Porównywanie długości swoich cieni. Poszukiwanie odpowiedzi
na pytanie, dlaczego cienie różnią się między sobą długością.

Wyszukiwanie w ogrodzie kształtów poznanych figur geometrycznych. Porównywa-
nie, których kształtów na terenie ogrodu występuje najwięcej.

dzień 4

Temat dnia: W środkach komunikacji

Zapis w dzienniku
I.

Rozpoznawanie, nazywanie i naśladowanie dźwięków wydawanych przez różne

środki lokomocji. Wykonanie kartonikowych biletów. Ćwiczenia oddechowe – wpra-
wianie w ruch dzwoneczka. Ćwiczenia poranne – zestaw 43.

II.

W tramwaju – rozmowa na podstawie wiersza Iwony Fabiszewskiej Miejsce w tram-

waju. Kształcenie szacunku wobec osób starszych. Poznanie zasad obowiązujących
w środkach masowej komunikacji. Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa z elementem czworakowania Kotki bawią się kuleczkami, według K. Wlaźnik.

Wykonanie samolotów z papieru. Wypowiadanie wyrazów z określoną liczbą sylab.

Cele ogólne

•

rozwijanie umiejętności dokonywania oceny postępowania bohaterów utworu lite-
rackiego oraz uzasadniania swojej odpowiedzi,

•

poznanie zasad zachowania obowiązujących w środkach masowej komunikacji,

•

rozwijanie umiejętności manualnych.

Cele operacyjne

dziecko:

•

dokonuje oceny postępowania bohatera wiersza, uzasadnia swoje zdanie,

•

przestrzega zasad zachowania obowiązujących w środkach masowej komunikacji,

•

wykonuje pracę na zadany temat.

Środki dydaktyczne:

ilustracje przedstawiające środki komunikacji, różne rodzaje

biletów, kartony, nożyczki, kredki, flamastry, czarno-białe gazety, dzwoneczek, płyta
muzyczna, tamburyn, koło wycięte z tektury lub z bloku technicznego, płyta Cd z od-
głosami tramwaju, napis tramwaj, chustka, lalka, czapka z daszkiem, 2 laski gimnastycz-
ne, krążki: czerwony i zielony, dziurkacz, płytkie tacki, czerwona farba do malowania
palcami, duży brystol formatu A1 lub A2, ilustracje tramwaju do kolorowania, klocki,
piłka, woreczki.

Przebieg dnia

Oglądanie ilustracji przedstawiających różne środki komunikacji. Rozpoznawanie ich
i nazywanie. Naśladowanie dźwięków, które wydają.

Wykonanie kartonikowych biletów.
N. pokazuje dzieciom różne rodzaje biletów obowiązujących w środkach masowej
komunikacji. Układa na stole kartony, nożyczki, kredki i flamastry. dzieci projektują
nowe bilety według własnych pomysłów lub wykonują bilety, korzystając z wzorów.

Ćwiczenia oddechowe – wprawianie w ruch dzwoneczka strumieniem wydychanego
powietrza.

Ćwiczenia poranne – zestaw 43 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 40).

II.

Powitanie. dzieci wypowiadają swoje imię, łącząc je z dowolnym, wymyślonym przez
siebie, gestem lub ruchem ciała.

Słuchanie wiersza. N. włącza płytę z nagranym dźwiękiem wydawanym przez tram-
waj. Pyta dzieci, czy domyślają się, co to za dźwięk. zaprasza do wysłuchania wiersza
I. Fabiszewskiej Miejsce w tramwaju.

Na przystanku do tramwaju
starsza pani wsiada.
Widzi jedno wolne miejsce,
lecz tam chłopiec siada.
Cóż… postoję – myśli sobie
i za poręcz chwyta.
„Może pani zechce usiąść?” –
inny chłopiec pyta.
Uśmiechnęła się staruszka.
Siada i dziękuje.
Który z chłopców wiedział, dzieci,
jak się postępuje?

Analiza treści wiersza. N. prosi o odpowiedź na pytanie zawarte w treści wiersza oraz
uzasadnienie swojej odpowiedzi. Następnie pyta: W jakich sytuacjach możemy okazać
pomoc i szacunek osobom starszym?

zabawa tematyczna W tramwaju.
N. zaprasza dzieci na wycieczkę tramwajem. Przypina na tablicy ilustrację przedsta-
wiającą tramwaj. Umieszcza pod nią napis tramwaj. Wprowadza go do globalnego
czytania. Wybiera dziecko, które będzie motorniczym, oraz troje dzieci – chłopca
i 2 dziewczynki – które będą grały role babci, dziadka oraz matki z dzieckiem na
ręku (pierwsza dziewczynka – babcia, zakłada na głowę chustkę, druga dziewczyn-
ka – matka z dzieckiem, bierze lalkę, chłopiec zakłada na głowę czapkę z daszkiem,
babcia i dziadek trzymają w rękach laski). N. wspólnie z dziećmi ustawia w dwóch
rzędach krzesełka – są to siedzenia w tramwaju (siedzeń musi być taka sama liczba
jak liczba osób odgrywających role dzieci, musi brakować siedzeń dla babci, dziadka
i matki z dzieckiem). Przy pierwszym siedzeniu, na dodatkowym krzesełku, N. ustawia
dziurkacz – jest to kasownik. z boku sali na podłodze układa dwa krążki (czerwo-
ny i zielony) – są to przystanki tramwajowe. Na pierwszym przystanku, oznaczonym
kolorem czerwonym, czeka na tramwaj babcia i wszystkie osoby grające rolę dzieci.
Na drugim przystanku, oznaczonym kolorem zielonym, oczekują na tramwaj dziadek
i matka z dzieckiem. Motorniczy zajmuje miejsce na krzesełku stojącym na środku,

przed innymi krzesełkami. Sygnalizuje dzwoneczkiem, że tramwaj rusza. dojeżdża na
przystanek oznaczony kolorem czerwonym – do tramwaju wsiadają wszystkie dzieci
i babcia. Kasują bilety wykonane samodzielnie w części I dnia (robią w nich dziur-
ki dziurkaczem), a następnie zajmują miejsca. N. obserwuje zachowanie dzieci (czy
wsiadają w kolejności, czy się nie przepychają, czy wszystkie skasowały bilet, czy bab-
cia znajdzie w tramwaju wolne miejsce). Jeśli babcia nie znalazła wolnego miejsca
i nikt jej nie ustąpił miejsca, zwraca uwagę dzieciom na niewłaściwe zachowanie. Jeśli
dziecko ustąpiło miejsca babci – N. chwali je za dobre zachowanie. Kiedy tramwaj
rusza, co motorniczy sygnalizuje dzwoneczkiem, dziecko, które nie ma miejsca sie-
dzącego, trzyma się oparcia krzesełka, czyli poręczy. N. zwraca uwagę na konieczność
zachowania zasad bezpieczeństwa podczas poruszania się środkami komunikacji. Na
drugim przystanku wsiadają dziadek i matka z dzieckiem. N. obserwuje zachowanie
dzieci (czy ktoś ustąpi miejsca dziadkowi i matce z dzieckiem). Chwali dobre zacho-
wanie. Motorniczy sygnalizuje odjazd dzwoneczkiem. Tramwaj dojeżdża do pętli –
wszyscy pasażerowie wysiadają.

Wykonanie Kodeksu grzecznego przedszkolaka.
N. proponuje zebranie zdobytych wiadomości i opracowanie Kodeksu grzecznego przed-
szkolaka. Przypina na tablicy duży brystol. Prosi dzieci o podawanie propozycji zasad do-
brego wychowania. zapisuje je na kartonie. Ustawia na stoliku pod tablicą płytkie tacki.
Wlewa do nich czerwoną farbę do malowania palcami. dzieci kolejno zanurzają jedną
dłoń w farbie. Podpisują się pod kodeksem, umieszczając na nim odcisk swojej dłoni.

Kolorowanie ilustracji przedstawiającej tramwaj.

Ćwiczenia gimnastyczne (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 46).

III.

zabawa z elementem czworakowania Kotki bawią się kuleczkami, według K. Wlaźnik.
dzieci stają w rozsypce, wykonują przysiad podparty. Przed każdym dzieckiem leży
zrobiona z papieru kuleczka. dzieci popychają kuleczkę przed sobą i idą za nią na
czworakach, siadają, podrzucają kuleczkę w górę i ją łapią. Następnie podnoszą ją,
bawią się dalej.

Wykonanie samolotów z papieru.
dzieci wykonują samoloty i ozdabiają je według własnych pomysłów.

Rozwijanie słuchu fonematycznego.
N. układa na stole dowolną liczbę klocków. dzieci poszukują wyrazów z taką samą
liczbą sylab, jak liczba ułożonych kloców.

Zabawy na świeżym powietrzu

Gra w dwa ognie.

Poszukiwanie w ogrodzie interesujących śladów. zastanawianie się, do kogo należą
i w jaki sposób powstały.

zorganizowanie wyścigu samolotów.
dzieci trzymają w dłoniach wykonane samodzielnie samoloty. Ustawiają się na jednej
linii. Kolejno puszczają samoloty. Obserwują, który z nich poleciał najdalej.

dzień 5

Temat dnia: Grzeczność na co dzień

Zapis w dzienniku
I.

Kalkowanie, kolorowanie i wycinanie z papieru różnych środków lokomocji. Przypo-

rządkowanie napisów do ich naturalnych odpowiedników. Rozpoznawanie w wyra-
zach określonej głoski. Ćwiczenia poranne – zestaw 43.

II.

Kubki, kubeczki – zajęcia matematyczne na podstawie wiersza Iwony Salach Kubki.

Rozwijanie sprawności rachunkowych. Utrwalenie nazw liczebników porządkowych.
Kształcenie umiejętności uważnego słuchania treści utworu literackiego. zajęcia pla-
styczne Odznaka grzecznego przedszkolaka – tworzenie kompozycji za pomocą tech-
niki malowanie na gazie.

III.

zabawa z elementem równowagi Spacer z krążkiem. Czynności porządkowe w kąci-

kach zainteresowań. Odszukiwanie różnic między obrazkami. Przygotowanie do wy-
słania pocztówki z pozdrowieniami.

Cele ogólne

•

rozwijanie sprawności rachunkowych,

•

utrwalenie nazw liczebników porządkowych,

•

kształcenie umiejętności uważnego słuchania treści utworu literackiego,

•

poznanie techniki malowanie na gazie.

Cele operacyjne

dziecko:

•

poprawnie przelicza i ustala wyniki dodawania i odejmowania,

•

poprawnie używa nazw liczebników porządkowych,

•

układa w szeregu kubki zgodnie z treścią wiersza,

•

wykonuje pracę na zadany temat z wykorzystaniem techniki malowanie na gazie.

Środki dydaktyczne:

kolorowe gazety, książki, czarno-białe gazety, płyta muzyczna,

tamburyn, koło wycięte z tektury lub z bloku technicznego, napisy do globalnego czy-
tania: łyżka, widelec, łyżeczka, nóż, plastikowe sztućce, pacynka krasnala Radusia, ku-
bek, sylwety kubków w kopertach dla każdego dziecka (z małymi kropkami, niebieski
w kreski, zielony w kwiatki, w kółka, z jaskółką, z czerwonymi makami, ze słoneczkiem,
z czarnymi nutkami), szarfy i krążki w 4 kolorach, sylwety: 7 dużych i 9 małych kub-
ków, kartki, na których w pięciu kołach są narysowane sylwety kubków (w każdym
kole liczba kubków musi być mniejsza niż 10), wycięte z brystolu kwadraty lub pro-
stokąty, gaza, klej, farby, pędzle, waciki, pojemniki z wodą, kolorowy papier, nożyczki,
dziurkacz, wstążeczka, dwie ilustracje różniące się szczegółami, przedstawiające osoby
udzielające sobie pomocy, pocztówka, koperta, znaczek, piłki, koła hula-hoop, plasti-
kowe pudełko.

Przebieg dnia

Kalkowanie z kolorowych gazet i książek różnych środków komunikacji. Kolorowanie
ich i wycinanie.

Przygotowanie do czytania. Przyporządkowanie napisów: łyżka, widelec, łyżeczka, nóż
do ich naturalnych odpowiedników (plastikowe sztućce). Przypomnienie ich prze-
znaczenia (np. co jemy łyżką, widelcem, łyżeczką, nożem).

zabawa głoskami.
N. wypowiada powoli dowolne wyrazy o prostej strukturze fonetycznej, np. las, kot,
kosa, dom, samolot. Kiedy dziecko usłyszy w wypowiadanych wyrazie np. głoskę s,
klaszcze w dłonie.

Ćwiczenia poranne – zestaw 43 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 40).

II.

Powitanie. Krasnal Raduś wita się z dziećmi, dzieląc swoje imię na sylaby i klaszcząc
w dłonie. dzieci witają się z krasnalem i z N. w ten sam sposób.

Wprowadzenie. Krasnal Raduś pokazuje dzieciom kubek, który otrzymał w prezencie
od swojego przyjaciela bociana Bartka. Najbardziej lubi pić w nim sok jabłkowy. dzieci
opisują wygląd kubka. Krasnal pyta, czy dzieci mają w domu kubki. Prosi, aby je opisa-
ły. Wspólnie z N. rozdaje koperty, w których są umieszczone sylwety różnych kubków.
dzieci wyjmują je i przyglądają się im. Krasnal zaprasza do wysłuchania wiersza. Prosi,
aby dzieci zgodnie z treścią wiersza układały kubki w szeregu, jeden obok drugiego.

N. czyta wiersz I. Salach Kubki.

Do śniadanka siadły dzieci.
Hej, maluchy, jak leci?
A przed nimi miski, kubki –
te do mleka, te do zupki.

Pierwszy kubek na stoliku
małych kropek ma bez liku.
Drugi kubek, niebieski,
malowany jest w kreski.
Ulubiony kubek Iwony,
ten trzeci – jest zielony.
Czwarty kubek – Agatki –

malowany jest w kwiatki.
Na piątym siedzi jaskółka,
a szósty cały jest w kółka.
Siódmy kubek – ładny taki –
ma czerwone, polne maki.
Ósmy kubek na mleczko
ma z przodu wesołe słoneczko.
Dziewiąty kubek jest pani,
słonecznik złoty na nim.
Dziesiąty kubek dla Ludki
ma z przodu czarne nutki.

Utrwalenie nazw liczebników: głównych i porządkowych.
N. pyta dzieci: Ile było kubków? Chętne dzieci przeliczają głośno. Następnie pro-
si o opisanie np. pierwszego kubka, trzeciego, piątego. Pyta: Który z kolei jest kubek
w kwiatki, w kółka, na którym jest narysowane słoneczko? itp.

dodawanie i odejmowanie w zakresie 10.
Przed każdym dzieckiem leżą ułożone w szeregu sylwety kubków. N. mówi treść za-
dania. Na półce w kuchni stało 10 kubków. Do kuchni weszły Iwona i Agatka. Każda z nich
wzięła swój kubek i wyszła z kuchni. Ile kubków zostało na półce w kuchni? dzieci odkła-
dają dwa kubki (wspólnie przypominają sobie, które kubki należały do tych dziew-
czynek: zielony, w kwiatki). Liczą, ile kubków zostało, i podają odpowiedź. N. mówi:
Iwona i Agatka przyniosły kubki z powrotem do kuchni. Umyły je i postawiły na półce. Ile
teraz jest kubków? dzieci liczą. N. mówi kolejne zadanie, wykorzystując w jego treści
imiona właścicieli kubków, którzy występowali w wierszu.

zabawa ruchowa.
N. oznacza dzieci szarfami w 4 kolorach. W jednej linii układa 4 krążki w kolorach
szarf. Kiedy gra na tamburynie, dzieci poruszają się w różnych kierunkach, zgodnie
z wygrywanym rytmem. Na przerwę w muzyce ustawiają się przed krążkiem w ko-
lorze swojej szarfy. Przeliczają dzieci w poszczególnych zespołach. Porównują, gdzie
jest ich więcej, gdzie mniej, a gdzie tyle samo.

Porównywanie liczebności.
N. układa przed dziećmi 2 obręcze. W jednej umieszcza 7 dużych kubków, w drugiej
– 9 małych. Prosi dzieci, aby bez liczenia oceniły, w której obręczy jest więcej kubków.
Następnie prosi, aby sprawdziły poprawność odpowiedzi, łącząc w pary kubek mały
z kubkiem dużym. dzieci określają, których kubków jest mniej i o ile mniej.

Uzupełnianie do 10.
N. zaprasza dzieci do stołów. Rozdaje kartki, na których w pięciu kołach są narysowa-
ne sylwety kubków (liczba kubków w każdym kole musi być mniejsza niż 10). Prosi,
aby dzieci dorysowały w każdym kole tyle kubków, aby ich liczba była równa 10, a na-
stępnie pokolorowały kubki według własnych pomysłów.

zakończenie. Odłożenie prac na miejsce. Podziękowanie za udział w zajęciach.

Zajęcia plastyczne Odznaka grzecznego przedszkolaka

– tworzenie kompozycji za pomocą techniki malowanie na gazie

N. przypomina (odczytuje) zasady dobrego wychowania zawarte w Kodeksie grzecz-
nego wychowania. Pyta, dlaczego warto być uprzejmym i kulturalnym. Proponuje wy-
konanie Odznaki grzecznego przedszkolaka.

Wykonanie pracy techniką malowanie na gazie.
Na wyciętych z brystolu prostokątach lub kwadratach dzieci naklejają gazę. dokład-
nie ją dociskają, starając się, aby powierzchnia była gładka. Następnie na gazie ma-
lują pędzlem lub wacikiem odznakę. Odkładają prace do wyschnięcia. W tym czasie
wycinają z kolorowego papieru elementy do wykonania ramki. Po wyschnięciu pracy
je naklejają. W ramce dziurkaczem wykonują otwór. Przewlekają przez niego wstą-
żeczkę. Odznaka jest gotowa.

III.

zabawa ruchowa z elementem równowagi Spacer z krążkiem.
N. rozdaje dzieciom kolorowe krążki. Wyznacza linie startu i mety. dzieci ustawiają się
w szeregu na linii startu. Kładą sobie na głowach krążki i kierują się w stronę mety. Uwa-
żają, aby krążki nie spadły na podłogę. Wygrywa dziecko, które pierwsze dotrze do mety.

Czynności porządkowe w kącikach zainteresowań. zwrócenie uwagi na konieczność
utrzymywania ładu i porządku w swoim otoczeniu.

Odszukiwanie różnic między dwoma obrazkami przedstawiającymi osoby pomaga-
jące sobie, np. jedno dziecko podaje drugiemu dziecku kredkę.

Przygotowanie do wysłania pocztówki z pozdrowieniami.
dzieci wybierają kolegę, do którego chciałyby wysłać pozdrowienia. Układają treść
pozdrowień, które N. zapisuje na przygotowanej wcześniej pocztówce. Naklejają zna-
czek i z pomocą N. adresują pocztówkę. Podczas spaceru wysyłają pocztówkę.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z elementem współdziałania Piłka dołem.
N. dzieli dzieci na dwa zespoły. Członkowie każdego zespołu ustawiają się w rzędzie
z nogami w lekkim rozkroku. Pierwsze dziecko z każdego zespołu trzyma piłkę. Na
sygnał N. dzieci podają sobie piłkę między nogami. Gdy piłka dotrze do ostatniego
dziecka z rzędu, podnosi ono ją do góry obiema rękoma i głośno woła: Stop! Wygry-
wa zespół, który pierwszy przeprowadzi piłkę przez tunel.

Spacer w okolice przedszkola. Wysłanie przygotowanej wcześniej pocztówki – wrzu-
cenie jej do skrzynki pocztowej.

zabawy w piaskownicy. Poszukiwanie ukrytego skarbu.
N. przed wyjściem do ogrodu zakopuje w piaskownicy np. małe plastikowe pudełko.
dzieci je odszukują.

zabawy z hula-hoop.
dzieci kręcą koła hula-hoop, umieszczając je w talii lub na rękach.

ąg t

ema

czn

y: M

za i oc

ean

LIPIEC, TydzIEń IV

dzień 1

Temat dnia: Tajemnice mórz i oceanów

Zapis w dzienniku
I.

Oglądanie albumów o tematyce morskiej. Swobodne wypowiedzi na temat ilustracji.

Kolorowanie ilustracji związanych z morzem. zabawa rozwijająca zmysł dotyku Kro-
pla wody. Ćwiczenia poranne – zestaw 44.

II.

Rozbudzanie zainteresowań światem przyrody. Rozwijanie umiejętności dokonywa-

nia opisów słownych. zajęcia umuzykalniające – omówienie i nauka ostatniej zwrotki
piosenki Wakacyjny pociąg, zabawa słuchowo-ruchowa przy piosence.

III.

zabawa bieżna Rekin i rybki. Układanie różnych kompozycji z muszelek. Oglądanie

reprodukcji malarskich związanych z tematyką morską.

Cele ogólne

•

rozbudzanie zainteresowań światem przyrody,

•

kształtowanie słuchu fonematycznego,

•

rozwijanie umiejętności dokonywania słownych opisów,

•

przygotowanie do pisania,

•

rozwijanie słuchu, poczucia rytmu i głosu.

Cele operacyjne

dziecko:

•

z zainteresowaniem słucha podawanych przez N. informacji,

•

poprawnie układa zdania, liczy wyrazy w zdaniu,

•

opisuje za pomocą określeń przymiotnikowych cechy morza,

•

poprawnie rysuje po śladzie,

•

rozpoznaje po brzmieniu instrumenty perkusyjne, gra rytm piosenki, śpiewa piosenkę.

Środki dydaktyczne:

albumy o tematyce morskiej, kserokopie ilustracji związanych

z morzem, kroplomierz, kolorowe krążki, tamburyn, bębenek, pacynka krasnala Radu-
sia, pocztówka znad morza z zapisanymi na niej pozdrowieniami i wierszem, ilustracja
przedstawiająca morze, napis Morze Bałtyckie, globus, wycięte z papieru koło w ¾ nie-
bieskie, a w ¼ zielone, piłka, kartki z narysowanymi wykropkowanymi falami morskimi,
ołówki, obręcze, niebieskie kartki z bloku technicznego, muszelki o różnych kształtach,
reprodukcje malarskie związane z tematyką morską, szkła powiększające, płyta mu-
zyczna – piosenka Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS (w: Piosenki
dla przedszkolaka, Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski, Kraków 2006),
instrumenty perkusyjne, papierowe talerzyki.

Przebieg dnia

Oglądanie albumów dotyczących tematyki związanej z morzami i oceanami. Swo-
bodne wypowiedzi dzieci na temat ilustracji. zwrócenie uwagi na poprawne budo-
wanie zdań. Wyjaśnienie pojęcia sztorm.

Kolorowanie ilustracji o tematyce związanej z morzem.

Rozwijanie zmysłu dotyku Kropla wody.
dzieci siedzą w kole z zamkniętymi oczami. Jedną dłoń wyciągają przed siebie. Na
dłoni każdego dziecka N. umieszcza kropelkę wody. dziecko, które poczuje wodę
na swojej dłoni, otwiera oczy. Obserwuje w ciszy dalsze działania N. Kiedy wszystkie
dzieci mają już otwarte oczy, N. prosi o opisanie swoich wrażeń. dzieci wypowiadają
się na temat: Co czułem, kiedy kropla wody dotknęła mojej dłoni?

Ćwiczenia poranne – zestaw 44.

•

zabawa orientacyjno-porządkowa Rybki i muszle.
N. rozkłada na sali kolorowe krążki – muszle – i gra na tamburynie. dzieci poruszają
się w różnych kierunkach, wykonując rękoma ruchy naśladujące pływanie dowolnym
stylem – rybki pływają w morzu. Na przerwę w muzyce dzieci rybki wykonują przy-
siad podparty za krążkiem – chowają się przed rekinem.

•

Ćwiczenie dużych grup mięśniowych Sztorm.
N. przypomina, że podczas sztormu wieje silny wiatr i tworzą się bardzo duże fale.
dzieci naśladują ruchem porywy wiatru. Podnoszą ręce do góry i wykonują nimi sze-
rokie ruchy w różnych kierunkach.

•

Ćwiczenie równowagi Statek na horyzoncie.
dzieci siedzą skrzyżnie na krążkach. Na hasło: Statek na horyzoncie, wspinają się wy-
soko na palce i obserwują, czy statek jest już widoczny. Następnie ponownie siadają
skrzyżnie na krążkach.

•

zabawa z elementem skoku i podskoku Przeskocz fale.
dzieci stoją przed krążkami. Na uderzenie w bębenek przeskakują krążki – fale – i wy-
konują za nimi przysiad podparty. Na ponowne uderzenie w bębenek wstają, odwra-
cają się w stronę krążków, przeskakują je i ponownie wykonują przysiad podparty.

•

Ćwiczenie uspokajające.
dzieci maszerują po obwodzie koła, śpiewając dowolną, znaną wszystkim, piosenkę.

II.

Krasnal Raduś wita się z dziećmi. Pokazuje pocztówkę, którą dostał od wróbla Gwar-
ka. Wypoczywa on nad morzem. N. odczytuje zapisaną na pocztówce treść:

Serdeczne pozdrowienia znad morza przesyła wróbel Gwarek.
PS Pogoda piękna. Smakołyków pod dostatkiem. Niedługo wracam. Przesyłam gorące
pozdrowienia dla przedszkolaków. Buziaki. Pa, pa

N. prosi dzieci, aby wskazały na mapie miejsce, gdzie wypoczywa wróbel Gwarek.
Następnie umieszcza na tablicy ilustrację przedstawiającą morze oraz napis Morze
Bałtyckie. dzieci określają, z ilu wyrazów składa się nazwa, jaka jest pierwsza głoska
w pierwszym i w drugim wyrazie.

Odnajdywanie na globusie mórz i oceanów.
N. pokazuje dzieciom globus. Sprawdza wiadomości dzieci: Jaki kształt ma globus?
Co przedstawia? Jakim kolorem są oznaczone na globusie morza i oceany? Prosi chętne
dziecko, aby wskazało na globusie miejsca występowania mórz i oceanów. Odczytu-
je przykładowe nazwy. Wyjaśnia, że morza i oceany zajmują większość powierzchni
ziemi – ilustruje tę informację graficznie. Umieszcza na tablicy koło, które w ¾ jest
niebieskie (woda), a w ¼ zielone (ziemia).

zabawa ruchowa Zabawy na plaży.
dzieci siedzą w kole z wyprostowanymi nogami. Wyobrażają sobie, że są na plaży.
N. wkłada między stopy wybranego dziecka piłkę. dziecko stopami podaje piłkę do
dziecka siedzącego po jego stronie. zabawa kończy się, kiedy piłka wróci do dziecka,
które rozpoczynało zabawę.

Opisywanie morza.
N. wskazuje na ilustrację morza umieszczoną na tablicy. Prosi dzieci, aby opisały jed-
nym słowem, jakie według nich jest morze, np. głębokie, niebieskie, szerokie, piękne,
niebezpieczne, tajemnicze. Następnie pyta:
Jaki smak ma woda morska?
Dlaczego morze jest słone?
N. podaje kilka ciekawostek związanych z morzem.

Układanie zdań.
dzieci układają zdania z wyrazem morze. Liczą wyrazy i wyklaskują ich liczbę w uło-
żonych zdaniach.

Ćwiczenie grafomotoryczne – dzieci rysują po śladach fale morskie.

Zajęcia umuzykalniające

Omówienie i nauka ostatniej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg (Przewodnik meto-
dyczny. Okres wakacji, s. 7).
W trakcie refrenu dzieci chodzą po sali i na słowa stuku-puku rytmicznie uderzają pal-
cami w papierowy talerzyk. Następnie siadają na dywanie i uczą się ostatniej zwrotki
piosenki, powtarzając kolejne fragmenty słowno-melodyczno-rytmiczne za N.

zabawa słuchowo-ruchowa przy piosence Wakacyjny pociąg.
dzieci chodzą po sali – plaży – i śpiewają ostatnią zwrotkę piosenki. Gdy N. gra na bęben-
ku rytmy do podskakiwania, dzieci naśladują skakanie po gorącym piasku. Gdy N. zagra
tremolo na trójkącie (potrząsa pałeczką w dowolnym rogu trójkąta), kładą się „na piasku”
i opalają. Gdy N. ponownie włączy nagranie z piosenką, zabawa zaczyna się od począt-
ku, ale N. gra rytm do podskakiwania i tremolo na innych instrumentach (np. na bloku
akustycznym i tamburynie; na klawesach i janczarach lub na kołatce i marakasach).

III.

zabawa bieżna Rekin i rybki.
N. rozkłada na sali obręcze – jest to miejsce na dnie morza, gdzie dzieci rybki mogą
ukryć się przed rekinem. W jednej obręczy mogą znajdować się maksymalnie dwie
rybki. Jedno dziecko zostaje rekinem i staje przy N., który gra na tamburynie. dzieci
rybki wychodzą z obręczy i pływają, poruszając się w różnych kierunkach. Na hasło:
rekin, uciekają do najbliższej obręczy. Jeśli rekinowi uda się złapać rybkę, staje się ona
rekinem i pomaga mu łapać rybki.

Układanie różnych kompozycji z muszelek.
dzieci tworzą na niebieskich kartkach z bloku technicznego kompozycje z muszelek
według własnych pomysłów.

Oglądanie reprodukcji malarskich związanych z tematyką morską. Analiza treści ob-
razów. Opisywanie wrażeń, które dzieci odczuwają podczas ich oglądania.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa w dwa ognie.

Obserwowanie przez szkła powiększające małych owadów w ogrodzie. Rozpoznawa-
nie ich i nazywanie. zwrócenie uwagi na rolę, jaką odgrywają w przyrodzie.

Gra w koszykówkę. zorganizowanie konkursu Kto najwięcej razy trafi do kosza?

zabawa na przyrządach – zwrócenie uwagi na zgodną zabawę.

dzień 2

Temat dnia: W morskich głębinach

Zapis w dzienniku
I.

Budowanie tunelu z kartonowych pudeł. Oglądanie książek przedstawiających różne

gatunki ryb. Opisywanie ich wyglądu, słuchanie ciekawostek. Ćwiczenie drobnych
mięśni dłoni i palców Rybi pyszczek. Ćwiczenia poranne – zestaw 44.

II.

Życie w morzach i oceanach – praca z obrazkiem. Rozwijanie zainteresowań przyrod-

niczych. Poznanie mieszkańców morskich głębin. Rozwijanie umiejętności budowa-
nia poprawnych wypowiedzi na określony temat. Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa kształtująca refleks i spostrzegawczość Uwaga, rekin! Wyklejanie konturów

zwierząt morskich plasteliną. Łączenie nazw poznanych mieszkańców mórz i oce-
anów z ich sylwetami.

Cele ogólne

•

rozwijanie zainteresowań przyrodniczych,

•

poznanie mieszkańców morskich głębin,

•

rozwijanie umiejętności budowania poprawnych wypowiedzi na określony temat,

•

rozwijanie sprawności manualnych.

Cele operacyjne

dziecko:

•

opowiada ciekawostki z życia wybranych zwierząt morskich,

•

wymienia nazwy zwierząt żyjących w morzach i oceanach,

•

wypowiada się przed grupą, buduje poprawne wypowiedzi,

•

wykonuje rysunek na określony temat.

Środki dydaktyczne:

taśma samoprzylepna, książki przyrodnicze przedstawiające

różne gatunki ryb, kolorowe krążki, tamburyn, bębenek, pacynka krasnala Radusia,
lina lub związane skakanki, płyta Cd z nagranym szumem morza i głosem delfina,
duże kartonowe pudła, niebieski materiał, wyrazy do globalnego czytania: delfin,
żółw morski, konik morski, ośmiornica, błazenek, rozgwiazda, meduza, rekin oraz syl-
wety tych zwierząt, koła z papieru, ilustracje ryb z głębin mórz i oceanów, kredki,
emblematy zwierząt morskich, kontury zwierząt morskich, plastelina, lornetka, piłka,
szarfy, woreczki.

Przebieg dnia

Przygotowanie do zajęć – budowanie tunelu z kartonowych pudeł. Umiejętne łącze-
nie ze sobą poszczególnych elementów za pomocą taśmy samoprzylepnej.

Oglądanie książek przedstawiających różne gatunki ryb morskich. Opisywanie wy-
glądu poszczególnych ryb, poznanie nazw najbardziej znanych gatunków. zdobywa-
nie informacji na temat możliwości życia ryb z mórz i oceanów w wodach rzek i jezior.

Przygotowanie do pisania – ćwiczenie drobnych mięśni dłoni i palców Rybi pyszczek.
dzieci łączą ze sobą kciuk i palec wskazujący, naśladując w ten sposób rybi pyszczek,
który się otwiera i zamyka.

Ćwiczenia poranne – zestaw 44 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 59).

II.

Krasnal Raduś wita się z dziećmi i zaprasza na wycieczkę w morskie głębiny. Pokazuje
ułożoną z lin (lub ze związanych skakanek) łódź podwodną. zaprasza dzieci na jej
pokład. Rozpoczyna się zanurzanie. Słychać szum morza – N. włącza płytę. Wyjaśnia,
że gdy znajdą się w morskich głębinach, zrobi się ciemno, bo promienie słońca do-
cierają tylko do pewnej głębokości. Łódź zanurza się – dzieci przechodzą przez tunel
zbudowany z kartonowych pudeł i siadają w kole. Jest to miejsce na łodzi podwod-
nej, gdzie przez okno można obserwować podwodny świat.

Poznanie mieszkańców mórz i oceanów.
N. przypina na tablicy niebieski materiał i umieszcza na nim sylwety morskich zwierząt:
delfina, żółwia morskiego, konika morskiego, ośmiornicy, błazenka, rozgwiazdy, meduzy,
rekina. Każda sylweta jest zakryta białym kołem – to okna na łodzi podwodnej. Krasnal
wyjaśnia dzieciom, wskazując na tablicę, że przed ich oczami za chwilę ukażą się niektó-
rzy mieszkańcy podwodnego świata. dzieci kolejno podchodzą do tablicy i odsłaniają
wybrane okno łodzi podwodnej. Rozpoznają i nazywają zwierzęta, które tam się znajdują.
N. przypina pod sylwetą każdego zwierzęcia jego nazwę. Wprowadza ją do globalnego
czytania. Krasnal zapoznaje dzieci z ciekawostkami z życia wybranych zwierząt morskich.

zabawa ruchowa Przejście przez tunel.
Krasnal informuje dzieci, że chciałby im pokazać jeszcze inne zwierzęta morskie, któ-
re żyją bardzo głęboko. Aby je zobaczyć, łódź podwodna musi się głębiej zanurzyć.
dzieci przechodzą dwukrotnie przez tunel – znajdują się teraz na samym dnie oce-
anu, gdzie panuje zupełna ciemność.

Poznanie życia w głębinach oceanów.
N. przypomina dzieciom, że znajdują się na takiej głębokości, gdzie nie dociera żadne
światło. Panuje tutaj zupełna ciemność. z tego powodu inaczej wyglądają też miesz-
kańcy tego miejsca. Ryby mają bardzo dziwne kształty. N. umieszcza na tablicy ilustra-
cję dwóch lub trzech wybranych ryb głębinowych. Podaje ciekawostki na ich temat.

Powrót na powierzchnię morza.
Krasnal mówi, że kończy się zapas powietrza i zbliża się czas wynurzenia. dzieci wsta-
ją i przechodzą kolejno przez tunel. Aby dotrzeć na powierzchnię wody, każde dziec-
ko musi pokonać tunel trzykrotnie.

Rysowanie na temat Moje wrażenia z wycieczki.

dzielenie się wrażeniami z wycieczki.
dzieci siadają w kole. Kolejno wypowiadają się na temat swoich rysunków – dzielą się
wrażeniami z wycieczki. N. zwraca uwagę na poprawne budowanie zdań i używanie
poprawnych form fleksyjnych.

zorganizowanie wystawy prac.

Ćwiczenia gimnastyczne

zabawa orientacyjno-porządkowa Spacer do lasu.
N. dzieli dzieci na dwie grupy. dzieci z pierwszej grupy – drzewa – dostają szarfy
i ustawiają się w rozsypce. dzieci z drugiej grupy biegają swobodnie w różnych kie-
runkach. Na zawołanie: stój, zatrzymują się i chowają się pod najbliższe drzewo. za-
bawę powtarzamy kilka razy, pamiętając o zmianie ról.

Ćwiczenia z elementem równowagi.
dzieci spacerują swobodnie z woreczkiem na głowie, następnie każde dziecko kła-
dzie woreczek przed sobą i stara się chwycić go palcami i utrzymać przez chwilę. Ćwi-
czenia powtarzamy kilka razy, pamiętając o zmianie stóp.

Ćwiczenie mięśni brzucha Do góry i w dół.
dzieci leżą tyłem, woreczek wkładają między stopy. Unoszą woreczek stopami do
góry i przekładają za głowę, a potem powracają do pozycji wyjściowej.

zabawa z elementem czworakowania Na plaży.
dzieci chodzą na czworakach, naśladując chodzenie po plaży, szukanie muszli, bursz-
tynów, co jakiś czas wykonują klęk prosty, wyciągają ręce, otwierają dłonie i pokazu-
ją, co znaleźli.

Ćwiczenie tułowia Samoloty.
dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Jedną ręką tworzą daszek nad oczami, a drugą
trzymają na kolanach. Wykonują skręt tułowia i głowy uniesionej do góry (w jedną
stronę, a następnie w drugą stronę).

Ćwiczenia przeciw płaskostopiu Sprytne stopy.
dzieci chwytają palcami stopy woreczek leżący na podłodze i podają go sobie do rąk.

zabawa ożywiająca Chronimy się przed słońcem.
dzieci biegają po sali, swobodnie wymachując woreczkami. Na mocne uderzenie w tam-
buryn zatrzymują się, rozciągając woreczki nad głowami – chronią się przed słońcem.

zabawa uspokajająca Marsz z woreczkiem.
dzieci maszerują po obwodzie koła, machając woreczkiem przed sobą, po czym od-
kładają go na wyznaczone miejsce.

III.

zabawa kształtująca refleks i spostrzegawczość Uwaga, rekin!
dzieci siedzą skrzyżnie na obwodzie koła, odwrócone do siebie tyłem. Jedno dziec-
ko jest rekinem. Pozostałe dzieci są innymi zwierzętami morskimi, N. nakleja im od-
powiednie emblematy (np. rybki, ośmiornicy, żółwia morskiego, konika morskiego,
foki, delfina). Rekin spaceruje zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół siedzących
zwierząt morskich. W pewnym momencie wymienia nazwę wybranego mieszkańca

morza, np. ośmiornica. dzieci z emblematami ośmiornic wstają i chodzą cichutko za
rekinem. Na hasło: Rekin poluje, odwracają się w drugą stronę i jak najszybciej wracają
na swoje miejsca. Rekin stara się złapać ośmiornicę. Jeśli tak się stanie, dzieci zamie-
niają się rolami. Jeśli nie, rekin poluje nadal. Rekin wywołuje zwierzęta w dowolnej
kolejności. N. zwraca jednak uwagę, aby każde ze zwierząt brało udział w zabawie.

Wyklejanie konturów zwierząt morskich plasteliną.

Przygotowanie do czytania. Łączenie nazw poznanych mieszkańców mórz i oceanów
z ich sylwetami.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z piłką Rzucanka, według K. Wlaźnik (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 38).

zbieranie i gromadzenie kamyków dostępnych na terenie ogrodu.

Oglądanie ptaków przez lornetkę. Opowiadanie o zaobserwowanych zachowaniach
ptaków.

Gra w piłkę nożną.

dzień 3

Temat dnia: Skarby morza

Zapis w dzienniku
I.

Oglądanie, opisywanie i porównywanie muszli. Oglądanie kamyków przez szkła powięk-

szające. Układanie na piasku kompozycji z kamyków. Ćwiczenia poranne – zestaw 44.

II.

Historia bursztynu – słuchanie opowiadania Hanny zdzitowieckiej Muszka w bursztynie.

Poznanie historii powstania bursztynu oraz sposobów jego wykorzystania. Rozwijanie
umiejętności uważnego słuchania tekstu literackiego. zajęcia umuzykalniające – śpie-
wanie ostatniej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg w trakcie improwizacji z folią malar-
ską, utrwalenie piosenki Wakacyjny pociąg, zabawa słuchowo-ruchowa przy piosence.

III.

zabawa z elementem czworakowania Kotki bawią się kuleczkami, według K. Wlaźnik.

zabawa z elementem spostrzegawczości Poszukiwacze pereł. Nawlekanie na nitkę ko-
rali według ustalonego rytmu.

Cele ogólne

•

rozwijanie umiejętności uważnego słuchania tekstu literackiego,

•

poznanie historii powstania bursztynu oraz sposobów jego wykorzystania,

•

wzbogacenie wiadomości przyrodniczych,

•

rozwijanie wyobraźni muzycznej, głosu, słuchu i poczucia rytmu.

Cele operacyjne

dziecko:

•

poprawnie odpowiada na pytania związane z treścią wysłuchanego utworu,

•

opisuje historię powstawania bursztynu, podaje sposoby jego wykorzystania,

•

wymienia skarby, które można znaleźć w morzu,

•

za pomocą folii malarskiej naśladuje wzburzone morze, śpiewa i wytupuje rytm piosenki.

Środki dydaktyczne:

muszle, szkła powiększające, tace z mokrym piaskiem, koloro-

we krążki, czarno-białe gazety, tamburyn, bębenek, różne ozdoby z bursztynu lub ich
ilustracje, folia malarska, różne kamyki (wśród nich bursztyn), plastikowe tacki, baweł-
niana lub wełniana tkanina, ilustracja rafy koralowej, biały koralik, korale w różnych
kolorach, kolorowe sznurki, kartoniki z narysowanym rytmem koralików, obręcze, pi-
łeczki, płyta muzyczna – piosenka Wakacyjny pociąg, sł. E. Stadtmüller, muz. A. Miś CSS
(w: Piosenki dla przedszkolaka, Księgarnia Wydawnictwo Skrzat Stanisław Porębski,
Kraków 2006), kołatki, bilety kolejowe, balony, książki z twardymi okładkami, butelki
z wodą.

Przebieg dnia

Oglądanie różnego rodzaju muszli. Opisywanie i porównywanie ich wyglądu. Wsłu-
chiwanie się w odgłosy wydawane przez muszle. Wyjaśnienie, dlaczego w muszlach
słychać szum.

Mycie, wycieranie i oglądanie przez szkła powiększające zebranych w ogrodzie kamy-
ków. Układanie z nich kompozycji na tacach z mokrym piaskiem.

Przygotowanie pomocy do zajęć – darcie gazet na małe kawałki i umieszczenie ich na
tackach.

Ćwiczenia poranne – zestaw 44 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 59).

II.

N. wita się z dziećmi marynarskim powitaniem Ahoj!

N. czyta dzieciom opowiadanie Muszka w bursztynie H. zdzitowieckiej.

− Nigdzie nie ma takich ładnych kamyków jak nad morzem – powiedziała Hania, roz-

kładając na kocu swoje skarby.

Były tam białe, różowe, żółte, szare, czerwone i czarne, i łaciate, a wszystkie okrągłe,
równiutko obtoczone. Bo fale morskie przerzucają kamyki z miejsca na miejsce, ocierają
jedne o drugie, aż zrobią się gładkie, bez ostrych krawędzi.
– A ja mam inny, nie taki jak twoje, i leciutki – odezwał się Leszek, patrząc na rozłożone

kamyki.

– Pokaż, jaki – spytała Hania.
Leszek otworzył zaciśniętą piąstkę. Jego kamyk był kanciasty, chropowaty, z jednej
strony jakby odłamany. I właśnie w tym miejscu był najładniejszy, bo i kolor miał
ciemnopomarańczowy, i połysk, i taki był jakiś przezroczysty. Hania przyjrzała mu się
uważnie.
− Zobacz! Tam coś jest w środku! – zawołała. – Chyba jakaś malutka muszka… Chodź,

pokażemy mamusi!

− To bursztyn, i jaki ładny – powiedziała mama. – Zaraz się przekonamy, czy się nie

mylę.

Urwała kilka strzępków papieru i dotknęła ich potartym mocno o wełniany kostium
bursztynem. Papierki przyczepiły się do bursztynu.
− Ja też tak zrobię…
Leszek potarł jeden z kamyków i przyłożył do papieru.
− Nie łapie… – zmartwił się.
− Bo kamień nie przyciąga papierków, tylko bursztyn – tłumaczyła matka.
− A bursztyn to nie kamień?
− Nie. Bursztyn to żywica, stwardniała żywica.
Dzieci zdziwiły się.
− Żywica? Taka, jak na sośnie i na świerku?
− A skąd ona się wzięła w morzu?
− I skąd w tym bursztynie znalazła się muszka?
− Muszka? – zainteresowała się mama. – Ależ tak, widzę ją…
Jaka szkoda, że ta muszka nie może nam opowiedzieć, co się tu działo przed wielu tysią-
cami lat…
− A skąd ona mogłaby to wiedzieć? – zdziwiła się Hania.
− Bo ona żyła przed tysiącami lat, kiedy nie było jeszcze ludzi na ziemi i kiedy nie było

tu jeszcze morza…

− A co było? – zapytał Leszek.
− Były wielkie lasy, w których rosły przeróżne drzewa. Rosły też i sosny, dużo sosen…

Między drzewami uwijały się większe i mniejsze owady, a wśród nich i nasza mała
muszka…

− Ta sama. Dostrzegła błyszcząca kroplę na sosnowej korze i pomknęła ku niej.
Może to odrobina porannej rosy? Może słodki sok, który tak chętnie spijała z innych
roślin?
Zanurzyła trąbkę w złotej błyszczącej kropli. Musnęła ją przednimi łapkami…
Co to? Coś trzyma i nie chce puścić… Zatrzepotała skrzydełkami… Teraz już i skrzydeł-
ka przylgnęły do niebezpiecznej kropli. Jeszcze trochę, a muszka utonie w lepkiej, złotej
żywicy, która wypłynęła ze zranionej sosnowej gałęzi. Ostrzeżone przygodą swej towa-
rzyszki, inne muszki odleciały. Została tylko ta jedna, ale została na zawsze...
− A co się potem stało?
− Potem?... Cóż, potem może ta kropla żywicy z muszką zatopioną w środku spadła

na ziemię. Może całą sosnę obaliła wichura. Nie wiemy. Wiemy tylko, że później, po
wielu latach, dawny las zalało morze, że z tych dawnych sosen zostały tylko bryłki
stwardniałej na kamień żywicy, a w jednej z tych bryłek nasza mała muszka. Jej to-
warzyszki zginęły bez śladu. Ona przetrwała tysiące lat.

− Czy ta żywica to bursztyn? – spytał Leszek.
− Tak. Po każdej burzy morze wyrzuca na brzeg duże i małe kawałki bursztynu. Jed-

ne są jasne, żółtawe, inne koloru miodu albo jeszcze ciemniejsze. I często możemy
w nich zobaczyć zatopione muszki, pajączki albo kawałki mchu czy gałązki sprzed
wielu tysięcy lat.

Analiza treści opowiadania. N. zadaje pytania związane z treścią opowiadania, np.:
Czego dzieci szukały nad morzem? Jak wyglądały kamyki? Czym różnił się kamyk zna-
leziony przez Leszka? Jak mama nazwała kamyk? W jaki sposób sprawdziła, czy to na
pewno jest bursztyn? Co to jest bursztyn?

zabawa ruchowa.
N. układa przed dziećmi folię malarską. dzieci chwytają ją za końce. Poruszając folią
w różnym tempie, wywołują dźwięk przypominający szum morskich fal. N. informuje
dzieci, że siła dźwięku jest zależna od siły wiatru.

Poznanie sposobów wykorzystania bursztynu.
N. pyta dzieci: Do czego wykorzystuje się bursztyn? Uzupełnia wypowiedzi dzieci.
Następnie układa przed dziećmi lub umieszcza na tablicy różne ozdoby wykonane
z bursztynu. Prosi o ich krótkie opisanie.

Samodzielne doświadczenia.
N. układa przed dziećmi różne kamyki. dzieci oglądają je, wyszukują i odkładają te,
które są bursztynami. N. pyta, w jaki sposób można sprawdzić, czy dokonały właściwe-
go wyboru. Nawiązuje do omawianego już wcześniej zjawiska elektryzowania. dzieli
dzieci na cztery zespoły. Układa przed każdym zespołem przygotowane w części I
dnia małe kawałki papieru oraz bawełnianą lub wełnianą tkaninę. dzieci pocierają
bursztyn o tkaninę i obserwują, czy kawałki papieru przykleją się do niego. Jeśli tak,
to oznacza, że dokonały poprawnego wyboru. N. pyta: Jaki jest bursztyn? dzieci opisu-
ją bursztyn za pomocą określeń przymiotnikowych. N. podaje inne określenia bursz-
tynu – jantar, złoto Północy.

Poznanie innych skarbów morza.
N. pyta: Jakie skarby, oprócz bursztynu, można znaleźć w morzu? Uzupełnia wypowie-
dzi dzieci. Wyjaśnia, skąd się wzięły muszle w morzu oraz perły w muszlach. Umiesz-
cza na tablicy ilustrację przedstawiającą rafę koralową. Informuje, że koral, podobnie
jak bursztyn, jest wykorzystywany do produkcji biżuterii. Przypomina o konieczności
ochrony wód morskich przed zanieczyszczeniami.

Zajęcia umuzykalniające

Śpiewanie ostatniej zwrotki piosenki Wakacyjny pociąg w trakcie improwizacji z folią.
dzieci stoją dookoła leżącej na podłodze folii malarskiej i śpiewając refren, na słowa
stuku-puku, rytmicznie tupią, po czym kucają i stukają palcami w folię w pulsie pio-
senki. Podczas zwrotek chwytają folię za brzegi i kołyszą nią w górę i w dół, naśladu-
jąc wzburzone morze.

Utrwalenie poznanej zabawy rytmiczno-ruchowej do piosenki Wakacyjny pociąg
i opracowanie ostatniej części zabawy.
dzieci są podzielone na sześć zespołów: pięciu solistów z kołatkami oraz zespoły
tworzące pociąg: z balonami, z książkami, z butelkami z wodą i z folią malarską.
W trakcie czterech pierwszych zwrotek wykonują ruchy jak na poprzednich zaję-
ciach umuzykalniających (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 14, 31, 50). Na-
stępnie do pozostałych zespołów dołączają dzieci z folią malarską, które w trakcie

refrenów naśladują jadący pociąg, trzymając się złożonej w długiego węża folii ma-
larskiej, a w czasie zwrotek – rozkładają folię, stają dookoła niej i trzymając oburącz
za jej brzegi, poruszają nią w dół i w górę zgodnie z tempem piosenki – naśladują
morskie fale.

III.

zabawa z elementem czworakowania Kotki bawią się kuleczkami, według K. Wlaźnik
(Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 53).

zabawa z elementem spostrzegawczości Poszukiwacze pereł.
dzieci siedzą w kole. Ręce trzymają za plecami. Jedno dziecko odchodzi na chwilę
na bok i odwraca się plecami do pozostałych dzieci. N. wkłada w ręce jednego dziec-
ka biały koralik – perełkę. Przekazuje ją ono koledze siedzącemu po prawej stronie.
dziecko stojące z boku wchodzi do środka koła. Stara się odszukać krążącą po kole
perełkę. Wskazuje dziecko, które trzyma ją w dłoniach. Gdy wskaże właściwe dziecko,
następuje zmiana ról.

Ćwiczenie sprawności manualnej – nawlekanie na nitkę korali według ustalonego
rytmu.
N. pokazuje kartoniki, na których jest narysowany rytm złożony z koralików w róż-
nym kolorze. dzieci wybierają jeden z kartoników i nawlekają korale na sznurek zgod-
nie z wzorem.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z elementem rzutu Celuj do obręczy.
dzieci rzucają kolejno do obręczy piłeczkami.

Spacer w okolice przedszkola. Rozpoznawanie i nazywanie napotkanych podczas
spaceru drzew. Poszukiwanie na drzewach żywicy.

Rozwijanie kreatywnego myślenia – poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Gdyby
nasz ogród umiał mówić, co by powiedział dzieciom?

dzień 4

Temat dnia: Morskie podróże

Zapis w dzienniku
I.

Układanie z mozaiki geometrycznej sylwety statku. Wiązanie i przeliczanie supełków

Węzeł marynarski. Gra w Memo. Kalkowanie, kolorowanie i wycinanie sylwet ryb. Ćwi-
czenia poranne – zestaw 44.

II.

Statki, stateczki – słuchanie wiersza J.L. Kerna Spotkanie na pełnym morzu. Wzboga-

canie wiadomości na temat morskich podróży. zapoznanie z rodzajami statków i ich
przeznaczeniem. Ćwiczenia gimnastyczne.

III.

zabawa integracyjna Okręt, według J. Rojewskiej. Łączenie sylwet statków z ich na-

zwami. Lepienie z plasteliny mieszkańców mórz i oceanów.

Cele ogólne

•

wzbogacenie wiadomości na temat morskich podróży,

•

zapoznanie z rodzajami statków i ich przeznaczeniem,

•

rozwijanie postawy twórczej w różnych formach aktywności dziecięcej,

•

kształcenie umiejętności zgodnego współdziałania w zespole.

Cele operacyjne

dziecko:

•

wymienia znaki ułatwiające statkom poruszanie się po wyznaczonej trasie,

•

rozpoznaje i nazywa różne rodzaje statków: pasażerski, tankowiec, kuter, prom, okręt,
żaglowiec, określa ich przeznaczenie,

•

wspólnie z kolegami wykonuje statek z kartonowych pudeł,

•

zgodnie współdziała w zespole.

Środki dydaktyczne:

mozaika geometryczna, lina, małe obrazki, kalka techniczna, kar-

tony, kredki, nożyczki, ilustracje przedstawiające mieszkańców mórz i oceanów, koloro-
we krążki, tamburyn, bębenek, obrazki przedstawiające różne statki (statek pasażerski,
towarowy, rybacki, okręt, żaglowiec, prom), nazwy tych statków – do globalnego czy-
tania, mapa Polski, materiały do wykonania statku (kartonowe pudła, taśma samoprzy-
lepna, kredki, kartony, patyczki do szaszłyków), płyta Cd z muzyką żeglarską (szanty),
niebieskie kartki z bloku technicznego, plastelina, podkładki, kreda, szarfy, woreczki.

Przebieg dnia

zabawy konstrukcyjne – układanie z mozaiki geometrycznej sylwety statku. Utrwale-
nie nazw figur geometrycznych.

Rozwijanie sprawności manualnej Węzeł marynarski.
dzieci wiążą na linie supełki, a następnie je przeliczają.

Rozwijanie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej – gra w Memo.
N. układa na stole małe obrazki przedstawiające mieszkańców morza. dzieci rozpo-
znają i nazywają poszczególne zwierzęta. Następnie odwracają obrazki tyłem i je
mieszają. Losują po dwa obrazki, starając się znaleźć parę takich samych zwierząt.
Jeśli im się to uda, zdobywają dwa punkty i układają obrazki blisko siebie. Jeśli nie
znajdą pary, odkładają obrazki na swoje miejsca i zabawa trwa dalej.

Kalkowanie, kolorowanie i wycinanie sylwet ryb zamieszkujących morza i oceany.

Ćwiczenia poranne – zestaw 44 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 59).

II.

Powitanie. N. wita się z dziećmi, mówiąc Ahoj! Wyjaśnia, że tak witają się marynarze,
czyli ludzie pracujący na statku. dzieci również odpowiadają Ahoj!

Słuchanie wiersza J.L. Kerna Spotkanie na pełnym morzu.

Bardzo daleko od lądu,
W kierunku na Azory,
Spotkał się „Dar Pomorza” ze „Stefanem Batorym”.

Wymienili syreny,
Jak morski obyczaj każe,
I krótko pogadali:
− Co słychać, drogi „Darze”?
− Dziękuję, wszystko w porządku. Płynę z chłopcami, aby
Pokazać im trochę świata. Tylko wiatr mamy słaby…
− Bardzo dobrze, że słaby – „Batory” na to odrzekł –
Gdy wiatr wieje, to mnie się znowu płynie niedobrze.
− Ano właśnie – „Dar” smutno załopotał żaglami –
Zasadniczą różnicę widzę w tym między nami.
Ty wolisz gładkie morze,
Spokojne oceany,
A ja – uparte passaty i szybkie huragany.
Wtedy czuję, że żyję, płynę, jak wielka mewa,
Wiatr w mym olinowaniu wesoło wtedy śpiewa…
− O nie! – zawołał „Batory”. – Nie lubię pogód szalonych,
Na szczęście płyniemy obaj w całkiem przeciwne strony.
Możemy więc sobie życzyć warunków zupełnie różnych.
Dla ciebie wiatru,
A ciszy dla mnie i moich podróżnych.
Muszę ich odwieźć do Gdyni w zdrowiu
I z wielką paradą,
Bo tam z całej Polski rodziny na przywitanie ich zjadą.
Staram się nawet kołysać najmniej, jak mogę, na fali.
− Wiem – rzekł „Dar” – dbasz o podróżnych,
Bardzo się ci to chwali…
Niestety, trzeba się rozstać, bo rejs przede mną spory.
No więc płyń, płyń spokojnie, mój „Stefanie Batory”.
− A ty przygód bogactwo jak wenecki miej doża,
Całuję cię w białą burtę, kochany „Darze Pomorza”!
Znów syreny zagrały,
Statki się rozjechały
I w oddali malały…
Malały…
Malały…

Analiza treści wiersza. N. wyjaśnia niezrozumiałe dla dzieci słowa, a następnie zadaje
pytania np.:
− Kto był głównym bohaterem wiersza?
− Jak nazywały się statki?
− W jaki sposób statki pozdrawiały się na morzu?

zabawa ruchowa Podróż statkiem.
dzieci siedzą skrzyżnie. Opierają ręce z boku. Odpychając się raz jedną, raz drugą
ręką, pochylają ciało na boki – naśladują kołysanie się statku na falach. Na hasło: ska-
ła, kładą się na plecach – statek zatrzymuje się, zmienia kierunek rejsu (dzieci ponow-
nie siadają skrzyżnie, lecz odwracają się w drugą stronę), omija skałę i płynie dalej.

zapoznanie z rodzajami statków.
N. pyta dzieci, jakie znają rodzaje statków. Przypina na tablicy obrazki przedstawia-
jące statek pasażerski, tankowiec, kuter, okręt, żaglowiec i prom. dzieci rozpoznają
i nazywają poszczególne rodzaje statków. N. przypina pod obrazkami nazwy tych
statków. Pyta np.: Co przewozi każdy z nich? Kto jest najważniejszą osobą na statku? Wy-
jaśnia dzieciom znaczenie słów: kajuta, burta, rufa, dziób, pokład. Pyta, które z dzieci
podróżowało statkiem. Prosi o opisanie swoich wrażeń.

Poznanie znaczenia latarni morskiej.
N. informuje dzieci, że dla wszystkich statków ogromne znaczenie ma pewna budow-
la, która znajduje się na brzegu morza. dowiedzą się, co to jest, rozwiązując zagadkę.

Wieża nad brzegiem morza,
mocnym światłem pulsuje.
Gdzie ląd się rozpoczyna,
statkom pokazuje. (latarnia morska) I. Fabiszewska

N. omawia rolę latarni morskiej. Podaje ciekawostki na temat latarni, np.: w Rozewiu
– pokazuje dzieciom to miejsce na mapie. z tą latarnią jest związana bardzo piękna,
choć smutna legenda. Opowiada ona o pewnej dziewczynie, która podróżowała wraz
ze swoim ojcem – kapitanem statku i jego załogą. Wyruszali często w rejsy. Przywozili
z nich piękne rzeczy, które potem sprzedawali. Pewnego razu statek rozbił się, ude-
rzając o wystającą skałę w pobliżu rozewskiego brzegu. zginął kapitan i cała załoga,
tylko dziewczynę fale wyrzuciły na brzeg. Odtąd dziewczyna, której imienia nikt nie
znał, każdej nocy na wzgórzu rozpalała ognisko. Wielki ogień płonął zawsze – czy
było ciepło, czy też bardzo zimno. dziewczyna chciała w ten sposób ostrzec przed
niebezpieczeństwem inne załogi statków. Ludzie mieszkający w tej miejscowości po-
magali jej. Ognisko płonęło każdej nocy przez całe życie dziewczyny.

Budowanie statku z kartonowych pudełek.
dzieci budują wybrany rodzaj statku. Po zakończeniu budowy wykonują polską flagę
z papieru i umieszczają ją na dziobie statku. Nadają statkowi imię. N. włącza płytę
Cd z muzyką żeglarską. dzieci zajmują miejsca w statku. Podczas podróży naśladują
kołysanie się statku na morzu (jak w zabawie wyżej).

Ćwiczenia gimnastyczne (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 63).

III.

zabawa integracyjna Okręt, według J. Rojewskiej.
dzieci stoją na środku sali, zwrócone w jednym kierunku. N. wyjaśnia, gdzie znajdują
się poszczególne miejsca na okręcie: prawa burta i lewa burta, rufa, dziób, pokład.
Następnie wydaje polecenia: lewa burta – wszyscy biegną na lewą stronę sali, prawa
burta – wszyscy biegną na prawą stronę sali, rufa – wszyscy biegną do tyłu sali, dziób
– wszyscy biegną do przodu, pokład – wszyscy stoją w miejscu, nikt nie może się
poruszyć. Po każdym poleceniu odchodzi jedna osoba, która najwolniej je wykonała
lub się pomyliła.

Łączenie sylwet statków z ich nazwami.
N. układa na stole sylwety statków i ich nazwy. dzieci łączą je w pary.

Lepienie z plasteliny mieszkańców mórz i oceanów.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z elementem skoku i podskoku Przeskocz strumyk.
dzieci poszukują na terenie ogrodu różnego rodzaju patyczków. Układają z nich dwa brze-
gi strumienia. Następnie przeskakują przez strumyk, uważając, aby nie wpaść do wody.

zabawa w berka.

Rysowanie kredą na temat Mój przedszkolny ogród.

Wyszukiwanie skojarzeń ze słowem lato.

dzień 5

Temat dnia: Lato nad morzem

Zapis w dzienniku
I.

Kalkowanie, kolorowanie i wycinanie sylwet zwierząt morskich. Składanie w całość

obrazka pociętego na części. Ćwiczenia poranne – zestaw 44.

II.

Przeprawa przez morze – konstruowanie gry. Rozwijanie sprawności rachunkowych.

Aktywizowanie myślenia. Stwarzanie sytuacji umożliwiających oswajanie się z prze-
graną. zajęcia plastyczne Rafa koralowa i jej mieszkańcy – wykonanie sznurkowego
obrazka.

III.

zabawa integracyjna z chustą animacyjną. Budowanie z klocków schronienia dla ry-

bek. Przeliczanie rybek. Czynności porządkowe w kącikach zainteresowań.

Cele ogólne

•

rozwijanie sprawności rachunkowych,

•

aktywizowanie myślenia,

•

utrwalenie wiadomości na temat środowiska morza,

•

stwarzanie sytuacji umożliwiających oswajanie się z przegraną,

•

rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne

dziecko:

•

przelicza w dostępnym sobie zakresie,

•

podaje propozycje przygód, które mogą przydarzyć się podczas rejsu statkiem,

•

rozpoznaje i nazywa mieszkańców mórz i oceanów, wyjaśnia pochodzenie burszty-
nu, rozwiązuje zagadki tematyczne,

•

wyraża swoje emocje w sposób akceptowany społecznie,

•

wykonuje sznurkowy obrazek.

Środki dydaktyczne:

ilustracje zwierząt morskich, kalka techniczna, ołówki, białe

i niebieskie kartki z bloku technicznego, nożyczki, klej, kredki, kolorowe krążki, tam-
buryn, bębenek, ilustracje o tematyce morskiej – pocięte na części, lina lub związa-
ne skakanki, płyta Cd z muzyką żeglarską (szanty), tkaniny: brązowa i niebieska, duża
kostka do gry, duże krążki: czerwone i niebieskie, taśma samoprzylepna, czerwone
i niebieskie szarfy, 2 kapitańskie czapki, kredki, numerki np. od 1 do 20 (w zależności
od liczby krążków wyznaczających trasę statku), płyta Cd z odgłosami morza, ilustracja
rafy koralowej, materiały do wykonania rafy koralowej (farby wodne, pędzle, klej, gruby
sznurek pakowy, nożyczki, papier toaletowy, niebieskie kartki z bloku technicznego,
kartki z wykropkowanym koralowcem, ołówki, wykonane przez dzieci sylwety rybek),
chusta animacyjna, klocki, piłka, guma do skakania, szkła powiększające.

Przebieg dnia

Przygotowanie pomocy do zajęć. Kalkowanie, kolorowanie i wycinanie sylwet zwie-
rząt morskich. Naklejanie sylwet na koła wycięte z kartonu. Wykonanie ilustracji
przedstawiającej morze, burzę, naszyjnik z bursztynem, mikrofon i płytę.

Składanie w całość obrazka pociętego na części, przedstawiającego tematykę mor-
ską. Swobodne wypowiedzi na temat jego treści.

Ćwiczenia poranne – zestaw 44 (Przewodnik metodyczny. Okres wakacji, s. 59).

II.

N. wita się z dziećmi marynarskim Ahoj! Prosi, aby dobrały się w pary i usiadły w dwóch
rzędach. Każdy zespół – załoga statku, otrzymuje linę (lub związane skakanki), którą
trzyma w prawych rękach. N. zaprasza na rejs statkiem. Włącza muzykę żeglarską –
dzieci płyną statkiem, kołysząc się w takt muzyki. Kiedy rejs dobiegnie końca (koniec
utworu muzycznego), N. zaprasza dzieci do skonstruowania gry Przeprawa przez morze.

Przygotowanie do gry.
N. układa z jednej i z drugiej strony sali brązową tkaninę – jest to brzeg morza. Na-
stępnie wspólnie z dziećmi ustala trasę, którą będzie płynął statek – dzieci układa-
ją ją np. z 20 różnokolorowych krążków. Wzdłuż trasy rozkładają wykonane sylwety
zwierząt morskich, ilustracje przedstawiające morze, burzę, naszyjnik z bursztynem,
mikrofon i płytę. Wykonane pomoce są inspiracją do opracowania katalogu przygód,

które mogą przydarzyć się podczas rejsu statkiem. dzieci podają swoje propozycje.
N. zapisuje je na kartce. Następnie dzieci losują numerki od 1 do 20 (numeracja musi
być zgodna z liczbą krążków wyznaczających trasę). N. lub chętne dziecko odczytu-
ją, je kolejno, np. 13. Wspólnie liczą krążki – ustalają, który z nich jest 13. Podejmują
decyzję, jaka przygoda spotka ich w tym miejscu. za pomocą taśmy samoprzylepnej
przyklejają obrazki symbolizujące zadania do wykonania, np.:

•

mikrofon – zaśpiewajcie piosenkę,

•

płyta – zatańczcie,

•

wieloryb – poruszajcie się jak wieloryby,

•

skaczące delfiny – oglądacie wspaniały pokaz skoków delfinów – tracicie jedną kolejkę.

Podział grupy na zespoły.
N. dzieli dzieci na dwa zespoły, oznaczając je szarfami. dzieci z poszczególnych ze-
społów zajmują miejsca po obu stronach sali naprzeciwko siebie, wzdłuż trasy, którą
będzie pokonywał statek. Wybierają spośród siebie kapitana – dziecko, które będzie
w ich imieniu rzucało kostką i poruszało się wyznaczoną trasą. Wybierają również pio-
nek, który kapitan ustawia przy odpowiednim polu. Kapitan zakłada na głowę czapkę.

Ustalenie zasad gry.
N. wspólnie z dziećmi ustala zasady gry. Kapitanowie zespołów rzucają kostką. Ten, który
wyrzuci więcej oczek, rozpoczyna grę. zawodnicy nie stają na krążkach, lecz obok nich.
Poruszają się zawsze z pionkiem – stawiają je przy odpowiednich krążkach. zawodnik
z pierwszego zespołu porusza się po prawej stronie krążka, zawodnik z drugiego zespołu
– po lewej stronie krążka. Liczbę wyrzuconych oczek przelicza kapitan, liczbę wykona-
nych kroków liczą wszystkie dzieci. zwycięża zespół, który pierwszy dotrze do mety.

Zajęcia plastyczne Rafa koralowa i jej mieszkańcy

– wykonanie sznurkowego obrazka

Wprowadzenie. N. włącza płytę z odgłosami morza (np. szum morskich fal, głos mew,
delfinów, syrena statku). dzieci rozpoznają i nazywają dźwięki. N. pyta, gdzie można
je usłyszeć.

Utrwalenie wyglądu rafy koralowej.
N. umieszcza na tablicy ilustrację przedstawiającą rafę koralową. dzieci wypowiadają
się na temat ilustracji.

Wykonanie pracy Rafa koralowa i jej mieszkańcy.
dzieci za pomocą ołówka łączą ze sobą kropki, rysując w ten sposób koralowca (jeden
koralowiec na kartce). Następnie wodzą palcem po narysowanych liniach. Wycinają
kawałki sznurka i naklejają je na narysowane linie, zachowując ich kształt. Następnie
naklejają ostrożnie na koralowca warstwę miękkiego papieru toaletowego. delikat-
nie przyciskają papier do kartki. Malują koralowca farbami wodnymi. Naklejają na
kartkę wykonane przez siebie sylwety rybek – mieszkańców rafy.

Tworzenie rafy koralowej.
N. układa na dywanie dużą niebieską tkaninę. dzieci układają na niej swoje prace – two-
rzą z koralowców dużą rafę koralową z jej mieszkańcami. Wypowiadają się na temat po-
wstałej pracy.

III.

zabawa integracyjna z chustą animacyjną.
N. rozkłada na podłodze chustę animacyjną. dzieci układają na niej wykonane z pa-
pieru kolorowe rybki. Następnie ustawiają się dookoła chusty, trzymając ją obiema
rękami. Na hasło: sztorm, dzieci poruszają mocno chustą, tworząc fale. Uważają jed-
nak, aby żadna rybka nie spadła na podłogę. Jeśli tak się stanie, szybko podnoszą
rybkę i kładą ją na chuście. N. przypomina dzieciom, że ryby nie mogą żyć bez wody.

zabawy konstrukcyjne.
dzieci budują z klocków schronienie przed rekinem dla mniejszych zwierząt mor-
skich. Następnie rozbierają budowlę – zdejmują klocki: raz prawą, raz lewą ręką.

Rozwijanie sprawności rachunkowych.
N. układa na niebieskiej kartce 10 sylwet rybek. dzieci je przeliczają. Następnie N.
mówi zadanie, np.: Dwie rybki odpłynęły w poszukiwaniu pożywienia (zdejmuje ze sto-
łu dwie rybki). Ile rybek zostało? zadania mogą układać również dzieci i zadawać sobie
wzajemnie pytania.

Czynności porządkowe w kącikach zainteresowań.

Zabawy na świeżym powietrzu

zabawa z elementem współdziałania Piłka dołem (Przewodnik metodyczny. Okres wa-
kacji, s. 57).

Poszukiwanie różnych śladów w ogrodzie. Rozpoznawanie, do kogo należą.

Gra w gumę.

Oglądanie liści przez szkła powiększające. Porównywanie ich wielkości i kształtów.
zwrócenie uwagi na budowę liścia.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Diagnoza przedszkolna 140869 Przewodnik metodyczny
Przedszkole trzylatka Przewodnik metodyczny Część 2
Kraina przedszkolaka 5latek Wskazówki do pracy z Moją książeczką
Czterolatek w przedszkolu Wychowanie przedszkolne czesc 1 Przewodnik metodyczny CD Tokarska Elzbiet
Kraina przedszkolaka 5latek Uzasadnienie dla przedszkoli
Kraina przedszkolaka 5latek Literatura uzupełniająca
Pierwsze spotkanie z rodzicami, Przewodniki metodyczne przedszkole
Tropiciele Czterolatek Przewidywane osiagniecia grudzien, Przewodniki metodyczne przedszkole
Tropiciele Trzylatek Zabawy ortofoniczne(1), Przewodniki metodyczne przedszkole
Przewodnik metodyczny Tropiciele Roczne przygotowanie przedszkolne Czesc 4
Tropiciele Czterolatek Szczegolowy rozklad materialu pazdziernik, Przewodniki metodyczne przedszkole
Tropiciele Czterolatek Szczegolowy rozklad materialu listopad, Przewodniki metodyczne przedszkole
Tropiciele Czterolatek plan pracy luty, Przewodniki metodyczne przedszkole
Tropiciele Czterolatek Przewidywane osiagniecia maj, Przewodniki metodyczne przedszkole

więcej podobnych podstron