BROO MIOTAJĄCA



Broo wyrzucająca czyli miotająca (stąd nazwa) różnego rodzaju pociski; broo ta akumuluje w sobie energię
mechaniczną lub chemiczną, która w czasie wystrzału przekształcana jest w energię kinetyczną pocisku.



PROCA

: broo miotająca wykorzystująca siłę odśrodkową, składająca się ze sznura lub rzemienia, w środku

długości którego znajduje się miseczka na pocisk, wykonana ze skóry lub tkaniny. Miotano z niej kamieniami
lub pociskami z suszonej gliny albo odlewanymi z ołowiu.



ATL-ATL

: drewniana rynienka na rzemiennym uchwycie, w rynience dziryt. Zasięg do 200m. Duża

skutecznośd.



ŁUK

: każdy łuk składa się ze sprężystego pręta lub listwy zwanego łęczyskiem oraz linki łączącej oba kooce

pręta zwanej cięciwą. Pociskiem jest strzała, czyli cienki i długi pręt, który jest wystrzeliwany z łuku.



KUSZA

: zasadnicza różnica w użyciu polega na możliwości wstrzymania się ze strzałem przez dowolnie długi

czas po naciągnięciu cięciwy. Cięciwę naciąga się ręcznie, korbą lub lewarem, a dopiero potem strzela
naciskając spust. Mniejsze pociski, mniejsze drgania. Wprowadzenie spustu. Mechanizm wspomagający
naciąganie cięciwy.



ARBALET

: ręczna wyrzutnia kamieni, rodzaj kuszy o metalowym łuczysku oraz lekkim łożu wygiętym w części

przedniej przystosowanej do miotania kul kamiennych lub ołowianych zamiast bełtów.



ŁUCZYSKO

: częśd kuszy magazynująca i oddająca energię kinetyczną w celu wystrzelenia pocisku. Ma

kształt i działa na zasadzie łuku, ale jest znacznie twardsze i mniejsze.



MACHINY MIOTAJĄCE

:



NEUROBALISTYCZNE

: wykorzystanie sprężystości materiału użytego do budowy urządzeo

miotających.

 BALISTA
 KATAPULTA



BAROBALISTYCZNE

: wykorzystanie dźwigni i siły odśrodkowej.

 TREBUSZ

: machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni, miotająca pociski

stromotorowo i charakteryzujące się niemal stuprocentową celnością. Trebusz oryginalnie
był machiną wykorzystującą przeciwwagę stałą, zamocowaną na krótszym ramieniu dźwigni.
Na jednym kraocu belki umocowany był pojemnik z kamieniami, ołowiem. Na drugim kraocu
usytuowana była pętla, do której wkładano pociski.

 FRONDIBOLA

: średniowieczną machiną miotającą, będącą w istocie rzeczy olbrzymią

zmechanizowaną procą; służyła ona do stromotorowego miotania pocisków kamiennych i
innych.

 ARKBALISTA

: rzymska machina oblężnicza, ciężka kusza umieszczona na dwukołowej lawecie

stosowana jako broo lekka w pierwszej linii legionu. Przystosowana była do strzelania
bełtami i belkami, a także mogła miotad kamienie i kule. Cięciwę napinano za pomocą
kołowrotu.

BROO PALNA



Pierwsze użycie broni palnej: 618r. p.n.e. Chioczycy przeciwko Mongołom.



ARMATA

: dawniej broo miotająca pociski za pomocą prochu. Współcześnie działo o bliskim płaskiemu torze

lotu pocisku, służące do ostrzeliwania celów będących na linii pola widzenia.



HAUBICA

: ogieo pośredni. Działo kalibru od około 75 mm wzwyż, o krótkiej lufie, stosowana przede

wszystkim do prowadzenia ognia do celów ukrytych.



MOŹDZIERZ

: lufa pod kątem ponad 60

o

. Rodzaj prostego działa strzelającego stromotorowo.



WIELKA GRETA

: armata, 5 m, 16 ton.



Próby zwiększenia szybkostrzelności wczesnych dział: łoża klocowe, kołowe, jedno osiowe.



SPŁONKA :

mały ładunek wybuchowy inicjujący wybuch właściwego materiału wybuchowego.



ŁOŻE

: zespół broni palnej służący do mocowania lufy i zapewnienia jej naprowadzania w płaszczyźnie

pionowej i poziomej.



TARAŚNICA

: rodzaj prymitywnej armaty, używanej w średniowieczu do obrony zamków. Składała się z

krótkiej lufy osadzonej na belce zamocowanej na rusztowaniu z drewna. Była to broo defensywna,
niemobilna.



WORECZKI Z PROCHEM:

zwiększenie szybkości ładowania armaty, nie trzeba odmierzad za każdym razem.



BROO GŁADKOLUFOWA

: rodzaj broni palnej, w której przewód lufy pozbawiony jest gwintowania,

nadającego pociskom ruch obrotowy.



BROO ODTYLCOWA

: broo palna ładowana od wlotu lufy (od tyłu broni). Rozpowszechniła się od drugiej

połowy XIX wieku, zastępując różne wzory broni odprzodowej. Istotnym elementem broni odtylcowej jest
zamek, zamykający wlot lufy po załadowaniu, a przed oddaniem strzału.



Jednostrzałowa.



Powtarzalna.



Samopowtarzalna.



Samoczynna.



LUFA GWINTOWANA

: rodzaj lufy, stosowanej w broni palnej już w połowie XV stulecia. W lufie tej znajduje

się gwint (skręcenie), które nadaje pociskowi ruch wirowy przez co jego lot jest znacznie bardziej stabilny.



ZAMEK

: Początkowo, w broni odprzodowej zamek służył jedynie do zapalenia prochu i spowodowania

wystrzału. Obecnie, w broni odtylcowej zamek jest elementem konstrukcyjnym służącym do zamykania i
otwierania przewodu lufy od strony tylnej (wlotowej), w celu załadowania naboju.



ZAMEK KOŁOWY

: zamek ręcznej broni palnej odprzodowej, w którym zapalenie prochu następuje od iskier

powstałych przez pocieranie obracającego się karbowanego koła o piryt zamocowany w szczękach kurka.
Przed odpaleniem należało nakręcid sprężynę koła za pomocą klucza. Naciśnięcie spustu broni zwalniało
sprężynę i powodowało obrót koła. Od 1517.



ZAMEK SKAŁKOWY

: zamek ręcznej broni palnej odprzodowej, potocznie nazywanej flintą, w którym

zapalenie prochu na panewce następuje od iskier powstałych przy uderzeniu skałki (krzemienia)
zamocowanej w szczękach kurka o krzesiwo (płytkę metalową) przymocowane z prawej strony broni.



ZAMEK LONTOWY

: zamek ręcznej broni palnej odprzodowej, w którym zapalenie prochu następuje od

palącego się lontu.



ZAMEK KAPISZONOWY

: zamek ręcznej broni palnej odprzodowej, w którym odpalenie następuje przy użyciu

kapiszona – miedzianej miseczki zawierającej piorunian rtęci. Kapiszon nakładany był na rurkę zwaną
kominkiem, doprowadzającą płomieo do ładunku prochowego w lufie.



ZAMEK KLINOWY

: zespół mechanizmów broni palnej (zwykle dział), służący do niezawodnego zamknięcia

przewodu lufy na okres strzału oraz odpalenia i wyrzucenia łuski.



ZAMEK DWUTAKTOWY

: zamek broni powtarzalnej i jednostrzałowej którym przy przeładowaniu należy

wykonad dwa ruchy: ruch do tyłu - w pierwszej fazie następuje odryglowanie, a następnie usunięcie łuski z
komory nabojowej, ruch do przodu - dosłanie następnego naboju do komory nabojowej i zaryglowanie.



ZAMEK CZTEROTAKTOWY

: zamek broni powtarzalnej i jednostrzałowej, którym przy przeładowaniu należy

wykonad cztery ruchy: obrót - następuje odryglowanie, ruch do tyłu - usunięcie łuski z komory nabojowej,
ruch do przodu - dosłanie następnego naboju do komory nabojowej, obrót – zaryglowanie.



AMUNICJA ZESPOLONA

: rodzaj amunicji do broni palnej, w której pocisk, ładunek miotający (prochowy) i

spłonka połączone są w całośd za pomocą łuski. Ładowana jednym suwem.



POCISK ODŁAMKOWY

: pocisk artyleryjski lub rakietowy przeznaczony do zwalczania celów energią

kinetyczną odłamków powstałą podczas wybuchu pocisku.



POCISK KUMULACYJNY

: pocisk przeciwpancerny, w którym do przebicia pancerza wykorzystuje się strumieo

kumulacyjny powstający po eksplozji materiału wybuchowego, działającego na wkładkę kumulacyjną.