___________________________________________________________________________
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI
Jadwiga Rudecka
Wykonywanie pomiarów 311[34].O1.04
Poradnik dla nauczyciela
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Recenzenci:
mgr inż. Eugenia Popławska
mgr inż. Janina Zielińska
Opracowanie redakcyjne:
Katarzyna Maćkowska
Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski
Korekta:
Joanna Iwanowska
Renata Celuch
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[34].O1.04
Wykonywanie pomiarów, zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu
technik technologii odzieży.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie
3
2. Wymagania wstępne
5
3. Cele kształcenia
6
4. Przykładowe scenariusze zajęć
7
5. Ćwiczenia
12
5.1. Określanie warunków przeprowadzania badań laboratoryjnych
12
5.1.1. Ćwiczenia 12
5.1.2. Sprawdzian postępów 13
5.2. Zasady pobierania oraz aklimatyzacji próbek włókien i wyrobów
włókienniczych przeznaczonych do badań laboratoryjnych
14
5.2.1. Ćwiczenia 14
5.2.2. Sprawdzian postępów 16
5.3. Zasady opracowywania wyników pomiarów
17
5.3.1. Ćwiczenia
17
5.3.2. Sprawdzian postępów
18
6. Ewaluacja osiągnięć ucznia
19
7. Literatura
33
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
1. WPROWADZENIE
Przekazujemy Państwu „Poradnik dla nauczyciela”, który będzie pomocny
w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik technologii
odzieży.
W poradniku zamieszczono:
−
wymagania wstępne,
−
cele kształcenia,
−
przykładowe scenariusze zajęć,
−
przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania-
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,
−
ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami
ze szczególnym uwzględnieniem następujących metod nauczania, np. pokazu z objaśnieniem,
tekstu przewodniego, ćwiczeń praktycznych.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od
samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Jednostka modułowa „Wykonywanie pomiarów” jest jednym z modułów koniecznych
do poznania podstaw włókiennictwa – rys. 1.
Rys.1. Struktura układu jednostek modułowych – moduł 311[34].O1
Moduł 311[34].O1
Podstawy włókiennictwa
311[34].O1.01
Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i
higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska
311[34].O1.02
Rozpoznawanie surowców włókienniczych
311[34].O1.03
Rozpoznawanie nitek
311[34].O1.04
Wykonywanie pomiarów
311[34].O1.05
Określanie parametrów struktury tkanin i
dzianin
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
2. WYMAGANIA WSTĘPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
−
przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej
oraz ochrony środowiska,
−
rozpoznawać surowce włókiennicze,
−
klasyfikować wyroby włókiennicze,
−
klasyfikować włókna i polimery włóknotwórcze,
−
określać właściwości fizyczne i chemiczne włókien,
−
stosować zasady identyfikacji włókien,
−
przeprowadzać badania organoleptyczne i chemiczne włókien,
−
charakteryzować włókna wtórne i ponowne,
−
rozpoznawać i klasyfikować nitki,
−
charakteryzować zasady wytwarzania przędzy,
−
stosować metody badania nitek,
−
korzystać z różnych źródeł informacji.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
−
określić warunki klimatyczne niezbędne do przeprowadzenia badań metrologicznych,
−
zdefiniować pojęcie wilgotności względnej i bezwzględnej powietrza,
−
posłużyć się urządzeniami do oznaczania warunków klimatycznych pomieszczeń,
−
zmierzyć temperaturę powietrza w pomieszczeniach,
−
posłużyć się higrometrem lub psychrometrem,
−
określić wilgotność względną powietrza,
−
zastosować urządzenia do aklimatyzacji próbek przeznaczonych do badań
metrologicznych,
−
pobrać próbki włókien i wyrobów włókienniczych do badań laboratoryjnych,
−
zastosować zasady aklimatyzacji próbek przeznaczonych do badań,
−
przeprowadzić aklimatyzację próbek przeznaczonych do badań laboratoryjnych,
−
wyjaśnić wpływ warunków klimatycznych na wyniki badań,
−
wykonać pomiary włókien i wyrobów włókienniczych,
−
opracować wyniki badań,
−
zinterpretować wyniki pomiarów,
−
wykonać pomiary zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpożarowej.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz 1
Temat: Budowa i zasada działania psychrometru aspiratorowego
Cele:
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
−
posłużyć się psychrometrem aspiratorowym,
−
skorzystać z tabel do oznaczeń wilgotności względnej powietrza,
−
wyznaczyć wilgotność względną powietrza.
Metody nauczania–uczenia się:
−
miniwykład,
−
pokaz,
−
ćwiczenia praktyczne.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
−
praca indywidualna,
−
praca w małej grupie.
Środki dydaktyczne:
−
tablice do oznaczeń wilgotności względnej powietrza,
−
schemat psychrometru,
−
psychrometr aspiratorowy,
−
zestaw multimedialny.
Czas trwania:
2 godziny lekcyjne – 90 minut
Uczestnicy
Uczniowie klasy I technikum
Przebieg zajęć
1. Wprowadzenie – 15 minut
Prezentacja multimedialna aparatów do oznaczania warunków klimatycznych pomieszczeń.
Wyznaczeni przez nauczyciela uczniowie dokonują charakterystyki prezentowanych
urządzeń (powtórzenie wiadomości z poprzednich zajęć).
2. Uświadomienie celów zajęć – 5 minut
3. Plan zajęć
A. Budowa psychrometru aspiratorowego –20 minut:
−
nauczyciel podaje wiadomości wstępne, objaśnia budowę psychrometru, prezentuje
urządzenie,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
−
praca w grupach – uczniowie rozpoznają poszczególne elementy psychrometru
na otrzymanych schematach, a następnie na urządzeniu,
−
wyznaczony uczeń celem utrwalenia powtarza wiadomości, nazywając i wskazując
poszczególne elementy psychrometru.
B. Sposób pomiaru wilgotności względnej i temperatury powietrza za pomocą
psychrometru aspiratorowego – 15 minut:
−
nauczyciel wyjaśnia zasadę działania psychrometru aspiratorowego i sposób pomiaru
wilgotności względnej powietrza,
−
wyznaczony uczeń dokonuje odczytu temperatury termometru suchego i mokrego.
C. Odczytywanie wilgotności względnej powietrza: z tabel do oznaczania wilgotności
względnej powietrza – 20 minut:
−
uczniowie otrzymują tabele do oznaczeń wilgotności względnej powietrza,
−
uczniowie indywidualnie obliczają różnicę psychrometryczną i dokonują odczytu
wilgotności względnej powietrza na podstawie otrzymanych tabel,
−
nauczyciel zwraca uwagę na poprawność dokonanych obliczeń i odczytów,
−
wskazani uczniowie prezentują otrzymane wyniki i porównują je z parametrami
wymaganymi dla klimatu normalnego.
4. Podsumowanie zajęć – 5 minut:
−
uczniowie porównują sposób pomiaru wilgotności względnej i temperatury powietrza
za pomocą psychrometru aspiratorowego z wcześniej poznaną metodą pomiaru
za pomocą higrometru włosowego.
5. Ocena poziomu osiągnięć uczniów i ocena ich aktywności – 10 minut:
−
metoda obserwacji czynności i zachowania poszczególnych uczniów i grup podczas
wykonywania ćwiczenia,
−
ocena wyników obliczeń.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Scenariusz 2
Temat: Dobór urządzeń do aklimatyzacji próbek włókien i płaskich wyrobów
włókienniczych przeznaczonych do badań laboratoryjnych
Cele:
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
−
określić warunki aklimatyzacji próbek włókien i płaskich wyrobów włókienniczych
przeznaczonych do badań,
−
dobrać odpowiednie urządzenia do przeprowadzenia aklimatyzacji,
−
przeprowadzić poprawnie aklimatyzację próbek włókien i płaskich wyrobów
włókienniczych przeznaczonych do badań.
Metody nauczania–uczenia się:
−
miniwykład,
−
pokaz,
−
tekst przewodni,
−
ćwiczenia praktyczne.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
−
praca indywidualna,
−
praca w małej grupie, 3-4 osoby.
Środki dydaktyczne:
−
teksty przewodnie,
-
foliogramy,
-
rzutnik pisma,
-
suszarka,
-
eksykator,
-
higrostat.
Czas trwania:
2 godziny lekcyjne – 90 minut
Uczestnicy
Uczniowie klasy I technikum
Przebieg zajęć
1. Wprowadzenie – 15 minut:
Prezentacja na foliogramach urządzeń do aklimatyzacji próbek. Wyznaczeni przez
nauczyciela uczniowie dokonują charakterystyki prezentowanych urządzeń (powtórzenie
wiadomości z poprzednich zajęć).
2. Uświadomienie celów zajęć i zaznajomienie uczniów z pracą metodą tekstu
przewodniego. Podział uczniów na zespoły 3-4-osobowe – 10 minut
3. Plan zajęć
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
TEKSTY PRZEWODNIE – 45 minut
Faza
Przykłady pytań prowadzących
Na czym polega proces aklimatyzacji próbek?
W jakich warunkach temperatury i wilgotności względnej powietrza winny
być aklimatyzowane próbki przeznaczone do badań laboratoryjnych?
Jakie są etapy aklimatyzacji próbek?
Informacje
Jakie urządzenia są stosowane do aklimatyzacji próbek?
Zaproponuj kolejność czynności przy przeprowadzaniu aklimatyzacji
próbek.
Planowanie
Zaproponuj aparaty niezbędne do przeprowadzenia aklimatyzacji próbek
włókien i płaskich wyrobów włókienniczych.
Ustalenie warunków wilgotności względnej powietrza i temperatury
panujących w laboratorium i porównanie z warunkami klimatu normalnego.
Ustalenie urządzeń, które będą wykorzystane do przeprowadzenia
aklimatyzacji próbek.
Ustalanie
Ustalenie warunków aklimatyzacji próbek (wilgotność względna powietrza,
temperatura, czas), sposobu umieszczenia próbek.
Przeprowadzenie aklimatyzacji próbek włókien i płaskich wyrobów
włókienniczych z zastosowaniem wytypowanych urządzeń.
Zwróć uwagę na prawidłowość umieszczenia próbek w aparatach
i urządzeniach stosowanych do aklimatyzacji.
Zwróć uwagę na zachowanie ustalonej kolejności poszczególnych etapów
procesu klimatyzacji.
Realizacja
Zwróć uwagę na przestrzeganie warunków aklimatyzacji próbek
(wilgotność względna powietrza, temperatura, czas).
Sprawdzanie Zaproponuj kryteria kontroli procesu aklimatyzacji.
Czy w trakcie realizacji ćwiczenia dokonywałeś zmian w ustalonej
chronologii?
Czy ćwiczenie zostało w całości wykonane prawidłowo?
Analiza
Czy w trakcie ćwiczenia były utrzymywane wymagane warunki wilgotności
względnej powietrza i temperatury?
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
4. Podsumowanie zajęć – 15 minut:
−
uczniowie uzasadniają wybór urządzeń do aklimatyzacji poszczególnych rodzajów
próbek,
−
uczniowie oceniają możliwości kontroli parametrów aklimatyzacji w poszczególnych
urządzeniach.
5. Ocena poziomu osiągnięć uczniów i ocena ich aktywności: metoda obserwacji czynności
i zachowania indywidualnych uczniów i grup podczas wykonywania ćwiczenia – 5 minut.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
5. ĆWICZENIA
5.1. Określanie warunków przeprowadzania badań
laboratoryjnych
5.1.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Rozróżnij aparaty stosowane do oznaczania temperatury i wilgotności względnej
powietrza.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.
2. Podczas realizacji ćwiczenia należy zwrócić szczególną uwagę na różnice w budowie
i zakresie stosowania poszczególnych aparatów.
3. Pracując w zespołach 2-3-osobowych uczeń winien rozpoznać rodzaje poszczególnych
aparatów na eksponatach znajdujących się w pracowni materiałoznawstwa oraz
w katalogach.
4. Uczeń powinien określić zakres stosowania poszczególnych aparatów.
Zalecane metody nauczania- uczenia się:
−
pokaz z objaśnieniem,
−
metoda tekstu przewodniego.
Środki dydaktyczne:
−
rysunki, katalogi aparatów do oznaczania temperatury i wilgotności względnej powietrza,
−
higrometr włosowy,
−
psychrometr aspiratorowy,
−
termometr rtęciowy.
Ćwiczenie 2
Wyznacz wilgotność względną powietrza w pomieszczeniu za pomocą psychrometru
aspiratorowego i higrometru.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.
2. Podczas wyznaczania wilgotności względnej powietrza za pomocą psychrometru
aspiratorowego nauczyciel powinien zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe
korzystanie z tabeli do oznaczeń wilgotności względnej powietrza.
3. Uczeń powinien obliczyć różnicę psychrometryczną dla odczytanych wartości
temperatury termometru suchego i mokrego.
4. Uczeń powinien odczytać z tabel wilgotność względną dla poszczególnych pomiarów.
5. Uczeń powinien wyznaczyć wilgotność względną za pomocą higrometru.
6. Uczeń powinien porównać wyniki wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu
wyznaczone za pomocą psychrometru aspiratorowego i higrometru.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Zalecane metody nauczania – uczenia się:
−
pokaz z objaśnieniem,
−
ćwiczenia praktyczne.
Środki dydaktyczne:
−
norma PN-EN-20139 ISO 139 Tekstylia. Klimat normalny do aklimatyzacji i badań,
−
psychrometr aspiratorowy,
−
higrometr,
−
tabele do oznaczeń wilgotności względnej powietrza według psychrometru
aspiratorowego
5.1.2. Sprawdzian postępów
Tak Nie
Uczeń potrafi:
1) określić parametry klimatu normalnego
w badaniach laboratoryjnych
2) zdefiniować wilgotność względną
powietrza
3) zdefiniować wilgotność bezwzględną
powietrza
4) posłużyć się urządzeniami stosowanymi
do
określenia
parametrów
powietrza
5) podać jednostki w jakich wyraża się
wilgotność względną powietrza
6) zmierzyć temperaturę powietrza
w
pomieszczeniach
7) oznaczyć wilgotność względną powietrza
za
pomocą
psychrometru
lub
higrometru
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
5.2.
Zasady pobierania oraz aklimatyzacji próbek włókien
i wyrobów włókienniczych do badań laboratoryjnych
5.2.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Pobierz próbki włókien z nitek o różnym składzie surowcowym.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien zaznajomić uczniów
z obowiązującą normą określającą sposoby pobierania próbek surowców włókienniczych,
przeznaczonych do badań laboratoryjnych.
2. Nauczyciel powinien omówić zakres ćwiczenia i warunki bezpieczeństwa pracy.
3. Podczas realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zwrócić szczególną uwagę
na prawidłowe ustalenie długości nitki przeznaczonej do badania, w zależności od jej
składu surowcowego.
4. Uczeń powinien pobrać losowo odcinek nitki bawełnianej, lnianej, wełnianej równy
co najmniej trzykrotnej długości najdłuższego włókna w nitce.
5. Kolejno z każdego rodzaju nitki uczeń powinien pobrać próbki włókien zgodnie
z zaleceniami normy.
6. Aby osiągnąć umiejętność prawidłowego pobierania próbek włókien z nitki do badań
laboratoryjnych, uczeń powinien wykonać ćwiczenie wielokrotnie.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
pokaz z objaśnieniem,
−
ćwiczenie praktyczne ze sprzętem.
Środki dydaktyczne:
−
norma PN-EN 12751:2001 Tekstylia. Pobieranie próbek włókien, nitek i wyrobów
płaskich do badań,
−
kolekcja nitek z włókien naturalnych,
−
płytka obciągnięta aksamitem,
−
płytka szklana,
−
pinceta,
−
nożyczki.
Ćwiczenie 2
Pobierz próbki nitek i płaskich wyrobów włókienniczych.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien zaznajomić uczniów
z obowiązującą normą określającą sposoby pobierania próbek nitek i wyrobów
włókienniczych, przeznaczonych do badań laboratoryjnych.
2. Nauczyciel powinien omówić zakres ćwiczenia i warunki bezpieczeństwa pracy.
3. Podczas realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zwrócić szczególną uwagę
na prawidłowy sposób pobierania nitek z tkaniny, tak aby podczas ich pobierania nie
uległy zmianie ich właściwości.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
4. Uczeń powinien pobrać próbki nitek i płaskich wyrobów włókienniczych zgodnie
z zaleceniami normy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
pokaz z objaśnieniem,
−
ćwiczenie praktyczne ze sprzętem.
Środki dydaktyczne:
−
norma PN-EN 12751:2001 Tekstylia. Pobieranie próbek włókien, nitek i wyrobów
płaskich do badań,
−
kolekcja tkanin,
−
nożyczki,
−
linijka,
−
pinceta,
Ćwiczenie 3
Przeprowadź aklimatyzację próbek włókien i płaskich wyrobów włókienniczych oraz
określ jej wpływ na masę.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien zaznajomić uczniów
z obowiązującą normą, określającą warunki aklimatyzacji próbek surowców i wyrobów
włókienniczych przeznaczonych do badań laboratoryjnych.
2. Nauczyciel powinien omówić zakres ćwiczenia i warunki bezpieczeństwa pracy.
3. Do wykonania ćwiczenia uczeń powinien wykorzystać surowce i materiały włókiennicze
o różnym składzie surowcowym.
4. Uczeń powinien zwrócić uwagę na prawidłowy dobór urządzeń do aklimatyzacji
poszczególnych rodzajów próbek.
5. Uczeń powinien przeprowadzić aklimatyzację próbek włókien i płaskich wyrobów
włókienniczych przy wykorzystaniu wytypowanych urządzeń.
6. W oparciu o uzyskane wyniki uczeń powinien ocenić, jakie procesy zachodziły
w poszczególnych próbkach w czasie aklimatyzacji (sorpcja czy desorpcja pary wodnej).
Zalecane metody nauczania- uczenia się:
−
ćwiczenie praktyczne (ze sprzętem),
– tekst
przewodni.
Środki dydaktyczne:
-
norma PN-EN 20139 ISO 139 Tekstylia. Klimat normalny do aklimatyzacji i badań,
-
kolekcja płaskich wyrobów włókienniczych,
-
kolekcja włókien naturalnych, sztucznych i syntetycznych,
-
waga analityczna,
-
naczynka wagowe,
-
suszarka laboratoryjna,
-
eksykator,
-
higrostat.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
5.2.2. Sprawdzian postępów
Tak
Nie
Uczeń potrafi:
1) zastosować odpowiednie urządzenia do
aklimatyzacji próbek przeznaczonych do
badań laboratoryjnych
2) określić wymagane warunki aklimatyzacji
próbek do badań (temperatura, wilgotność,
czas)
3) przeprowadzić aklimatyzację próbek
przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
4) wyjaśnić wpływ warunków klimatycznych
na wyniki badań laboratoryjnych
5) zdefiniować pojęcie
próbki
elementarnej
6) pobrać próbki włókien do badań
laboratoryjnych
7) pobrać próbki wyrobów włókienniczych
do
badań laboratoryjnych
8) korzystać z urządzeń w laboratorium zgodnie
z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy
oraz ochrony przeciwpożarowej
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
5.3. Zasady opracowywania wyników pomiarów
5.3.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Oblicz średnią arytmetyczną i rozstęp wyników pomiarów długości próbki tkaniny
lub dzianiny.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.
2. Uczeń powinien wykonać 10 pomiarów długości boku kwadratu próbki tkaniny
lub dzianiny w odstępach co 2 cm.
3. Uczeń powinien obliczyć średnią arytmetyczną z wyników pomiarów oraz rozstęp
wyników pomiarów.
4. Podczas wykonania ćwiczenia szczególną uwagę uczeń powinien zwrócić na dokładność
wykonywanych czynności i poprawność obliczeń matematycznych.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
tekst przewodni,
−
ćwiczenie praktyczne.
Środki dydaktyczne:
−
kolekcja płaskich wyrobów włókienniczych,
−
nożyczki, ołówek,
−
przymiar o długości 50 cm z podziałką milimetrową,
−
brystol o wymiarach 25 x 25 cm,
−
kalkulator.
Ćwiczenie 2
Oblicz odchylenie średnie i współczynnik zmienności wyników pomiarów długości
próbki tkaniny lub dzianiny.
Wskazówki do realizacji:
1. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,
sposób wykonania i warunki bezpieczeństwa pracy.
2. Dla wyników pomiarów długości próbki z ćwiczenia 1 uczeń powinien obliczyć
odchylenie średnie i współczynnik zmienności.
3. Podczas wykonania ćwiczenia szczególną uwagę uczeń powinien zwrócić na poprawność
obliczeń matematycznych i wykorzystać tabelę zawartą w opisie ćwiczenia.
4. Na podstawie obliczonego współczynnika zmienności uczeń powinien ocenić
jednorodność badanej cechy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenie praktyczne (pisemne).
Środki dydaktyczne:
−
kalkulator.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
5.3.2. Sprawdzian postępów
Tak
Nie
Uczeń potrafi:
1) stosować podstawowe jednostki układu SI
2) obliczyć średnią arytmetyczną z wyników
pomiarów
3) obliczyć rozstęp
wyników
pomiarów
4) obliczyć odchylenie średnie wyników
pomiarów
5) obliczyć współczynnik zmienności
6) opracować wyniki pomiarów metodą liczb
zgrupowanych
7) ustalić minimalną liczbę pomiarów przy
założonej wartości względnego błędu
przypadkowgo
8) zinterpretować
wyniki
pomiarów
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
Test dwustopniowy do jednostki modułowej: Wykonywanie pomiarów
Test
1
Test składa się z:
−
9 zadań wielokrotnego wyboru (1,2,3,4,11,12,13,14,15) które są poziomu
podstawowego,
−
6 zadań wielokrotnego wyboru (5,6,7,8,9,10), które są poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:
−
dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 6 zadań z poziomu podstawowego,
−
dostateczny - za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
−
dobry – za rozwiązanie 11 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu
ponadpodstawowego,
−
bardzo dobry – za rozwiązanie 13 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu
ponadpodstawowego.
Za rozwiązanie testu poziomu podstawowego uczeń może uzyskać co najwyżej ocenę
dostateczną.
Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. a, 3. c, 4. b, 5. d, 6. a, 7. c, 8. b, 9. d, 10. c,
11. b, 12. c, 13. c, 14. b, 15. b
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny (mierzalne osiągnięcia
ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1 Zdefiniować pojęcie wilgotności względnej
A P b
2 Rozpoznać wskaźniki określające warunki
klimatyczne w laboratorium niezbędne do
przeprowadzenia badań metrologicznych
B P a
3 Rozróżnić wzór do obliczenia średniej
arytmetycznej „a” wartości liczbowych
wyników pomiarów
B P c
4 Wskazać rodzaj próbki przeznaczonej do
wykonywania pojedynczego pomiaru lub
kilku właściwości włókien
B P b
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
5 Obliczyć różnicę psychrometryczną dla
określonych wskazań temperatury
termometru suchego i mokrego
psychrometru aspiratorowego
C PP d
6 Scharakteryzować proces aklimatyzacji
próbek przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
C PP a
7 Zastosować wzór do obliczania
współczynnika zmienności dla danej
wartości średniej arytmetycznej i odchylenia
średniego
C PP c
8 Zastosować wzór na obliczenie rozstępu
wyników pomiarów dla określonej wartości
maksymalnej i minimalnej
C PP b
9 Określić wpływ wzrostu wilgotności włókna
podczas aklimatyzacji na ich masę
i sztywność
C PP d
10 Wybrać sposób wyznaczania wartości
średniej wyników przy ilości pomiarów
n≥50
C PP c
11 Rozpoznać aparat do pomiaru wilgotności
względnej powietrza w pomieszczeniach
laboratoryjnych
B P b
12 Rozpoznać urządzenia do aklimatyzacji
próbek przeznaczonych do badań
metrologicznych
B P c
13 Rozróżnić grupy urządzeń do aklimatyzacji
próbek przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
B P c
14 Rozróżnić grupę parametrów
charakteryzujących klimat normalny w
badaniach laboratoryjnych
B P b
15 Rozróżnić aparaty stosowane do ciągłej
rejestracji zmian wilgotności względnej
i temperatury powietrza
B P b
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.
2. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
3. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
4. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
5. Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
6. Nie przekraczaj przeznaczonego czasu na test.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 15 pytań w tym:
−
9 poziomu podstawowego,
−
6 poziomu ponadpodstawowego.
Pytania poziomu ponadpodstawowego oznaczono gwiazdką (*).
Do
każdego pytania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko jedna jest prawdziwa.
5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, wstawiając w odpowiedniej
rubryce znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem,
a następnie ponownie zaznaczyć odpowiedź prawidłową.
6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie tego
zadania na później i wróć do niego, kiedy zostanie Ci wolny czas.
Za rozwiązanie testu możesz otrzymać następujące oceny szkolne:
−
dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 6 zadań poziomu podstawowego,
−
dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań poziomu podstawowego,
−
dobry – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań, w tym co najmniej 2 poziomu
ponadpodstawowego,
−
bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań, w tym co najmniej 4 poziomu
ponadpodstawowego.
8. Na rozwiązanie testu masz 40 minut.
Materiały dla ucznia:
−
instrukcja,
−
zestaw pytań testowych,
−
karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Zestaw pytań testowych
1. Wilgotność względna powietrza to:
a) zawartość pary wodnej w jednostce objętości powietrza,
b) stosunek danej wilgotności bezwzględnej do maksymalnej bezwzględnej
wilgotności powietrza w stanie nasyconym w tych samych warunkach
atmosferycznych,
c) zawartość pary wodnej w powietrzu w stanie nasyconym,
d) zawartość wody w powietrzu.
2. Wskaźniki charakteryzujące warunki klimatyczne w laboratorium niezbędne
do przeprowadzania badań metrologicznych to:
a) temperatura i wilgotność względna,
b) temperatura i wilgotność bezwzględna,
c) ciśnienie i temperatura,
d) ciśnienie i wilgotność względna.
3. Do obliczania średniej arytmetycznej wartości liczbowych wyników pomiarów stosuje się
wzór:
a)
1
...
3
2
1
+
+
+
+
=
n
a
a
a
a
a
n
,
b)
1
...
3
2
1
−
+
+
+
=
n
a
a
a
a
a
n
,
c)
n
a
a
a
a
a
n
...
3
2
1
+
+
+
=
,
d)
min
max
a
a
a
−
=
.
4. Do wykonywania pojedynczego pomiaru jednej lub kilku właściwości włókien stosuje się
próbkę:
a) laboratoryjną,
b) elementarną,
c) średnią,
d) pierwotną.
5.*Odczytano wskazania termometru suchego (t
s
) i mokrego (t
m
) : t
s
= 23
o
C; t
m
= 19
o
C.
Różnica psychrometryczna wynosi:
a) - 3
o
C,
b) - 4
o
C,
c) 5
o
C,
d) 4
o
C.
6.*Aklimatyzacja próbek do badań polega na:
a) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o ustalonej
temperaturze i wilgotności względnej powietrza,
b) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o stałej temperaturze,
c) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o stałej wilgotności,
d) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o stałej wilgotności
i ciśnieniu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
7.*Dla średniej arytmetycznej grubości tkaniny wynoszącej 0,60 mm i odchylenia
standardowego 0,03 mm. współczynnik zmienności wynosi:
a) 4,6%,
b) 5,1%,
c) 5,0%,
d) 4,9%.
8.*Wykonano pomiar grubości tkaniny. Uzyskano następujące wyniki: 0,25; 0,30; 0,28; 0,25;
0,29 mm. Rozstęp wyników pomiarów wynosi:
a) 0,07
mm,
b) 0,05
mm,
c) 0,02
mm,
d) 0,03
mm.
9.*Przy wzroście wilgotności włókien podczas aklimatyzacji:
a) maleje sztywność i masa włókien,
b) wzrasta sztywność i masa włókien,
c) wzrasta sztywność i maleje masa włókien,
d) wzrasta masa i maleje sztywność włókien.
10.*Do obliczenia wartości średniej wyników przy ilości pomiarów n≥50 należy:
a) odrzucić wyniki maksymalne,
b) odrzucić wyniki minimalne,
c) zastosować grupowanie wyników pomiarów w klasy,
d) obliczyć nierównomierność.
11. Poniższy rysunek przedstawia:
a)
higrometr włosowy,
b)
psychrometr aspiratorowy,
c)
higrostat,
d)
higrograf.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
12. Poniższy rysunek przedstawia:
a)
eksykator,
b)
komorę klimatyczną,
c)
higrostat,
d)
suszarkę laboratoryjną.
13. Grupa urządzeń, którą w całości można zaliczyć do urządzeń stosowanych do
aklimatyzacji właściwej próbek to:
a)
higrostat automatyczny, suszarka, eksykator,
b)
komora klimatyczna, higrostat automatyczny, suszarka,
c)
eksykator, higrostat automatyczny, komora klimatyczna,
d)
higrograf, eksykator, komora klimatyczna.
14. Klimat normalny w badaniach laboratoryjnych określają:
a)
t=20±2
o
C; W=50±2%,
b)
t=20±2
o
C; W=65±2%,
c)
t=25±2
o
C; W=55±2%,
d)
t=18±2
o
C; W=60±2%.
15. Do ciągłej rejestracji zmian wilgotności względnej i temperatury powietrza służą:
a) higrografy,
b) termohigrografy,
c) higrometry,
d) psychrometry.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko …………………………………………………………………………
Wykonywanie pomiarów
Zakreśl poprawną odpowiedź
Numer
zadania
Odpowiedzi
Uzyskana
liczba
punktów
1 a b c d
2 a b c d
3 a b c d
4 a b c d
5 a b c d
6 a b c d
7 a b c d
8 a b c d
9 a b c d
10 a b c d
11 a b c d
12 a b c d
13 a b c d
14 a b c d
15 a b c d
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
Test dwustopniowy do jednostki modułowej: Wykonywanie pomiarów
Test
2
Test składa się z:
−
9 zadań wielokrotnego wyboru (1,2,3,4,5,6,13,14,15) które są poziomu
podstawowego,
−
6 zadań wielokrotnego wyboru (7,8,9,10,11,12), które są poziomu
ponadpodstawowego.
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:
−
dopuszczający - za rozwiązanie co najmniej 6 zadań z poziomu podstawowego,
−
dostateczny - za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
−
dobry - za rozwiązanie 11 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu
ponadpodstawowego,
−
bardzo dobry -za rozwiązanie 13 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu
ponadpodstawowego.
Za rozwiązanie testu poziomu podstawowego uczeń może uzyskać co najwyżej ocenę
dostateczną.
Klucz odpowiedzi: 1.b, 2.c, 3.a, 4.b, 5.a, 6.c, 7.b, 8.d, 9.a, 10.d, 11.b, 12.c,
13.a, 14.c, 15.a
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny (mierzalne osiągnięcia
ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1 Rozróżnić rodzaj aparatu do oznaczania
wilgotności względnej powietrza na
podstawie określonych elementów jego
budowy
B P b
2 Zdefiniować jednostkę wilgotności
względnej powietrza
A P c
3 Zdefiniować pojęcie wilgotności
bezwzględnej
A P a
4 Rozróżnić parametry klimatu normalnego
w badaniach laboratoryjnych
B P b
5
Rozróżnić aparaty stosowane
w laboratorium do wyznaczania wilgotności
względnej powietrza
B P a
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
6
Rozpoznać urządzenie do aklimatyzacji
próbek przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
A P c
7
Zastosować odpowiednie urządzenie do
ciągłego zapisu zmian wilgotności
względnej powietrza
C PP b
8
Wybrać sposób pobierania próbek włókien
z nitek przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
C PP d
9
Scharakteryzować proces aklimatyzacji
próbek przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
C PP a
10
Zastosować wzór do obliczania
współczynnika zmienności dla danej
wartości średniej arytmetycznej i odchylenia
średniego
C PP d
11 Określić przy jakiej ilości pomiarów stosuje
się obliczanie wartości średniej metodą
liczb zgrupowanych
C PP b
12 Określić proces zachodzący w próbce
włókna w czasie aklimatyzacji, gdy
następuje wzrost jej masy
C PP c
13 Rozróżnić wskaźniki niezbędne do
utrzymania odpowiednich warunków
klimatycznych w laboratorium podczas
przeprowadzania badań metrologicznych
B P a
14 Rozróżnić wzór do obliczenia średniej
arytmetycznej „a” wartości liczbowych
wyników pomiarów
B P c
15 Rozpoznać aparat do aklimatyzacji
niewielkich próbek wyrobów
włókienniczych przeznaczonych do badań
laboratoryjnych
B P a
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.
2. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
3. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
4. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
5. Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
6. Nie przekraczaj przeznaczonego czasu na test.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 15 pytań, w tym:
− 9 poziomu podstawowego,
− 6 poziomu ponadpodstawowego.
Pytania poziomu ponadpodstawowego oznaczono gwiazdką (*).
Do każdego pytania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko jedna jest prawdziwa.
5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, wstawiając w odpowiedniej
rubryce znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem,
a następnie ponownie zaznaczyć odpowiedź prawidłową.
6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie tego
zadania na później i wróć do niego, kiedy zostanie Ci wolny czas.
Za rozwiązanie testu możesz otrzymać następujące oceny szkolne:
− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 6 zadań poziomu podstawowego,
− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań poziomu podstawowego,
− dobry – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań, w tym co najmniej 2 poziomu
ponadpodstawowego,
− bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań , w tym co najmniej 4 poziomu
ponadpodstawowego.
8. Na rozwiązanie testu masz 40 minut.
Materiały dla ucznia:
−
instrukcja,
−
zestaw pytań testowych,
−
karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Zestaw pytań testowych 2
1. Termometry suchy i mokry są zasadniczymi elementami aparatu do oznaczania wilgotności
względnej powietrza:
a) higrometru włosowego,
b) psychrometru aspiratorowego,
c) higrografu,
d) termohigrografu.
2. Jednostką wilgotności względnej powietrza jest:
a) g/m
3
,
b) kg/m
3
,
c) % ,
d) g/cm
3
.
3. Wilgotność bezwzględna powietrza to:
a) zawartość pary wodnej w jednostce objętości powietrza,
b) stosunek danej wilgotności bezwzględnej do maksymalnej bezwzględnej
wilgotności powietrza w stanie nasyconym w tych samych warunkach
atmosferycznych,
c) zawartość pary wodnej w powietrzu w stanie nasyconym,
d) zawartość wody w powietrzu.
4. Klimat normalny w badaniach laboratoryjnych określają parametry:
a) t=20±2
o
C; W=50±2%,
b) t=20±2
o
C; W=65±2%,
c) t=25±2
o
C; W=55±2%,
d) t=18±2
o
C; W=60±2%.
5. Poniższy rysunek przedstawia schemat:
a) higrometru włosowego,
b) psychrometru aspiratorowego,
c) higrostatu,
d) higrografu.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
6. Poniższy rysunek przedstawia:
a) eksykator,
b) komorę klimatyczną,
c) higrostat,
d) suszarkę laboratoryjną.
7*. Do ciągłego zapisu zmian wilgotności względnej powietrza stosuje się:
a) higrometr włosowy,
b) higrograf,
c) psychrometr aspiratorowy,
d) termohigrograf.
8*. W badaniach laboratoryjnych do pobierania próbek włókien z nitek stosuje się:
a) metodę poduszeczki,
b) metodę mechaniczną,
c) metodę losowego wyciągania,
d) metodę wycinania kwadratów.
9. Aklimatyzacja próbek do badań polega na:
a) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o ustalonej
temperaturze i wilgotności względnej powietrza,
b) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o stałej
temperaturze,
c) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o stałej
wilgotności,
d) przetrzymywaniu próbek przez określony czas w aparatach o stałej wilgotności
i ciśnieniu.
10*. Dla średniej arytmetycznej grubości tkaniny wynoszącej 0,40 mm i odchylenia
średniego 0,02 mm, współczynnik zmienności wynosi:
a) 4,8%,
b) 5,3%,
c) 6,5%,
d) 5,0%.
11*. Średnią arytmetyczną wyników pomiarów obliczamy metodą liczb zgrupowanych,
gdy ilość pomiarów „n” wynosi:
a) n=10,
b) n≥50,
c) n=5,
d) n<10.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
12*. Jeżeli w czasie aklimatyzacji próbek włókien następuje wzrost ich masy
to oznacza, że zachodzi proces:
a) wydzielania pary wodnej,
b) desorpcji,
c) sorpcji,
d) wydzielania wilgoci.
13. Warunki klimatyczne w laboratorium niezbędne do przeprowadzania badań
metrologicznych określają wskaźniki:
a) temperatura i wilgotność względna,
b) temperatura i wilgotność bezwzględna,
c) ciśnienie i temperatura,
d) ciśnienie i wilgotność względna.
14. Do obliczania średniej arytmetycznej wartości liczbowych wyników pomiarów
stosuje się wzór:
a)
1
...
3
2
1
+
+
+
+
=
n
a
a
a
a
a
n
,
b)
1
...
3
2
1
−
+
+
+
=
n
a
a
a
a
a
n
,
c)
n
a
a
a
a
a
n
...
3
2
1
+
+
+
=
,
d)
min
max
a
a
a
−
=
.
15. Grubościenne naczynie szklane, hermetycznie zamknięte wewnątrz którego panuje
stała wilgotność względna powietrza, to:
a) eksykator,
b) higrometr,
c) komora klimatyzacyjna,
d) higrostat.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko …………………………………………………………………………
Wykonywanie pomiarów
Zakreśl poprawną odpowiedź
Numer
zadania
Odpowiedzi
Uzyskana
liczba
punktów
1 a b c d
2 a b c d
3 a b c d
4 a b c d
5 a b c d
6 a b c d
7 a b c d
8 a b c d
9 a b c d
10 a b c d
11 a b c d
12 a b c d
13 a b c d
14 a b c d
15 a b c d
Razem
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
7. LITERATURA
1. Balasiński T., Dziamara H., Malinowski L.: Pracowania włókiennicza. WSiP, Warszawa
1983
2. Chyrosz M., Zembowicz-Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzieżowe. WSiP, Warszawa
1999
3. Turek K.: Pracownia materiałoznawstwa odzieżowego. WsiP. Warszawa 1998
4. Praca zbiorowa: Materiałoznawstwo włókiennicze dla technikum. WSiP, Warszawa 1992
5. Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera–włókiennictwo. WNT, Warszawa 1978
6. Przegląd Włókienniczy + Technik Włókienniczy, Wydawnictwo Czasopism i Książek
Technicznych, SIGMA-NOT
7. Normy:
− PN-EN 20139 ISO 139 Tekstylia. Klimat normalny do aklimatyzacji i badań
− PN-EN 12751:2001 Tekstylia. Pobieranie próbek włókien, nitek i wyrobów płaskich
do badań
− PN-90/P-04870 Tekstylia. Analiza statystyczna wyników pomiarów