"By zdoby

ć

wy

ż

yn

ę

niestworzonej natury umysłu, musimy dotrze

ć

do

ź

ródła naszych

my

ś

li. W przeciwnym razie jedna my

ś

l spowoduje,

ż

e pojawi si

ę

nast

ę

pna, druga da

pocz

ą

tek trzeciej i tak bez ko

ń

ca. Jeste

ś

my ci

ą

gle atakowani przez wspomnienia z

przeszło

ś

ci i rozpraszani przez oczekiwanie tego co ma przynie

ść

przyszło

ść

. W ten

sposób tracimy jak

ą

kolwiek

ś

wiadomo

ść

tera

ź

niejszo

ś

ci. To nasz własny umysł, wi

ę

zi

nas w kr

ę

gu egzystencji. Nie dostrzegaj

ą

c natury umysłu, chwytamy si

ę

my

ś

li, które s

ą

jedynie jej manifestacj

ą

. To zamra

ż

a

ś

wiadomo

ść

w trwałe koncepcje, takie jak "ja" i

"inni", "chc

ę

" i "nie chc

ę

" itd . W ten sposób stwarzamy samsar

ę

.

Je

ż

eli jednak zamiast pozwala

ć

umocni

ć

si

ę

my

ś

lom, rozpoznamy ich pusto

ść

, wówczas

ka

ż

da my

ś

l, wyłaniaj

ą

ca si

ę

i rozpuszczaj

ą

ca w umy

ś

le, pogł

ę

bi nawet to

urzeczywistnienie. W sercu zimy mróz

ś

cina jeziora i rzeki, woda zmienia si

ę

w lód i

mo

ż

e ud

ź

wign

ąć

ludzi, zwierz

ę

ta i wozy. Kiedy nadchodzi wiosna, ziemia i woda

ogrzewaj

ą

si

ę

i lód topnieje. Nie mo

ż

na powiedzie

ć

,

ż

e lód i woda s

ą

tym samym, nie

mo

ż

na równie

ż

stwierdzi

ć

,

ż

e s

ą

czym

ś

ró

ż

nym, poniewa

ż

lód jest tylko zamarzni

ę

t

ą

wod

ą

, a woda roztopionym lodem.

To samo dotyczy postrzegania

ś

wiata wokół nas. Bycie przywi

ą

zanym do prawdziwo

ś

ci

zjawisk i dr

ę

czonym przez przyci

ą

ganie i odpychanie, przyjemno

ść

i ból, zysk i strat

ę

,

sław

ę

i zapomnienie, pochwał

ę

i nagan

ę

, zamra

ż

a umysł. Dlatego musimy roztopi

ć

lód

koncepcji w

ż

yw

ą

wod

ę

wolno

ś

ci, któr

ą

jest. Wszystkie zjawiska samsary i nirwany

pojawiaj

ą

si

ę

jak t

ę

cza, i równie

ż

jak t

ę

cza nie posiadaj

ą

esencji. Je

ż

eli ju

ż

raz

rozpoznałe

ś

prawdziw

ą

natur

ę

rzeczywisto

ś

ci, która jest z jednej strony pusta, z drugiej

za

ś

przejawia si

ę

jako

ś

wiat zjawiskowy, twój umysł wymknie si

ę

spod władzy złudzenia.

Je

ś

li wiesz, jak pozwoli

ć

my

ś

lom swobodnie rozpu

ś

ci

ć

si

ę

w chwili, w której si

ę

pojawiaj

ą

,

b

ę

d

ą

przecinały umysł podobnie jak ptaki przecinaj

ą

niebo, nie zostawiaj

ą

c

ś

ladów.

Spocznij w prostocie. Je

ś

li do

ś

wiadczysz szcz

ęś

cia, osi

ą

gniesz sukces i powodzenie, lub

napotkasz inne sprzyjaj

ą

ce okoliczno

ś

ci, postrzegaj je jako sny i złudzenia i nie

przywi

ą

zuj si

ę

do nich. Je

ż

eli zachorujesz, padniesz ofiar

ą

oszczerstw, b

ę

dziesz

nieszcz

ęś

liwy z powodu utraty lub innych fizycznych czy te

ż

mentalnych udr

ę

k, nie

pozwalaj sobie na zniech

ę

cenie, lecz pobud

ź

współczucie i rozwi

ń

ż

yczenie, by w twoim

cierpieniu wypaliły si

ę

cierpienia wszystkich istot. Jakiekolwiek pojawi

ą

si

ę

warunki, nie

poddawaj si

ę

ś

lepemu uniesieniu, ani nie pogr

ąż

aj si

ę

w smutku, spocznij swobodny i

rozlu

ź

niony w niewzruszonej rado

ś

ci. Dilgo Czientse Rinpocze

Artykuł zamieszczony w "Diamentowej Drodze" nr 21
Tłumaczył Wojtek Tracewski

Strona 1 z 1

"...podobnie jak ptaki przecinają niebo..."

2009-09-12