chemia lato 02 09 10

background image

2010-03-18

1

Podstawy analizy chemicznej

Analiza jakościowa

Analiza ilościowa

Dodatkowe podręczniki

J.Minczewski, Z.Marczenko – Chemia
analityczna, PWN Warszawa, wydania od 1965
do chwili obecnej,

Skrypt „Wybrane zagadnienia z chemii
analitycznej”

Podręczniki chemii fizycznej (do wybranych
zagadnień)

Podstawy analizy jakościowej

Co jest w mojej probówce ??!!

Charakterystyczne zabarwienie związków stałych
lub ich roztworów wodnych;

Tworzenie nierozpuszczalnych w wodzie osadów z
odpowiednimi odczynnikami;

Tworzenie związków kompleksowych o
charakterystycznym zabarwieniu;

Barwienie płomienia na charakterystyczny kolor.

Charakterystyczne zabarwienie

Wiele związków chemicznych absorbuje
promieniowanie światła widzialnego w
charakterystyczny sposób, co jest przyczyną ich
zabarwienia;

Związki o barwie białej nie absorbują wcale
promieniowania widzialnego, czarne – absorbują
całe widmo promieniowania;

Zabarwienie może pochodzić od anionu lub
kationu;

Zabarwienie w roztworze wodnym pochodzi
zwykle od barwy odpowiedniego akwakompleksu
lub kompleksu z anionami w przypadku kationów,
lub od zabarwienia anionu.

Charakterystyczne zabarwienie

niektóre przykłady

Kation

Zabarwienie

Anion

Zabarwienie

Cu

2+

niebieskie

CrO

4

2-

żółte

Co

2+

bezw.

niebieskie

Cr

2

O

7

2-

pomarań-

czowe

Co

2+

roztwór

żowe

MnO

4

-

fioletowe

Ni

2+

zielone

[Fe(CN)

6

]

3-

zielonkawe

Cr

3+

szaro-

niebieskie

[Fe(CN)

6

]

4-

żółtawe

Osady nierozpuszczalne w wodzie

Wodorotlenki

Dobrze rozpuszczalne w wodzie
wi

ę

kszo

ść

wodorotlenków 1 i 2 gr.

układu okresowego oraz NH

4

+

Kwasy

Wi

ę

kszo

ść

dobrze rozpuszczalna, z

wyj

ą

tkiem kwasów krzemu i

niektórych kwasów organicznych

Sole dobrze

Wi

ę

kszo

ść

soli Na

+

, K

+

, NH

4

+

,

rozpuszczalne

wszystkie azotany (V), chlorki z
wyj

ą

tkiem AgCl, PbCl

2

, Hg

2

Cl

2

siarczany (VI) z wyj

ą

tkiem BaSO

4

,

SrSO

4

, CaSO

4

,

Sole trudno

Siarczki, w

ę

glany, fosforany (V) –

rozpuszczalne

rozpuszczalne tylko sole Na

+

, K

+

,

NH

4

+

; wodorosole rozpuszczaj

ą

si

ę

w wodzie

background image

2010-03-18

2

Rozpuszczalność

Roztwór nasycony – osiągający najwyższe

mozliwe stężenie (w danej temperaturze);

Rozpuszczalnością związku nazywamy stężenie

roztworu nasyconego;

Roztwór nasycony pozostaje zazwyczaj w stanie

równowagi ze swoim osadem (dotyczy

związków trudno rozpuszczalnych w wodzie) -

nie ma właściwie związków całkowicie

nierozpuszczalnych;

Reakcja charakterystyczna (jakościowa) na

obecność danego jonu w roztworze polega na

dodaniu odczynnika zawierającego jon, tworzący

z nim związek trudno rozpuszczalny w wodzie;

Jeżeli iloczyn rozpuszczalności jest bardzo niski,

reakcję można stosować do ilościowego

określenia zawartości danego jonu w roztworze.

Iloczyn rozpuszczalności

Iloczyn rozpuszczalności obejmuje aktywności
podniesione do odpowiednich wykładników
(współczynników stechiometrycznych)

AB

A

B

s

( )

← →

+

+

L

A

B

=

+

[

] [

]

A B

A

B

s

2

2

2

( )

← →

+

+

L

A

B

=

+

[

] [

]

2

2

A B

A

B

s

2

3

3

2

2

3

( )

← →

+

+

L

A

B

=

+

[

] [

]

3

2

2

3

AB

A

B

s

3

3

3

( )

← →

+

+

L

A

B

=

+

[

] [

]

3

3

Wspólny jon a rozpuszczalność

AgCl

Ag

Cl

← →

+

+

L

x

Ag

Cl

=

=

= ⋅

+

2

10

1 10

[

] [

]

x

Ag

Cl

L

=

=

=

=

+

[

] [

]

10

5

Jeśli po ustaleniu się równowagi do roztworu nasyconego soli trudno
rozpuszczalnej dodamy elektrolitu dobrze rozpuszczalnego

o jonie

wspólnym

, to nastąpi zmniejszenie rozpuszczalności:

Po dodaniu 0,01 mola NaCl:

L

Ag

Cl

=

= ⋅

+

[

] [

]

1 10

10

x

Ag

L

Cl

=

=

=

=

+

[

]

[

]

10

10

10

10

2

8

Obecność wspólnego jonu znacząco obniża rozpuszczalność związków
trudno rozpuszczalnych

Wspólny jon a rozpuszczalność (2)

Fe OH

Fe

OH

(

)

3

3

3

← →

+

+

L

x

Fe

OH

=

=

= ⋅

+

27

1 10

4

3

3

37

[

] [

]

x

Fe

OH

L

=

=

=

=

+

[

]

[

]

,

3

4

10

3

27

2 47 10

Efekt wspólnego jonu zależy od równania dysocjacji
(rozpuszczania) związku trudno rozpuszczalnego:

Po dodaniu 0,01 mola NaOH:

L

Fe

OH

=

= ⋅

+

[

] [

]

3

3

37

1 10

x

Fe

L

OH

=

=

=

=

+

[

]

[

]

3

3

37

6

31

10

10

10

Obecność wspólnego jonu obniża w tym przypadku

rozpuszczalność wodorotlenku żelaza (III) o 21 rzędów !

Wspólny jon a rozpuszczalność (3)

Dwie sole trudno rozpuszczalne:

W roztworze znajduje się 0,001 mola chlorku potasu oraz 0,001 mola
chromianu (VI) potasu. Do roztworu dodawano kroplami 0,01 M
roztwór azotanu srebra. Jaki osad wytrąci się z tego roztworu ?

12

4

2

-

2
4

-10

-

10

1

L

CrO

Ag

CrO

2Ag

10

1

L

AgCl

Cl

Ag

+

+

=

→

+

=

→

+

Obliczamy przy jakim stężeniu jonów srebrowych będą się wytrącać
poszczególne osady:

5

3

12

2

4

CrO

Ag

4

2

7

3

10

10

2

,

3

10

10

]

[

]

[Ag

CrO

Ag

10

10

10

]

[

]

[Ag

AgCl

4

2

+

+

=

=

=

=

=

=

CrO

L

Cl

L

AgCl

Wspólny jon a rozpuszczalność (4)

Jak widać z obliczeń, wytrącanie chlorku srebra będzie odbywało
się najpierw, gdyż do jego wytrącenia tego osadu potrzebne jest
prawie sto razy mniejsze stężenie jonów srebrowych.

Wynika to z faktu, że rozpuszczalność chromianu (VI) srebra jest
wyższa (mimo, że iloczyn rozpuszczalności jest niższy).

background image

2010-03-18

3

„Obcy” jon a rozpuszczalność

Czy dodatek soli, która

nie ma wspólnego jonu

z osadem zmienia rozpuszczalność soli ?

Tak, gdyż zmianie ulega siła jonowa roztworu –
zmienia się zatem (zgodnie z prawem Debeye’a
– Hückla) średni współczynnik aktywności

Skoro ulega zmianie aktywność (rośnie, gdyż
rośnie siła jonowa), to przy jej wzroście maleje
rozpuszczalność soli

„Obcy” jon a rozpuszczalność (2)

AgCl

Ag

Cl

← →

+

+

L

x

Ag

Cl

=

=

= ⋅

+

2

10

1 10

[

] [

]

x

Ag

Cl

L

=

=

=

=

+

[

]

[

]

10

5

Jeśli po ustaleniu się równowagi do roztworu nasyconego soli

trudno rozpuszczalnej dodamy elektrolitu dobrze

rozpuszczalnego

nie posiadającego jonu wspólnego

, to nastąpi

zmniejszenie rozpuszczalności, gdyż zmieni się siła jonowa

roztworu i współczynnik aktywności:

Po dodaniu 0,01 mola NaNO

3

:

L

Ag

Cl

f

=

= ⋅

+

[

] [

]

2

10

1 10

x

Ag

Cl

L

=

=

=

=

+

[

]

[

]

,

,

1124

8 9 10

6

Obecność soli bez wspólnego jonu również obniża rozpuszczalność
związków trudno rozpuszczalnych, gdyż zmienia się współczynnik
aktywności

(

)

1

004

,

1

;

10

2

,

3

;

10

1

1

5

5

2

2

2

1

=

=

=

+

=

+

f

I

c

c

I

Cl

Ag

(

)

124

,

1

;

1

,

0

;

01

,

0

1

1

10

2

2

2

1

5

3

=

=

=

+

+

=

+

f

I

c

c

I

NO

Na

Iloczyn rozpuszczalności - przykłady

Substancje słabo rozpuszczalne:

związek

iloczyn

rozp.

pK

L

związek

iloczyn

rozp.

pK

L

MgCO

3

1·10

-5

5,0

Mg(OH)

2

1,99·10

-11

10,7

CaCO

3

3,91·10

-9

8,4

Ca(OH)

2

5,01·10

-6

5,3

SrCO

3

1·10

-9

9,0

PbCl

2

1,59·10

-5

4,8

BaCO

3

5,91·10

-9

8,3

PbBr

2

3,81·10

-5

4,4

Ca SO

4

2,51·10

-5

4,6

PbI

2

6,31·10

-9

8,2

Sr SO

4

2,51·10

-7

6,6

CuCO

3

2,51·10

-10

9,6

Ba SO

4

1·10

-10

10,0

CuC

2

O

4

3,16·10

-8

7,5

Iloczyn rozpuszczalności - przykłady

Substancje bardzo słabo rozpuszczalne:

związek

iloczyn

rozp.

pK

L

związek

iloczyn

rozp.

pK

L

AgCl

1·10

-10

9,8

Fe(OH)

3

1·10

-37

37,0

AgBr

5,01·10

-13

12,3

Al(OH)

3

5,01·10

-33

32,3

AgI

7,94·10

-16

16,1

SnOH)

4

1·10

-56

56,0

Ag

2

S

6,31·10

-50

49,2

PbS

2,51·10

-27

26,6

HgI

2

3,98·10

-29

28,4

CuS

6,31·10

-36

35,2

HgS

1,58·10

-52

51,8

CdS

7,94·10

-27

26,1

Bi(OH)

3

3,98·10

-31

30,4

Ca

3

(PO

4

)

2

1·10

-26

26,0

Rozdzielanie mieszanin (1)

Roztwór

i

osad(y)

stanowią dwie (lub więcej) różne

części składowe dwufazowej mieszaniny

Analiza jakościowa

– wytrącenie się osadu stanowi

reakcję charakterystyczną kationu lub anionu i pozwala

na stwierdzenie, co zawiera badana substancja. Zwykle
trzeba przeprowadzić więcej niż jedną reakcję
charakterystyczną;

Analiza ilościowa

– znając skład jakościowy badanej

substancji wytrącamy osad o znanym składzie. Jeżeli

iloczyn rozpuszczalności osadu jest niski (substancje
bardzo słabo rozpuszczalne), uważamy, że osad wytrąca
się całkowicie, co pozwala na określenie dokładnej ilości
badanej substancji w roztworze

Rozdzielanie mieszanin (2)

*

Mieszaniny

da się rozdzielić przy pomocy procesów

fizycznych, związków chemicznych nie da się w ten
sposób rozdzielić na pierwiastki

*

Rozdzielanie mieszanin odbywa się z wykorzystaniem

różnic we właściwościach fizycznych poszczególnych ich
składników. Celem rozdzielania może być również
oczyszczanie substancji.

składniki różnią się stanem skupienia:

oddzielenie ciała stałego od cieczy - sączenie, dekantacja,

sedymentacja, (odwirowanie)

składniki różnią się rozpuszczalnością w roztworze:

krystalizacja

ekstrakcja

składniki różnią się temperaturą wrzenia:

destylacja

sublimacja

background image

2010-03-18

4

Sedymentacja, dekantacja i sączenie

sedymentacja

- zawieszone w cieczy cząstki opadają pod

wpływem grawitacji na dno naczynia;

dekantacja

- po przeprowadzeniu sedymentacji oddziela się

ciecz od osadu i powtórnie przemywa w celu usunięcia

zanieczyszczeń;

sączenie

- oddzielanie osadu od cieczy przy pomocy filtra

nieprzepuszczalnego dla osadu

dekantacja

sedymentacja

sączek

osad

lejek

sączenie

Krystalizacja

Krystalizacja

opiera się na różnicy rozpuszczalności lub

żnicy temperatur krzepnięcia (topnienia)

krystalizacja z roztworu

nasycony roztwór CuSO

4

kryształy CuSO

4

@5H

2

O

Ekstrakcja

Ekstrakcja

opiera się na różnicy rozpuszczalności tego

samego związku w dwóch cieczach lub różnicy
rozpuszczalno
ści dwóch związków w stanie stałym w tej
samej cieczy

roztwór jodu

w chloroformie

roztwór jodu

w wodzie

I

2

ekstrakcja przy pomocy

rozpuszczalnika

woda i CHCl

3

nie mieszają się

ze sobą

herbata

proces parzenia herbaty to
też ekstrakcja, choć służy do
tworzenia mieszaniny, a nie
jej rozdziału ...

Destylacja

Destylacja

opiera się na różnicy temperatur wrzenia

dwóch cieczy

wrząca mieszanina

dwóch cieczy

termometr

chłodnica

w odbieralniku zbiera

się ciecz bardziej lotna

w kolbie pozostaje ciecz

mniej lotna

skraplanie pary

pary bardziej lotnego

składnika

Sublimacja

* Sublimacja

to zjawisko bezpośredniej przemiany

ciała stałego w parę, a

resublimacja

to przemiana

pary w ciało stałe

ogrzewanie

kryształy jodu, które

ulegają sublimacji

pary jodu (I

2

)

kryształy jodu, powstałe

na skutek resublimacji

naczynie chłodzone,

np. wodą

OCZYSZCZANIE

JODU

PRZEZ

SUBLIMACJĘ

Podział osadów

Osady dzielimy na:

krystaliczne

, które składają się z ziaren

(polikryształów) o uporządkowanej budowie (np.
BaSO

4

lub MgNH

4

PO

4

). Wytrącają się, gdy pod

wpływem czynnika strącającego zostanie
przekroczony iloczyn rozpuszczalności;

koloidalne

, w których cząstki substancji trudno

rozpuszczalnej łączą się w konglomeraty,
obdarzone jednakowymi ładunkami elektrycznymi.
Odpychając się tworząc zol, czyli pseudoroztwór
koloidalny, pod wpływem temperatury lub
odpowiedniego elektrolitu następuje ich
koagulacja i powstaje żel, czyli osad koloidalny.

background image

2010-03-18

5

Osady krystaliczne

Wytrącanie kryształów, czyli krystalizacja odbywa się z
udziałem zarodków. Im mniejsza jest ich liczba, tym
większe są kryształy;

Starzenie się osadu polega na jego rekrystalizacji, czyli
rozpuszczaniu się mniejszych kryształów, których
kosztem rosną większe;

Zbyt szybkie wytrącanie osadu krystalicznego może
ponadto prowadzić do otrzymania osadu
zanieczyszczonego przez adsorpcję i okluzję ;

Jeżeli warunki strącania dwóch osadów są podobne,
może dojść do współstrącania, czyli równoczesnego
wytrącania się dwóch trudno rozpuszczalnych soli

Osady koloidalne

Dzielimy je na hydrofobowe (koagulacja odbywa się
nawet pod wpływem wody) oraz hydrofilowe
(koagulacja prowadzi do tworzenia galaretowatych
osadów z dużą zawartością wody);

Okluzja i adsorpcja (osady koloidalne mają dużą
pwierzchnię) prowadzą do znacznych zanieczyszczeń –
konieczne jest przemywanie osadu roztworem
elektrolitu, aby zapobiec peptyzacji. Można go również
rozpuścić i wytrącić powtórnie.

ż

el

zol

peptyzacja

koagulacja

Wpływ pH na reakcje strącania

Wytrącony osad substancji amfoterycznej (amfolitu)
może ulec rozpuszczeniu w nadmiarze odczynnika
strącającego [jeśli są nim np. jony OH

-

] :

+

+

+

+

 →

 →

+

+

3OH

Al

Al(OH)

AlO

O

H

3

O

H

3(s)

OH

2

3

3

-

13

2

3

HAlO

25

3

Al(OH)

10

4

]

[AlO

]

O

[H

K

10

8

]

[OH

]

[Al

K

2

3

+

+

=

=

=

=

Jak widać z powyższego, istnieje pewien zakres pH (inny
dla każdej substancji amfoterycznej), w którym osad jest
nierozpuszczalny w wodzie

Wpływ pH na reakcje strącania (2) –

rozpuszczalność osadu w funkcji pH

pH

log R

Al

3+

AlO

-

2

O

p

ty

m

a

ln

y

z

a

k

re

s

p

H

Inne czynniki wpływające na wytrącanie

osadów

Tworzenie się jonów kompleksowych (zależy od stałej
trwałości kompleksu);

Hydroliza soli trudno rozpuszczalnej

Utlenianie lub redukcja substancji wytrącanej w postaci
osadu (lub obecnej w roztworze)

Analiza ilościowa – wagowa (1)

Analiza wagowa opiera się na wytrącaniu związków trudno
rozpuszczalnych z roztworów badanych soli – ich
rozpuszczalność nie powinna przekraczać 10

-4

mol·dm

-3

wówczas w roztworze pozostaje najwyżej 0,1-0,2 mg
oznaczanego składnika;

Osad musi mieć ściśle określony skład chemiczny o stałej
zawartości oznaczanego składnika – zmiany zachodzące w
czasie suszenia czy prażenia muszą przebiegać ilościowo;

Pożądana jest znaczna masa molowa osadu, w którym
masa oznaczanego składnika stanowi niewielki procent
(zmniejsza się w ten sposób błąd oznaczenia)

background image

2010-03-18

6

Analiza wagowa (2)

Osady te oddziela się od roztworu – który nie powinien już
zawierać substancji oznaczanej – i przeprowadza w
wysokiej (lub podwyższonej) temperaturze w związki o
ściśle określonym składzie;

Przy pomocy wagi analitycznej ustala się masę
otrzymanego po wyprażeniu (suszeniu) związku;

Znając skład końcowego związku i jego masę można
obliczyć zawartość szukanego pierwiastka (związku, jonu)
w badanej mieszaninie

Optymalne warunki strącania osadu

1.

Strącanie z roztworu rozcieńczonego;

2.

Powolne dodawanie odczynnika strącającego;

3.

Mieszanie w czasie strącania;

4.

Wytrącanie z gorącego roztworu gorącym odczynnikiem
strącającym;

5.

Odpowiedni nadmiar odczynnika strącającego;

6.

Sączenie w warunkach odpowiednich (świeży osad dla
osadów koloidalnych, osad „po starzeniu” dla osadów
krystalicznych
).

Przykłady oznaczeń wagowych

Oznaczana

substancja

Wytrącany osad/

odczynnik strącający

Skład osadu po

prażeniu lub suszeniu

jony Ba

2+

BaSO

4

jonami SO

4

2-

BaSO

4

jony SO

4

2-

BaSO

4

jonami Ba

2+

BaSO

4

jony Al

3+

Al(OH)

3

za pomocą NH

3

aq

Al

2

O

3

jony Fe

3+

Fe(OH)

3

za pomocą NH

3

aq

Fe

2

O

3

jony Ag

+

AgCl za pomocą HCl

AgCl

jony PO

4

3-

MgNH

4

PO

4

·6H

2

O

Mg

2

P

2

O

7

jony Zn

2+

ZnS za pomocą H

2

S [(NH

4

)

2

S] ZnO

jony Hg

2+

HgS za pomocą H

2

S [(NH

4

)

2

S] HgS


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chemia lato 04 09 10
chemia lato 04 09 10
chemia lato 04 09 10
chemia lato 06 09 10
chemia lato 05 09 10
chemia lato 07 09 10
chemia lato 08 09 10
chemia lato 12 09 10
chemia lato 03 09 10
chemia lato 13 09 10
chemia lato 01 09 10
IS wyklad 02 09 10 08 MDW
fiszki 02 09 i 10
chemia lato 09 09 10
10 02 09
chemia, 02 09

więcej podobnych podstron