technik artykul 2013 03 39187

background image

3

/ 2 0 1 3

89

P R A C A

I

Z D R O W I E

Bezpieczna praca
z włóknami szklanymi

w pracowni protetyki stomatologicznej

sowania włókien szklanych w sto-
matologii:
– całościowe i częściowe protezy,
– naprawa protez,
– ruchome aparaty ortodontyczne,
– mosty kompozytowe,
– szynowanie ze względu na roz-

chwianie zębów,

– szynowanie pourazowe,
– wkłady koronowo-korzeniowe.

Bardzo ważna jest wspomniana wy-

żej elastyczność wkładów z włókna
szklanego. W dużym stopniu wkłady
te pochłaniają wstrząsy i siły dzia-
łające na ząb. Inną zaletą tego typu
wypełnień jest to, że podlegają one
klejeniu adhezyjnemu, czyli łączeniu
się z tkanką zęba w wyniku oddziały-
wań międzycząsteczkowych. Na przy-
kład w innych typach wypełnień siła
utrzymania wkładu koronowo-korze-
niowego w dużej części zależy od jego
kształtu.

W ostatnich latach, dzięki opracowa-

niu technologii kompozytów wzmac-
nianych włóknami szklanymi (Fiber
Reinforced Composite
– FRC), możli-
we stało się uzupełnianie brakujących
zębów właśnie za pomocą konstrukcji
protetycznych, wykorzystujących tego
typu materiały.

Z

AGROŻENIA

Jakie zagrożenia mogą towarzyszyć
pracy w pracowni techniki stomatolo-
gicznej z użyciem materiałów zawie-
rających włókna szklane? Generalnie
możemy tutaj mówić o zagrożeniach,
które tradycyjnie związane są z pracą

Jeżeli chodzi o włókna szklane,
to pierwsze doniesienia na temat ich
używania w stomatologii pochodzą
z lat 70. ubiegłego wieku. Włókno
szklane jako materiał powstaje ze sto-
pionej masy szklanej, przeciskanej
przez otwory o bardzo małej średni-
cy. Masę szklaną otrzymuje się przez
stopienie w temperaturze 1400-1500ºC
tlenku krzemu, wraz z różnymi dodat-
kami (głównie tlenków metali), a na-
stępnie wyciąga się ją do średnicy
od 1 do 13 μm. W zależności od śred-
nicy i składu chemicznego włókna
szklane są wykorzystywane, oprócz
wspomnianego zastosowania w sto-
matologii, do produkcji m.in. światło-
wodów oraz tkanin i mat szklanych.
Jeżeli włókna szklane zostaną połą-
czone z żywicami poliestrowymi lub
epoksydowymi, powstanie wytrzyma-
ły i odporny materiał konstrukcyjny,
który stosowany jest w wielu gałęziach
gospodarki, takich jak: przemysł samo-
chodowy, lotnictwo, budownictwo.

Rekonstrukcja stomatologiczna

na włóknach szklanych stosowana jest

Ryszard Bryła

S

zeroki rozwój techno-
logii opartej na bazie

tworzyw sztucznych
spowodował, że znalazły
one zastosowanie także

w gabinetach denty-

stycznych i pracowniach

protetyki stomatologicznej.

w przypadku znacznego lub całkowi-
tego uszkodzenia koron zębów wła-
snych. Można wymienić następujące
zalety metody opartej na włóknach
szklanych:
– włókno twardnieje na skutek od-

działywania światła lampy polime-
ryzacyjnej, zapewniając należytą
twardość i trwałość,

– elastyczność włókien jest identycz-

na z elastycznością zębiny,

– wkłady z włókien szklanych nie ule-

gają utlenieniu lub korozji (w prze-
ciwieństwie do wkładów metalo-
wych),

– uzyskuje się dobrą estetykę wkła-

dów – kolor włókna szklanego mi-
nimalizuje możliwość pojawienia
się przebarwień,

– jeśli wymagane jest powtórne le-

czenie kanałowe, wkłady te można
stosunkowo łatwo zdemontować,

– przy zastosowaniu wspomnianej

metody można odbudować ząb
w czasie jednej wizyty.

Z

ASTOSOWANIE

Należy podkreślić jeszcze, że włók-
na szklane umożliwiają stosowanie
minimalnie inwazyjnej stomatologii,
w której szczególną troskę przywią-
zuje się do zachowania w stanie nie-
naruszonym lub tylko minimalnie
naruszonym zdrowych tkanek zęba
tak długo, jak jest to możliwe i stosuje
się takie procedury stomatologiczne,
które są odwracalne.

Można wymienić m.in. następu-

jące wskazania praktyczne do sto-

background image

N

O W O C Z E S N Y

T

E C H N I K

D

E N T Y S T Y C Z N Y

90

P R A C A

I

Z D R O W I E

lekarza stomatologa i protetyka sto-
matologicznego, a stwarzanych m.in.
przez lampy bakteriobójcze wytwarza-
jące promieniowanie ultrafioletowe
UVC, służące do dezynfekcji powie-
trza w pomieszczeniu. W zależności
od dawki promieniowania elektroma-
gnetycznego UVC może dojść do trwa-
łych lub przejściowych zmian w na-
promieniowanej skórze lub w obrębie
narządu wzroku.

Należy dodać, że promieniowanie

UVC może wywołać m.in. uszkodze-
nie spojówki i rogówki oka, a przy
długiej ekspozycji jest w stanie spowo-
dować zaćmę. Działając na skórę, pro-
mieniowanie UVC powoduje rumień,
oparzenia i uszkodzenia naskórka.
W skrajnych przypadkach może ono
być czynnikiem inicjującym powsta-
wanie nowotworów skóry:
– lampy polimeryzacyjne różnego

typu;

– autoklawy, których obsługa może

doprowadzić do kontaktu z gorą-
cymi powierzchniami oraz wrzącą
wodą i gorącą parą wodną;

– elektronarzędzia trzymane w ręku,

które są źródłem wibracji i hałasu;

– uszkodzony sprzęt elektryczny (urzą-

dzenia elektryczne, gniazda wtyko-
we i wtyczki, przetarte przewody),
co może prowadzić do porażenia
elektrycznego;

– pyły i odpryski ciał, które mogą po-

wstawać m.in. podczas wytwarzania
i naprawy protez zębowych – sta-
łych i ruchomych, protez uzupełnia-
jących pooperacyjne ubytki tkanek
jamy ustnej oraz narządów twarzo-
czaszki.

B

EZPIECZEŃSTWO

Podstawową zasadą bezpieczeństwa
jest likwidacja zagrożeń u źródła ich
powstawania. Jeżeli nie jest to w peł-
ni możliwe, pracownicy powinni sto-
sować odpowiednio dobrane środki
ochrony indywidualnej. Fakt ten jest
szczególnie ważny w przypadku pra-
cowni stomatologicznej.

Biorąc pod uwagę względy ergono-

miczne, należy pamiętać natomiast
o tym, że:
– stanowisko robocze musi zapewniać

wygodny i bezpieczny dostęp do ob-
sługiwanych urządzeń,

– gdy jest taka możliwość, pracę

w pozycji stojącej należy zamieniać
na pracę w pozycji siedzącej,

– długotrwałe zajmowanie nawet

najwygodniejszej pozycji może być
jednak uciążliwe, dlatego zalecana
jest okresowa zmiana zajmowanej
pozycji na inną,

– przedmioty używane najczęściej po-

winny znajdować się jak najbliżej
pracownika,

– stanowisko robocze powinno być

dostosowane do wymiarów antro-
pometrycznych pracownika.
Przed rozpoczęciem pracy z różne-

go typu urządzeniami w pracowni
stomatologicznej należy zapoznać się
z instrukcją ogólną dołączoną przez
ich producenta, a także z instrukcją
bezpiecznej obsługi urządzeń. Należy
zastosować też odpowiednie do zagro-
żenia środki ochrony indywidualnej,
w tym ochrony oczu i układu odde-
chowego (prawidłowo dobrane oku-
lary ochronne i półmaski).

O stosowaniu środków ochrony indy-

widualnej należy szczególnie pamiętać
w trakcie obróbki materiałów zawiera-
jących włókna szklane, o których tutaj
mowa. W trakcie tych czynności po-
wstaje tzw. pył respirabilny, zawierają-
cy włókna respirabilne. Pył respirabilny
to zbiór cząstek docierających do bez-
rzęskowej części dróg oddechowych.
Włókna respirabilne to z kolei włókna
o długości powyżej 5 μm, o maksymal-
nej średnicy poniżej 3 μm i stosunku
długości do średnicy > 3. Pyły nieorga-
niczne o strukturze włóknistej, do któ-
rych należą pyły zawierające włókna
szklane, mają działanie rakotwórcze.
Mogą one w trakcie dłuższego oddzia-
ływania wywoływać raka płuc, raka
oskrzeli, międzybłonniaka opłucnej
i otrzewnej, nowotwory nosa i zatok.

Stosując w praktyce włókna szklane,

należy pamiętać, aby nie miały one
bezpośredniego kontaktu z jamą ustną
pacjenta, ponieważ ich wolne brzegi
mogą powodować podrażnienie języ-
ka, ułatwiać gromadzenie się resztek
pokarmowych, dających sposobność
do rozwoju próchnicy i stanów za-
palnych tkanek miękkich. Pokrycie
materiałem kompozytowym usuwa
te zagrożenia.

Na zakończenie należy stwierdzić,

że stosowanie włókien szklanych
w stomatologii ma wiele zalet, o czym
powiedziano tutaj wcześniej. Pracując
jednak z nimi, pamiętać trzeba także
o bezpieczeństwie, zarówno personelu
stomatologicznego, jak i pacjenta. 

Piśmiennictwo
1. Bryła R.: Bezpieczeństwo i higiena pracy. Wy-

dawnictwo Elamed, Katowice 2011.

2. Jędrzejczyk A.: Przygotowanie gabinetu sto-

matologicznego do pracy. Instytut Technologii
Eksploatacji – PIB, Radom 2007.

3. Potoczek S. (red.): Stomatologia zachowawcza.

Wyd. Urban & Partner, Wrocław 1994.

4. Affelska-Jercha A., Lewczuk E., Tomczyk J.:

Zawodowe zagrożenia zdrowotne w gabinetach
stomatologicznych
. „Mies. Medycyna Pracy”,
2/2002, Wyd. IMP, Łódź 2002.

5. Kittel L.: Włókna szklane w bezbolesnym, nie-

inwazyjnym leczeniu protetycznym podczas
jednej wizyty
. „Stomatologia Współczesna”,
5/2008, Wyd. Med. Tour Pres International,
Warszawa 2008.

6. Wilkowska-Jamróz L.: Mosty kompozytowe

wzmacniane włóknami (FRC) wykonywane
metodą bezpośrednią i pośrednią
. „Magazyn
Stomatologiczny”, 2/2006. Wyd. Czelej, Lublin
2006.

7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki

Społecznej z 30 czerwca 1984 r. w sprawie bez-
pieczeństwa i higieny pracy w poradniach i pra-
cowniach stomatologicznych
(Dz.U. z 1984 r.,
nr 37, poz. 197).

8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2 lutego

2011 r. w sprawie wymagań, jakim powinny
odpowiadać pod względem fachowym i sanitar-
nym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki
zdrowotnej
(Dz.U. z 2011 r., nr 31, poz. 158).

9. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki

Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie
najwyższych
dopuszczalnych stężeń i natężeń
czynników szkodliwych dla zdrowia w środo-
wisku pracy (Dz.U. z 2002 r., nr 217, poz. 1833
ze zm.).

10. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki

Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny
pracy
(t.j. w Dz.U. z 2003 r., nr 169, poz. 1650
ze zm.).


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
technik artykul 2013 03 39167
technik artykul 2013 03 39166
technik artykul 2013 03 39168
technik artykul 2013 03 39186
technik artykul 2013 03 39175
technik artykul 2013 03 39180
technik artykul 2013 03 39163
technik artykul 2013 03 39185
technik artykul 2013 03 39178
technik artykul 2013 03 39165
technik artykul 2013 03 39161
technik artykul 2013 03 39170
technik artykul 2013 03 39176
technik artykul 2013 03 39179
technik artykul 2013 03 39182
technik artykul 2013 03 39174
technik artykul 2013 03 39173
technik artykul 2013 03 39169
technik artykul 2013 06 40592

więcej podobnych podstron