IV toxoplasmoza diagnostyka

obecność i rodzaj p/c : ELISA

Materiał:

Surowica

płyn mózgowo-rdzeniowy

Przeciwciała klasy IgM wykrywane testem ELISA, pojawiają się w pierwszych dwóch tygodniach inwazji, osiągają szczyt w ciągu 4-8 tygodni i obniżają się do poziomu normalnego w ciągu 6-9 miesięcy. Nierzadko jednak utrzymują się do 2-3 lat.

Miano przeciwciał klasy IgG rośnie wolniej, osiągając szczyt w ciągu 1-2 miesięcy i może utrzymywać się na wysokim poziomie przez wiele miesięcy.

W toksoplazmozie wrodzonej staje się też czasami konieczne ustalenie obciążenia immunologicznego w momencie porodu i w 3-4 miesiące później w celu oceny udziału przeciwciał toksoplazmowych klasy IgG w całkowitej puli surowiczych IgG

matki i dziecka.

Jeżeli wskaźnik obciążenia u dziecka podnosi się, świadczy to o wrodzonej toksoplazmozie.

W ostatnich latach w diagnostyce okołoporodowej toksoplazmozy oznacza się poziom swoistych IgA uznawanych jako marker wrodzonej toksoplazmozy.

Stwierdzenie u noworodków obecności IgM ; IgA lub miano IgG powyżej 1:3200 - świadczy o toksoplazmozie wrodzonej

Interpretacja wyników przed planowaną ciążą

IgG + : przeciwciała chronią, ale przed zajściem w ciążę należałoby sprawdzić awidność, żeby wykluczyć przebycie zakażenia w ciągu ostatnich 6 miesięcy

IgM + : należy zgłosić się do lekarza (ostra infekcja, albo niedawne zakażenie, albo tzw. przetrwałe IgM – wykonać test na awidność )

IgM - / IgG - : konieczne okresowe badania w trakcie ciąży o

Interpetacja wyników w trakcie ciąży:

IgM +, IgA +, serokonwersja IgG (po raz pierwszy wykryte IgG, wcześniej wynik ujemny), wysoko dodatnie IgG à koniecznie należy zgłosić się do lekarza

test awidności: ELISA

Test na awidność (mocznik rozbija słabsze wiązania IgG, ilość silnych wiązań określa się metodą immunoenzymatyczną):

do 40 % - niska widność

40-60 % graniczna awidność

powyżej 60 % - wysoka awidność (wyklucza zakażenie w ciągu 5-6

miesięcy) świadczy, że przeciwciała silnie wiążą się z antygenem („stare”

zakażenie)

dynamika miana p/c: metoda Sabina-Feldmana (OSF)(modyfikacja odczynu wiązania dopełniacza)

odczyn Sabina – Feldmana pozwala określić zmiany (dynamikę) miana przeciwciał (dwie próbki surowicy w odstępie 2-3 tygodni, min. 2 miesiące po leczeniu)

W OSF ustala się globalny poziom immunoglobulin przeciwko Toxplasma.

OSF jest próbą barwną z wykorzystaniem dopełniacza, w której dochodzi do cytolizy tachyzoitów T. gondii w obecności swoistych przeciwciał.

PRZECIWCIAŁA – DOPEŁNIACZ – TROFOZOITY : trofozoity nie barwią się błękitem metylenowym (WYNIK DODATNI)

BRAK przeciwciał - DOPEŁNIACZ – TROFOZITY : trofozoity barwią się (WYNIK UJEMNY)

MIANO: rozcieńczenie, przy którym widać 50 : 50 trofozoitów wybarwionych i niewybarwionych

Dodatni wynik badania, wskazujący na ostrą postać inwazji, mamy wówczas jeżeli miano badanej surowicy jest powyżej 1:1000 (>300 j.m.) wówczas uważa się, że pacjent ma aktywną postać toksoplazmozy.

Obecnie, próbą biologiczną zastępuje się oznaczaniem antygenu krążącego w teście aglutynacji lateksowej (LAT), dot-ELISA lub metodą PCR, w której określane są powtarzające się fragmenty DNA pasożyta T. gondii

antygen krążący (test lateksowy) – wykrywa T. gondii we krwi

Materiały do badania:

Surowica

Płyn mózgowo-rdzeniowy

Płyn z przedniej komory oka

Intensywność reakcji zlepnej odczytuje się wg trzystopniowej skali:

++ à drobnogrudkowa aglutynacja, aglutynaty równomiernie rozmieszczone w całej kropli

świadczy o obecności antygenu T. gondii i wskazuje na

aktywną postać toksoplazmozy

+ à drobnogrudkowa aglutynacja, aglutynaty z tendencją

skupiania się w centrum kropli

muszą być potwierdzone obecnością swoistych

przeciwciał IgM i/lub IgA, zaś w przypadku płynu

mózgowo-rdzeniowego muszą być potwierdzone

obecnością przeciwciał IgE

- à brak aglutynacji, lateks jednolicie mętny