„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Jadwiga Idryjan – Pajor
Dagmara Kowalik

Dobieranie materiałów odzieżowych, dodatków
krawieckich i galanteryjnych 742[01].Z1.05

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
mgr Maria Kaczmarek
mgr Wiesława Paciorek



Opracowanie redakcyjne:
dr inż. Jadwiga Rudecka



Konsultacja:
mgr Ewa Figura

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 743[01].Z1.05

„Dobieranie materiałów odzieżowych, dodatków krawieckich i galanteryjnych”, zawartego
w modułowym programie nauczania dla zawodu krawiec.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

4

3. Cele kształcenia

5

4. Przykładowe scenariusze zajęć

6

5. Ćwiczenia

11

5.1. Rodzaje wyrobów odzieżowych

11

5.1.1. Ćwiczenia

11

5.2. Rola akcentów i dodatków do ubioru

13

5.2.1. Ćwiczenia

13

5.3. Zasady doboru materiału na podstawowe typy wyrobów odzieżowych

15

5.3.1. Ćwiczenia

15

5.4. Zasady doboru dodatków krawieckich

25

5.4.1. Ćwiczenia

25

5.5. Zasady doboru koronek do wyrobów bieliźnianych i odzieżowych

32

5.5.1. Ćwiczenia

32

5.6. Zasady doboru podszewek do wyrobów odzieżowych

35

5.6.1. Ćwiczenia

35

5.7. Zasady doboru zapięć do wyrobów odzieżowych

38

5.7.1. Ćwiczenia

38

5.8. Rodzaje pasmanterii i dodatków zdobniczych

42

5.8.1. Ćwiczenia

42

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

46

7. Literatura

58

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu „Poradnik dla nauczyciela”, który będzie pomocny

w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie krawiec.

W poradniku zamieszczono:

–

wymagania wstępne, czyli wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć
już ukształtowane, aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

–

cele kształcenia, czyli wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

–

przykładowe dwa scenariusze zajęć,

–

ćwiczenia (takie same jak w poradniku dla ucznia) opatrzone wskazówkami do realizacji,
zalecanymi metodami nauczania – uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

–

ewaluację osiągnięć ucznia – dwa przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego,

– literaturę.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami,

ze szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania:
– tekstu przewodniego,
– dyskusji dydaktycznej,
– ćwiczenia laboratoryjnego.

Formy

organizacyjne

pracy

uczniów

mogą

być

zróżnicowane,

począwszy

od samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

Uczniowie powinni opanować wszystkie umiejętności. Ćwiczenia należy oceniać

w systemie dwustopniowym – uczeń umie, albo nie umie wykonać ćwiczenia. Opanowanie
umiejętności może cechować się różną sprawnością.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Schemat układu jednostek modułowych

743[01].Z1

Podstawy projektowania odzieży

743[01].Z1.03

Zastosowanie zasad kolorystyki

i kompozycji w projektowaniu odzieży

743[01].Z1.02

Sporządzanie rysunków wyrobów odzieżowych

743[01].Z1.01

Sporządzanie rysunku technicznego odzieżowego

743[01].Z1.04

Dobieranie wyrobów odzieżowych do typu

sylwetki i przeznaczenia

743[01].Z1.05

Dobieranie materiałów odzieżowych, dodatków

krawieckich i galanteryjnych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

klasyfikować surowce włókiennicze,

−

rozróżniać włókna naturalne i materiały z nich wykonane,

−

rozróżniać włókna chemiczne i materiały z nich wykonane,

−

rozróżniać mieszanki włókiennicze i materiały z nich wykonane,

−

klasyfikować liniowe i płaskie wyroby włókiennicze,

−

określać podstawowe parametry nitek,

−

rozróżniać nici odzieżowe,

−

określać podstawowe parametry struktury tkanin i dzianin,

−

charakteryzować inne materiały odzieżowe,

−

charakteryzować rodzaje dodatków krawieckich,

−

rozróżniać materiały podszewkowe, usztywniająco-wzmacniające i ocieplające,

−

rozróżniać pasmanterie,

−

rozróżniać zapięcia,

−

określać czynniki decydujące o właściwościach materiałów odzieżowych,

−

określać właściwości higieniczne materiałów odzieżowych,

−

określać właściwości estetyczne materiałów odzieżowych,

−

określać właściwości wytrzymałościowe materiałów odzieżowych,

−

określać właściwości konfekcyjne materiałów odzieżowych,

−

określać wpływ budowy materiałów i sposobu ich wykończenia na właściwości
użytkowe i konfekcyjne wyrobów z nich wykonanych,

−

określać wytrzymałościowe właściwości materiałów odzieżowych oraz ich przydatność
w przemyśle odzieżowym,

−

oceniać wytrzymałość materiałów odzieżowych wykonanych z różnych surowców
włókienniczych,

−

określać zastosowanie materiałów odzieżowych,

−

badać właściwości dodatków krawieckich,

−

sporządzać rysunki wyrobów odzieżowych,

−

stosować zasady kolorystyki i kompozycji w projektowaniu odzieży,

−

dobierać wyroby odzieżowe do typu sylwetki i przeznaczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

przedstawić zasady doboru materiału do podstawowych rodzajów wyrobów
odzieżowych,

−

określić rolę akcentów i dodatków do ubioru,

−

scharakteryzować zasady doboru dodatków do materiału,

−

dobrać nici do szycia materiałów odzieżowych,

−

dobrać rodzaje koronek do wyrobu bieliźnianego i odzieżowego,

−

dobrać zapięcia do wyrobów odzieżowych,

−

określić zasady doboru podszewek do wyrobów odzieżowych,

−

określić zastosowanie pasmanterii,

−

określić zastosowanie dodatków zdobniczych,

−

scharakteryzować wpływ wyglądu powierzchni i wzoru na sposób konfekcjonowania
tkaniny,

−

wybrać sposób konfekcjonowania dzianiny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

..........................................................................

Modułowy program nauczania:

Krawiec 743[01]

Moduł:

Podstawy projektowania odzieży 743[01].Z1

Jednostka modułowa:

Dobieranie

materiałów

odzieżowych,

dodatków

krawieckich i galanteryjnych 743[01].Z1.05

Temat: Rodzaje spódnic, bluzek, sukienek.

Cel ogólny: Określanie rodzajów spódnic, bluzek, sukienek.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
–

scharakteryzować poszczególne rodzaje spódnic, bluzek, sukienek,

–

określić przeznaczenie poszczególnych rodzajów spódnic, bluzek, sukienek.

Metody nauczania–uczenia się:
–

wykład informacyjny,

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenie,
– dyskusja dydaktyczna.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

praca w zespołach 3 osobowych.

Czas – 2 godziny lekcyjne (90 minut).

Środki dydaktyczne
–

katalogi, żurnale, inne czasopisma z ilustracjami odzieży, zdjęcia, rysunki,

– samoprzylepne kartki papieru,
– przybory do pisania,
– literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu zajęć, sprawdzenie obecności.
2. Omówienie tematu zajęć.

a) Nauczyciel wyjaśnia uczniom, jaki jest cel zajęć.
b) Nauczyciel przeprowadza wykład informacyjny – posługując się zdjęciami

oraz rysunkami, nawiązuje do poszczególnych rodzajów spódnic, bluzek i sukienek.

c) Nauczyciel przygotowuje uczniów do wykonania ćwiczenia:

−

nauczyciel dzieli uczniów na 3 osobowe zespoły,

−

nauczyciel rozdaje katalogi, żurnale, zdjęcia, rysunki spódnic, bluzek, sukienek

i samoprzylepne kartki papieru,

−

nauczyciel wyjaśnia uczniom, jak wykonać ćwiczenie.

3. Część praktyczna – uczniowie wykonują ćwiczenie.

Ćwiczenie (Ćwiczenie 1 – punkt 5.1.1 w poradniku)
Określ rodzaje ubiorów.
Praca w grupach 3 osobowych

−

uczniowie przeglądają katalogi, żurnale, wybierają spódnice, bluzki, sukienki,

−

dyskutują w grupie na temat określenia rodzajów poszczególnych wyrobów,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

−

dyskutują w grupie na temat przeznaczenia poszczególnych rodzajów spódnic,
bluzek, sukienek,

−

uzasadniają wybór,

−

przyklejają do ilustracji kartki papieru z nazwą (rodzajem) spódnic, bluzek,
sukienek.

4. Prezentacja i analiza ćwiczenia

−

wybrani uczniowie prezentują ćwiczenie na forum grupy,

−

uczniowie uzasadniają przyporządkowanie nazw do poszczególnych wyrobów
i swoje propozycje przeznaczenia poszczególnych rodzajów spódnic, bluzek,
sukienek na różne okazje,

−

uczniowie dyskutują na forum grupy na temat określenia rodzajów rozpoznawanych
wyrobów i proponowanego zastosowania,

−

uczniowie oceniają poprawność wykonania ćwiczenia.

Zakończenie zajęć:
–

nauczyciel podsumowuje zajęcia,

–

nauczyciel ocenia wykonanie ćwiczenia.

Praca domowa
–

nauczyciel poleca uczniom założenie segregatora, w którym będą składane opracowania
wszystkich wykonywanych ćwiczeń,

–

nauczyciel poleca uczniom opracowanie wykonanego w klasie ćwiczenia: sporządzenie
opisów analizowanych spódnic, bluzek, sukienek oraz ich zastosowanie i zamieszczenie
opracowania w segregatorze.

Sposób uzyskiwania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
–

nauczyciel ocenia uczniów podczas prowadzonych zajęć metodą obserwacji,

–

nauczyciel ocenia stopień aktywności uczniów i ich zaangażowanie w wykonanie
ćwiczenia,

– nauczyciel ocenia poprawność wykonania ćwiczenia,
– nauczyciel ocenia indywidualnie uczniów oraz grupę i efekty końcowej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

.................................................................

Modułowy program nauczania:

Krawiec 743[01]

Moduł:

Podstawy projektowania odzieży 743[01].Z1

Jednostka modułowa:

Dobieranie

materiałów

odzieżowych,

dodatków

krawieckich i galanteryjnych 743[01].Z1.05

Temat: Dobór nici do szycia materiałów odzieżowych.

Cel ogólny: Dobieranie nici do szycia materiałów z różnych surowców.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

określić zasady doboru nici do szycia różnych materiałów,

−

dobrać nici odzieżowe do szycia wyrobów z różnych surowców.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

wykład informacyjny,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca indywidualna,

−

praca w zespołach 3 osobowych.

Czas – 2 godziny lekcyjne (90 minut).

Środki dydaktyczne

−

próbki tkanin: bawełniana, lniana, wełniana, syntetyczna z włókien ciągłych, syntetyczna

z włókien odcinkowych, wiskozowa z włókien ciągłych, wiskozowa z włókien
odcinkowych, mieszanka wełny z elaną, o zawartości min. 30% włókien syntetycznych,
mieszanka wełny z elaną o zawartości max. 25% włókien syntetycznych,

−

nici: bawełniane, nici z włókien syntetycznych ciągłych (stilsol, torsol, tytan, iris), nici

poliestrowe rdzeniowe (artan, elanka, rasant), nici z włókien wiskozowych ciągłych (rosa)
i odcinkowych (bawełnopodobne),

−

nożyczki,

−

maszyny do szycia ściegiem stębnowym,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu zajęć, sprawdzenie obecności.
2. Omówienie tematu zajęć

−

Nauczyciel wyjaśnia uczniom cel zajęć.

−

Nauczyciel przeprowadza pogadankę na temat rodzajów nici i ich właściwości.

−

Nauczyciel przeprowadza wykład informacyjny na temat zasad doboru nici do szycia

wyrobów odzieżowych z materiałów o różnym składzie surowcowym.

−

Nauczyciel przeprowadza pokaz z objaśnieniem do wykonania ćwiczenia.

−

Nauczyciel zwraca uwagę na zachowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy

podczas przeszywania próbek.

−

Nauczyciel dzieli uczniów na 3 osobowe zespoły.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

3. Wykonywanie przez uczniów ćwiczenia praktycznego.

Ćwiczenie 1 (Ćwiczenie 6 – punkt 5.4.1 w poradniku)
Dobierz nici do szycia tkaniny bawełnianej, lnianej, wełnianej, syntetycznej,
wiskozowej, mieszanki wełny z elaną.
Cel:
Dobór odpowiednich nici do szycia materiałów z różnych surowców.
Praca w grupach 3 osobowych:
–

uczniowie wybierają próbki tkanin: bawełnianej, lnianej, wełnianej, z włókien
syntetycznych ciągłych i odcinkowych, z włókien wiskozowych ciągłych
i odcinkowych, elano-wełnianej o zawartości min. 30% włókien syntetycznych,
elano-wełnianej o zawartości max. 25% włókien syntetycznych,

–

przeszywają każdą z wybranych próbek tkanin różnymi rodzajami nici,

–

porównują jakość poszczególnych przeszyć, określają wygląd szwów na każdej
przeszytej próbce,

–

wybierają nici, które najbardziej nadają się do szycia poszczególnych tkanin.

Praca indywidualna – każdy z uczniów przeszywa na maszynie wszystkimi rodzajami
nici minimum po 3 próbki tkanin.

4. Prezentacja i analiza ćwiczenia

−

uczniowie sprawdzają poprawność wykonania ćwiczenia,

−

uczniowie uzasadniają wybór nici do szycia poszczególnych materiałów,

−

wybrani uczniowie prezentują ćwiczenie na forum grupy,

−

uczniowie dyskutują na forum grupy na temat wyglądu szwów wykonanych różnymi
nićmi, na różnych próbkach,

−

uczniowie dyskutują na forum grupy na temat wyboru nici do szycia tkanin
z różnych surowców.

Zakończenie zajęć

−

nauczyciel podsumowuje zajęcia,

−

nauczyciel ocenia pracę uczniów.

Praca domowa

−

Nauczyciel

poleca

uczniom

opracowanie

wykonanego

w

klasie

ćwiczenia

i zamieszczenie go w segregatorze. Opracowanie powinno zawierać przeszyte próbki
materiałów, charakterystykę szwów oraz wnioski.

Sposób uzyskiwania informacji zwrotnej od uczniów po zakończonych zajęciach:

−

nauczyciel ocenia uczniów podczas prowadzonych zajęć metodą obserwacji,

−

nauczyciel ocenia stopień aktywności uczniów i ich zaangażowanie w wykonanie
ćwiczenia,

−

nauczyciel ocenia poprawność wykonania ćwiczenia,

−

nauczyciel ocenia indywidualnie uczniów oraz grupę i efekty końcowej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

5. ĆWICZENIA

5.1. Rodzaje wyrobów odzieżowych

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ rodzaje ubiorów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale itp. inne czasopisma z ilustracjami odzieży, podzielić uczniów na 3 osobowe zespoły,
omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przejrzeć katalogi, żurnale i inne czasopisma z ilustracjami ubiorów,
2) wybrać ilustracje (zdjęcia), na których znajdują się różnego rodzaju ubiorów,
3) dyskutować w grupie na temat określenia rodzaju ubiorów,
4) dyskutować w grupie na temat przeznaczenia poszczególnych ubiorów,
5) informacje zapisać na samoprzylepnej kartce papieru i dołączyć do ilustracji,

6)

zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

U

waga! Nauczyciel poleca uczniom, aby od tej pory gromadzili w segregatorze

opracowania wszystkich ćwiczeń, wyjaśnia też, w jaki sposób powinni opisywać efekty
swojej pracy, wykonanej w czasie lekcji.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale, katalogi, czasopisma z ilustracjami ubiorów,

−

samoprzylepne kartki papieru,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Określ rodzaje okryć odzieżowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami okryć odzieżowych, podzielić uczniów na 3 osobowe
zespoły, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przejrzeć katalogi, żurnale i inne czasopisma z ilustracjami okryć odzieżowych,
2) wybrać ilustracje (zdjęcia), na których znajdują się różnego rodzaju okrycia odzieżowe,
3) dyskutować w grupie na temat określenia rodzaju okryć odzieżowych,
4) dyskutować w grupie na temat przeznaczenia poszczególnych rodzajów okryć

odzieżowych,

5) informacje zapisać na samoprzylepnych kartkach papieru i dołączyć do ilustracji,
6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale, katalogi, czasopisma z ilustracjami okryć odzieżowych,

−

samoprzylepne kartki papieru,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Określ rodzaje bielizny.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami bielizny, podzielić uczniów na 3 osobowe zespoły,
omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przejrzeć katalogi, żurnale i inne czasopisma z ilustracjami bielizny,
2) wybrać ilustracje (zdjęcia), na których znajduje się bielizna,
3) dyskutować w grupie na temat określenia rodzaju bielizny,
4) dyskutować w grupie na temat przeznaczenia poszczególnych rodzajów bielizny

damskiej i męskiej,

5) informacje zapisać na samoprzylepnych kartkach papieru i dołączyć do ilustracji,
6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale, katalogi, czasopisma z ilustracjami bielizny,

−

samoprzylepne kartki papieru,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

5.2. Rola akcentów i dodatków do ubioru

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ rodzaj dodatków stosowanych w odzieży w różnych stylach i na różne okazje.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz dodatków do ubiorów, podzielić
uczniów na 3 osobowe zespoły, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać ilustracje odzieży w różnych stylach i na różne okazje,
2) dyskutować w grupie na temat określenia stylu ubiorów i użytych dodatków w odzieży

przedstawionej na wybranych ilustracjach,

3) określić styl ubioru i rodzaj dodatków zastosowanych w odzieży przedstawionej

na ilustracjach,

4) na arkuszach papieru wypisać rodzaje dodatków zastosowanych w odzieży

w poszczególnych stylach i na różne okazje,

5) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi, żurnale, zdjęcia, czasopisma z ilustracjami odzieży,

−

arkusze papieru,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz dodatki lub akcenty do wełnianego płaszcza dziewczęcego, tak aby całość miała

charakter sportowy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz dodatków, podzielić uczniów
na 3 osobowe zespoły, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać fason płaszcza (z katalogu),
2) dyskutować w grupie nad doborem dodatków lub akcentów do płaszcza,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

3) określić dodatki (nakrycie głowy, torbę, buty, itp.) lub akcenty do wybranego płaszcza,
4) wypisać na arkuszu papieru rodzaj wybranych dodatków,
5) uzasadnić wybór dodatków,
6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi, żurnale, ilustracje płaszczy i dodatków,

−

arkusze papieru,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz dodatki lub akcenty do sukienki typu princessa o długości midi, uszytej

z gładkiego materiału, tak aby miała charakter: a) sukienki całodziennej, b) sukienki
wizytowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz dodatków, podzielić uczniów
na 3 osobowe zespoły, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić rodzaje dodatków stosowanych w odzieży całodziennej,
2) dyskutować w grupie nad wyborem dodatków lub akcentów do sukienki całodziennej,
3) wybrać dodatki lub akcenty do sukienki, aby można ją było nosić w ciągu dnia,
4) dyskutować w grupie nad wyborem dodatków lub akcentów do sukienki wizytowej,
5) określić rodzaj dodatków lub akcentów nadających ubraniom charakter wizytowy,
6) wybrać dodatki lub akcenty do sukienki, tak aby nabrała charakteru wizytowego,
7) wypisać na arkuszach papieru rodzaje wybranych dodatków,
8) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi z ilustracjami dodatków,

−

arkusze papieru,

−

przybory do pisania,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

5.3. Zasady doboru materiału na podstawowe typy wyrobów

odzieżowych

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Określ wpływ wyglądu powierzchni tkaniny na sposób jej konfekcjonowania.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować kolekcję

tkanin o różnej fakturze powierzchni i różnych wzorach, podzielić uczniów na 2 osobowe
zespoły, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić cechy wyglądu powierzchni tkanin, które nie stwarzają kłopotów podczas

konfekcjonowania,

2) wybrać próbki tkanin, które ze względu na wygląd powierzchni lub wzór nie sprawiają

kłopotów podczas konfekcjonowania,

3) określić cechy powierzchni tkanin, które narzucają specjalny sposób postępowania

podczas konfekcjonowania,

4) wybrać próbki tkanin, które ze względu na wygląd powierzchni lub wzór wymagają

specjalnego postępowania podczas konfekcjonowania,

5) dyskutować w grupie nad trafnością podziału, uzasadnić wybór,
6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin o różnej powierzchni (drukowane, kolorowo tkane, jednobarwne, drapane,
z włosem, gładkie, matowe, błyszczące),

−

katalogi i żurnale,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz odpowiedni rodzaj tkaniny podstawowej na sukienkę letnią. Określ również

wpływ wyglądu powierzchni tej tkaniny na sposób konfekcjonowania.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz próbki materiałów nadających
się na odzież letnią, omówić zakres ćwiczenia oraz metodę pracy z tekstem przewodnim.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał w letnich wyrobach odzieżowych?

−

Czym należy kierować się przy doborze materiału odzieżowego na letni wyrób?

−

Jakie właściwości użytkowe powinien posiadać materiał na wyrób letni?

−

Jakimi właściwościami konfekcyjnymi powinien cechować się materiał na letni wyrób?

−

Jak wygląd powierzchni i rodzaj wzoru wpływa na sposób konfekcjonowania tkaniny?

−

Jakimi właściwościami plastycznymi powinien cechować się materiał na letni wyrób?

−

Jakie rodzaje tkanin można zastosować na letnie wyroby odzieżowe?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj tkaniny odpowiedniej na suknię letnią dla osoby dorosłej.

−

Zaproponuj właściwości użytkowe, jakie powinien posiadać materiał przeznaczony
na suknię letnią.

−

Zaproponuj właściwości konfekcyjne taniny przeznaczonej na suknię letnią.

−

Zaproponuj właściwości plastyczne tkaniny przeznaczonej na suknię letnią.

−

Zaproponuj rodzaj tkaniny odpowiedniej na suknię letnią.

−

Zaproponuj sposób konfekcjonowania tkaniny, uwzględniając wygląd jej powierzchni.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie rodzaju tkaniny przeznaczonej na sukienkę letnią.

−

Ustalenie właściwości użytkowych materiału przeznaczonego na suknię letnią.

−

Ustalenie właściwości konfekcyjnych materiału przeznaczonego na suknię letnią.

−

Ustalenie właściwości plastycznych materiału przeznaczonego na suknię letnią.

−

Ustalenie sposobu konfekcjonowania tkaniny, uwzględniając wygląd jej powierzchni.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie odzieży.

−

Określ właściwości użytkowe wybranej próbki tkaniny na sukienkę letnią.

−

Określ właściwości konfekcyjne wybranej próbki tkaniny na sukienkę letnią.

−

Określ właściwości plastyczne wybranej próbki tkaniny na sukienkę letnią.

−

Określ sposób konfekcjonowania wybranej tkaniny, uwzględniając wygląd jej
powierzchni.
Sprawdzenie

−

Czy dobrana tkanina spełnia właściwe kryteria użytkowe, konfekcyjne i plastyczne
przeznaczone dla sukni letniej?

−

Czy zaproponowany sposób konfekcjonowania wybranej tkaniny jest właściwy?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje tkanin wykonanych z różnych surowców, różnymi splotami i o różnym sposobie
wykończenia (jednobarwne, drukowane i kolorowo tkane),

−

katalogi i żurnale mody,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz odpowiedni rodzaj tkaniny podstawowej na jesienny płaszcz męski.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz próbki tkanin płaszczowych, omówić
zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

–

Jaką funkcję spełnia materiał w jesiennym wyrobie odzieżowym?

–

Czym należy kierować się przy doborze materiału odzieżowego na jesienny wyrób?

–

Jakie właściwości użytkowe powinien posiadać materiał na jesienny wyrób wierzchni?

–

Jakie właściwości konfekcyjne powinien mieć materiał na jesienny wyrób wierzchni?

–

Jakie właściwości plastyczne powinien mieć materiał na jesienny wyrób wierzchni?

–

Jakie rodzaje tkanin można zastosować na jesienne wyroby wierzchnie?
Planowanie (pytania prowadzące)

–

Zaproponuj materiał odpowiedni na jesienny płaszcz męski.

–

Zaproponuj właściwości użytkowe tkaniny na jesienny płaszcz męski.

–

Zaproponuj właściwości konfekcyjne tkaniny na jesienny płaszcz męski.

–

Zaproponuj właściwości plastyczne tkaniny na jesienny płaszcz męski.

–

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

–

Ustalenie rodzaju tkaniny przeznaczonej na jesienny płaszcz męski.

–

Ustalenie właściwości użytkowych materiału wybranego na jesienny płaszcz męski.

–

Ustalenie właściwości konfekcyjnych materiału wybranego na jesienny płaszcz męski.

–

Ustalenie właściwości plastycznych materiału wybranego na jesienny płaszcz męski.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

–

Określ przeznaczenie odzieży.

–

Określ właściwości użytkowe próbki tkaniny wybranej na jesienny płaszcz męski.

–

Określ właściwości konfekcyjne wybranej próbki tkaniny na jesienny płaszcz męski.

–

Określ właściwości plastyczne wybranej próbki tkaniny na jesienny płaszcz męski.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

Sprawdzenie

−

Czy dobrana tkanina spełnia oczekiwane kryteria użytkowe, konfekcyjne i plastyczne,
wymagane od tkanin przeznaczonych na jesienny płaszcz męski?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje tkanin odzieżowych wykonanych z różnych surowców, różnymi splotami
i o różnym sposobie wykończenia,

−

katalogi i żurnale mody,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika

Ćwiczenie 4

Dobierz materiał na klasyczny garnitur męski.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz próbki tkanin ubraniowych, omówić
zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) umieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał w całorocznych, klasycznych wyrobach odzieżowych?

−

Czym należy kierować się przy doborze materiału na całoroczne wyroby odzieżowe?

−

Jakie właściwości użytkowe powinien mieć materiał na całoroczne wyroby odzieżowe?

−

Jakie właściwości konfekcyjne powinien mieć materiał, przeznaczony na całoroczne
wyroby odzieżowe?

−

Jakie właściwości plastyczne powinien mieć materiał na całoroczne wyroby odzieżowe?

−

Jakie rodzaje tkanin można zastosować na całoroczne wyroby odzieżowe?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj tkaninę odpowiednią na garnitur męski.

−

Zaproponuj właściwości użytkowe materiału przeznaczonego na garnitur męski.

−

Zaproponuj właściwości konfekcyjne materiału przeznaczonego na garnitur męski.

−

Zaproponuj właściwości plastyczne materiału przeznaczonego na garnitur męski.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie rodzaju tkaniny, z której będzie uszyty garnitur.

−

Ustalenie właściwości użytkowych wybranej tkaniny na garnitur męski.

−

Ustalenie właściwości konfekcyjnych wybranej tkaniny na garnitur męski.

−

Ustalenie właściwości plastycznych wybranej tkaniny na garnitur męski.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas

wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie odzieży.

−

Określ właściwości użytkowe wybranej próbki tkaniny przeznaczonej na garnitur męski.

−

Określ właściwości konfekcyjne próbki tkaniny przeznaczonej na garnitur męski.

−

Określ właściwości plastyczne wybranej próbki tkaniny przeznaczonej na garnitur męski.
Sprawdzenie

−

Czy dobrana tkanina spełnia oczekiwane kryteria użytkowe, konfekcyjne i plastyczne
wymagane od tkanin na garnitury męskie?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje tkanin odzieżowych wykonanych z różnych surowców, różnymi splotami
i o różnym wykończeniu,

−

katalogi i żurnale mody,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Wykonaj

konfekcjonowanie

dzianiny

maszynami

o

ściegach elastycznych

i nieelastycznych. Sprawdź jakość przeszycia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki dzianin

oraz stanowiska pracy dla uczniów do szycia maszyną stębnową zwykłą i łańcuszkową.
Powinien też określić zakres i sposób wykonania ćwiczenia oraz zwrócić uwagę
na przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy podczas szycia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić cechy wyrobów dzianych,
2) wybrać próbkę dzianiny i przeciąć ją na dwie części, a każdą z nich złożyć na pół wzdłuż

kolumienek,

3) wybrać kolejną próbkę tej samej dzianiny, przeciąć ją na dwie części, a każdą z nich

złożyć na pół wzdłuż rządków,

4) jedną próbkę dzianiny złożoną wzdłuż kolumienek i jedną złożoną wzdłuż rządków

przeszyć ściegiem nieelastycznym (stębnówka zwykła),

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

5) pozostałe dwie próbki – jedną złożoną wzdłuż kolumienek, jedną złożoną wzdłuż

rządków – przeszyć ściegiem elastycznym (stębnówka łańcuszkowa),

6) porównać zachowanie szwów w czasie naciągania dzianin w miejscach przeszycia

wzdłuż kolumienek i wzdłuż rządków,

7) wybrać rodzaj ściegu, który będzie odpowiedni do szycia dzianin,
8) określić wykorzystanie ściegu nieelastycznego w konfekcjonowaniu dzianin,
9) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pogadanka,

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenie,

–

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

– próbki dzianin bawełnianych lub z anilany,
– maszyna stębnowa zwykła,
– maszyna stębnowa łańcuszkowa,
– nożyczki,
– nici odzieżowe,
– literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 6

Dobierz odpowiedni rodzaj dzianiny na dres młodzieżowy. Zaproponuj sposób

konfekcjonowania tej dzianiny.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży oraz próbki dzianin, omówić zakres
ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:

−

Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał w wyrobie sportowym?

−

Czym należy kierować się przy doborze materiału odzieżowego na wyrób sportowy?

−

Jakim składem surowcowym powinien charakteryzować się materiał na wyrób sportowy?

−

Jakie właściwości użytkowe powinien posiadać materiał na wyrób sportowy?

−

Jakie właściwości konfekcyjne powinien posiadać materiał na wyrób sportowy?

−

Jakie właściwości plastyczne powinien spełniać materiał na wyrób sportowy?

−

Jaki sposób konfekcjonowania powinien być zastosowany przy szyciu wyrobów
z dzianin?

−

Jakie rodzaje dzianin można zastosować na wyroby sportowe?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj dzianiny odpowiedni na dres młodzieżowy.

−

Zaproponuj splot i wzór dzianiny odpowiedni na dres młodzieżowy.

−

Zaproponuj właściwości użytkowe jakie powinna mieć dzianina na dres młodzieżowy.

−

Zaproponuj właściwości konfekcyjne jakie powinna mieć dzianina na dres młodzieżowy.

−

Zaproponuj właściwości plastyczne jakie powinna spełniać dzianina przeznaczona
na dres młodzieżowy.

−

Zaproponuj sposób konfekcjonowania dzianiny przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie rodzaju dzianiny, z której będzie uszyty dres młodzieżowy.

−

Ustalenie właściwości użytkowych dzianiny przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Ustalenie właściwości konfekcyjnych dzianiny przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Ustalenie właściwości plastycznych dzianiny przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Ustalenie sposobu konfekcjonowania dzianiny.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie dresu.

−

Określ rodzaj wybranej dzianiny do uszycia dresu młodzieżowego.

−

Określ surowiec, z którego jest wykonana wybrana dzianina, przeznaczona na dres.

−

Określ właściwości użytkowe wybranej dzianiny, przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Określ właściwości konfekcyjne wybranej dzianiny, przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Określ właściwości plastyczne wybranej dzianiny, przeznaczonej na dres młodzieżowy.

−

Określ sposób konfekcjonowania próbki dzianiny, przeznaczonej na dres młodzieżowy.
Sprawdzenie

−

Czy dobrana dzianina spełnia właściwe kryteria użytkowe, konfekcyjne i plastyczne,
przeznaczone na dres młodzieżowy?

−

Czy sposób konfekcjonowania wybranej dzianiny jest właściwy?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje próbek dzianin wykonanych z różnych surowców, różnymi splotami i o różnym
wykończeniu,

−

katalogi i żurnale mody,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

Ćwiczenie 7

Dobierz materiał na kombinezon roboczy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży roboczej oraz próbki tkanin, omówić zakres
ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał w odzieży roboczej?

−

Czym należy kierować się przy doborze materiału na odzież roboczą?

−

Jakim składem surowcowym powinien charakteryzować się materiał na odzież roboczą?

−

Jakie właściwości użytkowe powinien posiadać materiał na odzież roboczą?

−

Jakimi właściwościami konfekcyjnymi powinien charakteryzować się materiał na odzież
roboczą?

−

Jakimi właściwościami plastycznymi powinien charakteryzować się materiał na odzież
roboczą?

−

Jakie rodzaje materiałów można zastosować na odzież roboczą?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj czynności wykonywanych przez użytkownika kombinezonu
roboczego.

−

Zaproponuj rodzaj materiału odpowiedniego na kombinezon roboczy.

−

Zaproponuj właściwości użytkowe materiału przeznaczonego na kombinezon roboczy.

−

Zaproponuj właściwości konfekcyjne materiału przeznaczonego na kombinezon roboczy.

−

Zaproponuj właściwości plastyczne materiału przeznaczonego na kombinezon roboczy.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie rodzaju pracy, podczas której będzie użytkowany kombinezon roboczy.

−

Ustalenie rodzaju tkaniny, z której można uszyć kombinezon roboczy.

−

Ustalenie właściwości użytkowych tkaniny przeznaczonej na. kombinezon roboczy.

−

Ustalenie właściwości konfekcyjnych tkaniny przeznaczonej na. kombinezon roboczy.

−

Ustalenie właściwości plastycznych tkaniny przeznaczonej na kombinezon roboczy.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie odzieży.

−

Określ surowiec wybranej próbki tkaniny, przeznaczonej na kombinezon roboczy.

−

Określ właściwości użytkowe wybranej próbki tkaniny przeznaczonej na kombinezon
roboczy.

−

Określ właściwości konfekcyjne wybranej próbki tkaniny przeznaczonej na kombinezon
roboczy.

−

Określ właściwości plastyczne wybranej próbki tkaniny przeznaczonej na kombinezon
roboczy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

Sprawdzenie

−

Czy dobrana tkanina spełnia oczekiwane kryteria użytkowe, konfekcyjne i plastyczne
przeznaczone na kombinezon roboczy?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy dobrana tkanina spełnia oczekiwane kryteria w określonych przez Ciebie warunkach
pracy?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcja próbek tkanin wykonanych z różnych surowców, różnymi splotami i o różnym
wykończeniu,

−

katalogi i żurnale mody,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 8

Dobierz materiał na sukienkę na bal sylwestrowy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować katalogi,

żurnale i inne czasopisma z ilustracjami odzieży wieczorowej oraz próbki tkanin, omówić
zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał w odzieży wyjściowej, wieczorowej?

−

Czym należy kierować się przy doborze materiału odzieżowego na odzież wyjściową?

−

Jakim składem surowcowym powinien charakteryzować się materiał na odzież
wyjściową?

−

Jakie właściwości użytkowe powinien posiadać materiał na odzież wyjściową?

−

Jakie właściwości konfekcyjne powinien mieć materiał na odzież wyjściową?

−

Jakimi właściwościami plastycznymi powinien charakteryzować się materiał na odzież
wyjściową?

−

Jakie rodzaje materiałów można zastosować na wyroby wyjściowe?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj materiału, który będzie odpowiedni na sukienkę sylwestrową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

−

Zaproponuj właściwości plastyczne materiału przeznaczonego na sukienkę sylwestrową.

−

Zaproponuj właściwości użytkowe materiału przeznaczonego na sukienkę sylwestrową.

−

Zaproponuj właściwości konfekcyjne materiału przeznaczonego na sukienkę
sylwestrową.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie rodzaju materiału, z którego można uszyć sukienkę sylwestrową.

−

Ustalenie właściwości użytkowych materiału wybranego na sukienkę sylwestrową.

−

Ustalenie właściwości konfekcyjnych materiału wybranego na sukienkę sylwestrową.

−

Ustalenie właściwości plastycznych materiału wybranego na sukienkę sylwestrową.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ surowiec wybranej próbki materiału przeznaczonego na sukienkę sylwestrową.

−

Określ właściwości użytkowe wybranego materiału, przeznaczonego na sukienkę
sylwestrową.

−

Określ właściwości konfekcyjne wybranego materiału, przeznaczonego na sukienkę
sylwestrową.

−

Określ właściwości plastyczne wybranego materiału, przeznaczonego na sukienkę
sylwestrową.
Sprawdzenie

−

Czy dobrany materiał spełnia właściwe kryteria użytkowe, konfekcyjne i plastyczne
przeznaczone na sukienkę sylwestrową?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy dobrany materiał spełnia właściwe kryteria?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje próbek tkanin i dzianin,

−

katalogi i żurnale mody,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

5.4. Zasady doboru dodatków krawieckich

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz materiał usztywniająco-wzmacniający do paska w spódnicy z krepy wełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin i dodatków

krawieckich, omówić zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał usztywniająco-wzmacniający w pasku spódnicy?

−

Jakie rodzaje materiałów usztywniająco-wzmacniających nadają się do wzmocnienia
paska w spódnicy?

−

Jakie rodzaje materiałów usztywniająco-wzmacniających nadają się do tkanin
wełnianych?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj materiał usztywniająco-wzmacniający na pasek do spódnicy.

−

Zaproponuj materiał usztywniająco-wzmacniający do krepy wełnianej.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie zastosowania materiału wzmacniająco-usztywniającego w pasku spódnicy.

−

Ustalenie odpowiedniego rodzaju materiału wzmacniająco-usztywniającego jako wkładu
na pasek do spódnicy z krepy wełnianej.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie elementu odzieży, który będzie usztywniony przez wkład.

−

Określ właściwości użytkowe i konfekcyjne krepy wełnianej.
Sprawdzenie

−

Czy dobrany wkład usztywniająco – wzmacniający spełnia właściwe kryteria użytkowe
i konfekcyjne dla materiałów usztywniających do tkaniny z krepy wełnianej?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje materiałów wzmacniająco-usztywniających,

−

próbki tkanin wełnianych o splotach krepowych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz materiał usztywniająco-wzmacniający do kołnierzyka w koszuli męskiej elano-

-bawełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin koszulowych

i dodatków krawieckich, omówić zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał usztywniająco-wzmacniający w kołnierzyku koszuli
męskiej?

−

Jakie rodzaje materiałów usztywniająco-wzmacniających należy stosować do kołnierzy
w koszuli męskiej?

−

Jakie rodzaje materiałów usztywniająco-wzmacniających należy stosować do materiałów
elano-bawełnianych?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaje materiałów usztywniająco – wzmacniających, które należy stosować
w kołnierzyku koszuli męskiej.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie zastosowania materiału wzmacniająco-usztywniającego w koszuli męskiej.

−

Ustalenie odpowiednich rodzajów materiałów wzmacniająco-usztywniających jako
wkładów do kołnierzyka w koszuli męskiej.

−

Ustalenie odpowiednich rodzajów materiałów wzmacniająco-usztywniających do tkanin
elano – bawełnianych.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ elementy kołnierza, które będą usztywnione wkładem.

−

Określ właściwości użytkowe i konfekcyjne tkaniny elano-bawełnianej.
Sprawdzenie

−

Czy dobrane wkłady usztywniająco-wzmacniające spełniają właściwe kryteria użytkowe
i konfekcyjne dla materiałów usztywniających na kołnierzyki koszul męskich z elano-
-bawełniany?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje materiałów wzmacniająco-usztywniających,

−

próbki tkanin elano – bawełnianych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz materiał usztywniająco-wzmacniający do elementów bluzki batystowej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin i dodatków

krawieckich, omówić zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał usztywniająco-wzmacniający w bluzce?

−

Jakie

rodzaje

materiałów

usztywniająco-wzmacniających

najbardziej

nadają

się do cienkich tkanin bawełnianych?
Planowanie (pytania prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj materiału usztywniająco-wzmacniającego, który będzie odpowiedni
dla bluzki.

−

Zaproponuj rodzaj materiału usztywniająco-wzmacniającego, który będzie odpowiedni
dla tkaniny batystowej.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie zastosowania wkładu usztywniająco-wzmacniającego w bluzce damskiej.

−

Ustalenie odpowiedniego rodzaju wkładu usztywniająco-wzmacniającego dla tkaniny
batystowej.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie bluzki damskiej.

−

Określ właściwości użytkowe i konfekcyjne tkaniny batystowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Sprawdzenie

−

Czy dobrany wkład usztywniająco-wzmacniający spełnia właściwe kryteria użytkowe
i konfekcyjne dla materiałów usztywniających i wzmacniających w bluzkach
bawełnianych?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje materiałów usztywniająco-wzmacniających,

−

próbki cienkich tkanin bawełnianych, w tym batystów,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 4

Dobierz materiały usztywniająco-wzmacniające do marynarki męskiej, uszytej

ze zgrzebnej tkaniny wełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin ubraniowych

i dodatków krawieckich, omówić zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:

−

Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał usztywniająco-wzmacniający w marynarkach męskich?

−

Jakie fragmenty marynarki powinny być wzmocnione i usztywnione wkładami?

−

Jakie rodzaje materiałów usztywniająco-wzmacniających nadają się do tkanin
wełnianych?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj materiału usztywniająco-wzmacniającego, który będzie odpowiedni
dla marynarki męskiej.

−

Zaproponuj rodzaj materiału usztywniająco-wzmacniającego, który będzie odpowiedni
dla zgrzebnej tkaniny wełnianej.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.
Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie rodzaju materiału usztywniająco-wzmacniającego w marynarce męskiej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

−

Ustalenie

odpowiedniego

rodzaju

materiału

usztywniająco-wzmacniającego

dla marynarki męskiej uszytej ze zgrzebnej tkaniny wełnianej.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie marynarki męskiej uszytej z grubszego materiału wełnianego.

−

Określ właściwości użytkowe i konfekcyjne zgrzebnej tkaniny wełnianej.

−

Określ cechy wybranych materiałów usztywniająco-wzmacniających.
Sprawdzenie

−

Czy dobrany wkład usztywniająco-wzmacniający spełnia właściwe kryteria użytkowe
i konfekcyjne dla materiałów usztywniających stosowanych w marynarkach wełnianych?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje materiałów usztywniająco-wzmacniających,

−

próbki zgrzebnych tkanin wełnianych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Dobierz materiał ocieplający do kurtki sportowej, jesienno-zimowej, uszytej z tkaniny

z mikrowłókien.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin i dodatków

krawieckich, omówić zakres ćwiczenia i technikę pracy z tekstem przewodnim.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z tekstem przewodnim do ćwiczenia,
2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Tekst przewodni do ćwiczenia:
Informacje (pytania prowadzące)

−

Jaką funkcję spełnia materiał termoizolacyjny w odzieży jesienno-zimowej?

−

Jakie rodzaje materiałów termoizolacyjnych najbardziej nadają się do ocieplenia tkanin
z mikrowłókien?
Planowanie (polecenia prowadzące)

−

Zaproponuj rodzaj materiału termoizolacyjnego dla kurtki jesienno-zimowej.

−

Zaproponuj rodzaj materiału termoizolacyjnego dla tkaniny z mikrowłókien.

−

Zaproponuj sposób opracowania ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

Ustalanie (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia rozmowy z uczniami)

−

Ustalenie cech materiału ocieplającego w kurtce sportowej jesienno-zimowej.

−

Ustalenie odpowiedniego rodzaju materiału ocieplającego dla kurtki jesienno zimowej
z tkaniny z mikrowłókien.
Realizacja (zwrócenie uwagi na trudności i możliwości popełniania błędu podczas
wykonywania ćwiczenia)

−

Określ przeznaczenie kurtki jesienno-zimowej.

−

Określ właściwości użytkowe i konfekcyjne tkaniny z mikrowłókien.

−

Określ cechy wybranego materiału ocieplającego.
Sprawdzenie

−

Czy dobrany wkład termoizolacyjny spełnia właściwe kryteria użytkowe i konfekcyjne
dla materiałów termoizolacyjnych na kurtki z tkaniny z mikrowłókien?
Analiza (wskazówki dla nauczyciela do przeprowadzenia dyskusji)

−

Która część ćwiczenia sprawiła Ci najwięcej trudności?

−

Czy ćwiczenie zostało wykonane w całości prawidłowo?

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

tekst przewodni,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

instrukcja z tekstem przewodnim,

−

kolekcje materiałów termoizolacyjnych,

−

próbki tkanin z mikrowłókien,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 6

Dobierz nici do szycia tkaniny bawełnianej, lnianej, wełnianej, syntetycznej, wiskozowej

i mieszanki wełny z elaną.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin, nici

odzieżowe oraz stanowiska pracy dla uczniów do szycia maszyną stębnową zwykłą, omówić
zakres pracy i sposób wykonania ćwiczenia (praca w grupach 3 osobowych, każdy z uczniów
powinien przeszyć minimum 3 różne próbki tkanin wszystkimi rodzajami nici), zwrócić
uwagę na przestrzeganie przepisów bhp podczas szycia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbki tkanin: bawełnianej, lnianej, wełnianej, syntetycznej (z włókien ciągłych

i odcinkowych), wiskozowej (z włókien ciągłych i odcinkowych), mieszanki wełny
z elaną o zawartości min. 30% włókien syntetycznych oraz elano-wełny o zawartości
max. 25% włókien syntetycznych,

2) złożyć próbki prawą stroną do środka,
3) wybrać nici bawełniane i przeszyć nimi wszystkie przygotowane próbki,
4) wybrać nici z włókien syntetycznych ciągłych (stilsol, torsol, tytan, iris) i przeszyć nimi

wszystkie przygotowane próbki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

5) wybrać nici rdzeniowe o rdzeniu poliestrowym (artan, elanka, rasant) i przeszyć nimi

wszystkie przygotowane próbki,

6) wybrać nici z włókien wiskozowych ciągłych (rosa) i przeszyć nimi wszystkie

przygotowane próbki,

7) wybrać nici z włókien wiskozowych odcinkowych (bawełnopodobne) i przeszyć nimi

wszystkie przygotowane próbki,

8) porównać jakość poszczególnych przeszyć,
9) wybrać najodpowiedniejszy rodzaj nici do poszczególnych rodzajów tkanin,
10) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin: bawełnianej, lnianej, wełnianej, syntetycznej (z włókien ciągłych
i odcinkowych), wiskozowej (z włókien ciągłych i odcinkowych), mieszanki wełny
z elaną o różnym składzie procentowym,

−

nici odzieżowe bawełniane, syntetyczne i rdzeniowe, z włókien wiskozowych ciągłych
i z włókien wiskozowych odcinkowych (bawełnopodobne),

−

nożyczki,

−

maszyny do szycia ściegiem stębnowym,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

5.5. Zasady doboru koronek do wyrobów bieliźnianych

i odzieżowych

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz koronkę do tkaniny bawełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin

bawełnianych oraz koronki bawełniane i stilonowe, odpowiednio wyposażone stanowiska
pracy dla uczniów, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia (praca samodzielna
lub w grupach 2–3 osobowych) oraz zwrócić uwagę na przestrzeganie przepisów bhp podczas
szycia na maszynie, prania, prasowania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać tkaninę bawełnianą i przeciąć ją na dwie części,
2) do jednej części przyszyć koronkę bawełnianą, a do drugiej – koronkę stilonową,
3) do zlewki nalać wodę o temperaturze 90°

C, dosypać środka piorącego, zamieszać,

4) do zlewki wrzucić obie próbki ozdobione koronkami i za pomocą szklanej bagietki

mieszać próbki w kąpieli piorącej przez około 10 minut,

5) wyjąć próbki, wypłukać i wysuszyć,
6) nagrzać żelazko do temperatury 200°–210° C i wyprasować obie próbki,
7) sprawdzić wygląd tkaniny i obu koronek,
8) wybrać koronkę, która będzie właściwie dobrana pod względem surowcowym,
9) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin bawełnianych,

−

próbki koronek bawełnianych i stilonowych,

−

nożyczki,

−

maszyna do szycia ściegiem stębnowym,

−

zlewka,

−

bagietka szklana,

−

czajnik elektryczny do grzania wody,

−

środek piorący,

−

żelazko,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

Ćwiczenie 2

Dobierz koronkę do tkaniny z włókien syntetycznych.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin

syntetycznych oraz koronki bawełniane i stilonowe, odpowiednio wyposażone stanowiska
pracy dla uczniów, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia (praca samodzielna
lub w grupach 2–3 osobowych) oraz zwrócić uwagę na przestrzeganie przepisów bhp podczas
szycia na maszynie, prania, prasowania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać tkaninę z włókien syntetycznych i przeciąć ją na dwie części,
2) do jednej części przyszyć koronkę bawełnianą, a do drugiej – koronkę stilonową,
3) do zlewki nalać wodę o temperaturze 30°–40°

C, dosypać środka piorącego, zamieszać,

4) do zlewki wrzucić obie próbki ozdobione koronkami i za pomocą szklanej bagietki,

mieszać próbki w kąpieli piorącej przez około 10 minut,

5) wyjąć próbki, wypłukać i wysuszyć,
6) nagrzać żelazko do temperatury 110°–120° C i wyprasować obie próbki,
7) sprawdzić wygląd tkaniny i obu koronek,
8) wybrać koronkę, która będzie właściwie dobrana pod względem surowcowym,
9) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin z włókien syntetycznych,

−

próbki koronek bawełnianych i stilonowych,

−

nożyczki,

−

maszyna do szycia ściegiem stębnowym,

−

zlewka,

−

bagietka szklana,

−

czajnik elektryczny do grzania wody,

−

środek piorący,

−

żelazko,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz koronki do różnych materiałów, uwzględniając ich grubość i kolor.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować niezbędne próbki

materiałów podstawowych oraz koronek, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia
(praca samodzielna lub w grupach 2–3 osobowych).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać co najmniej 3 próbki z następujących materiałów odzieżowych: białe płótno

bawełniane, surówka bawełniana, dzianina wiskozowa w dowolnym kolorze, drukowana
tkanina z włókien wiskozowych (na sukienkę letnią), biała etamina (na bluzkę
wyjściową), dzianina stilonowa w dowolnym kolorze, tkanina lniana obrusowa
w dowolnym kolorze, aksamit w dowolnym kolorze (na odświętną sukienkę
dla dziewczynki), żorżeta poliestrowa w dowolnym kolorze (na bluzkę damską),

2) dobrać koronki, których grubość i kolor będą skoordynowane z materiałem

podstawowym,

3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin i dzianin z różnych surowców, wykonane różnymi splotami i o różnym
wykończeniu

−

kolekcja koronek tiulowych, klockowych, haftowanych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

5.6. Zasady doboru podszewek do wyrobów odzieżowych

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz podszewkę do spódnicy damskiej, uszytej z tkaniny syntetycznej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacja ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki materiałów

podstawowych oraz podszewek, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę tkaniny, z której będzie uszyta spódnica,
2) określić właściwości użytkowe wybranej tkaniny,
3) określić wymagania użytkowe w stosunku do materiału podszewkowego,
4) dobrać podszewkę do spódnicy, tak aby była odpowiednia pod względem surowcowym,

koloru i grubości do wybranego materiału podstawowego,

5) zamieść w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin ubraniowych z włókien syntetycznych,

−

kolekcja materiałów podszewkowych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz podszewkę na worki kieszeniowe w spodniach dżinsowych.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki materiałów

podstawowych oraz podszewek, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić wymagania w stosunku do podszewki przeznaczonej na worki kieszeniowe,
2) wybrać próbki materiałów podszewkowych, które spełniają wymagane oczekiwania,
3) wybrać próbkę podszewki, która będzie najodpowiedniejsza pod względem koloru

i grubości do spodni dżinsowych,

4) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin dżinsowych,

−

kolekcja materiałów podszewkowych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz podszewkę do męskiej sportowej kurtki jesienno-zimowej, uszytej z ortalionu.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin

ortalionowych oraz kolekcję podszewek, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać tkaninę, z której będzie uszyta kurtka,
2) określić właściwości użytkowe wybranego materiału,
3) określić wymagania użytkowe w stosunku do materiału podszewkowego,
4) wybrać próbki podszewek, które spełniają wymagane oczekiwania,
5) wybrać podszewkę, która będzie najbardziej odpowiednia pod względem surowcowym,

grubości i koloru do wybranej próbki ortalionu,

6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin ortalionowych,

−

kolekcja próbek materiałów podszewkowych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 4

Dobierz podszewkę do marynarki męskiej uszytej z czesankowej tkaniny wełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin wełnianych

oraz kolekcję podszewek, omówić zakres i sposób wykonania ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę wełnianej tkaniny czesankowej,
2) określić właściwości użytkowe wybranej tkaniny,
3) określić wymagania w stosunku do podszewek w marynarce,
4) wybrać podszewki, które spełniają oczekiwane wymagania,
5) wybrać podszewki, które pod względem kolorystycznym będą najodpowiedniejsze

dla zaproponowanej tkaniny,

6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pogadanka,

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenie,

–

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja tkanin wełnianych czesankowych,

−

kolekcja podszewek,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

5.7. Zasady doboru zapięć do wyrobów odzieżowych

5.7.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz guziki do koszuli męskiej uszytej z elano-bawełny.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować niezbędne materiały

podstawowe i kolekcję zapięć, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę tkaniny elano-bawełnianej, z której będzie uszyta koszula męska,
2) określić sposób prania i prasowania koszuli,
3) określić wymagania w stosunku do guzików (odporność na warunki konserwacji

przewidziane dla koszuli, kolor, wielkość),

4) wybrać guziki, które pod względem koloru i wielkości będą pasować do wyrobu,
5) spośród wybranych guzików, zgodnych kolorystycznie, wybrać guziki, które będą

odporne na warunki prania i prasowania koszuli męskiej,

6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki tkanin koszulowych,

−

kolekcja guzików,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz guziki do damskiego i męskiego płaszcza jesienno-zimowego, uszytych z tkanin

wełnianych.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować niezbędne materiały

podstawowe i kolekcję zapięć, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać dwie próbki tkanin wełnianych, z których jedna będzie przeznaczona na płaszcz

damski, a druga na płaszcz męski,

2) określić sposób konserwacji płaszczy,
3) określić wymagania w stosunku do guzików,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

39

4) wybrać guziki, które pod względem koloru, wielkości, kształtu, odporności na warunki

konserwacji, będą nadawać się do płaszcza damskiego,

5) wybrać guziki, które pod względem koloru, wielkości, kształtu, odporności na warunki

konserwacji, będą nadawać się do płaszcza męskiego,

6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja wełnianych tkanin płaszczowych,

−

kolekcja guzików,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz zapięcia do garnituru męskiego uszytego z czesankowej tkaniny wełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować niezbędne materiały

podstawowe i kolekcję zapięć, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać tkaninę, z której będzie uszyty garnitur,
2) określić warunki konserwacji garnituru,
3) określić rodzaj zapięć zastosowanych w garniturze,
4) wybrać zapięcia, które będą pasowały do marynarki,
5) wybrać zapięcia, które będą zastosowane w spodniach,
6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja tkanin wełnianych,

−

kolekcja guzików i innych zapięć,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

40

Ćwiczenie 4

Dobierz guziki i inne zapięcia do żakietu damskiego o charakterze sportowym, uszytego

z dżinsu.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować niezbędne materiały

podstawowe i kolekcję zapięć, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać tkaninę dżinsową, z której będzie uszyty żakiet,
2) określić warunki konserwacji żakietu,
3) określić wymagania w stosunku do zapięć, zastosowanych w żakiecie,
4) określić rodzaj zapięć, które będą zastosowane w żakiecie,
5) dobrać zapięcia do żakietu o charakterze sportowym,
6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja tkanin dżinsowych,

−

kolekcja zapięć: guziki (w tym guziki zatrzaskowe), klamry, zamki błyskawiczne,
zatrzaski haftki,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Dobierz guziki do kaftanika dziecięcego, uszytego z dzianiny bawełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować niezbędne materiały

podstawowe i kolekcję zapięć, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać dzianinę bawełnianą, odpowiednią na kaftanik dziecięcy,
2) określić warunki konserwacji kaftanika,
3) określić wymagania w stosunku do guzików, uwzględniając ich wielkość, kolor, kształt,

odporność na warunki konserwacji kaftanika,

4) wybrać guziki, które spełniają oczekiwane wymagania,
5) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

41

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja dzianin bawełnianych,

−

kolekcja guzików,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

42

5.8. Rodzaje pasmanterii i dodatków zdobniczych

5.8.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz tasiemkę do wzmocnienia i zabezpieczenia przed rozciąganiem szwów

ramieniowych w swetrze z anilany.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować materiały podstawowe

oraz kolekcję pasmanterii, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę dzianiny z anilany,
2) określić charakterystyczne cechy dzianiny,
3) określić wymagania w stosunku do tasiemki,
4) wybrać tasiemkę, która pod względem surowcowym, koloru, szerokości, budowy będzie

odpowiednia do wszycia w szwy ramieniowe swetra,

5) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki dzianin z anilany,

−

próbki tkanych i plecionych tasiemek krawieckich,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dobierz tasiemkę do wykończenia dołu nogawek spodni męskich, uszytych z tkaniny

wełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować materiały podstawowe

oraz kolekcję pasmanterii, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę tkaniny wełnianej, z której będą uszyte spodnie,
2) określić czynniki niszczące dół nogawek spodni,
3) określić wymagania w stosunku do tasiemki wzmacniającej dół nogawek spodni,
4) wybrać tasiemkę, której właściwości użytkowe oraz kolor będą odpowiednie

do wykończenia spodni,

5) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

43

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki ubraniowych tkanin wełnianych,

−

kolekcja tasiemek tkanych i plecionych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Dobierz taśmę gumową do paska w dresie sportowym.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować kolekcję

elastycznych taśm tkanych i plecionych, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić wymagania w stosunku do taśmy gumowej, która będzie umieszczona w pasku,
2) wybrać taśmy, które będą odpowiednie do paska w dresie,
3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja tkanych i plecionych taśm gumowych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 4

Dobierz taśmę gumową, która zastąpi szelki w dżinsowych spodniach dziecięcych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować kolekcję

taśm elastycznych tkanych i plecionych, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) określić wymagania w stosunku do taśm gumowych, przeznaczonych na szelki

w spodniach dziecięcych,

2) wybrać taśmy, które spełnią wymagane oczekiwania i będą odpowiednie na szelki

w dżinsowych spodniach dziecięcych,

3) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

44

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja tkanych i plecionych taśm gumowych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Do bolerka z aksamitu dobierz pasmanterie i dodatki zdobnicze, tak aby nadać

mu charakter stroju wieczorowego.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki aksamitów

w różnych kolorach i grubościach oraz kolekcję pasmanterii i dodatków zdobniczych,
omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę aksamitu,
2) określić cechy stroju wieczorowego,
3) określić wymagania w stosunku do pasmanterii i dodatków zdobniczych, które mogą być

zastosowane w stroju wieczorowym,

4) określić rodzaj pasmanterii i dodatków zdobniczych, które będą zastosowane w wyrobie,
5) wybrać pasmanterie i dodatki zdobnicze, które nadadzą wyrobowi charakter stroju

wieczorowego,

6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

próbki aksamitów,

−

kolekcja taśm ozdobnych tkanych i plecionych, gimpów, sutaszy, koralików, cekinów,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 6

Dobierz taśmy ozdobne do pościeli bawełnianej.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki tkanin

pościelowych oraz kolekcję ozdobnych taśm tkanych i plecionych, omówić zakres ćwiczenia
i sposób jego wykonania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

45

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę tkaniny pościelowej,
2) określić sposób konserwacji pościeli,
3) określić wymagania w stosunku do taśm ozdobnych, stosowanych w pościeli,
4) wybrać taśmy, które pod względem surowcowym i zgodności sposobu konserwacji, będą

odpowiednie do ozdobienia pościeli,

5) wybrać taśmy, które kolorystycznie będą najbardziej odpowiednie do zastosowania

w pościeli,

6) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja tkanin pościelowych,

−

kolekcja taśm ozdobnych,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 7

Dobierz aplikację do dziecięcego sweterka wykonanego z anilany.

Wskazówki do realizacji
Przed realizacją ćwiczenia, nauczyciel powinien przygotować próbki dzianin z anilany

oraz kolekcję aplikacji, omówić zakres ćwiczenia i sposób jego wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wybrać próbkę dzianiny, z której będzie wykonany sweterek dziecięcy,
2) określić wymagania w stosunku do aplikacji (rodzaj materiału podkładowego, motyw

aplikacji, odporność na warunki prania) w sweterku dziecięcym,

3) wybrać aplikacje, które będą najlepiej odpowiadać żądanym wymaganiom,
4) zamieścić w segregatorze opracowane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pogadanka,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenie,

−

dyskusja dydaktyczna.

Środki dydaktyczne:

−

kolekcja dzianin z anilany,

−

kolekcja aplikacji,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

46

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Dobieranie materiałów
odzieżowych, dodatków krawieckich i galanteryjnych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

–

zadania od 1 do 12 są poziomu podstawowego,

–

zadania od 13 do 20 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 6 z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. c, 3. b, 4. c, 5. a, 6. a, 7. d, 8. d, 9. c, 10. b, 11. d,
12. d, 13. b, 14. b, 15. a, 16. b, 17. d, 18. a, 19. c, 20. b

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Określić wpływ wyglądu powierzchni
tkaniny lub jej wzoru na sposób
konfekcjonowania

C

P

d

2

Określić sposób konfekcjonowania dzianiny

C

P

c

3

Dobrać materiał na wyrób odzieżowy pod
względem właściwości użytkowych

C

P

b

4

Dobrać materiał usztywniający do wyrobu
odzieżowego

C

P

c

5

Dobrać materiał ocieplający do wyrobu
odzieżowego

C

P

a

6

Dobrać nici do szycia wyrobów odzieżowych

C

P

a

7

Dobrać koronkę do wyrobu odzieżowego

C

P

d

8

Dobrać koronkę do wyrobu odzieżowego

C

P

d

9

Dobrać podszewkę do wyrobu odzieżowego

C

P

c

10 Dobrać pasmanterie do wyrobu odzieżowego

C

P

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

47

11 Dobrać zapięcia do wyrobu odzieżowego

C

P

d

12 Rozróżnić pasmanterie i dodatki zdobnicze

B

P

d

13

Dobrać materiał podstawowy na określony
wyrób odzieżowy

C

PP

b

14

Dobrać nici do szycia określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

b

15

Dobrać materiał usztywniający do
określonego wyrobu odzieżowego

C

PP

a

16

Dobrać podszewkę do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

b

17

Dobrać zapięcie do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

d

18

Dobrać dodatki do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

a

19

Dobrać dodatki do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

c

20

Dobrać dodatki do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

b

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Przygotuj odpowiednią ilość arkuszy testowych i kart odpowiedzi.
3. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
4. Przed rozpoczęciem testu, przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
5. Zapytaj, czy uczniowie zrozumieli polecenia zapisane w instrukcji; wyjaśnij wszystkie

wątpliwości.

6. Nie przekraczaj limitu czasowego przeznaczonego na rozwiązanie zadania.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Każde zadanie testowe zawiera 4 możliwości odpowiedzi; tylko jedna jest prawdziwa.
5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej Karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej

rubryce znak X.

6. W przypadku pomyłki, błędną odpowiedź zaznacz kółkiem, a następnie ponownie

zaznacz odpowiedź prawidłową.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz mieć satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, odłóż jego rozwiązanie

na później.

9. Na rozwiązanie testu masz 40 minut.

Powodzenia!

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

48

Materiały dla ucznia

– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Tkaniną, która ze względu na wygląd powierzchni lub wzór, wymaga specjalnego

opracowania układu szablonów do wykroju jest
a) jednobarwne płótno bawełniane.
b) tkanina drukowana w drobną „łączkę”.
c) tkanina o splocie płóciennym, tkana z nitek osnowy i wątku różniących się kolorem.
d) jednobarwny aksamit.

2. W czasie konfekcjonowania dzianin, np. zszywania elementów swetra, za pomocą

stębnówki zwykłej można wykonać
a) szwy boczne.
b) łączenie ściągacza z podkrojem szyi.
c) wszywanie zamka błyskawicznego.
d) wszywanie rękawa.

3. Dobierając materiał na strój wieczorowy, należy przede wszystkim uwzględnić jego

właściwości
a) higieniczne.
b) estetyczne.
c) wytrzymałościowe.
d) konfekcyjne.

4. Do usztywnienia kołnierza w koszuli męskiej, należy zastosować

a) włókninę usztywniającą.
b) filc podkołnierzowy.
c) tkaninę typu „bougram”.
d) materiał sztywnikowy typu „kamel”.

5. Watolinę najlepiej zastosować do ocieplenia

a) klasycznego płaszcza wełnianego.
b) kurtki sportowej z ortalionu.
c) kurtki dziecięcej.
d) płaszcza z tkaniny z mikrowłókien.

6. Do szycia tkanin pościelowych należy użyć nici

a) bawełnianych matowych.
b) bawełnianych merceryzowanych.
c) z ciągłych włókien wiskozowych.
d) syntetycznych rdzeniowych.

7. Do ozdobienia bluzki z cienkiej tkaniny bawełnianej, można zastosować koronkę

a) klockową.
b) haftowaną na stilonie.
c) tiulową ze stilonu.
d) tiulową z bawełny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

49

8. Do ozdobienia sukni ślubnej, najlepiej nadaje się koronka

a) tiulowa ze stilonu.
b) klockowa.
c) haftowana na bawełnie.
d) gipiurowa.

9. Na worki kieszeniowe w męskich spodniach wełnianych należy zastosować podszewkę

a) wiskozową o splocie atłasowym.
b) wiskozową o splocie płóciennym.
c) elano-bawełnianą o splocie płóciennym.
d) z dzianiny stilonowej.

10. Tasiemkę krawiecką tkaną, mającą jeden brzeg wzmocniony włóknami poliestrowymi,

można zastosować jako
a) wzmocnienie szwów ramieniowych w swetrze.
b) wykończenie dołu nogawek spodni.
c) ozdobę w żakiecie lnianym.
d) wykończenie dołu spódnicy kloszowej.

11. Guziki bieliźniane można zastosować jako zapięcie w

a) swetrze.
b) żakiecie lnianym.
c) w pasku spodni lnianych.
d) koszuli męskiej.

12. Sutasz to

a) ozdobna tasiemka tkana.
b) ozdobna tasiemka pleciona.
c) okrągły sznureczek.
d) płaski sznureczek z rowkiem po środku, na całej długości.

13. Na damski kostium klasyczny odpowiednia jest

a) jednobarwna tkanina z mikrowłókien.
b) jednobarwna, czesankowa tkanina o składzie 70% wełny i 30% elany.
c) kolorowo tkana w kratę szkocką wełniana tkanina zgrzebna.
d) jednobarwna tkanina elano-bawełniana.

14. Do uszycia kostiumu damskiego należy zastosować nici

a) bawełniane.
b) syntetyczne rdzeniowe.
c) syntetyczne z włókien ciągłych.
d) wiskozowe z włókien odcinkowych.

15. Do usztywnienia elementów żakietu damskiego należy zastosować

a) włókninę usztywniającą.
b) włosiankę.
c) kamel.
d) grube płótno krawieckie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

50

16. Poszewka do wykończenia spódnicy i żakietu to

a) tkanina z włókien ciągłych wiskozowych o splocie atłasowym.
b) tkanina z włókien ciągłych wiskozowych o splocie płóciennym.
c) tkanina stylonowa o splocie płóciennym.
d) dzianina stilonowa.

17. Rodzaj zapięcia stosowany w żakietach damskich to

a) zamek błyskawiczny.
b) ozdobne metalowe haftki.
c) guzik płaszczowy.
d) guzik sukienkowy.

18. Czółenka to buty odpowiednie do

a) klasycznego kostiumu damskiego.
b) stroju plażowego.
c) sportowego kostiumu damskiego.
d) marynarki męskiej.

19. Odpowiednią torebką do garsonki jest

a) duża, skórzana, wybijana fantazyjnie ćwiekami.
b) skórzana, ściągana rzemykiem u góry.
c) średniej wielkości, skórzana, prostokątna gładka.
d) mała, z błyszczącego materiału, z naszytymi koralikami.

20. Biżuteria do garnituru damskiego (spodium) to

a) duże korale z drewna.
b) srebrna broszka w klapie żakietu.
c) naszyjnik z muszelek.
d) wiszące kolczyki z metapleksu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

51

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...........................................................................................................................

Dobieranie

materiałów

odzieżowych,

dodatków

krawieckich

i galanteryjnych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

52

Test 2

Test dwustopniowy dla jednostki modułowej „Dobieranie materiałów
odzieżowych, dodatków krawieckich i galanteryjnych”

Test składa się z 20 zadań zamkniętych wielokrotnego wyboru, z których

–

zadania od 1 do 12 są poziomu podstawowego,

–

zadania od 13 do 20 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za odpowiedź złą lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

– dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego
– dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego
– dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego
– bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 6 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. b, 3. a, 4. c, 5. c, 6. d, 7. b, 8. a, 9. a, 10. c, 11. a,
12. b, 13. a, 14. a, 15. d, 16. d, 17. b, 18. a, 19. c, 20. c.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Określić wpływ wyglądu powierzchni
tkaniny lub jej wzoru na sposób
konfekcjonowania

C

P

a

2

Określić sposób konfekcjonowania
dzianiny

C

P

b

3

Dobrać materiał na wyrób odzieżowy pod
względem właściwości użytkowych

C

P

a

4

Dobrać materiał usztywniający do wyrobu
odzieżowego

C

P

c

5

Dobrać materiał ocieplający do wyrobu
odzieżowego

C

P

c

6

Dobrać nici do szycia wyrobów
odzieżowych

C

P

d

7

Dobrać koronkę do wyrobu odzieżowego

C

P

b

8

Dobrać koronkę do wyrobu odzieżowego

C

P

a

9

Dobrać podszewkę do wyrobu odzieżowego

C

P

a

10

Dobrać pasmanterie do wyrobu
odzieżowego

C

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

53

11

Dobrać zapięcia do wyrobu odzieżowego.

C

P

a

12

Rozróżnić pasmanterie i dodatki zdobnicze.

B

P

b

13

Dobrać materiał podstawowy na określony
wyrób odzieżowy

C

PP

a

14

Dobrać nici do szycia określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

a

15

Dobrać materiał usztywniający do
określonego wyrobu odzieżowego

C

PP

d

16

Dobrać podszewkę do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

d

17

Dobrać zapięcie do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

b

18

Dobrać dodatki do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

a

19

Dobrać dodatki do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

c

20

Dobrać dodatki do określonego wyrobu
odzieżowego

C

PP

c

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Przygotuj odpowiednią ilość arkuszy testowych i arkuszy odpowiedzi
3. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
4. Przed rozpoczęciem testu, przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
5. Zapytaj, czy uczniowie zrozumieli polecenia zapisane w instrukcji; wyjaśnij wszystkie

wątpliwości

6. Nie przekraczaj limitu czasowego przeznaczonego na rozwiązanie zadania.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Każde zadanie testowe zawiera 4 możliwości odpowiedzi; tylko jedna jest prawdziwa.
5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X.

6. W przypadku pomyłki, błędną odpowiedź zaznacz kółkiem, a następnie ponownie

zaznacz odpowiedź prawidłową.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz mieć satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, odłóż jego rozwiązanie

na później.

9. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia

– instrukcja
– zestaw zadań testowych

–

karta odpowiedzi

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

54

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Tkaniną, która ze względu na wygląd powierzchni lub rodzaj wzoru wymaga krojenia

w jednym kierunku, jest
a) tkanina wełniana kolorowo tkana w kratę.
b) tkanina wełniana z przędzy melanżowej.
c) tkanina bawełniana drukowana o wzorze bezkierunkowym.
d) tkanina lniana jednobarwna.

2. W czasie konfekcjonowania dzianin, np. zszywając wykrojone elementy swetra,

za pomocą maszyny o ściegu elastycznym, wykonuje się
a) wszywanie zamka błyskawicznego.
b) szwy boczne.
c) naszywa aplikacje.
d) obszywa dziurki.

3. Dobierając materiał na wyrób bieliźniany, należy uwzględnić przede wszystkim jego

właściwości
a) higieniczne.
b) estetyczne.
c) wytrzymałościowe.
d) konfekcyjne.

4. Do usztywnienia i wzmocnienia paska w spódnicy wełnianej należy zastosować

a) gurt.
b) płótno krawieckie.
c) włókninę usztywniającą.
d) tkaninę sztywnikową typu „kamel”.

5. Do ocieplenia męskiej kurtki sportowej, uszytej z ortalionu, najlepiej zastosować

a) futro naturalne.
b) watolinę.
c) włókninę ocieplającą.
d) laminat.

6. Do szycia spódnicy damskiej z elano-wełny (50% / 50%) należy użyć nici

a) bawełnianych matowych.
b) bawełnianych merceryzowanych.
c) z włókien wiskozowych odcinkowych.
d) syntetycznych rdzeniowych.

7. Do ozdobienia pościeli można zastosować koronkę

a) haftowaną na stilonie.
b) klockową.
c) tiulową stilonową.
d) tiulową bawełnianą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

55

8. Do ozdobienia halki z ciągłych włókien wiskozowych można zastosować koronkę

a) tiulową ze stilonu.
b) klockową.
c) haftowaną na tkaninie bawełnianej.
d) gipiurową bawełnianą.

9. Do zabezpieczenia przed wypychaniem nogawek spodni wełnianych, należy zastosować

podszewkę
a) z ciągłych włókien wiskozowych o splocie płóciennym.
b) z ciągłych włókien wiskozowych o splocie atłasowym.
c) bawełnianą o splocie płóciennym.
d) dzianinę stilonową.

10. Tasiemkę krawiecką plecioną, z ciągłych włókien wiskozowych, można zastosować do

a) wykończenia dołu nogawek spodni.
b) wzmocnienia szwów ramieniowych w swetrze.
c) wykończenia dołu spódnicy kloszowej.
d) ozdoby w żakiecie lnianym.

11. Guzik ubraniowy można dobrać jako zapięcie

a) marynarki męskiej.
b) letniej sukienki.
c) koszuli męskiej.
d) piżamy.

12. Gimp to

a) płaski sznureczek z rowkiem biegnącym po środku, na całej długości.
b) okrągły sznureczek.
c) ozdobna tasiemka tkana.
d) elastyczna tasiemka tkana.

13. Na płaszcz męski odpowiednia jest

a) wysokogatunkowa tkanina wełniana.
b) tkanina wełniana zgrzebna w kratę.
c) elanobawełna.
d) welwet.

14. Do uszycia płaszcza męskiego należy zastosować nici

a) bawełniane merceryzowane.
b) wiskozowe z włókien odcinkowych.
c) wiskozowe z włókien ciągłych.
d) poliestrowe z włókien ciągłych.

15. Do usztywnienia elementów płaszcza męskiego należy zastosować

a) cienką włókninę usztywniającą.
b) grubą włókninę usztywniającą.
c) przędzinę usztywniającą.
d) tkaninę typu „włosianka.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

56

16. Podszewka do wykończenia płaszcza męskiego to

a) dzianina stilonowa.
b) tkanina stilonowa o splocie płóciennym.
c) tkanina bawełniana o splocie płóciennym.
d) tkanina z ciągłych włókien wiskozowych o splocie płóciennym.

17. Guziki stosowane w płaszczach męskich to

a) płaszczowe w kolorze kontrastowym do materiału podstawowego.
b) płaszczowe w kolorze zbliżonym do materiału podstawowego.
c) drewniane w kształcie kołeczków.
d) metalowe, zatrzaskowe.

18. Odpowiednie buty do płaszcza męskiego to

a) skórzane trzewiki.
b) skórzane mokasyny.
c) adidasy.
d) kalosze.

19. Odpowiednia torba noszona do płaszcza męskiego to

a) plecak skórzany.
b) torba skórzana typu „listonoszka”.
c) teczka skórzana typu „aktówka”.
d) teczka z materiału impregnowanego.

20. Właściwym dodatkiem do płaszcza męskiego jest

a) beret.
b) apaszka drukowana w kwiaty.
c) szalik kaszmirowy.
d) czapka wełniana, robiona na drutach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

57

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...........................................................................................................................

Dobieranie

materiałów

odzieżowych,

dodatków

krawieckich

i galanteryjnych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1

a

b

c

d

2

a

b

c

d

3

a

b

c

d

4

a

b

c

d

5

a

b

c

d

6

a

b

c

d

7

a

b

c

d

8

a

b

c

d

9

a

b

c

d

10

a

b

c

d

11

a

b

c

d

12

a

b

c

d

13

a

b

c

d

14

a

b

c

d

15

a

b

c

d

16

a

b

c

d

17

a

b

c

d

18

a

b

c

d

19

a

b

c

d

20

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

58

7. LITERATURA

1. Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzieżowe. WSiP SA,

Warszawa 1999

2. Czurkowa M., Ulawska – Bryszewska I.: Rysunek odzieżowy dla szkół zawodowych,

WSiP S.A. Warszawa

3. Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo-ręczne. Technologia dla ZSZ. WSiP, Warszawa

1989

4. Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Podręcznik dla ZSZ. WSiP,

Warszawa 1993

5. Idryjan – Pajor J.: Materiałoznawstwo odzieżowe – Zeszyt ćwiczeń nr 2, SOP, Toruń

1998

6. Idryjan – Pajor J.: Materiałoznawstwo odzieżowe – Zeszyt ćwiczeń nr 3, SOP, Toruń

2000

7. Parafianowicz Z.: Szkolny słownik odzieżowy, WSiP, Warszawa 1992
8. Piedboeuf H.: O stroju na każdą okazję. Klub ŚK, Warszawa 1999
9. Praca zbiorowa: Encyklopedia techniki – Przemysł Lekki. WNT, Warszawa 1986
10. Praca zbiorowa: Krawiectwo. Materiałoznawstwo. WSiP S.A., Warszawa 1999
11. Praca zbiorowa: Krawiectwo. Technologia. WSiP S.A., Warszawa 1999
12. Praca zbiorowa: Poradnik inżyniera – włókiennictwo. WNT, Warszawa 1988
13. Romano Ch.: Nie mam co na siebie włożyć. Muza S.A., Warszawa 2000
14. Spillane M.: Zaprezentuj siebie. Muza S.A., Warszawa 1997
15. Święch T., Święch F.: Materiałoznawstwo odzieżowe. WSiP, Warszawa 1994
16. Turek K.: Pracownia materiałoznawstwa odzieżowego. WSiP, Warszawa 1982

Czasopisma specjalistyczne:

−

Przegląd Włókienniczy, miesięcznik, NOT

−

Odzież, miesięcznik, NOT