ARTYKUŁ PROMOCYJNY

WETERYNARIA W PRAKTYCE

71

www.weterynaria.elamed.pl

MARZEC • 3/2012

Niniejszy opis przypadku demon-
struje skuteczne zastosowanie pre-
paratu FortiFlora® Canine w terapii
przewlekłej idiopatycznej biegunki
z jelita grubego u otyłego psa rasy
rottweiler.

Leczenie i kontrola

Początkowo nie wdrożono żadnego le-
czenia, ponieważ, wobec wyników ba-
dań dodatkowych, postawione zostało
podejrzenie przewlekłej idiopatycznej
biegunki z jelita grubego.

Po upływie 1 miesiąca od konsulta-

cji właściciel powrócił z wykonywany-
mi codziennie notatkami.

Cassia oddawała kał średnio 3-krotnie

w ciągu dnia, a w pewne dni częstotli-
wość defekacji była większa niż 5 razy
dziennie. W tych dniach kał był luź-
ny lub nawet płynny pod koniec de-
fekacji (punktowa ocena konsystencji
kału około 6). W kale nieobecne były
zarówno śluz, jak i krew. Cassia wyda-
wała się odczuwać zdecydowany dys-
komfort i wykazywała silną potrzebę
defekacji, „była gotowa oddać kał nie-
zależnie od tego, gdzie się znajdowa-
ła”. Niestety, te okresowe nawroty nie
wydawały się być powiązane z jakimi-
kolwiek szczególnymi okolicznościa-
mi, takimi jak bardzo wietrzny dzień,
obca osoba odwiedzająca dom, itd. Je-
dynym zjawiskiem, które wydawało się
mieć powiązanie, było zwiększenie się
„hałasu”, gdy obydwa psy bawiły się
ze sobą, w dni, w których kał był bardzo
obfi ty i płynny. Z uwagi na to, że Cas-
sia w tym momencie już była na diecie
względnie bogatej we włókno i ubogiej
w tłuszcz, a także na fakt, że zawartość
białka w diecie hipoalergicznej lub
lekkostrawnej nie pozwalał na ograni-
czenie podaży kalorii, co w tym przy-
padku było niezbędne, zadecydowa-
no o kontynuowaniu dotychczasowej
diety. Ilość podawanej karmy została
zmieniona na 630 g dziennie podzie-
lone na 2 posiłki (odpowiadało to ogra-
niczeniu o 30% dla osiągnięcia opty-
malnej masy ciała 55 kg). Rozpoczęto

(BCS 8/9). Jej optymalną masę ciała
oszacowano na 55 kg. Biegunki nie
stwierdzono, a wyniki ogólnego ba-
dania klinicznego, w tym palpacyjne-
go badania jamy brzusznej były pra-
widłowe.

Rozpoznanie różnicowe

i badania dodatkowe

Wzięto pod uwagę kilka rozpoznań róż-
nicowych dotyczących biegunki wystę-
pującej u Cassii, takich jak:
– parazytozy przewodu pokarmowego:

w teorii kontrolowane z użyciem
środków przeciwpasożytniczych
o szerokim spektrum działania, jed-
nak wykonano badanie kału;

– choroba zapalna;
– proces nowotworowy;
– przewlekła idiopatyczna biegunka

z jelita grubego;

– alergia lub nietolerancja pokarmo-

wa.
Wyniki badania morfologicznego

i biochemicznego krwi nie ujawniły
żadnych nieprawidłowości. Badanie
kału dało wynik ujemny, żadnych nie-
prawidłowości nie stwierdzono rów-
nież badaniem ultrasonografi cznym.
Następnie przeprowadzono rektokolo-
noskopię. Śluzówka prostnicy i okręż-
nicy wyglądała prawidłowo, a badanie
histopatologiczne bioptatów pobra-
nych w czasie endoskopii nie ujawni-
ło żadnych nieprawidłowości. Poziom
kwasu foliowego i witaminy B

12

mieścił

się w granicach normy. Obiektywiza-
cja biegunki wydawała się być trudna.
Właściciel został poproszony o zapisy-
wanie w notatniku wyglądu kału, czę-
stości jego oddawania, tego, czy wy-
stąpiła nagła potrzeba jego oddania,
oraz wszystkiego, co jest odstępstwem
od normy.

Dr Nathalie Priymenko, DVM, PhD, ECVCN Diplomate, ENVT

Toulouse, France

Terapia przewlekłej idiopatycznej
biegunki z jelita grubego

u otyłego psa z zastosowaniem suplementu probiotycznego

Wywiad

Cassia jest 3-letnią, niesterylizowaną
suką rasy rottweiler o wadze 63 kg.
Od czasu jej adopcji w wieku 2 mie-
sięcy, występowała u niej nawracająca,
okresowa biegunka z nagłą potrzebą
defekacji. Cassia mieszka w ogrodzie,
po którym może swobodnie się prze-
mieszczać wraz ze swoją siostrą. Opi-
sana została jako pies bardzo uczucio-
wy, a także zachowujący się bardzo
destrukcyjnie w ogrodzie. Psa określo-
no jako „bulimicznego”, często gotowe-
go zjeść prawie wszystko.

Obydwa psy były poddawane regu-

larnemu odrobaczaniu i zabezpiecza-
ne przeciwko pasożytom zewnętrznym.
Dostęp do wszystkiego, co znajdowało
się w ogrodzie i łatwo mogło zostać po-
łknięte, był stopniowo uniemożliwiany
poprzez zastosowanie elektrycznego
ogrodzenia lub przeniesienie do budyn-
ków gospodarczych. U obydwu psów
stosowano dietę kontrolującą masę cia-
ła. Próbowano wcześniej kilku innych
karm, ale żadna z nich nie miała żadne-
go wpływu na biegunkę. Właściciel był
niechętny zmianie diety czy też zmniej-
szaniu ilości podawanej karmy, ponie-
waż po zmniejszeniu wielkości porcji,
między psami dochodziło do bójek.

Badanie kliniczne

W czasie konsultacji Cassia była oży-
wiona, jednakże przy masie ciała
63 kg wykazywała znaczną nadwagę

ARTYKUŁ PROMOCYJNY

WETERYNARIA W PRAKTYCE

72

www.weterynaria.elamed.pl

MARZEC • 3/2012

podawanie 1 saszetki preparatu FortiFlora

®

każdego ranka

przez okres dwóch miesięcy, celem ograniczenia ryzyka pro-
liferacji bakterii.

Następnie Cassia była poddawana comiesięcznej kontroli

lekarskiej. Przez okres trzech miesięcy właściciel kontynu-
ował zapisywanie obserwacji. Waga psa pozostawała stabil-
na podczas tego okresu. Jednakże zmniejszeniu uległa licz-
ba dni z epizodami częstej defekacji i wydalania obfi tych
ilości płynnego kału. Zmniejszyła się ona ze średnio dwóch
dni w tygodniu do czterech epizodów w ciągu trzech miesię-
cy. Przez cały ten okres właściciel ani razu nie zaobserwo-
wał żadnej nagłej potrzeby defekacji. Był zadowolony z fak-
tu, że kał miał teraz ogólnie konsystencję stałą i był dobrze
uformowany (ryc. 2, punktowa ocena 2-3), a kał najbardziej
rozluźniony przynajmniej częściowo zachowywał kształt
(ryc. 3, ocena punktowa 5).

Omówienie

Przewlekła idiopatyczna biegunka z jelita grubego jest
często rozpoznaniem stawianym po wykluczeniu innych
możliwych przyczyn. W tym przypadku problemy be-
hawioralne rozważano w charakterze przyczyny od mo-
mentu pierwszej wizyty. Stres prowadzi do zmian w czyn-
ności perystaltycznej przy braku jakichkolwiek zmian
organicznych.

Początkowa dieta, bogata we włókno i uboga w tłuszcze,

była kontynuowana, ponieważ zapewniała Cassii względne
poczucie sytości i umożliwiała 30-procentowe ograniczenie
konieczne dla uniknięcia jakiegokolwiek wzrostu masy cia-
ła. Aby zredukować aktualna masę ciała Cassii, ograniczenie
ilości podawanej karmy musiałoby być większe, ale to stwo-
rzyłoby prawdziwy problem dla właściciela, który swoje wcze-
śniejsze próby ograniczenia ilości podawanego jedzenia wią-
zał z nasileniem wewnątrzgatunkowej agresji i zachowaniami
destrukcyjnymi Cassii.

Główny problem stanowiło zatem ograniczenie częstotli-

wości nawrotów biegunki i uniknięcie pojawiania się nagłej
potrzeby defekacji. Preparat FortiFlora

®

był zdolny wywołać

taki efekt. Po dwóch miesiącach leczenia efekt ten utrzymy-
wał się przez przynajmniej jeden dodatkowy miesiąc. Cas-
sia nadal podlegała kontroli, tak aby leczenie mogło zostać
ponownie wdrożone w razie pogorszenia jej stanu i /lub po-
wrotu do stanu początkowego.

‰

Piśmiennictwo
1. Batt R.M., Morgan J.O.: Role of serum folate and vitamin B12 concen-

trations in the differentiation of small intestinal abnormalities in the
dog. „Res Vet Sci”, 1982, 32, 17-22.

2. Hall E.J., German A.J.: Disease of the small intestine. [W:] Textbook

of Veterinary Internal Medicine. Elsevier-Saunders, St Louis
2005.

3. Lecoindre P., Gaschen F.P.: Chronic idiopathic large bowel diarrhea

in the dog. „Vet Clin Small Anim”, 2011, 41, 447-456.

4. Washabau R.J., Holt D.E.: Disease of the large intestine. [W:] Text-

book of Veterinary Internal Medicine, Elsevier-Saunders, St Louis
2005, 1378-1407.

Nestlé Purina pragnie wyrazić podziękowanie

dla dr Nathalie Priymenko za dostarczenie danych

i zdjęć dotyczących tego przypadku.

Ryc. 1. Cassia – 3-letnia suka rasy rottweiler

Ryc. 2. Kał po użyciu preparatu FortiFlora (ocena punktowa 2-3)

Ryc. 3. Ocena punktowa 5