1
RYZYKO BŁĘDÓW W
KONTRAKCIE
Wykład IV
„ ... Za co to biją w tyłek, gdy pobłądzi
głowa?
- Za to, że głowa, błądząc, rozum w
tyłku chowa ... „
Jan Kochanowki
2
MOŻLIWE MIEJSCA
WYSTĄPIENIA BŁĘDÓW W
ZALEŻNOŚCI OD FORMY
KONTRAKTU
kontrakt wielodokumentowy – zbiór dokumentów,
odzwierciedlających przebieg transakcji tzn.
oferta=> kontroferta=>uzgodnienie
negocjacyjne=>zamówienie=> potwierdzenie
zamówienia => uzgodnienia dodatkowe
znaczenie standardowych (ogólnych) warunków
umowy sprzedaży-kupna podawanych jako
załączniki do odpowiednich dokumentów
kontrakt jednodokumentowy – umowa
sporządzona w formie jednego aktu prawnego,
określającego wszystkie warunki wzajemnych
świadczeń
3
ZNACZENIE MOŻLIWOŚCI
USTALENIA WŁAŚCIWEJ
INTERPRETACJI TREŚCI
KONTRAKTU
Sprzedaż w obrocie międzynarodowym:
jest zazwyczaj regulowana konwencjami (umowami)
międzynarodowymi,
gdy brak jest regulacji międzynarodowej - stosuje się:
•
prawo właściwe dla danej transakcji (prawo krajowe)
prawo właściwe dla transakcji wskazują normy ustawy -
Prawo prywatne międzynarodowe (w większości
przypadków możliwy jest wybór prawa właściwego przez
strony - art. 25 § 1 p.p.m.)
•
gdy prawem właściwym jest prawo polskie - stosuje się
przepisy k.c. o sprzedaży
istotne znaczenie mają zwyczaje i prawo zwyczajowe
oraz prawo umowne
4
CISG
Convention on International Sales
of Goods
KONWENCJA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH
o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów,
sporządzona w Wiedniu dnia 11 kwietnia 1980 r.
ma zastosowanie do umów sprzedaży towarów między
stronami mającymi siedziby handlowe w różnych państwach:
jeżeli państwa te są sygnatariuszami konwencji lub
jeżeli normy międzynarodowego prawa prywatnego
wskazują na ustawodawstwo państwa - sygnatariusza
konwencji, jako prawo właściwe.
obowiązuje od 1.06.1996 (Dz.U.1997 r. nr 45, poz. 286)
5
CISG nie stosuje się do
sprzedaży:
towarów zakupionych do użytku osobistego,
rodzinnego lub do użytku w gospodarstwie
domowym;
na licytacji;
w drodze egzekucji lub w inny sposób przez
organy wymiaru sprawiedliwości;
udziałów, akcji, tytułów inwestycyjnych, papierów
wartościowych lub pieniędzy;
okrętów, statków, poduszkowców i statków
powietrznych;
energii elektrycznej
6
CISG reguluje:
zawarcie umowy sprzedaży
prawa i obowiązki sprzedającego i kupującego wynikające z
umowy.
formę umowy
zawarcie umowy (oferta, przyjęcie)
odstąpienie od umowy
środki ochrony prawnej w razie naruszenia umowy przez
sprzedającego lub kupującego
przejście ryzyka
odszkodowanie
odsetki
zwolnienie od odpowiedzialności
skutki odstąpienia od umowy
7
Konwecja Brukselska i z
Lugano
od 1.02.2000 r. obowiązuje w Polsce Konwencja o jurysdykcji i
wykonywaniu orzeczeń zagranicznych w sprawach cywilnych i
handlowych sporządzonej w Lugano dnia 16 września 1988 r. zwana
konwencją lugańską (Dz.Ust. nr 10, 2000, poz.133,
).
urzeczywistnienie idei swobodnego przepływu orzeczeń
zagranicznych na terytorium jej obowiązywania.
stworzona na wzór tzw. Konwencji Brukselskiej podpisanej w Brukseli
27.09.1968 r. i zawiera takie same unormowania z nielicznymi tylko
modyfikacjami.
obie konwencje –zwane bliźniaczymi- różnią się w zasadzie tylko
zakresem ich obowiązywania;
konwencja brukselska jest konwencją zamkniętą, czyli
ograniczoną tylko do państw-członków Unii
konwencja lugańska ma zastosowanie w państwach należących
do UE oraz do EFTA
8
Problemy złożenia oferty, jej
przyjęcia i kontroferty (
art. 14, 18 i 19
CISG)
Powód: niemiecki producent-sprzedawca drukowanych układów scalonych;
Pozwany: szwajcarski nabywca
początkowa cena kupna została uzgodniona,
sprzedający, zdawszy sobie sprawę, że produkcja będzie droższa, zawiadomił
kupującego, że cena kupna będzie podwyższona.
Kupujący zignorował zawiadomienie i odmówił jakiejkolwiek zgody modyfikującej
początkową cenę kupna.
Sprzedający dostarczył towary i pozwał kupującego żądając zapłaty podwyższonej ceny
kupna.
Orzeczenie sądu:
umowa między stronami została osiągnięta, co do początkowej ceny kupna.
Zawiadomienie sprzedającego do kupującego o wzroście ceny kupna było ofertą
zmodyfikowania oryginalnej umowy, wobec której kupujący nie wyraził żadnej wyraźnej
zgody.
Zwykłe milczenie albo bezczynność nie stanowi akceptacji (artykuł 18(1)(2) CISG), o ile
nie ujawni się inne postępowanie adresata oferty wskazujące na jego zgodę albo adresat
oferty dokonuje czynności (artykuły 18(1) i 18(3) CISG).
Kupujący nie wyraził milczącej zgody i sąd uznał, że modyfikacja ceny kupna nie została
przyjęta i, że uzgodniona początkowa cena kupna była nadal ważna.
9
Problemy miejsca wykonania obowiązku
dostawy przez sprzedającego i zgodności
towarów z umową
(art. 34 i 35 CISG)
Sprzedający, spółka z siedzibą handlową w Włoszech, dostarczył w 1992 r. towary do
francuskiego kupującego.
Formularz zamówienia kupującego zawierał klauzulę określającą właściwość sądu w
przypadku sporu na korzyść Commercial Court of Roubaix-Tourcoing we Francji.
Faktury do kontraktu, wysłane przez włoską spółkę do strony francuskiej, odwoływały
się do jurysdykcji Commercial Court of Prato we Włoszech.
Uważając towary za wadliwe, francuski kupujący pozwał włoską spółkę przed
Commercial Court of Roubaix-Tourcoing.
Włoski sprzedający podniósł zarzut, że włoski a nie francuski sąd miał jurysdykcję.
Sąd uwzględnił zarzut o jurysdykcję, francuski kupujący złożył apelację.
Sąd apelacyjny w Douaí ustalił jurysdykcję zgodnie z miejscem wykonania przez
sprzedającego obowiązku dostawy, jako obowiązku, na którym powództwo zostało
oparte, w rozumieniu artykułu 5(1) Konwencji brukselskiej.
Sąd uznał, przy sprzedaży podlegającej CISG, że miejsce dostawy było we Włoszech,
będąc miejscem, w którym towary zostały przekazane pierwszemu przewoźnikowi w
celu dostawy do kupującego, zgodnie z artykułem 31 CISG.
Francuski sprzedający wniósł apelację od tego orzeczenia.
Sąd kasacyjny odrzucił apelację.
10
Problem kontroli towaru przez kupującego
i zawiadomienie o charakterze niezgodności
towaru w rozsądnym terminie (art. 38 i 39
CISG)
część I
Marokański kupujący, powód, nabył surowiec do produkcji
plastikowych rurek PVC od niemieckiego sprzedającego, pozwanego.
Kupujący odkrył, że surowiec nie był odpowiedni do użycia w jego
urządzeniach produkcyjnych, zarzucił brak jakości i pozwał o
odszkodowanie.
Sąd oddalił roszczenie. Uznał, że kupujący stracił prawo do
powoływania się na brak zgodności, zgodnie z artykułem 39(1) CISG.
Uznano wysłanie zawiadomienia do sprzedającego trzy tygodnie po
dostawie, za zbyt późne. Sąd stwierdził, że jeżeli próbne
przetwarzanie było konieczne dla zbadania jakości towarów, okres
jednego tygodnia na kontrolę i następnego tygodnia, na
zawiadomienie jest rozsądny.
W odniesieniu do argumentu kupującego, że nie był w stanie zbadać
towaru wcześniej, ponieważ urządzenia produkcyjne były nadal w
budowie, sąd orzekł, że to nie stanowi rozsądnego usprawiedliwienia
(artykuł 44 CISG).
11
Problem kontroli towaru przez kupującego
i zawiadomienie o charakterze niezgodności
towaru w rozsądnym terminie (art. 38 i 39
CISG)
część II
Wg takie usprawiedliwienie wymaga się, żeby kupujący działał z
rozsądną starannością, w celu zapewnienia szybkiego zbadania
towarów, co obejmuje terminową dostawę maszyn niezbędnych do
próbnego
przetworzenia.
Kupujący
nie
zdołał
dostarczyć
szczegółowych informacji, iż działał z taką należytą starannością.
Ponadto, brak organizacji po stronie kupującego nie był aspektem do
wzięcia pod uwagę przy określaniu praktycznie możliwego terminu,
w danych okolicznościach (artykuł 38(1) CISG).
Stwierdzono, że sprzedający nie był świadomy faktu, że surowiec nie
jest odpowiedni do produkowania plastikowych rurek w urządzeniach
produkcyjnych kupującego, jako że kupujący nie poinformował
sprzedającego o rodzaju wykorzystywanych urządzeń, tzn.
sprzedający nie utracił prawa do powoływania się na zbyt późne
zawiadomienie (artykuł 40 CISG).
12
Problem wyznaczenie
dodatkowego terminu dla
sprzedającego (art. 47 CISG)
Niemiecki detalista i włoski producent odzieży zawarli umowę sprzedaży
konfekcji, ze specyfikacją "odzież jesienna, dostawa lipiec, sierpień, wrzesień".
Kiedy pierwsza dostawa przybyła 26 września, kupujący odmówił jej przyjęcia i
zwrócił fakturę z 2 października, twierdząc iż upłynął termin dostawy.
Strony weszły w spór na tle znaczenia powyższej specyfikacji.
Sąd zastosował Konwencję jako prawo kraju sprzedającego, ale wziął również
pod uwagę wewnętrzne prawo niemieckie, dla wypełnienia luk w kwestiach
wykonania umowy.
Sąd przyznał sprzedającemu pełną cenę, z wliczeniem włoskich odsetek
ustawowych plus dodatkowe odsetki jako odszkodowanie.
Roszczenie sprzedającego zostało uznane za uzasadnione, ponieważ dostawa
została wykonana w uzgodnionym terminie.
Nawet jeżeli, jak podnosił kupujący, w ciągu każdego z trzech miesięcy jedna
trzecia towaru winna była być dostarczana, kupujący nie odstąpił skutecznie
od umowy poprzez odmowę przyjęcia towaru, nie wyznaczywszy dodatkowego
terminu w poprzednich przypadkach braku dostawy.
13
Problem miejsca wykonania obowiązku
zapłaty przez kupującego (art. 57 CISG
)
Niemiecki sprzedający, powód, dostarczył produkty higieniczne zgodnie z wyłączną
umową sprzedaży do holenderskiego kupującego, pozwanego.
Ogólną praktyką między stronami było to, że sprzedający ponosi koszty transakcji.
Kupujący odmówił zapłaty ceny kupna argumentując, że sprzedający naruszył
wyłączną umowę sprzedaży.
Sprzedający pozwał kupującego o cenę kupna. Kupujący sprzeciwił się jurysdykcji sądu
niemieckiego.
Sąd podtrzymał, że nie ma żadnej jurysdykcji. Zgodnie z artykułem 5(1) Konwencji
brukselskiej o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i
handlowych, jurysdykcja jest oparta na miejscu wykonania umowy. Sąd stwierdził, że
miejscem wykonania zapłaty nie była siedziba handlowa sprzedającego w Niemczech.
Miejsce wykonania zapłaty musiało być określone przez odwołanie się do odnośnych
postanowień CISG, która miała zastosowanie w tym przypadku. Zgodnie z artykułem
57 CISG miejscem wykonania zapłaty jest siedziba handlowa sprzedającego, ale tylko,
jeśli kupujący nie jest zobowiązany do zapłaty w jakimś innym szczególnym miejscu.
Pierwszeństwo musi być oddane miejscu uzgodnionemu przez strony, zgodnie z
artykułem 6 CISG, albo miejscu zapłaty w zgodzie z praktyką, która została ustalona
między stronami, na mocy artykułu 9 CISG.
Według CISG prawo miejsca zapłaty określa ponoszenie kosztów.
Sąd doszedł do wniosku, że jeżeli sprzedający zwykle musiał ponosić koszty operacji, w
takim razie miejscem zapłaty musi być siedziba handlowa kupującego.
14
Problem przejścia ryzyka
(Art. 66, Art. 67, Art. 68
CISG)
Argentyński kupujący i niemiecki sprzedający zawarli kontrakt, zawierający
klauzulę C&F, na sprzedaż suszonych grzybów z wysyłką do kupującego.
W trakcie transportu do Buenos Aires towar popsuł się i Kupujący pozwał
sprzedającego o brak zgodności towaru.
Zgodnie z artykułem 67 CISG, sąd stwierdził, że ryzyko przeszło do kupującego,
kiedy towar został przekazany pierwszemu przewoźnikowi, w celu przekazania go
kupującemu, zgodnie z umową sprzedaży.
Sąd stwierdził, że klauzula C&F obligowała sprzedającego do przekazania towaru
przewoźnikowi i zapłaty frachtu. Jednakże, klauzula C&F nie wpływa na przejście
ryzyka. Kupujący zgodnie z klauzulą C&F w umowie sprzedaży, uzyskał polisę
ubezpieczeniową od ryzyka w transporcie.
Kupujący nie został zwolniony z obowiązku zapłaty cena kupna, po przejściu
ryzyka, nawet w przypadku całkowitej utraty albo uszkodzenia do towaru chyba,
że utrata albo uszkodzenie wynikało z działania lub zaniechania sprzedającego.
Uszkodzenie towaru nastąpiło po przejściu ryzyka na kupującego, który nie
wykazał, że nastąpiło to z powodu działania lub zaniechania sprzedającego.
Sąd oddalił powództwo.
15
Problem odsetek (Art. 78
CISG)
Powód, szwedzki sprzedawca koksu, który został dostarczony do firmy w byłej
Jugosławii według instrukcji pozwanego, niemieckiego kupującego, domagał się
zapłaty ceny kupna.
Pozwany odmawiał, opierając się przede wszystkim na reklamacji firmy
jugosłowiańskiej, że koks był gorszej jakości.
Sąd orzekł, że dostawa koksu niższej jakości nie stanowi istotnego naruszenia
umowy, które usprawiedliwiałoby odstąpienie od umowy i odmowę zapłaty.
Stwierdzono, że w każdym przypadku, pozwany utracił prawo do odstąpienia od
umowy, gdyż domagał się tego po upływie czterech miesięcy od dostawy, co nie
może być uznane za rozsądny termin w rozumienia art. 49(2).
Stwierdzono, że pozwany powinien wyrazić swój zamiar obniżenia ceny po to, aby
być uprawnionym do obniżki ceny kupna, w związku z niezgodnością towaru (art.
35 i 50). Pozwany nie jest uprawniony do odszkodowania zgodnie z art. 45(1)(b),
ponieważ nie udowodnił, że poniósł jakiekolwiek straty, które mógłby odliczyć od
ceny kupna.
Sąd nakazał pozwanemu zapłatę ceny kupna wraz z odsetkami (art. 78).
Ponieważ Konwencja nie określa stopy procentowej, sąd zastosował ustawowe
odsetki w wysokości 8%, zgodnie z właściwym prawem szwedzkim.
16
STRUKTURA I ZAWARTOŚĆ
KONTRAKTU
JEDNODOKUMENTOWEGO
Elementy porządkowe kontraktu
Podstawowe elementy kontraktu
Dodatkowe elementy kontraktu
17
ELEMENTY PORZĄDKOWE
KONTRAKTU
Data i miejsce zawarcia
kontraktu,
Nr kontraktu,
Nazwy i adresy stron
zawierających kontrakt,
Podpisy stron.
18
PODSTAWOWE ELEMENTY
KONTRAKTU – CZĘŚĆ I
Przedmiot kontraktu, który określa się przez
podanie nazwy towaru, jego rodzaju lub typu,
marki, gatunku, rozmiarów, jakości i kondycji,
Ilość
towaru
podawana
najczęściej
w
jednostkach wagi, objętości, długości lub
sztukach, kompletach,
Sposób opakowania i oznakowania towaru
gdzie powinien być ustalony rodzaj zarówno
opakowania jednostkowego, jak i zbiorczego
na potrzeby transportu i składowania,
19
PODSTAWOWE ELEMENTY
KONTRAKTU – CZĘŚĆ II
Formuła handlowa określająca w skrótowej formie
wzajemne zobowiązania sprzedającego /eksportera/ i
kupującego /importera/. Podział kosztów, ryzyka,
obowiązków
celnych,
organizowania
transportu.
Zalecane stosowanie formuł INCOTERMS, choć nie jest
to obowiązkowe,
Cena jednostkowa towaru i wartość kontraktu - cena
może być w walucie kraju jednej że stron lub w walucie
kraju trzeciego. Najczęściej stosowana waluta to dolar
amerykański /USD/ i euro /Eur/. Wartość kontraktu to
iloczyn ilości towaru i jego ceny jednostkowej,
Klauzula waloryzacyjna zabezpieczająca przed stratami
spowodowanymi zmianami kursu walut,
20
PODSTAWOWE ELEMENTY
KONTRAKTU – CZĘŚĆ III
Termin dostawy - jest to czas wykonania dostawy. Może być
zawarty na dostawę w jednym terminie lub w kilku
terminach,
Waluta płatności - waluta kontraktu może różnić się od
waluty płatności. Istnienie dwóch rodzajów ryzyka
kursowego: pomiędzy złotym a walutą kontraktu i złotym a
walutą płatności,
Warunki płatności nie uwarunkowane bądź uwarunkowane.
Upusty od ceny uzależnione od liczby zamawianego towaru,
sposobu płatności, czy też innej jakości niż przewidywano w
kontrakcie,
Zasady kontroli i odbioru towaru - sformułowania dotyczące
kontroli ilościowej i jakościowej towaru oraz warunki odbioru
końcowego.
21
DODATKOWE ELEMENTY
KONTRAKTU
Odpowiedzialność stron w przypadku zaistnienia siły
wyższej,
Kary umowne - nie zawsze zamieszczana jest klauzula
określająca wartość kar (w procentach wartości kontraktu
lub kwota) za każdy dzień, tydzień lub miesiąc zwłoki w
realizacji kontraktu. Kary umowne mogą dotyczyć
zarówno zwłoki w dostawach jak i płatnościach,
Prawo kontraktu - umowa powinna określać według
jakiego prawa mają być rozstrzygane ewentualne sprawy,
Arbitraż - kontrakt powinien określać organ arbitrażowy
lub sposób jego powołania w przypadku zaistnienia sporu.
22
INNE ASPEKTY
Kontrakt może zawierać też szereg
innych elementów, w zależności od
przedmiotu i skomplikowania transakcji.
Przygotowując kontrakt należy przede
wszystkim
mieć
na
uwadze
jego
kompletność, tj. odpowiedź na pytanie
czy
jego
postanowienia
rozwiązują
wszystkie istotne dla transakcji problemy
23
MOŻLIWOŚCI POPEŁNIENIA
BŁĘDU W KONTRAKCIE
Błędy formalne
Błędy semantyczno-znaczeniowe
Błędy merytoryczne
Przekształcenie listy błędów w
listę pytań!!!
24
BŁĘDY FORMALNE – I
brak parafowania poszczególnych stron kontraktu,
podpisanie
kontraktu
przez
przedstawiciela
kontrahenta zagranicznego bez odpowiednich
pełnomocnictw,
pieczętowanie kontraktu pieczęcią, której treść nie
znajduje potwierdzenia w praktyce
antydatowanie lub brak dat,
brak ciągłej numeracji stron, (najlepiej od strony
bieżącej i ogólnej liczby stron np. 1/4),
wolne miejsca pozostawione bez widocznego
uzasadnienia,
25
BŁĘDY FORMALNE - II
brak wyraźnego tytułu umowy,
brak podania nazw stron zgodnie z
brzmieniem z organu rejestrującego
lub wydającego licencję,
brak wyraźnego końca umowy (np.
zakończonego podpisami stron),
skreślenia, dopiski odręczne lub inne
postanowienia naniesione ręcznie bez
parafy obu stron,
26
BŁĘDY SEMANTYCZNO -
ZNACZENIOWE
zamieszczenie postanowień, które mogą
być różnorodne interpretowane,
brak wytłumaczeń (definicji) pojęć, których
znaczenie może budzić wątpliwości,
zamieszczanie
postanowień
nieprecyzyjnych, otwartych czy dających
podstawę do ich jakościowej oceny przez
odbiorcę,
posługiwanie się terminami, które w
różnych
językach
mogą
mieć
różne
znaczenie (np. tona).
27
BŁĘDY MERYTORYCZNE - I
nieprecyzyjne
określenie
przedmiotu
kontraktu, bez zdania jego ewentualnego
rodzaju, typu, marki, gatunku, rozmiarów,
jakości, itp.,
brak podania poziomu dopuszczalnych wahań
wagonowych, objętościowych i innych w
przypadku gdy towar podczas podróży takim
wahaniom może podlegać,
jakość lub stan towaru sprecyzowane niejasno
(np. zwyczajowa jakość = regular quality),
cena nie pokrywająca kosztów i nie dająca
odpowiedniej marży zysku,
28
BŁĘDY MERYTORYCZNE – II
wysokie koszty transportu, ubezpieczenia
i tzw. inne, koszty mające wpływ na
znaczne
pogorszenie
opłacalności
transakcji,
przejęcie na siebie tzw. „innych ryzyk”
bez odpowiedniej ich wyceny,
brak
ubezpieczenia
towaru,
brak
postanowień o ubezpieczeniu towaru,
jeżeli nie wynika to bezpośrednio z
formuły ceny (np. CIF, FOB, etc.),
29
BŁĘDY MERYTORYCZNE - III
fakturowanie w walucie o kursie malejącym
(brak uwzględnienia prognoz spadku kursu
waluty fakturowania w kalkulacji eksportowej),
brak kar umownych z tytułu opóźniania
płatności,
ryzykowna
forma
płatności
przy
dużych
kontraktach,
brak zabezpieczenia płatności,
postanowienia kontraktu stwarzające trudności
z ustaleniem momentu i miejsca przejścia
prawa własności i ryzyka na odbiorcę,
30
BŁĘDY MERYTORYCZNE - IV
zapis na prawo kraju odbiorcy, w przypadku
gdy istnieje duże ryzyko zaistnienia sporu o
kwoty dużej wartości, zapis na prawo kraju
trzeciego o dużych kosztach prawnych,
zapis na arbitraż lub sąd polubowny, co do
którego można mieć wątpliwości o jego
obiektywności,
brak uwzględnienia klauzuli siły wyższej i
innych
czynników
wyłączających
odpowiedzialność
w
sytuacjach
nadzwyczajnych,
31
BŁĘDY MERYTORYCZNE - V
brak klauzuli o waloryzacji ceny w
warunkach dużych wahań cen,
przyjęcie nierealnego lub nadmiernie
ryzykownego terminu dostawy,
zawarcie w kontrakcie postanowień
niejasno określających zasady kontroli
lub odbioru towaru lub brak takich
postanowień,
brak innych ważnych dla realizacji
kontraktu postanowień.
32
METODA LISTY PYTAŃ
Kontrolka kontraktu
W wyniku negocjacji otrzymuje się
propozycję kontraktu z prośbą o jej
zaakceptowanie i podpisanie.
Czytając propozycję najlepiej
posługiwać się listą pytań
kontrolnych i odpowiadać na każde
wg schematu: tak, nie, dlaczego nie?
33
PYTANIA KONTROLNE - I
1. Czy poszczególne strony są parafowane?
2. Czy zachowana jest ciągła numeracja stron?
3. Czy kontrakt jest podpisany przez osobę do
tego upoważnioną?
4. Czy kontrakt jest opieczętowany pieczęcią o
danych zgodnych ze stanem faktycznym?
5. Czy kontrakt nie jest antydatowany lub
stwarza wątpliwości od którego momentu
wchodzi w życie?
34
PYTANIA KONTROLNE - II
6. Czy w kontrakcie nie ma wolnych miejsc
pozostawionych bez wyraźnego
uzasadnienia?
7. Czy umowa posiada tytuł i wyszczególnia
strony kontraktu?
8. Czy nazwy stron kontraktu podano zgodnie
z brzmieniem organu rejestracyjnego lub
licencyjnego? (czy to sprawdziłeś np. na
innej korespondencji, itp.)
9. Czy umowa jest wyraźnie zakończona?
35
PYTANIA KONTROLNE - III
10. Czy są naniesione ręczne skreślenia, dopiski
odręczne bez odpowiedniej parafy, czy
eksporter się z nimi zgadza?
11. Czy interpunkcja jest właściwa (zwłaszcza
przecinki) ?
12. Czy w kontrakcie jasno określa się
podstawowe pojęcia? (nie stwarzając podstaw
do wątpliwości i różnorodnych interpretacji?)
13. Czy w kontrakcie wszystkie sformułowania są
zamknięte i nie dają podstaw do otwartej
interpretacji?
36
PYTANIA KONTROLNE – IV
14. Czy terminy, miary, wagi, jednostki techniczne,
itp. są zastosowane w sposób nie budzący
wątpliwości dla obu stron?
15. Czy przedmiot kontraktu został określony
precyzyjnie - z podaniem jego ewentualnego
rodzaju, typu, marki, gatunku, rozmiarów,
jakości, itp.?
16. Czy kontrakt zawiera postanowienia o poziomie
dopuszczalnych odchyleń od wagi, objętości,
miary, innych parametrów jeżeli towar może
podlegać takim odchyleniom podczas podróży?
37
PYTANIA KONTROLNE - V
17. Czy jakość, stan lub kondycja towaru są
jasno i precyzyjnie określone?
18. Czy proponowana cena pokryje koszty i
zapewni realizację planowanej marży zysku?
19. Czy w kontrakcie zawarte są zobowiązania,
które powodują powstanie kosztów o
nieznanych rozmiarach?
20. Czy kontrakt jasno precyzuje obowiązki w
zakresie kosztów transportu i ubezpieczenia?
21. Czy towar jest ubezpieczony w podróży?
38
PYTANIA KONTROLNE - VI
22. Czy w kontrakcie zawarta jest powszechnie
akceptowalna formuła ceny z powołaniem się
na jej źródło?
23. Czy eksportowany towar fakturowany jest w
walucie o kursie malejącym? Czy uwzględniono
to w kalkulacji eksportowej?
24. Czy w kontrakcie zawarte są kary za
opóźnienie płatności przez kontrahenta
zagranicznego?
25. Czy forma płatności nie powoduje
nadmiernego ryzyka?
39
PYTANIA KONTROLNE - VII
26. Czy kontrakt jasno precyzuje moment przejęcia
odpowiedzialności i ryzyk na kontrahenta oraz
przeniesienie prawa własności?
27. Czy kontrakt ma być regulowany prawem
kraju, które jest znane dla eksportera?
28. Czy termin dostawy jest realny?
29. Jeżeli ceny bardzo się wahają, czy przyjęto
klauzulę o waloryzacji cen?
30. Czy kontrakt zawiera jasno sprecyzowane
postanowienia o kontroli i wymogach odbioru
towaru?
40
SPECYFIKA KONTRAKTÓW
ZAWIERANYCH Z
POSZCZEGÓLNYMI RYNKAMI
Każdy kraj ma swoją odrębność
tradycji kontraktowych
Konieczność posługiwania się
poradnikami dotyczącymi danego
kraju
Otrzymanie wzorcowych umów
powszechnie stosowanych w danym
kraju
41
KONTRAKTY Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część I
Określenie towaru
Najlepiej
stosować
zwyczaje
przyjęte
w
handlu
międzynarodowym:
przy towarach giełdowych nazwa towaru i standard. Próbki,
stanowią integralną część kontraktu, a sam towar powinien być
co najmniej tak dobry pod względem składników jakościowych,
jak to wykazuje próbka;
przy towarach pochodzenia roślinnego stosowane są dodatkowe
określenia, ustalające kondycję towaru w chwili jego wyładunku
na miejscu przeznaczenia;
towary konsumpcyjne oraz sprzęt inwestycyjny określane zwykle
w sposób opisowy, częste wymaganie dołączenie specyfikacji
bądź dokumentacji technicznej, atestów technicznych lub
dopuszczenia na rynek.
42
KONTRAKTY Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część II
Opakowanie towaru
Wg Incoterms towar powinien być opakowany w
opakowanie zwyczajowe; o ile w kontrakcie nie
wymieniono szczegółowo cech opakowania, oznacza
to, że strony przyjmują postanowienia zawarte w
ogólnych formułach handlowych.
Ilość towaru
Powinna być oznaczona w kontrakcie w sposób
ścisły i nie budzący wątpliwości, jednak w zależności
od rodzaju produktów, zwłaszcza w handlu towarami
masowymi przyjmuje się zwyczajowo dopuszczalność
pewnego odstępstwa od tej zasady, stosując
procentowe określenie "od ... do".
43
KONTRAKTY Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część III
Cena kontraktowa
zwykle łącznie z formułą handlową, określającą
zakres obowiązków sprzedawcy i nabywcy odnośnie
kosztów transportu, koszty ubezpieczenia, koszty cła
itp., najczęściej: Ex works, FOR/FOT, FOB, C&F, CIF
dla długoterminowych kontraktów eksportowych
istotnym klauzula rewizji cen w okresach umownych
oraz zasad rewizji cen.
(cena towaru w walucie waluta płatności) =>
klauzula kursowa
możliwość udzielenia lub otrzymania skonta,
możliwość
bonifikaty,
tj.
upustu
od
ceny
kontraktowej, dla towaru o jakości gorszej niż
ustalona w kontrakcie lub gdy występują naturalne
ubytki dostarczonego towaru.
44
KONTRAKTY Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część IV
Kontraktowy termin dostawy
Niedotrzymanie
ustalonego
terminu
traktowane
szczególnie
negatywnie, skutki wykraczają poza postanowienia kontraktowe.
Najczęściej stosowane sposoby określania terminów dostaw:
ściśle określona data dostawy,
ustalony kwartał (dostawa może nastąpić do ostatniego dnia
kwartału),
dekada miesiąca
stosowany przez firmy niemieckie numer tygodnia kalendarzowego
(Kalenderwoche - KW).
przy dostawach partiami termin ekspedycji kolejnej partii towaru po
otrzymaniu płatności za poprzednią.
okoliczności niezależne => niedotrzymanie terminu wykonania =>
klauzula siły wyższej.
45
KONTRAKTY Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część V
Warunki płatności
Powiązanie ryzyka i stopnia konkurencyjności
Z punktu widzenia eksportera najkorzystniejsze (według kolejności)
są poniższe warunki płatności:
Przedpłata przed dostawą towaru
Akredytywa dokumentowa, nieodwołalna, otwarta i płatna w
polskim banku
Akredytywa dokumentowa, nieodwołalna otwarta w banku
niemieckim, potwierdzona przez bank polski
Akredytywa dokumentowa nieodwołalna, otwarta w banku
niemieckim bez jej potwierdzenia przez bank polski
Inkaso dokumentowe
Różne formy płatności kredytowych (po dostawie towaru) z
odpowiednimi gwarancjami bankowymi
Różne formy płatności kredytowych (po dostawie towaru) bez
zabezpieczeń gwarancyjnych.
W transakcjach importowych kolejność jest odwrotna.
46
KONTRAKTY Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część VI
Kontrola i odbiór towaru
kontroli ilości,
kontrola jakości towaru,
przeprowadzana przez odbiorcę lub instytucję, która
otrzyma zlecenie,
możliwość przeprowadzenia kontroli i odbioru
towaru u eksportera lub importera => rozbieżne są
interesy stron w tym zakresie,
sposób i miejsce przeprowadzania ustalane w
kontrakcie,
wynikają z siły przetargowej stron.
47
KLAUZULE UZUPEŁNIAJĄCE
KONTRAKTÓW Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część I
Siła wyższa
zwolnienie
od
odpowiedzialności
za
niewykonanie zobowiązania przez stronę, której
przeszkodziły w tym okoliczności mające
charakter siły wyższej,
wyliczenie takich warunków, jak: powódź, strajk,
lokaut, wojna, rewolucja, zamieszki itp.,
konieczność potwierdzenia przez odpowiednią
instytucję państwową lub samorządową
48
KLAUZULE UZUPEŁNIAJĄCE
KONTRAKTÓW Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część II
Kary umowne
sankcje za niedotrzymanie terminów dostaw, płatności,
szczególnie istotne w kontraktach dotyczących sprzętu
inwestycyjnego, przewidujących dostawy sukcesywne
lub dostawy partiami.
przy dostawach towarów rynkowych kary są zwykle
stosunkowo niskie w stosunku do wartości kontraktu i
mogą być ustalane za każdy dzień zwłoki.
przy dostawach inwestycyjnych są one wyższe i z
uwagi na dłuższy okres dostawy ustalane są
przeważnie za każdy rozpoczęty tydzień zwłoki.
49
KLAUZULE UZUPEŁNIAJĄCE
KONTRAKTÓW Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część III
Reklamacje
Konieczność
przewidywania
już
w
trakcie
negocjowania i podpisywania kontraktu możliwości
powstania roszczeń odnoszących się do niewykonania
lub niewłaściwego wykonania kontraktu albo
niewłaściwego
wykonania
pewnych
jego
postanowień. (braki ilościowe, zła jakość towaru,
niewłaściwe
opakowanie,
wady
ukryte,
niedotrzymania terminów dostaw, szkody i strat
powstałe w czasie transportu itp.)
Odpowiednie postanowienia dotyczące reklamacji,
które określają między innymi terminy złożenia
reklamacji i wymagane dokumenty.
50
KLAUZULE UZUPEŁNIAJĄCE
KONTRAKTÓW Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część IV
Klauzula arbitrażowa
Nieuwzględnienie
reklamacji
=>
najczęstszy
powód
dochodzenia roszczeń w formie arbitrażu międzynarodowego.
Umowa zainteresowanych stron o przekazaniu ewentualnego
sporu do rozstrzygnięcia w postępowaniu arbitrażowym.
Podstawą do rozstrzygania spraw spornych jest zawarcie w
kontrakcie tej klauzuli lub późniejsza pisemna zgoda obu
stron na przekazanie sprawy do arbitrażu
Klauzula określa miejsce postępowania arbitrażowego, tj.
siedzibę sądu oraz tryb powołania składu sędziowskiego.
Klauzula ma znaczenie przy kontraktach poważniejszych (w
zakresie przedmiotu i wartości dostaw).
51
KLAUZULE UZUPEŁNIAJĄCE
KONTRAKTÓW Z FIRMAMI
NIEMIECKIMI część V
Klauzula prawa właściwego dla kontraktu
Interpretacja przez strony kontraktu i , jak również przez
arbitrów w przypadku powstania sporu nie zawsze może
być jednoznaczna.
Konieczność odniesienia do bardziej szczegółowych
przepisów prawnych.
Brak konwencji międzynarodowej, która w jednolity
sposób rozstrzygałaby sprawy dotyczące postępowania
stron związane z realizacją kontraktu.
Każda strona preferuje swoje prawo => stosuje się więc
prawo kraju trzeciego
Klauzula ma znaczenie przy kontraktach poważniejszych
(w zakresie przedmiotu i wartości dostaw).
52
MATERIAŁY
UZUPEŁNIAJĄCE
Przykładowy wzór umowy w języku polskim na dostawę i montaż
urządzenia („Rzeczpospolita”, dodatek „Dobra Firma” z
5.06.2001)
Przykładowy wzór umowy w języku polskim na sprzedaż towarów
za granicę („Rzeczpospolita”, dodatek „Dobra Firma” z 5.06.2001)
Wzory umowy w h.z. w języku angielskim:
http://www.jurisint.org/pub/02/en/index. htm
Informacje na temat Konwencji Brukselskiej i Konwencji z Lugano
http://www.curia.eu.int/common/recdoc/convention/en/index. htm
Polski tekst CISG