₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
1
RYZYKO WALUTOWE W
OPERACJACH
ZAGRANICZNYCH
część I
Ryzyko Przeliczeniowe
Wykład VI
„ ... Nie złość się, nie narzekaj, ale
zrób użytek z rozumu ... „
Baruch Spinoza
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
2
O czym będzie mowa?
• Znaczenie ryzyka kursowego
• Trzy rodzaje ryzyka kursowego
• Metody zabezpieczania się
przed ryzykiem
• Regulacje w Polsce
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
3
Możliwość poniesienia straty na
skutek niekorzystnych kursów
walut
• Załamanie się systemu z Bretton Woods
w marcu 1973
• Gra popytu i podaży
• Stan gospodarki (5 makrocelów)
• Kwestie polityczne
• Stopy procentowe
• Bilans płatniczy
• Polityka banku centralnego
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
4
Problemy z określeniem ryzyka
walutowego
• Nowoczesna teoria zakłada, że wartość firmy zależy
od przyszłych prognozowanych przepływów gotówki,
natomiast trudno jest bezpośrednio oszacować wpływ
zmian kursów na wartość firmy
• Jeżeli posiada się akcje firmy, która może doznać
negatywnych konsekwencji zmian kursów, to można
też posiadać akcje firmy, która zyska na takiej
sytuacji i wtedy obie tendencje równoważą się
• Ryzyko nie jest ryzykiem, jeśli jest ono
antycypowane, a kontrakty forward i futures dają
nam wskazówkę co do zmian sytuacji na rynku
• Ryzyko jest wtedy, gdy następują nieoczekiwane
zmiany kursów walutowych
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
5
Argumenty za i przeciw prowadzeniu
aktywnej polityki w zakresie ryzyka
kursowego
Minusy:
• na efektywnych rynkach walutowych
NPV z działalności osłonowej jest
równe zero;
• nie przyczynia się do zwiększania
wartości firmy bo dokonuje się kosztem
wykorzystania istniejących zasobów
organizacji i pomniejsza wartość netto
jej majątku;
• właściciele
firmy
mają
większe
możliwości zdywersyfikowania ryzyka
kursowego niż zarząd, bo mogą w
sposób
indywidualny
konstruować
swoje portfele inwestycyjne;
• zarząd prowadzi działalność osłonową
kosztem zasobów właścicieli i ma
mniejszą skłonność do ryzyka niż
właściciele,
jeżeli
więc
chce
się
maksymalizować
wartość
majątku
akcjonariuszy, to działalność osłonowa
nie będzie im przynosiła większych
korzyści;
• straty kursowe trzeba wykazać w
sprawozdaniu, ale koszty ich unikania
zawarte są w kosztach operacyjnych
lub prowizjach bankowych więc sprytny
zarząd będzie przerzucał w ramach
księgowości koszty z jednej pozycji do
drugiej.
Plusy:
• rynki
walutowe
są
jednak
niezrównoważone i nie tylko pod
względem
strukturalno-
instytucjonalnym, ale głównie z powodu
krótkoterminowych
szoków
zewnętrznych a zarząd ma większe
bieżące możliwości reagowania niż
akcjonariusze;
• zarząd może stosunkowo precyzyjnie
określić skalę ryzyka, bo ma lepszy
wzgląd w różne poufne informacje, dla
zarządu jednostkowe koszty transakcji
są mniejsze niż dla poszczególnych
akcjonariuszy;
• redukcja wysokiego ryzyka powoduje
wzrost prawdopodobieństwa realizacji
planów przepływów gotówkowych;
• ograniczenie zmienności przepływów
gotówkowych umożliwia racjonalniejsze
planowanie przedsięwzięć;
• ograniczanie
ryzyka
zwiększa
też
możliwości
posługiwania
się
zewnętrznymi źródłami finansowania i
do pewnej granicy ma wypływ na
manewrowanie wielkością ROE
• koszty zarządzania ryzykiem kursowym
można z reguły odliczyć od podstawy
opodatkowania.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
6
Wahania kursów – I
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
7
Wahania kursów – II
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
8
Wahania kursów – III
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
9
Podstawowe relacje parytetowe
określające równowagę na
rynkach walutowych
• Parytet siły nabywczej – połączenie zmian względnego
poziomu cen i kursów walutowych
• Efekt Fischera – połączenie zmian względnego poziomu
stóp procentowych i różnic w oczekiwanej stopie inflacji
• Międzynarodowy efekt Fischera – połączenie różnic w
stopach procentowych z różnicami w oczekiwaniach
kursów walutowych
• Parytet stóp procentowych – połączenie względnych
różnic w stopie procentowej z względnymi różnicami w
kursie kasowym i terminowym
• Rezultat to możliwość predykcji kursów kasowych na
podstawie kursów terminowych
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
10
Podstawowe oznaczenia
i
h
– stopa procentowa na krajowym rynku
kapitałowym
i
j
- stopa procentowa na zagranicznym rynku
kapitałowym
p
h
– oczekiwana stopa inflacji na rynku krajowym
p
j
– oczekiwana stopa inflacji na rynku
zagranicznym
f
0
– kurs terminowy waluty zagranicznej w
okresie 0
s
0
- kurs kasowy waluty zagranicznej w okresie 0
s
t
– przewidywany kurs kasowy waluty
zagranicznej w okresie t
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
11
Parytet siły nabywczej
• Jeśli działa prawo jednej ceny na rynku każdego kraj,
to ten sam koszyk dóbr będzie miał taką samą cenę w
wszystkich krajach (istotność założeń)
• Sytuacja w okresie t powinna być taka sama jak w
okresie 0
• Zmiany kursu walutowego muszą być takie same jak
zmiany poziomu cen
walutowy kurs równowagi na koniec
okresu t
procentowa zmiana kursu walutowego z okresu 0
na okres t
0
1
1
t
h
f
s
p
s
p
0
1
1
h
t
f
p
s s
p
0
0
1
h
f
t
f
p
p
s s
s
p
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
12
względne różnice w
między kursem
kasowym i
terminowym
Współzależność kursów walut,
stóp procentowych i inflacji
względne
różnice w stopie
procentowej
1
h
f
f
i i
i
0
0
t
s s
s
względne różnice w
oczekiwanej stopie
inflacji
1
h
f
f
p
p
p
przewidywane
zmiany w kursie
kasowym
0
0
t
s s
s
są równe
parytet
stopy
procentow
ej
są równe
efekt
Fischera
są równe
parytet
siły
nabywcze
j
są równe
efekt
międzynarodo
wy Fischera
są równe
teoria
oczekiwań
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
13
Co ma zapewniać prawidłowy
system zarządzania ryzykiem
kursowym?
• określenie formy ryzyka kursowego;
• monitorowanie oddziaływania na sytuację
finansową i majątkową przedsiębiorstwa;
• pozyskanie najbardziej wiarygodnej
prognozy walutowej (ocena skali odchyleń
od prognozowanej linii trendu);
• przygotowanie i realizacja strategii
osłonowej (hendgingu) w odpowiedzi na
zagrożenia pozycji finansowej i
majątkowej firmy.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
14
Dwie różne kategorie
ekspozycja walutowa
wielkość maksymalnej
potencjalnej straty
związanej ze
zmianami kursów
walut
ryzyko walutowe
prawdopodobieństwo
zmiany sytuacji z
normalnej (obecnej), na
taką która powoduje
wystąpienie
maksymalnej
potencjalnej straty
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
15
Ryzyko walutowe w pozycjach
bilansowych firmy
Na ryzyko walutowe narażone są następujące
pozycje bilansu:
• środki pieniężne w walutach obcych
• papiery wartościowe w walutach obcych
• bieżące i przyszłe należności indeksowane lub
denominowane w walutach obcych, związane
z operacjami handlu zagranicznego
• bieżące i przyszłe zobowiązania indeksowane
lub denominowane w walutach obcych,
związane z operacjami handlu zagranicznego
• zaciągnięte kredyty dewizowe (również
wyemitowane obligacje denominowane w
walutach obcych)
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
16
• Otwarta ( niezabezpieczona ) - należności w danej walucie
nie są równe zobowiązaniom
• Zamknięta ( zabezpieczona ) - należności i zobowiązania w
danej walucie są sobie równe
• Krótka (przewaga zobowiązań denominowanych w danej
walucie nad należnościami )
• Długa ( przewaga należności denominowanych w danej
walucie nad zobowiązaniami )
OKRES W
PRZYSZŁOŚCI
AKTYWA
PASYWA
AKTYWA -
PASYWA
POZYCJA
0 – 30
500 USD
100 USD
+ 400 USD
DŁUGA
30 - 60
500 USD
500 USD
0 USD
60 - 90
100 USD
200 USD
- 100 USD
KRÓTKA
GLOBALNA
POZYCJA
1100 USD
- 800 USD
+ 300 USD
DŁUGA
Pozycja walutowa firmy
Pozycja walutowa firmy
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
17
Podstawowe rodzaje
ryzyka walutowego
• Przeliczeniowe (konwersji) – problemy z
raportowaniem wyników finansowych przez
oddziały do centrali firmy międzynarodowej
• Ryzyko transakcyjne dotyczy pojedynczych
transakcji i przejawia się w możliwości
kursowych strat i zysków w następstwie już
zawartych kontraktów
• Ryzyko ekonomiczne dotyczy całej firmy i
pokazuje wrażliwość dochodów na zmianę
realnego kursu waluty
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
18
Ryzyko konwersji - I
• dotyczy
przede
wszystkim
przedsiębiorstw
ponadnarodowych
i
działających
na
rynkach
międzynarodowych, które mają majątek w wielu krajach,
w różnych obszarach walutowych.
• ryzyko ujawnia się przy przeliczaniu i konsolidacji
sprawozdań finansowych zagranicznych podmiotów
zależnych.
• podmiot
dominujący,
dokonując
konsolidacji
sprawozdań, powinien stosować jednolite zasady wyceny
aktywów i pasywów zagranicznych w bilansie oraz
ustalania wyniku finansowego w rachunkach zysków i
strat.
• ponieważ zastosowany do przeliczania pozycji bilansu
końcowego
kurs
wymiany
różni
się
od
kursu
stosowanego
przy
przeliczaniu
pozycji
bilansu
początkowego,
występują
różnice
przeliczeniowe
obciążające
wynik
bilansu
końcowego
podmiotu
dominującego.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
19
Ryzyko konwersji – II
Trochę historii
• związane z ekspansją kapitału anglosaskiego na
rynkach zagranicznych
• dwa standardy księgowe (Financial Accounting
Standard) w USA
– FAS 8 z 1975 – już nie obowiązuje
– FAS 52 z 1981 – obecnie stosowany, a polskie
ustawodawstwo jest z nim kompatybilne
• Międzynarodowy Standard Rachunkowości (IAS) 21,
Skutki zmian kursów wymiany walut obcych
(zaktualizowany 1993)
– SIC-7, Wprowadzenie waluty Euro
SIC-11, Wymiana walut i kapitalizacja strat
wynikających ze znacznej dewaluacji waluty
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
20
Ryzyko konwersji - III
Dlaczego w ogóle zastanawiamy się nad ryzykiem
ekspozycji przeliczeniowej:
• menadżerowie, analitycy i inwestorzy potrzebują
wskazówki na temat znaczenia zagranicznych operacji w
funkcjonowaniu firmy, a konwersja danych księgowych
jest pierwszą informacją na ten temat
• powiązanie z pomiarem wyników działalności aby
prowadzić politykę zatrudniania, zwalniania, promocji i
wynagrodzeń
• wartość księgowa jest zawsze punktem odniesienia przy
dokonywaniu wyceny przedsiębiorstwa
• powiązanie z zagadnieniem cen transferowych i różnych
systemów podatkowych
• wymogi prawne dotyczące konsolidacji sprawozdań
finansowych
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
21
Ryzyko konwersji - IV
Dyskusja, czy ekspozycja przeliczeniowa ma tak naprawdę jakieś
znaczenie
• nie ma większego znaczenia, gdyż wpływa jedynie na wartość
księgową, a nie na przepływy gotówkowe
• ma znaczenie, bo ekspozycja przeliczeniowa może wywrzeć wpływ na
dług i rezerwy, a w rezultacie na wypełnianie warunków umowy.
• ogólnie ryzyko konwersji jest traktowane jako mało istotne w sensie
ekonomicznym – nie wywołuje realnych zmian wartości składników
majątku ani nie wyznacza rzeczywistej sytuacji finansowej jednostki
zagranicznej.
• wyjątkiem jest sytuacja, kiedy podmiot zagraniczny przez
wyeliminowanie ryzyka konwersji może uniknąć zapłacenia
wyższego podatku dochodowego lub też jest to wynikiem nacisków
ze strony zagranicznych akcjonariuszy (kwestia przeliczania
przychodów na waluty obce).
• skrajna polityka, polegająca bądź na braku zabezpieczenia w ogóle,
bądź na pełnym zabezpieczeniu, spowoduje korzyści dla jednej
części posiadaczy akcji oraz straty dla drugiej ich części.
• większość przedsiębiorstw stosuje w tej sytuacji zabezpieczenia
proporcjonalnie dostosowane do liczby zagranicznych posiadaczy
akcji
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
22
Sytuacja z dodatnią wartością
ekspozycji walutowej
aktywa
denominowan
e
w obcej
walucie
pasywa obce
denominowan
e
w obcej
walucie
dodatnia
wartość
ekspozycji
walutowej
dewaluacja
obcej waluty
rewaluacja
obcej waluty
strata na
konwersji
zysk na
konwersji
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
23
Sytuacja z ujemną wartością
ekspozycji walutowej
aktywa
denominowan
e
w obcej
walucie
pasywa obce
denominowan
e
w obcej
walucie
ujemna wartość
ekspozycji
walutowej
dewaluacja
obcej waluty
rewaluacja
obcej waluty
zysk na
konwersji
strata na
konwersji
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
24
Ryzyko konwersji – V
Ogólna koncepcja księgowego
pomiaru ryzyka
• ważne jest określenie, które z pozycji rach.
wyników i bilansu denominowane w walutach
obcych będą podlegać przeliczeniu po kursie
bieżącym lub kursie średnim, a które po kursie
historycznym
• pozycje rach. wyników i bilansu przeliczane po
kursach bieżących i średnich traktuje się jako
obciążone ryzykiem konwersji
• ryzyko konwersji to różnica między wartością
denominowanych w walutach obcych składników
aktywów, a całkowitą wartością denominowanych
w walutach obcych zobowiązań
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
25
Ryzyko konwersji - VI
Stosowane metody przeliczeniowe:
•
metoda płynnych/trwałych aktywów/pasywów
(current/noncurrent method)
•
metoda pieniężnych/niepieniężnych
aktywów/pasywów (monetary/nonmonetary
method)
•
metoda czasowa (temporal method)
•
metoda bieżąca (kursu zamknięcia) (current
rate method)
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
26
metoda płynnych/trwałych
aktywów/pasywów - I
• podział aktywów i pasywów wg stopnia
płynności i wymagalności
• tylko najbardziej płynne aktywa i najszybciej
wymagalne pasywa są przeliczane wg. kursu
bieżącego, a reszta wg kursu historycznego
• uwidacznianie w sprawozdaniach finansowych
zysków i strat na krótkoterminowych aktywach i
pasywach, a pomijanie zmian wartości
długoterminowych aktywów i pasywów
• odpowiadało to warunkom systemu Bretton
Woods
• stosowana w USA od lat 30-tych do 1975, kiedy
wszedł w życie FAS 8
• metoda obecnie zaniechana i stosowana tylko
przez kilka krajów
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
27
metoda pieniężnych/niepieniężnych
aktywów/pasywów - I
• zagraniczne aktywa i pasywa pieniężne
przelicza się wg kursów bieżących, a
pozostałe pozycje wg kursów historycznych
• założenie o natychmiastowej zmianie wartości
aktywów niepieniężnych po dokonaniu
dewaluacji (rewaluacji) w stopniu całkowicie
kompensującym zmianę kursu walutowego
(pochodna Prawa Jednej Ceny)
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
28
Ryzyko konwersji – V
metoda tymczasowa
• modyfikacja metody pieniężnych/niepieniężnych aktywów/pasywów
• stosowany kurs zależy od metody wyceny pozycji bilansowych
• te pozycje, które wyceniane są w bilansie wg bieżących cen
rynkowych przelicza się przy pomocy kursów bieżących
• pozycje, które wyceniane są w bilansie wg cen historycznych
przelicza się przy pomocy kursów historycznych tzn. może
wystąpić konieczność przeliczania zapasów wg kursu
historycznego, a to może stanowić duże utrudnienie
• synchronizacja czasu metod wyceny bilansowej z czasem konwersji
walut
• jeżeli zagraniczna filia sporządza bilanse na bazie kosztów
historycznych metoda tymczasowa przynosi te same wyniki, jak
metoda pieniężnych/niepieniężnych aktywów/pasywów
• jeżeli zagraniczna filia koryguje swoje pozycje bilansowe i
rachunku wyników wg stopy inflacji to występuje konieczność
używania kursów bieżących
• założenia są odzwierciedlone w standardzie FAS 8
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
29
Ryzyko konwersji – V
metoda kursu bieżącego
•wszystkie aktywa wg kursu bieżącego
•wszystkie zobowiązania wg kursu bieżącego
•kapitały własne wg kursu historycznego
•pozycje rachunku wyników wg kursu bieżącego
lub kursu średniego z danego okresu
•metoda zapewnia stałość wskaźników
rentowności operacyjnej i finansowej przed i po
konwersji
•założenia są odzwierciedlone w standardzie
FAS 52
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
30
Wpływ zmiany kursu przy
metodzie kursu bieżącego
•[(Dewaluacja.Wal.Zagr.) i
(Zagr.Aktywa>Zagr.Pasywa)]=>strata
•[(Rewaluacja.Wal.Zagr.) i (Zagr.Aktywa>Zagr.Pasywa)]=>zysk
•[(Dewaluacja.Wal.Zagr.) i (Zagr.Aktywa<Zagr.Pasywa)]=>zysk
•[(Rewaluacja.Wal.Zagr.) i
(Zagr.Aktywa<Zagr.Pasywa)]=>strata
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
31
Metody konwersji składników bilansu filii
zagranicznej
Pozycje
bilansowe
metoda konwersji
płynnych/trwałyc
h aktywów /
pasywów
pieniężnych /
niepieniężnych
aktywów /
pasywów
czasowa
kursu bieżącego
Aktywa
Gotówka
bieżący
bieżący
bieżący
bieżący
Rynkowe
papiery
wartościowe
bieżący
bieżący
bieżący
bieżący
Należności
bieżący
bieżący
bieżący
bieżący
Zapasy
bieżący
historyczny
historyczny
bieżący
Aktywa trwałe
historyczny
historyczny
historyczny
bieżący
Pasywa
Zobowiązania
bieżące
bieżący
bieżący
bieżący
bieżący
Zobowiązania
długoterminow
e
historyczny
bieżący
bieżący
bieżący
Kapitał własny
pozycje
wyrównawcze z
tyt. różnic kurs.
pozycje
wyrównawcze
z tyt. różnic
kurs.
pozycje
wyrównawcze
z tyt. różnic
kurs.
pozycje
wyrównawcze z
tyt. różnic kurs.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
32
Etapy konwersji sprawozdania
• przyjęcie odpowiedniej metody konwersji
• wyznaczenie pozycji aktywów i pasywów, których
wartość po konwersji będzie się zmieniała ze
względu na stosowanie kursu bieżącego lub
średniego
• określenie wielkości ekspozycji walutowej jako
różnicy pomiędzy zmieniającymi się wartościami
aktywów i pasywów
• skonstruowanie nowego bilansu z zastosowaniem
przyjętej metody konwersji
• w celu zamknięcia bilansu wprowadzenia korekty
(zysku/straty) z tytułu różnic kursowych
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
33
Ocena z perspektywy teorii finansów
i praktyki księgowej
• wszystkie trzy pierwsze metody (płynnych/trwałych,
pieniężnych/niepieniężnych i czasowa) pokazują zyski/straty
kursowe poprzez ujawnienie ich w rachunku wyników
• tylko metoda kursu bieżącego wprowadza różnice z tytułu
przeliczeń kursowych od razu bezpośrednio do bilansu w
odpowiedniej podpozycji kapitału własnego
• najmniej realistyczna jest metoda płynnych/trwałych
aktywów/pasywów bo wycenia się zadłużenie długoterminowe wg
kursu historycznego
• wyboru dokonuje się najczęściej pomiędzy metodą kursu czasowego
i metodą kursu bieżącego
• zależy to, która metoda dokonuje bardziej wiarygodnej oceny
aktywów trwałych
• metoda czasowa zakłada brak wpływu zmian kursów walutowych na
rzeczywistą wartość aktywów trwałych
• metoda kursu bieżącego przyjmuje, że rzeczywista wartość aktywów
trwałych zależy wprost proporcjonalnie od aktualnego kursu
walutowego
• prawda leży gdzieś po środku
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
34
Główne kategorie
pojęciowe wprowadzone
przez FAS52
• Waluta funkcjonalna
– waluta, w której prowadzona jest działalność oddziału
(filii) na danym rynku zagranicznym
• Waluta sprawozdawcza
– waluta, w której w macierzystej centrali prowadzona jest
skonsolidowana sprawozdawczość finansowa
• Wyboru waluty funkcjonalnej dla danej firmy dokonuje się z
punktu widzenia natury i głównych celów operacji
zagranicznych:
– filia, która prowadzi działalność na rynku wewn. danego
kraju, gdzie realizuje większość sprzedaży, wybierze
walutę lokalną jako walutę funkcjonalną
– filia, która jest tylko prostym przedłużeniem działalności
centrali np. montaż przysyłanych z zagranicy podzespołów
i cała sprzedaż realizowana jest w eksporcie, wybierze
walutę centrali, jako walutę funkcjonalną
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
35
Mechanizm działamia FAS52
Proces dwufazowy
• Określenie w jakiej walucie prowadzona jest
sprawozdawczość zagranicznej filii.
– Jeżeli waluta lokalna, w której zagraniczna
filia prowadzi sprawozdawczość nie jest
walutą funkcjonalną, należy dokonać
przeliczeń na walutę funkcjonalną.
• Gdy waluta funkcjonalna filii zagranicznej
nie jest tożsama z walutą spółki matki, to
sprawozdania finansowe przelicza się z
zastosowaniem metody kursu bieżącego.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
36
konwersja w oparciu
o metodę kursu
bieżącego
Waluta centrali
Waluta
sprawozdaw
cza filii
zagranicznej
w
a
lu
ta
ce
n
tr
a
l
i
Waluta
funkcjonaln
a?
waluta lokalna
konwersja w
oparciu o
metodę
czasową
waluta centrali
waluta
obca
Waluta innego
kraju
Procedura stosowania
FAS52
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
37
Postępowanie dla krajów o
wysokiej inflacji
•wg FAS 52 – kraje o wysokiej
inflacji — ponad 100% zmiany
poziomu cen w okresie 3 lat
•wymóg, aby filie zagraniczne
dokonały konwersji sprawozdań
finansowych z wykorzystaniem
metody czasowej, tak jak gdyby
waluta funkcjonalna była walutą
sprawozdawczą
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
38
Zarządzanie ryzykiem
konwersji
•Ryzyko konwersji vs. Ryzyko
transakcyjne
•Ochrona przed ryzykiem
transakcyjnym
–Ochrona bilansowa
–Ochrona z wykorzystaniem
instrumentów pochodnych
•Ryzyko konwersji vs. Ryzyko
operacyjne
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
39
Ryzyko konwersji versus Ryzyko
transakcyjne
• Ryzyko przeliczeniowe
– wpływ nieoczekiwanych zmian kursów walutowych
na skonsolidowane sprawozdanie finansowe
korporacji transnarodowej kwestia księgowa.
• Ryzyko transkcyjne
– wpływ nieoczekiwanych zmian kursów walutowych
na skonsolidowane przepływy gotówkowe
korporacji transnarodowej kwestia finansowa
• Generalnie nie jest możliwe równoczesne
wyeliminowanie ryzyka przeliczeniowego i ryzyka
transakcyjnego
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
40
Ochrona przed ryzykiem
przeliczeniowym
•Kiedy zarząd chce kształtować
zarówno wyniki księgowe, jak i
wyniki operacyjne ma dwie
możliwości działania.
– Ochrona bilansowa
– Ochrona z wykorzystaniem
instrumentów pochodnych
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
41
Ochrona bilansowa
•Eliminacja niezrównoważenia
pomiędzy aktywami netto i
pasywami netto wyrażonymi w
tej samej walucie.
•Może przyczynić się do
wystąpienia ryzyka
transakcyjnego.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
42
Ochrona z
wykorzystaniem
instrumentów
pochodnych
• Wykorzystanie kontraktu forward z
okresem zapadalności równym
okresowi sprawozdawczemu.
• Oznacza to jednak prowadzenie
spekulacji w odniesieniu do
oczekiwanych zmian kursu
walutowego.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
43
Ryzyko przeliczeniowe
versus
Ryzyko operacyjne
• Ryzyko operacyjne - wpływ
nieoczekiwanych zmian kursów
walutowych na całość wyników
działalności firmy.
• Ryzyko operacyjne
(ekonomiczne) – znacząca
kwestia która powinna być
przedmiotem troski zarządu
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
44
Analiza empiryczna skutków
zmiany w stosowaniu
standardów
(od FAS8 do FAS52)
•
nie stwierdzono znaczących zmian w wycenie firm na
rynku kapitałowym po dokonaniu zmian.
•
być może oznacza to, że uczestnicy rynku nie
zwracają uwagi na kosmetyczne zmiany w
sprawozdawczości dotyczącej generowanych zysków.
•
podobne rezultaty zostały zaobserwowany podczas
badania wpływu innych zmian księgowych na
wycenę firm dokonywaną przez uczestników rynku
kapitałowego.
•
świadczyłoby to raczej o bezużyteczności prób
zmierzających do kontrolowania strat i zysków
związanych z ekspozycją na ryzyko przeliczeniowe.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
45
Znaczenie ryzyka
księgowego
część I
• Czy należy wykazywać rezultaty zmian kursów
walutowych jako część sprawozdawczości
dotyczącej rachunku wyników za dany okres,
czy też powinno to być tylko umieszczane w
odpowiedniej pozycji bilansu, jako
niezrealizowane różnice kursowe?
• Większość różnic kursowy pozostaje
niezrealizowana unikanie wprowadzania strat
i zysków kursowych do rachunku wyników.
• Idea metod przeliczeniowych jest interesująca,
ale żadna z nich nie ma odzwierciedlenia w
zmianach prawdziwej wartości ekonomicznej.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
46
Znaczenie ryzyka
księgowego
część II
• Czy w takim razie w ogóle warto poświęcać
uwagę sprawom ryzyka przeliczeniowego?
• Jeżeli tak, to która z metod jest najlepsza?
• Wybór nie ma wpływu na wielkość
przepływów gotówki na poziomie
operacyjnym, a tylko przekłada się na
rozmiar obciążeń podatkowych.
• Jedyną słuszną metodą jest zwracanie
uwagi na wartość ekonomiczną
• Jednakże ze względu na prostotę i spójność
preferowana jest metoda kursu bieżącego.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
47
Ryzyko przeliczeniowe:
1.
Podejście ex-post:
odzwierciedla skutki jakie
podjęte w przeszłości decyzje
miały dla wyceny aktywów i
pasywów danej filii.
2.
Zmiana w wartości księgowej
stanowi nie zrealizowany zysk
lub stratę, bo nie wiąże się to
ze zmianą poziomu przepływu
gotówki, chyba że za
pośrednictwem zmian w
poziomie opodatkowania.
3.
Zmiana w wartości księgowej
nie oznacza równoczesnej
zmiany w wartości rynkowej.
4.
Zależy od przyjętych zasad w
księgowości przez daną filię
(sposób liczenia amortyzacji,
wycena zapasów), jak również
od metod konwersji.
5.
Występuje tylko w odniesieniu
do firm posiadających
zagraniczne filie i oddziały.
Ryzyko ekonomiczne:
1.Podejście ex-ante, koncentracja na
przyszłych przepływach gotówki
2.Dotyczy rzeczywistych przepływów
gotówki, a nie tylko danych
księgowych.
Dotyczy zmian w wartości rynkowej
firmy
3.Ryzyko transakcyjne zależy od
wypracowanego w przeszłości
portfela kontraktów
zagranicznych.
4.Ryzyko operacyjne zależy po części
od zewnętrznych warunków
otoczenia i strategii działania
danej firmy (zmiana lokalizacji
produkcji, zmiana marketing mix
lub zmiana struktury
finansowania).
5.Dotyczy również firm nie
posiadających zagranicznych filii, a
tylko działających w h.z., lub nawet
firm krajowych ale konkurujących
z firmami importowymi.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
48
JAK TO JEST W POLSCE?
• Kwestie istotne:
– Zmiana kursu walut a księgi rachunkowe firmy
– Różnice kursowe na gruncie prawa bilansowego i podatkowego
• Podstawa to:
– ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r.;
znowelizowana obowiązuje od 1.01.2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr
76, poz. 694);
– nowa ustawa dotycząca podatku VAT z 11 marca 2004 r. (Dz. U.
z 5.04. 2004r. nr 54, poz. 535);
– ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141,
poz. 1178), określającej obrót dewizowy z zagranicą oraz obrót
wartościami dewizowymi w kraju, a także działalność
gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych
oraz pośrednictwa w ich kupnie i sprzedaży,
– w dniu 14 kwietnia 2004 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Aleksander Kwaśniewski podpisał ustawę z dnia 19 marca 2004
r. Prawo celne
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
49
RÓŻNICE KURSOWE - I
• Rodzaje różnic kursowych:
– dodatnie różnice kursowe - kurs waluty, w której
wyrażone są zasoby pieniężne oraz należności, rośnie
albo kurs waluty, w której wyrażone są zobowiązania,
maleje
– ujemne różnice kursowe - kurs waluty, w której
wyrażone są zasoby pieniężne oraz należności, maleje
albo kurs waluty, w której wyrażone są zobowiązania,
rośnie
• Z uwagi na moment ich powstania różnice kursowe
dzielimy na:
– powstałe w trakcie roku obrachunkowego w wyniku
operacji gospodarczych wyrażonych w walutach
obcych;
– powstałe na dzień bilansowy.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
50
RÓŻNICE KURSOWE - II
• Operacje powodujące powstanie różnic kursowych
– spłata należności;
– zapłata zobowiązań;
– zakup lub sprzedaż papierów wartościowych;
– zakup lub sprzedaż składników majątku obrotowego oraz
trwałego, jeżeli transakcje te są wyrażone w walutach
obcych.
• Dwa zasadnicze powody powstawania różnic kursowych w
trakcie roku obrachunkowego w wyniku operacji
gospodarczych wyrażonych w walutach obcych:
– zmiana kursu walut pomiędzy dniem powstania należności
lub zobowiązania oraz dniem zapłaty;
– zastosowanie innego rodzaju kursu waluty do wyceny
operacji w chwili powstania zobowiązania lub należności
oraz innego kursu w chwili ich zapłaty.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
51
RÓŻNICE KURSOWE - III
Zasady wyceny aktywów i pasywów w walutach obcych w
trakcie roku wg znowelizowanej ustawy o
rachunkowości:
– zobowiązania i należności w przypadku eksportu lub
importu rzeczy przechodzących odprawę celną
wycenia się według kursu przyjętego w dokumencie
SAD lub innym dokumencie wiążącym jednostkę;
– operacje kupna walut obcych lub zapłaty zobowiązań
- według kursu sprzedaży danej waluty;
– operacje sprzedaży walut obcych lub wypłaty
należności - według kursu zakupu danej waluty
obcej, z banku z którego usług korzysta jednostka;
– pozostałe operacje - według kursu średniego
ogłaszanego dla danej waluty obcej przez NBP na ten
dzień (np. faktury za import lub eksport usług).
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
52
ZREALIZOWANE I NIEZREALIZOWANE
RÓŻNICE KURSOWE
• Kiedy zostanie dokonana zapłata zobowiązania lub nastąpi wpływ środków
z tytułu należności wyrażonej w walucie obcej, to wówczas powstaje tak
zwana różnica kursowa zrealizowana => skutki podatkowe
• Podobnie jak w prawie bilansowym, również w prawie podatkowym
zrealizowane różnice kursowe są elementem przychodów i kosztów:
– Dodatnie różnice kursowe odnosi się na przychody z operacji
finansowych
– Ujemne różnice kursowe zalicza do kosztów finansowych.
• Różnica między prawem bilansowym a podatkowym w kwestii różnic
kursowych:
– Według prawa bilansowego, różnice kursowe ustalane są nie tylko w
ciągu roku obrotowego, (różnice kursowe zrealizowane), ale także,
zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny, ustalane są na moment bilansowy,
wówczas noszą miano różnic kursowych niezrealizowanych.
– Według prawa podatkowego, różnice kursowe ustalone przez jednostkę
na dzień bilansowy staną się różnicami kursowymi dopiero w momencie
ich realizacji. (jeden z elementów różnic przejściowych między kwotą
wyniku finansowego brutto i dochodu do opodatkowania.)
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
53
RÓŻNICE KURSOWE
POWSTAJĄCE NA DZIEŃ
BILANSOWY
• Różnice kursowe powstające na dzień bilansowy powstają w związku z
obowiązkiem wyceny poszczególnych składników majątku wyrażonych w
walutach obcych, po kursie określonym przepisami ustawy o
rachunkowości.
• Zasadnicza zmiana od 1 stycznia 2002 r. po nowelizacji ustawy o
rachunkowości.
• Aktywa i zobowiązania wyrażone w walutach obcych wykazane w księgach
rachunkowych wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy, odpowiednio
według kursu kupna lub kursu sprzedaży stosowanych w tym dniu przez
bank, z którego usług jednostka korzysta.
• Przy tym wycena aktywów wyrażonych w walucie obcej na dzień bilansowy
nie może być wyższa, a pasywów nie może być niższa od ich wartości
przeliczonej na walutę polską według średniego kursu ustalonego przez
NBP na ten dzień.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
54
ZASADY OBOWIĄZUJĄCE
OD 1 STYCZNIA 2002 R.
• stosuje się następujące kursy:
– przy wycenie składników aktywów - kurs kupna stosowany w tym dniu
przez bank, z którego usług korzysta jednostka, nie wyższy jednak od
średniego kursu ustalonego dla danej waluty przez Narodowy Bank
Polski na ten dzień;
– przy wycenie pasywów - kurs sprzedaży stosowany w tym dniu przez
bank, z którego usług korzysta jednostka, nie niższy jednak od kursu
średniego ustalonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na
ten dzień;
– przy wycenie gotówki znajdującej się w jednostkach prowadzących
kupno i sprzedaż walut obcych - kurs, po którym nastąpił ich zakup,
jednak w wysokości nie wyższej od średniego kursu ustalonego na
dzień wyceny dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.
• Zasada ostrożności
– w przypadku, kiedy w dniu kończącym rok obrotowy wartość gotówki
ustalona po kursie zakupu jest wyższa od jej wartości przeliczonej
według średniego kursu NBP ustalonego na ten dzień, to stan gotówki
wycenia się po niższej cenie.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
55
GDZIE ZAPISUJE SIĘ
RÓŻNICE KURSOWE
Różnice kursowe odnosi się do:
– kosztów lub przychodów finansowych (a nie, jak
poprzednio, w przychody przyszłych okresów) - kiedy
powstały przy zapłacie oraz kiedy powstały na moment
bilansowy;
– w uzasadnionych przypadkach do kosztu wytworzenia
produktów lub ceny nabycia towarów, ceny nabycia lub
kosztu wytworzenia środków trwałych, środków
trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i
prawnych.
– różnice kursowe dotyczące inwestycji
długoterminowych w walutach obcych powstałe na
dzień ich wyceny rozlicza się na kapitał z aktualizacji
wyceny.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
56
OGÓLNE ZASADY BILANSOWEJ
WYCENY RÓŻNIC KURSOWYCH
• Nie ustala się już w obrębie jednej waluty obcej nadwyżki
dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub też
odwrotnie, lecz po nowelizacji ustawy różnice kursowe od
poszczególnych rozrachunków odnosi się bądź w koszty
operacji finansowych, bądź w przychody z operacji
finansowych.
• Wszystkie różnice kursowe powstałe w wyniku wyceny
składników bilansu na potrzeby zamknięcia roku
obrachunkowego są różnicami niezrealizowanymi.
– wynikają jedynie z naliczenia zgodnie z przepisami
prawa.
– nie pociągają za sobą przepływu środków pieniężnych.
– nie powodują one skutków podatkowych.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
57
WYCENA ŚRODKÓW
NA RACHUNKU DEWIZOWYM
• Zgodnie z prawem polskim jednostki mogą przechowywać swoje środki pieniężne
w postaci walut obcych na własnych rachunkach bankowych prowadzonych w
kraju w celu
– wykorzystania zgromadzonych na tych rachunkach walut obce do
regulowania zobowiązań wobec kontrahentów zagranicznych, jak i
– przyjmowania na ten rachunek wpływów z eksportu.
• Wyceny środków zgromadzonych na rachunku bankowym w obcej walucie,
– ani przepisy podatkowe, ani ustawa o rachunkowości
– nie przewidują wprost, w jaki sposób należy to robić.
• Stosowana praktyka, dla celów prawa bilansowego,
– do wyceny wpływów walut obcych na dewizowy rachunek bankowy przyjmuje
się jako przelicznik średni kurs NBP obowiązujący w dniu wpłaty waluty.
– do wyceny rozchodu walut obcych z tego rachunku stosuje się zazwyczaj te
same metody jak przy wycenie rzeczowych składników majątku obrotowego:
• metodę cen przeciętnych - przeciętna średnich kursów NBP, po jakich
wcześniej wyceniane były kolejne wpłaty na dewizowy rachunek bankowy;
• metoda "pierwsze przyszło - pierwsze wyszło" (FIFO);
• metoda "ostatnie przyszło - pierwsze wyszło" (LIFO).
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
58
ZASADY ROZLICZANIA
RÓŻNIC KURSOWYCH
Różnice kursowe ustalane bieżąco (czyli powstałe w trakcie roku
obrotowego):
– powstałe w związku z zakupem lub wytworzeniem środków
trwałych w budowie lub środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych i powstałe do momentu oddania tych
aktywów do używania wchodzą obowiązkowo do ceny ich nabycia
lub kosztu wytworzenia;
– powstałe po oddaniu tych aktywów trwałych do używania - mogą
w uzasadnionych przypadkach być wliczane do ceny ich nabycia
lub kosztu wytworzenia (ustawa nie precyzuje, kiedy takie
uzasadnione przypadki występują);
– powstałe podczas długotrwałej produkcji lub przygotowania do
sprzedaży zapasów towarów i produktów mogą w uzasadnionych
przypadkach zwiększać ich cenę nabycia lub koszt wytworzenia;
– pozostałymi operacjami zakupu lub sprzedaży - są odnoszone na
przychody lub koszty finansowe.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
59
OBLICZENIE RÓŻNIC KURSOWYCH
NIEZREALIZOWANYCH DLA
AKTYWÓW NIEFINANSOWYCH
Różnice kursowe niezrealizowane, czyli powstałe na dzień bilansowy
oblicza się według ustanowionych dla każdej sytuacji metod związanych
z:
– finansowaniem zakupu lub wytworzeniem środków trwałych w
budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych:
• powstałe do momentu oddania tych aktywów do używania -
wchodzą obowiązkowo do ceny ich nabycia lub kosztu
wytworzenia;
• dotyczącego aktywów trwałych już oddanych do używania - mogą
w uzasadnionych przypadkach zwiększać cenę nabycia lub koszt
wytworzenia tych aktywów;
– długotrwałą produkcją lub przygotowaniem do sprzedaży zapasu
towarów i produktów - mogą wchodzić do ceny ich nabycia lub
kosztu wytworzenia;
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
60
OBLICZENIE RÓŻNIC KURSOWYCH
NIEZREALIZOWANYCH DLA AKTYWÓW
FINANSOWYCH
Różnice kursowe niezrealizowane, czyli powstałe na dzień bilansowy oblicza się
według ustanowionych dla każdej sytuacji metod związanych z:
• długoterminowymi aktywami finansowymi wyrażonymi w walutach obcych,
wycenianymi w cenie nabycia:
– jeżeli są to ujemne różnice kursowe, a spadek kursu ma charakter trwały -
obciążają koszty finansowe;
– jeżeli są to dodatnie różnice kursowe lub ujemne, ale spowodowane tylko
chwilowymi wahaniami kursów - różnice kursowe nie powstają, gdyż nie przecenia
się tych aktywów;
• długoterminowymi aktywami finansowymi wyrażonymi w walutach obcych,
wycenianymi w cenach rynkowych - wpływają na cenę rynkową tych aktywów;
(drugostronnie różnice te odnosi się na kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny bądź
odpisuje na koszty finansowe, jeżeli kapitał (fundusz) z aktualizacji wykazałby w
stosunku do danego aktywu saldo debetowe);
• krótkoterminowymi aktywami finansowymi, wycenianymi po cenie nabycia, nie wyżej
od ceny rynkowej - są uwzględniane przy ustalaniu ceny rynkowej (jeżeli jest ona
niższa od ceny nabycia, to nadwyżkę odpisuje się w koszty finansowe; w sytuacji
odwrotnej nie przecenia się ich, a różnice kursowe nie są księgowane);
• pozostałymi aktywami - wpływają na przychody lub koszty finansowe.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
61
PODSUMOWANIE ZASAD
DOTYCZĄCYCH RÓŻNIC KURSOWY
• Różnice kursowe są wykazywane w rachunku zysków i
strat po ich skompensowaniu, czyli używając języka
rachunkowości, po wysaldowaniu tych zysków i strat.
• Przed nowelizacją ustawy zyski i straty były prezentowane
obrotami.
– ujemne obroty znajdowały się po stronie kosztów
finansowych,
– dodatnie obroty znajdowały się po stronie przychodów
finansowych.
• Po nowelizacji ustawy o rachunkowości w rachunku
zysków i strat prezentowana jest jedynie nadwyżka
dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi lub nadwyżka
ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
62
Przykład wyceny
rozrachunków na dzień
bilansowy
Założenia:
–
Średni kurs NBP 1 EURO na dzień 31 grudnia 2002
r. wynosi 4,0202 zł.
–
Kurs kupna 1 EURO banku, z którego usług
korzysta jednostka wynosi 4,0200 zł i jest niższy od
kursu średniego NBP, a więc wyceny składników
aktywów dokonano według kursu kupna.
–
Kurs sprzedaży wynosi 4,0208 zł/EURO i jest
wyższy od kursu średniego NBP, a więc wyceny
składników pasywów dokonano według kursu
sprzedaży.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
63
WYCENA NA DZIEŃ
BILANSOWY
Kontrahent
(tytuł
rozrachunku)
Wartość
wynikająca z
ksiąg
Wartość wg wyceny na
31.12.2002 r.
Różnice
kursowe
EURO
PLN
kurs
kupn
a
kurs
sprzeda
ży
wartoś
ć
w PLN
dodatn
ie
ujemn
e
Należności
Kontrahent "
A"
- sprzedaż
produktów
15.000 56.343 4,020
0
60.300
3.957
Zobowiązania
Kontrahent
"B"
Kontrahent
"C"
- środek
trwały
w budowie
10.000
125.00
0
39.856
484.06
0
4,0208
4,0208
40.208
502.60
0
352
18.54
0
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
64
DEKRETACJA
1. Ewidencja różnic kursowych naliczonych na
dzień bilansowy:
Kwota
a) należności - dodatnie różnice kursowe:
3.957 zł
- Wn konto 20 "Rozrachunki z odbiorcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"A" - EURO),
- Ma konto 75-0 "Przychody finansowe",
b) zobowiązania - ujemne różnice kursowe:
• dotyczące środków trwałych w budowie:
18.540 zł
- Wn konto 08 "Środki trwałe w budowie",
- Ma konto 24 "Pozostałe rozrachunki"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"C" - EURO),
• pozostałe:
352 zł
- Wn konto 75-1 "Koszty finansowe",
- Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"B" - EURO).
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
65
KSIĘGOWANIA
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
66
Rozliczenie naliczonych różnic
kursowych w nowym okresie
sprawozdawczym - I
Rozwiązania w praktyce
• jako pierwsza operacja nowego roku – wystornowanie
naliczonych bilansowych różnic kursowych (zapis
czerwony – w przypadku stosowania zapisów po stronie
przeciwnej niezbędne jest dokonanie zapisu
technicznego dla zachowania czystości obrotów),
• stornowanie naliczonych na dzień bilansowy różnic
kursowych tylko od rozliczonych w nowym roku
obrotowym aktywów i pasywów, a następnie ustalenie
różnic kursowych dla tych tytułów „od zera”,
• ujmowanie w księgach rachunkowych tylko
zrealizowanych (tj. bez stornowania) w roku obrotowym
różnic kursowych i odnoszenie ich na wynik finansowy.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
67
Rozliczenie naliczonych różnic
kursowych w nowym okresie
sprawozdawczym - II
Wady i zalety poszczególnych rozwiązań
• trzecie rozwiązanie najbardziej prawidłowe z punktu
widzenia ustawy o rachunkowości. Ustawa nie dopuszcza
możliwości rozwiązywania naliczonych różnic kursowych bez
posiadania podstaw do ich rozwiązania.
– przesłanką do rozwiązania naliczonych różnic kursowych
jest otrzymanie lub dokonanie zapłaty bądź też
kompensata.
– największą wartość informacyjną dla jednostki.
• najczęściej wybierane
– pierwsze rozwiązanie - wystornowanie wszystkich
naliczonych różnic kursowych w pierwszej operacji
następnego okresu sprawozdawczego.
– „zdejmuje” z jednostki obowiązek każdorazowego
odnoszenia się do wyliczonych na dzień bilansowy różnic
kursowych.
– zapłata powoduje naliczenie różnic kursowych licząc od
jej wartości historycznej, tj. nie uwzględnia dokonanych w
międzyczasie wycen.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
68
Rozliczenie naliczonych różnic
kursowych w nowym okresie
sprawozdawczym - III
Wady i zalety poszczególnych rozwiązań:
• Rozwiązanie pośrednie - stornowanie naliczonych
bilansowych różnic kursowych tylko od rozliczonych w
danym roku aktywów i pasywów.
• Różnice kursowe ustalone metodą 2 i 3 dają taki sam
wynik.
• W praktyce drugie rozwiązanie będzie skutkowało
każdorazowo jednym dodatkowym zapisem.
• Wada pierwszego i drugiego rozwiązania
– ryzyko prezentowania w rachunku zysków i strat
ujemnych wielkości wynikających ze stornowania
istotnych bilansowych różnic kursowych.
– np. w 2004 r. może to mieć znaczenie, gdyż w
przypadku wielu firm różnice kursowe – szczególnie
ujemne – stanowią znaczącą pozycję rachunku
zysków i strat.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
69
Dane wyjściowe do przykładu
Jednostka posiada na dzień bilansowy następujące należności i
zobowiązania:
• Należność od kontrahenta "A" w kwocie: 10.000 EURO x 3,8050 zł
= 38.050 zł.
• Zobowiązanie wobec kontrahenta "B" w kwocie: 6.000 EURO x
3,7000 zł = 22.200 zł.
• Kursy EURO na dzień bilansowy:
– banku, z którego usług korzysta jednostka:
• kupna: 4,0125 zł,
• sprzedaży: 4,0210 zł,
– średni NBP na 31 grudnia 2002 r.: 4,0202 zł.
• Do wyceny zastosowano kurs kupna i sprzedaży.
• W 2003 r. jednostka:
– uregulowała zobowiązanie z bieżącego rachunku bankowego:
6.000 EURO według kursu 4,3890 zł = 26.334 zł,
– otrzymała należność - wpływ na bieżący rachunek bankowy:
10.000 EURO według kursu 4,3630 zł = 43.630 zł.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
70
Dekretacje w księgach 2002 r.
1. Różnica kursowa ustalona od należności:
10.000 EURO x (4,0125 zł - 3,8050 zł) =
2.075
zł
- Wn konto 20 "Rozrachunki z
odbiorcami"
(w analityce: Konto imienne
kontrahenta "A"),
- Ma konto 75-0 "Przychody finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe na dzień
bilansowy).
2. Różnica kursowa ustalona od
zobowiązania:
6.000 EURO x (4,0210 zł - 3,7000 zł) =
1.926
zł
- Wn konto 75-1 "Koszty finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe na dzień
bilansowy),
- Ma konto 21 "Rozrachunki z
dostawcami"
(w analityce: Konto imienne
kontrahenta "B").
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
71
Księgowania stanu początkowego
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
72
Dekretacja metody pierwszej
- I
1. Storno różnic kursowych na 1 stycznia
2003 r.:
a) dodatnie różnice kursowe dotyczące
należności:
(-) 2.075
zł
- Wn konto 20 "Rozrachunki z
dostawcami"
(w analityce: Konto imienne
kontrahenta "A"),
- Ma konto 75-0 "Przychody finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe na dzień
bilansowy).
b) ujemne różnice kursowe dotyczące
zobowiązania:
(-) 1.926
zł
- Wn konto 75-1 "Koszty finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe na dzień
bilansowy),
- Ma konto 21 "Rozrachunki z
dostawcami"
(w analityce: Konto imienne
kontrahenta "B").
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
73
Dekretacja metody
pierwszej - II
2. Uregulowanie zobowiązania wobec
kontrahenta "B" - wyciąg bankowy: (6.000
EURO x 4,3890 zł) =
26.334
zł
- Wn konto 21 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"B"),
- Ma konto 13 "Rachunek bieżący".
3. Rozliczenie różnic kursowych:
• wartość z dnia powstania zobowiązania:
6.000 EURO x 3,7000 zł = 22.200 zł,
• wartość z dnia zapłaty: 6.000 EURO x
4,3890 zł = 26.334 zł,
• zrealizowane różnice kursowe: 26.334 zł -
22.200 zł =
4.134
zł
- Wn konto 75-1 "Koszty finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe -
zrealizowane),
- Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"B").
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
74
Dekretacja metody
pierwszej - III
4. Wpływ należności na rachunek bankowy od
kontrahenta "A":
(10.000 EURO x 4,3630 zł) =
43.63
0 zł
- Wn konto 13 "Rachunek bieżący".
- Ma konto 20 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"A"),
5. Rozliczenie różnic kursowych:
• wartość z dnia powstania należności:
10.000 EURO x 3,8050 zł = 38.050 zł,
• wartość z dnia zapłaty: 10.000 EURO x
4,3630 zł = 43.630 zł,
• zrealizowane różnice kursowe: 43.630 zł -
38.050 zł =
5.580
zł
- Wn konto 20 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta
"A"),
- Ma konto 75-0 "Przychody finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe -
zrealizowane).
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
75
Księgowania metody pierwszej
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
76
Metoda druga
• ujęcie pod jedną data faktycznej zapłaty:
– storno różnicy kursowej ustalonej na dzień bilansowy
– ujęcie w księgach różnicy kursowej faktycznie zrealizowanej
• kolejność dekretacji przy tej metodzie jest następująca:
– wyciąg bankowy potwierdzający wpływ należności lub zapłatę
zobowiązań,
– Storno różnicy kursowej z wyceny bilansowej rozrachunków,
– zaksięgowanie faktycznie zrealizowanej różnicy kursowej
ustalonej za okres od powstania rozrachunku do dnia zapłaty.
• Podobieństwo do metody pierwszej
– uwzględnione w wyniku finansowym różnice kursowe
faktycznie zrealizowane są również uwzględniane w
podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym w pełnej
kwocie.
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
77
Dekretacje metody trzeciej -
I
1. Uregulowanie zobowiązania wobec kontrahenta "B" -
wyciąg bankowy:
(6.000 EURO x 4,3890 zł) =
26.334
zł
- Wn konto 21 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta "B"),
- Ma konto 13 "Rachunek bieżący".
2. Rozliczenie różnic kursowych:
• wartość z dnia 1 stycznia 2003 r.: 6.000 EURO x
4,0210 zł = 24.126 zł,
• wartość z dnia zapłaty: 6.000 EURO x 4,3890 zł =
26.334 zł,
• zrealizowane różnice kursowe: 26.334 zł - 24.126 zł
=
2.208
zł
- Wn konto 75-1 "Koszty finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe),
- Ma konto 21 "Rozrachunki z dostawcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta "B").
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
78
Dekretacje metody trzeciej -
II
3. Wpływ należności na rachunek bankowy od
kontrahenta "A":
(10.000 EURO x 4,3630 zł) =
43.630
zł
- Wn konto 13 "Rachunek bieżący".
- Ma konto 20 "Rozrachunki z odbiorcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta "A"),
4. Rozliczenie różnic kursowych:
• wartość z dnia 1 stycznia 2003 r.: 10.000 EURO x
4,0125 zł = 40.125 zł,
• wartość z dnia zapłaty: 10.000 EURO x 4,3630 zł =
43.630 zł,
• zrealizowane różnice kursowe: 43.630 zł - 40.125 zł
=
3.505
zł
- Wn konto 20 "Rozrachunki z odbiorcami"
(w analityce: Konto imienne kontrahenta "A"),
- Ma konto 75-0 "Przychody finansowe"
(w analityce: Różnice kursowe).
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
79
Księgowanie metody trzeciej
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
80
Porównanie 3 metod rozliczania starych
różnic kursowych w trakcie nowego roku
obrachunkowego
₤
₤
€
€
PLN
PLN
$
$
¥
¥
81
Literatura
• Eugeniusz Najlepszy, „Zarządzanie
Finansami Międzynarodowymi”,
PWE, Warszawa 2000
– Część II. Zarządzanie ryzykiem
kursowym
• Eugeniusz Najlepszy, „Zarządzanie
Finansami Międzynarodowymi”,
PWE, Warszawa 2001
– Zadania z rozwiązaniami 1, Rozdział 4-8