.

Niels Henrik David Bohr urodził się w 1885 roku w Kopenhadze. W 1908 roku
ukończył studia. Wyjechał do Wielkiej Brytanii gdzie przez kilka lat współpracował z

J.J Thomsonem

i

E. Rutherfordem

. W 1916 roku objął katedrę fizyki na uniwersytecie w

Kopenhadze. Założył Kopenhaski Instytut Fizyki Teoretycznej i został jego dyrektorem.
Instytut ten stał się jednym z najważniejszych centrów rozwoju fizyki atomu w Europie.
Najważniejszym osiągnięciem Bohra było opracowanie w 1913 roku teorii budowy
atomu wodoru, która tłumaczyła wiele obserwowanych zjawisk. Współtworzył teorię
kwantów. W 1928 roku ogłosił zasadę komplementarności, która mówiła, że materia ma
dwoistą naturę - wykazuje w pewnych zjawiskach charakter fali, a w innych czątek.
Pracował nad teorią jądra atomowego, które przedstawiał jako kroplę ciężkiej i
nieściśliwej cieczy. Kropla ta podlegałaby deformacją podobnym do deformacji kropli
rzeczywistej cieczy np. rtęci. Model taki rozwinięty następnie przez K. Forda stał się
jednym z najważniejszych modeli jądra atomowego. W 1939 roku podał wraz z Johnem
Wheelerem teorię rozpadu jądra atomowego. W 1943 roku uciekł z okupowanej Danii.
Rozpoczął pracę w Los Alamos przy budowie bomby atomowej.
W 1922 roku Bohr otrzymał nagrodę Nobla.
Naukowiec został przyjęty do wielu towarzystw naukowych na całym świecie. Otrzymał
też liczne tytuły doktora honoris causa (między innymi Uniwersytetu Warszawskiego w
Polsce).
Jeden z największych uczonych XX wieku zmarł w 1962 roku.

Niels Bohr

Rozważania Bohra

Rozważania Bohra

Postulaty Bohra - 1

Postulaty Bohra - 2

Postulaty Bohra - 3

Postulaty Bohra - 3

Konsekwencje

postulatów Bohra

Konsekwencje

postulatów Bohra

Energia elektronu

Energia elektronu -

skwantowanie

Energia elektronu -

skwantowanie

Widmo wodoru

Podsumowanie

Wykonanie:

Frydrychowska Karolina

Chaładaj Magdalena

Janik Paulina

Lipińska Marzena

Janczura Anna