Postulat Metodologicznej Niewiedzy zaklada, ze badacz

nie wie nic o przedmiocie jego badań.

Praenotiones- przedwiedza, z którą badacz musi walczyć

gdyż w przeciwnym wyoadku nie będzie mógł badać

obiektywnie społeczności, w której został wychowany.

Fakt społeczny- wszelki sposób robienia, utrwalony

Lub nie. Zdolny do wywierania na jednostkę danego

przymusu i taki, który jest w danym społeczeństwie

powszechny.Majac jednak własną egzystencję, która

jest niezależna od jednostkowych manifestacji.

Homo duplex- jestedmy jednocześnie istotami

biologicznymi jak i istotami społecznymi.

Istnieje świadomość indywidualna jak i zbiorowa.

Nie jest prostym zbiorem indywidualnych świadomości

tylko jest to byt mający zupełnie inna konsystencję.

Kultura- to sfera wyobrażeń zbiorowych, do których

należą nie tylko pojęcia i kategorie rozumowe, ale

też wartości ,ideały, wierzenia i symbole będące

współczynnymi ideałami i wartościami podzielanymi

w ramach zbiorowości, zewnętrzne i zobiektywizowane

wobec jednostki.

Religia-jest systemem powiązanych ze sobą wierzeń

I praktyk odnoszących się do rzeczy świętych to znaczy

Rzeczy wyodrębnionych i zakazanych wierzeń

I praktyk łączących wszystkich wyznawców w jedną

Wspólnotę moralną zwaną kościołem.

jest rzeczą najbardziej społeczną, powinna

Stać się elementem dociekań życia ludzkiego.

Marcel Mauss-należał do klanu socjologów.

Stworzył koncepcję całościowych faktów

Społecznych. Jego szkic był jedym z pierwszych

Szkicó społecznych przez Bataille’a az do Foucaulta

Ciagnie sie rozwazanie nad cialem.

Życie- składa się ze stałej wymiany między członkami:

-wymiana uprzejmości, usług

-obrzedów,festynow,kobiet

-dzieci, przedmiotów.

Ferdinant Tonnies-teoria humanistyczna- zadaniem

Socjologii jest rozumienie życia społecznego.

Kultura to nie zespół, jest wartością historyczną

Społęcznie określonbych grup.Konfiguracja nie materialnych form

I utrzymywanych przez ludzi.

Rzeczywistością empiryczną powinny być ludzkie

Przeżycia.

Interakcjonizm- wzajemne zależności między ludzmi i

Społeczeństwami. Symboliczny inteakcjonizm

E.Goffman- życie społęczne wciąż się tworzy poprzez zmiany

Dokonywane w toku interakcji.

Zaufanie urzeczowione- istnienie więzi lub jej brak,

Wymusza powinności wynikające z więzi.

Zwyczaj i tradycja- czynniki kontroli.

Społęczeństwa nazywane wiezią refleksyjną, z dystansem,

Założenia, umóioną nie czują biologicznego związku.

Czynnikiem kontroli jest prawo.

PRAGMATYCZNA FUNKCJA STEREOTYPU

 

-          działanie ludzkie jest zazwyczaj oparte na jakiejś motywacji;

-          stereotyp jest swoistą strukturą pragmatyczną, tzn. elementem leżącym u podstaw ludzkiego działania, a w konsekwencji – wchodzącym w skład teorii działania ludzkiego

-          s. są przekazywane jednostce przez społ., przede wszystkim wskutek oddziaływania rodziny i otoczenia w okresie dzieciństwa, następnie szkoły, kolegów, otoczenia w pracy itd.

-          S. mają kształtujący wpływ na „charakter społeczny” (w znaczeniu jakie nadał mu E. Fromm) człowieka

 

    geneza stereotypów jest społ. uwarunkowana, zarazem jednak pełnią one, na zasadzie sprzężenia zwrotnego, społ. funkcję kształtowania i przekształcania tego uwarunkowania, stanowią ważny element integracji społ., motywacji działań społ., struktury ideologii, kształtu polityki i propagandy politycznej, uprzedzeń, charakteru społ. ludzi itp.

 

•         Integrująca społ. funkcja stereotypów -> podział na swoich i obcych (czynnikiem rozgraniczenia może być: religia, język itp.)

•         Stereotypów trudno się wyzbyć ale nie można się ich wyuczyć

•         S. są doskonałym narzędziem do uprawiania dysonansu poznawczego i utrzymywania stanu „umysłu zamkniętego” (uciekanie przed niewygodną informacją o rzeczywistości) -> funkcja obronna

•         Istnieje dwustronna więź ideologii ze stereotypami – o ile myślenie stereotypami jest pomocne w realizacji funkcji obronnej ideologii, o tyle myślenie ideologiczne jest pomocne w powstawaniu stereotypów w myśleniu-> funkcja ideologiotwórcza

•     ...

Przez słowo „stereotyp” rozumiemy sąd wartościujący (negatywny lub pozytywny) połączony z przekonaniem, wykazujący następujące cechy charakterystyczne:

a)     jego przedmiotem są przede wszystkim jakieś grupy ludzi (rasowe, narodowe, klasowe, polityczne, zawodowe, grupy płci itp.) oraz – wtórnie – społeczne stosunki między nimi (np. stereotyp rewolucji);

b)     jego geneza jest społeczna, tzn. jest przekazywany jednostce jako wyraz opinii publicznej przez rodzinę i środowisko w drodze wychowania, niezależnie od doświadczenia osobistego jednostki;

c)      zawsze jest związany z określonymi ładunkiem emocjonalnym (negatywnym lub pozytywnym);

d)     jest bądź sprzeczny całkowicie z faktami, bądź częściowo z nimi zgodny, stwarzając pozory całkowitej prawdziwości swych treści;

e)     jest długotrwały i oporny na zmiany co wiąże się z niezależnością stereotypu od doświadczenia i z jego ładunkiem emocjonalnym

f)       wyżej wymienione cechy umożliwiają realizację funkcji społ. stereotypu, polegającej na obronie akceptowanych przez społ. czy grupę wartości i ocen, których internalizacja, jako obowiązującej normy społ., jest warunkiem integracji jednostki z grupą;

g)     jest on zawsze związany ze słowem-nazwą, które stanowi impuls aktywizujący w określonej sytuacji treści stereotypu;

h)    nazwa, z którą wiąże się stereotyp, najczęściej służy również jako nazwa odpowiedniego pojęcia, co prowadzi do mistyfikacji stereotypu jako odmiany pojęcia, choć różnią się one od siebie zasadniczo zarówno pod względem funkcji (społ. i poznawcza), jak też pod względem leżącego u ich podstaw procesu tworzenia odpowiednich sądów.

Durkheim Zasady metody socjologicznej

1.Co to jest fakt społeczny

dawniej: zjawiska zachodzące w ramach społeczeństwa

dziś: szereg faktów oznaczonych szczególnymi cechami

• Polegają na sposobach działania, myślenia i odczuwania zewnętrznych wobec jednostki, a zawdzięczających swoje istnienie potędze przymusu, za pomocą której narzuca się jednostce

• Nie można ich mieszać ze zjawiskami organicznymi ani psychicznymi

tworzą nową grupę faktów

ich podłożem jest społeczeństwo

-fakty społeczne są właściwą dziedziną socjologii

-prądy społeczne; posiadają taką samą obiektywność, jak i wpływ na jednostkę

Wychowanie; opiera się na ciągłych przymusach jeść, pić, uczyć się, szanować ludzi

-wg. Spencera; dziecko powinno mieć pełnię swobody

Nacisk wywierany na dziecko, jest naciskiem środowiska społecznego, które dąży do uformowania go na swoje podobieństwo. Rodzice i wychowawcy są pośrednikami i przedstawicielami.

Fakty konstytuują:

-wierzenia

-skłonności

-praktyki grupy wziętej jako zbiorowość

Zbiorowy zwyczaj- nie istnieje tylko immanentnie w następujących po sobie aktach, jakie określa, ale na mocy przywileju, pozbawionego odpowiednika w biologii, zostaje raz na zawsze wyrażony w formule, która przechodzi z ust do ust, przekazywana jest przez wychowanie, utrwala się nawet na piśmie.

Faktami społecznymi są też inne prądy opinii, które z różnym czasie i epokach, popychają nas ku pewnym działaniom.

przedstawia się je ze sporą dokładnością

każda z Tyc liczb przedstawia jedynie pewien stan duszy zbiorowej.

Uczucie zbiorowe- wynika ze wspólnego życia, jest wytworem akcji i reakcji, jakie zachodzą miedzy jednostkowymi świadomościami.

Zakres socjologii- obejmuje pewną określoną grupę zjawisk

-fakt społeczny poznaje się po sile zewnętrznego przymusu, jaki wywiera lub jest w stanie wywierać na jednostki

-można go również definiować, odwołując się do definicji jako drugiej i zasadniczej cechy tego, że istnieje on niezależnie od jednostkowych form, jakie przybiera, rozpowszechniając się.

Zbiorowe sposoby życia fakty społeczne porządku anatomicznego czy morfologicznego

-narzucają się jednostce zupełnie jak fakty społeczne.

-pomiędzy faktami społecznymi istnieją różnice osiągniętego stopnia konsolidacji.

Def. !!!

faktem społecznym jest wszelki sposób postępowania, utrwalony lub nie, zdolny do wywierania na jednostkę zewnętrznego przymusu:
„która skłania człowieka do ciągłego polepszania swej doli”

Spencer- potrzeba coraz większego szczęścia

pokazanie do czego jakiś fakt jest użyteczny, nie jest wyjaśnieniem ani tego jak powstał, dlaczego jest tym, czym jest

poczucie ich użyteczności ma inne przyczyny; może na zachęcić do uruchomienia tych przyczyn w celu uzyskania właściwych im skutków, ale nie uzdolnić do wytwarzania tych skutków z niczego.

Zasada is pater est quem iusta nupitae declarant- dawniej miało bronić praw własności ojca, obecnie broni dzieci