Racjonalność w Ekonomii
przygotowała Urszula Ciok
Na podstawie
„FILOZOFIA A EKONOMIA.
W kręgu Teorii Wyboru
Publicznego”
Autorstwa Justyny
Miklaszewskiej
Pojęcie RACJONALNOŚCI
•
Arystototeles i Platon
Arystototeles i Platon – Racjonalizm –
ideał rozumu związany z problematyką
poznania,
•
Diogones z Babilonu
Diogones z Babilonu – racjonalista
etyczny, ktoś kto postępuje rozumnie w
wyborze, wybiera rzeczy, które na to
zasługują tzn. są zgodne z naturą, dobre
i pożyteczne,
•
Marek Aureliusz
Marek Aureliusz – racjonalność to
umiejętność dokonywania rozumnych
wyborów, również źródło
wartościowania w polityce.
Etyka - przekazywana i narzucana
przez wspólnotę polityczną, nie jest
rezultatem procesów poznawczych,
zdobywania wiedzy o wartościach
moralnych ani procesem dostarczania
racjonalnych uzasadnień dla działań
ludzkich.
Racjonalność – związana z działaniem
człowieka, procesy myślowe mające na
celu przystosowanie jednostki do
społeczeństwa
Kartezjusz – stworzył wielki system
racjonalistyczny; twierdził, że można
racjonalizować etykę lecz nie politykę.
Kartezjusz rozdziela etykę od polityki,
etyka to pewna sfera życia
prywatnego, nie widzi związku
pomiędzy nimi.
Twierdzi, że Racjonalność – to cecha
ludzkiego działania, umiejętność
doboru, w wyniku rozumowania,
adekwatnych środków do realizacji
zamierzonego celu
Współcześnie racjonalność działań
jednostki oceniana jest niezależnie od
efektów jakie one spowodują (relacja
między subiektywną wiedzą jednostki
a jej działaniem w danej sytuacji) .
Występuje problem ze znalezieniem
racjonalności w etyce, ponieważ nie
mamy do końca intencji innych ludzi.
Koncepcja zdrowego rozsądku, a
praktyczna racjonalność.
Immanuel Kant krytykuje koncepcje
zdrowego rozsądku.
Uważa, że zdrowy rozsądek możemy
używać, gdy podejmujemy decyzje w
oparciu o nasze dotychczasowe
doświadczenia, natomiast rozum kiedy
decyzje podejmujemy na podstawie
samych danych, gdzie zdrowy rozsądek
nie posiada w ogóle wyrobionego
zdania.
Michał Wiszniewski –
zdrowy rozsądek
to rozum praktyczny, zaradność życiowa,
twierdził że wszyscy mają rozum a nieliczni
zdrowy rozsądek co było sprzeczne ze
szkołą zdrowego rozsądku, wg której
wszyscy mieli zdrowy rozsądek a rozum
nieliczni.
Obecnie w naukach społecznych,
ekonomii, filozofii politycznej, etyce
przeważają zmatematyzowane i
zracjonalizowane koncepcje, tylko
szkoła wyboru publicznego w
niektórych swoich odmianach
sprzeciwia się zmatematyzowanej
wiedzy o społeczeństwie .
Zdrowy rozsądek a współczesna
filozofia polityczna.
W XX wieku myśli polityczne i
społeczne zdominowały teorie
racjonalistyczne
Ekonomia dzięki upowszechnieniu
teorii liberalnych stała się
dominującą nauką społeczną w
znacznym stopniu zmatematyzowaną.
Teoria ekonomii oparta jest na
racjonalnej jednostce – Homo
Oeconomicus (HO)
Utylitaryzm
Utylitaryzm – HO wybiera największą
spodziewaną użyteczność racjonalnie
Teoria Racjonalnych Oczekiwań (rational
expectations) – ludzie nie opierają
swych działań tylko na własnym
doświadczeniu, lecz na wszelkich
dostępnych informacjach (np.: rząd
ogłasza walkę z inflacją, ludzie
natychmiast dostosowują swe decyzje
inwestycyjne i plany do tej polityki)
Teoria Wyboru Publicznego – kwestionuje
racjonalność ludzkich działań ekonomicznych
Adam Smith – jednostka na rynku postępuje
racjonalnie, a w życiu prywatnym
irracjonalnie
Becker - próba znalezienia racjonalności w
działaniach irracjonalnych
Buchanan – HO to teoretyczne uproszczenie,
a nie pełna koncepcja człowieka
David Gauthier – egoizm przekształca interes
prywatny w publiczny (własny interes
prowadzi do dobra ogółu a nie odwrotnie)
Amartya Sen – nawiązuje do Smitha – człowiek
na rynku zachowuje się egoistycznie,
prywatnie altruistycznie
Dlaczego teoria ekonomii używa pojęcia HO
skoro wiadomo, że jest fundamentalnie błędne?
Do teorii HO należy dołączyć współodczuwanie
i zobowiązanie
Trzeba potraktować zobowiązanie jako element
zachowania jednostki, przy czym nie zakłada
on rozumowania lecz go nie wyklucza.
Sprzeciwia się ocenianiu czynów i wyborów
poprzez ich konsekwencje
Wg Sena HO to wąsko ukierunkowani,
racjonalni głupcy
W ekonomii stosuje się koncepcje HO
pomimo, że już u Smitha było widać że
jest niewystarczająca, więc szuka się
nowych ujęć aby wyjść z pułapki
nadmiernego zracjonalizowania
M.in. teoria wyboru publicznego krytykuje
nadmiernie zmatematyzowaną ekonomię,
traktuje jednostki jako istoty rzeczywiste
a nie abstrakcyjne konstrukcje.
Philip Pettit –
wyróżnia umysł
ekonomiczny, inny niż zdrowy rozsądek, który
jest wirtualnie obecny przy podejmowaniu
działań nawet takich na które nie wpływa
Zdrowy rozsądek
Zdrowy rozsądek – sposób myślenia i
postrzegania świata, dotyczy rzeczy które
preferują osoby działające
Umysł ekonomiczny
Umysł ekonomiczny - dotyczy procesów i tego
w jaki sposób pragnienia przejawiają się w
działaniu
Teoria Wyboru Publicznego
Teoria Wyboru Publicznego – szuka
uniwersalnej metody opisu ludzkich
zachowań, którą można by stosować
we wszystkich naukach społecznych
Wg Pettit’a możemy uznać że
jednostka inaczej zachowuje się na
rynku a inaczej w kontaktach z
innymi ludźmi lub możemy przyjąć
stałą peryferyjną obecność umysłu
ekonomicznego
W latach ’90 uznano, że jest to
niewystarczające i zaproponowano
nowe bazujące na psychologii teorie
Uznano że ucieczka od racjonalności
nie jest dobrym pomysłem, a
paradoks racjonalności ekonomicznej
można rozwikłać poprzez zmianę
pojęcia użyteczności.
Brunon Frey i Alois Stutzer w
wyniku badań stwierdzili, że ludzie
przedkładają prace i zatrudnienie
ponad bogactwo i majątek. Do
realizacji tych potrzeb musimy
uwzględnić także potrzeby innych
ludzi co zmienia nam punkt
widzenia w ekonomii.
Ekonomia
Ekonomia
powinna przedefiniować swe cele
powinna przedefiniować swe cele.
Zdrowy rozsądek dostarcza pojęcia
racjonalności jako umiejętności
dokonywania wyborów, w których
korzyść własna nie jest
najważniejsza, jest to koncepcja
trudniejsza lecz pozwala na wyrwanie
się z pułapki myślenia
ekonomicznego.
Cały czas poszukuje się nowego modelu działań
jednostki, wiadomo że HO jest
niewystarczający, jednak jak na razie jest to
najlepszy model.
KONIEC