‘’Wspólnota interesów”-
Krzysztofa Skubiszewskiego z
Niemcami w latach 1989-2005.
Martyna Niewęgłowska
Plan prezentacji:
1.Kim był Krzysztof Skubiszewski.
2.”Wspólnota interesów”.
3.Traktat o dobrym sąsiedztwie.
4.Wnioski.
5.Bibliografia.
Krzysztof Jan
Skubiszewski -(ur. 8
października 1926 w
Poznaniu, zm. 8 lutego
2010 w Warszawie) – polski
naukowiec i polityk,
profesor nauk prawnych,
specjalista w zakresie
prawa międzynarodowego,
minister spraw
zagranicznych w latach
1989–1993. Kawaler
Orderu Orła Białego.
Uczestniczył bardzo żywo w organizowaniu wymiany między
Polską,a RFN. W latach 1984-1989 zasiadał w Komitecie
Koordynacyjnym Forum Polska-RFN, które zajmowało się
kluczowymi zagadnieniami relacji polsko-niemieckich. We
wrześniu 1989 r. przyjął propozycję premiera Tadeusza
Mazowieckiego pełnienia urzędu ministra spraw
zagranicznych. Podjęta wtedy przez premiera
Mazowieckiego decyzja okazała się bardzo trafna.
Ministrem spraw zagranicznych prof. Skubiszewski
pozostawał w następnych rządach Jana Krzysztofa
Bieleckiego, Jana Olszewskiego i Hanny Suchockiej,
nadając polskiej polityce zagranicznej niezbędną w tym
rewolucyjnym wręcz okresie ciągłość i stabilność.
Traktat o dobrym
sąsiedztwie
polsko-niemiecka umowa podpisana
17 czerwca 1991 w Bonn. Traktat
podpisali: ze strony polskiej Jan
Krzysztof Bielecki i Krzysztof
Skubiszewski, ze strony niemieckiej
Helmut Kohl i Hans-Dietrich
Genscher. Stanowi on uzupełnienie
polsko-niemieckiego traktatu
granicznego z 14 listopada 1990,
będącego jednym z warunków
zjednoczenia Niemiec.
Określił zasady wzajemnych stosunków Polski i Niemiec,
uznawał za nadrzędny cel polityki obu państw zachowanie i
umocnienie pokoju. Strony zobowiązały się: postępować
zgodnie z prawem międzynarodowym, zwłaszcza z Kartą
Narodów Zjednoczonych, realizować prawa i obowiązki,
zgodnie ze standardami międzynarodowymi dotyczącymi
mniejszości narodowych (odniesiono się do trudnej kwestii we
wzajemnych stosunkach – położenia mniejszości niemieckiej w
Polsce oraz Polaków w Niemczech, uznając, iż obie strony
przyjmą zasadę wzajemności i obowiązujące standardy
europejskie), intensyfikować i rozbudowywać wymianę
kulturalną, zwłaszcza rozwijać kontakty i ścisłą współpracę
młodzieży polskiej i niemieckiej. Niemcy wyraziły w nim
również zrozumienie dla polskich dążeń do integracji struktur
Europy Zachodniej.
Główne założenia traktatu:
znaczenie stosunków polsko-niemieckich
dla jedności Europy.
uregulowanie kwestii niemieckiej
mniejszości narodowej w Polsce oraz
polskiej w Niemczech na zasadzie
wzajemności.
konieczność intensyfikacji i rozbudowy
wymiany kulturalnej.
zapewnienie współpracy młodzieży
polskiej i niemieckiej.
2 lutego 1990 roku minister spraw zagranicznych RP Krzysztof
Skubiszewski przemawiał do uczestników Forum Polsko-
Niemieckiego
w Poznaniu tymi słowami:
” Musimy budować polsko-niemiecką wspólnotę interesów, która
jest i będzie ważnym składnikiem porządku
międzynarodowego w jednoczącej się Europie. Bez
współdziałania polsko-niemieckiego takiej Europy nie będzie”.
Koncepcja polsko-niemieckiej wspólnoty interesów wyrażała się
według Skubiszewskiego w zbieżności celów Polski i Niemiec
i w woli ich harmonizowania w europejskim kontekście. Stała
się ona główną inspiracją i podstawą polsko-niemieckiego
Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy.
Wnioski
Przełom roku 1989 przyniósł współpracę polsko-
niemiecką, stabilizację wzajemnych stosunków, dobre
sąsiedztwo i zaawansowane pojednanie. W
perspektywie historycznej są to zjawiska, które
ukazują granice polityki historycznej. Przecież
ustanowienie zupełnie nowych stosunków pomiędzy
Niemcami a Polską oraz pomiędzy Polakami a
Niemcami mogło wydawać się zadaniem nierealnym,
przynajmniej na dziesięciolecia, właśnie z uwagi na
obciążenia historyczne. Jednak w latach 1989-1990,
działając energicznie, odważnie i z dobrą wolą, Polacy
i Niemcy skutecznie podjęli sprawę nowej polityki i
nowych stosunków.
Bibliografia:
http://www.skubi.net/polska-niemcy.h
tml
[dostęp:07.01.2017]
[dostęp:07.01.2017]
[dostep;07.01.2017