Stosunek do

niepełnospraw

nych na

przestrzeni

wieków

Stosunek do niepełnosprawnych

na przestrzeni wieków

Do V

wieku

VI

–

XV

wiek

XVI

–

XVII

wiek

XVIII

–

XIX

wiek

XX

wiek

Postawy wobec niepełnosprawnych

na przestrzeni wieków

Dyskrymi

nacji i

wyniszcze

nia

Izolacji

Segregacj

i

Integracji

•Inkowie wierząc, że

deformacja ciała jest
wynikiem działania złych
duchów lub karą bogów,
izolowali chorych od reszty
społeczeństwa.

•W starożytnym Rzymie

funkcjonowało prawo
nakazujące ojcu, który miał
nieograniczoną władzę nad
rodziną bezwzględne pozbycie
się dzieci chorych, kalekich
bądź upośledzonych.

• W Egipcie uważano głuchotę za

szczególne wyróżnienie, za dar bogów,
którzy wybranym przez siebie ludziom
odbierali mowę, chcąc ich w ten sposób
uchronić od grzeszenia za pomocą słowa.
Osoby dotknięte tą ułomnością były
powszechnie szanowane i czczone. Dzieci
wykazujące inne upośledzenia były
wyrzucane do Nilu. Zgodnie z
powszechnym przekonaniem, że kto nie
umie czytać i pływać nie jest
człowiekiem, więc nie zasługuje na to,
aby żyć.

•W Grecji panował kult ciała i siły.

Kształtne i silne ciało mężczyzny
uchodziło za ideał piękna.
Ułomność i brzydota uchodziły
za dotkliwe nieszczęście, klątwę
Boga. Osoby niepełnosprawne
nie były uważane za członków
społeczeństwa, dlatego
eliminowano je poprzez
uśmiercanie.

Do V wieku

• Związek z wierzeniami,
• Kara boża,
• Zgadzanie się z wolą bożą,
• Otaczanie kultem,
• Wiara w siły nadprzyrodzone.

Arystoteles
pisał:

„W

kwestii

usuwania

czy

wychowywania
noworodka winno
obowiązywać
prawo, by nie
wychowywać
żadnego dziecka
wykazującego
kalectwo”

Do V wieku

• Eksterminacja fizyczna,
• Uważanie, iż jednostki te są

bezużyteczne,

• Izolacja,
• Pozostawienie własnemu losowi,
• Bezradność,
• Świadomość istnienia problemu,
• Pierwsze próby namysłu i refleksji,
• Strach, obawa.

VI – XV wiek

• Przytułki (w oddaleniu od miasta

i osiedli)

• pierwsze wzmianki w

dokumentach władców,

• próby klasyfikacji,
• nieliczne zakłady, jedynie typu

opiekuńczego,

• pojedyncze przypadki nauczania

i kształcenia,

• miłosierdzie.

VI – XV wiek

• litość,
• surowość,
• obojętność,
• skazywanie na odosobnienie,
• skazanie na własną zaradność,
• rzadkie próby poszukiwania metod

porozumiewania się i nauczania,

• brak rozpraw teoretycznych,
• brak wiary, aby można zmienić położenie

tych osób.

NARRENTURM

Przytułki dla

niepełnosprawnych

Karły

Jedyną grupą osób,
traktowaną inaczej
były karły. Uważano
je jako osobliwe
zabawki,
rozśmieszające
swoim wyglądem,
zapominając
jednak,że byli oni
jednak

ludźmi

posiadającymi
uczucia i godność.