Notatki z wykładu 2011
Wprowadzenie do zagadnień bezpieczeństwa i ryzyka. Aparat pojęciowy.
-
Środowisko – sprzyja życiu człowieka posiada również elementy niepożądane takie jak huragany, trzęsienie Ziemi, wybuchy wulkanów, skażenia, tsunami, itp.
-
Człowiek – Negatywne aspekty działalności to: formy utraty wydolności fizycznej i psychicznej
-
Technika – Tworzona przez człowieka ułatwiająca mu życie i przynosząca korzyści, podlega uszkodzeniom na skutek czynników szkodliwych wywołanych warunkami pracy z powyższymi elementami schematu
Przedmiotem zainteresowania problematyki bezpieczeństwa są takie oddziaływania środowiska, techniki, i człowieka, które stwarzają sytuacje wymagające dodatkowego wysiłku ludzi (np. operatora) lub techniki, aby zapobiec powstawaniu szkody.
Ogólna koncepcja zarządzania bezpieczeństwem:
-
Potencjał bezpieczeństwa
-
Potencjał zagrożeń
-
Zdolność do przewidywania strat
-
Zdolność do zapobiegania stratom
Zarządzanie według filozofii TQM
Krok 1
Identyfikacja kluczowych zagrożeń firmy oraz wyznaczanie celów i standardów jakości tych działań.
Krok 2
Dobór metod do realizacji celów według określonych standardów oraz podjęcie działań Krok 3
Mierzenie osiągnięć
Krok 4
Ocena podejmowanie działań korekcyjnych
Planowanie – Wykonanie – Kontrola - Działanie
Definicja bezpieczeństwa
-
To stan nie zagrożenia spokoju pewności to brak ryzyka lub ochrona przed ryzykiem
-
To możliwość nie pojawienia się strat dóbr szczególnie chronionych w wyniku funkcjonowania określonego fragmentu schematu M-T-E w zadanym czasie.
Bezpieczeństwo systemu to jego odporność na czynniki powodujące występowanie następujących zagrożeń lub ich kombinacji
-
śmierć lub kalectwo człowieka
-
Zniszczenie części technicznej
-
Zniszczenie systemów współistniejących
-
Zniszczenie środowiska
1
Definicja zagrożenia
-
źródło potencjalnej szkody lub okoliczności potencjalnie szkodliwej
-
To warunkowa możliwość powstawania strat, pojawia się w wyniku zajścia pojedynczego zdarzenia niepożądanego.
-
Stan środowiska pracy mogący spowodować wypadek lub chorobę.
Aktywizacją zagrożenia jest powstawanie zdarzeń niepożądanych np.: katastrofa, poważny wypadek, wypadek, incydent.
Definicja Ryzyka
-
Jest kombinacją prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia niepożądanego, i jego skutków lub konsekwencji.
-
Jest iloczynem strat i prawdopodobieństwa, w którym się one pojawiają
-
Jest możliwością:
a) Wystąpienia zdarzeń niepożądanych
b) Powstawania strat
-
Jest potencjałem do realizacji niechcianej negatywnej konsekwencji zdarzenia.
Zagrożenie a Ryzyko
Ogólny algorytm zarządzania ryzykiem
Analiza ryzyka
-
Opis obiektu
-
Rozpoznawanie zagrożeń
-
Ocena ryzyka
Wartościowanie ryzyka
(czy ryzyko można zaakceptować)
Tak
Nie
Ryzyko akceptowalne
Ryzyko nie akceptowalne
o Określenie działań do ograniczenia ryzyka
o Realizacja działań
o Wprowadzenie zmian do systemu
o Ponowne dokonanie analizy ryzyka
Przestrzeń rozpoznawania zagrożeń
M-T-E
Źródła (czynniki) zagrożenia.
-
Fizyczne.
-
Chemiczne.
Rozpoznawanie zagrożenia
Zagrożenie
-
Biologiczne.
-
Psychofizyczne.
Źródła zagrożenia związane z przemieszczającymi się środkami transportu Metody analizy ryzyka
-
Jakościowe
-
Ilościowe
2
Jakościowo – ilościowe
Hierarchia stosowanych środków ograniczających ryzyka zagrożeń
1. Środki techniczne eliminujące lub ograniczające ryzyko u źródła 2. Środki ochrony zbiorowej
3. Środki organizacyjne i proceduralne
4. Środki ochrony indywidualnej
Skuteczność sposobów ograniczania ryzyka zagrożeń
a) Całkowita eliminacja ryzyka
b) Wycofanie ludzi ze strefy zagrożenia
c) Izolowanie zagrożenia
d) Pisemne ostrzeżenia
e) Informacje ustne
Najczęściej stosowane w praktyce są metody jakościowe, ponieważ są łatwiejsze do stosowania.
3
o
Duże
stw
1- Ryzyko pomijalnie małe
2
ień
2- Ryzyko umiarkowane
Ś
b
rednie
od
3- Ryzyko duże
o
1
p
o
Małe
d
rawP
Małe
Średnie
Duże
Skutek
Do najczęściej stosowanych jakościowych metod analizy i oceny ryzyka
-
Przeglądy bezpieczeństwa.
-
Listy kontrolne.
-
Ranking zagrożeń.
-
Metody matrycowe.
-
Wstępna analiza zagrożeń PHA.
-
Risc Score.
-
Five Steps.
3
W metodzie analizy ryzyka trójstopniowej
o
Duże
Średnie
Duże
Duże
stw
ień
Ś
b
rednie
Małe
Średnie
Duże
od
op
o
Małe
Małe
Małe
Średnie
d
rawP
Małe
Średnie
Duże
Skutek
W metodzie pięciostopniowej
o
Bardzo
Duże
Średnie
Duże
stw
Duże
ień
bod
o
Średnie
Małe
Średnie
Duże
po
d
raw
Bardzo
P
Małe
Małe
Średnie
Małe
Ciężkość następstw
Wstępna analiza zagrożeń PHA
1. Charakterystyka obszaru występowania zagrożeń dla którego
prowadzona jest analiza ryzyka
2. Sporządzenie listy rozpoznawania zagrożeń
3. Oszacowanie ryzyka na podstawie zależności
S – Poziom stopnia szkód
R = S ⋅ P
P – Poziom prawdopodobieństwa pojawienia się szkody
Wartościowanie ryzyka
Odbywa się w skali sześciostopniowej
Metoda Pięciu kroków „Five Steps”
S – Poziom stopnia szkód generowanych prze zagrożenie
E – Poziom ekspansji na zagrożenie (częstotliwość narażenia)
P – Poziom prawdopodobieństwa pojawienia się szkody
R = S ⋅ E ⋅ P ⋅ I
I – Poziom liczby osób narażonych
Five steps jest metodą w której określone w definicjach ryzyka prawdopodobieństwa skutków zdarzenie niepożądanego jest uszczegółowione i przedstawione przez trzy zmienne decyzyjne (parametry) ryzyka to jest częstotliwość narażenia, ekspozycję liczbę narażonych osób i prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia.
4
Schemat wartościowania poziomów S – stopnia szkód generowanych przez zdarzenie w metodzie Five Steps:
Poziom S
Charakterystyka
0,1
Zadrapania, siniaki
0,5
Skaleczenia łagodne obrażenia
2,0
Lekka choroba, proste złamania
4,0
Skomplikowane złamania
6,0
Utrata słuchu
10,0
Utrata kończyn, oka
15,0
Śmierć
Poziom E
Charakterystyka
0,5
Raz na rok
1,0
Raz na miesiąc
1,5
Raz na tydzień
2,5
Raz dziennie
4,0
Co godzinę
6,0
Nieustannie
Poziom I
Charakterystyka
1
1 – 2 osób
2
3 – 7 osób
4
8 – 15 osób
12
16 – 50 osób
Schemat wartościowania pomiarów R
0 - 5
Ryzyko pomijalne
5 – 50
Niskie ale istotne
50 - 500
Wysokie
500 - ∞
Ryzyko nie do przyjęcia
Metoda „Risc Score” metoda wskaźnika ryzyka
S – Poziom stopnia szkód
E – Poziom ekspansji
R = S ⋅ E ⋅ P
P – Poziom prawdopodobieństwa
Podstawowe czynniki wpływające na wybór metody:
-
Cel: podjęcie działań oceny ryzyka
-
Forma wyników analizy
-
Rodzaj dostępnych informacji
-
Charakter analizowanego systemu
-
Świadomość ryzyka związanego z analizowanym systemem obiektów
-
Dostępność środków na przeprowadzenie analizy oraz preferencje zarówno zespołu badającego ryzyko jak i kierownictwa systemu obiektu
Najbardziej znanymi metodami ilościowymi analizy ryzyka są:
5
-
Analiza drzewa błędów FTA (dedukcyjna) Fault tree analysis
-
Analiza drzewa zdarzeń ETA (indukcyjna) Event tree analisys Analiza drzewa błędów FTA
„Analiza FTA jest techniką, która może być albo jakościową albo ilościową, za pomocą, której drogą dedukcji są identyfikowane, organizowane w logiczny sposób i przedstawiane poglądowo warunki i czynniki przyczyniające się do określonego zdarzenia niepożądanego (nazywanego zdarzeniem szczytowym). Niezdatności zidentyfikowane w drzewie mogą być zdarzeniami, które odnoszą się do odpowiednich niezdatności elementów składowych sprzętu, błędów ludzkich lub wszystkich innych zdarzeń związanych, mogących prowadzić do niepożądanego zdarzenia. Poczynając od szczytowego zdarzenia, identyfikowane są możliwe przyczyny lub rodzaje niezdatności na następnym niższym poziomie funkcjonalnym systemu. Wykonywanie kolejnych kroków identyfikacji niepożądanego działania systemu prowadzi do osiągnięcia pożądanego poziomu, którym zazwyczaj jest rodzaj niezdatności elementu składowego.” (notatka internetowa) W metodzie FTA najpierw rozpoznaje się zagrożenia lub szczególnie ważne, zdarzenia szczytowe. Następnie wykazuje się bezpośrednie przyczyny takiego zdarzenia.
Mogą to być błędy, rodzaje błędów lub zdarzenia na bezpośrednio niższym poziomie kompozycji drzewa. Drzewo ma swoje korzenia tzw. Zdarzenia bazowe lub zdarzenia nierozwijalne, są to takie zdarzenia, w których przyczyny z założenia – nie wnika się.
Drzewo błędów jest to sposób kombinacji pewnych zdarzeń jako przyczyny rozpatrywanego zdarzenia Przedstawia stany elementów systemu i połączeń między nimi. Blokowy schemat przyczynowo - skutkowy zdarzeń.
Drzewo błędów konstruuje się przy użyciu różnych symboli zdarzeń i operacji logicznych.
Symbol zdarzenia lub stanu – pole informacyjne przeznaczone do opisu zdazrenia szczytowego, wynikowego lub stanu
Bramka „i” – Zdarzenie powyżej bramki zachodzi jeżeli zajdą wszystkie zdarzenia wejściowe
Bramka „lub” - Zdarzenie powyżej bramki zachodzi jeżeli zajdzie dowolne zdarzenie wejściowe
Zdarzenie bazowe – Zdarzenie dalej nierozwijalne, stanowi źródło zagrożenia lub inicjuje sekwencję zdarzeń mogących prowadzić do zagrożenia.
Zdarzenie nierozwijalne (ZN) nie jest badane z braku informacji, nieznacznych skutków lub jest nieistotne
Przeniesienie – zdarzenie które jest wynikiem analizy na niższym poziomie jest przenoszone na wyższy poziom drzewa błędów
6
Jeżeli poszczególnym zdarzeniom bazowym lub nierozwijalny zastaną przypisane prawdopodobieństwa wystąpienia metoda FTA może być użyta do ilościowej analizy ryzyka.
W analizie ilościowej drzewa błędów dokonuje się szacowania prawdopodobieństwa zajścia zdarzeń bazowych nierozwijalnych a następnie za pomocą odpowiednich wyrażeń arytmetycznych oblicza się prawdopodobieństwo zajścia zdarzenia szczytowego.
Zasady
1. Prawdopodobieństwo „q” zajścia zdarzenia „w” będącego będącego iloczynem zdarzeń niezależnych (bramka „i”) jest równe iloczynowi prawdopodobieństwa qi tych zdarzeń.
q = q
1 ⋅ q 2 ⋅ q
⋅...
3
⋅ qn
q − = 1− 1− q ⋅ 1− q
1
w
2
( 1) (
2 )
Prawdopodobieństwo „q” zajścia zdarzenia „w”, będącego
Zwykle prawdopodobieństwo q zdarzeń niepożądanych (błędów) wyróżnionych w drzewie są funkcjami czasu i są równe
q ( t) = 1 − R ( t)
i
t
Dla iloczynu zdarzeń i dla sumy zdarzeń \, można określić prawdopodobieństwo zdarzenia umieszczonego na szczycie dowolnego drzewa błędów.
q − = 1− 1− q ⋅ 1− q
1
w
2
( 1) (
2 )
q
q
q
w
=
⋅
1−2−3
3
1
w −2
2. Procedura metody analizy drzewa błędów FTA
-
Zdefiniowanie problemu i ograniczeń (określenie granic obiektu systemu dla którego wykonywana jest ocena ryzyka)
-
Wskazanie i określenie zdarzenia szczytowego
-
Konstrukcja struktury drzewa błędów
-
Jakościowa i ilościowa analiza ryzyka
Analiza wybranych źródeł zagrożeń w systemie transportowym
Główne przyczyny wypadku spowodowanego przez kierujących pojazdami:
-
niedostosowanie prędkości do panujących warunków ruchu 11840 wypadków
-
nie ustąpienie pierwszeństwa przejazdu
-
nieprawidłowe zachowanie wobec pieszych
7
nieprawidłowe wyprzedzanie
Główne przyczyny wypadku spowodowanego w lotnictwie
-
wpływ działania obsługi
-
niedoszkolenie
-
niepożądane cechy osobiste
-
złe podjęcie decyzji
-
niewłaściwa motywacja działania
-
zbyt długi czas podejmowania decyzji
-
słaba odporność emocjonalna
Główne przyczyny wypadków w sektorze transportu szynowego
-
zły stan techniczny infrastruktury, nawierzchni
-
zły stan techniczny pojazdu
„Człowiek ma decydujący wpływ na bezpieczeństwo systemu Człowiek – Technika –
Środowisko w transporcie”
Analiza źródeł zagrożeń
Klasyfikacja zagrożeń zawodowych
-
wypadki fizyczne
-
chemiczne
-
biologiczne
-
psychofizyczne
-
uwzględniające uwarunkowania organizację pracy
-
uwzględniające wady osobiste
Jako źródło zagrorzeń generowanych przez człowieka w sysytemie M-T-E można wymienić
-
stres
-
Formy
utraty
-
środki odurzające
wydolności
Zagrożenie
-
czas pracy
fizycznej,
psychofizycznej
-
Błędy w działaniu
Metody szacowania stężenia alkoholu w organizmie człowieka – operatora środków transportu
8
Działanie alkoholu na organizm człowieka:
Ryzyko zagrożenia wypadku w zależności od stopnia stężenia alkoholu we krwi zwiększa się następująco:
7-krotnie
Dla stężenia 0,5-1‰
31-krotnie
Dla stężenia 1-1,5‰
128-krotnie
Dla stężenia powyżej 1,5‰
Zawartość użytego alkoholu etylowego w napojach alkoholowych jest liczona w gramach i przeliczana na porcje standardowe. 10g alkoholu etylowego odpowiada jednej porcji standardowej.
Ilość napojów alkoholowych odpowiadająca 1 porcji standardowej
100g wina 10%
200g piwa 5%
25g wódki 40%
Rodzaj alkoholu
Objętość [l]
Zawartość alkoholu [%]
Liczba porcji standardowych
Puszka piwa
0,33l
4,4
1,45
0,33l
5,8
1,9
0,33l
8,1
2,67
Kieliszek
0,1
9÷12
0,75÷9
szampana
Cząstki alkoholu zawarte w piwie, winie, wódce nie wymagają trawienia. Alkohol będący roztworem wodnym często przenika przez ściany jelita wprost do krwioobiegu Alkohol jest substancją obcą dla organizmu człowieka. Usypianie mózgu jest stopniowe i zaczyna się od ośrodka sprawowania kontroli.
Prowadzenie pojazdu wymaga przede wszystkim świetnej koordynacji wzrokowo ruchowej, ponieważ 90% informacji docierających do kierowcy to informacje wzrokowe, które alkohol zaburza najszybciej.
Stężenie alkoholu [‰]
Nazwa fazy
objawy
0-0,02
Trzeźwość
Brak widocznych objawów,
badany może być bardziej
gadatliwy i wykazywać dobre
samopoczucie
0,2815-0,5
Euforia
Nadmierna pewność siebie
osłabienie samokontroli i
koncentracji, zachwianie
koordynacji ruchowej
0,4-1,0
Pobudzenie
Nietykalność
0,7-1,2
Dezoriętacja
Chaos myślowy zawrót
głowy, wyolbrzymiony strach
1,1-1,6
Osłabienie
1,5-2,0
Śpiączka
9
Porcja
Wydalanie z
wypitego
oddychaniem 1-2%
alkoholu
Metabolizm w
Dystrybucj
wątrobie 96 – 98%
żołądek
a środkami
wodnymi
Wydalenie
organizmu
z potem
Jelito
cienkie
1-2% wydalanie
z moczem
i
rw 12
ke
10
w
I.
Faza – wchłanianie
lu
8
oh
(0,5-1,5h)
6
olk 4
II.
Faza wyrównania
aien 2
stężenia (ok. 20min)
eż 0
III.
Faza eliminacji
tęs
0
20
40
60
80
100
120
140
160
180
200
Czas
Współczynnik spalania lub eliminacji.
Wartość spadków stężenia w fazie eliminacji określona jest jako współczynnik spadku lub eliminacji (β) oznacza on spadek stężenia alkoholu we krwi przez jedną godzinę. 0,07 ÷
0,28‰, przeciętnie 0,1 ÷ 0,6‰; Spalanie lub eliminacji można także przedstawić masowo: 0,1÷0,12g czystego alkoholu etylowego na każdy kilogram masy ciała w ciągu godziny.
Współczynnik rozmieszczenia. Do oceny przebiegu „krzywej alkoholowej”
wprowadzamy także współczynnik rozmieszczenia „r” który określa stosunek pomiędzy średnim stężeniem alkoholu w tkankach a stężeniem alkoholu we krwi.
0,68 ÷ 0,7 dla mężczyzn
0,58 ÷ 0,6 dla kobiet
10
Algorytm obliczeń oceny retrospektywnej
1. Obliczyć masę płynów ustrojowych w organizmie posługując się poniższym schematem.
Masa ciała [kg] · Współczynnik rozmieszczenia = Masa płynów
m ⋅ r = m
m = 50 kg ⋅ 5
,
0 9 = 29 5
, kg
c
p
p
2. Obliczyć stężenie alkoholu we krwi.
Masa spożytego alkoholu[g]/masa płynów[kg] = Stężenie alkoholu[‰]
m
10 g
A = C
= 3
,
0 3‰
m
29 5
, kg
p
0,001(Objętość napoju [g/ml] · zawartość alkoholu[%]) = liczba porcji standardowych Analiza źródeł zagrożeń
Technika – probabilistyczne metody właściwe badania niezawodności obiektów technicznych
Człowiek – próba zastosowania
Analiza niezawodności człowieka realizowane są w ramach metodyki HRA (Human Reliability Assesment)
Celem metodyki jest określenie prawdopodobieństwa popełnienia błędu przez operatora, dominujących czynników stanowiących źródła zagrożenia oraz okoliczności sprzyjające w podejmowaniu błędnych decyzji.
Działania Niebezpieczne
Zamierzone
Niezamierzone
Błąd
Naruszenie
Pomyłka
Zapomnienie
-
Pominięcie
-
Pominięcie
-
Pominięcie
-
Pominięcie
-
Popełnienie
-
Popełnienie
-
Popełnienie
-
Popełnienie
a) Łamanie zasad
a) Błędy oparte
a) Błędy
b) Sabotaż
na wprawie
wynikające z
c) Terror
braku wiedzy
Pomyłka – Mylne zrealizowanie intencji przez nieuwagę, brak koncentracji. Nie zamierzone działanie.
Zapomnienie – Chwilowe zaniki pamięci, nie pamiętanie procedur.
Błąd – niewłaściwe zaplanowanie ciągów zdarzeń podjęcie niewłaściwej decyzji Naruszenie – Zamierzone złamanie zasad, przepisów, norm itd.
11
Metoda statystycznego retrospektywnego przeglądu działania operatora Liczba błędów jest funkcją czasu pracy operatora. Praca operatora mierzona jest wskaźnikiem intensywności pracy (WIP). Wskaźnik intensywności pracy „x” to stosunek pracy do czasu uznawanego za optymalny. Wskaźnik wypadkowości określa zagrożenia spowodowane błędem operatora w systemie M-T-E. Wskaźnik wypadkowości „y” to liczba błędów względem czasu przyjętego np. 100h pracy operatora.
Dla każdego pracownika zbierzemy n – par liczb (xi;yi), {i = 1,2,3,...,n}.
Pary liczb poddaje się badaniom statystycznym, wyznacza się liczbę regresji obrazującej zależność pomiędzy wskaźnikiem wypadkowości od wskaźnika intensywności pracy.
Indywidualna statystyczna parabola regresji
50
ściow 40
ok
ad 30
py
w 20
iknźa 10
sk
W
0
0
1
2
3
4
5
6
Współczynnik intensywności
W przeważającej liczbie operatorów zauważa się dużą liczbę błędów przy małym wskaźniku intensywności pracy ze względu na utratę nawyków. Przy dużym WIP wzrasta wskaźnik wypadkowości z powodu przemęczenia. Równaniem regresji jest funkcja wykładnicza stopnia drugiego (parabola).
y = A ⋅ x 2 + B ⋅ x + C
j
j
Indywidualna statystyczna parabola jest to zdolność do utrzymania stanu bezpieczeństwa i prognozowania narażenia systemy M-T-E z winy j-tego operatora Wskaźnik zagrożenia
Równanie regresji:
y r = A ⋅ x r 2 + B ⋅ x r + C
j
j
j
y – wektor wypadkowości
x – wektor intensywności
y – kolumnowy wektor zawierający n – obserwacji
a – kolumnowy wektor zawierający m – niewiadomych współczynników zależnych od k –
zmiennych.
y r = a ⋅ F ( x , x ,..., x ) + .... + a F ( x , x ,..., x ) 1
1
1
2
k
m
m
1
2
n
12
F 1( x 1), F1( x 2) x 2 F 2( x 1) x F 3( x 1,...) wyraz wolny F 1( x) – współczynnik kierunkowy paraboli
F 3( x) – wyraz wolny
r
y = a ⋅ F ( x , x ,..., x ) + .... + a F ( x , x ,..., x ) 1
1
1
2
k
m
m
1
2
n
y r = A ⋅ x r 2 + B ⋅ x r + C
j
j
j
Tabela pomiarów
Lp.
x
y
1
x1
y1
2
x2
y2
...
x...
y...
n
xn
yn
X = [ 2
x
x
]1
X – macierz prostokątna o n – wierszach i m – kolumnach zawierająca wartości poszczególnych funkcji wchodzących w skład poszukiwanego modelu obliczeń dla poszczególnych wartości k - zmiennych
y( x)
2
= a
x
a
x
a
j ⋅
+
j ⋅
+ j ⋅1
1
2
3
2
y( x) = a ⋅ x + a ⋅ x + a ⋅1
11
21
31
y( x)
2
= a ⋅ x + a ⋅ x + a ⋅1
12
22
32
2
y x = a
x
a
x
a
n ⋅
+ n ⋅ + n ⋅
( )
1
1
2
3
a = [ a , a , a ]
1
2
3
Pod x wstawiamy wartości z tabelki
2
x
x
1
2
x
x
1
1
1
2
x
x
1
2
2
Otrzymujemy współczynniki równania kwadratowego
a
( XT 1−
=
X ) X T y
1
−
1
X
=
( ) T
D
X
det X
13
Współczynnik zagrożenia bezpieczeństwa W0
Tzad
W 0 = y 0 ⋅ θ
Tzad – Planowany czas zadania
Określenie wskaźnika intensywności pracy X0 za ostatni miesiąc
Wyznaczenie indywidualnego strategicznego wskaźnika wypadkowości Y0 za ostatni miesiąc Y
0 = A
⋅ X 20 + B ⋅ X 0 + C
j
j
j
Wyznaczenie bieżącej wartości wskaźnika zagrożenia bezpieczeństwa W0 systemu M-T-E
przy j-tym operatorze
Tzad
W 0 = y 0 ⋅ θ
Stres
Stres czasowy
TC
S =
TD
TC- czas trwania sytuacji stresującej
TD – czas dyspozycyjny ( czas w którym daną operacja stresująca może się odbyć) 1
⇒
T
Zmienne losowe są statystycznie niezależne
D >> T
S
C
<1
2
1 ≤ S < M
Mobilizacja operatora
3
M +1 ≥ S ≥ M
Demobilizacja operatora
4
S ≥ M +1
Operator odmawia wykonania zadania
Prędkość pojazdów jako źródło zagrożenia w ruchu drogowym
Prędkość odbywa główną rolę w 30% wszystkich wypadków
-
Identyfikacja zagrożeń generowanych nadmierną prędkością pojazdu
-
Analiza składowych ryzyka wybranych zagrożeń
a)
prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzeń niepożądanych
b)
szkody (straty) spowodowane
Zagrożenie – potencjalne źródło zdarzenia niepożądanego
14
Korzyści: skrócenie czasu podróży, mniejsze zmęczenie kierowcy, większa liczba przewiezionych ludzi i towarów przy użyciu mniejszej liczby pojazdów.
Zdarzenie niepożądane: zdarzenie, które powoduje stratę (szkodę)
⇒
⇒
Ź
Zdarzenie
ródła zagrożenia
Rozpoznanie
Aktywizacja
niepożądane
zagrożenia
zagrożenia
Łańcuch identyfikacji zagrożeń
Źródło zagrożenia
-
Zagrożenie wypadkami drogowymi
-
Zagrożenie emisją związków toksycznych
-
Zagrożenie hałasem drogowym
-
Zagrożenie zużyciem paliwa
ść
ZWD dla uczestników
o
ZWD operatorów
k
ruchu
d
środków
rę
u
Zagrożenie
ZWD dla środowiska
transportu
a p
wypadkiem
jazd
ZWD pieszych
o
naturalnego
drogowym
iern
p
m
ZWD dla elementów
ZWD pasażerów
ad
technicznych
N
Lista zagrożeń
Lista zagrożeń
-
Wypadkami drogowymi
-
utrata zdrowia operatora,
-
Emisją związków toksycznych
środka transportu w wyniku
-
Hałasem drogowym
wypadku drogowego
-
Zużyciem paliwa
-
Zagrożenie 22
-
Zagrożenie 23
Potencjał źródła zagrożenia
2
mV
E
=
- energia zderzenia
K
2
-
czas dyspozycyjny – czas w którym człowiek ma możliwość przeciwdziałania sytuacji niepożądanej
-
czas reakcji
15
Rozpoznanie Reakcja
Aktywacja
Początek
Początek
Zatrzymanie
zagrożeniu
zagrożenia
fizyczna
układu
hamowania śladu
człowieka hamulcowego
hamowania
0,48
0,45
0,19
0,05
0,17
Czas
Czas
Czas
Czas zadania
spostrzegania rozpoznania reakcji
układu
fizycznej hamulcowego
Czas zatrzymania zależy od usytuowania przeszkody
Prawdopodobieństwo zajścia zdarzenia niepożądanego
Zmienne losowe związane z zagrożeniem wypadkiem drogowym spowodowanym nadmierną prędkością pojazdu:
-
Zmienna losowa dotycząca zdarzenia przekroczenia dopuszczalnej prędkości
-
Zmienna losowa opisująca wartość przekroczenia dopuszczalnej prędkości
-
Zmienna losowa będąca czasem dyspozycyjnym
-
Zmienna losowa opisująca czas reakcji operatora
Skutki zdarzenia niepożądanego
-
1 000 000 osób rocznie ginie w wypadkach drogowych
Zgony
Kalectwo
Inne
Przed
Szpitalne
Niepełnosprawność Kalectwo
Straty społeczne i
szpitalne
ruchowa
(umysłowe)
ekonomiczne mierzone
Na miejscu
Po dotarciu
wskaźnikiem „utraconych
wypadku
do szpitala
lat pracy i życia” oraz
podczas transportu
wynikające z wysokich
Podczas hospitalizacji
odszkodowań i innych
kosztów leczenia
Najbardziej znaną miarą obrażeń ciała jakich mogą doznać ofiary wypadku drogowego jest skala AIS.
Stopień AIS Charakterystyka
1
Obrażenia lekkie, otarcia lub rany cięte, siniaki złamania kości nosowej.
2
Obrażenia średnia, Głębokie rany, wstrząśnienia mózgu, utrata przytomności na krócej niż 15min, złamanie mostka, rozległe złamania żeber.
3
Obrażenia ciężkie. Wstrząśnienia mózgu z utratą przytomności powyżej 1h złamanie barku, pęknięcie przepony
4
Obrażenia bardzo ciężkie. Udar mózgu z utratą przytomności do 24h, pęknięcie śledziony, pęknięcie żołądka, utrata nogi powyżej kolana.
5
Obrażenia krytyczne. Utrata przytomności, uszkodzenie rdzenia kręgowego.
6
Obrażenia śmiertelne. Pęknięcie czaszki, zgniecenie klatki piersiowej, pęknięcie kręgosłupa.
16
Środki redukcji ryzyka zagrożeń
1. Zmniejszenie prędkości
-
środki prawne: przepisy administracyjne, limity prędkości, pionowe znaki drogowe stanowiące o dopuszczalnej prędkości
-
Środki psychiczne: obniżenie komfortu jazdy, informacje o zagrożeniach w ruchu drogowym, oznakowanie miejsc niebezpiecznych wywołujące obawę przed karą za przekroczenie dopuszczalnej prędkości
-
Środki fizyczne: Wygięcie i załamanie osi łuku lub zmniejszenie odcinków prostych, zwężenie pasów ruchu, zmiana wysokościowo powierzchni jezdni, środki zmuszające kierowców do częstych zatrzymań lub zatrzymania pojazdy przy jeździe z nadmierną prędkością.
17