Bezrobocie (rodzaje, polityka państw- jak zmniejszają)

Bezrobocie – ilość osób w wieku produkcyjnym chętnych do podjęcia pracy, które nie znajdują zatrudnienia dla siebie.

Rodzaje:



frykcyjne (przejściowe) – związane z

przerwami w zatrudnieniu z powodu

poszukiwania lepszej/innej pracy, zmiany

miejsca zamieszkania,



dobrowolne – tworzą je osoby, którym nie

zależy na podjęciu pracy,



sezonowe – związane z pewnymi działami w

gospodarce (np. rolnictwo, ogrodnictwo,

budownictwo),



przymusowe (niebezpieczne) – dotyczy osób,

które powinny mieć odpowiednie zarobki, ze

względu np. na stan rodzinny,



normalne – na poziomie 3-4% ogólnej liczny

zasobów pracy – nie jest powodem do

niepokoju; nie zależy ono od cyklu

koniunturalnego,



chroniczne (długotrwałe) – tworzą je osoby

pozostające bez pracy co najmniej 12 miesięcy (często są to osoby w podeszłym wieku, które

nie mogą znaleźć pracy, ze względu na swoją

przeszłość polityczną),



strukturalne – powstaje na tle strukturalnych rozbieżności między podążą, a popytem na

pracę; jest konsekwencją zmian

technologicznych i ewolucji struktury produkcji, zachodzących w danej gospodarce,



jawne – odnosi się od osób zarejestrowanych w Urzędach Pracy,



ukryte – występuje, gdy zwiększenie liczby

pracowników nie powoduje zwiększenia

produkcji (marginalna produkcyjność pracy

równa zero); także osoby nie zarejestrowanych w UP,



częściowe – dotyczy pracy w niepełnym

wymiarze godzin,



całkowite – należy mieć na uwadze

pozostawanie bez pracy w określonym

czasie(?).

Formy przeciwdziałania:



poradnictwo zawodowe, doradztwo, kluby

pracy,



aktywne formy

o

szkolenia grupowe i indywidualne,

o

dotacje dla osób rozpoczynających

działalność gospodarczą,

o

refundacja pracodawcom kosztów

wyposażenia i doposażenia stanowisk pracy

dla skierowanych do nich bezrobotnych,

o

aktywizacja zawodowa absolwentów

(umowy absolwenckie, staże),

o

przygotowanie zawodowe,

o

roboty publiczne oraz prace interwencyjne,