Nr ćwiczenia

Temat ćwiczenia

12

Stopień zagęszczenia gruntów niespoistych Data wykonania ćwiczenia

Obsada

Wydział

13.01.2005

Przymusiak Tomasz

BL-TOB

Reżyser

mgr inż. Tomasz Jeż

1. Prolog

Wytrzymałością gruntu na ścinanie nazywamy opór, jaki stawia grunt naprężeniom stycznym w rozpatrywanym punkcie ośrodka. Po pokonaniu oporu ścinania następuje poślizg pewnej części gruntu w stosunku do pozostałej.

W gruntach spoistych naprężeniom ścinającym przeciwdziała, oprócz tarcia wewnętrznego, spójność rzeczywista gruntu. Spójność rzeczywista gruntu o stałej konsystencji oraz porowatości jest wartością stałą niezależną od wartości naprężeń ściskających.

Wytrzymałość tą można wyznaczać dwiema metodami:

- w aparacie bezpośredniego ścinania (aparacie skrzynkowym),

- w aparacie trójosiowego ściskania.

Z uwagi na prostotę i łatwość wykonania badania dla celów dydaktycznych wartość spójności i kąta tarcia wewnętrznego wyznaczamy metodą pierwszą.

2. Know how

Wyniki, jakie uzyskaliśmy zamieszczone są w tabeli na stronie następnej.

1

Numer pomiaru 1

2

3

4

5

Odczyt na czujniku ↓P

0,14 0,28 0,42 0,57 0,71

Stała [kG/mm]↓P

63,387

Pole przek. w pł. ścięcia 36,00

F [cm²]

Naprężenia normalne

σf=P/F[Kg/cm²]

0,25 0,50 0,75 1,0 1,25

Wyt. gruntu na ścinanie

0,33 0,59 0,72 0,99 1,08

τf=Q/F[Kg/cm²]

Pole przek. w pł. ścięcia 36,00

[cm²]

Stała [kG/mm]Q→

44,510

Odczyt na czujniku Q→

0,27 0,48 0,58 0,80 0,87

1,4

]2

1,2

1

ścinanie [kG/cm 0,8

0,6

gruntu na ść 0,4

ałom

trzy 0,2

Wy

0

0

0,25

0,5

0,75

1

1,25

Naprężenia normalne [kG/cm2]

Φ = 40 o

2