Zarządzanie elementami bibliotecznymi
Zarządzanie makrami..................................................................................................................................................... 3
Zarządzanie makrami - podstawy .................................................................................................................................. 3
Biblioteki *.mtl .......................................................................................................................................................... 4
Wstawienie makra.......................................................................................................................................................... 5
Menadżer plików Windows ....................................................................................................................................... 5
Wybór litery dysku................................................................................................................................................. 6
Wybór katalogu makr............................................................................................................................................. 6
Katalog nadrzędny ................................................................................................................................................. 7
Utworzenie nowego katalogu................................................................................................................................. 7
Widok listy plików................................................................................................................................................. 7
Wczytanie przez wpis z klawiatury........................................................................................................................ 7
Wczytanie przez wybór typu pliku......................................................................................................................... 7
Wyróżnianie................................................................................................................................................................... 8
Zarządzanie aktywnym oknem................................................................................................................................... 8
Slajdy ......................................................................................................................................................................... 9
Tworzenie nowego makra (*.MAC) z aktualnymi parametrami.................................................................................... 9
Pamięć 4 ostatnio otwartych rysunków.......................................................................................................................... 9
Wczytanie ...................................................................................................................................................................... 9
Wstawianie na rysunek ................................................................................................................................................ 10
Punkt odniesienia ..................................................................................................................................................... 11
Skalowanie niejednorodne w osiach X, Y i Z .......................................................................................................... 11
Przejęcie wymiaru.................................................................................................................................................... 12
Wstawianie makr przesłaniających się wzajemnie....................................................................................................... 12
Utworzenie makra zawierającego płaszczyzny 2D .................................................................................................. 12
Wstawianie makr z innych programów (DWG,DXF,...).............................................................................................. 13
Obracanie makra 2D i 3D ............................................................................................................................................ 14
Obracanie makro przy pomocy kursorów ................................................................................................................ 14
Obrót makra przy pomocy myszy ............................................................................................................................ 14
Odbicie lustrzane makra........................................................................................................................................... 14
Wstawianie makro 3D.................................................................................................................................................. 15
Interaktywne wstawianie zmiennych ....................................................................................................................... 15
Wstawianie kolejki makr.......................................................................................................................................... 16
Płaszczyzna odniesienia podczas wstawiania makro 3D ......................................................................................... 16
Ukierunkowanie elementu względem linii lub krawędzi ......................................................................................... 18
Zablokowanie ukierunkowania ................................................................................................................................ 18
Ustalanie punktu odniesienia i płaszczyzny odniesienia.......................................................................... 18
Wstawianie makro 3D ze zmiennymi ...................................................................................................................... 19
DB-Info........................................................................................................................................................................ 20
Makro zewnętrzne........................................................................................................................................................ 20
Zapis makro 3D i 2D.................................................................................................................................................... 21
Zapis makro 2D........................................................................................................................................................ 22
Zapis 2D w wersji programu 4.5.............................................................................................................................. 22
Zapisz jako ............................................................................................................................................................... 22
Usunięcie makro .......................................................................................................................................................... 22
Drukowanie.................................................................................................................................................................. 23
Tworzenie makra  Wycinanie .................................................................................................................................... 23
Tworzenie makra...................................................................................................................................................... 23
Wycinanie 2D .......................................................................................................................................................... 24
Makro złożone.............................................................................................................................................................. 24
Tworzenie makra złożonego .................................................................................................................................... 24
Lista elementów makra złożonego........................................................................................................................... 24
Struktura hierarchiczna ............................................................................................................................................ 25
Elementy pomocnicze .................................................................................................................................................. 26
Zasady tworzenia bibliotek *.mtl............................................................................................................................. 26
MTL - Biblioteki elementów.................................................................................................................................... 26
MLCOPY.EXE .................................................................................................................................................... 27
MLMOVE.EXE ................................................................................................................................................... 28
MLDEL.EXE ....................................................................................................................................................... 28
MLDIR.EXE ........................................................................................................................................................ 29
MLSTAT.EXE..................................................................................................................................................... 29
MLRESET.EXE................................................................................................................................................... 30
MLREORG.EXE ................................................................................................................................................. 30
Zarządzanie makrami
Zarządzanie makrami - podstawy
Na rysunkach znajduje się wiele powtarzalnych elementów rysunkowych. MegaCAD
pozwala na zapisywanie takich elementów jako makro (posiadające rozszerzenie .mac).
Umożliwia to tworzenie własnych bibliotek. Dostępne są również obszerne, gotowe, biblioteki
makr, mających zastosowanie w wielu dziedzinach rysunku technicznego.
Po uruchomieniu polecenia tekstowego Makro (z górnej części ekranu) otwiera się okno
dialogowe zarządzania makrami:
Polecenia w oknie są bardzo podobne, jak dla zarządzania rysunkami. Przy ich pomocy
tworzymy, zapisujemy, wczytujemy makra. Do każdego można dopisać informację tekstową i
zdefiniować punkt uchwytu przydatny podczas wstawiania do rysunku.
Zastosowanie polecenia  Wczytanie otwiera okno dialogowe pokazane dalej:
Opcja slajdy pozwala na wyświetlenie zawartości katalogu w postaci małych obrazków - ikon i
ułatwia wybór makra.
Należy zwrócić uwagę na różnice w zapisie 2D i 3D. Zapisanie makra 3D w formacie 2D
spowoduje "spłaszczenie" rysunku i powrót do formy 3D nie jest możliwy.
Biblioteki *.mtl
Aby ułatwić posługiwanie się ogromnymi ilościami małych rysunków (jakimi są elementy
typu makro), przygotowano programy organizujące ich przechowywanie i ustalanie nazwy w
sposób oszczędniejszy i dogodniejszy niż w systemie operacyjnym DOS. W celu przedstawienia
problemu przeanalizujmy przykład.
Stwórzmy plik tekstowy zawierający tylko jeden znak, np. kropkę. Plik ten powinien zajmować
na dysku jeden bajt pamięci. W rzeczywistości zajmuje on kilka tysięcy bajtów. Aby sprawdzić
prawdziwość tej tezy wystarczy np. wydać dwukrotnie polecenie DIR (w systemie DOS).
. 97-07-25 12:10
.. 97-07-25 12:10
KROPKA TXT 1 97-07-25 12:12
1 plik(ów) 1 bajtów
2 katalog(ów) 15 892 480 bajtów wolnych
Usuńmy nasz plik i znów wydajmy polecenie DIR.
. 97-07-25 12:10
.. 97-07-25 12:10
0 plik(ów) 0 bajtów
2 katalog(ów) 15 908 864 bajtów wolnych
Jak widać plik KROPKA.TXT miał wielkość 1 bajt, ale zajął 16384 bajty!
Dlaczego? Dysk jest podzielony na części - jakby szuflady, którym można nadać nazwy.
Wszystkie szuflady są równe co do wielkości. Gdy do takiej szuflady wsadzimy cokolwiek -
komputer zaznaczy, że jest już zajęta. Zapisując nasz plik, zajęliśmy taką szufladę. Fachowo
nazywa się ją "cluster" i w zależności od wielkości dysku posiada najczęściej: 1024, 2048, 4096,
8192 lub 16384 bajty pamięci.
Co się stanie, jeśli na dysku zapiszemy 1000 małych plików z rysunkami, każdy wielkości 1kB?
Na dysku zapiszemy 1000 kB informacji zajmujących 16384 kB miejsca w pamięci. W ten
sposób ponad 90% zajętej części dysku faktycznie pozostaje puste.
Pliki makro zazwyczaj zawierają małe rysunki i zajmują od kilkuset do kilku tysięcy bajtów. Z
uwagi na wyżej przedstawiony problem udostępniono możliwość zapisu wielu elementów typu
makro w jednym pliku o rozszerzeniu "*.MTL". MegaCAD traktuje taki plik, jako katalog.
Dzięki zapisowi w pliku "*.MTL" nazwy makr (nawet w systemie DOS) mogą składać się z 32
znaków. W głównym katalogu MegaCADa znajdują się programy służące do zarządzania
bibliotekami z poziomu systemu operacyjnego.
ml1to4.exe - konwersja bibliotek stworzonych w wersji 3.x MegaCADa,
mlcopy.exe - kopiowanie plików z poziomu DOS do MTL i odwrotnie,
mldel.exe - kasowanie plików ,
mldir.exe - listowanie zawartości biblioteki,
mlmove.exe - przesuwanie plików z poziomu DOS do MTL i odwrotnie,
mlreorg.exe - reorganizacja biblioteki po wykasowaniu większej ilości plików,
mlstat.exe - podanie danych statystycznych biblioteki,
mlreset.exe - udostępnienie pliku w przypadku braku dostępu (np. po nieoczekiwanym
restarcie komputera).
Wstawienie makra
Menadżer plików Windows
Makro możemy wczytać na kilka sposobów: przez wskazanie nazwy pliku, przez wybór
jednego z wyróżnionych makr po zastosowaniu przycisku "Okno aktywne" lub przez wybór
slajdu makra, po zastosowaniu przycisku "Slajdy". Zaznaczenie opcji "Wybór" spowoduje
wyświetlenie miniatury wybranego makra.
Wybór litery dysku
Chcąc zmienić dysk, na którym poszukujemy katalogu makr, wybieramy jego oznaczenie na
liście.
Wybór katalogu makr
W okienku wyświetlana jest nazwa
aktualnie otwartego katalogu. Kliknięcie na przycisku obok nazwy powoduje pokazanie całego
drzewa dyskowego:
Aktualna pozycja zaznaczona jest niebieskim kolorem i symbolem otwartego katalogu.
Katalog nadrzędny
Kliknięcie na symbolu powoduje przejście do katalogu nadrzędnego.
Utworzenie nowego katalogu
Po kliknięciu ikony zakładamy nowy katalog o wybranej nazwie.
Widok listy plików
Po kliknięciu na przycisku otrzymujemy listę sposobów pokazywania zawartości bieżącego
katalogu. Do wyboru mamy: miniatury, kafelki, ikony, listę i szczegóły.
W prawej części okna dialogowego pokazany jest podgląd wybranego makra.
Jeżeli do tworzenia makra zastosowano inne makra (podmakra), to ich lista, wraz z adresem
pokazana zostanie w okienku powyżej. Zaznaczenie elementu składowego spowoduje jego
pokazanie w okienku podglądu.
Podmakro może być stosunkowo niewielkie w porównaniu do rysunku głównego. Kliknięcie
lewego przycisku myszy w okienku podglądu powoduje powiększenie elementu do rozmiaru
okienka. Ponowne kliknięcie przywróci poprzedni widok.
Przycisk "Slajdy" powoduje wyświetlenie zawartości bieżącego katalogu w
postaci obrazków.
Wczytanie przez wpis z klawiatury
W wierszu nazwy pliku można wprowadzić część nazwy - np. pierwszą literę. Wyświetlanie listy
plików zostanie ograniczone do tych rozpoczynających się tą literą.
Wczytanie przez wybór typu pliku
Kliknięcie na przycisku wiersza Pliki typu otwiera listę typów plików rysunkowych.
Zaznaczenie opcji spowoduje ograniczenie wyświetlania zawartości bieżącego katalogu tylko
plików z wybranym rozszerzeniem.
Użycie przycisku powoduje przełączenie menadżera plików do podkatalogu MegaCADa - TMP.
Tam zapisywane są domyślnie kopie bezpieczeństwa. Powrót do poprzedniego katalogu
następuje po ponownym kliknięciu na przycisku, który zmienił nazwę na "Powrót".
Wyróżnianie
Zarządzanie aktywnym oknem
Jednym z pól tekstowego okna dialogowego "Makro" jest "Wyróżnienie".
Przy jego pomocy deklarujemy grupę makr, które zostają umieszczone w "aktywnym oknie".
Zastosowanie któregoś z nich nie wymaga odszukiwania go w katalogu - wystarczy otworzyć
"aktywne okno" i wybrać ikonę ze zbioru:
Bez względu na sposób wprowadzenia nazwy pliku (z opcji "Okno aktywne", "Slajdy" czy
wskazaniem tytułu), w okienku wyboru umieszczana jest najpierw nazwa pliku. Akceptacja
wyboru następuje przez naciśnięcie przycisku "OK" lub klawisza "Enter".
Dopuszczalne jest wpisanie częściowe nazwy pliku zakończone gwiazdką (zastępującą dowolny
ciąg znaków). Wpisanie tekstu:
MA*
ograniczy wyświetlenie plików makro do rozpoczynających się tymi literami.
Slajdy
Poleceniem "Slajdy", wyświetlamy zawartość bieżącego katalogu w postaci slajdów.
Zaznaczenie obrazka i akceptacja "OK" powoduje wklejenie makra do rysunku.
Tworzenie nowego makra (*.MAC) z aktualnymi parametrami
Zastosowanie polecenia "Nowe makro" powoduje utworzenie nowego pliku
rysunkowego z rozszerzeniem .mac. Aktualne ustawienia rysunkowe zostaną zachowane.
Pamięć 4 ostatnio otwartych rysunków
W menu tekstowym Rysunek i Makro, w dolnej jego części zapamiętane są ścieżki
dostępu do 4 ostatnio otworzonych rysunków/makr. Umożliwia to łatwy powrót do nich, bez
konieczności przeszukiwania katalogu.
Wczytanie
Po zastosowaniu polecenia "Wczytanie", w oknie dialogowym, mamy możliwość
podjęcia decyzji o formacie wczytywanego makro. Po kliknięciu na przycisku okienka "Pliki
typu:" pojawia się rozwijalna lista możliwych formatów:
Wybór określonego formatu ograniczy pokazywanie rysunków w oknie menadżera plików.
Makra innych formatów nie będą pokazywane.
Wstawianie na rysunek
Wstawienie makra do rysunku następuje po zastosowaniu polecenia "Dołączenie" z menu
"Makra". Sposoby wczytywania makr opisane są szerzej w dziale pomocy "Wyróżnienie
makro". Podczas wskazywania plików/ikon z jednoczesnym przytrzymaniem klawisza {Ctrl}
można wskazać kolejno do 20 makr. Kiedy pliki wstawiamy do rysunku, ich nazwy wybieramy z
rozwijalnego menu podręcznego.
Podczas operacji wstawiania pojawia się okno dialogowe:
Podczas wstawiania grupy wybranych makr, naciśnięcie przycisku obok nazwy powoduje
wyświetlenie listy i wybór. Aktywny staje się przycisk "bieżący". Po jego zaznaczeniu,
wstawianie makr odbywa się kolejno, zgodnie z kolejnością na liście. Wstawianie kolejnego
egzemplarza makra i przejście do następnego wymaga kliknięcia na ikonie (dolna część
ekranu).
Polecenia umieszczone w oknie dialogowym umożliwiają ustalenie parametrów wstawianego
makra. Szczegółowe ich omówienie znajduje się poniżej.
Podczas pracy w 3D konieczne jest wcześniejsze ustalenie płaszczyzny roboczej. Na niej
następowało będzie posadowienie makra, obrót i skalowanie.
Zaznaczenie pola wyboru "płaszczyzna odniesienia" wywołuje (podczas wstawiania) okno
dialogowe, dzięki któremu można wybrać odpowiednią płaszczyznę.:
"Rozciąganie" - zaznaczenie pola wyboru powoduje (po wstawieniu makra) przejście do funkcji
edycyjnej rozciągania. Zaznaczamy wierzchołki prostokątnego obszaru rozciągania, a następnie
wpisujemy współrzędne (X, Y, Z) rozciągnięcia.
Uwaga - funkcji nie można zastosować do rozciągania makr będących obiektami 3D.
Zaznaczenie pola wyboru "DB-info" wywołuje okno tekstowe do wprowadzenia informacji.
Zaznaczona opcja "wyłączyć" blokuje wczytywanie zmiennych zastosowanych do tworzenia
makra.
Pozostawienie pustego pola wyboru "Tylko 1 raz" pozwala na wielokrotne wstawianie makra.
Po wstawieniu jednego obiektu, zaznaczenie - powoduje powrót do okna dialogowego ustawień.
Punkt odniesienia
Już po wstawieniu makra do rysunku, program prosi o wskazanie nowego
"punktu odniesienia". Zrzucamy chwilowo obiekt, wskazujemy punkt i przy jego pomocy
odpowiednio pozycjonujemy obiekt.
Podczas wstawiania makro aktywny jest dolny pasek ikon pozycjonowania:
Uwaga!
Więcej informacji na temat możliwości ustalania płaszczyzn odniesienia znajduje się w dziale
pomocy Wstawianie makra 3D.
Skalowanie niejednorodne w osiach X, Y i Z
Po zaznaczenie pola wyboru "niejednorodne" mamy możliwość ustalenia indywidualnej skali
dla poszczególnych osi.
Uwaga: Funkcja działa również w module 2D. Aktywne są wówczas parametry w osiach X i Y.
Przejęcie wymiaru
Zaznaczenie pola wyboru oznacza "utrwalenie" przeskalowania makro. Podczas wstawiania
kolejnych elementów przeskalowanie zostanie zachowane. Funkcja nie powoduje zapisania
zmian w obiekcie z
ródłowym.
Wstawianie makr przesłaniających się wzajemnie
Makro może być utworzone z elementów stanowiących płaszczyzny 3D. Pozwala to na
wykorzystanie efektu zasłaniania jednego obiektu przez drugi.
Utworzenie makra zawierającego płaszczyzny 2D
Modyfikujemy makro śruby KM10-25.MAC, znajdującej się w katalogu MegaCADa. Na trzonie
śruby tworzymy powierzchnie 2D.
Korzystając z funkcji "Powierzchnie 2D" (z wyborem opcji "z krawędziami", dołączamy
powierzchnie do siebie, ustawiając powierzchnię "wewnętrzną", jako pierwszoplanową
(poleceniem "kolejność").
Po zapamiętaniu makro, można je dołączyć do rysunku zakreskowanego prostokąta:
Śruba zasłania umieszczony "pod nią" prostokąt.
W funkcji "Powierzchnie 2D" można zmienić ustawienia widoczności płaszczyzn 2D przez
zaznaczenie pól wyboru "Przezroczystość" i "bez boków":
Wstawianie makr z innych programów (DWG,DXF,...)
Przez zaznaczenie odpowiedniego typu plików w menadżerze makr, można wczytywać i
dołączać makra utworzone w innych programach (np. formaty DXF, DWG, IGES).
Konwersja nastąpi automatycznie. Makro może zostać zapisane w formacie pliku dostępnym w
oknie dialogowym zapisu makr.
Obracanie makra 2D i 3D
Obracanie makro przy pomocy kursorów
Podczas pozycjonowania makro na ekranie, wygodne jest posługiwanie się kursorami w celu jego
obrócenia na płaszczyz
nie roboczej. W dolnej części ekranu aktywne jest wówczas menu
sterowania obrotem:
Umieszczony na zielonym polu znak plus/minus symbolizuje wartość skoku obrotu. Wartości
modyfikujemy kursorami {w lewo} i {w prawo}. Wartość kąta - {w górę} i {w dół}.
Innym sposobem jest kliknięcie na zielonym polu lewym przyciskiem myszy i wpisanie wartości
obrotu z klawiatury. Po zatwierdzeniu (klawisz Enter) obrót zostanie wykonany.
Obrót makra przy pomocy myszy
Jednym ze sposobów obrotu makra (podczas wstawiania) jest wskazanie kąta przy pomocy
myszy. Funkcję umożliwia skrót klawiaturowy "<". Po jego zastosowaniu wskazujemy kolejno:
wierzchołek kąta (P.W.) i dwa punkty charakteryzujące kąt:
Chcąc określić kąt obrotu makro od standardowej osi X, wskazujemy w tym samym miejscu
wierzchołek i 1 punkt charakterystyczny. Wskazanie 2 punktu charakterystycznego określi kąt
obrotu.
Odbicie lustrzane makra
Podczas wstawiania makra można je przekształcić przez odbicie lustrzane w osi pionowej lub
poziomej. Funkcję uruchamiają skróty klawiaturowe "Home" (klawisz 7 na klawiaturze
numerycznej) i "PageUp" (klawisz 9 na klawiaturze numerycznej).
Uwaga!
Klawiaturę numeryczną można stosować bez uruchomionej funkcji "Num Lock".
Wstawianie makro 3D
Interaktywne wstawianie zmiennych
W oknie dialogowym wstawiania makra umieszczono pole wyboru  Interaktywne wstawianie
zmiennych". Standardowo pole to nie jest aktywne.
Po uruchomieniu funkcji pojawia się okno wstawiania zmiennych.
Po zaznaczeniu zmiennej można ją edytować. Przyciskami sterującymi zmieniamy alternatywną
nazwę zmiennej, wyłączamy ją lub włączamy, dopasowujemy zmienne.
Wprowadzamy nową zmienną D i przypisujemy jej wartość 80. Stosując funkcję "Przejęcie"
wprowadzamy ją zamiast zmiennej C. Bryła zostanie dopasowana do nowych zmiennych.
Zmienna C występuje na liście, ale nie jest przypisana do obiektu.
Wstawianie kolejki makr
Przy wyborze grupy makr do wstawiania i zastosowaniu funkcji "bieżący" (z okna dialogowego)
rezygnacja z wstawiania jednego obiektu powoduje wczytanie następnego z grupy wybranych
elementów.
Ponieważ funkcja działa w zamkniętej pętli, może zostać przerwana po kliknięciu na przycisk w
dolnej części ekranu .
Podczas ustawiania obiektów na ekranie przydatnym jest dolne menu ikonowe pozycjonowania.
Płaszczyzna odniesienia podczas wstawiania makro 3D
W oknie dialogowym dołączenia makra umieszczono pole wyboru "powierzchnia odniesienia".
Po jego zaznaczeniu, a następnie wskazaniu myszką położenia obiektu, pojawia się okno
dialogowe wyboru powierzchni odniesienia:
Po wskazaniu płaszczyzny i zatwierdzeniu przyciskiem "OK" zmiana zostanie zaktualizowana
(z zachowaniem punktu odniesienia).
Na zamieszczonym niżej przykładzie pokazano pozycjonowanie śruby na kolejnych ścianach
prostopadłościanu:
Zaznaczenie w "Konfiguracja > Konfiguracja programu > Kursor
menu
myszy" pola wyboru "Pokazywanie aktywne" pozwala na odczyt
współrzędnych położenia X, Y, Z bezpośrednio na dymku przy kursorze.
Korzystając z okna dialogowego "powierzchni odniesienia" (lub
opcji dolnego menu ikonowego), dowolnie ustawiamy wstawiane
makro:
Klawisz funkcyjny PageUp pozwala na szybki obrót elementu o 180 stopni w osi wektora
prostopadłego do płaszczyzny docelowej.
Ukierunkowanie elementu względem linii lub krawędzi
Przy pomocy ikony (umieszczonej w dolnym menu ikonowym) "Element jednostkowy wzdłuż
osi" można wymusić płaszczyznę docelową prostopadłą do wskazanego elementu liniowego:
W powyższym przykładzie, do poprawnego ustawienia położenia sprężyny wystarczy wskazać
jej wcześniej narysowaną oś. Przełącznik jest uruchamiany klawiszem funkcyjnym {PageDown}.
Zablokowanie ukierunkowania
Podczas pracy nad skomplikowanym rysunkiem wygodną funkcją jest "Utrwalenie
pozycjonowania". Uruchomić ją można kliknięciem na ikonie (w dolnym menu ikonowym) lub
przez zastosowanie klawisza funkcyjnego End.
Ustalanie punktu odniesienia i płaszczyzny odniesienia
Podczas pozycjonowania obiektu, po wskazaniu punktu odniesienia, klikamy na powyższej lewej
ikonie. "Zrzucamy" obiekt w dowolnym miejscu i wskazujemy nowy punkt odniesienia. Ten sam
efekt uzyskamy po naciśnięciu klawisza spacji.
Podczas pozycjonowania obiektu, po wskazaniu punktu odniesienia, klikamy na powyższej
(prawej) ikonie. "Zrzucamy" obiekt w dowolnym punkcie ekranu. Pojawia się okno dialogowe
"powierzchnie odniesienia".
Podczas pozycjonowania obiektu (w dolnej części okna programu) pojawia się szereg ikon
sterujących wyborem płaszczyzny odniesienia i docelowej:
Uwaga!
Podczas przesuwania i kopiowania obiektów należy zachować kolejność wykonywanych
operacji:
1. Ustalamy aktualną płaszczyznę odniesienia na powierzchni przesuwanej bryły.
2. Uruchamiamy funkcję pozycjonowania i wskazujemy przesuwany obiekt.
3. Wskazujemy punkt odniesienia na przesuwanym obiekcie.
4. Korzystając z menu ikonowego i funkcji okna dialogowego, ustalamy płaszczyznę docelową.
5. Przy pomocy myszy ustawiamy obiekt w wybranym miejscu.
6. W okienku dialogowym ustalamy opcję kopia/przesunięcie.
7. Kończymy operację, rezygnując (lub nie) z wskazywania następnej płaszczyzny odniesienia.
Wstawianie makro 3D ze zmiennymi
W oknie dialogowym wstawiania makra umieszczono pole wyboru  Interaktywne wstawianie
zmiennych". Standardowo pole to nie jest aktywne.
Uaktywniona opcja  Interaktywne wstawianie zmiennych" wywołuje okno dialogowe
wstawiania zmiennych:
W zależności od dokonanego wcześniej wyboru metody operacji na zmiennych, można
modyfikować nazwy i wprowadzać alternatywne zmienne.
Modyfikujemy wartości zmiennych przy pomocy funkcji edycji zmiennych.
DB-Info
Zaznaczenie pola wyboru "DB-Info" pozwala na dopisanie do dołączanego makra
informacji tekstowej. Informacja ta może być odczytywana, zmieniana i wykorzystywana do
wykonania zestawień zastosowanych makr (w menu funkcji "DB").
Makro zewnętrzne
Makra zewnętrzne wczytujemy/dołączamy przy pomocy menadżera plików systemu
Windows, podając pełną ścieżkę dostępu do pliku.
Zapis makro 3D i 2D
Podczas zapisu makra z menadżera MegaCADa, należy pamiętać o ograniczeniu długości
nazwy do 8 znaków. Menadżer systemu Windows daje dodatkowe możliwości zapisu makra w
innych formatach. Po kliknięciu na przycisk (obok wiersza) "pliki MAKRO", z listy wybieramy
format zapisu:
Chcąc zapisać powstałe makro, korzystamy z polecenia "Makro > Zapisanie".
Utworzony element ma spełniać rolę powtarzalnego, znajdującego zastosowanie na innych
rysunkach. W związku z tym należy przypisać mu atrybuty ułatwiające wstawianie do rysunku.
Są to:
- Uchwyt punkt
- Rozciąganie
- DB-info
Uchwyt punkt - określa miejsce na elemencie makro, przy pomocy którego będziemy wstawiali
go do rysunku. Przykładem może być wstawianie śruby w otwór. W tym przypadku
najwygodniejszym punktem uchwytu jest podstawa łba śruby. Podczas wstawiania punktem
docelowym będzie środek otworu.
Rozciąganie - pozwala na określenie (przy pomocy wskazanego prostokąta) części makra, które
będzie domyślnie rozciągane podczas wstawiania. Dla przykładowej śruby takim elementem
może być jej trzon. Wstawiając makro, ustalamy długość trzonu.
DB-info - daje możliwość przypisania do makro informacji tekstowej (np. rozmiaru M10 śruby).
Informacja taka umożliwia tworzenie zestawień zastosowanych elementów, zawierających ich
specyfikację.
Zapis makro 2D
Zapisanie elementu 3D jako makro 2D powoduje "spłaszczenie" elementu. Parametry
wymiarowe na osi Z zostaną pominięte. Tak zapisane makro można wczytać do rysunku 3D, ale
pozostanie elementem "płaskim".
Dodatkowe informacje na temat zapisu makro złożonego i zewnętrznego uzyskamy po kliknięciu
na temat: Informacje dodatkowe.
Zapis 2D w wersji programu 4.5
Aktualny sposób zapisu makra jest nieczytelny dla programów wersji 4,5 i starszych. Aby w
starszych wersjach programu MegaCAD móc korzystać z baz rysunków-makro, wprowadzono
zapis, który to umożliwia.
Zapisz jako
Częstym sposobem tworzenia nowego makro jest dokonanie przeróbek makro istniejącego.
Zapisując zmieniony obiekt pod inną nazwą, stosujemy polecenie "Makro > Zapisz jako".
Mamy wówczas także możliwość podania nowej nazwy i nowej lokalizacji dla makro-rysunku.
Usunięcie makro
Chcąc usunąć plik makro, stosujemy polecenie "Makro > Kasowanie". W oknie menadżera
plików (z nagłówkiem "Makro-grupa kasowanie") zaznaczamy plik i akceptujemy "OK".
Pojawia się okienko z prośbą o potwierdzenie wyboru. Akceptujemy "Tak".
Drukowanie
Uruchomienie funkcji "Makro > Wydruk" spowoduje wydrukowanie aktualnie otworzonego
makro. Pojawi się okno dialogowe, w którym ustalamy parametry wydruku. Dokładne
omówienie funkcji znajduje się w dziale pomocy "Drukowanie rysunku".
Tworzenie makra  Wycinanie
Funkcja "Wycinanie" umieszczona w menu "Makro" służy do wskazania (a następnie
zapisania pod inną nazwą) części rysunku. Podczas operacji pojawia się okienko dialogowe.
Ustalamy w nim (jak podczas zapisu) punkt uchwytu, rozciąganie i przypisanie DB-info.
Dodatkowo definiujemy płaszczyznę odniesienia, z możliwością zmiany kierunku wektora
normalnego. Rysunek z
ródłowy pozostaje niezmieniony. Chcąc zapisać widok obiektu 3D jako
rysunek 2D, przed wycięciem przełączamy program do modułu 2D.
Postępowanie podczas zapisu wybranych elementów opisano w dziale "Zapisanie"..
Tworzenie makra
Po wskazaniu wszystkich elementów (mających składać się na nowe makro) pojawia się okienko
dialogowe, w którym ewentualnie ustalamy dodatkowe parametry:
- punkt odniesienia,
- płaszczyznę odniesienia,
- rozciąganie (tylko dla makra 2D),
- przypisać informacje w DB-info.
Wycinanie 2D
W celu uzyskania makra 2D z elementów rysunku wykonanego w module 3D należy zapisać
rysunek jako 2D. Po wczytaniu takiego rysunku wycinanie makra 2D przebiega w sposób
standardowy.
Szczegóły zapisu makra omówiono w dziale "Zapisanie".
Makro 2D można wstawiać do rysunków 2D i 3D (na wybranej płaszczyz
nie).
Makro złożone
Z pojedynczych makr można utworzyć złożenie - makro złożone. Przykładem może być
podzespół osi samochodowej składający się z kilkunastu elementów. Taka operacja pozwala na
ustalenie relacji położenia pomiędzy elementami (w oparciu o zmienne) oraz tworzenie zestawień
elementów wchodzących w skład makra złożonego.
Tworzenie makra złożonego
Stosując polecenie "DB > DB", a następnie używając przycisku "Stworzenie", wskazujemy
kolejne makra, mające wejść w skład makra złożonego.
Lista elementów makra złożonego
Przy pomocy menu bazy danych tworzymy listę elementów (makr) wchodzących w skład makra
złożonego. Listę taką, w postaci tabeli zapisujemy na rysunku lub w pliku tekstowym.
Na poniższym przykładzie pokazano takie zestawienie:
Podczas definiowania z
ródła zestawienia można wskazać więcej makr złożonych. Otrzymane
zestawienie będzie obejmowało wszystkie elementy:
Struktura hierarchiczna
Makra złożone można łączyć w wielopoziomowe struktury hierarchiczne:
Podczas wszystkich operacji edycyjnych (kasowanie, przesuwanie, kopiowanie, itp.), wybieramy
z okna dialogowego poziom hierarchii - od elementu po najwyżej położoną grupę.
Elementy pomocnicze
Podczas normalnej pracy uzytkownik nie ma bezpośredniej styczności z programami
pomocniczymi do zarządzania bibliotekami.
Pomocnicze programy do zarządzania bibliotekami oparte są na systemie DOS. W związku
z tym, w poleceniach wykonawczych obowiązują rozkazy typu COPY, DEL i DIR.
Programy znajdują się w głównym katalogu MegaCADa i noszą nazwy:
MLCOPY.EXE
MLMOVE.EXE
MLDEL.EXE
MLDIR.EXE
MLSTAT.EXE
MLRESET.EXE
Aby odszukać programy, stosując DOS-owe polecenia wykonawcze, trzeba zmodyfikować plik
wsadowy AUTOEXEC.BAT. Należy umieścić w nim ścieżkę dostępu do MegaCADa.
Przy instalacji programu na dysku D: będzie to wiersz:
PATH D:\MEGAWIN;
Zasady tworzenia bibliotek *.mtl
Zasady nazewnictwa rysunków i makr tworzonych w MegaCADzie, pozwalają na
stosowanie długich nazw - do 32 znaków.
W plikach bibliotecznych DOS dopuszczalną długością nazwy jest 8 znaków. Przykładowa
nazwa pliku rysunkowego:
RYSUNEK-BUDOWLANY-PLAN-1-FIRMA WERNER.PRT
NUMER RYSUNKU-A1000-10-4321.PRT
Uwaga!
Zasada ta nie obowiązuje w nazwach rysunków i makr stanowiących element biblioteczny w
systemie DOS. W takich przypadkach długość nazwy ograniczona jest do 8 znaków.
MTL - Biblioteki elementów
Aby ułatwić posługiwanie się ogromnymi ilościami małych rysunków (jakimi są elementy
typu makro), przygotowano programy organizujące ich przechowywanie i ustalanie nazwy w
sposób oszczędniejszy i dogodniejszy, niż w systemie operacyjnym DOS. Dla przedstawienia
problemu przeanalizujmy przykład.
W głównym katalogu MegaCADa znajdują się programy służące do zarządzania bibliotekami z
poziomu systemu operacyjnego.
ml1to4.exe - konwersja bibliotek stworzonych w wersji 3.x MegaCADa.
mlcopy.exe - kopiowanie plików z poziomu DOS do MTL i odwrotnie.
mldel.exe - kasowanie plików.
mldir.exe - listowanie zawartości biblioteki.
mlmove.exe - przesuwanie plików z poziomu DOS do MTL i odwrotnie.
mlreorg.exe - reorganizacja biblioteki po wykasowaniu większej ilości plików.
mlstat.exe - podanie danych statystycznych biblioteki.
mlreset.exe - udostępnienie pliku, w przypadku braku dostępu (np. po nieoczekiwanym
restarcie komputera).
Podczas korzystania z bibliotek MTL, należy pamiętać o ustawieniu menadżera plików na system
MegaCADa. Menadżer Windows nie traktuje plików MTL jako katalogi.
Długość nazwy katalogów bibliotecznych MTL
Ograniczenia długości nazwy dotyczą jedynie elementów bibliotecznych (makr). Katalog
biblioteczny może mieć nazwę do 8 znaków.
MLCOPY.EXE
Program do kopiowania elementów z biblioteki i do biblioteki.
MLCOPY [opcje]
Polecenie musi zostać wydane w języku DOS lub poprzez napisanie pliku wykonawczego w
programie MegaCAD. Obowiązują wszystkie zasady podawania adresu pliku z
ródłowego i
docelowego.
W nazwie pliku lub można stosować znak "*", kopiując w ten sposób wszystkie
pliki ze wskazanego katalogu.
Kopiowanie plików do biblioteki:
MLCOPY *.MAC MAKROS.MTL
Przed kopiowaniem makra do biblioteki, należy ją utworzyć przy pomocy menadżera plików
MegaCADa.
Zastosowanie w poleceniach znaków specjalnych "*", "#", "@", "-c", i "
MLCOPY *.C MAKROS.MTL\C-MAKROS-*.C
Polecenie powoduje dodanie początkowej frazy "C-MAKROS-", z zapisem do pliku pod nazwą
frazy końcowej np.: "HUGO.C".
I analogicznie:
MLCOPY MAKROS.MTL\C-MAKROS-*.C *.C
Kopiowanie z biblioteki elementu o początku nazwy "C-MAKROS-" z zapisem do pliku pod
nazwą frazy końcowej np.: "HUGO.C".
Zastosowanie symbolu #
Symbol ten pozwala na automatyczną numerację kolejnego przetwarzanego pliku.
Z biblioteki MAKROS przenosimy pliki:
FILE-1-HARIBO.DTA
FILE-2-HARIBO.DTA
FILE-3-HARIBO.DTA
Przy pomocy polecenia:
MLCOPY MAKROS.MTL\FILE-?-*.DTA *.#
uzyskujemy pliki:
HARIBO.000
HARIBO.001
HARIBO.002
Zastosowanie symbolu "@" pozwala na pobranie list nazw plików do kopiowania:
MLCOPY @DANE.TXT MAKROS.MTL
Przy pomocy symbolu "-c" określamy nazwę pliku tekstowego, w którym zostanie zapisana lista
skopiowanych plików.
MLCOPY -cDANE.TXT
MLMOVE.EXE
Program służy do przesuwania plików do biblioteki i z biblioteki. Plik z
ródłowy zostaje usunięty.
Działanie funkcji MLMOVE.EXE jest bardzo zbliżone do MLCOPY. Obowiązują te same
opcje, co przy kopiowaniu.
MLDEL.EXE
Program do usuwania plików z biblioteki.
MLDEL
W programie MLDEL.EXE można stosować wszystkie znaki specjalne DOSa.
MLDEL PRT\H*.C
odpowiada funkcji DOS:
DEL PRT\H*.C
Polecenie:
MLDEL MAKROS.MTL\*.MAC
usunie z biblioteki pliki z rozszerzeniem *.MAC.
MLDIR.EXE
Program działa jak polecenie DIR, znane z systemu operacyjnego DOS.
MLDIR
Po nazwie pliku można opcjonalnie stosować przełączniki, pozwalające na ograniczenie typów
wyświetlanych plików:
MLDIR PRT\H*.C
Co odpowiada poleceniu DOS:
DIR PRT\H*.C
W przypadku stosowania do plików bibliotecznych, przyjmie format:
MLDIR MAKROS.MTL\*.MAC
MLSTAT.EXE
Program do odczytania statusu biblioteki.
Długość nazwy: 36
Wielkość klastra: 512
Długość nazwy bloku: 32
Fizyczna wielkość biblioteki: 42,108
Liczba elementów: 15
Wielkość rzeczywista: 23,772
 Wielkość wykorzystana: 23,772
Wpisy usunięte: 17
Z tego skasowane: 3
Bity wykazu: 1988 (1 blok)
Potrzebny obszar: 25,780
Dla klastra 2K --> 38,912
Dla klastra 4K --> 61,440
Dla klastra 8K --> 122,880
Dla klastra 16K --> 245,760
Oznaczenia:
Ilość znaków w nazwie (razem z rozszerzeniem).
Minimalna wielkość bloku zapisu danych.
Długość nazwy elementu bibliotecznego.
Fizyczna wielkość pliku (w bajtach).
Ilość elementów bibliotecznych.
MLRESET.EXE
Program do odzyskiwania uszkodzonych bibliotek.
MLRESET
Zastosowanie programu umożliwia odzyskanie dostępu do uszkodzonej biblioteki (np. w wyniku
niespodziewanego resetu komputera). Jeżeli wiemy, z jakiego elementu korzystaliśmy w
momencie resetu, polecenie może przybrać postać:
MLRESET MAKROS.MTL\PUNKT1.PRT
MLREORG.EXE
Program do reorganizacji istniejącej biblioteki.
MLREORG
Kasowanie większej ilości elementów w bibliotece nie powoduje oczekiwanego zmniejszenia
pliku bibliotecznego. W pliku pozostaje rezerwowane (puste) miejsce.
Polecenie MLSTAT.EXE pozwala na pokazanie takiego stanu.
Rozkaz:
MLREORG MAKROS.MTL
przywraca bibliotece rozmiar adekwatny do ilości zawartych w niej elementów.