Ergonomia – nauka zajmująca się dostosowaniem wszelkich obiektów technicznych do możliwości i ograniczeń człowieka

Czy w minionych wiekach był sprzyjający klimat do myślenia o pracującym człowieku?

Maszyny, narzędzia i inne urządzenia techniczne musiały przede wszystkim realizować pożądane funkcje technologiczne, a konieczność dostosowania ich do człowieka pojawiała się wówczas, gdy niedostosowanie groziło zakłóceniami w działaniu maszyny, przynosiło widoczne straty lub zagrażało życiu i zdrowiu człowieka.

TAYLORYZM

Wzrost wydajności osiągano poprzez:

- dobór do danej pracy ludzi najsprawniejszych i opracowywanie norm pracy w oparciu o osiągane przez nich wyniki,

- daleko idący podział procesu produkcji na elementy składowe, eliminowanie elementów zbędnych i ustalenie najbardziej racjonalnych sposobów wykonywania niezbędnych czynności,

- stosowanie silnych bodźców płacowych – progresywna, zróżnicowana płaca, ustalana na podstawie pomiaru czasu trwania poszczególnych czynności robotnika wykonującego określone zadanie Istotny element tayloryzmu – postulat standaryzacji narzędzi, maszyn oraz dostosowania ich do pracowników i wykonywanych przez nich zadań

FORDYZM

Fordyzm – organizacja pracy: robotnik wykonuje stale tą samą czynność; przedmiot pracy jest przesuwany za pomocą taśmy. Tempo pracy jest wyznaczane przez tempo przesuwania taśmy.

Fordyzm intensyfikując pracę umożliwia osiąganie wysokich wydajności.

---

Opracowanie przez F.Gilbertha z żoną zasady ekonomiki ruchów (1911r.)

" maszyna biologiczna" rządzi się innymi prawami niż maszyna techniczna, a niedostrzeganie tych różnic przynosi straty ekonomiczne

Ergonomia = Ergonomics = human engineering lub human factors in technology Czym jest ergonomia?

”Nazwiskiem Ergonomii, wziętym od wyrazów ergon (praca) i nomos (prawo, zasada), oznaczamy Naukę o Pracy, czyli używaniu nadanych człowiekowi od Stwórcy sił i zdolności”, W.B.Jastrzebowski Polskie Towarzystwo Ergonomiczne (PTErg): 1977r.

Czym jest ergonomia? - Definicje

"Ergonomia jest to nauka stosowana, zmierzająca do optymalnego dostosowania narzędzi, maszyn, urządzeń, technologii, organizacji i materialnego środowiska pracy oraz przedmiotów powszechnego użytku do wymagań i potrzeb fizjologicznych, psychicznych i społecznych człowieka", statut PTErg, 1983r.

"...łączne zastosowanie niektórych nauk biologicznych i technicznych dla zapewnienia, w stosunkach pomiędzy człowiekiem a pracą, optymalizacji warunków wzajemnego dostosowania, w celu zwiększenia wydajności pracy i przyczynienia się do pomyślności pracownika", Międzynarodowe Biuro Pracy, 1961r.

Elementy wspólne definicji ergonomii:

• nauka stosowana

• humanocentryzm

• akcentowana jest konieczność harmonijnego, efektywnego współdziałania człowieka i środków technicznych

• zainteresowania ergonomii dotyczą określonego systemu działania (człowiek – obiekt techniczny)

• zainteresowania ergonomii rozciągają się na wszystkie przejawy kontaktów człowieka ze środkami technicznymi

Czym jest ergonomia? – istota ergonomii

Dążenie do dostosowania świata materialnego do potrzeb i ograniczeń człowieka Dążenie do zapewnienia czy przywrócenia człowiekowi supremacji nad sprzętem, maszynami, czy innymi elementami materialnymi, których rozwój nie kontrolowany przez myśl humanistyczną czyni z człowieka niewolnika świata rzeczy martwych

------------ prezentacja.2

Jakość ergonomiczna urządzeń = ERGONOMICZNOŚĆ

Wyższa jakość ergonomiczna (ergonomiczność) urządzeń technicznych, którymi posługuje się człowiek w procesie pracy, sprzyja:

-lepszej i wydajniejszej pracy

-zmniejszeniu biologicznych kosztów pracy

-zmniejszeniu liczby i kosztów braków oraz błędów popełnianych w pracy

-zwiększeniu bezpieczeństwa pracy i eliminacji chorób zawodowych

-lepszemu wykorzystaniu czasu pracy

-ograniczeniu absencji chorobowej

-zwiększeniu satysfakcji z pracy oraz pozytywnej motywacji

-odczuwaniu zadowolenia i przyjemności z kontaktu z urządzeniami technicznymi Zbyt niski poziom ergonomicznej jakości obiektów technicznych jest źródłem wielu dodatkowych kosztów i strat :

-straty ekonomiczne bezpośrednie

-straty ekonomiczne pośrednie

-straty moralne

Interdyscyplinarność ergonomii

A

B

Antropometria

Organizacja pracy

Medycyna

Ekonomika pracy

Fizjologia

Inżynieria budownictwa

Psychologia

Inżynieria transportu

Prakseologia

Technika i technologia

Prakseologia - teoria sprawnego działania.

Jest dziedziną badań naukowych

Pedagogika

Estetyka

dotyczących wszelkiego celowego działania

Socjologia

Prawo

ludzkiego.

[Kierunki rozwoju ergonomii]

Obszary działań ergonomicznych:

Ergonomia wyrobów masowego (codziennego) użytku:

- dostosowanie obiektów technicznych do wymiarów i kształtów ciała człowieka

- funkcjonalność obiektu technicznego

- bezpieczeństwo i komfort użytkowania obiektu technicznego

- estetyka kształtów i barw obiektu technicznego

Ergonomia warunków pracy (badanie wpływu na człowieka oraz odpowiednie kształtowanie zewnętrznych warunków pracy; 2 grupy czynników: A.materialnego środowiska pracy; B.techniczno–

organizacyjne)

• Wykonywanie pomiarów oraz określenie dopuszczalnych wartości intensywności czynników tworzących fizyczne, chemiczne i biologiczne środowisko pracy

• Określanie wpływu tych czynników na człowieka,

• Określanie sposobów eliminacji uciążliwości i zagrożeń powodowanych przez czynniki środowiskowe oraz realizacja projektów korygujących warunki pracy.

Ergonomia osób starszych i nie w pełni sprawnych:

Przystosowanie pracy do specyficznych ograniczeń osób w starszym wieku, a także osób o ograniczonej sprawności psychofizycznej.

Społeczne i ekonomiczne aspekty ergonomii

Przedmiotem zainteresowania tej dziedziny wiedzy jest powiązanie ergonomii z założeniami polityki społecznej i ekonomicznej.

[Kierunki rozwoju ergonomii]

Ergonomia korekcyjna i koncepcyjna

Ergonomia koncepcyjna - wprowadzanie zasad ergonomii w trakcie projektowania i budowy systemów, obiektów technicznych itp.

Działania ergonomii koncepcyjnej muszą przezwyciężyć bariery natury psychologicznej:

- trudny problem jest niemożliwy do rozwiązania lub wadliwie sformułowany

- projektant ma tendencje do preferowania stereotypowych, tradycyjnych i często przestarzałych rozwiązań

- bariera organizacyjna - koordynowanie pracy zespołu specjalistów z różnych dziedzin (wiele współczesnych problemów wymaga podejścia interdyscyplinarnego)

Ergonomia korekcyjna – wprowadzanie zasad ergonomicznych w funkcjonujących obiektach technicznych, systemach organizacyjnych itp.

Ergonomiczna modernizacja urządzeń wiąże się z:

-koniecznością wyłączenia ich z ruchu

-zakłóceniami w organizacji pracy

-stratami wynikającymi ze zmniejszenia skali produkcji

-koniecznością przeszkolenia załogi

-okresem przejściowym związanym ze zmianą przyzwyczajeń i rutyną pracowników Ergonomia - Elementy sztuki inżynierskiej

Ergonomia powinna być stosowana przez inżynierów we wszystkich obszarach ich działalności zawodowej:

-inżyniera projektanta – konstruktora

-inżyniera kierującego procesem produkcyjnym,

-inżyniera – organizatora pracy

Proste techniki organizatorskie:

- rozszerzanie pracy

- wzbogacanie pracy

- wymienność pracy

- wymienność stanowisk

------------ prezentacja.3

Układ ergonomiczny

System <człowiek – obiekt techniczny> wyróżnia się następującymi cechami:

-realizuje celowe działanie

-może współpracować z innymi systemami

-może składać się z innych systemów

-stwarza warunki działania sobie i innym systemom, przeciwdziałając występującym zakłóceniom

-może się zmieniać i doskonalić (rozwijać się)

-trwa w czasie i ma skończoną trwałość

-zużywa się i wymaga odnowy itd

System <człowiek – obiekt techniczny> ma charakter dynamiczny:

-zmienia się w czasie,

-aktywnie działa na otoczenie fizyczno–chemiczno–biologiczne oraz społeczne,

-podlega działaniu tego środowiska

[Układ ergonomiczny] – rodzaje powiązań

Rodzaj powiązań jest zdeterminowany sposobem funkcjonowania urządzenia technicznego (narzędzia pracy, maszyny). W praktyce rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje powiązań:

-ręczne

-mechaniczne (półautomatyczne)

-automatyczne

-układ zdeterminowany

-układ niezdeterminowany

[Układ ergonomiczny] – przesyłanie informacji

A – B - percepcja

B – C - przetwarzanie (transformacja)

C – D - sterowanie

[Układ ergonomiczny] – system elementarny

Elementarny system człowiek – obiekt techniczny to system złożonego z jednego człowieka oraz określonej liczby i rodzajów środków technicznych, którymi posługuje się on przy wykonywaniu zaplanowanego zadania w określonym czasie i w określony sposób.

Obiekt

Układ ergonomiczny

Obiekt

Człowiek

techniczny

Obiekt

techniczny

Człowiek

Obiekt

techniczny

Człowiek

techniczny

Obiekt

System człowiek - maszyna

techniczny

System człowiek - maszyny

System człowiek - agregat

Układ ergonomiczny – oddziaływanie systemu z otoczeniem (środowiskiem materialnym) 4 przypadki wzajemnego oddziaływania otoczenia i systemu:

- nie występują żadne oddziaływania;

- występują oddziaływania wyłącznie o charakterze losowym, przy czym wypadkowa owych oddziaływań może być dla systemu: obojętna, sprzyjająca lub niesprzyjająca

- zachodzi zorganizowana współpraca,

- między systemem a otoczeniem występuje zorganizowana walka (system i otoczenie są z natury antagonistyczne).

Układ ergonomiczny – rozdział zadań w systemie

W miarę wzrostu stopnia "samodzielności" obiektów technicznych człowiek oddaje podsystemowi technicznemu coraz więcej zadań, polegających kolejno na:

-wydatkowaniu energii

-wykonywaniu zrutynizowanych i powtarzalnych ruchów roboczych

-wykonywaniu zrutynizowanych operacji kontrolnych, korygujących i regulujących

-wykonywaniu zadań związanych z ustalaniem strategii przebiegu prac Optymalny rozdział zadań pomiędzy człowieka i urządzenia techniczne jest ważnym tematem badań ergonomicznych. Ogólne wskazówki pomocne w rozwiązaniu tego problemu dał psycholog amerykański P.

M. Fitts tworząc tzw. „listy Fittsa”.

Człowiek przewyższa urządzenie techniczne w:

-wykrywaniu słabych sygnałów, zarówno wzrokowych, jak i słuchowych

-wykrywaniu sygnałów przypadkowych, pojawiających się na tle szumu

-odbiorze, interpretacji i scalaniu informacji cząstkowej oraz uzupełnianiu brakujących informacji

-wykonywaniu płynnych operacji sterowania

-przechowywaniu dużej ilości informacji przez długi okres i wykorzystywaniu ich w odpowiedniej chwili oraz umiejętności kojarzenia ze sobą różnorodnych informacji

-myśleniu indukcyjnym (wyciąganie wniosków i formułowanie uogólnień na podstawie dokonanych obserwacji i przesłanek stanowiących poszczególne przypadki wniosków i uogólnień)

-zmianach w zakresie wykonywanych funkcji w wyniku uczenia się (poprawa sprawności w toku pracy)

-zdolności do działania w sytuacjach nieoczekiwanych i mało prawdopodobnych (działanie intuicyjne)

-wykrywaniu i poprawianiu błędów, zarówno swoich, jak i maszyny.

Urządzenie techniczne przewyższa człowieka w:

-szybkości działania

-wielkości dysponowanej siły, mocy i ich stabilność

-niezmienności wykonywania stereotypowych czynności i zadań

-przechowywaniu informacji w postaci skróconej i kasowanie informacji

-zdolności do wykonywania wielu operacji równocześnie

-odporności (zaprogramowana) na warunki środowiska zewnętrznego

[Antropometria]

Antropometria – nauka zajmująca się pomiarami ciała ludzkiego oraz ich wzajemnymi stosunkami

[Antropometria] – płaszczyzny pomiarowe

A – strzałkowa (pomiędzy oczami, wzdłuż nosa)

B – czołowa (od ucha do ucha)

C – pozioma (wzdłuż pasa)

[Antropometria] – typy budowy

1 – pykniczny (niski tęgi)

2 – leptosomiczny (wysoki smukły)

3 – atletyczny

[Fizjologia pracy]

Fizjologia – nauka o czynnościach i procesach zachodzących w żywym organizmie (także człowieka) obejmująca jego narządy i układy.

Fizjolodzy zajmują się głównie badaniem mechanizmów adaptacji organizmu człowieka w następujących sytuacjach:

-deficytu energetycznego spowodowanego np. głodem

-nadmiaru energetycznego spowodowanego np. otyłością

-zaburzeniami w gospodarce wodno-elektrolitowej

-wysiłkami fizycznymi i bezczynnością ruchową

-zmianami środowiska gazowego i termicznego

-stresem

Z fizjologii wyłoniła się fizjologia pracy, która bada wpływ wysiłku i czynników środowiska pracy na organizm człowieka.

Praca jest to świadome wykonywanie przez ustrój ludzki dowolnych czynności wymagających wydatkowania sił, wydatkowania i przemiany energii, więcej niż jest to niezbędne dla spoczynkowej przemiany ustroju. (W myśl tej definicji pracą będzie więc każda czynność, podczas której następuje wzrost wydatkowania energii ponad poziom spoczynkowy.)

DPM = PPM + CPM + RWE

DPM – dobowa przemiana materii

PPM – podstawowa przemiana materii

CPM – czynnościowa przemiana materii

RWE – roboczy wydatek energetyczny

Schemat klasyfikacyjny różnych postaci pracy opracował G.Lehmann.

Stosując kryterium fizjologiczne (rodzaj obciążenia występującego podczas pracy) można wyróżnić:

-obciążenie fizyczne – spowodowane pracą mięśniową,

-obciążenie umysłowe – będące wynikiem zaangażowania uwagi i procesów myślowych,

-obciążenie nerwowe – wynikające z samej pracy lub psychicznych i materialnych warunków pracy.

Udział świadomości w różnych czynnościach (wg G.Lehmanna);

[czytanie: 100%]

prowadzenie auta na szosie: 35,1%

sortowanie pieniędzy: 44%

prowadzenie auta w mieście: 58,9%

liczenie pieniędzy: 80%

Praca fizyczna:

- dynamiczna - (tzw. praca rytmiczna) związana z przemieszczaniem się ciała ludzkiego lub poszczególnych jego części w przestrzeni; zewnętrznym objawem tej pracy jest ruch; mięśnie podczas pracy wykonują rytmiczne skurcze i rozkurcze,

- statyczna – jej efektem jest utrzymywanie ciała lub jego poszczególnych części w określonej pozycji; mięśnie są w stałym napięciu.