Wykład 05 Kinematyka.
Nauka o ruchu, bez pytania o przyczyny
Tor – Miejsce geometryczne punktów, w których znajdował się punkt materialny w trakcie ruchu.
Trajektoria – Tor i informacja gdzie znajdował się
punkt w kolejnych chwilach.
r
r
r
r
r ( t ) = i x( t ) + j y( t ) + k z( t ) z
t4
t3
t2
t1
y
x
Prędkość jest styczna do trajektorii.
r
r
3
d r
r d x ( t)
V =
= ∑
n
n
i
d t
n =1
d t
Układ współrzędnych związany z „nieruchomym”
układem odniesienia i „nieruchomy”!
1
z
t
r
4
V
t3
t2
t1
y
x
Każdy wektor można przedstawić jako jego wersor pomnożony przez jego wielkość
r
r
r
r
V
V = V τ ;
τ = r .
V
Przyspieszenie
r
r
d V
r
r
d V
r d V
r
y
d V
a =
;
a = i
x + j
+ k
z
d t
d t
d t
d t
Wektor można rozłożyć na część styczną i normalną do r
innego wektora. Ten inny - wybieramy τ .
r
r
r
r
r
a = a τ + a
τ
;
a ⊥ τ
n
n
r r
Jak policzyć τ
a ?
a = ( a,τ )
τ
r
Sprawa obliczenia a .
n
2
r
r
r
r
d V
d ( V τ )
r d V
d τ
Przyspieszenie a =
=
= τ
+ V
;
d t
d t
d t
d t
r
r
d τ
r
r
r
d τ
Wektor
. τ •τ = 1.
Różniczkujemy τ •
= 0
d t
d t
Czyli dokonaliśmy podziału przyspieszenia na część równoległa do prędkości i część prostopadłą do niej.
Na ćwiczeniach – przykład „ruch po elipsie”. Droga.
Ruch a unoszenie
Płaski ruch z unoszeniem
W chwili t.
α ( t )
y
R(t)
y’
x
r’(t)
x’
r
r
r
r ( t) = R( t) + r '( t ) 3
W chwili t + dt położenie będzie różne o r
r
r
r
r
r
d ( t ) = dR( t ) + d α ( t )× r '( t ) + r d '( t )
Translacja o dR
y
R(t)
α ( t )
dR
y’
x
r’(t)
x’
Obrót o α
d
y
R(t)
α ( t )+ dα ( t )
y’
dR
x
r’(t)
x’
4
Ruch w układzie unoszonym
y
R(t)
α ( t )+ dα ( t )
y’
dR
dr’
x
r’(t)
x’
r
r
d r ( t )
Prędkość to V =
d t
r
r
d R( t)
Prędkość translacji to V
=
tr
d t
r
r
d α ( t )
Prędkość obrotu to ω =
d t
r
r
d r '( t )
Prędkość ruchu w układzie unoszonym to V ' =
d t
r
r
r
r
r
V = V
+ ω × r ' + V '
tr
Prędkość unoszenia nie zależy od wyboru punktu 0!
r
r
r
r
V
= V + ω × r '
unoszenia
tr
Prędkość obrotu nie zależy od wyboru punktu 0, też!
5
r
r
Nazwy: ruch postępowy, bez obracania się ω = 0
r
r
Ruch obrotowy, bez translacji V
= 0
tr
Wzór jest równie ważny w ruchu nie płaskim.
Obliczenia są bardzo trudne, co ukrył zapis absolutny.
Przyspieszenie w ruchu z unoszeniem
Nie wyprowadzam wzoru, lecz interpretuję.
r
r
r
r
r
r
r
r
r
r
a = a
+ ω ×(ω × r ') + γ × r ' + 2ω × V ' + a'
tr
r
r
d V
Przyspieszenie translacji a
tr
=
tr
d t
r
r
d ω
Przyspieszenie kątowe
γ =
d t
r
r
Przyspieszenie Coriolisa 2ω × V '
Przyspieszenie wynikające z ruchu wewnątrz układu r
r
d V '
unoszonego a' =
d t
6
r
r
r
Przyspieszenie dośrodkowe
ω ×(ω × r ')
Przedstawiamy promień wodzący w układzie r
unoszonym jako sumę wektora równoległego do ω oraz r
r
r
r
prostopadłego do ω .
,
r ' = r + r '
⊥
||.
Wniosek, przyspieszenie dośrodkowe zależy tylko od r
części wektora r '⊥ .
r
ω
r
r '
r
r '||
r
r '⊥
r
r
r
Obliczamy tylko ω × (ω × r ' )
⊥
7
r
ω
.
r
r
r
ω × (ω × r ' )
r
⊥
r '
r
r
ω × r '⊥
r
.
r '||
r
r '⊥
r
Kierunek jak r '
2
ω
⊥ . Zwrot, przeciwny. Wartość
r'⊥
r
r
Przyspieszenie Coriolisa 2ω × V '
Działa tylko na punkty materialne poruszające się r
względem układu unoszenia nie równolegle do ω .
8