Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Polityka kryminalna
1. Polityka kryminalna:
a. szeroko: całokształt działalności paostwa i społeczeostwa zamierzających do zapobiegania i zwalczania przestępczości. Paostwo powinno prowadzid
taką politykę kryminalną, żeby nie generowała przestępczości
b. konkretniej: działalnośd organów paostwa w zakresie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Elementy:
- polityka ustawodawcza (tworzenie prawa)
-polityka ścigania przestępstw
- polityka stosowania przez sądy środków karnych za przestępstwa (polityka karna)
- polityka wykonywania orzeczonych kar i środków (polityka penitencjarna) *w tym nie tylko więzienia+; kodeks postępowania karnego -> kodeks
karny -> kodeks karny wykonawczy
2. Zadania polityki karnej
a. zapobieganie przestępczości
�� Prewencja ogólna na przykładzie pojedynczego przestępcy odstrasza się społecznośd
�� Prewencja szczególna izolacja; oddziaływanie konkretnie na sprawcę.
b. projektowanie i realizacja sprawne i najmniej społecznie kosztownych metod sankcjonowania naruszania prawa
Uwzględnia:
- wpływ społecznej pozycji jednostki na podobieostwo pociągnięcia jej do odpowiedzialności karnej
- wpływ społecznej pozycji jednostki na prawdopodobieostwo stania się ofiarą
- rozmiary kosztów przestępczości, które powinny byd pokrywane z pieniędzy podatników
3. Strategie realizacji polityki karnej i penitencjarnej
A. retrybutywna *wiąże się z neoklasycyzmem -> powrót do surowego karania, który miał miejsc najpierw w USA w latach 60.- 70.]
- kary izolacyjne, ekskluzja, wysoki poziom prizonizacji, formalny law and order , zamyka się wszystkich jak leci, a potem szuka się przyczyny
zamknięcia
B. współczesny menadżeryzm polega na tym, że mają byd efekty
- liczenie kosztów społecznych, dbałośd o efektywnośd, elektroniczny monitoring
C. poszanowanie dla praw człowieka (skazanego i poszkodowanego)
- kształtowanie postaw, kary alternatywne
4. Strategie karne a polityka
A. model neoliberalny (3AB)
- wolny rynek, duże różnice dochodów *wszyscy równi, ale relacje ludzkie zatomizowane+
- formalna równośd, zatomizowane relacje międzyludzkie, ograniczone prawa socjalne, społeczna ekskluzja, gettoizacja, prawica u władzy
- retrybutywizm, wysoki poziom karceracjii i wykluczenia
- USA, Wielka Brytania i Walia, Południowa Afryka, Polska *?+
B. model konserwatywnego korporatyzmu *stawia na resocjalizację+ (3BC)
- resocjalizacja
- Francja, Holandia
C. model opieki społecznej
- ograniczony wolny rynek, brak różnic, egalitaryzm i poczucie wspólnoty, prawa społeczne realnie dostępne, społeczna inkluzja i niewielki margines
ekskluzji
- lewica u władzy, lub prawica zlewicowana
- karanie nastawione na nieizolację, niski poziom karceracji
- Szwecja, Finlandia (3CB)
5. Zadania polityki penitencjarnej
a. traktowad skazanego humanitarnie z poszanowaniem jego praw człowieczych
- Powszechna Deklaracja Praw Człowieka 10 XII 1948, art. 1
- art. 31 par 3 oraz 41 par 4 Konstytucji RP
- Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności 4.11.1950, art. 5
- art. 4, 67 *wzbudzid w skazanym wolę współdziałania, w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw, poczucia odpowiedzialności oraz
potrzeby& + kkw
6. Podstawowe prawa więzniów
a. Poszanowanie wrodzonej godności
b. Humanitarne traktowanie
c. Odwołanie do sądu w trybie poufnym
1
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
d. Zasada kwalifikacji więznia na podstawie jego indywidualnych cech
e. Znajomośd przysługujących mu praw i obowiązków
f. Niezwłoczne powiadomienie osób wskazanych o miejscu pobytu oraz zmian w tym zakresie
g. Do adwokata i kontaktu w warunkach niekontrolowanych (istnieją wyjątki co do nadzoru)
h. Zakaz stosowania zbiorowych kar dyscyplinarnych
i. Opieka medyczna na przeciętnym standardzie w warunkach wolnościowych
Globalny poziom opieki i resocjalizacji
1. Międzynarodowe zainteresowanie sytuacją osób pozbawionych wolności
- lata 70. XXw Międzynarodowa Komisja Penitencjarna
- po I wŚ Międzynarodowa Komisja Karna i Penitencjarna
Osiągnięcia:
- regularne organizowanie kongresów penitencjarnych
- Reguły Minimalne Postępowania z Więzniami
~ zasady ustalone na I Kongresie w Londynie 1872
~ oficjalne przyjęte przez Ligę Narodów w 1934
2. ONZ (od 1951)
- Komitet ds. Zapobiegania i Kontroli Przestępczości (składnik Rady Gospodarczej i Społecznej ONZ)
- Konwencje humanitarne i kongresy międzynarodowe
~ 4 konwencje genewskie 1949 + protokoły dodatkowe 1977
~ ochrona praw człowieka
3. Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych 1966
Polska 1977r Dz. U. Nr 38 poz. 167, ale !!! 1991 I protoków fakultatywny
art. 7. Zakaz tortur oraz okrutnego, nieludzkiego albo poniżającego traktowania lub karania
art. 10.
a. traktowanie więzniów w sposób humanitarny z poszanowaniem przyrodzonej godności ludzkiej
b. indywidualne traktowanie więzniów, zwłaszcza oddzielnie (zasada wolnej progresji i indywidualizacji)
- oddzielenie oskarżonych od skazanych
- oddzielenie nieletnich od dorosłych
c. zasadniczy cel systemu penitencjarnego
- poprawa
- rehabilitacja społeczna
4. Konwencja Przeciwko Torturom oraz Innemu Okrutnemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu (1984)
Polska w 1989, Dz. U. Nr 63 poz.378
a) cel
- zwiększenie skuteczności w walce przeciwko torturom
b) art. 1. Tortura
- każde działanie, którym jakiejkolwiek osobie umyślnie zadaje się osty ból, cierpienie fizyczne lub psychiczne
- w celu uzyskania od niej lub osoby trzeciej informacji lub wyznania,
- w celu ukarania jej za czyn popełniony przez nią lub osobę trzecią albo o którego dokonanie jest ona podejrzana, a także
- w celu zastraszenia lub wywarcia nacisku na nią lub na osobę trzecią albo w jakimkolwiek innym celu wynikającym z wszelkiej formy dyskryminacji
- gdy taki ból lub cierpienie powodowane są przez funkcjonariusza paostwowego lub inną osobę występującą w charakterze urzędowym lub z ich
polecenia albo za wyrazną lub milczącą zgodą.
- określenie to nie obejmuje bólu lub cierpienia wynikających jedynie ze zgodnych z prawem sankcji, nieodłącznie związanych z tymi sankcjami lub
przypadkowo przez nie wywołanym .
c) obowiązki paostw, które przyjęły Konwencję
- zapobieganie torturom na terenie ich jurysdykcji
- represjonowania stosowania tortur
- udział w procedurach kontrolnych (Komitet przeciwko torturom)
5. Wzorcowe Reguły Minimum Postępowania z Więzniami NZ 1955 (I Kongres Penitencjarny Genewa)
a.
- przyjęto rezolucję z dnia 30 sierpnia 1955 roku na I Kongresie w Genewie
- zatwierdzone przez Radę Społeczno Gospodarczą rezolucją z dn. 31.07.1957
- 1984r. Komitet opracował i przedłożył Radzie ostateczny projekt procedur realizacji RM
- 25.05.1984r. Rada uchwaliła procedury skutecznego wprowadzenia w życie RM
b. zawierają warunki MINIMUM uznawane za odpowiednie przez NZ dla ochrony więzniów przed niewłaściwym traktowaniem
2
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
c. Zgromadzenie Ogólne zaleciło paostwom członkowskim
- podjęcie wysiłków w celu realizacji RM przez administrację zakładów karnych
- uwzględnienie RM w pracach legislacyjnych przy kształtowaniu prawa wewnętrznego
Reguły to rekomendacje nie mają mocy prawnej.
d. paostwa, które podpisały
- podejmują się przestrzegad zawartych w niej norm
- co 5 lat przedstawiają sprawozdanie
e. KONTROLA REALIZACJI REGUA MINIMALNYCH
- sprawozdania rządowe
- organizacje czuwające nad stanem przestrzegania prawa w toku wykonywania kary pozbawienia wolności (Human Right Watch, Helsioski Watch,
Observatoire Interantiol des Prisons, Prison Reformy International, Amnesty International, Ombudsman w Skandynawii rzecznik praw więzniów)
f. FORMA REGUA MINIMALNYCH - 95 norm w II częściach
- cz. I
* ogólne zasady zarządzenia zakładami penitencjarnymi + personel
* wszystkie kategorie więzniów: karnych, prawa cywilnego, aresztantów, a także wobec których sąd orzekł środki zabezpieczające lub środki
poprawcze
- cz. II
* zasady odnoszące się do poszczególnych kategorii więzniów
* zasady odnoszące się do więzniów karnych należy również stosowad do innych więzniów
g. CEL REGUA MINIMALNYCH
- pełne zabezpieczenie praw więzniów w ZK
- promowanie modelu oddziaływania penitencjarnego opartego o zasady progresji i rehabilitacji społecznej więzniów
- nie szczegółowe określenie modelu penitencjarnego, tylko:
* określenie pozytywnych zasad i praktyki postępowania z więzniami
* pobudzenie stałych wysiłków w pokonywaniu trudności praktycznych w zakresie ich stosowania
* podkreślenie, że stanową minimum warunków uznawanych za możliwe do przyjęcia przez NZ
h. reguła 58 REGUA MINIMALNYCH
- ostateczny cel i usprawiedliwienie kary więzienia
* ochrona społeczeostwa przed przestępczością
- cel realizowany jedynie poprzez
* wykorzystanie okresu uwięzienia do osiągnięcia
* stanu, w którym przestępca po zwolnieniu będzie miał wolę oraz zdolności
* do prowadzenia życia zgodnego z porządkiem prawnym
i. reguła 59 RM
- do realizacji celu wszelkie dostępne środki i odpowiednie działania
* wychowawcze
* duchowe
* lecznicze
* moralne
- i środki pomocy, stosowane
* zgodnie z indywidualnymi potrzebami więzniów
j. inne reguły
- redukowanie rozłamu między życiem w izolacji a życiem na wolności
- zasada progresji przed koocem kary kroki zapewniające stopniowy powrót do życia w społeczeostwie
- pozyskiwanie społeczności lokalnych dla wspomagania pracy resocjalizacyjnej personelu
k. słabe strony REGUA MINIMALNYCH
- normy wyrażone w pojęciach bardzo ogólnych i ich aplikacja jest możliwa do ujęcia bardzo różnych stanów
- reguły to zaledwie rekomendacja nie mają mocy przepisów prawnych
- są punktem wyjścia, wyznaczają kierunek dalszych, niezbędnych przemian. W praktyce często traktowane są jako punkt docelowy
3
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Reguły pekińskie. Wzorcowe Reguły Minimum NZ ws. Wymiaru Sprawiedliwości wobec Nieletnich
15, 29 listopad 2010
�� Minimalne standardy NZ dotyczące zasad działania administracji sądownictwa dla nieletnich.
�� Przyjęte na 40 zgromadzeniu ONZ 29.11.1985
�� Przygotowane przez Międzynarodowe Zebranie przygotowawcze w Pekinie
�� Zgodnie z rezolucją uchwaloną przez VI kongres NZ poświęcony zapobieganiu przestępczości
�� Pierwszy międzynarodowy instrument prawny
określający kompleksowo szczegółowe normy administracji sądownictwa dla nieletnich
zgodnie z prawami i rozwojem dziecka
�� Inne zasady sądownictwa dla nieletnich ONZ 14.12.1990
1. Przewodnik NZ dla zapobiegania Przestępczości nieletnich.
Wskazania dotyczące Zapobiegania Przestępczości Nieletnich Wskazania Rijadskie R. 45/11
2. Zasady NZ dotyczące Ochrony Nieletnich, którzy Utracili Wolnośd
reguły NZ dotyczące Ochrony Nieletnich Pozbawionych Wolności, R45/113 (Zasady JDL)
�� Przewodnik po trzystopniowym procesie
1. Polityka socjalna
- chronid młodzież przed popadnięciem w konflikt z prawem (Rijad)
2. Postępowy system sądownictwa dla młodych ludzi (Pekin)
3. Ochrona podstawowych praw i tworzenie środków dla socjalnej reintegracji młodych
- tych, którzy utracili już wolnośd (JDL)
�� Status Reguł Pekioskich
1. Rekomendowane i nie wiążące
2. Nie zastępują Minimalnych Standardów NZ dot. Traktowania Więzniów z 1955
3. Powinny byd interpretowane w świetle innych istniejących i pojawiających się tekstów o prawach człowieka. Bez uprzedzeo do jakichkolwiek
warunków szerszych umów
�� Forma zasad Pekioskich
Sześd części oraz komentarze każdej z zasad
1. Zasady ogólne
2. Dochodzeni i wniesienie oskarżenia
3. Rozprawa sądowa i wydanie wyroku
4. Traktowanie nie-instytucjonalne
5. Traktowanie instytucjonalne
6. Badania, planowanie, polityka formułowania celów i ewaluacji
- stosowalne w ramach różnych systemów prawnych
- wytyczają minimalne standardy postępowania
�� Definicje
1. Nieletni
- dziecko lub osoba młoda,
- która zgodnie z systemem prawnym, może byd oskarżona o popełnienie przestępstwa
2. Przestępstwo
- każde zachowanie karalne zgodnie z systemem prawnym danego kraju
3. Nieletni przestępca
- dziecko lub młoda osoba,
- która rzekomo popełniła lub odkryto, że popełniła przestępstwo
�� Podstawowe zasady
1. Zasada proporcjonalności uczciwe i ludzkie traktowanie nieletnich będących w konflikcie z prawem
Cele sądownictwa dla nieletnich
- promowanie dobra nieletnich
- reakcja władzy proporcjonalna do natury przestępcy i przestępstwa
2. Odchodzenie od oficjalnych rozpraw w kierunku programów społecznych
- pobudzenie woli nieletniego
3. Gdy działanie okazuje się nieodpowiednie uwięzienie traktowane jako ostatecznośd
- jak najkrótszy okres czasu
- w oddzieleniu od dorosłych skazanych
4. Postępowanie przeprowadzone
- w najlepszym interesie nieletniego i - w sposób umożliwiający udział i swobodę wypowiedzi
4
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
5. Pozbawienie wolności zastosowane
- tylko po głębokim namyśle (sędzia musi się opierad na opinii biegłych)
- na minimalny okres czasu
- tylko w wypadku poważnych przestępstw
6. Zabronione kary finansowe i cielesne
7. Zamknięcie w zakładzie
- dopiero po rozpatrzeniu alternatywnych środków
8. Pracownicy i policjanci mają kontynuowad szkolenia specjalistyczne
9. Podczas pobytu w zakładzie nieletni
- odpowiednia edukacja i opieka
- celem umożliwienia powrotu do społeczeostwa
10. Oswobodzenie brane pod uwagę
- przy zatrzymaniu
- przy najbliższej sposobności
�� Reguły pekioskie cz III
- orzeczenie opieki, poradnictwa wychowania i nadzoru
- dozór kuratora
- prace na rzecz społeczności
- kary pieniężne, wynagrodzenie strat, przywrócenie stanu poprzedniego
- środki półwolnościowe, poddanie się leczeniu
- polecenie uczestnictwa w poradnictwie grupowym
- orzeczenie opieki zastępczej, wspólnego mieszkania z grupą oraz uczestnictwa w innych formach zorganizowanego wychowania
- inne odpowiednie orzeczenia: opieka rodziców, istota społeczności
�� Formy alternatywne
W wielu przypadkach powstrzymanie się od interwencji to najlepsza forma reagowania.
- Uzyskanie zgody sprawcy (lub jego rodziców czy opiekunów) na poddanie go środkom w ramach postępowania alternatywnego.
- Postępowanie alternatywne połączone z naprawieniem szkody.
- Prowadzące do uniknięcia przyszłych konfliktów z prawem.
�� Przegląd zawartości reguł pekioskich
- wiek odpowiedzialności karnej
- cele sądownictwa dla nieletnich
- prawa nieletnich: zasada domniemania niewinności, zakres proceduralnej ochrony, minimum uczciwego sądzenia
- ochrona prywatności
- kontakt wstępny
- zmiana kierunku w programach społecznych: korzyści, programy społeczne ( czasowy nadzór i ochrona oraz zadośduczynienie)
- zatrzymanie w czasie procesu
- rozpatrywanie: zasada proporcjonalności, minimalne ograniczenie wolności, dobro nieletniego
- różnorodnośd środków decyzyjnych
- możliwe najmniejsze korzystanie z instytucjonalizacji
- unikanie niepotrzebnego opóznienia
- zeznania
- potrzeba profesjonalizmu i szkolenia personelu
- cel traktowania zinstytucjonalizowanego
~~ pomoc socjalna
~~ edukacyjna
~~psychologiczna
~~medyczna i fizyczna
- częstośd i wczesne stosowanie zwolnieo warunkowych
- półzinstytucjonalizowane układy
~~ domy edukacyjne
~~ dzienne ośrodki szkoleniowe
- badania naukowe jako podstawa do planowania, tworzenia strategii i ewaluacji
- wykorzystanie zasad
5
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Standardy ochrony praw nieletnich umieszczonych w placówkach
Zapewnienie zwiększonej ochrony z trzech powodów
1. Nieletni podlegają rygorom postępowania w sprawach nieletnich,
2. Mają stwierdzoną niepełnosprawnośd
3. Paostwo przejmuje odpowiedzialnośd za człowieka, gdy pozbawia się go wolności w sensie tym, że dziecko umieszczone jest poza rodziną, w placówce
typu zakładowego
Postępowanie wobec nieletnich:
1. Konstytucja RP art. 40, art.41 ust.1, art.48 ust 2 i art. 72, art43, punkt3
2. Konwencja o prawach dziecka- prawo dziecka uznanego winnym pogwałcenia prawa karnego do traktowania w sposób sprzyjający poczuciu godności
i wartości
3. Wzorcowe Reguły Minimum NZ dot. wymiaru sprawiedliwości wobec nieletnich (R40/33) Reguły pekioskie
4. Wskazania NZ dot. zapobiegania przestępczości nieletnich tzw. Wskazania Rijadskie (R45/112)
Rekomendacja Racy Europy
�� W sprawie postępowania wobec nieletnich przestępców np. pochodzących z rodzin emigrantów.
Niepełnosprawnośd nieletnich:
1. Konstytucja RP - Art.69 i art. 68 ust.3
2. Konwencja o prawach dziecka - Art. 23- uznanie prawa do pełni normalnego życia dzieci i uznanie i szczególnych potrzeb
3. Europejska Karta Społeczna - Prawo osób niepełnosprawnych do samodzielności, integracji społecznej i do udziału w życiu wspólnoty
4. Deklaracja na temat Praw Osób Niepełnosprawnych Zgromadzenia Ogólnego NZ\1975
5. Standardowe Zasady Wyrównywania Szans Osób Niepełnosprawnych przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne NZ w 1993r
6. Rezolucja 48/96 (zasada 6)
7. Zalecenie Nr R(92) 6 Komitetu Ministrów Rady Europy w sprawie Spójnej Polityki wobec Osób Niepełnosprawnych przyjęte w 1992r.
8. Deklaracja Madrycka z 2002 roku
Umieszczenie w placówkach resocjalizacyjnych:
1. Konstytucja RP- art. 48 i art. 72
2. Konwencja o prawach dziecka- art.25
3. Orzecznictwo Trybunały Praw Człowieka
�� Objęcie dziecka opieką publiczną jest środkiem tymczasowym
�� Można go stosowad nie dłużej niż wymagają tego okoliczności
�� Musi byd zgodny z celem połączenia dziecka z rodzicem
Rekomendacje i rezolucje Rady Europy
1. Rezolucja 77 (33) RE w sprawie umieszczenia dzieci w placówkach
2. Rekomendacja 1061/2003 Zgromadzenia Parlamentarnego RE w sprawie poprawy sytuacji dzieci umieszczonych w placówkach
6
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Zasady postulowanego modelu opieki nad dzieckiem i rodziną
1. Środowisko rodzinne jest dla dziecka najlepszym
�� Zabranie dziecka z rodziny biologicznej może nastąpid dopiero po wyczerpaniu wszelkim form pomocy rodzinie
2. W sytuacji, gdy pomoc rodzinie nie przynosi efektów, a dobro dziecko uzasadnia umieszczenie go poza rodziną biologiczną, pojawia się potrzeba
rodzinnej opieki zastępczej
�� Ukierunkowana forma wsparcia polegająca na zapewnieniu czasowej opieki i wychowania dzieciom pochodzącym z rodzin przeżywających
kryzysy i czasowo niezdolnych do opieki nad własnymi dziedmi.
3. Placówki powinny przejmowad opiekę nad dzieckiem tylko w ostateczności, po wyczerpaniu wszystkich innych możliwości.
�� Mają mied charakter małych domów stwarzających warunki życia zbliżone do rodzinnych
4. Każdy wychowanek rodziny zastępczej lub placówki, który do osiągnięcia pełnoletniości wychowywał się poza rodziną własną
�� Ma prawo do pomocy w usamodzielnieniu się
Standardy Quality4children
1. Dziecko i jego rodzina biologiczna mają prawo do wsparcia i interwencji ze strony systemu opieki w każdym przypadku, gdy odczuwają potrzebę
zmiany swojej aktualnej sytuacji życiowej
�� Zawsze wysłuchani a potrzeby traktowane z należytym szacunkiem
�� Wsparcie m.in. umożliwid podjęcie najlepszej decyzji dotyczącej dalszej drogi życiowej dziecka i rodziny
�� Podstawowym priorytetem- bezpieczeostwo i potrzeby dziecka
�� Dziecko ma prawo uczestnictwa w decyzjach dot. jego losów
2. Dziecko powinno byd informowane i wysłuchane, adekwatnie do jego wieku i możliwości intelektualnych
3. Prawdziwie profesjonalna i zmierzająca do zaspokojenia potrzeb dziecka decyzja dotycząca jego losów oparta na obiektywnej ocenie i wyborze
rozwiązania najlepszego dla dziecka- bez żadnych uprzedzeo i doktrynalnych założeo
4. Decyzja zakłada, że zarówno rodzina biologiczna, adopcyjna, zastępcza, jak i specjalistyczna placówka mogą byd najlepszym rozwiązaniem dla
specyficznych, indywidualnych potrzeb dziecka.
5. W opiece poza rodziną obowiązuje zasada nierozdzielania rodzeostwa
6. Proces przenoszenia dziecka do nowego środowiska doskonale przygotowany u zaplanowany
7. Proces ten odbywa się stopniowo, z uwzględnieniem wrażliwości dziecka, kompetencji nowych opiekunów, ich wzajemnego poznania i zaufania.
Ograniczyd do minimum wszelkie związane z tym procesem urazy.
8. Opieka i pobyt dziecka poza domem rodzicielskim zaplanowane indywidualnie, z uwzględnieniem najlepszych możliwości rozwoju dla dziecka.
Indywidualny plan ma ewaluowad, aby osiągnąd najlepsze efekty w procesie rozwoju dziecka.
9. Rodzina lub placówka, w której przebywa dziecko poza domem rodzinnym musi odpowiadad jego potrzebom i sytuacji życiowej. Dziecko musi
wzrastad w środowisku wspierającym, chroniącym je i umożliwiającym rozwój
10. Dziecko musi mied zarówno szanse na podtrzymanie bezpiecznego kontaktu ze swoim środowiskiem pochodzenia, jak i na budowę
stabilnych relacji z nowym opiekunem
Rada Europy jako podmiot polityki reintegracji społecznej
Rada Europy- informacje ogólne
Statut:
�� Jest organizacją międzyrządową
�� Oparty na prawach człowieka
�� Głowna siedziba- pałac Europy w Strasburgu;+
Cele:
�� Ochrona praw człowieka, demokracji pluralistycznej oraz rządów prawa
�� Działanie na rzecz podnoszenia świadomości i rozwoju tożsamości kulturowej oraz różnorodności w Europie
�� Poszukiwanie sposobów rozwiązywania problemów nurtujących społeczeostwa
�� Pomoc w umacnianiu demokratycznej stabilności Europy poprzez popieranie refom politycznych, ustawodawczych i konstytucyjnych
PAOSTWA CZAONKOWSKIE:
- 47 paostw
- 1949 utworzona przez 10 paostw : Belgia, Dania, Francja, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Norwegia, Szwecja, WB, Włochy
- Polska 26 listopada 1991
- od 1993 Białoruś cały czas się ubiega ; status obserwatora : stolica apostolska, Japonia, Kanada, Meksyk, USA
Obszary działania:
�� Prawa człowieka,
�� Media
�� Współpraca prawna
�� Spójnośd społeczna
�� Zdrowie, edukacja, kultura, dziedzictwo, sport, młodzież
�� Demokracja lokalna i współpraca trans graniczna
�� Środowisko
�� Planowanie regionalne
7
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Prace RE:
�� Opracowanie konwencji i porozumieo europejskich
�� Na ich podstawie paostwa członkowskie mogą nowelizowad i swoje ustawodawstwo
�� Niektóre są otwarte do przyjęcia przez paostwa nie będące członkami RE
�� Przyjmuje także tzw. porozumienia częściowe , będące formą współpracy o zmiennej geometrii
POLSKA A RE
Wstąpienie 26.10.1991
Budżet:
2006- 190 mln/ wkład Polski- 4.357 mln euro (2,2917%)
Prawa człowieka
- europejska konwencja praw człowieka w 1993
- skargi przeciwko Polsce 2004- 5784
Wyroki: 75, w tym 74 naruszenie Konwencji
ORGANY RADY EUROPY
1. Komitet Ministrów
a. Organ decyzyjny
Ministrowie spraw zagranicznych paostw członkowskich
b. Wspólnie ze Zgromadzeniem Parlamentarnym
- stoi na straży podstawowych wartości Rady Europy
- czuwa nad przestrzeganiem przez paostwa członkowskie przyjętych założeo
c. określa zadania w wyniku zaleceo oraz propozycji
- uchwala program działania i budżet Rady Europy
d. Decyzje Komitetu Ministrów przekazywane rządom w formie
- zaleceo (rekomendacji)
- europejskich konwencji i porozumieo (wiążących!)
- deklaracje i rezolucje (uchwały) na temat aktualnych problemów politycznych
2. Zgromadzenie Parlamentarne
- 315 osób + 315 zastępców
- wybierani lub wyznaczani przez parlamenty krajowe spośród parlamentarzystów
- 4 razy do roku tygodniowe publiczne sesje parlamentarne w Pałacu Europy
Zgromadzenie a Parlament Europejski
- Zgromadzenie przedstawiciele parlamentów paostw członkowskich, wybierani lub wyznaczani przez parlamenty krajowe
- Parlament przedstawiciele 27 paostw członkowskich Unii Europejskiej wybierani w bezpośrednich wyborach
3. Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy
a. - od 1994r. jako ciało konsultacyjne
- 315 członków + 315 zastępców
- dwie izby: Władz Lokalnych i Regionów
- posiedzenia raz do roku w Strasburgu
b. - pomoc nowym paostwom członkowskim w kwestiach praktycznych związanych z tworzeniem skutecznie działających samorządów lokalnych i
regionalnych
- organizuje publiczne debaty i konferencje
- przygotowuje raporty o rozwoju demokracji lokalnej i regionalnej w paostwach członkowskich i w krajach ubiegających się o członkowstwo
- prowadzi monitoring, szczególnie realizacji zasad Europejskiej Karty Samorządu terytorialnego
4. Konferencja Międzynarodowych Organizacji Pozarządowych
5. Sekretarz Generalny
- wybierany przez Zgromadzenie Parlamentarne
- kadencja % lat
koordynuje i kieruje działalnością RE
- od 1.10.209 Thobjorn Jaglad Norwegia
8
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
800 milionów Europejczyków
rezultaty
Parlamenty Rządy Władze Lokalne i Regionalne
Decyzje,
konwencje
zalecenia
zalecenia
Zgromadzenie Kongres Władz Lokalnych i
Komitet
konsultacje
Parlamentarne Regionalnych Rady Europy
Ministrów
konsultacje
Sekretariat Rady Europy
FINANSOWANIE
a. przez rządy paostw członkowskich (składki)
b. składki proporcjonalne do liczby ludności i zasobów paostwa
c. podstawowy budżet na 2006r. 262 mln euro
FINANSOWANIE POLITYKI SPOAECZNEJ RADY EUROPY
Fundusz Rozwoju Społecznego (budżet ok. 2 mln euro)
- zarządzany przez Bank Rozwoju RE
- pomoc w budownictwie socjalnym dla ludzi o niskich dochodach
- tworzenie miejsc pracy
- modernizacja rolnictwa
- odnowa po katastrofach naturalnych i ekologicznych
- Polska od 23.07.1998
POLITYKA SPOAECZNA RE
1. Europejska Karta Społeczna 1961/ Zrewidowana 1996
Mechanizm kontrolny
- 28 paostw
- każdy rząd jest zobowiązany do składania raportów o stosowaniu zaakceptowanych postanowieo Karty
- raporty badane przez Europejski Komitet Praw Społecznych
wnioski
- komitet kieruje do rządów zalecenia&
2. Europejski Kodeks Zabezpieczenia Społecznego. Zrewidowany w 1990
3. Europejska Konwencja o Zabezpieczeniu Społecznym 1972
4. Europejska Konwencja Pomocy Społecznej i Medycznej 1953
5. Europejska o Statusie Pracownika Migrującego 1977
6. Europejska Karta Samorządu Terytorialnego 1985
Zredywidowana Europejska Karta Społeczna
�� Strasburg 3 maja 1996
�� Ministerialna Konferencja w Turynie 10.1991
�� Decyzje o aktualizacji i dostosowania zmian społecznych
Ochrona zdrowia
Cel
- rozwój europejskiej polityki zdrowotnej, opartej na zasadach etyki (poprzez)
*budowanie pomostu między prawami człowieka, spójnością społeczną i instytucjami zdrowotnymi
* harmonizowanie polityki zdrowotnej paostw członkowskich pod kątem bezpieczeostwa i jakości usług
* rozwijanie medycyny zapobiegawczej i oświaty zdrowotnej
* upowszechnienie równego dostępu do opieki zdrowotnej, praw pacjenta, udziału obywateli i ochrony słabszych grup społecznych
9
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Wybrane działania
1. świadczenia zdrowotne z perspektywy spójności społecznej
- zapewnienie skutecznej ochrony grup społeczeostwa bardziej podatnych na czynniki negatywne
- osoby w zakładach zamkniętych, osoby starsze w domach pomocy, niepełne rodziny, przewlekle chorzy, osoby dotknięte marginalizacją społeczną
2. Oświata zdrowotna wśród młodzieży
3. Transplantacja krwi: bezpieczeostwo i etyka
4. Transplantacja organów dla ratowania życia
5. Farmakopea Europejska
6. Ochrona zdrowia konsumentów
Grupa POMPIDOU
- 32 paostwa + Zamecka
- zwalczanie nadużywania i nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi
- co 3 lata na szczeblu ministerialnym weryfikacja programu działania i określania nowych potrzeb i celów w zakresie dalszej współpracy
Aktualne priorytety:
- działanie na rzecz zapobiegania narkomanii
- reintegracja społeczna osób uzależnionych i zażywających
- sprawne funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych
- rozwijanie szkoleo i badao, szczególnie w zakresie społecznych kosztów narkomanii
ERW/RM
Wybrane regulacje prawne inspiracją ERW
1. europejska konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności 1950
- art. 5 prawo do wolności i bezpieczeostwa osobistego
- art. 6 każdy ma prawo do wolności i bezpieczeostwa osobistego. Nikt nie może byd pozbawiony wolności, z wyjątkiem następujących przypadków i w
trybie ustalonym przez prawo.
2. Europejska konwencja przeciwko torturom oraz innemu okrutnemu lub poniżającemu traktowaniu lub karaniu 1987
Działania RE/ postępowania z przestępcami
1. Europejski komitet ds. problematyki przestępczości 1957
2. Komitet do współpracy w sprawach Więziennictwa
Sztandarowy dokument
Europejskie Reguły więzienne
- zalecenie R(87) z 1987r
- rekomendacja Rec (2006)
ERW charakterystyka ogólna
- międzynarodowy soft-low
- reguły z 1973
- reguły z 1987
- reguły z 2006
- pozbawione bezpośrednich mechanizmów implementacyjno-kontrolnych
Prawa człowieka ogólnie chronione zawarte w ERW
a. zakaz tortur
b. poszanowanie życia prywatnego
c. swoboda myśli, sumienia, religii
d. prawa własności
e. prawa do nauki
10
Europejskie systemy opieki, resocjalizacji i pomocy
Znaczenie ERW
1. W drodze inkorporacji do ustaw lub regulaminów więziennych w całości
- Austria, Bułgaria, Finlandia, Niemcy, Grecja, Norwegia
2. Motyw przewodniego dla ustawodawstwa krajowego dot. więziennictwa
- Portugalia, Anglia, Irlandia
3. Czysty punkt odniesienia w oficjalnych orzeczeniach sądowych paostw
- mimo braku wiążącej powinny byd uwzględnione
- zakorzenione w koncepcji prawa, która jest wspólna paostwom członkowskim RE
Różnice między RM a ERW (87)
1. Główne przesłanie reguł więziennych
- 1955/1958 RM ONZ skromne, nieśmiałe
gwarancje szacunku i podmiotowości; warunki przeżycia
- 1987 R(87) 3 godnośd więznia/człowieka
punkt odniesienia dla oceny warunków więziennych
- 2006 Rec. (2006)2
więzienie szkodzi, zasada normalizacji
2. ERW
- służą zgodnemu z prawem przystosowaniu więzniów do życia w społeczeostwie
- narzucają więc bardziej precyzyjne i dalej idące reguły wykonania kary pozbawienia wolności
3. Różnice dotyczą
a. cel wykonywania kary pozbawienia wolności
b. personel więzienny
c. charakter kontaktów ze światem zewnętrznym
Cel wykonywania kary pozbawienia wolności
- ERW 1987
resocjalizacja nie obowiązkiem, a prawem więznia
raczej nie resocjalizacja, a normalizacja
Ogólna zasada
- nic, co bezpośrednio nie wynika z wykonania kary
- nie może byd odebrane skazanemu
Metoda minimalizacji szkód uwięzienia ERW 2006
- wykonanie kary zbliżyd do warunków wolnościowych
Wymogi ERW 2006 dla normalizacji
- program pobytu
- jednoosobowa cela
- sensowne zajęcie
- informacja
- kontakt ze światem zewnętrznym
Personel więzienny
1. Normalizacja życia więziennego - zatrudnienie personelu obu płci, pracującego razem w zakładach przeznaczonych zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet
(R62)
2. Preferowanie systemu o znacznym stopniu decentralizacji obdarzeni odpowiedzialnością stają się bardziej odpowiedzialni
3. Staranny dobór odpowiedniej kadry - nie tylko prawośd, ludzkie podejście oraz umiejętności zawodowe także podatnośd do służby więziennej
osobowości kandydata (R54)
11
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
europejski system pieniężny 1EUROPEJSKI SYSTEM WALUTOWY1Dom Dziecka w systemie opieki nad dzieckiemSystem szkolen pierwszej pomocy w PCKSystem opieki zdrowotnej nad uzależnionymieuropejski system pieniężny 2EUROPEJSKI SYSTEM BANKÓW CENTRALNYCHPWSZ Kalisz Wyklad 4 KPM Wspolczesna koncepcja organizacji systemu opiekiJak postawic system w 5 min przy pomocy Nortona GhostaZrównoważony Europejski system transportowyeuropejski system banków centralnychameryka?ski i europejski system system kontroli konstytucyjno?ci prawaeuropejski system ochrony praw czlowiekaWpływ reformy systemu opieki zdrowotnejSystem Instytucjonalny Unii Europejskiejwięcej podobnych podstron