1
Mgr Jolanta Sadek
Mięśnie klatki piersiowej
" Grupa mięśni klatki piersiowej pokryta jest skórą, w której widoczne są sutki.
" Brodawki sutkowe widoczne są u mężczyzn na wysokości IV międzyżebrza, natomiast u kobiet na wysokości od III do VII międzyżebrza i
zlokalizowane są bardziej bocznie  w kierunku linii pachowej przedniej.
" Od zewnątrz kostne rusztowanie klatki piersiowej pokryte jest mięśniami:
- od przodu: - od tyłu:
właściwe mięśnie klatki piersiowej mięśnie grzbietu
A. grupa powierzchownaa
1. mięsień piersiowy większy (musculus
pectoralis major)
2. mięsień piersiowy mniejszy (musculus
pectoralis minor)
3. mięsień podobojczykowy (musculus subclavicus)
4. mięsień zębaty przedni (musculus serratus anterior)
B. grupa głęboka
2. mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne (musculi intercostales externi)
3. mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne (musculi intercostales interni)
4. mięśnie międzyżebrowe najgłębsze (musculi intercostale intimi)
5. mięśnie podżebrowe (musculi subcostales)
6. mięsień poprzeczny klatki piersiowej (musculus transversus thoracis)
C. Przepona (diaphragma)
2
Mięśnie klatki piersiowej - właściwe mięśnie klatki piersiowej
A. Grupa powierzchowna
Mięsień Ryc. PP PK Unerwienie / charakt. Czynność
część obojczykowa: grzebień guzka nn. piersiowe przednie M. przyciąga ramię
1. Mięsień piersiowy
przyśrodkowa większego kości splotu ramiennego do tułowia
większy
połowa obojczyka, ramiennej.
m. pectoralis major
(szczególnie silnie przywodzi), wysuwa je
część mostkowo-
nieco do przodu oraz nawraca,powodując
żebrowa: mostek, II-
ruch, jaki wykonywany jest na przykład
VI/VII żebro, część
podczas pływania. Dlatego u pływaków
brzuszna: blaszka
mięsień jest wyjątkowo dobrze rozwinięty
przednia pochewki
(podobnie jak mięsień najszerszy
mięśnia prostego
brzucha. grzbietu).
Przy podniesionym ramieniu powyżej
poziomu, mięsień z dużą siłą obniża
ramię do przodu, jak przy wszelkich
uderzeniach z góry na dół. Jeżeli oba
ramiona są uniesione i ustalone, wtedy
oba mięśnie piersiowe mogą podciągać
ciało w górę, np. przy podnoszeniu się na
drążku lub w trakcie wspinania po linie.
W tej pozycji działa również jako
pomocniczy mięsień wdechowy
3
III-V żebro.
2. Mięsień piersiowy wyrostek kruczy Nerwy piersiowe Mięsień obniża
mniejszy łopatki. przednie ze splotu obręcz i pociąga ją do
ramiennego przodu.
m pectoralis minor
3. Mięsień I żebro na granicy Dolna powierzchnia Nerwy Mięsień umacnia
podobojczykowy kostno-chrzęstnej. barkowego końca podobojczykowe obojczyk w stawie
obojczyka. splotu ramiennego mostkowo-
m. subclavius obojczykowym.
Obniża obojczyk i
wysuwa nieznacznie
do przodu.
4
4. Mięsień zębaty I-IX żebro, brzeg nerw piersiowy długi 2. Obraca łopatkę
przedni powierzchnia przyśrodkowy ze splotu ramiennego (umożliwia
zewnętrzna. łopatki uniesienie
m. serratus anterior
ramienia ponad poziom, przez pośrednie
skierowanie panewki stawu ramiennego ku
górze)  akton dolny
2. Skurcz całego mięśnia przesuwa obręcz
ku przodowi
3. Akton górny unosi łopatkę
4. Przyciska łopatkę do klatki piersiowej
5. Przy ustalonych barkach unosi żebra
(pomocniczy m.wdechowy)
B. grupa głęboka
1. mięśnie
dolna krawędz
wyżej krawędz
górna niżej Mięśnie Unoszą żebra - są
międzyżebrowe
leżącego żebra, na leżącego żebra. międzyżebrowe mięśniami
zewnętrzne
zewnątrz od bruzdy zewnętrzne jedenaście wdechowymi
żebra, od guzka do par - wypełniają
(musculi
granicy kostno- przestrzenie
intercostales
chrząstkowej żebra międzyżebrowe od
externi)
guzków żeber do końców przednich żeber kostnych.
Włókna mięśniowe, biegną skośnie od góry i tyłu ku dołowi i do
przodu.
W przedłużeniu mięśni międzyżebrowych zewnętrznych w
kierunku mostka biegnie błona międzyżebrowa zewnętrzna
(membrana intercostalis externa) o takim samym przebiegu
włókien ścięgnistych.
Un. Nerwy międzyżebrowe I  XI
2. mięśnie krawędz
górna niżej Opuszczają żebra, są
krawędz
dolna wyżej Włókna krzyżują się
międzyżebrowe leżącego żebra. więc mięśniami
5
wewnętrzne wydechowymi
leżącego żebra do z włóknami mięśni
(musculi
wewnątrz od bruzdy międzyżebrowych
intercostales
żebra, od kąta żebra zewnętrznych prawie
interni)
pod kątem prostym.
aż do mostka.
Wypełniają przestrzenie międzyżebrowe od mostka do kątów żeber i ku tyłowi
przechodzą w błonę międzyżebrową wewnętrzną (membrana intercostalis
interna).
Unerwienie: nerwy międzyżebrowe I  XI
3. mięśnie
Jest to część mm.
międzyżebrowe
międzyżebrowych
najgłębsze
wewnętrznych,
(musculi
oddzielona przez
intercostale intimi)
naczynia i nerwy
międzyżebrowe
4. mięśnie
powierzchnia krawędz
górna II lub mają charakter obniżają żebra
podżebrowe
wewnętrzna dolnych III niżej leżącego szczątkowy, występują
(musculi
żeber w okolicy
żebra tylko w dolnej części
subcostales)
kątów.
klatki piersiowej -
6
5. mięsień
powierzchnia tylna 5 zębów na granicy położony jest na Mięsień wydechowy:
poprzeczny klatki
wyrostka chrzęstno-kostnej wewnętrznej ścianie Część dolna
piersiowej
mieczykowatego i szóstego do drugiego klatki piersiowej zmniejsza kąt
(musculus
żebra przyczepu chrząstki
dolnej części trzonu między dolną częścią
transversus
żebrowej do mostka
mostka. mostka a górnymi
thoracis)
W czasie skurczu
żebrami.
mięsień pociąga żebra
Nerwy
ku dołowi
międzyżebrowe II - VI
C. Przepona (diaphragma)
Mięsień wysklepiony na kształt kopuły do jamy klatki piersiowej,
kształtu nerkowatego, z wnęką zwróconą do kręgosłupa. Stanowi
przegrodę oddzielającą jamę klatki piersiowej od jamy
brzusznej.
W przeponie wyróżnia się część mięśniową położoną na
obwodzie i część ścięgnistą, tworzącą środek ścięgnisty
przepony centrum tendineum diaphragmae = ścięgno końcowe.
Część mięśniową w zależności od miejsca przyczepu dzieli się
na:
ż� część żebrową pars costalis diaphragmatis - największą,
która przymocowuje się do żeber (od siódmego do
dwunastego);
ż� część lędz
wiową (podkręgową) pars lumbalis
diaphragmatis- najmocniejszą - tworzy ona dwie
odnogi crura diaphragmae (odnoga prawa: trzony trzech lub
czterech górnych kręgów lędz
wiowych; odnoga lewa: trzony
dwu do trzech górnych kręgów lędz
wiowych) oraz parzyste
więzadła łukowate boczne i przyśrodkowe, przyczepiające
się do kręgów lędz
wiowych i dwóch ostatnich żeber.
ż� część mostkową pars sternalis - najmniejszą, która
rozpoczyna się na nasadzie wyrostka mieczykowatego mostka.
7
Graniczące ze sobą części mięśniowe przepony nigdy się ze sobą ściśle nie łączą; między początkami części (odnóg) lędz
wiowych i żebrowych znajdują się
trójkąty lędz
wiowo-żebrowe trigonum lumbocostale; między brzegami bocznymi części mostkowej, a brzegami przyśrodkowymi części żebrowych
znajdują się trójkąty mostkowo-żebrowe trigonum sternocostal).
Są to miejsca zbudowane z tkanki łącznej włóknistej, będące miejscami zmniejszonej oporności.
W przeponie występuje kilka otworów:
1. rozwór aortowy hiatus aorticus, na wysokości Th12, przez który przechodzą aorta i przewód piersiowy,
2. rozwór przełykowy hiatus esophageus - Th 10- przełyk esophagus, pnie nerwu błędnego
3. otwór żyły głównej foramen venae cavae - Th8: żyła główna dolna vena cava inferior, gałąz
przeponowo-brzuszna tylna prawego nerwu przeponowego
4. trójkąt mostkowo-żebrowy trigonum sternocostale: naczynia (tętnica, dwie żyły i naczynia chłonne) nabrzuszne górne
5. szczelina boczna w odnodze przepon: pień współczulny truncus sympathicus
Górna, wypukła powierzchnia przepony odpowiada podstawie obu płuc, a w części środkowej odpowiada sercu i osierdziu.
Powierzchnia wklęsła, czyli powierzchnia dolna przepony, prawie w całości pokryta otrzewną, sąsiaduje po prawej stronie z wątrobą, a po lewej stronie z
żołądkiem i śledzioną; bardziej z tyłu nadnercza i nerki, przed odnogami trzustka.
Przepona jest najważniejszym mięśniem wdechowym, działającym bez przerwy od chwili urodzenia. Powoduje ona tzw. oddychanie brzuszne.
Skurcz przepony (jej obniżenie, spłaszczenie) powoduje powstanie ujemnego ciśnienia (podciśnienia) w jamie klatki piersiowej oraz rozprężenie płuc. Dzięki
temu w czasie wdechu powiększa się objętość jamy klatki piersiowej, ciśnienie w niej opada i powietrze przez drogi oddechowe wchodzi do płuc. Podczas
wydechu - rozkurczu ciśnienie wewnątrzbrzuszne przesuwa zwiotczałą przeponę w kierunku klatki piersiowej umożliwiając "wypchnięcie" powietrza z płuc.
Przepona jest czynna także przy wydawaniu głosu (fonacji).
Unerwienie: nerw przeponowy odchodzący ze splotu szyjnego
Unaczynienie: tętnice przeponowe odchodzące od aorty piersiowej i aorty brzusznej; tętnica piersiowa wewnętrzna.