initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl < Kurs biologii komórki














Budowa cząsteczek enzymów Większość enzymów należy do białek
złożonych. Takie
enzymy składają się z części białkowej, zwanej apoenzymem, i części niebiałkowej, czyli koenzymu. Cały enzym, który powstaje w wyniku połączenia apoenzymu z koenzymem, nosi nazwę holoenzymu. Ani sam apoenzym, ani sam koenzym nie wykazują aktywności enzymatycznej.


Wiele koenzymów może odłączać się od części białkowej enzymu i wiązać się z innym enzymem. Koenzym związany na stałe z apoenzymem nosi nazwę grupy prostetycznej tego enzymu.

Niektóre koenzymy są zbudowane z cząsteczek witamin. Brak tych witamin uniemożliwia działanie odpowiednich enzymów, dlatego witaminy są konieczne do prawidłowego funkcjonowania komórki i całego organizmu.

Niektóre enzymy są białkami prostymi i nie mają swoich koenzymów.


Bardzo ważnym miejscem w obrębie cząsteczki enzymu jest centrum aktywne, czyli to miejsce, które wiąże substraty i odpowiada za przebieg reakcji katalizowanej przez enzym. W enzymach będących białkami złożonymi miejsce aktywne jest tworzone wspólnie przez apoenzym i koenzym. Centrum aktywne enzymu często wygląda jak niewielki rowek w dużej cząsteczce enzymu. Kształt i głębokość tego rowka umożliwia precyzyjne dopasowanie enzymu do substratu. W ten sposób enzym specyficznie rozpoznaje swoje substraty: inne cząsteczki po prostu nie pasują do centrum aktywnego.

Centra aktywne niektórych enzymów są elastyczne i w pewnym zakresie mogą zmieniać kształt, dopasowując się do swoich substratów.

Niektóre cząsteczki, które są bardzo podobne do substratów danego enzymu, mogą wchodzić do centrum aktywnego enzymu i blokować jego działanie. Takie hamowanie działania enzymu nosi nazwę inhibicji kompetycyjnej, ponieważ cząsteczki substratu współzawodniczą z cząsteczkami inhibitora o miejsce w centrum aktywnym enzymu. Inne cząsteczki mogą inaktywować enzym, łącząc się z innym miejscem na jego powierzchni, a nie z centrum aktywnym. To zjawisko jest określane jako inhihicja niekompetycyjna.

Aktywność wielu enzymów jest regulowana przez ich odwracalną fosforylację. Przyłączenie grup fosforanowych do cząsteczki enzymu może powodować jego aktywację albo unieczynnienie.















CZWARTEK13 września 2001



Sponsor serwisu:











Jak szukać?
 
Znajdź






Zobacz także:




Leksykon medyczny



Kurs histologii






Wiedza i Życie 





Świat Nauki 





dlaczego.pl 





gimnazjum.pl 





liceum.pl 






mapaPolski.pl 






pilot.pl 
















Serwis nominowany do 'Złotej witryny' konkursu Webfestival 2001.

standard HTML 4.0Copyright © 1996 - 2001Prószyński i S-ka SAemail: [e-mail]