LEKI
STOSOWANE
W
RESUSCYTACJI
Wg wytycznych Europejskiej Rady ds. Resuscytacji 2005
Najwa\
niejszym lekiem jest tlen
- jak najszybciej
- najlepiej 100 % (maximum tlenu w reanimacji...)
- po\
ądana saturacja > 95 %
ADRENALINA
Wskazania :
- zatrzymanie krą\
enia
(wszystkie mechanizmy - VF, asystole, PEA )
- anafilaksja
- wstrząs kardiogenny
Dawkowanie w zatrzymaniu krą\
enia :
- do\
ylnie : 1 mg co 3 minuty
- dotchawiczo : 2  3 mg w 10 ml wody do
wstrzyknięć
Działanie
- pobudza receptory alfa i beta układu
współczulnego
- wywołuje obkurczenie naczyń, co powoduje wzrost
oporu obwodowego i zwiększenie przepływu
mózgowego i wieńcowego
- wywołuje przyspieszenie czynności serca, wzrost
siły skurczu mięśnia sercowego
- zwiększa pobudliwość  ma działanie arytmogenne
- szczególnie w niedotlenionym mięśniu sercowym
mo\
e wywołać nawracające migotanie komór
- 0,1% Inj. Adrenalini
1 mg = 1 ml ( roztwór 1:1000 )
ATROPINA
Wskazania :
- asystole
- czynność elektryczna bez tętna (PEA)
z częstością < 60 /min
- bradykardia zatokowa, przedsionkowa lub węzłowa
z objawami hemodynamicznymi
Dawkowanie w zatrzymaniu krą\
enia :
- do\
ylnie jednorazowa dawka 3 mg
Działanie :
- hamuje czynność układu przywspółczulnego przez
blokowanie działania acetylocholiny na receptory
muskarynowe
- hamuje wpływ nerwu błędnego na węzeł zatokowo-
przedsionkowy i przedsionkowo-komorowy
- zwiększa automatyzm i przewodnictwo w węz
le
przedsionkowo-komorowym
- objawy uboczne (zamazane widzenie, suchość w
ustach, retencja moczu, ostre stany psychotyczne)
zale\
ą od dawki podanej do\
ylnie, w przypadku
zatrzymania krą\
enia są nieistotne
AMIODARON
Wskazania:
- migotanie komór/częstoskurcz komorowy bez tętna
oporne na defibrylację
- hemodynamicznie stabilny częstoskurcz
komorowy i inne oporne tachyarytmie
Dawowanie w zatrzymaniu krą\
enia:
- początkowa dawka 300 mg rozpuszczona w 20 ml
5% glukozy w bolusie po pierwszych trzech
defibrylacjach
- mo\
e być podana do \
ył obwodowych,
preferowana jest jednak droga centralna
Działanie :
- amiodaron wydłu\
a czas trwania potencjału
czynnościowego w mięśniu przedsionków i komór
- wydłu\
a odstęp QT
- ma nieznaczne działanie inotropowoujemne
- ma działanie proarymogenne
- objawy uboczne: hypotensja i bradykardia powinny
być leczone podawaniem płynów i lekami
inotropowododatnimi; zaburzenia czynności
tarczycy,mikrozłogi w rogówce, neuropatia
obwodowa  są nieistotne w zatrzymaniu krą\
enia
LIDOCAINA (LIGNOKAINA)
Wskazania:
- migotanie komór/częstoskurcz komorowy bez tętna
oporne na defibrylację (jeśli niedostępny jest
amiodaron)
- hemodynamicznie stabilny częstoskurcz
komorowy (jako alternatywa amiodaronu)
Dawkowanie w zatrzymaniu krą\
enia:
- dawka początkowa 100 mg (1-1,5 mg/kg) po trzech
wyładowaniach z defibrylatora
- dodatkowa dawka w razie potrzeby 50 mg
- nie przekraczać dawki 3 mg/kg w czasie pierwszej
godziny
Działanie:
- lidocaina zmniejsza automatyzm komór, osłabia
aktywność ektopową w mięśniu komór (działanie
stabilizujące błony komórkowe)
- podwy\
sza próg migotania komór
- objawy ubocze (działanie toksycze lignokainy) :
parestezje, senność, zaburzenia świadomości,
dr\
enia mięśniowe i drgawki
- lidocaina działa depresyjnie na mięsień sercowy
- jest mniej skutecza w hypokaliemii i
hypomagnezemii
- nale\
y zmniejszyć dawki lidocainy u osób starych,
z chorobami wątroby i u osób ze zmniejszonym
rzutem serca
SIARCZAN MAGNEZU
Wskazania:
- migotanie komór oporne na defibrylację, przy
podejrzeniu hipomagnezemii
- tachyarytmie komorowe, przy podejrzeniu
hipomagnezemii
- Torsades de pointes (częstoskurcz komorowy
wielopostaciowy)
Dawkowanie w zatrzymaniu krą\
enia:
- 1  2 g w ciągu 1  2 min
- dawkę mo\
na powtórzyć po 10-15 minutach
Działanie:
- magnez jest składnikiem wielu enzymów biorących
udział w wytwarzaniu energii w obrębie mięśni
- jest niezbędnym składnikiem neurotransmiterów,
które zmniejszają uwalnianie acetylocholiny i
obni\
ają wra\
li\
wość płytki końcowej na
acetylocholinę
- jest fizjologicznym  antagonistą wapnia (jak potas)
 działa depresyjnie na czynność układu
nerwowego i mięśnia sercowego
WODOROW
GLAN SODU
Wskazania:
- cię\
ka kwasica metaboliczna
- zatrzymanie krą\
enia związane z hyperkaliemią lub
przedawkowaniem trójcyklicznych
antydepresantów
Dawkowanie w zatrzymaniu krą\
enia:
- 50 mmol = 50 ml 8.4% NaHCO3
- dawka ta mo\
e być powtórzona w razie potrzeby,
najlepiej po oznaczeniu parametrów równowagi
kwasowo-zasadowej (pH<7,1; BE>-10 mmol/l)
Działanie:
- w wyniku metabolizmu wodorowęglanu sodowego
powstaje CO2, który szybko dyfunduje do komórki
nasilając kwasicę wewnątrzkomórkową
- powoduje efekt inotropowoujemny w
niedotlenionym mięśniu sercowym
- powoduje przesunięcie krzywej dysocjacji
hemoglobiny w lewo i gorsze uwalnianie tlenu do
tkanek
- łagodna kwasica powoduje rozszerzenie naczyń
i wzrost przepływu mózgowego; całkowita korekcja
kwasicy powoduje zmniejszenie przepływu
mózgowego
- po podaniu bicarbonatu nale\
y zwiększyć
wentylację
- nie łączyć z preparatami soli wapnia
- po podaniu poza \
yłę wywołuje martwicę tkanek
WAZOPRESYNA
Wskazania:
- resuscytacja krą\
eniowo-oddechowa
(jako alternatywa dla adrenaliny)
Dawkowanie w zatrzymaniu krą\
enia:
- do\
ylnie 40 IU  jednorazowo
Działanie:
- wazopresyna jest naturalnym hormonem
antydiuretycznym
- w wysokich dawkach bardzo silnie obkurcza
naczynia poprzez działanie pobudzające na
receptor V1 w mięśniach gładkich naczyń
- czas półtrwania podczas resuscytacji wynosi 10-20
minut (dłu\
szy ni\
adrenaliny)
- efektywnie podwy\
sza ciśnienie perfuzyjne w
naczyniach wieńcowych
- zwiększa szansę powrotu spontanicznego krą\
enia
CALCIUM
Wskazania: Czynność elektryczna bez tętna
spowodowana:
- hypocalcemią
- hyperkaliemią
- przedawkowaniem blokerów kanału wapniowego
Dawkowanie:
- 10 ml 10% calcium chloratum (6,8 mmol Ca)
Działanie:
- bierze udział w procesie skurczu mięśnia
sercowego
- podawać tylko ze specjalnych wskazań
- nie podawać łącznie z wodorowęglanem sodu
LEKI STOSOWANE W RESUSCYTACJI
Nazwa
Nazwa leku preparatu Postać Dawkowanie
0,1% Injec. amp. 1 ml 1 mg co
Epinepfryna Adrenalinum 1 mg 3 min
Atropinum amp.1 ml 3 mg
Atropina sulfuricum 1 mg jednorazowo
amp.3 ml 300 mg w
Amiodaron Cordarone 150 mg 20 ml
glukozy
przez 1-2
min
20 % amp.10 ml 1-2g w ciągu
Magnesium Magnesium 2 g 1-2 min
sulfuricum
fiolki 100mg(1-1,5
Lidocaina Lignocainum 1ml=10mg mg/kg),nast.
hydrochloricum 1ml=20mg 50 mg do
dawki
3mg/kg
Wodorowęglan amp.20ml 50 mmol =
sodu 8,4% NaHCO3 1ml=1mmol 50 ml
amp.
Wazopresyna Pitressin 10j =0,5 ml 40 j.
20j =1 ml jednorazowo
DROGI PODAWANIA LEKÓW
W RESUSCYTACJI
1. Podczas resuscytacji z wyboru podaje się leki
drogą do\
ylną
2. Je\
eli jest dostępna  wykorzystuje się drogę ju\

istniejącą
3. Optymalną drogą podawania leków podczas
resuscytacji jest dostęp do \
yły centralnej
(\
.podobojczykowa, \
.szyjna wewnęrzna)  czas
dotarcia leku ok. 30 sek.
4. Powikłania kaniulacji \
ył centralnych:
- wczesne: nakłucie tętnicy, krwiak, krwiak opłucnej,
odma opłucnowa, zator powietrzny, zaburzenia
rytmu, uszkodzenie nerwów
- póz
ne: zator powietrzny, sepsa
5. Przy braku odpowiedniego sprzętu i wyszkolonego
personelu  nale\
y zało\
yć dostęp do du\
ych \
ył
obwodowych: \
yły przedramuenia, odłokciowa,
szyjna zewnętrzna
6. Kaniulacja \
ył obwodowych jest szybsza,
łatwiejsza i bezpieczniejsza
7. Po podaniu leku do \
ył obwodowych nale\
y podać
20 ml płynu (woda do wstrzyknięć,sól fizjologiczna)
co skraca czas dotarcia leku do głównych tętnic
8. Sprzęt u\
ywany do kaniulacji \
ył
- kaniula na igle  do \
ył obwodowych
- typu Seldingera  do \
ył centralnych
- w resuscytatcji NIE polecana jest metoda cewnik
przez igłę
DROGI PODAWANIA LEKÓW
W RESUSCYTACJI
cd.
9. Droga dotchawicza przez rurkę intubacyjną
- wykorzystywana przy trudnościach w uzyskaniu
dostępu do\
ylnego (hypowolemia, hypotermia,
zatrucie lekami)
- leki stosowane dotchawiczo: adrenalina, atropina,
wazopresyna, lidokaina, nalokson
- podaje się 2-3 razy większą dawkę ni\
przy
podaniu do\
ylnym rozpuszczoną w 10-20 ml wody
do wstrzyknięć
- po podaniu dotchawiczym nale\
y wykonać 5
sztucznych oddechów
10. Droga doszpikowa
- szczególnie wykorzystywana u małych dzieci przy
braku dostępu do \
yły
- doszpikowo mo\
na podawać wszystkie leki i płyny
- u dorosłych najlepszym miejscem nakłucia jest
bli\
sza przednioprzyśrodkowa część piszczeli 2 cm
poni\
ej wyniosłości piszczelowej lub część dalsza
piszczeli 2 cm nad kostką przyśrodkową
11. NIE podaje się leków dosercowo: mo\
liwość
uszkodzenia tętnicy wieńcowej, tamponady serca,
podania leku do mięśnia sercowego, odmy
opłucnowej; konieczność przerwania czynności
reanimacyjnych
12. NIE podaje się leków podskórnie i domięśniowo
LEKI STOSOWANE W ZABURZENIACH
RYTMU I PRZEWODNICTWA
Nazwa leku Preparat Postać Dawkowanie
amp. 2 ml 6mg, nast.
Adenozyna Adenocor 6 mg 12 mg co 1-2
min.(2x)
Atropina Atropinum amp. 1mg 0,5  1 mg
sulfuricum
150 mg przez
Amiodaron Cordarone amp. 10 min lub
150 mg 300mg przez
1 godz.
amp. 2 ml 0,5 mg w 50
Digoksyna Digoxin 0,5 mg ml przez 30
min
Lignocainum fiolki,amp. 50 mg, po 5
Lidocaina hydrochloricum 1ml=20mg min nast.50
1ml=10mg mg
amp. 2 ml 5-10 mg
Verapamil Isoptin 5 mg przez 2 min,
po 5 min 5mg
amp. 100-150 mg
Flecainid Tambocor 50 mg, (2mg/kg)
150mg przez 30 min.
40 mg
amp. 10 ml (0,5mg/kg)
Esmolol Brevibloc 2,5 g przez 1 min,
nast.4mg/min
Procainamid Pronestyl amp. 10 ml 20-30 mg/min
1 g we wlewie
ADENOZYNA
Wskazania:
- napadowy częstoskurcz nadkomorowy (PSVT)
- niezdiagnozowany częstoskurcz z wąskimi
zespołami QRS
Dawkowanie:
- do\
ylnie 6 mg w ciągu 1-2 sekund
- w razie potrzeby następne dwie dawki po 12 mg
co 1-2 minuty
Działanie:
- zwalnia przewodnictwo w węz
le przedsionkowo 
komorowym
- po podaniu adenozyny mo\
e wystąpić przejściowo
bradykardia zatokowa
- nie ma działania inotropowo ujemnego, nie
zmniejsza rzutu serca
- mo\
na ją bezpiecznie stosować u chorych
przyjmujących beta-blokery
- w czasie podawania mo\
e wystąpić silny ból w
klatce piersiowej
- mo\
e wywołać silny napad astmy
- w migotaniu przedsionków paradoksalnie mo\
e
spowodować groz
ne przyspieszenie czynności
komór
ATROPINA
Wskazania:
- bradykardia zatokowa, przedsionkowa, węzłowa
- asystole
- czynność elektryczna bez tętna z częstością
<60/min
Dawkowanie:
- do\
ylnie 0,5  1 mg
Działanie:
- poprawia przewodnictwo i likwiduje bradykardię
związaną z nadmiernym napięciem nerwu
błędnego
AMIODARON
Wskazania:
- częstoskurcz komorowy stabilny hemodynamicznie
- inne tachyarytmie
- migotanie komór i częstoskurcz komorowy bez
tętna oporne na defibrylację
Dawkowanie:
- 150 mg w 20 ml 5% glukozy przez 10 minut
- następna dawka w razie potrzeby 150 mg
- wlew do\
ylny 300 mg w 100 mg 5% glukozy przez
1 godzinę
- najlepiej podawać do \
yły centralnej, mo\
na podać
do du\
ej \
yły obwodowej
- dawka rekomendowana 1,2 g/dobę (maksymalna 2
g/dobę)
Działanie:
- amiodaron wydłu\
a czas trwania potencjału
czynnościowego w mięśniu przedsionków
i komór
- wydłu\
a odstęp QT
- ma nieznaczne działanie inotropowo ujemne
- ma działanie proarymogenne: blok AV
- objawy uboczne: hypotensja, bradykardia powinny
być leczone podawaniem płynów i lekami
inotropowododatnimi
- nale\
y zmniejszyć dawkę u osób na digoksynie
DIGOKSYNA
Wskazania:
- migotanie przedsionków z szybką czynnością
komór
Dawkowanie:
- 0,5 mg w 50 ml glukozy przez 30 min, tę dawkę
mo\
na powtórzyć
Działanie:
- zwalnia czynność komór przez zwiększenie
napięcia nerwu błędnego, obni\
enie aktywności
współczulnej i wydłu\
enie czasu refrakcji w węz
le
przedsionkowo-komorowym
- poprawia kurczliwość mięśnia sercowego
- zmniejsza przewodnictwo we włóknach Purkinjego
- objawy przedawkowania : nudności, wymioty, brak
łaknienia, zawroty głowy
- toksyczność digoxyny wzrasta przy hypokalemii,
hypomagnezemii, hipoksji, hyperkalcemii, w
niewydolności nerek, niedoczynności tarczycy
VERAPAMIL
Wskazania:
- częstoskurcz nadkomorowy (SVT)
Dawkowanie:
- do\
ylnie 5-10 mg przez 2 minuty
- następna dawka 5 mg po 5 min
Działanie:
- bloker kanału wapniowego
- rozszerza tętnice wieńcowe i naczynia obwodowe
- zwalnia przewodnictwo w węz
le AV
- podany łącznie z innymi lekami antyarytmicznymi
( szcz. z beta-blokerami) mo\
e spowodować cię\
ką
hipotensję (przez 5-10 min) i zatrzymanie krą\
enia
( do 6 godz. po podaniu do\
ylnym)
- ma ujemne działanie inotropowe
- przeciwwskazany przy częstoskurczu z szerokimi
zespołami QRS
FLEKAINID
Wskazania:
- migotanie przedsionków
- zespół W-P-W (częstoskurcz nadkomorowy z
dodatkową drogą przewodzenia)
Dawkowanie:
- 100-150 mg we wlewie przez 30 minut (2mg/kg)
Działanie:
- silnie działający bloker kanału sodowego
- przedłu\
a odstęp PR
- poszerza QRS
- ma silne działanie inotropowo ujemne
- mo\
e spowodować hypotensję, bradykardię,
parestezje, zaburzenia widzenia
- stosowany przy braku objawów lewokomorowej
niewydolności krą\
enia i ostatnio (24 godz.)
powstałym migotaniu przedsionków
ESMOLOL
Wskazania:
- lek drugiego rzutu w częstoskurczu
nadkomorowym (SVT)
- objawowa tachykardia zatokowa
Dawkowanie:
- 40 mg (0,5 mg/kg) przez 1 min,
- następnie wlew 4mg/min (50 mikrog/kg/min) do
100 mikrog/kg/min
Działanie:
- ultrakrótkodziałający beta-bloker (czas półtrwania
9 min)
- kardioselektywny
- zwalnia czynność serca przez antagonizm do
katecholamin i przez hamowanie przewodnictwa w
węz
le AV
- ma ujemne działanie inotropowe
- mo\
e powodować głęboką bradykardię
i hypotensję, szczególnie gdy jednocześnie
podawane są inne leki antyarytmiczne
PROKAINAMID
Wskazania:
- mogotanie komór
- częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS
Dawkowanie:
- we wlewie 20-30 mg/min do dawki 1g
Działanie:
- wydłu\
a czas refrakcji w przedsionkach, odnogach
pęczka Hisa, włóknach Purkinjego i w komorach
- zmniejsza pobudliwość
- mo\
e wywoływać hypotensję
- efekt terapeutyczny uzyskuje się po podaniu 100-
200 mg leku
WSZYSTKIE LEKI
ANTYARYTMICZNE
MAJ
DZIAA
ANIE PROARYTMOGENNE
LEKI STOSOWANE W NADKOMOROWYCH
ZABURZENIACH RYTMU
MIGOTANIE PRZEDSIONKÓW
- amiodaron - 300 mg przez 1 godz.
- flekainid - 100-150 mg przez 30 min
- verapamil - 5-10 mg iv
- beta-bloker
- digoksyna
CZ
STOSKURCZ Z W
SKIMI ZESPOA
AMI QRS
- adenozyna 6, 12 mg, 12 mg
- amiodaron 150 mg przez 10 min, wlew 300 mg/h
- esmolol 40 mg przez 1 min, wlew 4 mg/min
- verapamil 5-10 mg iv
- digoksyna 0,5 mg iv przez 30 min
LEKI STOSOWANE W KOMOROWYCH
ZABURZENIACH RYTMU
CZ
STOSKURCZ Z SZEROKIMI ZESPOA
AMI QRS
- amiodaron - 150 mg iv przez 10 min
- lidocaina - 50 mg iv przez 2 min co 5 minut do
dawki 200 mg
- procainamid  20-30 mg/min we wlewie
- magnesium sulfuricum - 2,5 g przez 30 min
- chlorek potasu  60 mmol, 30 mmol/godz.
LEKI INOTROPOWO DODATNIE
DOBUTAMINA
Wskazania:
- hypotensja nie spowodowana hypowolemią
- wstrząs kardiogenny
Dawkowanie:
- 5  20 mikrog/kg/min
Działanie:
- syntetyczna katecholamina pobudzająca receptory
beta 1,2 i alfa 1
- działa dodatnio inotropowo przez beta 2 rec.
- pobudzenie beta 2 w naczyniach powoduje
wazodilatację i spadek oporu obwodowego
- zwiększa rzut serca
- zwiększa przepływ nerkowy
- stosunkowo nieznacznie zwiększa zu\
ycie tlenu
przez mięsień secowy
- mo\
e powodować arytmie, tachykardię
- stosowana w okresie poresuscytacyjnym
 EPINEPHRYNA (adrenalina)
Wskazania:
- zatrzymanie krą\
enia
- wstrząs kardiogenny  lek drugiego rzutu
- bradykardia  alternatywa stymulacji zewnętrznej
przy oporności na atropinę
Dawkowanie:
- 0,1 1 mikrog/kg/min w okresie poresuscytacyjnym
- 2-10 mikrog/min w bradykardii
Działanie:
- pobudza receptory adrenergiczne alfa1,2 i beta1,2
- zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego
- zwiększa napięcie naczyń
- podnosi ciśnienie i zwiększa rzut serca
- mo\
e spowodować niedokrwienie mięśnia
sercowego z powodu tachykardii i wzrostu afterload
NOREPINEPHRYNA (noradrenalina)
Wskazania:
- cię\
ka hypotensja ze zmniejszonym oporem
obwodowym (np. wstrząs septyczny)
- wstrząs kardiogenny  alternatywa adrenaliny
Dawkowanie:
- od 0,1 mikrog/kg/min
Działanie:
- pobudza przede wszystkim receptory alfa, w
mniejszym stopniu beta
- powoduje obkurczenie naczyń
- zwiększ zu\
ycie tlenu przez mięsień sercowy
- zwiększa rzut serca
- mo\
na kojarzyć z dopaminą lub dobutaminą
- powoduje martwicę tkanek po podaniu poza \
yłę
DOPAMINA
Wskazania:
- hypotensja nie spowodowana hypowolemią
Dawkowanie:
- 1-2 mikrog/kg/min  działa na D1
- 2-10 mikrog/kg/min  na beta1
- >10 mikrog/kg/min  na alfa1,2
Działanie:
- jest prekursorem adrenaliny i noradrenaliny
- niskie dawki - rozszerzają naczynia nerkowe i
zwiększają filtrację kłębuszkową
- średnie dawki zwiększają rzut serca, podnoszą
skurczowe ciśnienie krwi
- wysokie dawki powodują obkurczenie naczyń
- zwiększa zu\
ycie tlenu przez mięsień sercowy
- mo\
e powodować zaburzenia rytmu
- mo\
e powodować niedotlenienie mięśnia
sercowego
- powinna być podawana do \
yły centralnej
FARMAKOTERAPIA W ZAWALE MI
ŚNIA SERCOWEGO
MORFINA - 2 - 4 mg iv co 5  10 min
O XYGEN ( TLEN) - 4 l / min
N ITROGLICERYNA - 0,5 mg s.l. lub powoli iv
A SPIRYNA - 160  300 mg
NITROGLICERYNA
Wskazania:
- choroba niedokrwienna serca : postać niestabilna
- zawał mięśnia sercowego
- ostra niewydolność lewokomorowa (obrzęk płuc)
Dawkowanie:
- podjęzykowo tabl. 0,5 mg
- do\
ylnie we wlewie 10-200 mikrog/min
Działanie:
- powoduje zmniejszenie napięcia mięśniówki
gładkiej naczyń krwionośnych
- rozszerza szczególnie \
yły  zmniejsza preload
- rozszerza tętnice wieńcowe,  otwiera krą\
enie
oboczne
- powoduje hypotensję, zaczerwienienie twarzy, ból
głowy
ASPIRYNA
Wskazania:
- zawał mięśnia sercowego
- niestabilna choroba wieńcowa
- profilaktyka po zawale serca
Dawkowanie:
- doustnie 150-300 mg
Działanie:
- ma aktywność antypłytkową
- zapobiega powstawaniu zakrzepów
- zmniejsza częstość zgonu z powodu choroby
niedokrwiennej serca
- powinna być u\
yta w ciągu 30 minut od momentu
pojawienia się bólu w klatce piersiowej
- zmniejsza ryzyko reokluzji po leczeniu
trombolitycznym
LEKI TROMBOLITYCZNE
Wskazania:
- uniesienie ST > 0,1 mV w dwóch lub więcej
odprowadzeniach kończynowych lub > 0,2 mV w
dwóch odprowadzeniach przedsercowych
- wysoki R i obni\
enie ST w V1-V3 (zawał ściany
dolnej)
- nowo powstały blok lewj odnogi pęczka Hisa
Przeciwwskazania:
Bezwzględne:
- przebyty udar krwotoczny
- inny udar lub incydent naczyniowy w ciągu ostatnich
6 miesięcy
- czynne krwawienie wewnętrzne
- podejrzenie tętniaka rozwarstwiającego aorty
Względne:
- cię\
kie nadciśnienie tętnicze (> 180/110 mmHg)
- leczenie antykoagulantami doustnymi (INR>2,5)
- skaza krwotoczna
- du\
a operacja, uraz głowy ,krwawienie wewnętrzne
w ciągu ostatnich 4 tygodni
- aktywny wrzód \
ołądka
- cią\
a
- urazowa resuscytacja
- uczulenie
LEKI TROMBOLITYCZNE
STREPTOKINAZA
- dawka: wlew do\
ylny 1,5 mln j w 100 ml soli
fizjologicznej przez godzinę
- unikać powtórnego podawania w ciągu 4 dni
(podać inny lek fibrynoliytczny)
- mo\
e powodować odczyny alergiczne
- mo\
e powodować hypotensję i bradykardię
- stosunkowo tania
ALTEPLAZA (rekombinowany tkankowy aktywator
plazminogenu R-tPA)
- dawka: do\
ylnie bolus 15 mg, następnie wlew 0,75
mg/kg przez 1 godz.
- krótko działa  konieczne podawanie heparyny
przez 48 godzin
- u\
ywana u pacjentów wysokiego ryzyka z dobrym
rokowaniem
- u\
ywana po nieskutecznym działaniu streptokinazy
- droga
RETEPLAZA
- dawka: do\
ylnie bolus 10 j., po 30 minutach bolus
10 j.
OPIOIDY - MORFINA
Wskazania:
- analgezja
- ostra niewydolność lewokomorowa
Dawkowanie:
- do\
ylnie 3-5-10 mg
Działanie:
- obni\
a preload i afterload
- zwiększa pojemność \
ył, łagodnie rozszerza
tętnice
- obni\
a zu\
ycie tlenu przez mięsień sercowy
- objawy uboczne: depresja ośrodka oddechowego,
hypotensja, bradykardia
- depresję ośrodka oddechowego znosi nalokson
NALOXON
Wskazania:
- przedawkowanie opioidów
Dawkowanie:
- do\
ylnie 0,2 - 0,4 - 0,8 mg,
- dawki mo\
na powtarzać do dawki 10 mg
Działanie:
- antagonista receptorów opioidowych
- odwrócenie działania opioidow powoduje nawrót
bólu
FARMAKOTERAPIA W STANIE
DRGAWKOWYM
Stan padaczkowy - czynność napadowa trwająca
dłu\
ej ni\
30 minut bez
odzyskania przez chorego
świadomości w tym czasie
Przyczyny :
- padaczka ( drgawki kloniczno  toniczne;
uogólnione lub częściowe)
- hipoglikemia
- zapalenie opon mózgowych i mózgu
- rzucawka
- hipoksja
- zatrucia
Postępowanie :
- zabezpieczenie dro\
ności dróg oddechowych
- tlenoterapia
- zapewnienie dostępu do \
yły
FARMAKOTERAPIA W STANIE
DRGAWKOWYM
1. Benzodwuazepiny:
- diazepam (Relanium) 5 mg/min iv. do
dawki 0,25 mg/kg
- lorazepam ( Lorafen) 0,1 mg/kg iv. z
szybkością 2 mg/min do dawki
8 mg
- midazolam (Dormicum, Midanium) 0,1-0,3
mg/kg, nast. ciągły wlew do\
ylny
0,9  11 mikrog/kg/godz.
2. Fenytoina ( lek drugiego rzutu, po 20 min
bezskutecznej terapii benzodwuazepinami; nie
łączyć z glukozą)
- wstępna dawka 18 mg/kg iv. z szybkością
max.50 mg/min do łącznej dawki 30 mg/kg
3. Fenobarbital (Luminal) - we wlewie iv. z
szybkością 100 mg/min. do dawki 20 mg/kg
4. Tiopental, środki zwiotczające
5. Lidokaina( Lignicainum)  iv. 1mg/kg w bolusie, a
następnie wlew z szybkością 2  4 mg/min
6. Tiamina (Cocarboxylaza)  100 mg
7. Glukoza 40% - 1 amp.
FARMAKOTERAPIA W STANIE DRGAWKOWYM
(padaczkowym)
Nazwa Nazwa Postać Dawka Dawkowanie
leku handlowa
diazepam Relanium amp 10 mg 5 mg/min iv
do dawki
0,25 mg/kg
midazolam Dormicum amp 5 mg 0,1  0,3
Midanium mg/kg iv,
we wlewie
ciągłym 0,9
 11 mikrog/
kg/godz
lorazepam Lorafen
amp 0,1 mg/kg iv
Ativan 4 mg
z szybkością
2 mg/min do
dawki 8 mg
fenytoina Epanutin amp 250 18 mg/kg iv
mg z szybkością
50 mg/min
do dawki 30
mg/kg
fenobarbita Luminalum amp 200 we wlewie iv
l mg z szybkością
100 mg/ min
do dawki 20
mg/kg
STAN ASTMATYCZNY
" większość zgonów z powodu astmy ma miejsce
poza szpitalem,10x częściej w nocy
" przyczyny zatrzymania krą\
enia w cię\
kim
napadzie astmy:
- niedotlenienie z powodu masywnego skurczu
oskrzeli oraz nadmiernego wydzielania
- zaburzenia rytmu spowodowane hypoksją oraz
leczeniem beta-mimetykami i aminofiliną
- odma prę\
na (często obustronna)
" często z astmą współisnieją inne choroby:
myocardiopatia, niewydolność krą\
enia, rozedma,
zapalenie płuc, anafilaksja, zatorowość płucna
" cię\
ki atak astmy zadarza się po przerwaniu
długotrwałej terapii glikokortykosteroidami
" objawy cię\
kiego napadu astmy: cicha klatka
piersiowa, sinica, wysiłek oddechowy, często
bradykardia i hypotensja, zaburzenia świadomości
ew. śpiączka
STAN ASTMATYCZNY
Leczenie :
1. Tlenoterapia  wysoki przepływ tlenu (10-15
l/min)
 po\
ądana pO2 > 92 mmHg
2. Beta 2- mimetyki  wziewnie
" salbutamol 2,5  5 mg/dawkę co 15-20 min, 3
dawki w ciągu godziny (7,5  15 mg)
3. Kortykosteroidy do\
ylnie  jak najwcześniej
" metylprednisolon 125-250 mg
" hydrokortyzon 200-400 mg
4. Epinefryna podskórnie lub domięśniowo
" adrenalina 1:1000; 0,01 mg/kg; w trzech dawkach
co 20 minut
" u dorosłych - 0,3 mg/dawkę co 20 minut
5. Aminofilina 5 mg/kg przez 30-45 minut, następnie
wlew ciągły 0,5-0,7/kg/godz. (połowa dawki dla
chorych przewlekle leczonych); uwaga na objawy
uboczne
6. MgSO4 do\
ylnie 2  3 g z szybkością 1 g/min.
7. Inne :
" ketamina 0,5-1,5 mg/kg, nast. wlew 0,5
mg/kg/godz
" atropina 0,01 mg/kg (min. 0,1 mg)
" Heliox
Wstrząs anafilaktyczny
" anafilaksja (nadwra\
liwość IgE) i reakcje
anafilaktoidalne  mają podobne objawy, choć
spowodowane są innymi mechanizmami
" przyczyny: u\
ądlenia owadów, leki (antybiotyki,
środki kontrastowe, aspiryna, beta-blokery),
szczepionki, owoce morza, orzeszki ziemne
" objawy spowodowane są uwolnieniem z komórek
tucznych mediatorów: histaminy, leukotrienów,
prostaglandyn, tromboksanów, bradykininy
" mediatory powodują: wazodilatację, wzmo\
oną
przepuszczalność włośniczek, skurcz dróg
oddechowych
" objawy:
- obrzęk krtani i górnych dróg oddechowych,
skurcz oskrzeli - asma
- zapaść naczyniowa  wstrząs  hipotensja z
hypowolemią
- objawy skórne: bladość lub rumień, świąd,
pokrzywka
- inne: zapalenie spojówek, katar, biegunka, ból
brzucha, wymioty
Wstrząs anafilaktyczny
1. Postępowanie
- pozycja komfortowa dla pacjenta
- tlenoterapia z wysokimi przepływami tlenu
- szybkie przetoczenie - płyny izotoniczne
0,9% NaCl 1-2-4 litry
2. Farmakoterapia
a) epinefryna  im,sc 0,3-0,5 mg = 0,3-0,5 ml
roztworu 1:1000, powtórzyć po 5-10 minutach
lub do\
ylnie roztwór 1:10000 1-5 ml = 0,1-0,5 mg
co 5 minut, następnie wlew ciągły 1-4 mikrog/min
(1mg w 250 ml= 4 mikrog/ml)
b) leki antyhistaminowe do\
ylnie lub domięśniowo
np. difenhydramina 25 mg, clemastyna 2 mg,
phenazolina 100 mg
c) H2-blokery  cymetydyna 200 mg
d) beta2  mimetyki wziewnie: salbutamol
e) kortykosteroidy do\
ylnie:
hydrokortyzon 250-1000 mg
metylprednisolon 125-250 mg
f) glukagon do\
ylnie 1-2 mg co 5 minut u chorych
przyjmujących przewlekle beta-blokery
Farmakoterapia w stanie przedrzucawkowym
i w rzucawce
Nazwa leku Nazwa Postać Dawka Dawkowanie
handlowa
5-10 mg iv
hydralazyna Nepresol amp 25 zwiększając
mg dawkę co 20
min
20-80 mg iv
labetalol Trandate amp 100 co 10-15 min
mg lub wlew 2-3
mg/min
4 g w bolusie
siarczan 20% amp 2 g przez 10 min,
magnezu MgSO4 nast.wlew 1-
3g/godz
diazepam Relanium amp 10 5  10 mg iv
mg
tiopental Thiopental fiolki 1 g 50-100 mg iv
ketanseryna Sufrexal tabl 10 10 mg
 mg podjęzykowo