00:00:01:"Kobieta-Osa"
00:00:06:W rolach głównych:
00:00:16:Występują również:
00:00:31:Scenariusz:
00:00:56:Muzyka:
00:01:02:Produkcja i reżyseria:
00:01:06:[Roger Corman Forever]
00:03:12:To tylko po to byście nie byli nieprzyjemni, moi mali przyjaciele.
00:03:15:Nie skrzywdzę was ani trochę.
00:03:18:Zrelaksujcie się i śpijcie.
00:03:21:Śpijcie, śpijcie, śpijcie.
00:03:23:A rano będziecie już w nowym domu.
00:03:28:No, moje zwierzaczki.
00:05:19:Dzień dobry, doktorku, co tam masz?
00:05:23:Znalazłem nowych przyjaciół.
00:05:27:Słuchaj.
00:05:30:Co?
00:05:32:Lepiej uważaj, mogą cię użądlić tak, że umrzesz.
00:05:34:Nie martw się. Rozumiemy się wzajemnie.
00:05:36:One wiedzą, kim jest przyjaciel.
00:05:38:Potrafią to rozpoznać.
00:05:40:Tak, ale wiedzą też, gdy nim nie jesteś.
00:05:44:Gdybyś wiedział o osach to co ja, wcale byś ich się nie bał.
00:05:48:Jasne.
00:06:17:Hej, ty. Pomóż nam.
00:06:20:Dzień dobry, panie Barker.
00:06:22:To niespodzianka widzieć pana tu na polach.
00:06:25:Jak idzie w biurze?
00:06:27:Wolniej niż tutaj, stary.
00:06:29:Widzę, że przekazałeś ponad 1000 funtów miodu pomarańczowego
00:06:34:i 4000 plastrów woskowych. Gratulacje.
00:06:38:Znów masz najlepsze wyniki.
00:06:39:Dziękuję, proszę pana.
00:06:42:"Miód Starlin" potrzebuje takiego człowieka jak ty.
00:06:45:Jeśli zostaniesz z nami, czeka cię cudowna przyszłość w firmie.
00:06:49:Staram się pracować najlepiej jak mogę, panie Barker.
00:06:52:Staram się, by pszczoły mnie inspirowały.
00:06:55:One cały czas pracują, pracują, pracują.
00:06:57:Taak.
00:06:59:A co z tym doktorem Zinthropem?
00:07:02:Z Zinthropem?
00:07:04:To dopiero wariat.
00:07:06:On i jego pszczoły.
00:07:08:Nie byłbym zaskoczony, gdyby któregoś dnia zaczął machać rękami
00:07:10:i poleciał za jakąś pszczelą królową z resztą robotnic.
00:07:13:Płacimy mu, by prowadził badania nad królewską galaretką.
00:07:16:Nie dostałem od niego raportu o postępach od miesiąca.
00:07:19:Hmmm, on ma mały warsztat tam na tyłach sadu pomarańczowego.
00:07:23:Trzyma tam kilka kolonii.
00:07:25:Więc lepiej tam pójdę i zobaczę.
00:07:34:Hej ty! Gdzie jest Zinthrop?
00:07:37:Jest tam, przy stanowisku ekstrakcyjnym.
00:07:41:Hej, hej.
00:07:43:To nie jest pszczoła miodna.
00:07:45:To są osy!
00:07:47:Osy!? Kto jest za to odpowiedzialny?!!
00:07:49:Najprawdopodobiej doktor Zinthrop, proszę pana.
00:07:52:Mówiłem panu, że jest wariatem.
00:07:54:Zinthrop, taaa...
00:07:56:Zinthrop!
00:08:22:Zinthrop!
00:08:26:Zinthrop!
00:08:38:Słuchaj, Zinthrop, co to za bzdury z tymi osami?
00:08:41:Cieszę się bardzo, że pan przyszedł, panie Barker.
00:08:44:Panie Barker, jestem u progu wielkiego odkrycia.
00:08:47:Odkrycia, co masz na myśli?
00:08:50:Więc, prószę pana, już prawie udoskonaliłem metodę
00:08:53:ekstrakcji królewskiej galaretki od królowej osy.
00:08:57:Według moich wyliczeń lepije ci wychodzi ekstrakcja funduszy z firmy.
00:09:01:Słuchaj Zinthrop, wziąłeś ponad 1000 dolarów w zeszłym miesiącu na bzdury.
00:09:06:Tak, tak, wiem. Ale, panie Barker...
00:09:08:pokażę coś panu. Tylko coś panu pokażę.
00:09:12:Już umiem spowolnić proces starzenia.
00:09:16:Wkrótce... będę umiał całkowicie go odwrócić.
00:09:21:Do czego zmierzasz, Zinthrop?
00:09:25:Proszę popatrzeć. Co pan widzi?
00:09:28:Widzę dużego i małego psa.
00:09:31:Raczej starego i młodego psa.
00:09:35:Dobra, i co z tego?
00:09:37:Są dokładnie w tym samym wieku.
00:09:40:Widzi pan, mniejszy dostawał regularne zastrzyki mojej mieszanki.
00:09:46:Tej od królowej osy.
00:09:48:Tak jak panu mówiłem, panie Barker.
00:09:52:Posłuchaj, Zinthrop.
00:09:54:Rozumiem, że tu chodzi o naukę, postęp i takie tam.
00:09:58:Ale... zostałeś zatrudniony do ekstrakcji królewskiej galaretki królowej pszczół.
00:10:02:To jest zdrowe jedzenie, kosmetyk, a nie...
00:10:06:cudowny lek czy eliksir młodości.
00:10:08:Coś takiego jest niemożliwe.
00:10:10:Proszę posłuchać, panie Barker...
00:10:12:Zinthrop. Przykro mi, Zinthrop, ale...
00:10:15:będę musiał cię zwolnić.
00:10:18:Wydaje się, że nie umiesz się wpasować do drużyny.
00:10:21:Rozumiesz.
00:10:23:Powodzenia. Jestem pewien, że gdzieś się odnajdziesz.
00:10:31:Odnaleźć się... gdzieś...
00:10:48:Nie, nie. Nie martwcie się, moi przyjaciele.
00:10:52:Jakoś zajdziemy dla siebie dom.
00:10:54:Gdzieś jest.
00:10:58:Oh, jesteście zmartwione.
00:11:00:Wiem, jesteście po prostu głodne. Na pewno o to chodzi.
00:11:08:Może chciałybyście małą, smakowitą przekąskę? Co?
00:11:11:Chciałybyście, co?
00:11:13:Proszę.
00:11:14:Musicie jeść, by być silne.
00:11:19:Przed nami dużo pracy.
00:11:21:Tak...
00:11:25:Dużo pracy.
00:11:39:Jak widzicie, panowie,
00:11:41:sprzedaż w ostatnim kwartale fiskalnym
00:11:44:spadła.
00:11:46:O 14,5 procenta!
00:11:50:Nie odnotowano podobnego spadku w sprzedaży naszych konkurentów.
00:11:55:Mam nadzieję, że jeden z panów ma satysfakcjonujące wyjaśnienie
00:11:59:dla tego spadku.
00:12:03:Nawet jednej małej sugestii, panowie?
00:12:07:Zaczniemy od ciebie, Thompson.
00:12:10:Jako kierownik wydziału Public Relations na pewno masz jakieś
00:12:13:pojęcie o odbiorze naszych produktów.
00:12:16:Więc, Thompson?
00:12:17:Widzi pani, jaaa...
00:12:19:Nie wiedziałam, że jesteś tak doskonały mówcą, Thompson.
00:12:22:Przeprasza,. panno Starlin, chyba nie czuję się zbyt dobrze tego ranka.
00:12:25:Mnie też przykro.
00:12:28:Myślę, że ja mogę pani powiedzieć, panno Starlin,
00:12:30:dlaczego sprzedaż naszych produktów tak bardzo spada.
00:12:33:Co za ulga.
00:12:35:Więc co, według ciebie, jest przyczyną tego spadku?
00:12:39:Pani, panno Stralin.
00:12:42:Myślię, że ma pan...
00:12:45:jakieś dowody na to stwierdzenie.
00:12:48:Patrzyliśmy na nie przez ostatnie 20 minut.
00:12:51:Najbardziej przekonujący dowód jest na tym wykresie.
00:12:56:Czy mogę pani zademonstrować?
00:12:59:Dziękuję.
00:13:02:W tym miejscu, w kwietniu
00:13:04:sprzedaż Starlin zaczęła spadać.
00:13:06:Bardzo mądre spostrzeżenie, Lane.
00:13:10:Czy mogłaby pani poczekać, aż skończę, panno Stralin?
00:13:12:Dość tego, Lane.
00:13:13:Spokojnie, Willis.
00:13:15:Przepraszam za przerwanie. Kontynuuj.
00:13:18:Dziękuję.
00:13:20:Jak mówiłem, sprzedaż zaczęła spadać w kwietniu.
00:13:23:Ale powód tego spadku znajdziemy tu, w lutym.
00:13:28:Produkty Starlin zawsze były postrzegane jak jakiś...
00:13:32:mały cud przemysłu kosmetycznego.
00:13:35:Multimilionowe przedsiębiorstwo zbudowane na sile i przyciąganiu
00:13:38:jednej osoby - Janice Starlin.
00:13:42:Od początku przez cały czas aż do lutego tego roku
00:13:45:twarz tylko jednej kobiety była używana do reklamowania produktów.
00:13:49:Pani twarz, panno Starlin.
00:13:51:Ludzie zaczęli postrzegać panią jako symbol.
00:13:54:Teraz, po 16 latach, widzą inną twarz.
00:13:58:Oni... nie ufają tej twarzy.
00:14:00:Czują się oszukani.
00:14:02:Prostym wnioskiem jest, że kosmetyki Starlin
00:14:04:powinny być reklamowane przez twarz Janice Starlin.
00:14:08:To chyba wszystko, co mam do powiedzenia.
00:14:11:Świetna robota, że to powiedziałeś.
00:14:13:Zgadzam się.
00:14:14:Lane ma dużo racji, pani Starlin.
00:14:17:Myślę, że już mi wystarczy...
00:14:19:pochlebstw jak na jeden ranek, panowie.
00:14:24:To bardzo przekonujące, Lane.
00:14:26:Tu pan Zinthrop do Janice Starlin.
00:14:28:Przeoczył pan tylko jeden prosty fakt:
00:14:31:nawet Janice Starlin nie może pozostać czarująca kobietą na zawsze.
00:14:35:Panno Starlin.
00:14:37:Tak, Mary?
00:14:38:Pan Zinthrop czeka w recepcji. Mówi, że był umówiony.
00:14:41:Dziękuję.
00:14:44:Cóż, to było bardzo owocne spotkanie.
00:14:48:Na teraz to wszystko.
00:15:00:Arthur!
00:15:01:Tak, panno Starlin?
00:15:02:Chciałabym chwilę porozmawiać z tobą w moim biurze.
00:15:04:Oczywiście, panno Starlin.
00:15:07:Spokojnie, narwańcu.
00:15:13:Coś panią dręczy, panno Starlin?
00:15:15:Pracowałeś trochę nad królewską galaretką, prawda?
00:15:20:Trochę.
00:15:22:Czy to naprawdę może dać jakieś efekty?
00:15:25:Tak sądzę.
00:15:27:Oczywiście, wiele zależy od indywidualnej reakcji na specyfik.
00:15:32:Co masz na myśli?
00:15:34:Nie było dwójki ludzi, którzy zareagowaliby dokładnie tak samo.
00:15:37:Pokarm jednego jest trucizną dla drugiego.
00:15:42:Ale myślisz, że królewska galaretka może przynieść korzyści
00:15:45:w niektórych przypadkach?
00:15:47:Królowa pszczół nieźle na tym wychodzi.
00:15:51:Uznam to za potwierdzenie.
00:15:55:Przypuśćmy, że moglibyśmy uzyskać mocniejszą odmianę królewskiej galaretki.
00:16:00:Na przykład od królowej osy.
00:16:03:Czy sądzisz, że to mogłoby mieć jakiś odmładzający efekt na człowieka?
00:16:07:Trzymałbym się z dala od os, gdybym był panią, panno Starlin.
00:16:10:Pod względem społecznym królowa os jest na poziomie pająka Czarnej Wdowy.
00:16:14:Obie są okrutne.
00:16:15:Paraliżują swoje ofiary i powoli pożerają je żywcem.
00:16:20:Tak samo zabijają też swoich partnerów.
00:16:23:Całkowicie jednostronny romans.
00:16:29:Coż... ja... nie całkiem jestem zainteresowana
00:16:32:życiem miłosnym królowej osy.
00:16:36:Chcę twojej opinii
00:16:38:na temat możliwość komercyjnego użycia ekstraktu enzymów
00:16:41:z królewskiej galaretki osy.
00:16:44:Jeśli chce pani, bym mówił szczerze, panno Starlin...
00:16:46:Oczywiście, że chcę.
00:16:49:Więc radzę, by pani o tym zapomniała.
00:16:55:Dziękuję, Arthurze.
00:16:57:Zawsze do usług, panno Starlin.
00:17:08:Poproś pana Zinthropa.
00:17:10:Tak, panno Starlin.
00:17:12:Może pan wejść.
00:17:14:Najwyższy czas.
00:17:20:Przedsiębiorstwo Janice Starlin.
00:17:26:Panna Starlin?
00:17:28:Tak, witam pana.
00:17:30:Obawiam się, że nie mogę panu poświęcić wiele czasu, panie Zinthrop.
00:17:33:Ależ to ja daję pani czas, panno Starlin.
00:17:37:Tak, dam pani dużo czasu. 10, może 15 lat pani dam.
00:17:45:Chcę, by pan dobrze zrozumiał jedną rzecz,
00:17:48:panie Zinthrop.
00:17:50:Oczekuję niepodważalnego dowodu na to, co pan opisał w liście.
00:17:53:Namacalnego dowodu. Nie słów.
00:17:55:I taki dowód pani dostanie.
00:17:58:A nawet więcej.
00:17:59:Ale muszę go pani pokazać w laboratorium, prawda?
00:18:05:Dobrze.
00:18:06:Chodźmy.
00:18:16:Proszę popatrzeć.
00:18:18:Wyglądają strasznie.
00:18:21:Czemu nie skróci im pan cierpień?
00:18:23:Moja pani, prosiła pani od dowód.
00:18:25:Proszę być tak miłą i popatrzeć na dowód, którego pani chciała.
00:18:27:Mogę kontynuować?
00:18:30:Dziękuję.
00:18:48:Chodź, chodź, chodź, mały króliczku.
00:19:03:Za kilka minut, moja pani, zobaczymy cud, w który ciężko uwierzyć.
00:19:08:Ten wzrok. Może pani patrzeć, jeśli pani chce.
00:19:11:Nie robię żadnych sztuczek.
00:19:13:Proszę nie patrzeć na mnie.
00:19:15:To nie ja się zmieniam.
00:19:37:Nie do wiary!
00:19:39:To nie jest możliwe.
00:19:43:Widzę, że nie wierzy pani jednemu zwierzęciu.
00:19:46:Więc dostarczę pani drugie.
00:19:49:Zacznę już. Tak?
00:19:52:Tak, muszę być pewna.
00:19:54:Tak, proszę pani.
00:20:21:Więc, panno Starlin.
00:20:23:Czy mój sekret panią interesuje? Tak?
00:20:26:Jakie są pana warunki, panie Zinthrop?
00:20:29:Po pierwsze, chcę laboratorium wyposażonego we wszystko,
00:20:32:co jest mi potrzebne do badań.
00:20:34:Gdy będą udane, chcę mały procent.
00:20:39:Ale muszę zgarnąć wszelkie zasługi za moje odkrycie.
00:20:41:To dla mnie bardzo ważne.
00:20:43:Każę Gordonowi przygotować kontrakt.
00:20:45:Kontrakt. Nie potrzebuję kontraktu.
00:20:48:Pani słowo jest dla mnie wystarczające.
00:20:54:Zdumiewa mnie pan.
00:20:57:Sczezrze mówiąc, gdy otrzymałam pański list, pomyślałam,
00:20:59:że jest pan tylko kolejny ekscentrykiem.
00:21:02:Ale zawsze była szansa, że nie jest pan.
00:21:04:Wszedł pan i pokazał mi coś nie gorszego od cudu.
00:21:07:Dwa cudy.
00:21:09:I mówi pan, że wystarczy panu moje słowo, że pana nie oszukam.
00:21:12:Nie oszuka mnie pani.
00:21:14:Wiem, że jest pani dobrą kobietą.
00:21:16:Nawet jeśli nie chce pani, by inni o ty wiedzieli.
00:21:19:Jednakże... moja formuła może nie działać dobrze na ludzi.
00:21:24:Nie testowałem tego jeszcze.
00:21:27:Przetestuje pan na mnie.
00:21:29:O nie, nie, nie. To może być niebezpieczne.
00:21:32:Takie są moje warunki, panie Zinthrop.
00:21:34:Janice Starlin będzie pana następnym królikiem doświadczalnym.
00:21:38:Więc dobrze.
00:21:40:Ale potrzebuję trochę czasu, by przygotować odpowiedni specyfik.
00:21:43:Tydzień, może trochę więcej.
00:21:45:Dostarcze panu wszystko, czego może pan potrzebować do pracy.
00:21:48:Dziękuję pani.
00:21:50:Teraz już rozumiem jak pani stworzyła... to wszystko.
00:21:55:Niewiele brakuje, bym to straciła, panie Zinthrop.
00:21:58:Może... pracując razem
00:22:00:ocalimy Przedsiębiorstwo Janice Starlin.
00:22:04:Może uczynimy je większym niż kiedykolwiek było.
00:22:08:O, tak.
00:22:10:Jestem pewna, że w ciągu najbliższych 3 miesięcy
00:22:12:zanotujemy... wzrost w sprzedaży, który przewyższy
00:22:15:wszystko, co kiedykolwiek sobie wyobrażaliśmy.
00:22:18:Pan Zinthrop...
00:22:21:kończy już pracę nad produktem,
00:22:23:który zrewolucjonizuje przemysł kosmetyczny.
00:22:26:Dostał całkowicie wolną rękę w swoich eksperymentach
00:22:29:i będzie odpowiadał jedynie przede mną.
00:22:32:W tej chwili nie mogę ujawnić natury eksperymentów pana Zinthropa,
00:22:36:ale mogę was zapewnić, że przyniosą one światową sławę
00:22:40:przedsiębiostwu Janice Starlin.
00:23:15:No nie wiem... Tean Zinthrop musi być ojcem pewności siebie,
00:23:18:by przekonać taka kobietę jak Starlin.
00:23:21:Dlaczego ktoś nie przemówi jej do rozumu?
00:23:24:Na przykład ty?
00:23:26:Wiesz...
00:23:28:Dlaczego myślisz, że Zinthrop nie jest warty tego wszystkiego?
00:23:31:Przecież nie wiemy nawet nad czym pracujemy.
00:23:33:To może być naprawdę oryginalne.
00:23:36:Albo tak złe, jak ona.
00:23:38:Ooooh, kobiety.
00:23:42:Mężczyźni.
00:23:45:Za każdym razem, gdy zadajesz się z mężczyzną,
00:23:47:wychodzisz z tego z raną.
00:23:50:Tak łatwo się z tego nie wykręcisz.
00:23:53:Chcę wiedzieć, dlaczego myślisz, że Zinthrop nic nie odkrył?
00:23:57:Mógłbym to nazwać męską intuicją, jeśli to ci odpowiada.
00:24:00:Jest coś podejrzanego w całej tej sprawie.
00:24:03:Prywatne laboratorium, tajne eksperymenty,
00:24:06:sam Zinthrop.
00:24:07:Jedyna rzecz, której brakuje to Dżin z lampą.
00:24:12:lepiej zostaw intuicję mnie.
00:24:15:Chodź, pozwolę ci postawić mi obiad.
00:24:18:Postawić ci obiad?
00:24:20:Co się stało z twoim zacięciem do rywalizacji?
00:24:22:Myślałem, że będziemy grać o to, kto zapłaci rachunek.
00:24:24:Nie, wygrałeś ostatnie 3 razy.
00:24:27:Dobra, zawrzemy umowę.
00:24:29:Ja stawiam obiad, jeśli ty będziesz obserwować, co tam się dzieje.
00:24:34:Co chcesz, bym robiła?
00:24:36:Zakładała podsłuchy i wysyłała zakodowane wiadomości?
00:24:38:Możesz zrobić coś gorszego.
00:24:40:O nie, panie Cooper, pan też?
00:24:43:Próbowałem wytłumaczyć pannie piękne oczy, że sądzę,
00:24:45:że Zinthrop to tylko pewny siebie głupek.
00:24:47:Gdybym był pewny, że tak jest, nie martwił bym się.
00:24:50:Myślę, że jest dużo bardziej niebezpieczny.
00:24:52:Wariat.
00:24:53:Nie nadążam, Cooper.
00:24:55:Ludzie pewni siebie są niebezpieczni tylko dla twoich pieniędzy.
00:24:57:Mogą wyrządzić krzywdę najwyżej twojemu portfelowi.
00:25:01:Ale wariaci mogą być śmiertelni.
00:25:09:Więc powiedziałam mu. Powiedziałam "Słuchaj, Irving".
00:25:12:"Mam już dość tej telewizji każdego wieczoru."
00:25:15:Wiesz, możemy przecież robić to samo w nocnym klubie.
00:25:17:Cóż...
00:25:23:Dzień dobry.
00:25:24:Przedsiębiorstwo Janice Starlin.
00:25:28:Mam dla ciebie dwa słowa: wypchaj się.
00:25:32:Dwa razy!
00:25:35:Znowu on?
00:25:37:Dzwonił, by mi powiedzieć, że doktor cyklop jest dziś na Kanale 9.
00:25:39:Widział to już dwa razy.
00:25:44:Dzień dobry.
00:25:49:Czy...
00:25:51:Czy panna Starlin jest teraz w swoim biurze?
00:25:53:Panna Starlin jest na konferencji.
00:25:55:Czy chciałby pan porozmawiać z jej sekretarką?
00:25:58:Nie, nie. Powiedz tylko pannie Starlin, że chciałbym z nią porozmawiać,
00:26:01:gdy będzie miała czas.
00:26:07:Czy coś jeszcze, panie Zinthrop?
00:26:09:Nie, nie, nieee. Do widzenia.
00:26:15:- Do widzenia.|- Do widzenia.
00:26:28:Co za postać. Prawdziwy dwuoki doktor cyklop.
00:26:32:Nawet ten pokłon.
00:26:33:"Dzień dobry. Czy mogę się zobaczyć z panną Starlin, proszę?"
00:26:37:Prawdziwy dziwak.
00:26:39:Ciekawe w co on pogrywa.
00:26:41:Kogo to obchodzi.
00:26:42:Wiesz, Morty myśli, że to świr.
00:26:44:Słyszałam, jak mówił to do Coopera.
00:26:47:Doktorek na prawdę właściwe rozwiązanie.
00:26:49:Czego?
00:26:50:Właśnie o to chodzi, nie wiedzą czego.
00:26:53:A wracając do Irvinga...
00:27:11:Dzień dobry, panno Starlin. Dzień dobry.
00:27:15:Dzień dobry. Nie mogłam się wcześniej wyrwać.
00:27:18:Czy to coś ważnego?
00:27:20:Panno Starlin, czy pamięta pani dużego kota,
00:27:22:którego pokazywałem pani w zeszłym tygodniu.
00:27:25:Nie?
00:27:26:Co z nim?
00:27:28:Więc... Chcę, by pani na niego popatrzyła.
00:27:30:Proszę przyjść.
00:27:38:- Niee...|- Duża różnica, prawda?
00:27:43:Niesamowite.
00:27:46:To samo znamię.
00:27:48:Ten sam kot.
00:27:50:Tak, znów młody.
00:27:52:Czy zdaje pan sobie sprawę, co to znaczy?
00:27:54:Znów jesteś kociakiem.
00:27:56:Znów masz całe życie przed sobą.
00:27:58:Jakie to uczucie?
00:28:00:Myślę, że będzie pani mogła sama się dowiedzieć, panno Starlin.
00:28:05:Dzisiaj...
00:28:07:Dziś dostanie pani pierwszy zastrzyk.
00:28:11:Proszę za mną.
00:28:27:Proszę usiąść.
00:29:08:Pan Grison z księgowości na lini 3.
00:29:14:O co chodzi, Grison?
00:29:17:Wysłałam ci notatkę.
00:29:19:Pan Zinthrop ma autoryzację, by zamawiać wszystko, czego potrzebuje.
00:29:23:To nie twoja sprawa, Grison.
00:29:25:Przygotój czeki, wypełnię je.
00:29:33:Sue? Tu Mary.
00:29:35:Czy mogę rozmawiać z panem Lanem?
00:29:43:Bill? Słuchaj.
00:29:45:Zinthrop dostał właśnie rachunek na 23000 dolarów.
00:29:50:Zinthrop.
00:29:55:Ekstrakt z enzymów.
00:30:09:Tak, tak, tak, czynimy postępy.
00:30:12:Tkanka bardzo się poprawiła.
00:30:16:Dlaczego to tak długo trwa?
00:30:18:To już trzeci tydzień.
00:30:20:Zapominasz moja droga, że jesteś bardziej skomplikowana niż mały kociak.
00:30:25:Poza tym, jest różnica metabolizmu.
00:30:29:Czemu nie zwiększymy dawki?
00:30:31:Czy to nie przyśpieszyłoby procesu?
00:30:33:Cierpliwości moja droga, cierpliwości.
00:30:36:Musimy postępować po woli, z uwagą.
00:30:38:Daj rękę, proszę.
00:30:55:Już.
00:30:57:Wiesz, eksperymentowałem z inną mieszanką enzymów.
00:31:02:Nowe rozwiązanie będzie mocniejsze
00:31:04:niż to stosowane w twoich zastrzykach.
00:31:06:Oł?
00:31:08:Tak.
00:31:09:I myślę...
00:31:11:I myślę, że to spowoduje rewolucję
00:31:13:w sposobach dbania o wygląd.
00:31:15:Sprawi, że kremy z estrogenem staną się staromodne.
00:31:18:Moja droga, Starlin będzie sławne na cały świat.
00:31:22:Zrobimy na tym miliony.
00:31:24:Masz rację, Zinthrop.
00:31:26:Ludzie z mojego wydziału reklamy zamienią się w buraki.
00:31:30:A do czego oni się przydadzą?
00:31:32:Skoro twoje własne lustro powie wszystko.
00:31:34:Że wyglądasz przynajmniej o 5 lat młodziej niż 3 tygodnie temu.
00:31:39:Wiem.
00:32:22:Pozwolisz mi minutkę porozmawiać z Billem, Sue?
00:32:24:Dzięki.
00:32:27:Bill, myślę, że mam to, co trzeba.
00:32:30:Tak, jestem kłębkiem nerwów.
00:32:34:Na lunchu, na lunchu.
00:32:36:Musisz mi to przetłumaczyć, Coop.
00:32:38:Nie jestem dobry w sprawach technicznych.
00:32:40:Pseudotechnicznych.
00:32:42:Z tego wynika, że pan Zinthrop jest bardzo zdolnym oszustem.
00:32:47:Uważa, że może stymulować proces odmładzania
00:32:49:za pomocą enzymu pobieranego od os.
00:32:53:Ooo, do...
00:32:56:Co z tym zrobicie, moi detektywi?
00:32:59:Jak na razie nie wiem.
00:33:01:Szeczerze, to mam dość tego całego cyrku.
00:33:03:Starlin tak bardzo chce cofnąć czas,
00:33:05:że nabiera się na pierwszą durną rzecz, jaką usłyszy.
00:33:07:- Osy.|- Bill!
00:33:09:Uświadom sobie fakt, że Janice Starlin zbudowała całe swoje życie
00:33:11:na młodości i pięknie.
00:33:14:Teraz, gdy je traci, jest przerażona.
00:33:16:Teraz buja w obłokach z tym wynalazkiem Zinthropa.
00:33:19:Ale nie chciałbym doświadczyć chwili, gdy wróci na ziemię.
00:33:21:Może pomożemy jej złagodzić upadek.
00:33:23:Tyle jesteśmy jej winni.
00:33:25:Taaa.
00:33:26:Więc co zrobimy? Nie możemy pozwolić Zinthropowi
00:33:28:wzbudzić w niej nadziei, a potem wyciągnąć
00:33:30:jej grunt spod stóp.
00:33:32:jak mógłby zrobić coś tak okropnego?
00:33:35:Biedna Jen.
00:33:37:Musi być coś, co możemy zrobić, nim będzie za późno.
00:33:40:On ma naprawdę przekonujące argumenty.
00:33:42:Bardzo imponujące dla laika.
00:33:45:Stawiam 10 do 1, że mam równie imponujące osiągnięcia.
00:33:48:Poczekamy zobaczymy.
00:33:49:Odpowiedź może być właśnie tutaj.
00:33:54:Reszka.
00:33:57:Zatrzymam ten list na dzień czy dwa.
00:34:00:Poczekaj. A co jeśli ona dowie się, że zniknął?
00:34:02:Tylko ja mam dostęp do tego biurka.
00:34:04:Będzie wiedziała, że go wzięłam.
00:34:06:Musisz zaryzykować, Mary.
00:34:08:Myślę, że możemy być pewni, że Coop wie co robi, kochanie.
00:34:12:Chodźcie młodzi zakochani.
00:37:44:O co chodzi?
00:37:46:To pani, panno Starlin?
00:37:48:Oczywiście, że to ja.
00:37:50:A myślałaś, że kto?
00:37:52:Wygląda pani całkiem inaczej.
00:37:56:Skończ malować paznokcie.
00:38:02:Mary.
00:38:03:Hm?
00:38:04:Chyba twój telefon dzwoni.
00:38:06:Oh, tak, panno Starlin.
00:38:10:Dzień dobry, Przedsiębiorstwo Janice Starlin.
00:38:14:Panowie.
00:38:16:Przedsiębiorstwo Janice Starlin właśnie zaczyna
00:38:18:najszerzej zakrojoną kampanię reklamową
00:38:21:w historii przemysłu kosmetycznego.
00:38:26:Naszym sloganem będzie:
00:38:28:"Powrót do młodości z Janice Starlin".
00:38:33:Kiedy przybędzie pan Zinthrop, odbędzie się konferencja prasowa
00:38:35:i wszystkie pytania dotyczące procesu odmładzania
00:38:37:będą kierowane do niego.
00:38:41:To wszystko na teraz, panowie.
00:38:43:- To jest zadziwiające.|- To wspaniałe!
00:38:46:Wyglądasz cudownie!
00:38:47:Stałam się przykładem powrotu do młodości, panowie.
00:38:50:I to dobrym.
00:38:57:Nie ty, Mary. Poczekaj chwilkę, proszę.
00:38:59:Tak, panno Starlin.
00:39:09:Mary, czyż to nie cudowne?
00:39:12:To cud! Niesamowity, wspaniały cud!
00:39:17:Tak się o ciebie martwiliśmy.
00:39:19:Myśleliśmy, że jesteś w niebezpieczeństwie.
00:39:21:Nawet tworzyliśmy plan uratowania cię od pana Zinthropa.
00:39:26:Byłam taka głupiutka. Brzmi to niedorzecznie.
00:39:30:Oh, Mary. Mary, na ile lat wyglądam?
00:39:34:Powiedz mi, na ile?
00:39:36:Na ile lat wyglądam? Powiedz mi!
00:39:39:Na ile?!
00:39:43:23.
00:39:45:Może 22.
00:39:50:Tyle miałam lat, gdy założyłam Przedsiębiorstwo Janice Starling.
00:39:54:Czy zdajesz sobie sprawę, co to znaczy?
00:39:57:Wróciłam do punktu, z którego zaczęłam 18 lat temu.
00:40:00:Mając wszystko to, co osiągnęłam przez te 18 lat.
00:40:05:To jak sen.
00:41:02:50 lat temu banda idiotów leczyła ludzi odchodami małp.
00:41:06:Przez chwilę nawet działało.
00:41:08:Potem przyszło pogorszenie.
00:41:10:To okropne.
00:41:12:Myślisz, że to się stanie Jan?
00:41:15:Nie wiem.
00:41:17:Gdybym tylko mógł się dostać do jego laboratorium.
00:41:19:Zbadać to, czego on używa.
00:43:32:Panie Zinthrop.
00:43:45:Panie Zinthrop?
00:43:50:Panie Zinthrop?
00:44:38:Musi go pan znaleźć, panie Hellman.
00:44:40:Koszty są obojętne.
00:44:41:Znajdziemy go. Prędzej czy później znajdujemy ich wszystkich.
00:44:46:Czas jest bardzo ważny, panie Hellman.
00:44:48:Każda godzina jego nieobecności znaczy więcej
00:44:50:niż jest pan w stanie sobie wyobrazić.
00:44:53:Cóż... Nie dała mi pani wiele informacji na początek.
00:44:55:Żadnego adresu domowego, poprzedniego pracodawcy, telefonu.
00:44:59:To tak jakby zaczynać od zera.
00:45:03:Pan Zinthrop nie był... zwyczajnym pracownikiem.
00:45:07:Nie przeszedł standardowej rekrutacji.
00:45:10:Aha...
00:45:12:Mówiła pani, że przybył tu jakiś miesiąc temu.
00:45:14:Jak się tu pojawił, panno Starlin?
00:45:16:Nie wszedł po prostu z ulicy? Prawda?
00:45:19:List!
00:45:21:Jest tutaj w mojej szufladzie.
00:45:27:Może... w jakiejś innej szufladzie?
00:45:32:Więc o to jej chodziło.
00:45:34:Komu?
00:45:39:Panno Starlin?
00:45:41:List został skradziony i pani sądzi, że wie kto go zabrał. Prawda?
00:45:47:Moja sekretarka, panna Dennison.
00:45:50:Ma pani gdzieś jej adres?
00:45:52:I numer telefonu.
00:45:53:Lepiej by było, gdybym ją zaskoczył.
00:45:55:A tak będzie miała szansę przygotować jakąś historyjkę.
00:45:57:Wiem, co robię.
00:45:59:Dobrze więc.
00:46:01:Mary? Tu Janice Starlin.
00:46:03:Zanim wyszłam na lunch zrobiłam kopię listu pana Zinthropa.
00:46:08:Na początku miałam właśnie ją zabrać dla Billa i pana Coopera.
00:46:13:Ale potem pomyślałam, że oryginał byłby lepszy.
00:46:16:Czy ma pani kopię?
00:46:18:Tak, jest w moim biurku.
00:46:19:Proszę przynieść tą kopię, panno Dennison.
00:46:22:Taa. Ulica 71-sza Zachodnia, numer 946 na Manhattanie.
00:46:26:Dokładnie.
00:46:28:Zajmij się tym, Jerry i skontaktuj się ze mną
00:46:30:tak szybko jak będziesz mógł.
00:48:38:Tak?
00:48:41:Oh?
00:48:43:Jesteś pewien, że to on?
00:48:45:Aha.
00:48:47:Czy on...?
00:48:49:Centralne Pogotowie.
00:48:52:Dobra.
00:48:54:Wygląda na to, że go znaleźliśmy.
00:48:56:Jest niezidentyfikowany człowiek w Centralnym Pogotowiu.
00:48:59:Nie zidentyfikowano go, ale miał na sobie taki płaszcz
00:49:01:i pasuje do opisu.
00:49:03:Mary, przynieś mój płaszcz i zamów taksówkę.
00:49:08:Czy jest poważnie ranny?
00:49:09:Obrażenia po uderzeniu i ogólne obrażenia ciała.
00:49:16:Doznał poważnych obrażeń i na pewno ma uszkodzenia mózgu.
00:49:19:Ale nie potrafimy jeszcze określić jak duże.
00:49:21:Kiedy będziecie wiedzieć.
00:49:23:Ciężko powiedzieć, panno Starlin.
00:49:26:Kto jest najlepszy w leczeniu tego rodzaju obrażeń?
00:49:29:Jest kilku świetnych specjalistów.
00:49:31:Sprowadź najlepszego. Pokryję wszelkie wydatki.
00:49:35:Tak, panno Starlin.
00:49:46:Nie wiem, Arthurze.
00:49:48:Myślę, że najlepiej poczekać.
00:49:50:Minęły trzy dni od wypadku, Janice.
00:49:53:I nie ma żadnych oznak poprawy. Nadal jest w śpiączce.
00:49:56:Słyszałaś, co mówił lekarz.
00:49:58:Może nigdy nie odzyskać przytomności.
00:50:00:A nawet jeśli ją odzyska, nie wiadomo
00:50:02:jak poważnie uszkodzony jest jego mózg.
00:50:08:Cóż...
00:50:09:Dam mu jeszcze 48 godzin.
00:50:13:Jeśli do tego czasu nie odzyska przytomności,
00:50:15:możesz przejąć laboratorium, Arthurze.
00:50:18:- Janice...|- Taka jest moja decyzja.
00:51:00:To niesamowite.
00:51:02:Tuż pod naszymi nosami.
00:51:06:Nie mógł zużyć wszystkiego.
00:51:09:Mógłbym przeprowadzić analizy.
00:52:42:Przeklęte urządzenie.
00:52:46:Zawsze wysiada w środku dobrego programu.
00:53:15:Chcę by to była największa kampania reklamowa
00:53:17:w historii reklamy kosmetyków.
00:53:21:Wszystkie gazety i czasopisma w kraju
00:53:23:będą zapełnione naszym nowym sloganem.
00:53:25:"Powrót do młodości z Janice Starlin".
00:53:28:Przepraszam, panno Starlin.
00:53:30:O co chodzi, Thompson?
00:53:32:Myślę, że powinniśmy się trochę martwić, panno Starlin.
00:53:35:Kosmetyki to jedna rzecz, leki to coś całkiem innego.
00:53:38:Możemy się wpakować w kłopoty.
00:53:40:Tak.
00:53:42:Wszystkie kopie reklamy przejdą przez pańskie biuro.
00:53:45:To delikatna sprawa, wie pani.
00:53:47:Max ma rację, panno Starlin.
00:53:49:Nie musisz mnie pouczać.
00:53:56:Chcę żebyście jedną rzecz dobrze zrozumieli, panowie.
00:54:01:Przedsiębiorstwo Janice Starlin...
00:54:04:wprowadzi na rynek najlepiej sprzedający się produkt,
00:54:07:jaki kiedykolwiek został stworzony
00:54:09:przez współczesny przemysł kosmetyczny.
00:54:12:I nie mam zamiaru być ograniczana
00:54:14:przez bojaźliwość moich własnych pracowników.
00:54:16:Czy to jasne?
00:54:23:Czy dobrze się pani czuje, panno Starlin?
00:54:25:To tylko niewielki ból głowy, Mary.
00:54:28:Wszystko dobrze.
00:54:30:Coś pani przynieść?
00:54:32:Czuję się dobrze. Nie martw się.
00:54:34:Mam trochę aspiryny w biurku.
00:54:36:Wszystko w porządku, Mary.
00:54:40:To na razie wszystko, panowie.
00:55:00:- Hej!|- Cześć, kochana.
00:55:04:Mam nadzieję, że dadzą dziewczynom pracującym w Starlin
00:55:06:pierwsze próbki tego nowego specyfiku.
00:55:09:Wyobrażasz sobie, mieć znów 18 lat?
00:55:11:Jeśli to mogło odmłodzić Starlin o 15 lat,
00:55:14:ciebie może o 10.
00:55:16:Jak to 10?
00:55:18:Daj spokój kochana. Rozmawiasz z Maureen.
00:55:22:Taaa. Gdybym była tobą, wzięłabym podwójną dawkę.
00:55:25:Może wtedy Irving nie oglądał by tyle telewizji.
00:55:27:On nie tylko ogląda.
00:55:29:Nie wyobrażam sobie, co jeszcze może robić.
00:55:32:Masz trzy szanse.
00:55:35:Słuchaj, Cooper już przyszedł?
00:55:37:Nie było go na porannej odprawie.
00:55:39:Pewnie Starlin się wkurza.
00:55:42:Powienien się martwić.
00:55:44:Do zobaczenia później.
00:55:46:Pa, kochana.
00:55:52:Cześć, laluniu.
00:55:55:Wiesz, gdzie...
00:55:58:jest biuro panny Starlin?
00:56:02:Apartament numer 1.
00:56:05:Zarozumiała laleczka. Nie lansuj się tak.
00:56:09:Chciałbyś żebym zawinęła ci ten telefon dookoła głowy?
00:56:12:Cwaniak.
00:56:13:Tak lepiej, siostro.
00:56:21:Apartament numer 1.
00:56:26:Dziękuję.
00:56:31:Panno Starlin.
00:56:33:O co chodzi, Mary?
00:56:35:Czy mogę cos dla pani zrobić?
00:56:37:Tak. Czy... czy pokój pana Zinthropa jest gotowy?
00:56:42:Aha. Pielęgniarka ustawia teraz sprzęt ratunkowy.
00:56:45:A karetka będzie za chwilę.
00:56:47:Daj mi znać, gdy się pojawi.
00:56:50:Mary, proszę, zanim pójdziesz.
00:56:52:Zobacz, czy umiesz rozłożyć to... coś.
00:56:56:Oczywiście.
00:56:58:Widywałam takich mnóstwo.
00:57:06:Rzeczywiście proste.
00:57:07:To wszystko, Mary, dziękuję.
00:57:14:Przygotowaliśmy pokój specjalnie dla pana, panie Zinthrop.
00:57:16:A panna Warren ma pokój połączony z pańskim,
00:57:18:więc będzie pan zawsze miał kogoś w pobliżu.
00:57:20:Dziękuję, dziękuję.
00:57:22:Gdy poczuje się pan lepiej, panie Zinthrop...
00:57:26:chciałabym przedyskutować z panem kilka spraw.
00:57:29:Dobrze, dobrze.
00:57:40:Zrobimy wszystko, co w naszej mocy,
00:57:42:by było panu dobrze, panie Zinthrop.
00:57:46:Mam zamiar spędzać noce tutaj, w moim biurze.
00:57:48:Więc, jeśli będzie jakiś problem, będę w pobliżu.
00:57:51:Dziękuję.
00:57:54:Dziękuję.
00:57:55:Pomóżcie mi wstać.
00:57:57:Dzięki.
00:57:58:Jest tylko...
00:58:00:tylko coś,
00:58:02:co muszę ci powiedzieć.
00:58:04:Coś ważnego.
00:58:07:Ale... ważnego, ale...
00:58:12:nie pamiętam.
00:58:16:Jestem pewna, że to może zaczekać.
00:58:18:Teraz najważniejsze jest, byś wrócił do zdrowia.
00:58:23:Proszę się nim dobrze opiekować, panno Warren.
00:58:25:Tak, panno Starlin.
00:58:27:Dziwna sprawa z naszym Coopem.
00:58:29:Nie ma go jeden dzień w pracy,
00:58:31:a ty już byś zgłaszał zaginięcie.
00:58:33:To bardzo odpowiedzialny facet, kochanie.
00:58:35:Gdyby czuł się chory czy coś, to by zadzwonił.
00:58:38:Uspokój się. Pewnie jest teraz u siebie.
00:58:42:Przepraszam, czy w czymś przeszkodziłam?
00:58:44:Gawędziliśmy tylko trochę, panno Starlin.
00:58:47:Rozmawialiśmy o panu Cooperze.
00:58:49:Co z panem Cooperem?
00:58:51:Nie był na spotkaniu tego rana.
00:58:53:Nikomu nie udało się dziś z nim skontaktować.
00:58:55:Nie martwiłabym się tym.
00:58:57:Pan Cooper był tu przez długi czas.
00:58:59:Prawdopodobnie uważa, że może wziąć sobie od czasu do czasu
00:59:01:jeden wolny dzień.
00:59:04:To właśnie próbowałam wytłumaczyć panu Lane.
00:59:06:A tak na marginesie, panno Starlin, jak tam pan Zinthrop?
00:59:10:Dobrze.
00:59:12:Mamy kilka dni w plecy. Zacznij projekty do kampanii.
00:59:15:Jestem gotów, gdy tylko pani jest, szefie.
00:59:19:Popatrz na to.
00:59:21:Hej Bill.
00:59:22:Hy?
00:59:23:Tylko sobie nie ubzduraj czegoś z szefową.
00:59:25:Ja? Nie bądź głupia. Chciałem tylko dać jej znać,
00:59:27:że jestem pełnym entuzjazmu członkiem zespołu.
00:59:30:Wygląda dużo młodziej teraz, nieprawdaż.
00:59:35:Myślisz, że Zinthrop dał by ci jeden z tych leków?
00:59:38:Stłuczesz mi zegarek.
00:59:45:Same szumy na tym też.
01:00:18:Co to?
01:00:20:Połóż się. Miałeś po prostu zły sen.
01:00:23:Połóż się.
01:00:24:- Co?|- Śpij.
01:00:25:Ten... ten okropny dźwięk.
01:00:28:Jak... jak koszmar.
01:00:30:To zły sen.
01:00:31:Połóż się.
01:00:32:To tylko sen.
01:00:38:Powiedz panu Greenowi, że to on jest odpowiedzialny za personel.
01:00:42:Mam inne rzeczy na głowie niż martwienie się,
01:00:45:że nocny stróż poszedł sobie.
01:00:47:O to właśnie chodzi, panno Starlin.
01:00:49:Pan Green uważa, że strażnik w ogóle nie opuścił budynku.
01:00:52:Jego lunch i płaszcz przeciwdeszczowy są nadal w piwnicy.
01:00:57:Nie chcę już nic o tym słyszeć, Mary.
01:01:02:Tak, panno Starlin.
01:01:04:Użyjemy tych.
01:01:06:Dobrze.
01:01:10:Przysięga, że słyszała krzyk dochodzący z jednego z pozostałych pięter.
01:01:14:Zinthrop też je słyszał, ale przekonała go, że tylko miał zły sen.
01:01:18:Może oboje mięli.
01:01:21:To już nie jest zabawne, Mary.
01:01:23:Coś się dzieje w tym budynku.
01:01:26:I dowiem się, co to jest.
01:01:28:Jak?
01:01:29:Rozejrzę się w laboratorium Coopera, to po pierwsze.
01:01:32:A potem... nie wiem.
01:01:37:Trzymaj prosto.
01:01:39:Bill, to jakieś szaleństwo.
01:01:42:Możemy mieć z tego tylko kłopoty.
01:01:49:Nie będę tolerować, panno Warren...
01:01:51:To jest ważne.
01:01:56:Nie męcz go. Będę w swoim pokoju.
01:02:01:Zinthrop.
01:02:03:Zinthrop, musisz mi pomóc.
01:02:05:Coś się dzieje.
01:02:08:Coś się ze mną dzieje. Nie mogę tego kontrolować.
01:02:10:Jest coś, co muszę sobie przypomnieć,
01:02:12:ale... nie potrafię.
01:02:16:Spróbuj pomyśleć.
01:02:18:Enzymy os.
01:02:20:Ekstrakty, z którymi eksperymentowałeś przed wypadkiem.
01:02:23:Spróbuj pomyśleć!
01:02:26:Nie mogę.
01:02:29:To notes Zinthropa, Mary.
01:02:32:Notatki na temat jego eksperymentów z Jan.
01:02:34:Skąd Cooper go ma?
01:02:36:Nie wiem.
01:02:39:Gdyby tylko Coop się pojawił...
01:02:42:Mary, popatrz.
01:02:47:To fajka Coopera.
01:02:49:Nie rozumiesz? Mógłby wyjść bez spodni, ale zostawić fajkę?
01:02:54:Wciąż jest gdzieś w budynku. Stawiam na to roczną pensję.
01:02:58:Jeśli jest...
01:02:59:To nie żyje!
01:03:03:I nocny stróż też.
01:03:08:Zostało wystarczająco tylko na jeden zastrzyk.
01:03:10:Tylko jeden.
01:03:12:Musisz zrobić więcej, Zinthrop!
01:03:15:Pomóż mi, Zinthrop!
01:03:17:Proszę, proszę, moja głowa.
01:03:20:POMÓŻ MI!!!
01:03:23:POMÓŻ MI!!!
01:03:59:Czy on śpi?
01:04:02:Nie wiem.
01:04:11:Nie, nie dotykaj go.
01:04:13:Jeśli ktokolwiek wie, co za tym wszystkim stoi, to właśnie on.
01:04:17:Panie Zinthrop.
01:04:21:Bill.
01:04:23:Popatrz tam.
01:05:09:Jej płaszcz, torebka i wszystko inne nadal tam są.
01:05:13:Nie wyszłaby bez torebki.
01:05:15:Bill, chodźmy stąd. Nie podoba mi się to.
01:05:18:Kot.
01:05:20:Kot.
01:05:21:Muszę ją ostrzec.
01:05:24:Panie Zinthrop.
01:05:28:Kim jesteście?
01:05:30:Nie ma się czym denerwować, panie Zinthrop.
01:05:32:Nazywam się Bill Lane, a to panna Dennison - sekretarka panny Starlin.
01:05:34:Panna Starlin.
01:05:36:Kot.
01:05:37:Co z tym kotem?
01:05:38:Musze ją ostrzec.
01:05:40:Zastrzyki. Nie może brać więcej zastrzyków.
01:05:44:Czy coś zagraża pannie Starlin?
01:05:46:Jest w starzonym niebezpieczeństwie! Muszę...
01:05:48:Spokojnie, panie Zinthrop, wciąż jest pan osłabiony.
01:05:50:Mary, spróbuj się dodzwonić do Jan.
01:06:09:Oh, panna Starlin?
01:06:10:Czy to ty, Mary?
01:06:11:Gdzie jesteś?
01:06:13:Jesteśmy w budynku. W pokoju pana Zinthropa.
01:06:15:Coś się tu stało...
01:06:16:Daj, ja z nią porozmawiam.
01:06:18:Witam, panno Starlin. Tu Lane.
01:06:19:Dlaczego nadal jesteś z Mary w budynku?
01:06:21:Jest już po 22.
01:06:23:Muszę pomóc.
01:06:26:Muszę pomóc.
01:06:27:Muszę pomóc. Musze pomóc.
01:06:28:Zaraz wrócę, panno Starlin.
01:06:30:Musze pomóc!
01:06:31:Nie wstawaj.
01:06:33:Nie zatrzymujcie mnie.
01:06:35:Proszę się nie martwić, panie Zinthrop.
01:06:37:Nie pozwolimy, by pannie Starlin coś się stało.
01:06:40:Halo, halo, panno Starlin?
01:06:41:Co się tam dzieje?
01:06:42:Proszę zostać w biurze. Zaraz przyjdę.
01:06:46:Pilnuj Zinthropa, kochanie. Ja idę na górę.
01:06:48:Nie, nie nie nie! Nie wolno!
01:06:51:Spokojnie, panie Zinthrop.
01:06:53:Nie rozumiesz. Panna Starlin...
01:06:56:Ona jest w niebezpieczeństwie. Muszę ostrzec.
01:06:58:Ja zostanę tutaj, ty idź po Janice.
01:07:01:Gdy tam będziesz, zadzwoń po policję. Z tego telefonu się nie da.
01:07:04:Dobrze, dobrze. Pośpieszę się.
01:07:11:Ona jest w niebezpieczeństwie. Ja nie.
01:07:26:Panno Starlin!
01:07:27:Panno Starlin!
01:07:32:Panno Starlin! To ja, Mary!
01:07:36:Panno Starlin. Proszę!
01:07:38:Otwórz drzwi!
01:07:48:O co chodzi, Mary?
01:07:49:Proszę, może pani zadzwonić na policję?
01:07:51:Po co?
01:07:52:Nie mam czasu na...
01:07:54:Mary!
01:07:59:Przepraszam za to. Nie ma czasu na histeryzowanie.
01:08:02:O co chodzi?
01:08:06:Enzymy. Enzymy.
01:08:09:Oszalały.
01:08:10:Jasne, panie Zinthrop.
01:08:11:Proszę się uspokoić i odprężyć. Wszystko będzie dobrze.
01:08:13:Zajmiemy się tym... o czymkolwiek pan...
01:08:15:Nie rozumiesz! Nie rozumiesz. Ta dziewczyna,
01:08:17:nie powienieneś jej wysyłać na górę.
01:08:19:Jest w niebezpieczeństwie. Musisz to powstrzymać, nim będzie za późno.
01:08:22:Jasne. Jak tylko kot się tu znajdzie, zajmiemy się...
01:08:24:Ty głupcze. Ty głupcze.
01:08:26:Panna Starlin ją zabije i rozerwie jej ciało na kawałki.
01:08:28:Panna Starlin zabije Mary?
01:08:32:Panna Starlin nie jest już człowiekiem.
01:08:35:Enzymy ją zmieniły.
01:08:37:Zniszczy dziewczynę tak jak osa zniszczyłaby swoich wrogów.
01:08:40:A potem pożre szczątki.
01:08:46:Potem Bill znalazł notes pana Zinthropa w biurku Coopera.
01:08:52:Nie, nie pomyliliśmy się.
01:08:54:Musimy zadzwonić po policję. Teraz.
01:08:56:Mary, jesteś tylko trochę podekscytowana.
01:08:59:Kto chciałby skrzywdzić pana Coopa?
01:09:04:Nie wiem.
01:09:06:Nie ja. Pan Cooper by...
01:09:44:Mówiłem ci, że tak będzie.
01:09:46:Mary!
01:09:58:Mary!!!!!
01:09:59:Czekaj. Idę z tobą.
01:10:03:Nie mogę czekać. Pójdę schodami.
01:10:05:Nie. Laboratorium. Ona idzie do laboratorium.
01:10:07:Pójdę schodami.
01:10:16:Mary!
01:10:19:Mary!
01:10:20:Mary!
01:11:20:Odsuń się z drogi.
01:11:47:Mary.
01:11:49:Oh, Mary.
01:12:06:KONIEC
01:12:09:tłumaczenie ze słuchu i napisy: fabula_rasa
01:12:14:Obsada:
01:12:18:Odwiedź www.NAPiSY.info