Zapowiedź problematyki kosmologicznej

• kosmologię filozoficzną poprzedziły teogonie i kosmologie mityczno - poetyckie („Teogonia” Hezjoda); od kosmologii Talesa dzieliła je, wszakże, głęboka przepaść - z głównych cech charakterystycznych filozofii antycznej podzielała „Teogonia” dwie: ukazywała całą rzeczywistość i miała cele czysto teoretyczne; wyróżnik trzeci, racjonalny sposób wyjaśniania, rzecz jasna, w mitach zachowany być nie mógł

• Arystoteles uważał, że mit jest bliski filozofii, ale nie jest nią - właśnie z wyżej wymienionego powodu

• filozofia idzie przeciw fantazji, wyobraźni, zmysłom, tworzy symbole teoretyczne mocą logosu; występuje przeciw mitowi i zjawiskom zmysłowym, tworząc w ten sposób coś zupełnie nowego

• filozofia jest właśnie przejściem od mitu do logosu (aczkolwiek dosyć płynnym)

• cechą charakterystyczną początków filozofii greckiej było napięcie między jednością a wielością - jedność spaja tu wielość (u Homera wielość składała się z jedności)

• początek filozofii - moment postawienia pytania: „dlaczego?”, moment zdziwienia (Arystoteles - „Metafizyka”), indywidualizm (Hekatajos z Miletu), poszukiwanie przyczyny uniwersalnej, czegoś chronologicznie wcześniejszego

okres filozofii starożytnej

585 p.n.e. - 529 n.e.

rok zaćmienia słońca, edykt Justyniana

które przepowiedział Tales

HISTORIA FILOZOFII STAROŻYTNEJ