rodzaj polityki kursu	opis		przykład
brak własnej waluty	waluta innego kraju lub wspólna waluta kilku krajów pełni funkcje legalnego środka płatniczego - państwo rezygnuje z niezależnej polityki walutowej		Panama, Salwador, byłe kolonie francuskie w Afryce
izba walutowa (currency board)	państwo zobowiązuje się do wymiany wybranej waluty obcej po sztywnym kursie		Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Estonia, Litwa
kurs sztywny (fixed peg)	kurs waluty związany jest z kursem innej waluty lub koszykiem walutowym; cel: stworzenie stabilnych warunków dla handlu		powiązanie z dolarem USA: państwa rejonu Morza Karaibskiego i Pacyfiku, Nigeria, Syria, Wenezuela; powiązanie z walutą największego partnera handlowego: np. Bhutan powiązany z rupią (Indie); powiązanie z koszykiem walut:Łotwa, Libia, Malta, Maroko Polska 01 01 1990 - 13 10 1991
kurs płynny w paśmie wahań (horizontal band)	państwo określa dopuszczalne granice wahań kursu własnej waluty, w razie potrzeby interweniuje		Węgry, Cypr
kurs pełzający (crawling peg)	państwo dokonuje okresowych korekt kursu własnej waluty w określony sposób, najczęściej w stosunku do zmian wybranych wskaźników	reżimy walutowe stosowane głównie przez państwa walczące z inflacją	Boliwia, Nikaragua, Tunezja; Poska 14 10 1991 - 15 05 1995
kurs pełzający w paśmie wahań (crawling band)	jak wyżej, dodatkowo dopuszcza się wahania kursu w określonym paśmie			Izrael, Białoruś; Polska 16 05 1995 - 11 04 2000
kurs płynny kierowany (managed floating)	kurs walutowy kształtowany jest na rynku, choć państwo nie rezygnuje z interwencji; jednak jej zasady i kierunki nie są z góry określone; cel: stabilne warunki do kontaktów z zagranicą, a jednocześnie stworzenie jasnych reguł stosowania polityki kursowej do innych celów ekonomicznych		Czechy, Słowacja, Rosja Polska od 12 04 2000
kurs płynny (independent floating)	państwo pozostawia kształtowanie kursu waluty siłom rynku; dopuszczalna interwencja może mieć na celu tylko zapewnienie płynności zmian		pozaeuropejskie państwa uprzemysłowione:USA, Japonia, Kanada, Nowa Zelandia; europejskie państwa prowadzące niezależną politykę kursową: Wielka Brytania, Szwajcaria; duże kraje rozwijające się: Brazylia
system współpracy	wprowadzenie wspólnej waluty - dzięki temu państwa eliminują wiele kosztów transakcyjnych, zwiększają przejrzystość cen w różnych krajach, co jest bodźcem do zwiększenia obrotów handlowych; eliminacja dewaluacji, stabilizacja cen; jednak państwa musza zrezygnować z samodzielnej polityki kursowej i pieniężnej		do tej pory jedynie część krajów Unii Europejskiej

---