Drogę Polski do członkostwa Unii Europejskiej. 1988 negocjacje w sprawie umowy o handlu i współpracy gospodarczej. 1991 Polski Rząd podpisuje Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi 1994 Rada Ministrów RP podejmuje Uchwałę w sprawie wejścia w życie Układu Europejskiego 1998 odbyło się inauguracyjne posiedzenie w Warszawie Zespołu ds. Negocjacji o Członkostwo RP w UE 2000 Traktatu Nicejskiego Traktat ten otwiera praktycznie drogę do rozszerzenia Unii Europejskiej. 2002 13 grudnia zakończono negocjacje akcesyjne 2003 16 kwietnia na nadzwyczajnym szczycie Unii Europejskiej w Atenach następuje uroczyste podpisanie Traktatu Akcesyjnego 2004 1 maja Polska wstępuje do UE
etapy integracji walutowej Polski ze strefą Euro.
Uczestnictwo w Unii Walutowej leży w strategicznym interesie naszego kraju. Muszą być Spełnione odpowiednie warunki: - Stabilizacja gospodarki -Akceptacja ze strony UE
-Dostosowanie instytucjonalne -Przyjęcie odpowiedniego kalendarium do strefy euro -Spełnianie warunków konwencji
etap stabilizacji złotego w mechanizmie kursowym i w efekcie zastąpienia złotego przez euro. 1. stabilność cenowa średnia stopa inflacji w roku poprzednim nie powinna być wyższa niż 1,5% od wskaźnika w najlepszych krajach UE 3. dług publiczny w roku poprzedzającym badanie udział zadłużenia w PKB nie może przekraczać 60% (lub powinien w odpowiednim tempie się do niego zbliżać) 2. deficyt budżetowy-udział planowanego lub aktualnego deficytu w PKB mierzony w cenach rynkowych w roku poprzedzającym badanie nie powinien przekraczać 3% 4. stopa % średnia nominalna długookresowa stopa % nie powinna być wyższa o więcej niż 2% od stopy % w 3 krajach o najniższym poziomie inflacji w roku poprzedzającym badanie.
europejskich modeli polityki społecznej. W UE można zaobserwować kilka typów państwowej polityki społecznej. Są one związane z dwoma modelami. 1. państwa minimalnego 2. państwa opiekuńczego
Kraje o modelu państwa minimalnego w obszarze polit. społe. To takie, które jako organizacja polityczna chronią prawo do życia, wolność i własność ale nie angażują się w rozwiązywanie socjalnych problemów jednostki. Nierówności socjalne są indywidualną sprawą obywateli i od ich przezorności i zaradności zależy przede wszystkim to w jaki sposób ułożą oni sobie życie.
Państwo opiekuńcze to organizacja polityczna, która uznaje pogląd iż rynek nie jest w stanie rozwiązać socjalnych problemów. Należy zatem stosować interwencjonizm socjalny którego zakres jest bliżej określony.
W ramach obydwu modeli polityki społecznej występują różne rozwiązania:
- model kontynentalny charakterystyczny dla Niemiec, Francji, Włoch, Austrii, Belgii, i Luksemburga określony jest również mianem konserwatywnego motywacyjnego lubspołecznej gosp. rynkowej. Podstawowe świadczenia socjalne związane są z partycypacją na rynku pracy dzięki czemu uzyskujemy prawo do ubezpieczeń społecznych. Relatywne duże koszty w tych krajach wynikają przede wszystkim z wysokich świadczeń emerytalno-rentownych.
- model anglosaski reprezentowany w UE przez Wielką Brytanię oraz Irlandię i jest najbliższy systemowi zwanemu liberalnym. Podstawą stabilizacji w tym modelu jest samodzielne zaspokajanie potrzeb socjalnych obywateli drogą transakcji na rynku. Pomoc państwa traktowana jest jako ostania deska ratunku wydatki publiczne są znacznie niższe niż na kontynencie. Państwo zajmuje się częścią obywateli, która nie daje sobie rady w tym celu wykorzystuje się własne służby socjalne oraz system zasiłków.
- model nordycki lub skandynawski również model socjaldemokratyczny lub opiekuńczy. Charakterystyczny jest dla Szwecji, Danii, Finlandii oraz Holandii. Skandynawski typ państwa opiekuńczego opiera się na bardzo wysokich podatkach płaconych przez obywateli w zamian dając uniwersalne zasady przyznawania liczn.świadczeń pieniężnych opiekę nad obywatelami, wysoki poziom usług opiekuńczych i edukacyjnych dla dzieci i powszechność Rozwinięte świadczenia i usługi dla osób starszych i niepełnosprawnych.
- model śródziemnomorski występuje w Hiszpanii, Portugalii i Grecji. Funkcjonowanie tego systemu w znacznym stopniu określa zasada pomocniczości wyrastające z nauki społecznej kościoła. Charakteryzuje się stosunkowo słabo rozwiniętą polityką społeczną wiele grup społecznych nie było do niedawna objętych świadczeniami państwo nie będąc w stanie rozwiązać problemów socjalnych oddało inicjatywę w zakresie dobroczynności i aktywności słabą organizację pozarządową.
główne czynniki warunkując powstanie Unii Europejskiej. W roku 1969 tuż po ukończeniu budowy Unii Celnej wspólnota europejska podjęła kroki w celu budowy unii gospodarczej i walutowej. Stanowił go tzw. plan Barre'a. Następnymi znaczącymi przedsięwzięciami w tej kwestii były: - plan Wernera 1971 r. - 1978 r ustanowienie Europejskiego Systemu Walutowego. - stosowne uregulowania jednolitego aktu europejskiego 1986 r. - 1988 r. plan Delorsa
Plan Delorsa przewidywał, iż państwa wspólnoty europejskiej powinny rozpocząć budowę unii gospodarczej i walutowej. Zgodnie ze swoimi założeniami unia dąży do powstania wspólnoty gospodarczej, politycznej i obywatelskiej, która będzie zrzeszała kraje całego kontynentu. Celów jest integracja gospodarcza, stworzenie wspólnego rynku jak również unia walutowa polegająca na wprowadzeniu jednej waluty funkcjonującej na rynku międzynarodowym.
Granice celne pomiędzy państwami członkowskimi zostały zniesione 1996r. Od roku 1999 jest realizowana Unii Walutowa. 01.01.2002 r. 12 państw członkowskich wprowadziło wspólną walutę - Euro.
07.02.1992 r. podpisanie Traktatu z Maastricht - to oficjalna data powstania Unii Europejskiej. 01.11.1993 r. ostatecznie wszedł w życie Traktat z Maastricht.
główne modele i formy integracji międzynarodowej i opisz jedno z nich.
Modele integracji gospodarczej:
model integracji międzynarodowej - zakłada, że wszystkie decyzje integracyjne powinny być podejmowane przez wszystkich uczestników państw, przedsiębiorstw integrujących się. Międzynarodowa integracja gospodarcza jest to proces scalania gospodarek narodowych w wyniku którego powstają nowe organizmy gospodarcze o odmiennych właściwościach.
model integracji ponadnarodowej - Drugim modelem jest model integracji ponadnarodowej, gdzie ośrodek narodowy i ponadnarodowe mają wpływ na procesy integracyjne. Mogą działać tu takimi narzędziami jak cła, subwencje, ograniczeniami para i poza taryfowymi, stopami procentowymi itp. Jest to interwencjonizm państwowy. Tego typu model stosowany jest w polityce Unii Europejskiej.
Formy integracji gospodarczej:
strefa wolnego handlu - najprostsza forma MIG- likwidacja ceł, ograniczeń obrotów. Każde państwo ma własną politykę celna dla krajów spoza unii (krajów trzecich) i niezależną politykę handlową. Strefa dotyczy wszystkich towarów lub ich części , przynosi dwie podstawowe korzyści krajom członkowskim: -ułatwia dostęp towarów produkowanych przez te kraje na rynek ugrupowania, obniżając ich cenę o wielkość zniesionego cła; -utrudnia dostęp towarom spoza ugrupowania, wobec którego cło nie ulega zmianie.
unia celna - polega na wspólnej zewnętrznej polityce wprowadzania ceł, to rozwój wzajemnej wymiany handlowej państw zrzeszonych, który blokuje dostęp towarów pochodzących z zewnątrz -znosi bariery celne wewnątrz państw członkowskich -dyskryminuje kraje trzecie
wspólny rynek - oznacza on nie tylko zniesienie ceł we wzajemnych obrotach i wprowadzeniu wspólnej taryfy celnej wobec krajów trzecich, lecz także integrację rynku czynników produkcji, będącej wynikiem eliminacji przeszkód hamujących wolny przepływ tych czynników wewnątrz powstałego mechanizmu wolnej konkurencji. Minimalnym wymogiem takiego rynku jest usunięcie prawnych ograniczeń w dziedzinie swobodnego przepływu czynników produkcji pomiędzy krajami członkowskimi.
unię monetarną należy rozpatrywać łącznie z unią gospodarczą, bowiem integracja walutowa jest najważniejszą cechą charakterystyczną integracji gospodarczej. Unia walutowa obejmuje koordynację polityki walutowej prowadzonej przez państwa tworzące ugrupowanie integracyjne. Koordynacji podlegają: tworzenie wspólnych rezerw walutowych, ograniczenia wahań kursów walutowych, czy wprowadzenie jednolitej waluty międzynarodowej. O pełnej unii ekonomicznej mówi się wówczas, gdy na obszarze integracyjnym wszystkie ważniejsze, z punktu widzenia funkcjonowania wspólnego rynku, dziedziny polityki ekonomicznej zostały objęte wspólną lub skoordynowaną polityką, gdy wprowadzono wspólną walutę, a władzę ekonomiczną w najważniejszych dziedzinach sprawują organy ponadnarodowe.
unia polityczna oznacza ona koordynację, a w zasadzie unifikację polityki wewnętrznej i zagranicznej krajów tworzących ugrupowanie integracyjne. Utworzenie unii politycznej w praktyce oznacza powstanie nowego organizmu politycznego, dlatego też trudno jest jeszcze wskazać na konkretny przykład obrazujący funkcjonowanie takiej unii.
główne przyczyny współczesnych procesów integracyjnych i krótko omów jedno z nich.
Procesy integracyjne mogą przebiegać na kilku płaszczyznach: kulturalnych, gospodarczych, jednak głównym wymiarem jest płaszczyzna ekonomiczna.
przesłanki polityczne to ujednolicenie ustroju, zbieżność polityki zagranicznej, zaciśnienie obronności krajów, współpracy, współdziałania,
wzrost efektywności gospodarczej to wzrost DN (na osobę), kraje słabo rozwinięte pobudzenie gospodarki,
przesłanki społeczno-ekonomiczne to wzrost tempa wzrostu DN, poprawa życia ludzi, ograniczenie bezrobocia, rozwój handlu, likwidacja barier taryfowych w przepływie towarów i usług. Efektywne wykorzystanie przemysłu, szybki dostęp do surowców i zasobów pracy, międzynarodowa konkurencja lub ścisła współpraca.
pozostałe to np. rozwój infrastruktury transportowej, ochrona środowiska.
genezę integracji europejskiej. Przyczyny ekonomiczne integracji związane są z możliwością całkowitego wykorzystania korzyści jakie mogą wynikać ze skali produkcji oraz komparatywnej przewagi różnych części kontynentu. Pojawiają się dążenia do ukształtowania wspólnego rynku charakteryzującego się swobodnym przepływem osób, usług, towarów oraz czynników produkcji. Powstała w 1948 r. W maju 1950 Minister Spraw Zagranicznych Francji Robert Schuman przedstawił projekt ugrupowania gospodarczego o charakterze międzynarodowym. Miałoby ono przez ustanowienie sfery wolnego handlu umożliwić powstanie wspólnego rynku węgla i stali. 18 kwietnia 1951 Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN oraz Włochy podpisały Traktat Paryski, który ustanowił Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWW i S).
25 marca 1957 r. powołano do życia Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (EUROATOM) oraz Europejską Wspólnotę gospodarki (EWG). Po utworzeniu Unii Celnej zaczęto realizację wspólnej polityki handlowej. Obejmuje ona m.in. : - ujednolicenie polityki państw członkowskich w zakresie polityki eksportowej oraz środków ochronnych zawieranie umów handlowych i celnych osiąganie celów określonych w traktacie - przyjęcie wspólnej taryfy celnej - zapewniono w ramach rozwoju współpracy gospodarczej wprowadzenie mechanizmów swobodnego przepływu siły roboczej, kapitału i usług. - traktat kształtował wspólny rynek pracy, znosił ograniczenia w zakresie przepływu usług - sprawy rolne zostały ujęte w traktacie ustanawiającym EWG jedynie w sposób ogólny, osób oraz kapitału pomiędzy państwami członkowskimi. - pominięte zostały postanowienia dotyczące ujednolicenia systemów walutowych i podatkowych
główne podmioty polityki społecznej. Rada UE jest organem ustawodawczym ustanawia akty prawne, które zleca do wykonania komisji europejskiej. Dyrektywy mają również charakter wiążący lecz każde z państw ma możliwość wyboru metody ich realizacji. Skierowane są do wszystkich państw członkowskich wymagają implementacji i transponowania prawa państwowego.
Europejski Trybunał sprawiedliwości. Rozstrzyga spory między państwami oraz instytucjami wspólnoty, a także między osobami fizycznymi i prawnymi, a wspólnotą. Jest narządowym sądem wspólnoty występującym w przypadkach kiedy dochodzi do łamania prawa wspólnotowego. Odgrywa ważną rolę w zakresie prawa socjalnego dzięki licznym orzeczeniom odnoszącym się do ogólnych zasad stosowania prawa jak i do konkretnych rozporządzeń i dyrektyw w tej dziedzinie
Komisja Europejska jest organem wykonawczym wspólnot europejskich. Zajmuje się ona zatrudnieniem realizacją idei równości kształcenia zdrowiem, dialogiem społecznym i organizacjami pracowników. Dyrekcja generalna do spraw zatrudnienia i spraw socjalnych jest odpowiedzialna za politykę społeczną w UE. Każdego roku komisja publikuje w językach oficjalnych raport generalny o działalności wspólnot. Komisja zarządza administracją generalną wspólnoty funduszami i programami obejmującymi także państwa nie należące do Unii
istotę międzynarodowej integracji gospodarczej. Integracja gospodarcza to stan i scalanie w większą całość, silniejsze państwo, może zachodzić na skalę międzynarodową. Podczas integracji zachodzą zmiany gospodarcze, to zmiany dynamiczne, scalanie potencjałów ekonomicznych w jedną całość.
instrumentów wspólnej polityki handlowej. Instrumenty taryfowe Cła - w wyniku utworzenia Unii Celnej 1968r.zostały zniesione cła i ograniczenia ilościowe między państwami członkowskimi, EWG i przyjęta wspólną taryfą celną. Obecnie Wspólna Taryfa Celna zawiera stawek konwencyjnych, wynikających ze statusu klauzuli największego uprzywilejowania. Dotyczą one importu z państw, które nie korzystają z żadnych preferencji celnych na rynku UE. Stawki celne ustalane są w sposób: 1. cła ad-valorem przedstawiane są pod postacią %-ej części wartości towaru 2. cła specyficzne są ustanawiane pod postacią określonej sumy, uzależnionej od ciężaru objętości lub ilości towaru, tzw. 3. cła mieszane, będące połączeniem dwóch poprzednich.
Najwyższe stawki celne wspólnota stosuje w imporcie żywności i używek, produktów rolnych oraz wyrobów odzieżowych. Najniższe w przypadku surowców kopalnianych, papieru, wyrobów włókienniczych, oraz wyrobów hutniczych.
Instrumenty pozataryfowe dyskryminacyjne zamówienia rządowe - występują wtedy, gdy rząd preferuje producentów krajowych, co tworzy sytuację dyskryminacji wobec zagranicznych dostawców. Celem jest ochrona wybranych sektorów gospodarczych przed konkurencją zagraniczną oraz wspomaganie gałęzi znajdującej się w trudnych warunkach lub nowo powstających.
ograniczenia ilościowe - to wszelkie posunięcia państwa, które zniekształcają wolumen lub wartość importu bądź eksportu. Mogą występować w formie: .„dobrowolnych” ograniczeń eksportu podejmowanych przez zagranicznych dostawców-importowe kontyngenty - wartościowe lub ilościowe
reguły techniczne, normy i standardy - regulacje rządowe dotyczące reguł technicznych, standardów i wymogów w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego, są również źródłem barier handlowych.
Instrumenty parataryfowe W UE należą do nich podatki graniczne, czyli podatki wyrównawcze nakładane na importowane dobra równe wysokości podatków pośrednich nakładanych w kraju na podobne dobra wytwarzane przez krajowych producentów, działają podobnie jak cła.
Instrumenty protekcjonizmu uwarunkowanego instrumenty z zakresu protekcji uwarunkowanej można je podzielić: -stosowane przeciwko importowi realizowanego zgodnie z zasadami konkurencji, jednakże w bardzo dużej ilości i po bardzo niskich cenach -stosowane przeciwko nieuczciwemu importowi
istota systemu idea ogólną sytuację w Europie po II wojnie światowej pod kontem integracji europejskiej.
Po zakończeniu II wojny światowej uważano, że skoro poszczególne państwa nie zdołały zapobiec II wojnie światowej to zjednoczona Europa, mogłyby być pod tym względem skuteczniejsza. 17 marca 1947r. Belgia, Holandia i Luksemburg podpisały porozumienie przewidujące utworzenie Unii Celnej - 03 lutego 1959 r zastąpiony przez układ ustanawiający Unię Gospodarczą Beneluxu.
W roku 1947 Stany Zjednoczone wystąpiły z planem pomocy krajom europejskim w odbudowie jej gospodarek (Plan Marshalla).
Plan Marshalla przyczynił się w dużym stopniu do odbudowy Europy, co stało się wstępnym warunkiem zapewnienia pokoju i dobrobytu na kontynencie europejskim.
5 mają 1949 roku została utworzona europejska organizacja o kompetencjach ogólnych tzw. Rada Europy. Kraje europejskie stały się członkami utworzonej w 1949 r. organizacji Paktu Północnoatlantyckiego (NATO)
korzyści związane z uczestnikami w strefie Euro. 1. Wstąpienie Polski do strefy euro oznaczać będzie głębsze włączenie naszego kraju w struktury gospodarcze UE, pełniejszy udział w jednolitym Rynku Europejskim oraz procesach decyzyjnych. 2. Wzrost gospodarczy w krajach należących do strefy euro jest dużo niższy niż w krajach UE pozostających poza nią. 3. Brak ryzyka zmienności kursu złotego do euro 4. Eliminacja ryzyka walutowego oraz kosztów transakcyjnych w stosunku do euro ułatwi polskim przedsiębiorstwom prowadzenie handlu z krajami strefy euro,
koszty i zagrożenia uczestnictwa w strefie Euro. Koszty akcesji Polski do strefy Euro . Wysokość kosztów poniesionych na skutek przyjęcia wspólnej waluty zależy od podatności gospodarczej na wstrząsy asymetryczne. Przed politykę gospodarczą w warunkach stałych kursów oraz Unii Walutowej pojawia się skomplikowane zadania, przywrócenia zachwianej równowagi w bilansie handlowym oraz równowagi między podażą, a popytem na rynku wewnętrznym po jej naruszeniu przez wstrząsy, które mogą dotknąć jeden kraj członkowski, a nie dotykają innego lub uderzają we wszystkie państwa ale z niejednakową siłą.
Wstrząsy asymetryczne skutkują na różnych płaszczyznach i w różnej formie np., deficytem bilansu płatniczego albo brakami zaopatrzonymi niektóre surowce. Takie wstrząsy mogą także polegać na trwałym przesunięciu popytu na produkt w jednym kraju na wzrost popytu na produkty pochodzące z kraju innego to będzie tzw. szok popytowy. Typowe oblicza wstrząsów asymetrycznych na tle bardzo rozbieżnego cyklu koniunkturalnego to :napięcia w bilansach płatniczych -napięcia na rynkach wewnętrznych państw członkowskich
Główne zagrożenia dla Polski związana z przystąpieniem do strefy Euro- Kryzys na rynku finansowym -Zachowanie wzrostu gospodarczego -Wzrost inflacji -Wzrost stopy bezrobocia -Utrata własnej polityki pieniężnej -Ryzyko nałożenia na Polską
koncepcji głoszonych po II wojnie światowej dotyczącej przemysłu europejskiego. Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS) powstanie nastąpiło w wyniku podpisu traktatu paryskiego 18 kwietnia 1951 przez następujące kraje: Holandię, Francja, RFN, Luksemburg, Belgia, oraz Włochy. Traktat miał obowiązywać przez 50 lat. Jej ideę stanowiło systematyczne rozszerzanie integracji opierające się na kolejnych sektorach w gospodarce- prowadząc ostatecznie do całkowitego zjednoczenia ekonomicznego, społecznego oraz politycznego. Pomysłodawcą tego ugrupowania był Jean Monnet, który w kwietniu 1950r. zaproponował metodę integracji Europejskiej o charakterze sektorowym
Utworzenie EWWiS wykluczała zastosowanie zasobów węgla oraz produkcji stali w celach innych niż pokojowe. EWWiS miał się przyczynić do zwiększenia zatrudnienia., ukształtowania wspólnego rynku węgla i stali, zrównoważonego i szybkiego rozwoju gospodarczego umożliwiające tym samym planowanie, kontrolę i wykorzystanie tych surowców oraz ich produkcję.
EUROATOM założenie 25 marca 1957r. Początek lat 50 przyniósł w Europie Zachodniej znaczny deficyt energetyczny. W dniach 1-2 czerwca 1955r. W Mesynie odbyła się z inicjatywy państw Beneluksu konferencja na której osiągnięto porozumienie co do celowości zapoczątkowania prac nad ustanowieniem specjalnej organizacji do spraw pokojowego zastosowania energii atomowej. Zainteresowanie energią atomową w wielu państwach zachodnio-europejskich wynikało z ich dążenia do stanowienia w świecie tzn. trzeciej siły.
Europejska Wspólnota Energii Atomowej - powstała 1 stycznia 1958r. W jej skład weszły kraje członkowskie EWWiS. Funkcjonowała ona na podstawie traktatu z 25 marca 1957r. Zgodnie z art.1 traktatu za cel EUROATOMU uznano wpływ na podniesienie stopy życiowej krajów członkowskich, jak również na rozwój stosunków z innymi państwami poprzez zapewnienie warunków koniecznych do szybkiego powstania i rozwoju przemysłu jądrowego.
EWG Europejska Wspólnota Gospdoarki - 25 marca 1957 r podpisano Traktaty Rzymskie, które weszły w życie z 1 stycznia 1958r. Na ich mocy powstały Europejska Wspólnota Energii Atomowej (EUROATOM) oraz EWG. Do głównych celów EWG należał wpływ na harmonijny rozwój gospodarczy, przyczynienie się do podniesienia poziomu życia obywateli jak również spójności społecznej i ekonomicznej ugrupowania.
Do traktatu przystąpiły państwa, które uprzednio tworzyły EWWiS.
Traktat ustanawiają EWG zawiera koncepcje utworzenia Unii Celnej a następnie wspólnego rynku europejskiego. Tworzenie Unii Celnej zakończono w 1968r.
polityka społeczna w UE. Polityka społeczna jest jednym z najważniejszych obszarów pogłębiających integracji europejskiej. Problemy społeczne w obszarze wspólnoty wymuszają na państwach członkowskich podejmowanie działań, które mają się przyczynić do zmniejszenia nierówności społecznych i bezrobocia oraz do zapewnienia lepszych warunków pracy i życia obywateli
polityki handlowej wspólnoty europejskiej. Główne tendencje we wspólnej polityce handlowej: -Wprowadzenie systemu powszechnej preferencji celnej dla krajów rozwijających się, a następnie dodatkowych preferencji celnych w imporcie z niektórych grup państw rozwijających się -stopniowe obniżenie Wspólnej Taryfy Celnej -wyeliminowania kontroli granicznych i barier technicznych w obrocie wzajemnym -utrzymywanie specyficznych instrumentów, głównie importowych w handlu z krajami o gospodarce nierynkowej -rozszerzanie zakresu wzajemnych umów preferencyjnych w stosunkach z różnymi grupami państw (EFTA, CEFTA, NAFTA)
powszechnej preferencji ceny w UE. System powszechny preferencji ceny -To system autonomiczny, nie wzajemnych preferencji przyznawanych krajom słabiej rozwiniętym przez państwa rozwinięte wobec pochodzącego z nich importu. Charakter niewzajemne oznacza że kraje objęte preferencyjnymi stawkami celnymi nie muszą w żaden sposób odwzajemniać uzyskanych preferencji. System został przyjęty pod naciskiem państw rozwijających się, które wskazały na trudności w rozwoju swojego eksportu w warunkach konkurencji z dostawcami z krajów rozwiniętych. Autonomiczność oznacza, że wszystkie warunki ustalane są jednostronnie przez państwa przyznające preferencje czy Unii a ich postanowienia i decyzje nie podlegają negocjacjom.
Ważną cechą jest stopniowanie oznacza to, że wraz z rozwoje gospodarczym poszczególnych krajów marże preferencji są stopniowo redukowane, aż do całkowitego zniesienia preferencji wobec danego kraju. Znany także jako system preferencji generalnej -Zasada sumowania okresów ubezpieczenia. -Wzajemne uznawanie dyplomów i kwalifikacji zawodowych.
przyczyny dążenia Polski do przyjęcia euro 1. wzrost inwestycji, ożywienie handlowe zniesienie kursu wymiany i oraz eliminacja kosztów transakcyjnych 2.zniesienie kursu wymiany 3.spadek ryzyka makroekonomicznego, ożywienie handlu i eliminacja ryzyka kursowego. 4.eliminacja kosztów transakcyjnych oraz eliminacja ryzyka kursowego i spadek stóp %
Strefę wolnego rynku. W ramach rynku każde dobro, zarówno towar jak i usługa, będzie miało wartość stanowiącą wypadkową żądania oferującego i skłonności do zadośćuczynienia takiemu żądaniu przez ewentualnego nabywcę. Rynek, na którym cena stanowi wypadkową wyłącznie gry popytu i podaży określany jest jako wolny rynek. Uzgodniona, dobrowolnie zaakceptowana cena stanowi o wartości konkretnego dobra w danym miejscu i czasie dla kontrahentów. Modelowo przyjmuje się, iż wolny rynek jest to rynek spełniający założenie, zgodnie z którym o cenach wymiany stanowi wyłącznie gra sił rynkowych, a więc popytu i podaży. W przypadku przyjęcia tej definicji należałoby uznać, że w pełni wolny rynek nie występuje właściwie nigdzie na świecie. Ingerencje mogą polegać na ustalaniu cen minimalnych, cen maksymalnych ograniczeń ilościowych produkcji lub obrotu, , wymogów fachowości, standardów jakościowych, finansowych lub po prostu zezwoleń na wykonywanie określonej działalności.
Standardy pracownicze i socjalne w UE. Karta ujmuje potrzeby socjalne pracowników w aspekcie ich uprawnień podmiotowych a nie zasad polityki państwa czy obowiązków państwa. Do podstawowych praw społecznych zalicza się: -Równość traktowania mężczyzn i kobiet. -Ochrona zdrowia i bezpieczeństwa pracy. -Ochrona dzieci i młodocianych. -Prawo do odpowiedniej ochrony socjalnej -Dostęp do kształcenia zawodowego. -Wolność przemieszczania się umożliwiająca wykonywanie zawodu we wspólnocie. -Poprawę warunków życia i pracy w tym prawo do urlopu -Prawo do swobodnego wyboru zawodu oraz słusznego wynagrodzenia. -Rozwijanie informacji, konsultacji i uczestnictwo ich pracowników -Wolność zrzeszenia się i rokowań zbiorowych. -Zabezpieczenie osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych
Termin zabezpieczenia społecznego. oznacza wszelkie stosowane metody oraz mechanizmy, których celem jest zabezpieczenie uznanych społecznie potrzeb. Szczególne znaczenie w określeniu zakresu zabezpieczenia społecznego zajmuje konwencja międzynarodowej organizacji pracy, które przez wyliczenie rodzaju ryzyka określenie cech świadczeń służących ich zabezpieczeniu wyznacza granice tego pojęcia. W konwencji zostały wymienione następujące świadczenia za zwyczaj zaliczane do zabezpieczenia społecznego:
Świadczenia w razie bezrobocia -Pomoc lecznicza -Zasiłki chorobowe -Świadczenia na starość -Świadczenia w razie macierzyństwa -Świadczenia rodzinne -Świadczenia w razie śmierci żywiciela rodziny. -Świadczenia w razie inwalidztwa -Świadczenia w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Swoboda przemieszczania się osób jest jedną z najważniejszych zasad UE. Zasada ta może być realizowana w przypadku, gdy przy przekraczaniu granicy osoba już uprawniona do pewnych świadczeń z zakresu zabezpieczania społecznego nie utraci do nich prawa, pracownik zmieniający państwo zatrudnienia nie poniesie uszczerbku w zakresie prawa do przyszłych świadczeń szczególnie długoterminowych tzn. emerytury czy renty. Swobodny przepływ pracowników jest równoznaczny z podejmowaniem zatrudnienia na terytorium różnych państw członkowskich UE i w konsekwencji podlegania w okresie aktywności zawodowej różnym przepisom z zakresu zabezpieczenia społecznego. Wyróżniamy również: Zasada równego traktowania - Zasada stosowania ustawodawstwa jednego państwa..
wspólne strategie i wytyczne w dziedzinie polityki społecznej. Celem europejskiej polityki społecznej jest realizacja socjalnych praw obywateli państw członkowskich i poszerzenie przestrzeni socjalnej w europie. Każdy obywatel UE ma prawa : 2. prawo do przyjęcia oferty pracy 3. prawo do wykonywania pracy 1. prawo do pobytu w dowolnie wybranym państwie członkowskim 4. prawo do przemieszczania się w obrębie wspólnoty celem podjęcia pracy UE w sposób szczególny zwraca uwagę na równe traktowanie wszystkich ludzi jest to ujęte w traktacie. Swobodny przepływ pracowników oznacza zniesienie jakichkolwiek dyskryminacji wobec pracowników pochodzących z państw UE w zakresie zatrudnienia płac i innych warunków pracy. Najważniejszym w tym zakresie aktem prawnym jest rozporządzenie rady nr 1612/68 z 15 X 1968 w sprawie swobodnego przemieszczania pracowników w UE Rozporządzenie rady tyczy kwestii : . prawo pracownika i pracodawcy do korzystania z wzajemnej wymiany zgłaszanych ofert pracy 1. prawo do podejmowania w dowolnym państwie UE i w dowolnym zawodzie 3. ustanowienie sankcji nieważności wobec przepisów krajowych mających charakter dyskryminacyjny pracowników z innych państw UE 5. identyczne warunki zatrudnienia 6. zakaz dyskryminacji w korzystaniu z korzyści socjalnych i ulg podatkowych 4. prawo pracownika do uzyskania pomocy ze strony służb zatrudnienia na takich samych prawach jak pracownicy krajowi będący bezrobotnymi i poszukującymi pracy 7. prawo do podejmowania szkoleń i przekwalifikowania zawodowego 8. zakaz dyskryminacji w dziedzinie zbiorowego prawa pracy (regulaminy pracy) 9. prawo do działania w związkach zawodowych i organach przedstawicielskich przedsiębiorstw
4 swobody na rynku europejskim. swobodny przepływ towarów - Swobodny przepływ towaru obejmuje - zniesienie kontroli granicznych - harmonizację lub wzajemną akceptację norm i przepisów - harmonizację podatków. Oprócz usunięcia ceł między państwami oznacza uwolnienie ruchu towarów od wszelkich ograniczeń ilościowych i poza taryfowych, w wyniku czego wspólny rynek uzyskuje charakter rynku wewnętrznego. Swobodny przepływ usług oznacza: - otwarcie rynku usług transportowych i telekomunikacyjnych - liberalizację usług finansowych - harmonizację kontroli banków i ubezpieczeń
swoboda osiedlania się - prawo obywateli do osiedlania się w innym państwie członkowskim w celu samodzielnego wykonywania rzemieślniczej, rolniczej lub wolnej działalności zarobkowej;
swobodny przepływ osób- osoby nie zatrudnione posiadają prawo do pracy i życia oraz korzystania ze wszystkich zdobyczy socjalnych w miejscu ich pobytu na takich samych warunkach jak rodzima siła robocza bez ograniczeń ze względu na przynależność państwową. Swobodny ruch osobowy obejmuje: - zniesienie kontroli granicznych - wzmocnienie kontroli wewnętrznej - harmonizację ustawodawstwa dotyczącego ruchu granicznego, posiadania broni, zwalczania handlu narkotykami oraz udzielania azylu - swobodę osiedlania się i podejmowania pracy przez obywateli
swobodny przepływ kapitału - swobodny ruch kapitału między państwami o różnych walutach. Obejmuje:- większą swobodę przepływu pieniądza i kapitału - dążenie do wspólnego rynku usług finansowych- liberalizację przepływu papierów wartościowych