Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej filtracji za pomocą rury Kamińskiego oraz zbadanie ściśliwości gruntu i wyznaczenie jego porowatości.
1. Wodoprzepuszczalność - zdolność gruntów do przepuszcania wody pod ciśnieniem przez sieć kanalików utworzonych z jego porów.Objętość wody przepływającej prez dany grunt [cm3] ujmuje wzór Darcy`ego.
Prawo filtracji kapilarnej (prawo Darcy).
Prawo filtracji kapilarnej jest to prawo opisujące ruch wody w gruncie. Po raz pierwszy zostało sformułowane przez H. Darcy'ego. Zauważył on, że prędkość przepływu wody w gruncie jest wprost proporcjonalna do wielkości spadku hydraulicznego i zależna jedynie od rodzaju gruntu, (uziarnienia), porowatości oraz lepkości wody. Prawo to można wyrazić wzorem:
Q = k t A H/h
gdzie Q - objętość przepływu w cm3;
k - współczynnik wodoprzepuszczalności - stała Darcy'ego;
i - spadek hydrauliczny określony wzorem ,
i0 - początkowy spadek hydrauliczny,
t - czas przepływu [s],
A - powierzchnia przekroju próbki prostopadła do kierunku przepływu [cm],
H - wysokość słupa wody [cm],
h - długość drogi filtracji [cm],
Lepkość wody jest zależna od temperatury co uwzględnia stała Darcy'ego k. Wobec tego jako wartość charakterystyczną dla danego gruntu określającą jego wodoprzepuszczalność przyjęto stałą Darcy'ego dla wody o temperaturze 10°C (k10). Stałą kT można zredukować do k10 za pomocą wzoru:
gdzie k10 - stała Darcy'ego dla wody o temperaturze 10°C,
kT - stała Darcy'ego dla wody o temperaturze T°C,
T - temperatura wody.
Stałą Darcy'ego k można wyznaczać laboratoryjnie, na podstawie próbnego pompowania lub na podstawie wzorów empirycznych.
Laboratoryjne wyznaczenie stałej k gruntów niespoistych o nienaruszonej strukturze.
Do wyznaczenia stałej k w laboratorium służy rura Kamieńskiego. Jest to aparat zbudowany z przezroczystej rury, otwartej z jednej strony, a zaślepionej filtrem z drugiej. Na filtrze umieszczona jest próbka przez którą filtruje się woda. Współczynnik k można wyznaczyć ze wzoru:
Aparatura i sprzęt pomocniczy:
aparat do filtracji, suszarka, odpowietrzacz wody,
waga do 5 kg o dokładności 1g, termometr, sekundomierz
2. Ściśliwość gruntów.
Prawo ściśliwości Terzagiego.
Prawo ściśliwości Terzagiego definiuje edometryczny moduł ściśliwości i można je przedstawić za pomocą wzoru:
w którym i, i - 1 - obciążenia jednostkowe, kPa, MPa;
Δσi - przyrost naprężeń, kPa, MPa;
hi-1 - wysokość próbki w edometrze przed zwiększeniem naprężenia z σi-1 do σi, mm
Δhi - zmniejszenie wysokości próbki w pierścieniu edometru po zwiększeniu naprężenia o Δσi, mm;
Prawo zagęszczenia Terzagiego.
Prawo zagęszczenia Terzagiego definiuje współczynnik ściśliwości i jest określone wzorem:
w którym Δei - zmiana wskaźnika porowatości przy zmianie naprężenia w gruncie o Δσ`.
Współczynnik ściśliwości obrazuje zależność zmiany wskaźnika porowatości od zmiany obciążenia gruntu w warunkach niemożliwej jego bocznej rozszerzalności, np. w edometrze.
Krzywa ściśliwości.
Krzywa przedstawiająca zależność pomiędzy wysokością próbki a naprężeniem działającym na nią nazywamy krzywą ściśliwości. Podczas badania próbki w edometrze możemy wyodrębnić trzy etapy:
- etap obciążania próbki;
- etap odciążania próbki;
- etap ponownego obciążenia próbki.
Etapom tym odpowiadają trzy krzywe na wykresie krzywej ściśliwości. Dla pierwszego etapu mamy krzywą ściśliwości pierwotnej, dla drugiego etapu krzywą odprężenia, a w trzecim etapie do osiągnięcia wartości naprężeń przy których rozpoczęło się odprężenie mamy krzywą ściśliwości wtórnej, w dalszym etapie krzywą ściśliwości pierwotnej. Krzywe odprężenia i ściśliwości wtórnej tworzą tzw. pętlę histerezy. Nachylenie krzywej ściśliwości wtórnej jest mniejsze od nachylenia krzywej ściśliwości pierwotnej co oznacza, że grunt przy obciążeniu wtórnym jest znacznie mniej ściśliwy niż przy obciążeniu po raz pierwszy.
3. Wyniki badań
Wyznaczenie stałej Darcy'ego k10.
Wyniki laboratoryjnego wyznaczenia stałej Darcy'ego k10 zostały zamieszczone w tabeli „Współczynnik wodoprzepuszczalności gruntu”. Na podstawie wyznaczonego współczynnika wodoprzepuszczalności można stwierdzić, że badanym gruntem jest piasek grubo lub średnioziarnisty.
Badanie ściśliwości gruntów.
Obliczenia edometrycznych modułów ściśliwości zostały zamieszczone w tabeli „Badanie w edometrze”.
Wykres ściśliwości gruntu:
Bibliografia
[1] PN-88/B-04481
[2] Z. Wiłun, Zarys geotechniki, Warszawa 1982
[3] N.A. Cytowicz, Mechanika gruntów, Warszawa 1958
[4] T. Jaske, T. Przedecki, B. Rossiński, Mechanika gruntów, Warszawa - Wrocław 1966
mpierścienia = 286,7 g
dpierścienia = 65 mm
mpiasku + pierścienia = 394,2 g
mpiasku = 394,2 - 286,7 = 107,5 g
F = 33,2 cm2
hpróbki = 20,4 mm`
dokładność = 0,001 mm
nr odcz. |
obc. [N] |
σ [N/cm2] |
wsk.cz. [mm] |
Δhi [mm] |
hi [mm] |
Δσi [N/cm2] |
M [N/cm2] |
1. |
0 |
0 |
7,000 |
0 |
20,4 |
0 |
0 |
2. |
2,5 |
0,075 |
6,870 |
0,13 |
20,27 |
0,075 |
11,741 |
3. |
5 |
0,151 |
6,812 |
0,058 |
20.212 |
0,075 |
26,241 |
4. |
10 |
0,301 |
6,689 |
0,123 |
20,089 |
0,151 |
24,6 |
5. |
20 |
0,602 |
6,594 |
0,095 |
19,994 |
0,301 |
63,39 |
6. |
40 |
1,205 |
6,483 |
0,111 |
19,883 |
0,602 |
107,91 |
7. |
80 |
2,41 |
6,350 |
0,133 |
19,75 |
1,205 |
178,91 |
8. |
160 |
4,819 |
6,207 |
0,143 |
19,607 |
2,41 |
330,39 |
nr odcz. |
obc. [N] |
σ [N/cm2] |
wsk.cz. [mm] |
Δhi [mm] |
hi [mm] |
Δσi [N/cm2] |
M [N/cm2] |
1. |
80 |
2,41 |
6,205 |
0,002 |
19,609 |
2,41 |
2362,53 |
2. |
40 |
1,205 |
6,250 |
0,045 |
19,564 |
1,205 |
523,8 |
3. |
20 |
0,602 |
6,274 |
0,024 |
19,54 |
0,602 |
490,46 |
4. |
10 |
0,301 |
6,299 |
0,025 |
19,515 |
0,301 |
236,12 |
5. |
5 |
0,151 |
6,317 |
0,018 |
19,497 |
0,151 |
163,13 |
6. |
2,5 |
0,075 |
6,333 |
0,016 |
19,481 |
0,075 |
91,68 |
7. |
0 |
|
6,340 |
0,007 |
19,474 |
0,075 |
209,49 |
nr odcz. |
obc. [N] |
σ [N/cm2] |
wsk.cz. [mm] |
Δhi [mm] |
hi [mm] |
Δσi [N/cm2] |
M [N/cm2] |
1. |
0 |
0 |
6,338 |
0,002 |
19,472 |
0 |
0 |
2. |
2,5 |
0,075 |
6,335 |
0,003 |
19,469 |
0,075 |
488,68 |
3. |
5 |
0,151 |
6,321 |
0,014 |
19,455 |
0,075 |
104,64 |
4. |
10 |
0,301 |
6,292 |
0,029 |
19,426 |
0,151 |
100,88 |
5. |
20 |
0,602 |
6,262 |
0,030 |
19,396 |
0,301 |
194,74 |
6. |
40 |
1,205 |
6,118 |
0,144 |
19,252 |
0,602 |
80,54 |
7. |
80 |
2,41 |
6,108 |
0.010 |
19,242 |
1,205 |
2318,31 |
Wskaźnik osiadania zapadowego imp.
Wskaźnik osiadania zapadowego imp oznacza się jako zmianę wysokości próbek gruntu w wyniku ich zawilgocenia w warunkach badania edometrycznego. Wartość wskaźnika osiadania zapadowego należy obliczyć ze wzoru:
w którym h' - wysokość próbki po umownym zakończeniu osiadań przy naprężeniu σzt, przed rozpoczęciem nasycenia wodą, mm;
h'' - wysokość próbki po umownym zakończeniu osiadań przy naprężeniu σzt, w warunkach nasycenia wodą, mm;
h0 - wysokość próbki po umownym zakończeniu osiadań przy naprężeniu pierwotnym σ0ρ odpowiadającym obciążeniu gruntem na danej głębokości, mm.
Krzywa konsolidacji.
Krzywa konsolidacji jest to linia ilustrująca przebieg osiadania gruntu w czasie. Dla każdej zmiany obciążenia próbki otrzymujemy osobne krzywe konsolidacji. Zawsze dążą one asymptotycznie do pewnej wartości przy której kończy się osiadanie dla danego obciążenia.