-IV- Łańcuchy zachowań:
W normalnej sytuacji pojawia się ostatni bodziec kluczowy, który uruchamia zachowanie spełniające.
Zachowanie spełniające składa się z wrodzonego sztywnego wzorca zachowania oraz składowej orientującej.
Bodźce wyzwalające:
Zestawienie bodźców wychwytywanych przez określony WMW,
Bodźce kluczowe (znaki),
Bodźce wyzwalacze (często suma bodźców),
Prawo heterogenicznego sumowania bodźców - jeśli suma pobudzeń zmysłowych z poszczególnych bodźców przekroczy właściwą dla danego działania wartość progową to zostaje wyzwolona reakcja.
Wrodzony mechanizm wyzwalający:
Zdolność zwierząt do właściwego reagowania na niektóre znaczące biologicznie bodźce środowiskowe (bodźce kluczowe) bez konieczności wstępnego uczenia się,
Polega na ośrodkowym filtrowaniu bodźców.
Oparty jest na prostej analizie bodźca,
Jest nieodporny na nietypowe sytuacje,
Sztywny wzorzec zachowania:
Najczęściej składa się z ciągu dziedzicznych reakcji behawioralnych, z których jedna może być stosunkowo prostym odruchem, ale też wszystkie człony mogą być nieskomplikowane np. dziobanie i połykanie. Wykonanie SWZ jest torowane przez popęd (głodny zjada więcej).
Pierwotnie zachowanie instynktowne,
Obecnie specyficzne gatunkowo ciągi działań,
Ruchy wspólne dla wszystkich osobników danego gatunku,
element fazy konsumacyjnej zachowania instynktowego,
Sztywność wzorca oznacza: morfologiczną stałość (ale przy słabym pobudzeniu nie dochodzi do pełnej ekspresji SWZ - ruchy intencjonalne) oraz genetyczną determinację (ale doświadczenie osobnicze ma znaczenie).
W przeciwieństwie do odruchu SWZ:
Jest wyzwalany przez zbiór bodźców,
Jest motywowany,
Może wystąpić bez udziału bodźców zewnętrznych (zachowania upustowe).
Sytuacje skrajne:
Gdy popęd jest słaby pojawiają się tzw. zachowania intencjonalne. Inaczej ruchy intencjonalne. Polegają one na występowaniu zachowań próbnych lub zachowań w formie początkowej.
Ruchy intencjonalne mogą wywoływać zachowania allelomimetyczne innych osobników,
Mogą mieć one również funkcje zachowań przerzutowych.
Sytuacje skrajne:
Gdy bodziec kluczowy jest niebywale silny (ponad normalny) to występuje intensyfikacja zachowania.
Sytuacje skrajne:
Jeśli przez dłuższy czas osobnik nie może natrafić w środowisku na bodziec kluczowy to może mieć miejsce zachowanie typu vacuum activity czyli upustowe.
Pojawia się kolejne zachowanie z ciągu ogniw łańcucha, chociaż nie ma biologicznego sensu.
Reakcje autochtoniczne - normalnie występujące na swoim miejscu.
Reakcje allochtoniczne - występujące NIE na swoim miejscu.
Gdy dwa popędy się równoważą:
W sytuacji, gdy osobnik motywowany jest dwoma lub więcej działającymi z równą siłą antagonistycznymi popędami mamy przypadek konfliktu popędów.
Działania przerzutowe, przemieszczone i ambiwalentne są swoiste gatunkowo i charakterystyczne w danej sytuacji - dzięki temu pełnią one funkcje swoistych wyzwalaczy, zaczynają same mieć znaczenie informacyjne dla osobników tego samego gatunku.
Zachowania zrytualizowane:
Ewolucyjny proces prowadzący do przekształcenia pierwotnie użytkowych form behawioralnych w informacyjne nazywamy rytualizacją.
Zachowania zrytualizowane:
Rytualizacja polega na:
Zmianie funkcji zachowania,
Zachowanie podlega emancypacji - jest wyzwalane przez inny popęd niż pierwotnie np. poza przedkopulacyjna,
Elementy zachowania zrytualizowanego są uproszczone, przesadzone i stereotypowe,
Składowa orientująca ulega zmianie w porównaniu z działaniem autochtonicznym,
Ruchy mogą utrwalać się jako pozy,
Reakcja zrytualizowna wyzwalana jest przez słabsze bodźce niż pierwotna,
Charakteryzuje się ona stałą intensywnością.