Biologiczne Mechanizmy Zachowania -IV-
„Zachowania upustowe i konflikt popędów”
Łańcuchy zachowań:
W normalnej sytuacji pojawia się ostatni bodziec kluczowy, który uruchamia zachowanie spełniające.
Zachowanie spełniające składa się z wrodzonego sztywnego wzorca zachowania oraz składowej orientującej.
Bodźce wyzwalające:
Zestawienie bodźców wychwytywanych przez określony WMW,
Bodźce kluczowe (znaki),
Bodźce wyzwalacze (często suma bodźców),
Prawo heterogenicznego sumowania bodźców - jeśli suma pobudzeń zmysłowych z poszczególnych bodźców przekroczy właściwą dla danego działania wartość progową to zostaje wyzwolona reakcja.
Bodźce wyzwalające:
Przykłady:
głosy alarmowe,
schemat dziecięcości,
ubarwienie dzioba,
sylwetka ptaka drapieżnego.
Wrodzony mechanizm wyzwalający:
Zdolność zwierząt do właściwego reagowania na niektóre znaczące biologicznie bodźce środowiskowe (bodźce kluczowe) bez konieczności wstępnego uczenia się,
Polega na ośrodkowym filtrowaniu bodźców.
Wrodzony mechanizm wyzwalający:
Oparty jest na prostej analizie bodźca,
Jest nieodporny na nietypowe sytuacje, np.:
wysiadywanie jaj przez mewę srebrzystą,
usuwanie skorupek przez mewę śmieszkę,
agresja u ciernika,
lęk wzbudzany przez oko,
zachowania epimeletyczne delfinów,
migracje syberyjskich gęsi,
bodźce ponadnormalne.
Sztywny wzorzec zachowania:
Najczęściej składa się z ciągu dziedzicznych reakcji behawioralnych, z których jedna może być stosunkowo prostym odruchem, ale też wszystkie człony mogą być nieskomplikowane np. dziobanie i połykanie. Wykonanie SWZ jest torowane przez popęd (głodny zjada więcej).
Składowa orientująca:
Składają się na nią zachowania mające na celu przestrzenne właściwe skierowanie reakcji behawioralnych tworzących sztywny wzorzec zachowania,
Składowa orientacyjna niekiedy działa równolegle do przebiegu SWZ.
Sztywny wzorzec zachowania:
Pierwotnie zachowanie instynktowne,
Obecnie specyficzne gatunkowo ciągi działań,
Ruchy wspólne dla wszystkich osobników danego gatunku,
element fazy konsumacyjnej zachowania instynktowego,
Sztywność wzorca oznacza: morfologiczną stałość (ale przy słabym pobudzeniu nie dochodzi do pełnej ekspresji SWZ - ruchy intencjonalne) oraz genetyczną determinację (ale doświadczenie osobnicze ma znaczenie).
Sztywny wzorzec zachowania:
Przykłady:
ruchy ogona u kijanek,
ruchy skrzydeł u jaskółek,
zaloty kogutów,
polowanie mątwy,
dziobanie u kurczaków,
budowa gniazda u papużek nierozłączek,
śpiew wróbli,
polowanie tchórza.
W przeciwieństwie do odruchu SWZ:
Jest wyzwalany przez zbiór bodźców,
Jest motywowany,
Może wystąpić bez udziału bodźców zewnętrznych (zachowania upustowe).
Sytuacje skrajne:
Gdy popęd jest słaby pojawiają się tzw. zachowania intencjonalne. Inaczej ruchy intencjonalne. Polegają one na występowaniu zachowań próbnych lub zachowań w formie początkowej.
Ruchy intencjonalne mogą wywoływać zachowania allelomimetyczne innych osobników,
Mogą mieć one również funkcje zachowań przerzutowych.
Sytuacje skrajne:
Gdy bodziec kluczowy jest niebywale silny (ponad normalny) to występuje intensyfikacja zachowania, które wyzwala ów bodziec.
Sytuacje skrajne:
Jeśli przez dłuższy czas osobnik nie może natrafić w środowisku na bodziec kluczowy to może mieć miejsce zachowanie typu vacuum activity czyli upustowe.
Pojawia się kolejne zachowanie z ciągu ogniw łańcucha, chociaż nie ma biologicznego sensu.
Gdy dwa popędy się równoważą:
W sytuacji, gdy osobnik motywowany jest dwoma lub więcej działającymi z równą siłą antagonistycznymi popędami mamy przypadek konfliktu popędów.
Sytuacja taka może mieć różnorodne formy rozwiązania:
Konflikt popędów - ambiwalencja,
Konflikt popędów - przeniesienie,
Konflikt popędów - przerzucenie,
Konflikt popędów.
Działania przerzutowe, przemieszczone i ambiwalentne są swoiste gatunkowo i charakterystyczne w danej sytuacji - dzięki temu pełnią one funkcje swoistych wyzwalaczy, zaczynają same mieć znaczenie informacyjne dla osobników tego samego gatunku.
Zachowania zrytualizowane:
Ewolucyjny proces prowadzący do przekształcenia pierwotnie użytkowych form behawioralnych w informacyjne nazywamy rytualizacją.
Rytuały mogą mieć charakter przerysowanych „teatralnych” gestów lub póz, albo też sekwencji takich zachowań.
Zachowania zrytualizowane:
Rytualizacja polega na:
Zmianie funkcji zachowania,
Zachowanie podlega emancypacji - jest wyzwalane przez inny popęd niż pierwotnie np. poza przedkopulacyjna,
Elementy zachowania zrytualizowanego są uproszczone, przesadzone i stereotypowe,
Składowa orientująca ulega zmianie w porównaniu z działaniem autochtonicznym,
Ruchy mogą utrwalać się jako pozy,
Reakcja zrytualizowna wyzwalana jest przez słabsze bodźce niż pierwotna,
Charakteryzuje się ona stałą intensywnością.