REGUŁY FORMOWANIA CELOW SZKOLENIOWYCH
W ustalaniu celów szkoleniowych obowiązuje pewna hierarchia.
Najważniejsze są cele ogolnowychowawcze, ktore zmierzają do kształtowania osobowości człowieka, zgodnie z systemem wartości społeczeństwa.
Oznacza to, że w procesie szkoleniowo-treningowym należy mieć na względzie zarówno kształtowanie wartościowych postaw społeczno-moralnych zawodnikow jak i opanowanie przez nich zakresu wiedzy i umiejętności piłkarskich.
Cele ogolnowychowawcze obowiązują każdego szkoleniowca, który jest mandatariuszem społeczeństwa i reprezentuje jego interesy.
Poprzez atrakcyjność i widowiskowość, a także motywacyjną porównywalność wynikow, piłka nożna jest szczególnie wartościowym w procesie wychowania elementem kultury fizycznej.
Szkoleniowcy powinni kierować procesem szkoleniowo-treningowym tak, aby realizować cele ogolnowychowawcze poprzez:
kształtowanie światopoglądu i odpowiednich postaw społecznych:
- wpajanie ideałow humanizmu i rozwijanie wrażliwości społeczno-moralnej,
- racjonalne i emocjonalne rozwijanie patriotyzmu oraz więzi i współpracy między
narodami.
rozwijanie osobowości zawodnika.
Rozwijanie społecznej wartościowej motywacji i odpowiedniego jej poziomu.
Kształtowanie pożądanych cech psychicznych jak: inicjatywa, opanowanie, celowość i uporczliwość działania itd. Oraz odporność na sytuacje trudne i stany zagrożenia.
Doskonalenie procesow psychicznych - poznawczych i umysłowych - w ścisłym związku z przygotowaniem techniczno-taktycznym jak: uwaga, postrzeganie i myślenie.
Na tle celow ogolnowychowawczych rysują się generalne cele sportowe.
Aby określić generalne cele sportowe należy przyjąć założenie metodologiczne, w którym podkreślono:
- po pierwsze, że sport współczesny należy ujmować jako względną całość, stanowiącą specyficzne i ważne zjawisko we współczesnym społeczeństwie i jego kulturze,
- po drugie, że nieodzowne jest dostrzeganie i uznawanie wewnętrznego zróżnicowania sportu. Co innego bowiem oznacza sport jako środek czy metoda wychowania - sport dzieci i młodzieży, co innego sport „masowy” (amatorski), a co innego sport wysokokwalifikowany (wyczynowy).
Posiadają one inne treści, zasady i normy, inaczej się instytucjonują.
Społeczeństwo uświadamiając sobie to zróżnicowanie winno zaakceptować model sportu, którego części składowe uzupełniają się wzajemnie i dopełniają, zachowując w pełni właściwe im płaszczyzny, formy i cele działalności.