Teorie neotechnologiczne
W teoriach neotechnologicznych uwzględnia się zmiany spowodowane ciągłym rozwojem postępu technicznego.
teoria luki technologicznej - nacisk położony jest na możliwości rozwoju korzystnego handlu dzięki międzynarodowym różnicom w poziomie wiedzy technicznej i w tempie postępu technicznego (np. możliwość sprowadzenia z zagranicy towarów najbardziej nowoczesnych czy też zakupu za granicą licencji przez kraj o niższym poziomie rozwoju);
teoria cyklu życia produktu - handel międzynarodowy jest pochodną przechodzenia danego produktu-innowacji kolejno przez trzy fazy:
1) fazę innowacyjną,
2) fazę dojrzewania
3) fazę standaryzacji.
teoria korzyści skali - stanowi uzupełnienie powyższych teorii. Korzyści skali produkcji i zbytu występują wtedy, gdy wielkości produkcji i zbytu rosną szybciej niż nakłady czynników produkcji (np. podwojeniu nakładów czynników towarzyszy trzykrotny wzrost wielkości produkcji).
Statyczne (krótkookresowe) korzyści skali - wskutek specjalizacji zwiększają się serie produkcyjne i serie sprzedaży. Prowadzi to do obniżenia jednostkowych kosztów wytwarzania dzięki zmniejszeniu częstotliwości przestawiania aparatu produkcyjnego, wzrostowi wydajności pracy zatrudnionych, rozłożeniu kosztów stałych (np. kosztów projektowania) na większą liczbę jednostek, a także dzięki dokonywaniu drobnych, stopniowych usprawnień stosowanej techniki produkcji (ulepszeń sposobu wytwarzania w związku z kumulowaniem doświadczeń produkcyjnych itd.).
Dynamiczne (średniookresowe i długookresowe) - mają miejsce, gdy występują bardziej radykalne zmiany technik produkcji i obrotu handlowego. Powoduje to m.in. poprawę technologii wytwarzania, zwiększenie zdolności produkcyjnej urządzeń czy wzrost ich sprawności.
Teorie neotechnologiczne - neotechnologia zaczęła dominować w nauce. Teorie neotechnologiczne: * "korzyści skali” - można czegoś wyprodukować w wielkiej skali i te produkty stają się coraz tańsze, przy każdej następnej jednostce nasze koszty spadają. Teorie neotechnologiczne dotyczą malejących kosztów produkcji i maksymalizacji zysku ze sprzedaży. Jak długo mamy popyt, tak długo nasze korzyści rosną.
Teorie neotechnologiczne - uwzględniają zmiany w zakresie handlu spowodowane rozwojem postępu technicznego np. teoria luki technologicznej (Posner). Teoria ta wychodzi od założenia że występują różnice poziomów wiedzy technicznej między różnymi krajami. Jest zróżnicowane tempo i kierunki postępu technicznego. Teoria dotyczy przede wszystkim handlu dobrami przemysłowymi. Twierdzi się że handel międzyn. tymi dobrami przemysłowymi (kierunki i struktura tego handlu) jest determinowana przez opóźnienia poszczególnych krajów w opanowaniu technik produkcji nowoczesnych wyrobów i wykorzystaniu osiągnięć postępu technicznego. Kraje o dużej innowacyjności maja przewagę technologiczną - łatwiej im eksportować nowe produkty i technologie. (Kraje zapóźnione stają się imitatorami. Kraje o dużej innowacyjności- innowatorzy).
TEORIE NEOTECHNOLOGICZNE - podstawowym czynnikiem rozwoju handlu są zróżnicowane poziomy zaawansowania technicznego poszczególnych gospodarek.
Teoria cyklu życia produktu - jest wykorzystywana w badaniach, analizach makro i mikro - ekonomicznych. Istota tej teorii opiera się na tym, że towar przechodzi pewne fazy życia na rynku:
I Wprowadzenie towaru na rynek, w tej fazie decydujące znaczenie ma innowator, znajduje się on w wyjątkowo korzystnej sytuacji rynkowej (podwójny monopol - jest to monopol technologiczny i monopol produkcji i dostaw towaru na rynek).
II Faza wzrostu (ekspansji rynkowej towaru), innowator stara się zrealizować w pełni swoją przewagę technologiczna, rozwija produkcję na wielką skalę, udoskonala technologię, zaczyna zbierać „śmietankę” dochody; zaczyna eksport.
III Faza stabilizacji rynkowej produktu - obserwujemy już nasycenie rynku tym produktem, zaczyna się walka konkurencyjna - pojawiają się naśladowcy, którzy produkują ten sam produkt, złamanie monopolu technologicznego produkcji.
Z punktu widzenia HZ dokonują się najważniejsze zmiany:
- innowator, który produkował na dużą skalę zaczyna się zastanawiać- nad utrzymaniem produkcji, ma 2 wyjścia:
utrzymać się za wszelką cenę na rynku, ale jest ono bardzo kosztowne dla innowatora, nie mogą oni przeważnie wygrać z konkurencją, gdyż technologia jest już rozpowszechniona, musi konkurować czynnikiem pracy - wysoki poziom.
innowatorom nie pozostaje nic innego jak wycofać się z rynku - wysprzedaje licencje, urządzenia do produkcji. Innowatorzy przesuwają wszystkie środki do uruchomienia nowego cyklu, produktu.
IV
Faza schyłkowa - produkt zaczyna być eliminowany przez zastępcę.
Trzeba rozwijać naukę, aby znależć się w krajach wysoko rozwiniętych, znajdujących się w I, II fazie - być innowatorem. Polska jest w III fazie - musi się z nie wydostać.