OSTRA NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA LEWOKOMOROWA - OBRZĘK PŁUC

To ostry stan kliniczny spowodowany przesączaniem się płynu przesiękowego z otaczających pęcherzyki płucne naczyń włosowatych, do światła tych pęcherzyków i tkanki podścieliskowej.

Przyczyny: ostre zespoły wieńcowe, przebyty zawał mięśnia sercowego, tętniak serca, nadciśnienie tętnicze, wady zastawkowe serca, kardiomiopatie, zapalenie mięśnia sercowego.

Obraz kliniczny:

• Gwałtowna duszność, zmuszająca chorych do przyjęcia pozycji siedzącej i opuszczenia kończyn dolnych,

• Kaszel, początkowo suchy, a następnie połączony z odksztuszaniem obfitej, pienistej, plwociny, często podbarwionej na różowo (domieszka krwi),

• Lęk, poczucie grożącej śmierci,

• Skóra blada, pokryta zimnym, lepkim potem,

• Oddech przyspieszony, spłycony, z przedłużonym wydechem,

• Tętno przyśpieszone, niemiarowe,

• Przepełnienie żył szyjnych,

• osłuchowo rzężenia, furczenia, świsty,

• objaw tzw. „gotowania się w płucach”,

• CTK początkowo podwyższone, następnie ulega obniżeniu, zmniejsza się amplituda ciśnienia,

• Niedotlenienie mózgu, nerek i w tętnicach wińcowych.

MODEL OPIEKI PIELĘGNIARSKIEJ NAD CHORYM Z OSTRĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ LEWOKOMOROWĄ - OBRZĘKIEM PŁUC.

Problem zdrowotny I

Nagła duszność spowodowana zastojem krwi w płucach na skutek niewydolności lewej komory serca.

Cel pielęgnowania:

Zmniejszenie przekrwienia płuc, zmniejszenie duszności, poprawa wydolności lewej komory serca.

Plan pielęgnowania:

1. Leczenie na OIOK lub OIOM, stałe monitorowanie EKG, CTK, diurezy i wysycenia tlenowego krwi (saturacja hemoglobiny),

2. Leczenie wielokierunkowe uwzględniające mechanizm obrzęku,

3. Ocena charakteru i nasilenia duszności

♥typu ortopnoe

♥napadowa,

♥ spoczynkowa (choroba zaawansowana),

♥ wdechowa - trudności z wprowadzeniem powietrza do płuc, udział mięśni wdechowych, pomocniczych (mięśnie pasa barkowego, międzyżebrowe, skrzydełka nosa),

♥ wydechowa - wydech wydłużony, pogłębiony, z towarzyszącym świstem - wydech przez zasznurowane usta,

♥ duszność wdechowo-wydechowa,

4. Ułożenie chorego w pozycji wysokiej z opuszczonymi w dół kończynami (aby zmniejszyć napływ krwi do serca i przekrwienie płuc), rozluźnienie odzieży,

5. Zapewnienie prawidłowego klimatu w sali (wilgotność 60-70%, temp. 16-20^o C, wietrzenie sali),

6. Zapewnienie drożności dróg oddechowych, tlenoterapia (3-6 l/min),

7. Założenie wkłucia dożylnego:

♥ żyły położone najbardziej obwodowo (grzbiet ręki, dolna i środkowa część przedramienia),

♥ unikać nakłuć w obrębie stawu (ogranicza ruchomość, możliwość złamania cewnika, powstanie skrzepu w świetle kaniuli),

8. Towarzyszenie choremu- zapewnienie bezpieczeństwa, wsparcia,

9. Intensywna farmakoterapia według zleceń lekarskich:

1. Leki uspakajające; Morfina (działa uspakajająco i rozszerza naczynia krwionośne, zwiększa pojemność łożyska naczyniowego),lub Relanium (morfiny nie stosujemy gdy CTK skurczowe<80mmHg),

2. Leki moczopędne: Furosemid (dożylnie), zmniejsza objętość krwi krążącej, i ciśnienie w krążeniu płucnym - należy uzupełniać potas,

3. Leki rozszerzające naczynia - rozkurczają mięśniówkę gładką naczyń- zmniejszają dopływ krwi do serca prawego, zmniejszają ciśnienie w krążeniu płucnym:

♥ azotany (nitrogliceryna pod kontrolą RR)

♥diazotan izosorbidu,

4. Glikozydy nasercowe (po wstępnym opanowaniu ostrych objawów)

♥digoxyna,

5. Antagoniści receptora β-adrenergicznego (Dobutamina, Dopomina),

6. Noradrenalina - przy niskim ciśnieniu tętniczym.

10. Ciągła obserwacja chorego - tętna, CTK, oddechu, stanu świadomości, zabarwienia i wilgotności powłok skórnych, diurezy, dokumentowanie wyników.

11. Prowadzenie bilansu płynów - ocena gospodarki wodnej organizmu,

12. Zaspokojenie wszystkich potrzeb chorego - pomoc, lub wyręczenie pacjenta,

13. Bieżąca ocena efektów opieki, modyfikowanie planu pielęgnowania w zależności od zmieniającego się stanu pacjenta,

14. Zapewnienie choremu kontaktu z rodziną, osobami znaczącymi.

Problem zdrowotny II

Lęk chorego i poczucie zagrożenia życia z powodu silnej duszności wywołanej ostrą niewydolnością lewej komory.

Cel pielęgnowania:

Zmniejszenie lęku i obaw pacjenta o własne życie, zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.

Plan pielęgnowania

• Obecność przy chorym, utrzymanie kontaktu werbalnego i pozawerbalnego z pacjentem, zapewnienie wsparcia emocjonalnego,

• Zachowanie spokoju w kontakcie z chorym, eliminacja z otoczenia chorego bodźców budzących niepokój chorego,

• Okazywanie choremu postawy terapeutycznej - zrozumienia, cierpliwości, życzliwości, zainteresowania jego problemami, gotowość do udzielania pomocy,

• Uzasadnianie choremu konieczności, celu i sposobu wykonywanych działań leczniczych,

• Zachęcanie pacjenta do współdziałania w procesie leczenia i pielęgnowania,

• Umożliwienie kontaktu z lekarzem, rodziną i bliskimi.

Problem zdrowotny III

Męczący wilgotny kaszel, odksztuszanie obfitej plwociny, na skutek przesięku.

Cel pielęgnowania:

Ułatwienie odksztuszania, poprawa drożności dróg oddechowych, zapewnienie choremu higieny.

Plan pielęgnowania:

• Ocena charakteru i nasilenia kaszlu,

• Obserwacja i ocena odksztuszanej wydzieliny,

• Utrzymanie optymalnego mikrokroklimatu w sali chorych,

• Utrzymanie higieny chorego i otoczenia w czasie kaszlu,

• Towarzyszenie choremu, udzielanie wsparcia,

Problem zdrowotny IV

Niepokój chorego przed ponownym wystąpieniem silnej duszności.

Cel pielęgnowania:

Zapobieganie kolejnym atakom duszności, zniesienie niepokoju chorego.

Plan pielęgnowania:

• Stałe monitorowanie pracy serca, oddechu, zabarwienia powłok skórnych pacjenta, diurezy,

• Prowadzenie bilansu płynów,

• Farmakoterapia wg zleceń lekarskich,

• Towarzyszenie choremu, pomoc w zaspakajaniu potrzeb,

• Psychoterapia elementarna.

---