53. Ichnogram
Ichnogram czyli ścieżka chodu.
Chód utrwala się w pozostawionych śladach, które właśnie składają się na ścieżkę chodu. Badania tych zespołów mogą dostarczyć wielu cennych informacji o przebiegu zdarzenia , a także posłużyć do identyfikacji grupowej. W tym celu należy poddać analizie takie parametry jak kierunek i linię chodu, długość i szerokość kroku i linię oraz kąt stopy.
Najłatwiej ustalić kierunek przemieszczania się , co czyni się wyznaczając linię ( prostą, krzywą lub łamaną ) przebiegającą między odwzorowaniami stóp ( lewej i prawej). Linię chodu wyznacza się łącząc te same elementy odwzorowań stóp ( np. tylnych skrajnych obcasów)długość kroku ustala się , mierząc te same elementy obydwu odwzorowań stóp.
Szerokość kroku określana jest przez pomiar odległości jaka dzieli najbliższe sobie linie łączące ślady stóp lewych i ślady stóp prawych.
Linię stopy określa się przez wyznaczenie linii łączącej środek tylnej krawędzi pięty ze środkiem przedniej krawędzi długiego palca albo łącząc środek tylnej krawędzi obcasa ze środkiem przedniej krawędzi czubka. Linia stopy w odniesieniu do kierunku chodu tworzy kąt stopy.
Typy obuwia i długość kroku pozwalają na ustalenie płci osoby.
Kulejący pozostawiają ichnogram o różnej długości kroków , a znajdujący się pod wpływem alkoholu lub poważnego wyczerpania fizycznego pozostawiają nieregularną ścieżkę chodu.
Długość stopy pozwala na określenie w przybliżeniu wzrostu osoby.
Analizując ścieżkę chodu , należy pamiętać , że jej obraz uzależniony od rodzaju podłoża , wzrostu i tuszy człowieka , ewentualnego odurzenia alkoholem itp. Czynniki te mogą okazać się czynnikami zakłócającymi , podobnie jak możliwe jest celowe zniekształcenie przez sprawcę ichnogramu.
54. identyfikacja pojazdów na podstawie śladów opon
podstawowym sposobem zabezpieczenia śladów jest fotografowanie. Wówczas należy posługiwać się podziałką skalową. Ślad po oczyszczeniu można odwzorować .
Do odwzorowania śladów opon w wgłębionych w substancjach wartych używa się zazwyczaj gipsu alabastrowego. Uzyskany odlew należy oczyścić i sfotografować
na podstawie śladów opon można ustalić szerokość opony, długość jej zewnętrznego obwodu oraz średnicę ogumienia. Wzór bieżnika i rozstaw kół umożliwiają ustalenie za pomocą odpowiednich katalogów i tablic, marki i typu pojazdu. Różne wzory rzeźby bieżnika umożliwiają identyfikację indywidualną, zwłaszcza gdy zaszły zmiany w stanie i wyglądzie opon wskutek zużycia i dokonanych napraw. Identyfikację indywidualną przeprowadza się porównując kolejno: ogólny wygląd wzoru bieżnika , odległości między wzniesieniami i rowkami oraz kąty przebiegów elementów wzoru , stopień i sposób nabycia oraz inne cechy nabyte np. uszkodzenia .Przy tych badaniach dokonuje się porównania ujawnionego śladu czyli jego odwzorowanie dowodowe, bezpośrednio z obiektem , który go przypuszczalnie pozostawił albo z odrębnie wykonaną próbką z przesłanego do badań przedmiotu. Badania te są użyteczne również w sprawach o wypadki drogowe, głownie przy ustalaniu drogi hamowania pojazdu, szybkości jazdy, reakcji i zachowań kierowcy.
55. Cechy identyfikacyjne pojazdów samochodowych
Pojazdy dopuszczone do ruchu mają indywidualny numer identyfikacyjny silnika i nadwozia np. 17 znaków literowo-cyfrowych, w tym ze znakami firmy producenta, usytuowany w różnych miejscach w zależności od producenta pojazdu. Umieszczone są również tabliczki znamionowe z wieloma informacjami, głównie: numer identyfikacyjny, typ silnika, nadwozia, kolor lakieru, numer homologacji oraz w niektórych samochodach kody komputerowe. Podobnie są oznakowane niektóre zespoły i części. Pojazdy są także dodatkowo oznakowane w celach ubezpieczonych. W identyfikacji samochodów, których kierowcy spowodowali wypadki i zbiegli z miejsca zdarzenia, mają znaczenie ujawnione podczas oględzin odpryski lakieru i odłamki szkła z rozbitej szyby lub reflektora. Porównuje się i próbuje dopasować kształt, przekrój i mikrostrukturę lakieru czy też szkła znalezionego na miejscu przestępstwa z tym samym materiałem w „podejrzanym” samochodzie.