AR - 9

Przeciwwskazaniami do hormonalnej terapii zastępczej są:

1. choroba zatorowo-zakrzepowa w wywiadzie

2. czynna choroba zatorowo-zakrzepowa

3. niewydolność wątroby

4. mięśniaki macicy

5. niezdiagnozowane krwawienia z narządów płciowych

6. czynna estrogenozależna choroba nowotworowa

7. nadciśnienie tętnicze

8. niestabilna choroba wieńcowa

A. 1, 3, 4, 8 B. 2, 3, 5, 6, 8 C. 3, 7, 8 D. 5, 6, 7 E. Wszystkie

Prawidłowa odpowiedź: B

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji Zarządu Głównego PTG w sprawie stosowania terapii hormonalnej wieku menopauzalnego. (czerwiec. 2006)

Pytanie sprawdza znajomość wytycznych w sprawie stosowania terapii hormonalnej wieku menopauzalnego.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość trudne

B

AR - 10

Wskaż błędne stwierdzenia:

1. Każda aktywna seksualnie kobieta jest narażona na zakażenie onkogennym wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który może wywołać raka szyjki macicy.

2. Wcześniejsze zakażenie HPV zapewnia odporność wystarczającą do ochrony przed kolejnym zakażeniem.

3. Onkogenne typy HPV 16 i 18 odpowiadają za ok. 70% wszystkich przypadków raka szyjki macicy w Europie.

4. Zakażenie HPV jest najbardziej rozpowszechnione u kobiet w IV i V dekadzie życia.

5. Szacuje się, ze ponad 50% dorosłych osób ulegnie zakażeniu HPV w ciągu całego życia.

A. 1, 4 B. 2, 4 C. 3, 4 D. 3, 5 E. Żadne

Prawidłowa odpowiedź: B

Pytanie zaczerpnięto z artykułu: Wysocki J. Szczepionki przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Medycyna Praktyczna - Ginekologia i Położnictwo. 6(46), listopad-grudzień 2006, 51-56

Pytanie sprawdza znajomość informacji o zakażeniu HPV.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość trudne

B

AR - 11

W rozwoju zakażenia HPV brakuje fazy wiremii, więc stężenie przeciwciał skierowanych przeciwko epitopom konformacyjnym białka kapsydowego L₁ w przypadku naturalnego zakażenia jest małe.

1. oba twierdzenia są prawdziwe, jednak nie ma miedzy nimi związku przyczynowego

2. oba twierdzenia są prawdziwe i istnieje miedzy nimi związek przyczynowy

3. twierdzenie 1 jest prawdziwe, a 2 - fałszywe

4. twierdzenie 1 jest fałszywe, a 2 - prawdziwe

5. oba twierdzenia są fałszywe

Prawidłowa odpowiedź: B

Pytanie zaczerpnięto z artykułu: Wysocki J. Szczepionki przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Medycyna Praktyczna - Ginekologia i Położnictwo. 6(46), listopad-grudzień 2006, 51-56

Pytanie sprawdza znajomość informacji o zakażeniu HPV.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość łatwe

B

AR - 12

Najczęstszym patogenem chorób przenoszonych drogą płciową jest:

1. HPV

2. HSV

3. Candida albicans

4. Gardnerella vaginalis

5. Trichomonas vaginalis

Prawidłowa odpowiedź: A

Pytanie zaczerpnięto z artykułu: Wysocki J. Szczepionki przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Medycyna Praktyczna - Ginekologia i Położnictwo. 6(46), listopad-grudzień 2006, 51-56

Pytanie sprawdza znajomość informacji o zakażeniu HPV.

Stopień wg taksonomii Blooma: I

Stopień trudności w opinii autora: łatwe

A

AR - 13

Wyróżnia się ponad 100 typów wirusa brodawczaka ludzkiego, spośród których istotny potencjał onkogenny wykazują typy:

1. 16, 18

2. 16, 18, 36

3. 6, 11

4. 16, 18, 45

5. 6, 11, 16

Prawidłowa odpowiedź: D

Pytanie zaczerpnięto z artykułu: Wysocki J. Szczepionki przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Medycyna Praktyczna - Ginekologia i Położnictwo. 6(46), listopad-grudzień 2006, 51-56

Pytanie sprawdza znajomość informacji o zakażeniu HPV.

Stopień wg taksonomii Blooma: I

Stopień trudności w opinii autora: dość łatwe

D

AR - 14

Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące HPV:

1. Wyróżnia się ponad 100 typów wirusa HP, spośród których tylko 15 ma istotny potencjał onkogenny.

2. Typy 16 i 18 HPV odpowiadają za ponad 70% przypadków raka szyjki macicy.

3. U ponad 90% chorych z kłykcinami kończystymi wykrywa się zakażenie HPV typu 16 i 18.

4. Zakażenie HPV ma charakter miejscowy i dotyczy tylko błon śluzowych narządów płciowych lub skóry okolic genitaliów i odbytu.

5. Zakażenie HPV zapewnia wystarczającą odporność do ochrony przed kolejnymi zakażeniami.

A. 1, 2 B. 1, 2, 3 C. 1, 2, 4 D. 2, 4 E. 3, 5

Prawidłowa odpowiedź: C

Pytanie zaczerpnięto z artykułu: Wysocki J. Szczepionki przeciwko ludzkiemu wirusowi brodawczaka. Medycyna Praktyczna - Ginekologia i Położnictwo. 6(46), listopad-grudzień 2006, 51-56

Pytanie sprawdza znajomość informacji o zakażeniu HPV.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość trudne

C

AR - 15

Do grupy wysokiego ryzyka dziedzicznie uwarunkowanego raka jajnika i raka gruczołu sutkowego kwalifikuje się pacjentki u których:

1. wcześniej stwierdzono mutację genu BRCA1,

2. w rodzinie (włącznie z pacjentką) wystąpiły 3 lub więcej zachorowania na raka gruczołu sutkowego i/lub jajnika u krewnych I i II stopnia,

3. u tej samej pacjentki lub u jej krewnych I lub II stopnia wystąpiły jednoczasowo lub w różnym czasie zachorowania na raka gruczołu sutkowego i jajnika,

4. w rodzinie (włącznie z pacjentką) wystąpiły 2 zachorowania na raka gruczołu sutkowego i/lub jajnika - w tym 1 zachorowanie przed 50 rokiem życia,

5. lub u jednej z jej krewnych I stopnia stwierdzono zachorowanie na raka gruczołu sutkowego lub jajnika przed 40 rokiem życia.

A. 1 B. 1, 2 C. 1, 2, 3 D. 1, 2, 3, 4 E. wszystkie

Prawidłowa odpowiedź: E

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji PTG dotyczących wykrywania wysokiego, dziedzicznie uwarunkowanego ryzyka zachorowania na raka gruczołu sutkowego i/lub jajnika oraz opieki nad rodzinami w których ono występuje. (09.01.2004)

Pytanie sprawdza znajomość postępowania w przypadkach dziedzicznie uwarunkowanego ryzyka zachorowania na raka gruczołu sutkowego i/lub jajnika oraz opieki nad rodzinami w których ono występuje.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość trudne

E

AR - 16

Program opieki obejmujący kobiety z grupy wysokiego ryzyka dziedzicznie uwarunkowanego raka jajnika i raka gruczołu sutkowego, ukierunkowany na wczesne wykrywanie i zapobieganie tym nowotworom, powinien obejmować następujące badania diagnostyczne:

1. badanie palpacyjne piersi

2. u młodych kobiet USG piersi

3. od około 35 r.ż. - mammografia i USG piersi

4. od 50 rż. - mammografia

5. od 30 r.ż. badanie ginekologiczna z USG - raz w roku

6. oznaczanie CA 125 w surowicy krwi

A. 1, 2, 3, 4 B. 1, 5 C. 1, 5, 6 D. 2, 3, 4, 5 E. wszystkie

Prawidłowa odpowiedź: E

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji PTG dotyczących wykrywania wysokiego, dziedzicznie uwarunkowanego ryzyka zachorowania na raka gruczołu sutkowego i/lub jajnika oraz opieki nad rodzinami w których ono występuje. (09.01.2004)

Pytanie sprawdza znajomość postępowania w przypadkach dziedzicznie uwarunkowanego ryzyka zachorowania na raka gruczołu sutkowego i/lub jajnika oraz opieki nad rodzinami w których ono występuje.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość trudne

E

AR - 17

U chorych z parciami naglącymi, bez i z nietrzymaniem moczu, stosowane są następujące preparaty farmakologiczne, z wyjątkiem:

1. oksybutyniny

2. solifenacyny

3. desmopresyny

4. fitolizyny

5. imipraminy

Prawidłowa odpowiedź: D

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji PTG w sprawie diagnostyki i leczenia nietrzymania moczu u kobiet. (wrzesień. 2005)

Pytanie sprawdza znajomość postępowania w nietrzymaniu moczu u kobiet.

Stopień wg taksonomii Blooma: I

Stopień trudności w opinii autora: dość łatwe

D

AR - 18

Wskaż błędne twierdzenie/-a dotyczące zespołu pęcherza nadreaktywnego (OAB -overactive bladder):

1. Naglące nietrzymanie moczu jest jednym z objawów OAB.

2. OAB rozpoznawany jest na podstawie wywiadu.

3. W diagnostyce różnicowej OAB należy uwzględnić infekcje i organiczne przyczyny nietrzymania moczu.

4. Leczeniem z wyboru w OAB jest kolposuspensja sposobem Burcha.

5. Najczęściej stosowanym preparatem w leczeniu objawów OAB jest oksybutynina.

6. Najlepszy profil tolerancji i efektywności klinicznej w leczeniu OAB wykazują nowe preparaty antycholinergiczne (tolterodyna, solifenacyna).

A. 1, 3 B. 2 C. 2, 4 D. 4 E. 5

Prawidłowa odpowiedź: D

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji PTG w sprawie diagnostyki i leczenia nietrzymania moczu u kobiet. (wrzesień. 2005)

Pytanie sprawdza znajomość diagnostyki zaburzeń statyki narządu płciowego u kobiet.

Stopień wg taksonomii Blooma: II

Stopień trudności w opinii autora: dość trudne

D

AR - 19

Ze względu na udowodnioną efektywność kliniczną operacjami z wyboru w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu są następujące zabiegi z wyjątkiem:

1. kolposuspensji sposobem Burcha

2. TVT

3. TOT

4. kolporraphia anterior

5. zabiegów slingowych

Prawidłowa odpowiedź: D

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji PTG w sprawie diagnostyki i leczenia nietrzymania moczu u kobiet. (wrzesień. 2005)

Pytanie sprawdza znajomość postępowania w nietrzymaniu moczu u kobiet.

Stopień wg taksonomii Blooma: I

Stopień trudności w opinii autora: dość łatwe

D

AR - 20

Klasyfikacja POP-Q umożliwia precyzyjne określenie nasilenia zaburzeń statyki narządu płciowego u kobiet po przeprowadzeniu wyłącznie badania klinicznego. Stałym anatomicznym punktem odniesienia w tej klasyfikacji jest:

1. rozwór moczowo-płciowy

2. środek ujścia cewki moczowej

3. błona dziewicza

4. linia międzykolcowa

5. środek ścięgnisty krocza

Prawidłowa odpowiedź: C

Pytanie zaczerpnięto z Rekomendacji PTG w sprawie diagnostyki i leczenia nietrzymania moczu u kobiet. (wrzesień. 2005)

Pytanie sprawdza znajomość diagnostyki zaburzeń statyki narządu płciowego u kobiet.

Stopień wg taksonomii Blooma: I

Stopień trudności w opinii autora: dość łatwe

C

---