Patofizjologia układu oddechowego
część 2
Lek. Katarzyna Romanowska-Próchnicka
Niewydolność oddechowa
ARDS
RDS
Niedodma płuc
Odma płuc
Mukowiscydoza
POCHP
Choroby śródmiążowe
Niewydolność oddechowa
stan w którym zaburzenia czynności układu oddechowego upośledzają wymianę gazową w płucach i prowadzą do hipoksemii lub hiperkapni
Typy:
Hiposkemiczny (częściowy) PaO2<60mmHg
PaCO2< 40mmHg
Hipowentylacyjny (całkowity) PaO2<55mmHg PaCO2>49mmHg
Mieszany
Wewnątrzpłucny przeciek krwi nieutlenowanej
Ustanie wentylacji pęcherzykowej przez wypełnienie płuc płynem (obrzęk) lub zatkanie dróg oddechowych (niedrożność górnych dróg oddechowych, obturacją dolnych dróg oddechowych)
Współczynnik wentylacji/perfuzji = 0
Brak utlenowania krwi z obszarów niewentylowanych
Mieszanie się krwi nieutlenowanej krwi z żył płucnych z obszarów bez wentylacji z krwią utlenowaną z żył płucnych obszarów z wentylacją
Zaburzenia wentylacji do perfuzji
Zmniejszenie wentylacji pęcherzyków płucnych wskutek
niedodmy,
ciężkiego zapalenie płuc,
urazu płuca
Zmniejszenie wentylacji /perfuzji-daremna perfuzja
Obkurczenie naczyń płucnych, zmniejszenie przepływu
Zmniejszenie przepływu płucnego wskutek
Zatorowości płucnej
Wstrząsu
Zmniejszenie wentylacji/perfuzji-daremna wentylacja
Odruchowe pogorszenie wentylacji-niedodma
Upośledzenie dyfuzji pęcherzykwo-włośniczkowej
Pogrubienie bariery- zmniejszenie przepuszczalności dla tlenu (choroby śródmiąższowe płuc )
Zniszczenie bariery - początkowy etap ARDS
Niewydolność oddychania
1. Choroby zaburzające funkcjonowanie ośrodka oddechowego:
Organiczne uszkodzenie ośrodka oddechowego (guzy, udar)
Zatrucie lekami
Centralny bezdech senny
Choroby upośledzające mechanikę klp.
Uszkodzenie przewodnictwa nerwowego, nerwowo-mięśniowego
SM
Miastenia
Zespół Guillaina-Barrego
Urazy rdzenia kręgowego
Zatrucie jadem kiełbasianym
Leki zwiotczające mięśnie
Osłabienie mięsni oddechowych
Znaczna otyłość
Skrzywienie kręgosłupa
Zwłóknienie opłucnej
Złamanie żeber
Wysięk otrzewnowy, opłucnowy
Przeciążenie
Zaburzenia elektrolitowe niedobór potasu, magnezu, fosforanów
Przewlekła niewydolność oddechowa
Objawy podmiotowe:
Duszność wysiłkowa, spoczynkowa
Senność , ból głowy przy hiperkapnii
Inne objawy choroby podstawowej
Objawy przedmiotowe:
Konsekwencje hipoksemii: tachypnoe, tachykardia, sinica, palce pałeczkowate, objawy niewydolności prawej komory
Poszerzenie naczyń spowodowane hiperkapnią- zaczerwienienie spojówek i skóry
Objawy zwiększonego wysiłku dodatkowych mięsni oddechowych- wdechowe ustawienie klp
Objawy choroby podstawowej
Palce pałeczkowate
Niebolesna proliferacja tkanki łącznej na grzbietowej powierzchni dystalnej paliczków palców rąk i stóp ( kształt pałeczek dobosza) prowadząca do uniesienia paznokci przyjmujących kształt szkiełka zegarkowego
Niewydolność oddychania
Najczęstsze przyczyny niewydolności oddechowej u dorosłych
1. Związane ze schorzeniami uk.oddechowego:
Skurcz oskrzeli
Zakażenie
Odma opłucnowa
Zatorowość płucna
Obrzęk płuc
2. Związane z powikłaniami po zabiegach operacyjnych w obrębie klatki piersiowej i jamy brzusznej
Niedodma
Zatorowość płucna
Obrzęk płuc
Zachłyśnięcie
3. Zespół ostrych zaburzeń oddechowych dorosłych (ARDS)
Leczenie
Postępowanie przyczynowe (leczenie choroby podstawowej)
Poprawianie utlenowania krwi tętniczej
Tlenoterapia
Wyrównania istniejącej niedokrwistości
Poprawa hemodynamiki krążenia (bilans płynów, leczenie zastoju w płucach, utrzymanie ciśnienia systemowego)
Ograniczenie tkankowego zapotrzebowania na tlen ( unieruchomienie, zwalczanie gorączki)
3. Wspomaganie wentylacji
Leczenie przyczynowe (leki rozkurczowe, usuwanie odmy, płynu)
Mechaniczna wentylacja ( CPAP, respirator)
ARDS
Ostra niewydolność oddechowego
u chorego z uprzednio całkowicie prawidłową czynnością płuc
ARDS - kryteria rozpoznania
Wskaźnik oksygenacji <200mmHg
(iloraz PaO2 i zawartości O2 w mieszaninie oddechowej, przedstawionej w postaci ułamka dziesiętnego [ FiO2] : PaO2=97mmHg, FiO2=0,21, 470mmHg)
2. Rozległe obustronne zmiany miąższowe
3. Bez objawów podwyższonego ciśnienia w lewym przedsionku serca (PCWP<18mmHg)
ARDS - etiologia i mechanizm, klasyfikacja Wooda
Typ I: ostra hiposkemia - spowodowana zmianami w miąższu płuc- skutkująca zaburzeniem wentylacji/perfuzji
Typ II: wentylacyjna - spowodowana hipowentylacją
Typ III: okołooperacyjna - spowodowana ↓ czynnościowej pojemności zalegającej, niedodmą wskutek pozycji leżącej, zmniejszeniem ruchomości przepony, zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych
Typ IV: hipoperfuzyjna - zmniejszenie przepływu krwi przez płuca
ARDS
Bezpośrednie uszkodzenie płuc:
Aspiracja treści żołądkowej
Aspiracja wody słodkiej lub słonej
Inhalacja gazów toksycznych
Inhalacja hiperbarycznego tlenu
Zatrucie herbicydami, narkotykami
Bakteryjne i wirusowe zapalenie płuc
Wtórne uszkodzenie płuc
Posocznica
Uraz wielonarządowy, oparzenie
Wstrząs (płuco wstrząsowe)
Ostre krwotoczne zapalenie trzustki
Masywne przetoczenia krwi
ARDS
Okres wysiękowy -zwiększona przepuszczalność włośniczek i śródmiąższowy obrzęk płuc
Niszczenie pneumocytów typu II - zmniejszenie tworzenia czynników surfaktantu- (pęcherzykowy obrzęk płuc)
Tworzenie błony hialinowej, ognisk niedodmy, wewnątrzpłucny przeciek-hipoksja
Okres proliferacyjny - włóknienie płuc, proliferacji nabłonków, pogarszająca się perfuzja i dyfuzja
Klinika:
Hipoksemia, nadmierna wentylacja- zasadowica oddechowa
Narastająca duszność, zmiany radiologiczne (obustronne plamiste i smużkowate zacienienia)
Całkowita niewydolność oddychania, kwasica oddechowa, narastające zmiany radiologiczne
RDS
Respiratory Distress Syndrome
Manifestuje się brakiem wymiany gazowej w płucach i postępująca niedodmą spowodowany brakiem surfaktantu.
Klinika:
Duszność (wciąganie klp, stękaniem wydechowym)
tachypnoe>60
Tachykardia > 160
↓RR, wzrasta opór w krążeniu płucnym, odwrócenie przepływu przez PDA, -niewydolność lewokomorowa, obrzęk płuc
Kwasica oddechowa, metaboliczna
4stopnie radiologiczne ciężkości RDS : rysunek ziarnisty, bronchogram powietrzny, zlewające się zagęszczenia, białe płuca niedodmowe.
Niedodma płuc
Bezpowietrzność tkanki
płucnej spowodowana:
Zamknięciem światła oskrzela przez guz, ciało obce, gęstą wydzielinę
Uciskiem z zewnątrz na tkankę płucna przez, płyn w jamie opłucnej, upośledzoną czynność przepony, zator w płucu.
Niedodma-zapadnięcie pęcherzyków płucnych i (lub) resorpcja gazu pęcherzykowego i bliznowacenie
Niedodma
Klinika:
Stłumienie wypuku
Szmer oddechowy oskrzelowy
Nasilenie drżenia piersiowego
Rozpoznanie :
Zdjęcie RTG klp.
Odma opłucnowa
nagromadzenie powietrza w jamie opłucnej
Odma wewnętrzna
(powietrze w opłucnej pochodzi
z płuc, oskrzeli)
2.Odma zewnętrzna (zostaje przerwana ciągłość ściany klatki piersiowej)
Odma otwarta
Odma zamknięta częściowa, całkowita, zastawkowa-wentylowa-prężna
Etiopatogeneza:
Otwarcie jamy opłucnej-wniknięcie powietrza( zmniejszenie pojemności życiowej)- podwyższenie ciśnienia- zapadnięcie płuc wskutek ssącego działania tk.płucnej (zmniejszenie wentylacji/perfuzji)
Odma wentylowa- ogranicza powrót krwi żylnej do serca przez stałe narastanie ciśnienia opłucnowego-co powoduje ostrą niewydolność krążenia
Odma
Klinika:
Klujący ból po chorej stronie
Duszność, czasem tachypnoe, suchy kaszel
Niesymetryczna ruchomość klp
W odmie urazowej-mogą być objawy odmy podskórnej
W badaniu przedmiotowym:
Nasilony bębenkowy odgłos opukowy, osłabiony szmer pęcherzykowy
Rozpoznanie-zdjęcie RTG
Odma wentylowa
Duszność
Sinica
Tachykardia
Zastój żylny
Niewydolność oddechowa
Wstrząs
Leczenie:
Zabieg ratujący życie!!
Nakłuć klp. używając igły 12-14 w 2 międzyżebrzu w linii środkowo-obojczykowej
Odma- podział ze względu na przyczynę
Odma samoistna
Idiopatyczna dotyczy młodych, astenicznych, mężczyzn, w zespole Marfana, u palaczy papierosów, powstaje najczęściej w skutek pęknięcia pęcherza rozedmowego
Wtórna w przebiegu choroby płuc (rozedmy, astmy, gruźlicy, sarkoidozy, histiocytozy X, nowotworu płuc
2. Odma urazowa (urazy klp. złamania kostne)
3. Odma jatrogenna (po nakłuciu opłucnej, po cewnikowaniu żyły podobojczykowej, po operacjach kardiochirurgicznych)
Mukowiscydoza
Genetycznie uwarunkowane zaburzenie wydzielania przez gruczoły zewnątrzwydzielnicze , dotyczące ukł. Oddechowego i ukł. Pokarmowego.
Choroba dziedziczona autosomalnie recesywnie
1/2500-3500 urodzeń
Patogeneza:
Mutacja na genie 7 kodującym białko błonowe CFTR, które jest kanałem chlorkowym błony komórek nabłonkowych
Mechanizm:
Upośledzenie transportu chloru z komórki, zwiększenie wchłaniania Na do komórki = zmniejszenie zawartości wody w wydzielinie w przewodach wyprowadzających gruczołów
Objawy:
Jelita: niedrożność smółkowa 10%
Ukł.oddechowy: przewlekły kaszel, nawracające zapalenie oskrzeli, roztrzenie oskrzeli, rozedma
Trzustka: niewydolność zewnątrzywdzielnicza trzustki- zespół złego wchłaniania, biegunki
Wątroba:marskość żółciowa
Upośledzenie płodności u kobiet, niepłodność u mężczyzn (niedrożne nasieniowody)
POCHP
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc
Chorobowość 80-100/1000mieszkańców
8-10%populacji choruje na POCHP
W Polsce dane szacunkowe
5% kobiet, 10% mężczyzn
Co rok umiera z powodu POCHP 8000osób,
na świecie 3,5 miliona
Stan chorobowy charakteryzujący się ograniczeniem przepływu powietrza w drogach oddechowych, które nie jest w pełni odwracalne.
Obturacja ma charakter zapalny- związana z odpowiedzią zapalną układu oddechowego na szkodliwe cząstki
Cecha charakterystyczna: Współistnienie PRZEWKLEKŁEGO ZAPALENIE OSKRZELI I ROZEDMY PŁUC
PRZEWLEKŁE ZAPALENIE OSKZRELI:
Występowanie przewlekłego kaszlu z wykrztuszaniem przez większość dni w tygodniu przez co najmniej 3 miesiące w roku w czasie kolejnych 2 lat jeśli wykluczono inne przyczyny kaszlu.
ROZEDMA PŁUC:
Poszerzenie przestrzeni powietrznych dystalnie od oskrzelików końcowych, połączonych z destrukcją ich ścian.
Patologia
przewlekłe zapalenie oskrzeli
niewydolność rzęsek nabłonka z ich porażeniem
zniszczenie nabłonka migawkowego
zwiększenie i nieprawidłowe wydzielenie śluzu, przerost gruczołów śluzowych
metaplazja nabłonka płaskiego, nacieki limfocytów i plazmocytów
zanik błony śluzowej, ścieńczenie i zwiotczenie ściany oskrzeli
zapadanie się oskrzelików
Czynniki odpowiedzialne za rozwój POCHP:
Środowiskowe
Palenie papierosów
Ekspozycja zawodowa na pyły substancje chemiczne, zanieczyszczenia powietrza, powtarzające zakażenia
2. Indywidualne
Uwarunkowany genetycznie niedobór α1-antytrypsyny
Skłonność do nadreaktywności oskrzeli
Niekorzystne warunki w okresie płodowym
Patofizjologiczne różnice między astmą a POCHP
POCHP
NEUTROFILE
Makrofagi, limfocyty CD8+
LTB4, IL-8, TNF-α
ASTMA
EOZYNOFILE
Limfocyty Th2, CD4+, komórki tuczne
LTD4, IL-4, IL-5
Patofizjologia POCHP
Komórkami odgrywającymi istotną rolę w zainicjowaniu i podtrzymywaniu procesu zapalnego w drogach oddechowych i, w mniejszym stopniu - w płucach chorych na POChP są makrofagi, limfocyty CD8+ i neutrofile. Zwiększoną liczbę makrofagów stwierdza się zarówno w centralnych, jak i w drobnych drogach oddechowych oraz w miąższu płuc (12,13). Zwiększoną liczbę limfocytów CD8+ stwierdza się w wycinkach błony śluzowej i miąższu płuc (13). Natomiast neutrofile wykazano głównie w plwocinie i popłuczynach oskrzelowo-pęcherzykowych (14).
Makrofagi wydają się odgrywać wiodącą rolę w zapoczątkowaniu procesu zapalnego w POChP. Pod wpływem dymu tytoniowego uwalniają one interleukinę 8 i leukotrien B4 - czynniki chemotaktyczne dla neutrofilów. Natomiast limfocyty CD8+ są odpowiedzialne za przewlekanie się procesu zapalenia. Wydzielają perforynę, granzym B i czynnik martwicy nowotworu TNF-α, odpowiedzialne za cytolizę i apoptozę komórek nabłonkowych pęcherzyków płucnych (15). Aktywne neutrofile biorące udział w procesie zapalnym toczącym się w płucach chorych na POChP uwalniają neutrofilową elastazę i katepsyny, które odpowiedzialne są za hipersekrecję śluzu i destrukcję miąższu płuc
Zmiany patomorfologiczne w POCHP znajdują się na różnych poziomach układu oddechowego:
W oskrzelach centralnych (średnica 2-4mm)
Rozrost gruczołów śluzowych i hipersekrecja
W oskrzelach obwodowych (średnica <2mm)
-przemodelowanie remodeling
W tkance śródmiąższowej- rozedma
( 2 typy w środkowej części zrazika
i w całym zraziku)
W naczyniach płucnych-
pogrubienie ścian
Hipotezy rozwoju POCHP
Hipoteza brytyjska- przyczyną POCHP jest zaburzenie równowagi proteaz-antyproeteaz
Hipoteza holenderska- przyczyną POCHP jest indywidualna nadreaktywność oskrzeli
Rozsiane miąższowe choroby płuc
Charakteryzują się wspólnym mechanizmem zapalnym prowadzącym do niszczenia pęcherzyków płucnych i pobudzenie wytwarzanie kolagenu przez fibroblasty co powoduje upośledzenie czynności płuc i włóknienie
Wykładnią morfologiczną jest zajęcie:
Pęcherzyków ( ALVEOLITIS)
Naczyń (VASCULITIS)
Obszaru śródpęcherzykowego
Przez tworzące się ZIARNINIAKI
Podział rozsianych miąższowych chorób płuc
Choroby ziarniniakowe
O znanej przyczynie (alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych)
O nieznanej przyczynie (sarkoidoza)
2. Idiopatyczne włóknienie płuc
3. Włóknienie płuc towarzyszące zapaleniu naczyń i kolagenozom
4. Pylice
5. Choroby współwystępujące rodzinnie: stwardnienie guzowate, neurofibromatoza
6. Inne określone choroby: eozynofilowe zapalenie płuc, idiopatyczna hemosyderoza płucna
Sarkoidoza - wielonarządowa, ziarniniakowa, o nieznanej etiologii
Tworzenie ziarniaków w:
Skórze
Wątrobie
Węzłach chłonnych
Płucach
Układzie nerwowym
Oku
Śliniankach
Mięśniu sercowym
Układzie oddechowym
Nagromadzenie limfocytmow pomocniczych OKT4
Klinika
Utrata wagi
Męczliwość
Stany gorączkowe
Duszność postępująca
Ból w klatce piersiowej
Suchy kaszel
Gdy rumień guzowaty, powiększenie wnęk płucnych, zapalenie stawów
-zespół Loefgrena-ostra sarkoidoza
Pylice
Azbestoza- obustronne, rozlane, śródmiąższowe włóknienie płuc spowodowane obecnością włókien azbestowych.
Patogeneza:
Inhalacja włókien → reakcja zapalna (uszkodzenie komórek nabłonkowych typu I, rozpad makrofagów fagocytujących azbest → uwalnianie metabolitów tlenowych (dalsza stymulacja procesu zapalnego przez cytokiny) → pobudzanie fibroblastów→ włóknienie płuc
Klinika
Objawy pojawiają się po 10-20 latach
Duszność
Niespecyficzne złe samopoczucie
Czasami palce pałeczkowate, sinica, objawy serca płucnego