C.K. Norwid
„Pióro”- Motto z Byrona. Autor pisze poezję
trudną, niezrozumiałą. Pióro jest symbolem
poezji. Może służyć do pisania, szczepienia,
ale nie lubi powielania pewnych wzorców,
chętnie pisze poezję. Poezja ma nadzwyczajną
moc dla autora, nie jest niczym efektownym,
ani ładnym, ma uodparniać świadomość narod.
Poetanie powinien stwarzać złudnych nadziei,
poruszać wszelkie problemy, obiektywnie ana-
-lizować wydarzenie hist.
„Moja piosnka II”- motto z Szekspira, tęsknota
za ojczyzną, podobna do hymnu „Smutno mi
Boże”, utwór rytmiczny, refren-źle, źle zawsze
i wszędzie, nić smutku i nieszczęść jest zawsze
razem z podm. lir., ma to związek z niedocenia-
niem poety, który tworzy poezję z serca i dlatego
jest ona pesymistyczna. Nawiązanie do twórczości
Kochanowskiego-rzecz Czarnoleska, potrafił on oddać
wszystko za pomocą słów. Złota struna ≠ czarna nić.
„W Weronie”- parabola-przypowieść, sens dosłowny
i ukryty-ważniejszy. Nawiązanie do Szekspira (Romeo
i Julia). Dwie postawy: cyprysy- żałobne kwiaty, uważają
że spadająca gwiazda to łzy nieba po śmierci kochanków,
Ludzie- to tylko meteoryt, nie wierzą w nic co jest nieudowodn.
Podm. lir. Nie opowiada się po żadnej ze str. Ironia- „ludzie
,mówią, a mówią uczenie”. Podobne do „Romantyczności”
A.M. Ludzie, uczucia przemina, tylko przyroda zostanie.
„Coś Ty Atenom zrobił Sokratesie”- powstał na wieść o
przewiezieniu zwłok A.M. do Paryża. Składa się z 3 cz.
Pierwsza- pytania retoryczne do postaci, którym zakłócono
sen wieczny. Siódma tercyna- do A.M. Druga cz.- do A.M.
lub czytelnika- szacunek można zyskać dopiero po śmierci.
Trzecia- do wybitnych, buntowniczych jednostek -!!-
„Do obywatela J. Brown” -J.B. -przywódca ruchu walczącego
o wolność murzynów, skazany na śmierć mimo protestów
wielu ludzi. Jednostka może oddać życie dla wolności, ale
idea nie zginie... Zanim pieśń zginie, naród się odrodzi.
Podobne do Pieśni Wajdeloty AM w „Konradzie W.”
„Bema pamięci żałobny rapsod”- Rapsod- utwór o charakt.
podniosłym, patetycznym, dotyczy ważnych wydarzeń hist.
lub znanej postaci. Motto-przysięga Hannibala, ze nie
dopusci do przymierza Kartaginy z Rzymem. Archaizacja-
pogrzeb ma charakt. Średniowieczno-rycerski, zbroja, koń
sokół, płaczki, gliniane naczynia. Pogrzebowi towarzyszy
muzyka trąb. Kondukt przechodzi przez wąwóz, zatrzymuje
się, ale dzięki takim ludziom jak Bem, idzie dalej. Doznania
wzrokowe-pochodnie, księżyc, słuchowe, węchowe- wonne
snopy. Grób, śmierć została pokonana. Nawiązanie do ST-Mury
Jerycha.
„Fortepian Szopena”- powstał na wieść o wyrzuceniu
z pałacu Zamoyskich fortepianu F.Ch.. Inspiracją było
też to, że Norwid znał Chopina. Dedykowany Czajkow-
skiemu. Motto o muzyce i motto i sztuce. I-wspomnienia
spotkania z Szopenem, jego ręce... II-rozważania o jego
muzyce i o dziele sztuki w ogóle. III- obraz W-wy po
powstaniu styczniowym, wyrzucenie fortepianu. Muzyka
Chopina- gra Orfeusza, on sam- dzieło wiecznego
Pigmaliona. BRAK- niedoskonałość i słabość świata.
Sztuka jest bez zastrzeżeń, ale odbiorcom brakuje wrażliw.
„Ideał sięgnął bruku”... Hołd dla Szopena, który przez
swoje dzieła zbliża do Boga. Idealna sztuka do zespolenie
Ducha i Litery- Platon. Consummatum est- wypełniło się.
”Klaskanie mając obrzękłe prawice”- Lud jest znudzony
poezją wieszczą, jałową, nie ma w niej miejsca na czyny.
Krytyka poetów romantycznych, którzy opierają się na przeszłości,
nie zwracają uwagi na to, co nowe. To katy- zabójcy nowych rzeczy
wielkoludy, dorodny wawrzyn. Babilon-wielka nierządnica.
Jerusalem- kraj idealnej przyszłości. „Na babilon do Jeruzalem”.
Okrężną drogą do celu. Dopiero w 3 pokoleniu Norwid
zostanie zrozumiany.